iSEN
DE OORLOG.
Dinsdag 17 September 191S.
57e <1 imrgtMig.
V». 13801
11
'J
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Bureau
.IER
i
LrtHlerie.
ia te Naarden
r vastgetteld.
Artillerie. De
van
laws
Feuilleton.
IONE MARCH.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
MARKT 31, GOUDA.
V rr
44)1
XT5.e“O.-w-s- ©xx .A.d.-vertexxtïe'bla-d. voox G-o-lxcLsl exx Oxxxstxoicexx.
S»
ie
i.
Administratie t Telef. Intero. 82.
Redactie i Telef. Interc. 545.
t.
neubel
en
dd<
acht 30
INIEK
nog
niet.
OP
Maar het kan iris worden.
1
(Wordt vervolgd.)
*4
I
linoleum is
iet gebruik
ergevor-
Persoon-
correctie
ogenden
Itaten
is I
wel
IngMondan Madadeeüngen bü contract tot «aar gwaducaar-
i raadga warden wnakand naar plaatsruimte.
rd rij een-
plaat», die Ik
CHAPPEN
E
IH.
EER
IEK
EER
KEN
PT-
JETERING
)ED
REKENEN
i GOMMAN.
181® 20
zeggen. Ione wendde
haar arm
atem-
ta Ailde-
1 her-
GOUDA.
r.
i-Secretari»-
ceringabatik.
p. Luit.-Kol.
rtlaris-
brochure,
tot niets.
epen, voow
Notariaat,
ita.Onder-
ataat, Be-
873 150
Tussche de Oise en de AIsm hebben de
Fransche troepen nieuwe voiMBringen ge
maakt ten Oosten van Vauxailton, en den
Mont des Singes genomen.
verteld. Ik
elkaar gehad.
u hetzelfde te
Ik vreee, dat
Ie ze mie-
-zet
zonder evenwel al
-■
een winkel, i
dien fag iete v»n Jene
Gewone advartantiln i
dan prga. Graote lakten
Advertenties Haai werden Iigeseodan daar hnaaUnkaewt van Bellede BaaHf
delaren, Advertantiebureaux en oom Agenten.
INGBZONDKN MKDKDKKLINGKN1-4 regeto f 145, elka regel maar LM.
Op da voorpagina 50 hooga*.
Het vredesvoorstel van Oostenrijk heeft weinig
kans van slagen. Balfour’s meaning. - De forten
van Metz in actief De Fransohen namen Vailly. -
Het Russische goud. - Een voorstel van Duitsch
land aan België?
ONS OVERZICHT.
Belangryker dan de actie aan het front
ms de bespreking van de vredesnota,
Oostenrijk aan de geallieerden zond,
(ter verneemt, dat men\in wei inge
lichteleringen te Londen van óórdeel is, dat
de Oosfénryksche nota doof de Geallieerde
mogendheden zorgvuldig zal worden over,
wogen. Dientengevolge zullen eenige dagen
verLoopen voordat een antwoord kan word dn
gegeven.
Ter zelfden tijd meent men, dat weinig
goeds kan worden bereikt door bijwoning
van de conferentie, zoolang met het niet
van tevoren over zekere bijzondere punten
is eens geworden, zooala de erkenning door
de Oentrade Mogendheden van de noodza
kelijkheid van de schadeloosstelling van
België en Servië.
Balfour, de Engelsche minister van bui-
tenlandsche zaken, heeft bü een lunch in het
Savoy-hotel aan buitenlandsche journalisten
verklaard:
„Ofschoon niemand luchthartig eeandg
voorstel zou verwerpen, waardoor de oor.
log zou worden verkort, kan ik, sprekend
als individueel lid van de regeering, in de
Oostenrijiksche nota niet de minste hoop
zien, dat het oorlogsdoel zou worden be
reikt.”
Hy gaat akkoord met de Oostenryksche
Inota, voor zoover de opstellers laten uitko-
yrnen dat geheel de wereld daarmee is ge.
■noeid.
1 Hy gaat ermee mee, dat verlenging van
de vijandelijkheden inderdaad een opoffe
ring dreigt van wat terecht ieder mensch
ter harte ga^t, dat belang stelt in den voor
uitgang van het menschdom.
