ÏSSEN
RAK.
DE OORLOG.
Ole «Aaargaii<.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
van
Qouderak.
JtlWS
gracht 30
Feuilleton.
IONE MARCH.
BMWS- exx .^.cL^z’eaïtiexx'tïe'lolsudL voox G-otxcLeL ezi Qm-gtra^cen-
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Vrjjdag 6 September 1V18.
^o. I37H2
EN
she
en,
«tatata
kf-
Adminiatratic i T«l«t latera. 82.
Redactie i Telef. latera. 545.
a» Duta-
>kt.
de
CHNIBR
feit zelf
*A.
(W
by imna M «mt
i«**< mm ilaitaeiaa
GmroM aiaa-t—MM a
4* (rik Gm* Mkn
iNoizoNomt MaDanaauNtiaNi t-a fiM tara
o* a*wara<iM w ta*
abonnementen
aangenomen
iMMoadM ■aiiplli
nta. wart*
til- brochure,
or tot niets.
buitenland «wam ituk tam«i te atua. m*-
«liter iWKkan.
«•arataatoyA M>
«araran. Taak nr
at aooroaiuii.
iWumda
Mt taai O.
Krufe. AMeeltag
E. H. B. O.
Bouw- en Wo-
^ooaaanbaie Ar-
Naar het Bcbeteah
ran
B. R. CLOCKETT.
vertaald doer
I P WE88EL INK-VAN BO9BUM.
(Nadruk varbeden.)
«iér.
Qud-Sqcretarik-
fWterihpBrfnk.
Gep Luit.-Kol.
Stcrtttrii.
60IMHE.COÜRAW.
xnwau tgdia
rangen ran v«r-
«wMPMm»
agenda te var-
tgfGHAPPEN
WCH.
BLBER
STIER
LEER
keren
'IJL
RIFT-
IRBETERING
GOED
RERENEN
Zonder het te laten blij koe sloeg hij
en-
neergevor-
- Pertoon-
le correctie
r ogende*1
re Itaten
troepen, voor
m, Notariaat,
taats, Onder-
torstaat, Bo-
87S ISO
Een correspondent van de T|jd schrijft
merkwaardige dingen uit Duitschland. Hy
zegt:
Ook in kringen, waar men aan de verde
digende kracht van Duitschland nog vele
jaren lang niet zou wanhopen ik deel
deze meening ontveinst men zich echter
niet, dat de immer sterker georganiseerde
oorlogswil der Entente-landen het, zy het
dan ten koste van een gedeeltelijken eigen
ondergang, inderdaad op de vernietiging
van Duitschland zou laten aankomen. Er
verluidt dan ook, dat by de jongste ontmoe.
Het taai verdedigde front der Duitsche ra
aan het Noorderkanaal en de Vesle is ten
slotte onder den druk der F ranse hen be
zweken; op beide genoemde fronten zijn de
Duitschere in vollen aftocht en de Fnan-
schen naderen Chauny en de Aisne. Vele
dorpen werden bij den snellen Franschen
opmarach bevrijd, de buit en het aantal ge
vangenen moeten aanzienlijk zijn.
Meer dan honderd Fransche dorpelingen
z|jn in de dorpen Ecourt-St..Quentin en
Rumancourt (halfweg tusschen Douai en
Meeuvrea) bevrijd. Voor ’t meerendeel
schijnen zij zich lichamelijk wel te berin,
den, ofschoon zij zeer schamel gekleed wa
ren. Zy verklaren, dat zij niet slecht behan
deld werden, maar hun leven was erg een
tonig wegens het verbod, hun dorp te ver.
laten. Degenen die op het bevel van een
Duitse h officier om mede terug te trekken
geen acht hadden geslagen, verborgen zich
ABONNRMENT8PRU8: par kwartaal LM, *«r wrak 11 coat, met Zoodagsblad
per kwartaal /LIL per week 17 cent, raars waar de bezorging per looper geeoktedt
Franco per post per kwartaal /LM, met Zondagsblad /LU.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ona boreaal MARKT 11, GOUDA.
bU oms agenten, don boekhandel on dg po tkanterom
ADTERTRNTUEPRUB: Uit Gouda na o ontreken (behoorende tot den be*orgkriag)t
1—regels /LM, elke regel meer /LU. /an batten Gouda en dan beaorgkringi 1—4
regels /LM, aika regel maar /LU. Advaa entUte van pobUatea wihiyirtete 1|
cent per ragoL
Inderdaad, dit voorstol ziet er zoo op t
oog nèei kwaad uit. Het is echter de vraat
of do geaUieanten, nu de bordjes veihange i
rijn, van rusten zullen willen weten. Hi
hou niet in hun nadeel z|jn, want Amerlkp
gaat gestadig voort met het leveren vak
soldaten. Het aantal dat op den 81ra Aug.
de gezamenlijke fronten met lab*
grip van Siberië geeonden was^ ging dp
1.600.000 man te boven.
