Sr
Had.
Pakhuis
de oorlog.
OP.
Woensdag 11 September 1918.
57e Jaargang.
No. 13796
-
(EHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
LIER
Feuilleton.
deweg 72.
-
lje.
zal
en!
b plaatsen
Iravenhage.
--
^Tie\x-ws- ezx voor G-o'xda en Oxxxstxslcexx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
IONE MARCH.
Bureau: MARKT 31, GOUDA,
Administratie Telef. Inters. 82.
Redactie i Telef. Interc. 545.
'1
ie
IS
en
«p
ENDOORN.
dit
volkomen
een
vroeg hij
maar
in
reeds
Eaton
is mi eenmaal jouw
inschenkt,
Ik
H. Chadford Eaton floot lang
en
(Wordt vervolgd
der,
eert
erst
om
per
bonnementen
aangenomen
ingezonden madedeelingen by contract tot aaor farodncoar-
i raadaa wordaa jarakand naar plaataratmta.
n linoleum is
het gebruik
en
\o n
in
van
na
Ik vertel
Concert Mevr.
ie Haan.
Bouw- en Wo-
feoommtesle Ar-
waren, apra-
het samen
die
een
van
zeg
was
Onderstellen,
ierugtoch tsgevech
artiste geestkracht,
.het hoofd te bly-
iee
iet
ne
tof
id,
kery
- GOUDA,
»fddepöt-
362 50
GOUDA,
geregeld tijdig
angen van ver-
trmak^ktedM,
agenda to
.eerares.
H umicmiis.
nieuwe leerlingen
AAGD.
10 A f 20 per week,
ld. 8
grap.
Het I
de staf j—-—
chen? O, niét!"
van de Kamer
ouwbedrijvan In
la
meubel
GOUDSCHE COURANT.
Archibald Hurd, de marine-deskundige
van de Daily Telegraph, die in herinnering
brengt dot hij lang geleden aan heeft ge
drongen op volstrekte sluiting van de
Noordzee, geeft een overzicht van de uit.
de thee had
lucht van slecht
H. Chadford Eaton
stoel voor zichzelf af
Üg plaats op
„En nu?” 2
wendend.
kt vanzelf, dat niet altijd alles
vijand menigmaal sterker op-
len verwacht, dat op de een of
i onze tegenstand niet
volhardend
yX?
/van
ie
Het woorapel. - De groote slag zal door de Ame
rikanen bevochten worden. - Aanwijzingen voor
voortzetting der achterwaartsche beweging. - De
eisoh van het oogenblik. - Onveiligheid in Duitsch-
land. - Hindenburg bevelhebber van de vloot. -
Sluiting van de Noordzee - Kleine vorderingen. -
Een offensief tegen Italië - Congres van neutralen.
ONS OVERZICHT.
Het is wel eigenaardig, dat stemmen uit
Engeland en Duditschland het hierover eens
zyn, dat de actie van Foch slechts een voor
spel is en dat de aanval, de groote aanval,
nog moet komen.
De Daily Mail zegt:
„Wat wij in de afgeloopen zes weken be
leefd hebben is de voorbereiding voor een
beslissenden aanval en niet de aanval zelf.
De voorbereiding is zoo bekwaam geschiêd,
dat zij ree<ls allerbelangrijkste uitkomsten
heeft opgei everd. Strategische punten als
Soissons, Chateau-Thierry, Montdidier, Al.
bert, Noyon, Chaulnes, Bapaume, Péronne
en Kemmel zijn herovert. Zonder zware
verliezen voor de geallieerde legers heeft
maarschalk Foch den vijand bijna 130.000
gevangenen en 200 kanonnen afgenomen.
Hij heeft een harden slag toegebracht aan
de faam van den Duitschen staf en dien
overeenkomstig het vertrouwen van de ge
allieerden in zyn leiding verhoogd. Er zyn
bewyzen dat zyn successen een duidelykën
invloed op den Balkan en in het naburige
oosten hebben.
