3
mm
rth
m,
m
Oé i
da
DE OORLOG.
v». I «£,74.5
Me Jaargang.
Vrijdag 12 Juli 1U18.
ale
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
;en
li
Zoon.
vn
LIER
niging
Feuilleten.
De Gletschervrouw.
3^Tx®-cl-ws- exu Ad-Tr^xtexEtieTola-d. voor G-ovida ezx OxcxstreUaEeaa..
VERSCHIJNT DAGELIJKS
;i°/
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
4'
V
63.120X02,81
Redactie Telef. Intere. 545.
Administratie i Telef. latere. 82.
o
een
vaarlijke
IMtt «1
lit comité"
meubel
en
il
M 38
K
xxix.
keerde,
Ie
dB
i linoleum is
het gebruik
Gewone -d.erttmtXc. Incexonden m«MoeUs«u bil eoutnot M MK rwiereer
Jen prüe. Groot. lettere en renden worden mkend uu flutarutata.
li IMS:
7JOO.OOO,-
Ml0.500,-
00.055.757,47
een
had
een
1598 li
een
li
near
«datopOt-
36'2 60
QOUDA.
I
d 58
r.
TIE
MSTMTIE
it 1446).
I PLAATSEN
AND.
-.iWmf ,.M Ewlte
'06
RJDEOB VIM
met mMmA* beverki ter
J. MWEWK-VAM R0MUM.
Item* teute.)
«I
verlaten was geworden.
Verlaten
waardoor
we, nog
(lOlWIIE COIRAÏT
llMd zQa kan-
PHEN a/d R, I
DELFT, DOR-
UDA. KATWIJK, J
SLIEDRECHT, 1
T. 2446 42 I
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 1^9, per week 12 eeat, met Zteagsblad
per kwartaal ƒ2.15, per week 17 cent, overa waar de beeorging per looper geschiedt
Franco per pest per kwartaal L90, met Zondagsblad f 245.
Abonnementen worden degelijke aangenomen aan ons bureau: MARKT 21, GOUDA,
bij onee agenten, den boekhandel en de po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda ea o astrakan (beboerende tot den beaorgkring)
1—5 regels OM, elke regel meer ƒ0.15. Van buiten Gouda en den beaorgkring: 1—5
rtea 0.95, elke regel moer 0.18. Adv* antifa na publieke rermakalijkkadee 10
cent per regel*
Gravin Oberndorff Meid rich nog, even
als te voren, veel in Sankt Moritz op.
Iets onzekers was in haar leven geko
men, een rusteloos wachten. Nog nooit
had zij zulk een leegte, zulk een een
zaamheid gevodd, als zij tliarv* la zich
droeg.- Hoe was «Jat mogelijk? Nadat zij
iets groots, iets ontzaglijks had beleefd!
Een groote hartstocht, dien zij in het be
gin zelf had gevoeld - een ontzaglijk
noodlot, hetwelk zij den man bereid had,
door wlen zij bemind, - door wlen sij
BLTT&NLAED8CM NIEUW»,
DUlTBCflLAND.
De rede van den R ij k s kan
sel 1 o r.
Graaf Herlüng heelt gisteren In de
hooktoominiasie van den Rijksdag gespro
ken.
Hij wees er op dat de wisseling in het
staatssecretariaat geen verander'ng van
politieke koers beleekent, omdat alleen do;
rijkskanselier verantwoordelijk is voor
de politiek, van het Duitsohe rijk Ver
der handhaafde von Hurtling zijn stand
punt als hij heeft uiteengezet in Novem
ber van het vorige jaar. Hij wees op de
ophitsende redevoeringen van Wilson en
Balfour; zoolang de vernietigjngswil bij
onze vijanden leeft moeten wij volharden
in den krijg, zei hij. Omtrent zijn vre-'
desbereidheid zei hij Indien ondanks do
vijandige uitingen dier staatslieden ergens
een ernstig streven tervoorbereiding van
oen vrede merkbaar mocht worden of ook
maar de eerste stappen' tot voorbereiding
van een vrede mochten ‘worden gedaan,
dan zouden wij ons niet bij voor
baat afwijzend gedragen, doch zouden de
ze ernstig gemeende, ik zeg uitdrukkelijk
ernstig gemeende, stappen dadelijk met ul
len ernst overwegen. Natuurlijk is het
niet voldoende, als deze of gene agent
ons komt zeggen: „ik kan daar en daar
vredesbesprekingen tot stand brengen
het is noodig dat bevoegde vertegenwoor
digers der vijandelijke mogendheden, uit
drukkelijk daartoe door hun regeeringen
75
..Gij ziet het I”
Over Courtian s gelaat schoot een glans
van vreugde, die ook dit bleek, doorleed
verteerd gezicht plotseling weer jong
deed schijnen. Hij vergat op dit oogen-
blik volkomen, dat zijn opstijgende wol
ken, zijn dreigende onweerswolken door
twee blinde oogen werden „gezien”.