En men is men «ie onder „Amerika” -e
weeg bezig nieuwe soldaten in te schrijven.
De Engelscha bladen «tjn niet fratemf
voor een vergelijk.
Gewagende van do verwoesting, door do
Duitschere b|j hun terugtocht aangaricht
schrijft de „Times”:
„De tijd is rjjp om Duitechland oens goed
aan het verstand te brengen dat men h«4
ris het van plan is, b|j den terugtocht door
Frankrijk en België iedere stad en iedef
dorp met den grond gelijk te maken, eet
rechtmatige straf zal opleggen, als eoty
maal de geallieerden op DuiL
ochen grond ataan.”
De „Daily Mail” zegt dienaangaande:*
„De zekerheid van de over,
winning geeft den geallieerden een wa
pen in de hand, hetwelk thans reeds tot ge
bruik gereed moet worden gehouden.
wapen ia het vaste voornemen, hetwelk dui*
deljjk ook. Duitschland moet worden ken.
,w,-- baar gemaakt, dat de moedwillige verwoes.
kwartier ver. ting in Frankrijk onvermijdelijk door stren.
ge rspresaillM zal worden gestraft in dra
vorm van verwoesting in dezelfde mate va$
Duitscha eigendommen.”
In Duitschland zal men zich haasten die
uitlatingen aan het volk mee te doelen en
er aan toe te voegen: Nu moet je t zelf
weten. Wanneer je den vijand niet weet te
keeren, weet je wat ons te wachten staat.
idkerij
K GOUDA/
in de telde» naak
scha'gasipaatetw.
Z(j ImMm «rtMl <to l.—Hiil»,
d. BpumM-MMOTtaatlMh. MM-
oommiMl. «MMMt. Dm 1m
bram mb Duilack oftlclM M
Mm t»f bMB1, da. d. taatuy alM go-
>Md mwM ma law aan M MMrakka.. Vu
da MO <»>omi. Wakkan aan MO OmU
wMlta; de andm. .«.«Mian slab Mfd*M
tot horaUrdmnaU In hun ketdana. Dan
voltandM da. raMHu d. Dultachara tan,
dal d* SnadMbM ta untoaht vu*
I te* ad later a*l««r Mt Hun keldae. tam.
Wat hapert er in het Duitsohe leger? - Hinden
burg en Ludendorff aan het woord. - Voorstellen
tót een wapenetiletand - 1.600.000 Amerikanen.
Ropreeaillee. - In Rusland. - De Tearitea ver
moord? Duikboot-vernietiging.
ONS OVERSIGHT.
Men vraagt zich af wat de reden kan
z|jn van den voortgezetten Duitschen temg-
txxht Indertijd, toen de Russische stoom
wals vocildurend terugliep, b'eek er gebrek
aan ammunitie te z|jn. In de oorlogsberich.
ten van tharts reppen de Engelschen ook vaa
gevangenen, die erover klaagden dat z|
geen voedsel hadden voor hun kanonnen.
En het is ook wel merkwaardig, dat
stemming in Duitschland zóó schijnt beïn
vloed te wonden, dat met zware straffe*
gedreigd wordt tegen hen die „valsche ge
ruchten” verspreiden.
Maar er zijn toch wel teekenen, die erop
wijzen, dat men ondanks alles naar den vre.
de verlangt.