Hy wees vervolgens op het voorstel, de
vyandelykheden niet te staken, maar niet
bindende besprekingen aan te knoopen. Hy
ontkende niet, dat die in bepaalde omstan
digheden een deugdelijke methode kunnen
zün omrtot overeenstemming te komen. Is
er evenwel ook maar het geringste uitzicht,
dat onder de heer&hende omstandigheden
’zulke besprekingen naar behooren kunnen
borden geopend
'Duitschland weigert kort en bondig her
stel en schadevergoeding aan België, dat
ooo monaterachtig behandeld ia. Duitsch-
land heeft nu de bolsjewistische regeering
300.000.000 pond schadeloosstelling afge.
perst voor de verliezen, die Tfciitschland
Naar bet Bobeta«h
B. R. CLOCKETT.
vertaald door
I P. WESSEL INK-VAM ROflBUM.
(Nadruk verbaden.)
ABONN«MÏNTSPBUS> per kwartaal ™k 1» «k n— Zoadaoblad
‘*"dt
AbenaéêLétm wordaa da«alt|ka aanfaMRaa aan ou boraaai
bH Hir—da battaadai m da ra tkaataaa.
ADV«BT«NTIIPBU8i UH Gouda M entrakaa (bakoonoda tot <fai be^>rgkrtn»)i
,pe. neat maar /«.IS iu bulta Gouda at daa baaor»kria<i 1—1
alka IM» t M«. Adat «atlla na fnbHaka nwakamkkadaa U
ent per ratel.
besprekingen aan te gaan, de meest ernsti
ge en eerbiedige aandacht der reegeringen
zal hebben. Doch de New York Tribune, een
ander blad, dat even gewichtig als de
'Lines is en wen goed vriend van de zaak
der geallieerden, zegt met nadruk dat het
eenige antwoord aan Weenen, Wilson’s re
de te Baltimore is: kracht tot het uiterste
zonder beperking, totdat de vyand geneigd
is zyn wapenen neer te leggen en zich on.
voorwaardelijk over te geven. Het is hier
de meening dat Dudtachland den oorlog
heeft verloren.
F HooroeruK xix.
0T«rm*ü*«<le MrtkX
Io“ Ul»«n,
—"«Mn tu «tja na tam ««nte
.,K«m mee, Angrl," ref hoormoeder
«dierp. „Oom Kaith wil om kwijt rijn.
zullen hem niet Innger v«n zij n ge-
zelachap afhouden.” J 8
.Set rijtuig teei weg, „oor lomuul Ujd
lud «.n woord te t---;-. -
lot Jkne Alloa, ten niag, t_
naman om W, ln
nung t« brengen. Mom- deze w«. verdwe
nen e„ Keith Hnrturd tdund nnnnthnw
.Jóu gebleven
ter vroeg zij Ut, Herford.
,»Ze wa® hiep zooeven nog. t
«hien een winkel Honen gegaan.”
Keith, rondkijkende, t;-
te groote belangstelling
»*«êten. Maar noch ln
op straat was
Allen te zien.
het lachje, dat dezo woorden vergezelde.
ben ook zoo arm, aJs men xich
maar denken kan,” zei Keith Harford,
nadenkend op den grond starend. Ik
vrees, dat ik niet veel meer ben dan een
zorgelooze kerel. Als ik geld heb, geef
ik het uift of ik geef het weg. In ieder
geval krijgt het bij mij vleugels en han
delt liet naar het woord uit de Schrift.
En dan weet ik niet zoo dadelijk weer
aan geld te komen. De menschèn zijn
wel bereid te drukken, wal jk schrijf,
maar zij herinftten zich niet aJtijA dat
zo mij betalen ftMieten."
draagt u huW wei om u te betalen,"
vroeg de practbache lone vlug.
,,Hun vragen? Neen, natuurlijk i
Hoe zou ik hun kunnen, vragen?”
b-Een verwonderde uitdrukking lag
Keith’s donker pelaaf, dat in de maan
den van teleurstelling en eenzaamheid
merkbaar vermagerd wu».
Ik denk, dat de menschen u ook noo’t
om geld vragen,” zei lone peinzend^
waarna zij van onder haar wimpers een
«Bellen blik op hem wlufp.