Maira moest «ich afwenden maar de
vertrekkende babbelde vroolijk verder
„Ik zou mij met u laten insneeuwen.
Maar de wintersneeuw zou mij te zeer
verblinden, gij begrijpt mij. En dan, ik
moet bij Nerlna blijven. Misschien kan
ik u nog voor den eersten zwarea sneeuw
val een boodschap omhoog zenden dat te
Grap da Chtiern een jongen werd gebo
ren (natuurlijk een jongen)Had Ik maar
wede een uaam voor het jongetje. Want,
Gian Vital, hij moet het beter hebben
daa Gian Vital, ofschoon die het eigen
lijk heel goed heeft gehadMonnik
wordt de jongen ook niet. Jager wordt
hij. En wat voor een I Wat ik wilde
«eggen, - uw jongen, Servas, Is eene
FtaMfongen Ik heb hem te ganachen
tijd gadegeslagen. Op hem kunt gij u
verlaten. Die graaft u uit «jen verschei
den vademen diep sneeuwgraf. Laat hij
maar voor voldoend hout zorgen; ik denk
aan al het andere, dat gij noodig hebt.
Zendt den jongen daarom zoo spoedig
mogelijk naar beneden, zoodat ik alles
met hem kan bespreken en zelf naar al
lee kan zien.... Jammer, Jammerl"
Hij zweeg, werd nadenkend, werd droe
vig Courtien, die hem wilde onttrekken
aan zijn somber gepeins, vroeg wat hem
leed deed.
„Jammer, dat ik u met den jongen
geen vette berenbouten naar boven kan
zenden. Met zulke lekkernijen is het nu
gedaan Misschien zenden u de goede hei
ligen, die over u waken, een levenden
beer in huis. Gij hebt een geweer. Denk
er aan, dat er nog een kogel in den loop
zit-, Gian Vital’s allerlaatste.”
Zij namen afscheid. Maira geleidde hen
tot aan de bewpste gevaarlijke plaats,
die de dyle onder diep stilzwijgen geluk
kig voorbijgingen. Boven hun hoofd hing
de witte dood in de lucht. Indien
luid woord hem op de wandelaars
neergetrokken, dan zouden zij hief
eeuwigen dood hebben gevonden..
Toen Maira In het gletacherhuis terug
keerde, vond sij Courtien nog steeds
ijverig aan het werk. Hij riep haar toe:
„Welkom, welkom! Ik geloof, dat onze
arme vriend goed zag! Mijn nevelen be
ginnen werkelijk omhoog te komen, storm
en onweer nader te trekken. Eindelijk
ben ik op te juieten weg, het onoplos
baar raadsel te vinden - dank zij u,
gij, Heve getrouwe, sterke; dank zij uw
2 /O
tegen U
verband, een be-
ritalia” als zou
een der Entente-
van
den
genezende, uw helpende tegenwooidigheid.
Ja! Op het kolossale doek van Sivo
Courtien begonnen de dampen te stij
gen - omhoog naar d« toppen. Omhoog
naar den eenzamen Alpenwandelaar, wiens
lot geen mensohelijke ziel ooit vernemen:
of de dichte nevelen hem naar den af-
gropd dreven, of dat een wonder hem
redde.
Malta's oogen, die geen tranen kenden,
werden vochtig, toen ook zij zag, dat
Gian Vital good gesien had. het werk
van haar vriend naderde zijn voltooiing!