De Al-Duitschens willen, nu het dreigt
mis te loopen, de verantwoordelijkheid voor
den oorlog van zich afschuiven en bewerea
nu, dat ze hem niet hebben gewild. Het
„Berliner Tageblatit” echter, dat de heerea
voortdurend op de vingers tikt, geeft het
volgende citaat uit een artikel van een der
Al-Duiteche leiders, baron von Gebeattel, ia
de October-aflevering 1915 van de „Pan.
ter”: Driemaal hebben wfj, Al-Dultechers,
den raad gegeven, een dreigenden oorlog
niet te ontwijken, maar de geboden kans
te gebruiken om aan de bestaande Euro-
peesche spanning een eind te maken; drie,
maal dus hebben wjj, als men het zoo noe
men wil, tot den oorlog geadviseerd, in
1905 tegen Frankrijk, in 1911 tegen Frank
rijk en Engeland en in 1912 tegen het ge.
heele Drievoudig Verbond.”
Generaal m Gebsattel zegt de „Vor-
wdrts” is tweede-voorzitter van den Al-
Duischen Bond. Vroeger waren de ALDuit-
schers, althans met hun mond, heele helden;
thans zijn zij met hun wanhopige pogingen
om zich er uit te draaien zelfs dat niet
meer.
Een Engelsch correspondent schrijft:
De staaltjes van demoralisatie onder de
Duitsche troepen worden zeer gewoon. Ik
verneem, dat Maandag 1.1. het 83ste regi
ment infanterie zonder daartoe bevel te
hebben ontvangen, terugtrok. B|j een van
de tegenaanvallen by Mont St. Quentin op
IJ. Zaterdag kreeg een bataljon bevel, een
poging te doen om Holle te heroveren. Het
moet botweg geweigerd hebben tot den aan.
val over te gaan.
De bevelvoerder van het 3e bataljon van
r. van de Kamer
Fouwbedrijvan U
tel om. Daacna nam hij diohter bij lone
plaats, een beetje achter haar, zoodathij
het inainje onbemerkt kon Mij ven gade
slaan, terwijl zij wenkte-, en met een
bundel brieven in zijn hand begon hij
te dicteeceu. Er viel niet aan te twijte-
km: Nathaniel was een groot zakenman.
Met mcckwaardigen eenvoud en Juistheid
nam hij zijn snelle besluiten, die de be
wondering van Ione, gewend aan baar
vaders gevoel van afhankelijkheid van
anderen, wekte. Hij deelde zijn orders
met zoo weinig woorden ah mogelijk was
mee Op dit oogenbllk was hij jubt be
zig een filiaal van zijn Stapelplaats van
's Werelds Wijsheid in New-York te rtloh-
teu. en vele van de gedicteerde brieven
hadden op dit plan betrekking. Met de
zelfde be^istbeld en svsn groot zelfver
trouwen dicteerde hij zijn bevelen voor
de zaken in Broadway als voor die, wel
ke zich ouder zijn oogen ateriktelden.
Mr. Sbilbbeer was wat men In Ameri
ka noemt een magnetisch man. De levens
kracht schijnt bijzonder sterk te zijn bij
mannen van zijn type met donkers huid
en gdenite? haren. Door zijn slagaderen
stuwde het roods bloed met buitengewone
kracht. De glans en de krul van zijn
haar zouden in Amerika’s Zuidelijke Sta
ten ten onrechte «enige achterdocht tegen
de zuiverheid van zijn bloed gewekt heb
ben.
veloppen in de papiermand wierp. De
kennisgevingen en brieven had zij gesor
teerd, de eerste gevouwen, de laatste glad
gestreken; aan haar werkgever overhan
digd, vijf minuten, nadat zij zijn kantoor
had betreden. Vaak had zij haar vader
in verrukking gebracht door dezelfde za
kelijke vlugge methode van werken. Hij
placht haar dan te zeggen, dat hij nog
nooit zoo’n goede klerk had gehad en dat
het lierni lieel wat zorg zou hebben be
spaard, Indien zij gedurende de jaren dat
hij het bevel over de troepen voerde, aan
het hoofd der intendance zou hebben ge
staan.
Bij haar binnenkomen had Mr. BJxilla-
beer ziteh in een lagen stoel neergevlijd,
over een der armen zijn been werpend,
terwijl, hij zijn nieuwe secretaresse gade
sloeg. Hij had het voordeel door zeer
verechlUende drijf veeree In beweging ge
bracht te wordenhij was een eigenaar
dig mengsel van goede en boozo liarte-
toohten, nu eene gedreven door eeriijke,
dan weer door minder brave motieven,
i terwijl al zijn gevoelens steeds werden
overheerscht door zijn groote en aanma
tigende zelfzucht Naar hijzelf gewoon
was te zsggen telde zijn firma maar oen
lid; de Stapelplaat» van ’s Werelds Wijs
heid had slechte beperkte macht; hij Na
thaniel Shillabeer bezat ze onbeperkt
Toen Lone met haar vlugge bevadligheid
van een' Diana de tafel omliep om hem
de brieven te overhandigen, die zij had
gerangschikt, rustte haar blik koel onder
zoekend op haar werkgever. Er lag geen
openlijke afkeuring In haar blik, toch
trok Nathaniel SMllabecr zijn been terug.
