o Baby
Petten
AN
I
sail
Zaterdag 28 September 1918.
57e Jaargang.
Mo. 13811
(SCOOP.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Eerste Blad.
p dit blad.
MISKENNING.
Feuilleton.
EIONE MARCH.
Naar bat Miataah
I^Tïe-ix-w-s- en. -^d-'rrextexxtïe'bls-ci'vooz' Q-o-CLd.ec ©xx OzxxstxelEexx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
®sj
Administratie i Telef. Inters. 82.
Redactie i Telef. Interc. 545.
vaar
IEN
Mhe
ken,
af-
i
herhaal niet altijd het-
r
53)
rekt.
HOOFDSTUK XXIII.
DA.
kan
Ze
„en
mevrouw
(Wordt vervolgd.)
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
werd
hier
-ukktdj
GOUDA,
die
op
de
go-
farthaven. Feed
pint „Harmonie."
UDAG:
H.SHN
rfl garegald tfldic
itvangm van v*r-
m ageada te wr-
des
po-
iron
u Ledenverga-
ig Burgerplicht
-V'." t.
rd". 7 <nr Lwlen-
v» LmJx».
Miskennen beteekent niet alleen mis, dat
is, niet goed kennen, niet goed begrijpen.
De beteekenis van het woord strekt zich
verder uit en de daad der miskenning leidt
tot andere consequenties en heeft bitterder
en pjjnl ijker gevolgen.
Wij allen hebben moeite onze medemen-
schen, zelfs hen, die het dichtst bij ons
staan, volkomen te verstaan. Meermalen be
grijpen we ons zelven nauwelijks. Hoe zou
den we dan de nauw herkenbare wegen kun
nen volgen in eens andere wezen, hoe de
diepte der schuilhoeken kunnen peilen, die
in zijn gemoed verborgen zyn en de verbor
genheden naspeuren, die hem zelven vaak te
wonderlijk zijn? Overal waar we zoeken
naar een weg om onzen naasten te verkla
ren, tasten we in een duister. Maar in plaats
van dat te erkennen, willen we telkens weet
een oplossing probeeren van het raadsel, dat
in iederen medemensch voor ons Staat En
dit willen vinden van een oplossing, waar
we slechts tastend kunnen veronderstellen,
wordt veelal de oorzaak van het vele leed,
dat wy ons zelven en anderen berokkenen,
de oorzaak’ook der miskenning, die de bron
is van zoo velerlei ellende en onnoodig leed
op de wereld.
Bij het zoeken van deze oplossing, bij het
streven onze medemenschen te willen ken
nen en begrijpen, beschikken we eigenlijk
over geen ander middel dan zjjne eigene
uitingen in daad, woord en gebaar. Die
uitingen immers zijn het gevolg van zijn
levensomstandigheden van nu en vroeger en
van dfn invloed van derden. Om die uitin
gen te begrijpen, zouden we dus allereerst
zijn leven moeten kennen en den invloed die
anaeren er op uitoefenen, en dus niet zijn
leven van nu, maar zyn leven van den aan
vang af, dat leven weer niet in zijn open
baarheid, maar in zijn donkerste schuilhoe
ken en diepste verborgenheden. Hieruit
reeds blijkt, dat we niet alleen ’s naasten
wezen niet kunnen begrijpen, maar niet
eens zijn daden. Van zyn leven kennen we
alleen de oppervlakte en die oppervlakte
dan nog gewoonlyk slechts gedurende zeke.
ren tijd. Maar bovendien ook wanneer we
dat anders zouden kennen, hoe moeten we
i In 4 deelan.
i de Hoofdrol.
CCESt
IAG 2 UUR -
evoorstelling.
als u
ken en hoor ik de exprees
pan suizen. I
Intusschen was de thee Ingesdhonken
de oude dame haalde uit een kast
ge
bit jk-
tafel
Jat niet zonder
dsd.ta.fi ng
staat bij vat
dousing van
ia de ahcei
ZlOlkdlg 1
dat het
/oor mum
Advartmtifa ham wanten lagaaMriaa daar taaMhMlMMt m oriteda BaateMM-
dalaren, AdvartorttebureMx aa aaaa Agaatea.
per-
van
teidar
cu hij eau
4 hij in btql
nu maakt
spreekt
i die lal
een
en
tij
de
Wte
R. CLOCMTT.
vertaald doar
P. WESSEL INK-VAN ROfigUM.
(NaAruk verbaden.)
bij d. 2670 10
OM,
t. aputML
zakan
en. Deer het lichaam
uireren. ven onreine
opeen beo pen, «telt
b ziekten bloot. De
r Boom verwijderen
ertollige gal en slijm
n stoelgang. Alleen
met haadteekening
:n. 50 ct. per doosje,
potheken en Drogist-
ANTON COOPS.
