o Baby Petten AN I sail Zaterdag 28 September 1918. 57e Jaargang. Mo. 13811 (SCOOP. Bureau: MARKT 31, GOUDA. Eerste Blad. p dit blad. MISKENNING. Feuilleton. EIONE MARCH. Naar bat Miataah I^Tïe-ix-w-s- en. -^d-'rrextexxtïe'bls-ci'vooz' Q-o-CLd.ec ©xx OzxxstxelEexx. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. ®sj Administratie i Telef. Inters. 82. Redactie i Telef. Interc. 545. vaar IEN Mhe ken, af- i herhaal niet altijd het- r 53) rekt. HOOFDSTUK XXIII. DA. kan Ze „en mevrouw (Wordt vervolgd.) Dit nummer bestaat uit twee bladen en twee bijvoegsels. werd hier -ukktdj GOUDA, die op de go- farthaven. Feed pint „Harmonie." UDAG: H.SHN rfl garegald tfldic itvangm van v*r- m ageada te wr- des po- iron u Ledenverga- ig Burgerplicht -V'." t. rd". 7 <nr Lwlen- v» LmJx». Miskennen beteekent niet alleen mis, dat is, niet goed kennen, niet goed begrijpen. De beteekenis van het woord strekt zich verder uit en de daad der miskenning leidt tot andere consequenties en heeft bitterder en pjjnl ijker gevolgen. Wij allen hebben moeite onze medemen- schen, zelfs hen, die het dichtst bij ons staan, volkomen te verstaan. Meermalen be grijpen we ons zelven nauwelijks. Hoe zou den we dan de nauw herkenbare wegen kun nen volgen in eens andere wezen, hoe de diepte der schuilhoeken kunnen peilen, die in zijn gemoed verborgen zyn en de verbor genheden naspeuren, die hem zelven vaak te wonderlijk zijn? Overal waar we zoeken naar een weg om onzen naasten te verkla ren, tasten we in een duister. Maar in plaats van dat te erkennen, willen we telkens weet een oplossing probeeren van het raadsel, dat in iederen medemensch voor ons Staat En dit willen vinden van een oplossing, waar we slechts tastend kunnen veronderstellen, wordt veelal de oorzaak van het vele leed, dat wy ons zelven en anderen berokkenen, de oorzaak’ook der miskenning, die de bron is van zoo velerlei ellende en onnoodig leed op de wereld. Bij het zoeken van deze oplossing, bij het streven onze medemenschen te willen ken nen en begrijpen, beschikken we eigenlijk over geen ander middel dan zjjne eigene uitingen in daad, woord en gebaar. Die uitingen immers zijn het gevolg van zijn levensomstandigheden van nu en vroeger en van dfn invloed van derden. Om die uitin gen te begrijpen, zouden we dus allereerst zijn leven moeten kennen en den invloed die anaeren er op uitoefenen, en dus niet zijn leven van nu, maar zyn leven van den aan vang af, dat leven weer niet in zijn open baarheid, maar in zijn donkerste schuilhoe ken en diepste verborgenheden. Hieruit reeds blijkt, dat we niet alleen ’s naasten wezen niet kunnen begrijpen, maar niet eens zijn daden. Van zyn leven kennen we alleen de oppervlakte en die oppervlakte dan nog gewoonlyk slechts gedurende zeke. ren tijd. Maar bovendien ook wanneer we dat anders zouden kennen, hoe moeten we i In 4 deelan. i de Hoofdrol. CCESt IAG 2 UUR - evoorstelling. als u ken en hoor ik de exprees pan suizen. I Intusschen was de thee Ingesdhonken de oude dame haalde uit een kast ge bit jk- tafel Jat niet zonder dsd.ta.fi ng staat bij vat dousing van ia de ahcei ZlOlkdlg 1 dat het /oor mum Advartmtifa ham wanten lagaaMriaa daar taaMhMlMMt m oriteda BaateMM- dalaren, AdvartorttebureMx aa aaaa Agaatea. per- van teidar cu hij eau 4 hij in btql nu maakt spreekt i die lal een en tij de Wte R. CLOCMTT. vertaald doar P. WESSEL INK-VAN ROfigUM. (NaAruk verbaden.) bij d. 2670 10 OM, t. aputML zakan en. Deer het lichaam uireren. ven onreine opeen beo pen, «telt b ziekten bloot. De r Boom verwijderen ertollige gal en slijm n stoelgang. Alleen met haadteekening :n. 50 ct. per doosje, potheken en Drogist- ANTON COOPS. 