„Nadat de voorbereiding tot op het ge-
wenschte punt zal doorgezet zijn, is het
plan van maarschalk Foch, zooals hy dit
zelf heeft uiteengezet: „by den eindstrijd,
zonder er eenigszins te denken om ze voor
de toekomst te sparen, alle 'beschikbare re
serves in te zetten in een slag, die in geweld
en krachtdadigheid alle vroegere fazes van
den stryd overtreft. In dezen aanval moe.
ten er drie factoren zyn verrassing, mas
sa en snelheid.”
„Op zulk een climax moet de wereld zich
voorbereiden. De Engelsche en Fransche
legers hebben het voorbereidende werk ge
daan. De hoofdmacht van het Amerikaan-
sche leger, die nu by na anderhalf millioen
man sterk is, is zorgvuldig in reserve ge
houden, en het is een instrument dat zich
wonderbaarlijk goed leent voor een beslis
senden slag sterk in aan,tal en moreel en
volkomen versch. Men weet dat de Duit-
schers alle mogelijke toebereidselen treffen.
Zy hebben ten minste twee Oostenrijksche
divisies van het Italiaansche front overge.
Van de fronten weinig nieuws.
De Engelschen sloegen aanvallen
Gouzeaucourt af, brachten hun linie voor
uit ten Zuiden van Havrincourt en maak
ten eveneens vorderingen ten Noord.Ooeten
van Neuve-Ghapelle en ten Westen en ten
Noorden van Armentières.
De Franschen z(jn, ondanks de jammer,
lijke weersgesteldheid, vooruit gegaan in de
richting van St Quentin en La Fère. De
arm van het Crozat-kanual, tuaschen St Si
mon en Tengnier, is thans geheel in hun be.
zit en grootendeels overschreden. Zjj staan
in een boog om La Fère, waardoor de ver
binding met St. Quentin fdtel(jk verbro.
ken te.
Mangin won terrein en veroverde belang
rijke veldwerken op den linkeroever van de
Oise en ten W. van het woud van St. Go-
bain, waarvan reeds een belangrijk deel be.
zet is. 4
Het Fransohe persbureau wijst er nog
eens op dat de terugkeer der Duitschers tot
het punt van waaruit zy zich opmaakten
tot het verkrijgen van een zegevierenden
vrede in het Westen, het afsluiten van ’n
hoofdstuk vAn den oorlog en het openen van
een nieuwe ptauw in de operaties beteekent.
Naar het Schotseh
VAS
8. R. CLOCKETT.
vertaald doer
I P. WESSEL INK-VAN R0S8UM.
(Nadruk verheden.)
J l
vaderland een einde maken en een vry volk, komsten, bereikt met het nieuwe mijnveld,
dat hoe zwaar zyn wonden ook mogen
zijn toch ongebogen en ongebroken is ge.
bleven, uit den oorlog leiden.”
Wij hebben hier en daar gespatieerd. Wat
er op het oogenblik in Duitschland gebeurt
staat hier geschreven voor iedereen die weet
te lezen.
En ten slotte nog iets uit de rede van
den Saksdschen minister van binnehland.
sche zaken: In dezen adlermoeüijksten tijd
brengt ons de vastbesloten wil tot volhou
den nader tot den vrede. Moeilijk ia
onze tyd, wyl de oude moed en
de oude vastberadenheid aan
het wankelen schijnen te ko.
in e n.”
Men heeft te New.York berichten uit Ne
derland betreffende een snelle aftakeling
van het Duitsche moreel alom verspreid. De
hoop dat de economische en financieel®
overspanning Duitschland er toe zal dwin
gen de voorwaarden der geallieerden vóór
de militaire beslissing te aanvaarden is nim
mer geheel opgegeven en er wordt beweerd
dat de verdwijning van het laatste bolwerk
van Duitschland’s vertrouwen niet langer
meer op’ zich kan laten wachten.
Tal van financieele autoriteiten te New-
York hebben als hun meenang te kennen ge
geven dat de zakenlieden in Duitschland
hun regeerders zullen dwingen om vrede te
vragen, daar zij overtuigd zijn dait Duitsch.
land, welks internationale handel is verdwe
nen en welks volk met het gewicht van een
milliardenschuld is beladen, bloedeloos en
levenloos zal zyn.