1848 14
juffrouw
u over
jna&kt
den
lun-
de
GOÏDSCHE (III I! l\l.
Gewon» advartantita an Ingaaonden ladMaeMn—i btj contract tot naar gavadncaar-
dan prjja. Graota latten an randan warden wrakend naar pleeturnteate
en
in den rnujir verschillende cakes
heimzlnnige lekkernijen,
baar met groot genoegen
zette.
„Wee. -
schikken 1
noon-tea's.
leugen verdwijnt. Zij moesten eens hoo*
ren, boe mijn moeder haar eenigen zoon
belredigt on belastert! Maar do waarheid
is, dat de meeste mannen met juffrouw
March naast zidh heel on al zouden ver
geten Salem te noemen!"
„Nu, Betii, indien je gidkirende Vijf mi
nuted verstandig zoüdt kunflen zijn, dan
zou je misschien willen vertellen, hoe
je juffrouw March denkt te verbinden aan
den dienst in je Hotels?"
Moeder, juffrouw March ia roede aan
genomen om de bloemen op de tafels voor
het diner te schikken tegen een halve
gulnje voor eiken keer; en dhar wij vele
Speciale diners zullen hebben, geloof ik,
dat zij er op zijn minst op 8 of 4 per
avond zal kunnen rekenen. En daar het
alles natuurlijk vlug moet gebeuren, zul-
len wij een calïiedat turechen de hotels
inrichten.
„Lieve h«nc4!" zei lone blij glimla
chende; „u lijkt wel een prins met een
toovewtaf uit een sprookje. Ik zal een
mdlllonnalre worden en geld hebben ah
water! Maar miWiion zal de directie,
nadat zij mij beeft beziggezlen, op mij
Afkomen en zeggen, weg met die bloe
men; help als je blief de tafellakens neer
leggen - daar alleen temt u goed voor!"
„En dat te ook heel goed." zei me
vrouw I/vingrtono. mijn arm doet mij
pijn, zoo vaak moet ik dte tot nlete deu
gende Duiteche mMsjee wijzen hoe in
Nleuw-Engdand tafellakens worden gelegd."
INGEZONDEN MEDEDEELINQEN: 1-4 regtia /IJS, elke regal maar /IM
O» da voorpagina 50 boogaa
te
ting waaraan
lijden on die
uitblijven
stoei te de
militaire en
lend
ABONNBMBNTSPBUBl PW kwartaal U* w—* U Zondag*!*!
MT kwartaal 12.15, par wodr W «at, nm i* tmorgta, ft loopar gaaeNadt
MAUKT 51. «OUDA.
MJ on» aganten, dan boekhandel o da pa tkantorea.
ADVERTENTIEPEIJB: Uit Gouda aa owtrakan (beboerende tot dan baaorgkring)*
1—5 regels /Mi, elke rogol moer /WIS. /an bulten Gouda an (tea beaorgkrtegi
regels /WN. elka regel maar /EIS. AM antifa ton puhUaka varmakaltfkteden M
sant per regob
3269 50
Geen maaltijden mogen op do kamers
gebruikt worden zonder bij zondere over
eenkomst met de directie van de ver-
eenigde bouwondernemingen.
„Wel, zoontje," zei zijn moeder, „ben
jij niet de directie van de Hotels? In
elk geval ben je niet opgehouden mij
dat te vertellen, einde ik over ben ge
komen met „Circassia”. Ik zou niet wil
len zijn aio....’’
„Neen, moedor, herhaal niet altijd het
zelfde. Geef juffrouw March een poosje
rust!" zei Soth, terwijl hij terneergesla
gen zijn handen in de zakken van zijn
jas etak. Wat hij daar voelde, deed zijn
lippen plotseling trUlèii. Hij had het ver
pletterende leed vergeten, dat dit meisje
wachtte aan het slot van hun luchtig ge
babbel. In elk geval zou hij zorgen, dat
zij op haar nieuwe Werk geworpen werd,
voordat zij het nieuws hoorde; en
eischen. door haar arbeid aan haar
steld zouden haar misschien helpen zich
staande te houden onder een slag, die
vroeg of laat op haar moest neerkonien.