„O, zeker doen ze dat," antwoordde hij
droevig;„en soms i« het zeer pijnlijk,
wanneer ik hun niets gaven kan. Het
zijn meest handelslui en geen
|Geen menseben van de univarstteit.t*
Zei lone spottend. „Wat een dwaas lend,"
voegde zij w ln zichzelf bij. „Wat heeft
'^die man# het hoodig, dat er ieotand komt,
dje wat op l»em toeziet.”
En onder het voortloopen plooide zich
haar voorhoofd ln steeds dieper rimpels
„Maar u - heb Ik goed begrepen, dat
u werk verlangt, juffrouw March?1’
Keith Harford zag den toestand
niet duidelijk voor zich.N.
„Ja dait heb Ik u jui-X,
heb twee trekkingen na d.
In de eene beviel ik niet en de andere
paste mij niet. Nu denk ik bet bij hej
tooneel te probeeren. Het ta, dat weet
ik, de laatate toevlucht vbon hen, die geen
andere uitkomst weten, - of de Matste
op een na. De borstwering van de Wesv
minster Bridge la, geloof Ik, het alter-
laatste."
Gelukkig had Keith slechts haar eerste
woorden verstaan.
..Het tooneel," zet hij, „dat te vreemd.
Ik ben julat tot lector zangheld over
Shakespeare en het klassieke drama In
het algemeen bij een Internationale In
richting voor dramatische kunst. Het sa
larie Is niet veel meer dan een, aalmoes.
Maar het kan iets worden.En boven
dien, bedelaars hebben geen keuk."
Ione werd getroffen door de wonder
lijke overeenkomst. Indien de Voorzie
nigheid dit niet op*«tteHjlc had geschikt,
leek hri er toch erg veel op.
„Laa* ik mat u mtega^n,"
voudig;. „Dat i» predro de
zoJ.”
Het gebat van haar metgezel heiderde
eensklaps op. Hij scheen op het punt
wat.te zeqgen, maar hij bedwong «leb en
bteef eenlgen tijd zwijgen.
„Het tes beter.” zei bij, „te wachtao.
tot ik onderzocht heb wat voor inrich
ting het te. Zou Ik u morgen niet kuft?'
nen b*zo<*en om alles te bespreken?”
Maar lone waa er haar h'aeie laven aan J
gewoon de dingen „au een wervelwind’’’
De forten van Meta zyn in actie gekomen,
de Amerikanen zyn, door het afknüpen van
den zak bü St. Mahiel, de Duitsche grens ge
naderd en daar hun opmarsch op het nieu
we front nog niet tot staan gebracht is zal
men zich in Duitechland erop moeten voor
bereiden, dait de Amerikanen een poging om
de sterren en strepen op Duitsch gebied te
planten niet achterwege zullen laten.
De forten van Metz zün dus tot deelne
ming aan den strijd gedwongen.
De indruk dien dit Laatste in Duitschland
maken moet, kan niet anders dan zeer on
gunstig zijn. Hat hadden de voorstanders
van den duikbootoorlog niet gedroomd, toen
tzÜ betoogden, dat men voor het dilettanten
leger van het zoo weinig militairistische en
verre Amerika niet bevreesd behoefde te
zün.
De forten van Metazün zeer.aterk. Zij
liggen op 6 K-M. ten Zyiden en Westen van
de stad en op 5 K.M. tèn’j.Oosten van de
grens en béhalve oostwaarts van Pont
Miousson ligt de Amerikaamfehe linie nog
vrij ver van die grens verwüderd. Zy loopt
thans in een rechte lün van Marcheville
naar Norroy en nog bezuiden la Ohaussée.
Men ziet daarjjit dat de droom der Geallieer.
den, het betreden van Duitsoh-gebied aan de
Moezel, vermoedelük niet zoo spoêkbg ver-
wezenlükt zal worden.
Hetgeen niet wegneemt, dat het verlies
van de Maas .stelling, van 1500Ö gevange
nen (de Echo de Paris spreekt zelfs van
20000) en van meer dan 200 kanonnen, een
gevoelige slag voor de Duitschens is, voor
al in dit stadium van den oorlog.