Hoe de toestand in Duitschland is, heeft
men telkens kunnen lezen. Badplaatsen
worden gesloten om het bandeloos leven dat
men er leidt. Thans heeft volgens de Kölnd.
sche Zeitung de zich in talryke inbraken
uitende openbare onveiligheid, welker be
strijding door gebrek aan personeel bij de
politie bemoeilijkt wordt, het plaatsvervan
gend oppercommando van het le Beiersche
legercorps aanleiding gegeven tot het tref
fen van ingrypende maatregelen. Allereerst
voor München, waar allen mannelyken arbei.
ders, die afkeerig zijn van het werk, het
verblyf in München wordt ontzegd en die,
wanneer zy lichamelijk geschikt zyn, op ge.
dwongen wyze voor den landbouwarbeid
worden 'gebruikt. Reeds eergisteren Is de
eerste ploeg onwillige arbeiders naar land
bouwstreken vervoerd. Zij ontvangen het.
zelfde loon als andere arbeiders en den-
zelfden kost als degenen, dde zwaren arbeid
verrichten. Tegenover vrouwen, die niet
willen werken, zal op dezelfde wyze worden
opgetreden.
ken.
„Juffrouw March is de dochter van
een Amerikaanschen overste een soort
Onderkoning of generaal-majoor, stel ik
mij voor. Hij is ontzaglijk rijk en juf
frouw March zal allee krijgen. Hemel,
kreeg ik er al niet bijna een groot stuk
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 ƒ1.25, elke regd meer f
O* da voorpagina 50 hoogVK
r
Gewone odvertentiln
dan prija. Greote lettere
dat vier maanden geleden gelogd is en komt
daarbij tot deze slotsom: ondanks alles wat
de admiraliteit beraamd en de marine met
mooie uitkomsten gedaan heeft, wordt er
nog een ontzaglijke «cheeps ruimte in den
grond geboord. De verklaring daarvoor ia
te vinden in de vertraging met een volledi
ge sluiting van de Noordzee door mijnen.
Het is een wereldoorlog, want zoo goed als
de geheele wereld is gekant tegen de zee-
roovery. Slechts vier kleine onzydi?
ge staten staan tusachen de
bond genoot en en de maatra.
gelen, die aan de xeerooverjj
vermoedelijk eens voor al een
einde zouden maken. Men dient
te overwegen, of de belangen van de wereld
niet etechen, dat de Noordzee gesloten
wordt en er geen andere uitgang overbiyft
dan een, die volstrekt onder onze contröle
staat In elk geval zou men zeker de proef
ermee kunnen nemen, waarby de on xjj.
dlge naties van Noord-Europa
dan gerantsoeneerd «ouden
worden volgens het een of andere plan
dat hen voor gebrek zou vrijwaren. Tenzy
men dien weg inslaat, moot de wereld biyk.
baar meer of minder machteloos toezien, dat
tie vernieling van tonnemnaat aanhoudt. De
schepen kunnen vervangen worden, geiyk
tot nu toe, maar wjj moeten denken aan de
kosten en ook-Aap de moreele uitwerking,
als de duikboot niet overweldigd ia, voor de
oorlog eindigt, zegt hy.
Als de Engelsche regeering naar het
plan van Hard ooren heeft, gaat het er voor
ons nog bedroefder uitzien.
paMej. S.
A. Blonk.
l.J.v. Vliet; 114
I. v. Gennep. 2944
nu reeds Wöl
ten eisdhen 1
ding. I
„Het sprei
sluit, dat de
dringt, dan),
andere plaat
zoo taai\i
als men k\
Dat ligt in den
ten. Hel vereischt
met weinigen den
ven bieden, ten eipde den/terugtocht te dek
ken. In de meeste gavallfcn gelukte dat. Als
de vyand echter erg^n^/inbrak, wist de lei.
ding door snelle en krachtige terugtrekking
der linies den toestand in het algemeen te
redden. Deze terugtocht zal eene in de
krijgsgeschiedenis als een meesterstuk gel
den.
„Voorwaar, zegt Ros», wy zyn niet gaar
ne en niet vrijwillig teruggetrokken, doch
nadat de wending in den algemeenen toe.
stand eenmaal was gesclugfi, was een groot-
scheepsche terugtocht op alle bedreigde
fronten in militair opzicht het eenige juiste.