Het reuzenwerk, dat zijns gelijke niet
had konvoltooid worden - maar....
Maar zij moest nog altijd waken; want
neg steeds wachtte de vriend in derfge-
heimsiea, donkersten hoek zijner ziel op
den terugkeer van de gletschervrouw van
Monte della Disgiraaia, wier witte heer
lijkheid op hem neeiatraakfe: glans van
boven af Genezen was hij dan pas, ge
holpen was hij dan eerst, als deze he-
ntakche glans ook zijn ziel vervulde.
INGEZONDEN MEDEDERLINGEN: 1-4 iBgala /L25, aüta te mmt
Op de voorpagina 50 hoogen.
Daar hij niet kwam, leidde gij in te
Engadin een zwerverelevcn. Zij deed uit
stapjes naar Pontresina, naar de giet
schers en op den Berninapas. Al» hij
kwam en haar niet aantrof, maar boorde,
dat zij in de nabijheid was en *a avond»
weer terug zou koehm, sou hij op boar
wachten- Zij g»! het bavel: „Indian or
in mijn afwezigheid iemand moch' ko
men, dan...." Het geheeie hotel wist, wie
daae Jamand was; en het geheaie hotel
wachtte met haar of deze „iemand” sou
komen.
Wanneer de gravin ’a avonds van een
uitstapje ter uak eerde, dan bereidde sij er
zich gedurende den terugweg op voor,
een onverschillig graicht te zetten voor
het geval, dat haar in het hotel gvaegd
«on worden„Iemand vraagt naar de
gravin. Zooal» mevrouw heeft bevolen,
wacht hij boven- in fan salon.” De me-
dedeeUng werd haar echter nooit gedaan.
(Wordt vervolgd.)
■- 1
geworden.... Dat was het,
deze rusteloosheid, deze nieu-
troosteloozer leegte haar be-
hcerschto. Dat hij sterk genoeg was, zich
werkelijk van haar los te maken. Hij
van haar, in plaats van zij van hem I
Wat zij ook mocht zeggen onf zich zelf
wijs te maken, dat zij het was, die hem
had ojigegeven; door welke overredingen
zij zich ook trachtte te overtuigen, dat.
in dezen strijd tusschen vrouw en man.
zij, de vrouw, overwiduares was geble
ven - het gelukte haar ulst, zich self
omtrent de waarheid te beliegen.
Maar hij zou terugkeeren; en dan zou
zij hem wegzanden - met haat en hoon!
Dat was u’t een hartstocht geworden, dien
zij voor de heerlijke vervulling baars lê-
v«ns had gehouden, voor de voltooiing
van baar beslaan. Haat en hoont Kon
zoo iets mogelijk zijn Oiuder Gods bo-
meische zon Zij herinnerde zich do da
gen in Rome. Hoe goed zij toen was ge
weest, hoe edel en voornaam; destijds,
toen hij haar zijn verachting had doen
gevoelen, omdat zij de vrouw was ge
worden van een niet beminden man. En
nu? Wat was zij nu? Niet meer goed,
niet meer edel, niet meer voornaam —sij,
de voorname dame
Maar hij moest terugkomen I Hij kon
zonder haar niet loven, daar hij door
haar pas werkelijk had geleefd- Dnt hij
ook nu niet meer leven kon zonder haar,
moest haar wraak zijn, nu haar Heide
voor hem, in plaate van haar te adelen,
haar onedel had gemaakt.
Eiken morgen, als zij ontwaakte, was
guven uai
vuorsiiaiMis
Maar de
admiraal v. Hintze, zei de kanselier: Het
apeeeki vanzelf, dat ik mijn oooiraseign
ot ondertcekenlng van de benoeming van
v. Hinlze alochta dan geef, als v. Hintao
mijn politiek voert en niet zijn eigen.
Daarvoor heb Ik echter in de toeaeggin-
gen van v. Hintze - wiens benoeming
nog niet te geschied - reed» vaste waar
borgen. Ik maak do politiek, de verent-
woordelljko rijkekansoUer maakt do poli
tiek do» rijks en de staatosecretarte van
buitoniandsohe zaken heeft alleen mijn
politiek te voeren. Daarvan te de in over
weging genomen, inaar nog niet benoem
de Htaateseoretaris volkomen doordrongen.