Uit de aanwüzing van de nieuwe linie
blükt dat de Amerikanen, na bet^vereeni-
gen der noordelüke en zuidelüke aanvals-
legers, nog gemiddeld 5 K.Ma in noordooste.
lyke richting voorwaarts gerukt en dus
niet tot staan gebracht zün. Thans zal
moeten tyyken hoe sterk hun zware batte
rijen zy'n en of deze het tegen de geduchte
dfa^onnen van Metz kunnen opnemen.
Wal de bultenlandeohe Pers van
het voorstel van Oostenrijk zegt
Do E n g e 1 sc he Por».
Du Engrische pers bespreekt de vre-
despoging van de Oosteikrijksoh-llongaar-
scho rogeering.
Do „Daily Chrouick’" zegt o. a. dat
dit Goetonrijkscbe aanbod du uerstu di
recte toenadvring ia van de eono oorlog*
voereiulo mogendheid tot do oudere, iudx
bet begin van den oorlog. Om die re
den Is hot van bijzonder Isdang. Douw-
tieven tot deze vrudasuiotie zijn in do
eerste plaats <nu de Entente vertmtwoor-
delijk te stollen voor het voortzetten van
den oorlog en voorts hel oprechte ver*
langen naar vrede. T’e Berlijn en te
Weenen zin nten nu ln, ttal de oorlóg
niet kan gewonnen worden en Ln’plaate
van de snorkende overwuinlngswoordeu,
dte hij den aanvaag van den grooten Kel-
sortMtrijd woerklonken, is Uians de ont
zettende vrees voor een noodlottig ver
slagen worden op te merken.
Du Ooetenrijkwhe nota gaaf oyedwel
van do onderstelling uit, dat er geen
kans is op een militaire overwinning aan
een van buide kanten en pleit daarom
voor een vrede door onarieg.
Zoiuler don- oorlog een dag langer tu
willen laten duren dan strikt noodzako-
Ujk Is, verlangen de, Entente-uwgeiKÜieden
toch niet, na al wat zo geleden hebben,
efgewehoopt te wordtm met een onoprechte
vrede, die slechte etui nieuwen oorlog
zou iMtloeloenen op« rnmlg oogtmbllk, dat
de mliltarteten van Midden-Europa daar
toe geschikt zou den aohlen.
De vrije naties ter wereld zijn vast
besloten nauw s&mengeeloten te blijven,
totdat dit dutatere dreigement voorgoed
zal zijn afgwwentold. Dal kun slechte,
ln<M«i het prestige van het Pruisische
mill tar kano is te ntel gedaan en dit kan
slechte door een tastbar^ nederlaag go-
eohretlcn,. hotaij in elgenf land of op hot
slagveld. Zoolang er g\en waarachlige
wijziging van hart en methode te BerU^
en to Weenen valt op te meeken,
omlfvlianddingen vruchteloos.
De „Daily Mali" schrijft De Kriier
te eon buikspreker en het te zijn sten»,
die weerkVnkt uit de Weensche nota. En
dit w^'l daarom, omdat de militaire wees
tere, wanrorubw Duitechland verWoedt,
bang zijn, dat „indien «ij tertiggeslagen
worden -of ook maar genoopt worden een
duimbreed te wijken, hun aanzien zoowri
in dan vreemde, als ln eigen land aJs
oen kaartenhuis In eNutar «al valton.”
Het te niet de menaohelijkhdd, dl» zij In
waarheid op het oog hebbe, dórfi de vei.
ligheld van hun xefgea fyrtiLr
De houding der GealHe«wfen t
lijk en ongwijzifd. Wij verlangen
te doen, zooate zij hei notwude.
„O, neen,” smeekte gij. „Laai mij nu
mot u meegaan *l*
Hij wou oen hansom aanroepen, maar
toen lone hem zoo bleek en ontmoedigd
zag, kwam tets ah een kameroartochap.
priijk gevoel bij haar boven en zei «IJ .-
„Tenzij u haast heeft, mynheer Har-
f°rd, geef Ik er de voorkeur aan te loo-
pen: hel z«4 ons goed <toen.”
Terwijl zij hun schreden naar de City
rlobttan, vertelde Kdüi Harford, boa hij
en Marcus Hardy aan het eind van do
vurige maand afscheid hadden, genomen
Hardy om mei de Judds naar Parijs ta
gaan, Kefth Harford om alleen naar Lon-
den terug te keerep.
„En u,” vroeg lone, „waarom gifa
ook ni4g mee met de Judd-’a?"