Waarom hij dit desd. zou hij niet heb-
nan. Directeur
ooi. Jhr. Jan
Dr. A. J.
1, Prof. W. C.
d-leeraer Gym-
iman, eccoua-
de Rechten, 7
rd mesr dan
AAhMmIMb ta*M n*M
talU*. A4M««MtMb<UMM M
i ting der beide kekers in bet groote boofd-
k«artier niet uitsluitend de Poslsche kwes
tie en de praktijk van een nauwer bmdge.
nooUchap tusschen Duiteddand en Oosten
rijk zyn besproken, maar ook ooft
nieuw middel, lijk tot
den lang begeerde* vrede ta
geraken. Daar echter «on nieuw reefah.
stroeksch vredesvoorstel van Centrale zijde
niet meer wel mogelyk is na zooveel mis
lukkingen op dat gebied, moet zeer ernstig naar
een voorstel tot wapenstilstand of J“
voor beide partyen aannemelijks voorwaar
den overwogen z|jn. Dtt voorstel sou eerst
b|j het b e g i n v a n h p l a.fl. w i n t e n.
seizoen worden gedtem, als het weder
alle krijgsverrichtingen heeft stilgelegd e*
de zoogenaamde vijfde winter in de loopgra
ven dreigt te beginne*. Indien het da*
aan de Duitsch.Oostenr^ksche strijdkrach
ten gelukt zou zijn, op een bepaald front,
gedeelte een zeker succes te behalen, dal
voor een beter prestige van het uit te bren
gen voorstel noodzakelyjc wordt geoordeeJd,
zou bedoeld voorstel niet meer op zich late*
wachten. Het zou, zonder het hooghartig
gebaar met hetwelk het eerste Duitsche
vredesvoorstel gepaard ging, een ernstige
vingerwijzing bevatten naar de onherstel
bare schade, die alle oorlogvoerenden zou
den lijden, irnlien de krijg we*r een jaar
zou worden voortgezet en nieuwe kostbare
landstreken van Europa zou verwoesten. Na
uitdrukkelijke heihaling van het veidedi-
gende karakter der Duitsche krijgsverrich
tingen, zou worden voorgeeteld, dat tij.
dens het wintevL - U*. -
trouwelijks heepl^klngen ioo.
den worden gevoerd over alle
vraagstukken, welke tot den
oorlog in betrekking staan.
Instemming met een door de Cen-
tralen te geven zeer ruime opvatting van
den volkerenbond in hoofd
zaak bevattend het denkbeeld van Grey
zou de hoofdvoorwaarde tot
een vergelijk zjjn; tegelijk zou in
het voorstel tot den wapenstilstand de be
reidheid zyn vervat, om aan België on.
voorwaarddijk z|jn zelfstandigheid
te laten, de aangerichte verwoes.
tingen uit een internationaal
fonds te bestr|jden, het deliberee-
ren over de ontruiming van de N o o rd-
Franscfce gebieden ter uitwis
seling met de Duitsche kolo
niën, de inleiding der besprekingen, om
de Elzas-Lotharingsche quaes,
t i e zoodanig op te lossen, dat zy geen an
gel achterlaat in het eergevoel der Fran
sche natie, mits ook aan Duitschland zekere
koloniale en andere coneeesies worden ge.
dean, en eindelijk herziening van den vrede
te Brest.Litofsk.
Zou de Entente een wapenstilstand onder
zulke voorwaanden weigeren, dan zou
Duitschland zoowel in bet binnen- als in het
ben kunnen zeggen, maar het
maakte indruk op hem. Het was Ione a
eerste overwinning in het huls Shillabeer.