„Moeder," zd hij, „deze jonge dame
weet alles omtrent Mamie In Balein....'*
„Dan vermoed ik, dat je het haar zelf
hebt verteld," riep mevrouw Livingstone;
„je moest je schamen, Sotii. Juffrouw
March, hij kan het niet nalaten, wlen
hij ook ontmoet, te vertellen van d« klei
ne Mande Grove. Gewoondijk N'gint hij
er al binnen de tien minuten over. Hoe
lang te hij met u samen gvwwcf? U ztet
er zoo lief en deelnemend uit, dat het
mij niet zou verwonderen, ata hij binnen
anderhalve minuut aan Salem kwam."
„Moeder u bent werkelijk de meert ge-
wetenlooce persoon die ik ken. En tocta
zegt men, dat de groote Amertictounhe
i maar niet op Both, juffrouw
zet de bevallige oude dame kalm
glimlachende tegen haar gast; Indien u
even lang ate ik verkeerd zult hebben
eons luistert naar de rnededse-
i den hjmid irlj vende i miillen-
v'erneemt tot zijn grootsn s hrlk dat
j wanbetafax veel erg r
Jjnxen'. H erom ho. ft
•iet gemeonteimstuur - zoowel in groot?
lis In kleine plaatem - een tank, dia
vooral door hiar preventieve werking van
xiltuijj kaai zijn. Upmerko.ijk te net dan
van particuliere zijde al vaak alleile mid
leien zijn aangewend om bet kwaad ta be
strijden. Zij stuiten eonter hierop af. dat
zij niet algemeen worden toegwpnrt, dat
wijst ar naar onze meening op dat hier
voor de overheid een taak is weggelogd.
Zij zal wql alles kunnen omvatten en diis
iet gbodc middel weten toe te pas-en. men
bedenke dat een krachtige and» teg.« do
wanbetaling aan alten ten goede zad ko
nen, aangeziem het in groote magazijnen
rente gewoonte was op alle prijzen een
bepaald percentage te leggen dat speciaal
voor de „kwade schuld’ ’bestemd was. He:
is dan weer het oule liedje dat de goeden
>nder de frwadeu moeten lijden. Daaraan
ordt maar altijd veel te wrtntg gedacht
met schertsende mannen, dan zult u we
ten, dat ze voor de grootete helft alleen
zelf iets grappigs in hun geestigheden
kunnen ontdekken."
„Zeg het maar, moeder," zei haar zoon
uitdagend.
„Dat zafl ik, Seth Zij knikte hem vast
beraden toe. trHij wil, dat ik zeg, dat
ik zolie voor géén boerderij zoo grap
pig ads hij zou willen zijn. Hij zegt,
dat dit hom een gevoel geeft, of hij op
eens naar de haven van Boston
verplaatst. Het te vreemd, dat zij
zoo lets niet eenvoudiger zeggen.
„Ja, moeder, antwoordde hij; „telkens
dat zegt, kan ik de Sout Bay rul-
naar Mata-
dan weten welken invloed dit leven op ztfn
daden en woorden, op zjjn denken en voelen
heeft uitgeoefend? Is het niet duidelijk,
dat we ons bij dit zoeken steeds in een cir
kel zulten blijven bewegen Om een mensch
te lecren kennen, zouden we zijn daden moe
ten begrijpen en overeenkomstig dat begrip
wa rdeeren. Maar om die daden te ocgnj
pen, zouden wt eerst zijn per^'onlijki»id
moeten kennen zo< als die was en onder den
invl ed van het leven Zich vervorma heeft,
zouden we dus moeten beginnen met te we
ten dat juist, waarnaar we zoeken. We
kunnen dan ook nooit anders dan veronder
stellen en hebben ons van die waarheid by
elk oordeel over onzen naaste en zyn doen
en laten goed te doordringen. Maar dat
juist laten we veelal na. We doen, alsof we
de oplossing van het raadsel gevonden
hadden. En van die veronderstelde oplos,
sing uit (beginnen we zijn daden en woor
den, zijn gansche leven en werken en stre
ven te beoordeelen. Is het wonder, dat we
hier telkens en telkens mistasten? En dit
mistasten voert tot de miskenning, die zoo
bitter pyn kan doen, wanneer men ze on
dervindt van menschen, die men liefheeft en
op wiens oordeel men prijs stelt
Want deze miskenning, zoo ze het gevolg
is van het niet begrijpen onzer mede-men-
schen, is op haar beurt weer de oorzaak van
verkeerde beoondeeling van iemands wezen.