Wanneer de terugtocht, naar
aan te nemen is, tiog verder
gaat tot de Siegf ridstell ing
en zelfs daarover heen, behoeft
ons dat niet te verontrusten. Waarop het
thans aankomt is: alle krachten te coiy:en.
treeren.
„Meer dan alle andere factoren besluit
de schryver beslissen in den oorlog de
psychische en moreele krachten. Op hen
komt het aan, hen te versterken is hoofd
zaak. Daajkoor moet elkeen op de bres
springen en den moed vinden vry en open,
hartig te spreken. Openhartigheid, waar
heid en oprechtheid onder alle Duitschers is
thans meer dan ooit noodig. Tot dusver kon
het misschien doeltreffend lyken, de ge.
beurtenissen in de een of andere richting
eenigszins gekleurd voor te stellen. Thans
kan slechts nietsontziende openhartigheid
en de moed om wat noodig is te zeggen en
tp eischen, baten. De nood der tyden
schreeuwt om persoonlijkheden, die bereid
zyn, zich geheel aan hun land te wyden.
Den eisch van het oogenblik beseffend, zul
len zy aan den ontzenuwden stryd in het
van, toon ik tiaar laatst in Baitaruea
volgde Gelukkig, dal zij mij niet her
kende.”
„En wat doet zij dan hier in Ludjgale
Hill als secretlarceae van Varkentje, zoo
zij een millionaire is dat zou ik wel
eens willen weten”, zei Webstar, ver
geefs pogende iels spoltends in zijn toon
te leggen.
„Je zult het niet hooreu", antwoordde
H. Chadford Eaton, uitbarstende In een
plotselingen aanval van drift, „tenzij je
van dit oogenblik al je dwazen mond
houdt, versta je mij.”
Webstejr bewaarde
aan den knop
is een ommekeer van de Globe. Zal
morgen niet gieren van het la-
ABONNEMENTSPRUBi por kwartaal 1.M, P» waak 12 eeat, mat Zondagablad
per kw.rU.1 IJ.1S, p~ W-* lt e-t.
Franco nar Dost t>er kwartaal ƒ1.90, mat Zondagsblad 2.55.
Abonnam^Un worden deeelijk. e»ng«no»ra OM bur—.1 MABKT 11, GOUDA,
bij onze agenten, dan boekhandel «a da po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda an o latrekan (behoorende tot dan beaorgkring):
1—4 ragala fM, alia regel meer /«.If. /an buiten Gouda an dan besargkringi 1—4
regels 0.94, elka regel maar ƒ4.11. AdvM mtiln van publieke vermakaHJkkaden 14
cent per regeb
Ross verklaart dht hy blijft vertrouwen
op de onoverwinnelykheid van de Duitsche
legems, als deze het bewuatzyn hebben, voor
huis en vaderland te strijden. Dan zullen zy
de stormen, die nog komen en in vengeiy.
king waarby alles, wat tot dusverre is ge
beurd, niets was, kunnen braveeren.
„De stryd, die thans van Ype-
ren tot Reims woedt, is de vreese-
lijkste krachtproef, die men
aan een leger en zyn leiders
kan stellen. Leger en leiders staan
sedert 4 jaar in het veld tegen een vyand,
die steeds nieuwe reserves ontvangt en de
SEêïf durende ierugtochtsgeveeh.
het hoogste vah troepen en lei
en de tnooie
Ik zeg je het Is een
Advartantila kaama wenta» iag««MMiaai <taor tuadmkHMt *oa wltatta Baaka—
delaron, Adv«rtanti«burff*ux aa mm AgMitm
39) -
Toen zij daar aangekomen
ken zij vrijer en zooals zij
gewoon waren. De provisiekamer,
veel op een cel geleek, wetrd aan
eind in beslag genomen door een kook-
fornuia, waarop Webster het water voor
gewarmd. Een onbestemde
ga» doordrong alles,
i stofte mei zorg een
en nam voorzich-
den rand er van.
zei hij, zich tot zijn vriend
„Hemel, hij is
bracht. Zy lyven de 400.000 rekruten van
hun eigen lichting van 1920 in. En zij ver.
korten hun fnqpt, ofschoon daardoor ook
evenveel manschappen van de geallieerden
als van de Duitschers vrij zullen komen...”