Hij stond op, liep naar het raam, dc punt
vau zijn zeer zwarten baard opatrijkMid
en er op bijtend. Ondertussehen Lad Iona
weer plaats genomen en keek haar werk
gever aan, met het potlood boven het pa-
paptar wachtend. Shillabeer staarde zijn
recretegease eenjgu oogenblikken peinzend
aan, terwijl hij de geordende p&piem in
zijn hand hield. Eensklaps viel hij op
do norsche en woeste wijze, die hem ei
gen was, als hij zeer diep nadacht, te-
gen haar uit
„U fs een Engeisobe
Ik ben een Amerlkaansche,’ antwoord
de lone. Ofschoon nooit geneigd de ster
ren- en strepeubanior demonstratief te
zwaaien, ontkende zij ook nooit haar na
tionaliteit en die van haar vader.
..Maar u heeft geen Amerikaausoh ac
cent,” zei Mr. Shillabeer.
Du ie evenmin noodig als een Engelsch
te hebben. Ik werd hoofdzakelijk te Pa
rijs opgevoed,” veevokjde Ione, met D«oei-
te de begeerte onderdrukkend om een op
merking te maken over ‘s mans eigen uit
spraak.
„Leeft uw vader nog?” was de vol
gende vraag.
„Ja,” «el lone ernsiife; „hij is op ’t
oogenbllk in Amerika.”
Zij vroeg zich verbaasd af of het de
gewoonte van Engohche werkgevers was
hun ondergeschikte op deze wijze uit te
boeren.
„U hMt dus, naar ik veronderstel g»'en
betrekkingen of vrienden aan deze sijde
van den Atlanttochen Oceaan.” vervolgde
ten - hrt «ante kMkl, <tet'a| Mdart 1M4
■agi!
Aan bst opmarschf ront dsr Ikigatetkaa,
dte in risr dagsn ttfds lp© kaïwnate ttt-
overdsn en 1MM gwvangenan maakten, rijn
4 dassr gwn groote fmehtea fterwd;
aas da Late blfven da Dldtoebara ratiaaran
ra aamra dó Ëpgabchra hoogte 68 ra
Ptoogateart. Vardsr maakten da Bngabchan
kleine vorderingen.
De Fraaaohra ra Amarikaara netten aan
de Oise en de Atene hun opmarach voort;
aanzienlijke vorderfi<ra werden gemaakt
Generaal Maurice waarschuwt ia de Daily
Ohronjcle het publiek om het hoofd koal
te bouden b|j do jd*T“*'
rich teleumtellhMpra
hu, dat ta7«ÜU«4<m ta drfnltkf
sterker zullen blijven ra mettertijd in staat
zullen z(jn aan Duitschland hun vredes
voorwaarden voor to schreven.
Maar Duiteehland aal allo U~mJT~r maak
regelen te baat nemen, om snik een ramp
te veiboeden. Het is heel goed mogel(jk
dat het dezen winter zal voorstellen EIzm-
Lotharingen aan Frankrijk terug te geven
en België te herstellen, als men het vrij laat
Rusland te exploiteeren. Tegen zulk een
oplossing, die de Pruisische macht en haar
inilitainsme ongerept zou laten, waar
schuwt Maurice.
Maurice besluit: Door heen te breken
door de grendellinie van Drocourt hobbon
wij den vijand een zware ne^riaag toego-
bracht en hem zeer zware Verliezen toege
bracht, die h |jnu slecht kafe 1“
Maar wij hebben nog niet o»
sta noordelijke en zuidelijke gen
Hindenburg-linie omgetrokken,
van Moeuvres begint en zullen dat niet met
succes gedaan hebben, voor w|j over het
Sensée-kanaal getrokken z|jn en Douai ge
nomen hebben. Ate dit volbracht is, kunnen
wü nieuwe belangrijke gebeurtenisaen ver
wachten. W|j kunnen dan do mogelijkheid
aannemon, dat de onmiddeliyke plannen
van en vijand in het gebied van de Oiee af
naar het Noorden toe een verkorting van
z|jn Unie in Vlaanderen beoogen om het
Sensée-kanaal te kunnen houden en Douai
te dekken en naar de Hindenbung-linies
voor Kamerijk en St Quentin on moor naar
haar ondervrager.
„Niet een,” zei Ione, met een zweem
van droefheid den blik neerslaande.
Terwijl zij sprak, dacht zij aan. een aan
wien zij, indien het noodlot niet tusschen-
beide was gekomen, dezen aaam had kun
nen geven.