Niet ieder tracht zich een beeld te vor.
men van de persoonlijkheid van zijn mede-
menschen om daaruit zijn doen en laten,
zijn leven en werken te begrijpen en dan
met dat begrip gewapend het hieruit ontsta
ne beeld te vergelijken met het oorspron
kelijke, dat hy zich gevormd had. De
meesten gaan niet zoo consciëntieus te
werk, maar oordeelen klakkeloos over een’s
andere daden. Zij leven en zij streven, waar
bij zy dan meestal hun eigen persoonlijk
heid, eigen streven en bedoelingen als uit.
gangspunfr nemen. Maar beiden, zoowel de
meer consciëntieuzen als de anderen zyn
gewoon van veronderstellingen uit te gaan,
wanneer ze iemands leven en werken beoor
deelen. We kennen en begrijpen onze mede-
menschen niet en oordeelen hen, hetzij we
ons van hun wezen al dan niet een beeld
trachten te vormen, overeenkomstig dat on
voldoende begrip. En zoo komen we er
veelal volkomen ter goeder trouw toe hen
beweegredenen en bedoelingen in de schoe
nen te schuiven, die zy heelemaal niet heb
ben. Overeenkomstig die veronderstelde be.
weegredenen en bedoelingen maken we ons
BBIBVISN UIT DB HOFSTAD.
CCCCXL11I.
Telkenjare na de opening der Steten-Ge
neraal op de boende pompeuze wijze, gas»
er stemmen op om deze „vertoon>.n®" al
te schaften. M«i wijrt er op dat een der-
gelijke plechtigheid te veel uit do oude
doos is, ntei meer past In liet kader van
den tijd en in zich zei! iets onwaMrach
tigs heelt. Een tlieuw kaibkirt treedt op
met oen programma dat vrijwel in de te-
ijengestelde richting van het vorige kabi
net gaat. Hot noofd van Staat stijgt lir
Riddcrzalo om de nieuwe volksveit gen-
w-’K»rillging te openen, toe te aprek. n eh
er op voor te bereiden dat do re e rhigl
koers anders zal zijn. Het maakt a liojt
oen zonderlingen indruk dat dezen e
soon precies het tegengestelde z gt
een prt geleden» laken daar de
van liet nieuw o kalx.net stond
dergehjxe boodschip deed, bleef
van zijn eigen beginselen. Maar i
het den iudrtik alsof een tvmter
terwijl het in werkelijkheid toch
der te, en deze andere meedraait met don
nieuwen win 1 die over het Binnenhof
waait Een niet gelwel juteto voorstelling
van de positie die het hoptl vu« Staat L
onzeu constitutloneoleMnonaridiie inneemt,
leidt tot deze bij velen irrtteerende opvat
ting omtrent hot onwowrechtigc, in de
hotidiJig van dat hoold.
Maar afgezien daarvan te er nog meer,
re ion doet verlangen naar
van deze voorstelling. Er be
urn een antlpaihie tegen de uit-
den stoel Krachtig stijgende
«eer tegen he< gaia-pak en net op-
unitorm. Het stool d ui zeikte n af,
militaire vertoon nog steous een
ie plaats itineemi bij alle hof-core-
t Men ztet daarin de mtekeniung van
7e voel 'oélangrijkefe elementen in hel maut-
schappalijk teven. Men weutteht dm alles
wat naar het initlltairteme riekt, zal ver
wijderd waaien, allereewi, uit de onmid-
deilijke omgeving van de regeenng J*_
lande aJs zoodanig. De bevoorreclrte
sitio van net leger te een eerste
van de oversdnaiting waaraan de teger-
autoriteiten zelve lijden en die mejo een
oorzaak is van liet uitblijven der ontwa
peiling. Er heeft nog stoei te de verheerlij-
Kinjj plaats van het militaire en deze hin
left een steeds grootor wordend deel der
bevolking. Vandaar dat men aandringt op
afschaffing van het jaarlijkwche kijkspel
van de opening der Staten-iGoneraal. Men
kan züsh be.-t eon opening vooftstaUen, dt
met ntinder ophef geschiedt en die mier
Rtnoo’ki met de verdere wijze van han le
ien der Siaten-G’imeraal. We zu len niet
zeggen dat zooveel staatsie bij de Tweede
Kamer past als een vlag op een Modder
schuit, maar dat zij niet al te be t bij el
kaar belmoren, zal ieder wel moeten toe
geven.