..Ik - Ik had na mijn mdaen betaald
te hebben nog maar tien pohd over en.„”
„WW uw vriend dat,” vroeg lone,
eensklaps op scherper toon «prekende.
..Hardy? O neen, zoktw niril Hij weet
nicte van mijn aangelegenhedm. Hij heeft
al zijn loven overvloed van geld gehad
en h.« ta «laarom beM natuurlijk, dat bet
in zijn hoofd niet onkomi."
loos twetg geruüncn 'tijd.
..En toch heeft u het mij verteld,” zoi
zij4 zacht.
..Dm Ie leta Amler.," viel four nMf»
>«J levendig fa. „u fa wij-willi* ot
dwongen, «ren nnn „j. fa tioxodi™,
<tach< Ik, al heb Ik u niet tong gekend,
^-eedó van ut het oofenbftk, dat ik u zag,
‘lat ft u graag mffn vriendin zou no^
men. Me* 4kf
door Rusland' zegt geleden te hebben. Welk
kwaad heeft Rusland Duitschland evenwel
gedaan, dat te vergelijken is met het
kwaad dat Duitschland over België heeft
gebracht? Inriden de Duitsche regeering
België geen schelling vergoeding wil uitbe
talen, kan geen bespreking dat verhelpen.
De bevolking in de Entente-land en ver
langt hartsbochtelyk naar vrede, maar ze is
niet 2Joo dom als eenige beoordeelaars in de
middelrijm schynen te onderstellen. Ze j
begrüpt, dat besprekingen nutteloos moéten
zy’n, tenzy Duitschland de onderhavige-
vraagstukken in een gansch anderen geest
wil beschouwen als die, welke zyn staatslie
den bezielt.
De Duitschers gelooven, dat zoo’n voor
stel kan meehelpen om den eenen geallieer.
dej tegen den anderen op te zette® en aldus
de gemeenschappelyke inspanning tot de
zege te verzwakken. Dus kom ik met ster
ken weerzin, doch geringen twüfel tot de
slotsom, dat dit geen poging is om vrede
door vergelijk te maken, maar om de krach
ten te Verslappen, die in het veld hun te
sterk blüken. Daaruit kan geen vrede voort-
kqfmen en de geallieerden blijven eenage-
zfnd.
Balfour is dus niet erg óptimisftach.
Ook in Azmeirka voelt men er niet veel
voor.
De Washingtonsche vertegenwoonüger
van de Daily Telegraph heeft alle klafKn
in de diplomatieke hoofdatad ondervraagd
en hij besluit zyn mededeeling: Amerika’s
eenige vrodesonderhanddaars zullen voor
den komenden tijd Foch en Pershing zyn en
hü voegt hieraan toe: Zoolang Oostenryk
niet bereid is om toe te stemmen jn de
vorming van de verscheiden nationaliteiten
binnen zy’n land tot onaflhankelyke staten,
had het zü’n inkt voor zün jongste vredes
poging kunnep sparen.
In vergelü’king met de andere organen
mag de New York Times worden gerang
schikt als zy’nde vriendschappelyk gezind
ten aanzien van het Oostenry'ksche aanbod;
het blad schrijft: Het aanbod komt als het
eerste waarly'ke vredesv<wrstel en in den
vorm, dien de geallieerden eervol kunnen
aanvaarden. Wü kunnen ons niet verbeel
den dat Weenen’s uitnoodigiing zal worden
afgewezen. Het gebruik der naties vereischt
dat de uitnoodiging om voorloopige vredee-
verbaeing, namen zij dit vrij kalm op.
Zonder veel aan hun omgoving te den
ken, wandelden zij de breede en drukke
straat door. De voorbijgangers achtten zij
niet dan ijdele schimmen. In plaats van
de aitedaagHohheden van Buckingham Pa-
lacë Road zagen zij in hun^ verbeelding
de hellingen van den Ilgar voor zich
oprijzen, met den getanden Wetterborn en
den zilveren Jungfrau, die hun beeneeuw-
de horens opeteken boven den Möncb met
zijn witte kap.
„tyn hansom, mijnheer!” riep iemand,
die op dien hoek der straal stond.
.«Denk u, ik heb mijn gidsen reedB»aan-
genomen,” antwoordde Keth. Ione lachte
verlegen, zooals dat menschen in de kerk
soms doen.