Dit klopt met wat de militaire medewer
ker van de Vossische Zeitung, kapitein Salz-
mann schryft: Ik sta in zekeren zin tegen
over de opvatting van Hermann Stegemann,
die zegt niet te gelooven, dat de Amerika
nen zullen ingrijpen. Ik geloof, dat de
Franschen, wanneer zy tusschen St. Quen.
tin en Chavignon geen successen behalen,
zeer spoedig Amerikaansche hulptroepen
zullen opeischen. Het is te verwachten, dat
de Berthelot en Courand in Champagne
eveneens tot den aanval zullen oveigaan.
Wy staan aldus voor een onduidelh'k beeld,
dat op het eerste gezicht een volkomen
methodische v ro lï t w i k k e-
ling van een grootenslagin
Frankryk doet zien.
Verder schryft hij:
Wy kunnen binnen enkele dagen een nieu
wen en zeker niet minder zware aaval op
de nieuwe Duitsche linies voor Kameryk
verwachten, en ik geloof zelfs, dat men ook
deze linies in overeenstemming met de prin.
capes der bewegelijke verdediging en het
behoud der operatieve mogelijkheden nog
niet als de definitieve weerstandslinies be
schouwen kan.”
Dus nog verder terugtrekken.
In de Morgenpost schryft Colin Ross
over „De eisch van het oogenblik” en noemt
die openhartigheid, waarheid en
oprechtheid onder alle Duit
schers.
Wat wij nu aan het front beleven, is het
grootste en zwaarste, zegt de schryver. De
militaire toestand als zoodanig behoeft ons
geen zorg te baren, wy hebben erger geva.
ren getrotseerd, zooals in 1916, toen aan de
Somme onze laatste stellingen doorbroken
waren en tegelykertyd de legers van Broes-
ailof over de Stochod stormden. Toen zag
het Duitsche volk echter het
gevaar niet, het was blind in
zyn rotsvast vertrouwen op
het leger.
ten gemaaid worden - mlMchien drie -
en dal is te veel voor een mewsch.”
Webstar z<rt niete, maar wachtte tot zijn
raadgever verder zou gaan.
„Nu,” zoi Mr. Eaton, „een erfgename
gaat niet verloren, zonder dat ieunand naar
haar omkijkt. Haar vader Is lumx op
hot spoor en de jonge man, dien zij de
bons hoeft gegeven, ook. Hij trekt het
zich nogal aan, de arme sukkel! Beiden
zijn zoo rijk als de Bank van Engeland.
En - ik kon hen beidenl”
„Je kent hea bolden?” braobt Webster
hijgend uit. „Hoe zijn die jou in de ar
men geloojMvi?”
Mr Chadford nam zijn glancendeo. hoed
bedaard af, blies met groote zorg wat
etof van den rand, beproefde door hem
in versdhÉllende richtingen te draaien of
hij zijn gelaat kon zl<« in den bol, en
zei
„Dot beretil men alleen door zich In
gned g«<Wmp te bewegen, beM« jon-
g«n. Ik ben Ud van een kalme, kleine
«paraclub, waar verschillende dingen ge
daan worden, waarin jij geen belang
zoudt stellen. Daar ontmoet ik mr. Ion<M
uit Amerika. Ik vind uit, wie hij ta
lk kom op vertrouwelijken voet met hem.
Hij hoort, dat ik de vertrouwde ben bij
ShUlabeer en hij vraagt me of
ik hem in een kleine particuliere aange
legenheid wil helpen, waarin hij niet
openlijk wenacht op te treden. Ik zeg,
dat het mij genoegen zal doen.”
„In orde,” zegt hij ea het ta In orde.
er een!” barstte Web
ster los, „ik vertel je, dat 'hij voor haar
thee inschenkt, alsof tij een koningin
was!”
E te^ ec^ien^^ ^eo k* voor VToe?