We hebben het bovenstaande weergegeven
zooaite we het dezer dagen weer herbaal
lelijk hebben hooren verkondigen. De tij-
„Weet u, dat ik mij maar nflet
in die stijve Engeteche after-
I zijn niet» andere dan
overblijfsels van de hoofdtoaaltljden," zei
Livingstone met kracht
daarom ga Ik eiken morgen Amerikarn-
sdhe lekkernijen koopen en dan gebrui
ken Seth en Ik ze In den namiddag."
„Mijn moeder is een echte brave oude
dame!" ze! Seth peinzend, „mij te lee-
ren mijn eigen hotel op te lichten «J mij
om te koopen door tm'j aan te Meden te
deelen in d® opbrengsten van de mis
daad Heeft u gindsche waarschuwing ooit
gelezen, moeder
Hij were naar een kaart die aan den
muur was gehecht.
deu zijn mui tiet veranderen, maar hrt
burojiuacaterabe en oouservatieve, dat nu
eenmaal tedere regeenng iiortt, bouut dar
mede geest raxeuog. iked men dit, dan
zou de fraafe vertooning op dej traditio.
nee len dorden Dinsdag in beplumber zoo
ZOO.J4M aan wol gian verdwjjnen.
Vertelen week sprakon wij oper de op-
ricluting van umi ge «tiel ijk e spanrhanX,
waartoe het echter waareoaijn.ijir wrt niet
zal komern Het ligt echter in deb.doeLng
een gjeineentelij'kea girodienst in te voeren
ou deze zat inderdaad In de behoefte voor
zien. Ondeding hebben de buNpea v»n een
zeilde st ui elkaar voortdurend betalingen te
doen. Meneer A heelt g. IJ te brti.es» aan
meneer B <m de^e te weer geld schu dig
aan 0, dte op zijn beurt wear geld b“rtt
te ontvangen van A. Al deze truisaJ.ee
nebben »ueoeaJtev<-lijk plaats, dAwIjle met
het gevolg dat de eln aovouuid ongeveer
gelijk is aau den begm-toe8ta.id Hoeveel
{emaüekeNjker tras» dat allee geicnleden
wanneer drie iugertiireven «ij n by don
giro en daar Je betaling op papier
«liiiedt. De hoo/relheid baar g<>|d d e »l u
uirndig te, te stellig voel kldner. In bet
groot bodGiat «inde oenlgen tijd de post
cheque en girodienst. Doarnuert te eo.tjr
voor eetn gemeentelijken dienst n<< volop
plaats rt e zouden wonMhen *lat ue'.zi 1 de
bureau zteh ook belaeite mrt iuc»*et-erin-
gen. Dit zotf deze goeie zijde heiiben. dal
zij, die hiun rexeningeo alec.it pkgen te
betalen, atien lieke id worJe aan de bn
reaux, amdat van dterult de n odL e
gevens konden worden vers rrtu. ou I out
Ie oroJietwaardlghcl I Het orol.ewizft i«
teel iihxx en onmisbaar in de mz« ts h p-
pij, maar het he A deze ernstige ^o.aduw-
sijde dat het de gthganhei 1 voor m s-
brui* wet ruim openscelt. De in t 1 i g
/an lirt fMiliHMomcntewezon m net dr^evl-
e resultaat dauvun zjowel voor den
gidai .'loerde zelf als voor de dupon van het
Iltesemeut.
Wie wol
logen van
Hiaid, Verr*
Ie ellende van de
is dan hij zelf <ion denzon',
gemoenlebeetuur
In
Het Bloemenmeisje.
De kamer, waarin lone zich bevond,
wm ge^n groote; maar ze had, in aarf-
merklng genomen dat ze slechte enkele
voeten van den somberen Theeme gele
gen was, een ongewoon aaozien. Tegen
de murw hingen gravure» Ui lijsten -
Washington, dl'e d* Delaware overgingg,
breloqg de ©ereplaats boven den schoor
steenmantel. De onafhankelijtóieidflverkl».
ring was geteekend op den muur tegen
over het raam.
Platen van Fanaill Hall en het.' Oude
Gebouw der Zuidelijke Unie versierden
de nissen bij den haard. In een hoek
wna een soort altaar, eamengreteld uit
Amerikaansciie vlaggen in lijst en met
glas er voor; de sterren gUnsterden bo
venaan, en de strepen vielen loodrecht
omlaag op de lijst. Daartegenover bevond
zich een aardige glazen kast, waarin een
oud© btemwe uniform hing met epauletten
van dof godd op de schouders, benevens
het zwaard van een otfloier, dat ’Mt
wred gehouden door een gordel.