Bij het debat voerde o. a. Scheidemann
het woord. Hij zei ongeveer: het heen
gaan van v. Ktthknann heeft in het bul
ten- en binnenland een zeer slechten In
druk gemaakt. Het wordt voorgemeld ate
een overwinning van de verovering"- en
machtspolitiek, fndlen volgens de uiteen
zetting van den rljktricanselier alles bij
hot oude blijft, waarom heeft men den
«taatesocretaHs dan niet behouden. Zijn
red.- heeft slechte een aloehte uitwerking
gehad op hen, die geen vrede door ver
gelijk willen. Zij heeft eveneens de op
perste legenlelding mtehaagd. Het plotse
linge van het ontslag en de benoeming
van don nieuwen staatssecretaris, zonder
den rijkakansdlar te raadplegen, kan fk
niet juist achten. Wij ml'-scn duld l jkc
verklaringen over onze binnen- on bul-
tonlandflOhe pol Wiek.
De conservatief Woetarp ontkende dat v.
Hintzo de candldaat dor Al-Dtiiteobér* te.
Het te, zei hij, te wennetten «tal de heer
v. Hintzo het overleg met de oppernte
legerleiding, waaraan ook de
lier zooveel gewicht hecht, hu.„,
dat zijn politiek wordt gedragen dooreen
leidend beginsel en door do kraedit, die
ons volk in zoo on vergelijkelijke dagen
heeft getoond.
De Franeohe bladen.
Do Fransche bladen zijn van oordeel
dat hot aftreden van von Kuhlmann rede
lijkerwijs niet anders opgevat kan wor
den dan als een nieuwe overwinning van
de militaire par ij on dat zulks de ge
allieerden slechts storkt in hun besluit
om do laatete gewelddadig» pogingen van
Duitachland te fnuiken.
Zij uiten zich alle in den geest van
do „Temps” welke zegt: Von Hiutze «f
een diplomaat van zijn soort beduidt de
oorlog met alle middelen, het teugeMoota
annexionteme. do militaire politiek en da
vrede Van Ludendorff. Tirpit» en Revtat-
low, dien eindelijk aan den w!| va» Wil
helm 11 en de volgzaamheid van graaf
Hertling wordt opgedrongon.
Duitsohe socialisten.
In een beschouwing over de politieke
haar eerste gedachte „Vandaag komt
hljl" Eiken avond haar laatote „Van
daag kwam hij niet - hij komt morgen I
En met eiken dag gloeide haar onrust,
haar angst „Hij kan toch zonder mij
niet leven I”
Zij wilde voor altijd weg van Mafoja,
liet de kamenier de koffers pakken, be*
stelde in Parijs «parlementen. De kot
ters werden uligepaki, de apartemefttoa af-
beateid, want zij bleef en.... wachtte op
Sivo Courtien.... Hij zou toch juist °P
den dag van haar vertrek kunnen ko-jfj^
men
ons te verstaan
ou-proK-iigen mogeujk zya,
uuiuuriljK in- «linnen kring,
slaiitedeuen, die tot dusver hebben
sproaen, Rebben van dorgelijko mogelijk
heden uioi gerept. Indien zulke mogelijk
heden zich voordoen, iudien een ernstige
v roUesnt igüig uau de overzijde zioh bauu
oreext, mijne hoeren, dan zuilen wij da
delijk daai in treden, d.w. z. wij zuilen
ze niet terugsteoten.
Ik kan u ook uiedudeelen, dat dit stand,
punt niet alleen liet mijne Is, maar ouk
dat van de opperste 1-gerl- hdiig. Wajil
ook do opperste legerle.ding Voert oorlog
niet om der wille van den oorlog.
heeft tot mij gezegd; Zoodra een ernsti
ge vredeswil aan de overzijde merkbaar
wordt, moeten wij de zaak overwegen.