I S.Hoe vreemd!” zij., „Ik dacht‘juist
ook aan den hoofdweg van het Grindel-
wld. Maar wat ziet u bleek, mijnheer
fHwdtordl’’
Ik stond op het punt
^gfn, juffrouw March!
we beiden onze bergkleur verloren heb
ben.”
Een honderd pao gingen zij voort, zoe
ter een woord te zeggen, zach een weg
banende <toör de voorbijgangers, tot zij
“tina^werktnigelijk een Mille zijstraat in-
Ik denk, dat het beter ie,” zei lone
toen, moeite dq,ende haar stem te beheer-
ochen, „dat ik mijn vader heb verlaten
en tracht mijn eigen .Brood te verdienen
W nu toe, helaas, mét nog niet veel
®*ÖCSB Op’t oogenblik ben £k buiten be
trekking - heet het zoo niet?” i
Bnart en vroolijkheid beide togen In
GOIDSCHE COURANT.
l* Directeur
Jhr. Jan
A. J.’M.
’rof. W. C.
oeraar Gym-
an, accoun-
Rechten, 7
meer dan
Bjjna 300 gevangenen bleven in handen
der Franschen. Meer Zuidelijk namen do
Franschen Vailly.
De te Moskou verschyoende „Pruwda”
vermeldt de volgende order van Trotsky: Te
Kazan hebben witte garden en Tsjecho.Slo-
vaken zich meester gemaakt van een deel
van het goed, dat eigendom is van de Sov-
jet-republiek. Dit geschiedde pp bevel van
de Fransche, Engelsche, Japansche en Ame.
rikaansche kapitalisten. Het Russische
volk weigerde na de October-revolutie om
aan de buitenlandsche woekeraars rente te
betalen voor de door den Tsaar gesloten lee-
nirtlgen en aan de Russitoho arbeiders en
boeren hun winst te ontrukken. Nadat do
buitenlandsche roovers door middel van de
in hun soldÜ staande Tsecho-Slovaken en
witte garden zich van een deel van het goud
hebben meester gemaakt, trachten ze thans
het buitgemaakte geld over Siberië naar
Japan en Amerika of over Archangel naar
Frankrijk en Engeland te zenden. Dit moet
tot eiken prijs worden verhinderd. Het aan
het Russische volk ontstolen goud moet vol
ledig worden teruggegeven. De beveiliging
van dit goud in het gebied van den opstand
der Tsjecho-Slovoken en witte garden wordt
toevertrouwd aan alle eerltyke arbeiders en
boeren. Na de zuivering van het Wolga.
en Oeralgebied en van Siberië van witte
garden ên Tsjecho-Slovaken zal worden
vaetgesteld wie schuldig is aan den roof van
den goudvoorraad. Hun eigendom zal wor
den verbeurd verklaard en zelf zullen on.
derworpen zijn aan de zwaarste straffen,
waartoe ook fusilteeren behoort.
Naar Engelsche bladen meenen. te weten,
heeft de Duitsche'regeering aan België
voorstellen gedaan, waarbü zij het politieke
en economische onafhankoly'kheid na den
oorlog beloofd, maar alleen nadat België
vele voorwaarden ingewilligd heeft. België
moet voor een niet nader «Ange lui-l aantal
jareh hare handelsverdragon en economi
sche tractaten van voor den oorlog hand
haven. Het moet onml<ldeiryk ouzydig wor.
den. Het moet de geallieerden overtuigen
van de noodzakelykheid om de Duitsche ko
loniën terug te geven. Het moet aan de
menschen in België, die voor de Duitschland
in de Vlaamsche kwestie geageerd hebben,
amnestie verleeneh.
De bladen laten uitkomen, dat gr in Sit
huichelachtige voorstel, d»t de Belgische
regeering ongetwyfeld zal behandelen, ge-
lü’k het vardient, geen herstel wordt aange
boden. Het doel ervan is duktelük. Ala Bel.
gië onzüdig werd, zouden de Duiteche muto-
tiecentra en steden in de Rünprovinci^be-
schermd zün tegen de voortdurend talrjker
wordende luchtaanvallen van de geallieer.
den of alleen met ontzaglüke moefly’kheden
te bereiken zü’n.