Een oude dame met mager gelaat en
een rustige, kalme uitdrukking en het
witste haar, dat men op de wereld kan
vinden, zat bij het raam te breien; haar
vingere rustten geen oogenbllk, terwijl de
vlugge draad heen en weer ging. Elke
twee minuten trok zij aan het wollen
kluwen in den zak van haar boeeelaar
met dien automatiechen ruk, dje van een
leven van oefening getuigt.
Juffrouw March, dat te mijn moeder,"
zei Seth Livingstone, „zij te de beste
van alle moeders, en komt altijd voor
het theeuur thuis. Moeder, dat te juf
frouw Mterch, die ik de eer heb Ti voor
te stellen, en zij is de dochter van over
ste March van Cailibradca."
„Mijn lieve!” zei de oude dame, ter
wijl zij opstond en haar hand uitetak,
haar bred werk met de andere vasthou
dend Ik heb heel, heel dikwijls van
uw vader gehoord! Ja, hij kreeg al het
geld dat mijn hoeve opbraciht gedurende
twee geheele jaren, om tot kogels te smel
ten teneinde dien vreeselijken oorlog te
te doen eindigen - en - ik gaf hem
ook twee van mijn zoons."
Zij wierp een blik naar de blauwe
uniform, die slap neerhing tegenover de
tropee van Vlaggen.
„Moeder,' zei Seth, „geef
Nfiarch eerst wat thee, voordat
den oorlog gaat spreken. Niets
zoo dorstig als het spreken over
oorlog. Het Is even erg als het
chen met drie brigade -gen eraals in
Union-olub.’
„Let u
March,"
dan een voorstelling van bun persoonlijk
heid. En we begrijpen maeetai zelven niet,
hoe grovelijk we op deze wyze de meeston
onzer mede-menschen miskennen.
Die miskenning is gewoonlyk het ergst
en voor haar bestaat pok .bet meeste go
ten opzichte van idle menschen, die
het verst van den vorm afwijken en wier
wenschen en bedoelingen meestal an
ders zijn dan die van de meeste menschen.
Maar juist deze menschen zijn meestal de
beste en hun streven te meestal het nobelst
en gaat naar de hoogste doeleinden. En het
zyn dezen, wien we het gtootste onrecht
aandoen en het felste pijnigen. Want veel
al zjjn ook deze menschen het gevoeligst en
het meest vatbaar voor zielélijden. Dat on.
recht en die pyn worden hun bovendien ge
woonlyk aangedaan doof de botsten en on
gevoeligste^ die geen zachte hand plegen
te hebben, wanneer zij in anderer leven in
grepen.
Gelukkig te voor de mtekepden de pijn der
miskenning minder fel, al naarmate het oor
deel van den miskenner voor hen minder
waarde heeft en hij die miskent verder van
hen af staat. Het pijnltfkst toch treft zij,
wanneer zij komt van hem of haar, die mén
liefheeft en hoogacht. Dan kan zy vaak zoo
diep ingrypen in iemand’s leven, dat zy als
een worm gaat knagen aan zijn zelfvertrou
wen, en zijn levenskracht breekt Want al.
len, wie we ook zijn, hebben we behoefte
aan althans eenig meeteven en eenige er
kenning. We «ijn nu eenjjja'’ hoe eenzelvig
we ook mogen «tfn, geto ^riuidnen, ma...
voelen diep in ons den band met de men
schen om ons heen. En omdat die menschen,
of althans sommigen van hen, ons nooit ge
heel onverschillig zyn, daarom kan het zoo’n
pyn doen, wanneer men onze beste bedoe
lingen, meer nog wanneer men gansch ons
streven en strijden, miskent
Ieder van ons heeft dat te bedenken en
slechts met de uiterste omzichtigheid over
anderen te oordelen. Dat we trachten het
raadsel van de persoonlijkheid onzer mede-
menschen op te lossen, maar laten we nooit
de oplossing, die wij meenden te vinden, als
de absolute werkelijkheid aanvaarden en
daarnaar ons oordeel richten. Ook hierin
kennen we ten deele en begrijpen we ten
deele. En zoolang we niet volkomen be.
grypen, dienen we handen af te houden van
anderer leven en werk. K.