Voorte legde hij er den nadruk op dut
Duitschland hel vredesverdrag van Brest-
Litofsk lojual wil uitvoeron, maar hij twij-j
feldo eraan of do Russischo regeering de
macht heeft de loyale toezeggingen uit te
voeren 1
Wij willen der Russische regeering vol
strekt geen moeilijkheden in den weg leg
gen, maar tengevolge van den toeeHand
komen er onophoudelijk verwikkelingen,
wrijving in de grensgebieden en onrecht
matige daden van do een of andere klei
ne legerufdeeling voor.
De aanslag op den Duitschen gezant te
Moskou gepleegd, noemde hij een tiwen
het volkenrecht indrutecfaende daad, die
ten hemel schreit Alle sporen, vervolgde
hij, wijzen er op, dat deze vloekwaggdi-
ge d-uul op aanstoken der entenor/Ts gc-
schied, om ons met de tegenwoonHgo Rus
sische regeering opnieuw in oorlog te
verwikkelen, hetgeen wij juLt met alle
kracht willen voorkomen. Wij willen geen
geen nieuwen oorlog met Rusland; de
i.ussteohy regeering wil vrede eai heelt
vrede tfoodig en wij ondersteunen haar
in date vrodesgezinidheid. Anderzijds is
liet ,4ok waar, dat er zeer, verschillende
politieke stroomingen door het - Russische
rijk gaan, monarchistische stroomingen
on stroohvngen van de kadettenpartijvan
de z.g. rechts-sociaal.revolutienairen enz.
Wij houden onze oogen en oor en open,
om ons niet door 'n plotselinge verandering
van de huidige toestanden te laten ver
rassen en benadeelen.
In aansluiting hiermee trad de rljks-
kanBeller in een beschouwing over den
polltieken toestand in het Westen en deed
daaromtrent vertrouwelijke mededeelingen,
om daarna de redenen, die tot het af
trede van v. Kühlmann hebben geleld,
na ie gaan Hij verklaarde dat het geen
zakelijke, doch persoonlijke redenen wa
ren, die v. Kühlmann hebben bewogen,
ontslag te vragen.
Over den opvolger van v. Kuhlmann,
den.
De invloed van do Entente schijnt in
Rusland groot te zijn. Immers Trotzky
verklaarde, dat eenlge gedeelten der troe-
gen naar den vijand overliepen, tengevol
ge van de Engelsch-Fransche propagan
da
De Engelsche gezant Buchanay wordt
te Wologno verwacht.
De Eranachen namen Courcy, op het
Westfront. In Italië hebben de Franschc
troepen, bezuiden de DevoJI hun succes
voortzettend, zich van den bergkam van
Rosiütza over zijn geheele lengte mees
ter gemaakt en al de dorpen in het To-
morioa-dal stroomopwaarts van de Dobre-
ny bezet.
Op hun linkervleugel hebben de Italia
nen de hoogten van Cafagluroaka ver
over en meer dan 250 gevangienen, waar
onder vier officieren gemaakt. De Oos
tenrijkers hebben bij hun terugtocht ver
liezen geleden en hun opslagplaatsen in
brand gestoken.
De krijgsverrichtingen In Albanië heb
ben een vrij groeten omvang. Zij ont
wikkelen zich, naar Parijs meUt, op voor
spoedige wij zo en de Oostenrij ksche strijd
krachten hebben een bloedig échec gele
den en zijn In vollen terugtocht. Tusschen
het Ochrtóa-meer en de zee, d. w. z.
over meer dan 125 K.M. hebben de ge
vechten plaate. De Franechen zijn tus-
De val Man het Bolsjewisme. Troepen loopen
over. Japansohe interventie. - Oe Fransctien
nemen Courcy. - In Albanië. - Italianeri veroveren
Berat. - Het Boelgaarsche leger in het nauw. -
won Hertling aan het woord.