„Wel, „Varkentje” en de inoole secre
taresse natuurlijk! t _-o
Zondagmiddag in de City. Ha hal
daarmee te ma-
Hij was
de toon
komt hij nog bentxlen I”
„Hij heeft het te druk”, zei Mr. Eaton
kalm. „Welnu, Varkentje toont zijn ge
woon goed oordeel, dat moet ik hom
nageven, otaclioon, als hij niet weet wie
de dame is, het instinct vaai hem is
„Wie do dame is,” antwoordde Chadford
„dat juffrouw Mach eed dame is en drie
inillioen sterling waard is bij den te
gen woordlgen koers.”
Hij leunde terug en nam op zijn ge
mak de uitwerking van zijn woorden op
Webster waar. Ongeloof, twijfel, onzeker
heid wisselden op diens gelaat, dat ge-
woonlijk zonder uitdrukking was. Als
onmiddeiliijk resultaat liep Mr. Wabeter
naar een kleinen spiegel, die tusschen
drie spijkers was bevestigd, tegen den
muur en vouwde zijn daw zoo, dat de
schoonste zijde naar boven kwam.
„Je meent het niet!” zei hij
do wijze, waarop hij zijn hoofd
hield, tarwyl hij naar zijn das keek, be
wees dat hij er zelf anders over dacht.
Mr. Cihndford Eaton glimlachte en
knakte.
„Probeer toch niet geestig te zijn, Web
ster,” zei hij, „dat
sterke zijde niet
,)3oed dan", zei Webster, de hand op
zijn mouw leggende, en hij wadhtte ge-
dul’-g, tot zijn vriend verder zou spre-
„Het zou kunnen, maar het zal niet ge
beuren.!” zei Mr. Eaton, terwijl hij op
den knop van nagemaakt ivoor van zijn
wandelstok beet
Webster staarde hem aan.
„Wat beteekent dat?” zei hij sndl, „niet
weten? Wel, ik zalhet hun vertellen. -
Ik zou het vqor geen duizend pond voor
mij zelf willen’houden."
„Het kan minder waard zijn - mis
schien meer; in elk geval zult go het
onder je houden."
ik je gezegd”, antwoordde
„Wordt niet ongeduldig”, zei H. Chad
ford Eaton kalm.
„Laat dat likken r
je stok en zeg het, als je wat te
gen hebt 1
„Wat gebeurde er nog meen zei
Mr. Eaton, terwijl hij met zijn kin leunde
tegen den knop van zijn stok en op
keek.
„Zij had haar hand op zijn nols.
zag haar!”
Mr
|acht
„Om Godswil laat dat. Zoo aanstonds
Weer keek Webster met open mond naar
zijn mentor, die langs zijn snor streek
met den naanaak ivoren knop. Toen hij
niet siprak, verloor Webster plotseling
zijn geduld.
„Wat beteekent die onzin vroeg hij
woest. „Zit daar niet te grijnzen als een
aap met een hazenlip I Geeft een naam
aan je spelletje. Wat beteekent dit
„Hij schenkt de thee voor haar
zeg je
„Dat heb
Webster.
Mr.
stilzwijgen.
.^Luister nu”, vervolgde Mr. Eaton
een lang en tartend zwijgen.
hot je maar een keer. Juffrouw March
was verloofd met een lompen ^gel, dien
zij naar den wil van haar vader zou
moeten trouwen. Hij had iets gednan (hij
vertelde mij niet wat het wae) wat haar
niet aanstond. Het gewone geval, denk
ik. Welnu, zij sprong uit het gareel en
ging haar eigen brood verdienen. Begrijp
je het nu
„Ep wat hebben wij
ken?” zei Webster bits,
de Informatle-AfdoeUng en
Mr. Eaton stond hem tegen.
„Je heft er niets mee te maken, mijn
vriend, noch eenige andere dikkop, zoo-
als je er een bent,” antwoordde Chad
ford kod „niet dan wanneer ik er je
niet in Wek - wat Ik niet zou doen,
als Ik geen makker noodig had om de
geschiedenis In orde te brengen. Er zijn
twee menschen, die aan he< janken moe-
-jjjspËi