De groote man zweeg een oogenbllk.
Daarop liep hij naar den haard en schop
te gedachteloos een stuk kool met zijn
teen weg. Ione was op 't punt te zeg
gen, dat hij op deze wijze 't leer van
zijn laars zou schroeien, maar, niet ze
ker van zijn «temming, beheerschie zij
zich. Me| een plotselinge beweging wend
de hij zich naar haar om, en zei:,, Ik
hoop, juffrouw March, dat u binnenkort
aan deze zijde van den Atlaiuieohen Oce
aan ook vrienden zult vinden.”
Hij bleef bij haar stoel staan, onzeker
een penhouder tusschon zijn dikke, on
handige vingers draaieaide. De deur naar
het isuiefllggemk' kantoorlokaal ging voor
zichdg open en daar verscheen bet hoofd
van H- Chadfbrd Eaton. Hij gülhlachte,
toen hij zag, hoe zijn meester daar stond.
Door het een of ander schenen de ze
nuwen van Mr. Shillabeer geprikkeld te
worden. Hij dramde zich eensklaps om,
zoodat lijn bUk op zijn particulieren
klerk viel.
AU een gordijn viel zijn glimlach neer.
„Hf dacht...” begon Mr. Eaton stame
lend-
„Ruk uit!” riep Mr. Shillabeer woW.
met buitengewoon krachtig gehiid. En
weggevaagd als een blad door den storm
van ongenoegen van zijn meester ver
dween bet hoofd. ShiUabeer liep naar de
deur van aldeeUng F ra draaide drarieu-
35)
Lang moest men Ione March hebben ga
degeslagen om op fe merken, boe vlug al
haar bewegingen waren; zij vereraigde
de vrije bevalligheid van een wild dier
mei de door traini’ng vejrkregra vaardig
heid en eenvoud in beweging van een
kunstenaar, wiens geoefende hand aan
een Bchilderij werkt. Het jonge meisje
behoefde niet anders te doen dan. dooreen
kamer te loopen of ieders bUk volgde
haar met ingenomenheid. Eerst wanneer
men naast haar door een drukke straat
was gegaan, werd iemand ten voile dui
delijk hoe los ra gemakkelijk en snel
zij zich kon bewegen.
De gehecle morgenposü lag nog precies
zoo ate zij was neergegooid na mot den
wijkvjnger vaai dra geadresseerde ruw
te zijn opengaha&ld. Eu nu volgden de
kleine, scherpe oogen van Mr. Shillabeer
lone, toen zij voor den stapel papier
haar plaats innam, om vaardig en met
geoefende hand orde In den chaos te
taw terwijl «IJ
bet 37e reserve-regiment infanterie meldde
naar den regimentsstaf: „Onze eigen ar
tillerie vuurt voortdurend in onze eigen
loopgraven en neemt geen notitie van onze
luchtseinen. Als gevolg van deze onacht
zaamheid is de stemming onder de man.
schappen zeer verbitterd. De mannen zyn
wanhopig en verliezen alle vertrouwen. Als
dit blijft voortduren, zullen de gevolge»
z|jn, dat de stelling b|J den volgenden aan
val genomen wordt.”
Wat dan ook juist zoo geschiedde.
Een bezoeker van de Ledpziger Mease
vertelde dat men ’s avonds in de café’s lie.
deren ringt tegen den oorlog; en ook aan
de vermaarde Duitsche discipline hapert een
en ander. Zoo gebeurde het te Leipzig, dat
800 soldaten, die twee dagen verlof hadden,
een week onder water bleven. In plaats van
een flinke straf te krijgen, wenden zy „in
genade” aangenomen.
Het is ook wel teekenend, dat Ludendorff
en Hindenburg zich dezer dagen hebben la
ten interviewen. Zij hebben echter niet»
geragd wat het Duitsche volk gerust lym
Btellen; Hindenburg zei over het
Westfront geen woord. H|j
praatte er letterlijk omheen, en had het
over de andere fronten, die van geen betee-
kenis zijn met betrekking tot den eind
strijd.
En ten slotte komt de rykskanselier aan
het Heerenhuis verklaren, dat het gelyke
kiesrecht in Pruisen er komen moet, om.
dat het behoud van de kroon en
dynastie er van afhangt. Dit
duidt toch ook op een merkwaardige stem-
1 ming in het binnenland.