ONS O V M*ZIOM’.
tonen ue Devoli en de Osoetn bewesten
Aoiiiza een vijftigtal K.M. vooruitgeko
men, terwijl de itailanen, die van hun
bobis in Valona zijn uiigegaan, zich van,
den berggroep van Malocastra heeben
meester gemaakt en den benedenloop van,
de bomeni hebben bereikt De Uostenrij-
kers hebben, naar zij zelf erkennen B e-
rat moeten ontruimen, dat ter
rechter- en linkerzijde was omklemd. Hun
punt van aftocht, El Bassan aan de
Bkoembi, is zelfs bedreigd. De uiterste
thans
nu het
ge-
Advartantün kiHmea werden ingesoeden door tozMhZBkoawt vbb BZÜBdz Boette*
dplaren, AdvortMztiebunMux an ouo Ageotan.
is niet veel nieuws te beweren, en daar
om zei hij ook niet veel dat do vermel
ding waard is. Alleen dit willen wij even*
ui. do rede nemen:
Wilson heeft meer dan een der staats-
lieden der Entente gedaan om de aan
dacht van Amerika, de Geallieerden en
do neutralen op den volkerenbond te rich-;
ten. Deze r bond Is niet oen vage polit-o
ke attractie, een holle rhetoriMio for
mule, maar een wejdoordBoht Ideaal, weks
verwezenlijking een van de meest drin-i
gendu problemen van do internationale
staatkunde is.
blakers hebben te Buenos-Aires den Brit
schen vjce-consul een pak slaag gegeven.
De Engelsche gezant heeft geprotegeerd.
Het is niet prettig natuurlijk voor bet.
slachtoffer. Maar indien hij zich de mo
derne phlosofie heeft eigen gemaakt zul'
hij, als de legeraanvoerders, zich troosten
en verheugen „dat het doel van den vij
and niet is bereikt en dut de gevolgen
erger hadden kunnen zijn
Dat de Russen in die dingen altijd meer
consequent zijn, bewijst de betreurena-
waardige moord op graai v Mirbach.
Monastic niet gedekt zou zijn.
De Duiteche rijkslkanselier, wiens rede*
wij hieronder verkort weergeven, heeft
verzekerd, dat noch in de blnneniandschc,
noch in de buitenlandscbe politiek
rijks eenige wijziging zou plaats vinden.
Dit was als grondbeginsel vastgiesteld in
volkomen overeenstemming met het opper
ste legerbestuur. Mocht fer zich bij de
vijanden van het Duitsche rijk eene vre-
despeiging van eenige beteekenis openba
ren, dan zou, zeide do rijkskanselier, de
Duitsche rijksregeering onuüddellijk dezo
neiging begunstigen en een aanknooptngs-
punt trachten de vinden om vredesbespre-i
kingen, zij hef voorloppig slechts en „pe
tit comité”, te beginnen, tyat de verhou
ding toi Rusland betreft, zal de vrede van'
Brest Litofsk loyaal worden nageleefd. Do’
moord op graaf Mirbach zal geen aan
leiding zijn tot ingrijpen; de Duitsche re-j
geerihg zal slechts nauwlettend de ont
wikkeling der toestanden, in Rusland vol
gen.
De ADDuitschers ontkennen dat von
Hintzé hun man is. Doch met dat al
moet er toch grond bestaan voor het heen
gaan van von Kühlmann. En Schnelde-
niati vraagt zeer terecht Waarom Is hij
anders heengegaan
Het belangrijkste nieuws komt weer uit
Rusland. De eenheid van de troepen der
tegenwoordige regeering is zoo geschaad,
dat deze naar den vijand over
loop o n het is Trotzky die dit vef-
kteart.
Japan zal waarschijnlijk Ingrijpen. De
Parljsche editie van de „New York He-
rwid' vernam reeds uit Tokio, dat
Japansch eskader van 3
nieechepen en 5 kruisers
Wladlwost-ok is vertrokken.
Er staan daar nog groote gebeurtenis
sen te wactiten.
Belangrijk is, in dat
rteht van de „Popolo d’ Italia”
in de hoofdstad van
landen binnenkort een sfvmenkomst
voormalige Russische gezanten uit
tijd van het tsaristisch regime plaats vin-
E1
is zelfs bedreigd,
rechtervleugel der Franschen kan
van Pogradek uit voortdr ngen,
bergachtig bastion ter linkerzijde is
zuiverd.
Alen heefc het recht te gelooven dat do
bezetting van Albanië en het bereiken
van het Oclinida-meer van het Noorden
uit, het Boelgaarsche leger in een ge-
poeitje jjqu kunnen brengen,
daar het aldus op zijn linkerflank bij