1848 14 juffrouw u over jna&kt den lun- de GOÏDSCHE (III I! l\l. Gewon» advartantita an Ingaaonden ladMaeMn—i btj contract tot naar gavadncaar- dan prjja. Graota latten an randan warden wrakend naar pleeturnteate en in den rnujir verschillende cakes heimzlnnige lekkernijen, baar met groot genoegen zette. „Wee. - schikken 1 noon-tea's. leugen verdwijnt. Zij moesten eens hoo* ren, boe mijn moeder haar eenigen zoon belredigt on belastert! Maar do waarheid is, dat de meeste mannen met juffrouw March naast zidh heel on al zouden ver geten Salem te noemen!" „Nu, Betii, indien je gidkirende Vijf mi nuted verstandig zoüdt kunflen zijn, dan zou je misschien willen vertellen, hoe je juffrouw March denkt te verbinden aan den dienst in je Hotels?" Moeder, juffrouw March ia roede aan genomen om de bloemen op de tafels voor het diner te schikken tegen een halve gulnje voor eiken keer; en dhar wij vele Speciale diners zullen hebben, geloof ik, dat zij er op zijn minst op 8 of 4 per avond zal kunnen rekenen. En daar het alles natuurlijk vlug moet gebeuren, zul- len wij een calïiedat turechen de hotels inrichten. „Lieve h«nc4!" zei lone blij glimla chende; „u lijkt wel een prins met een toovewtaf uit een sprookje. Ik zal een mdlllonnalre worden en geld hebben ah water! Maar miWiion zal de directie, nadat zij mij beeft beziggezlen, op mij Afkomen en zeggen, weg met die bloe men; help als je blief de tafellakens neer leggen - daar alleen temt u goed voor!" „En dat te ook heel goed." zei me vrouw I/vingrtono. mijn arm doet mij pijn, zoo vaak moet ik dte tot nlete deu gende Duiteche mMsjee wijzen hoe in Nleuw-Engdand tafellakens worden gelegd." INGEZONDEN MEDEDEELINQEN: 1-4 regtia /IJS, elke regal maar /IM O» da voorpagina 50 boogaa te ting waaraan lijden on die uitblijven stoei te de militaire en lend ABONNBMBNTSPBUBl PW kwartaal U* w—* U Zondag*!*! MT kwartaal 12.15, par wodr W «at, nm i* tmorgta, ft loopar gaaeNadt MAUKT 51. «OUDA. MJ on» aganten, dan boekhandel o da pa tkantorea. ADVERTENTIEPEIJB: Uit Gouda aa owtrakan (beboerende tot dan baaorgkring)* 1—5 regels /Mi, elke rogol moer /WIS. /an bulten Gouda an (tea beaorgkrtegi regels /WN. elka regel maar /EIS. AM antifa ton puhUaka varmakaltfkteden M sant per regob 3269 50 Geen maaltijden mogen op do kamers gebruikt worden zonder bij zondere over eenkomst met de directie van de ver- eenigde bouwondernemingen. „Wel, zoontje," zei zijn moeder, „ben jij niet de directie van de Hotels? In elk geval ben je niet opgehouden mij dat te vertellen, einde ik over ben ge komen met „Circassia”. Ik zou niet wil len zijn aio....’’ „Neen, moedor, herhaal niet altijd het zelfde. Geef juffrouw March een poosje rust!" zei Soth, terwijl hij terneergesla gen zijn handen in de zakken van zijn jas etak. Wat hij daar voelde, deed zijn lippen plotseling trUlèii. Hij had het ver pletterende leed vergeten, dat dit meisje wachtte aan het slot van hun luchtig ge babbel. In elk geval zou hij zorgen, dat zij op haar nieuwe Werk geworpen werd, voordat zij het nieuws hoorde; en eischen. door haar arbeid aan haar steld zouden haar misschien helpen zich staande te houden onder een slag, die vroeg of laat op haar moest neerkonien. „Moeder," zd hij, „deze jonge dame weet alles omtrent Mamie In Balein....'* „Dan vermoed ik, dat je het haar zelf hebt verteld," riep mevrouw Livingstone; „je moest je schamen, Sotii. Juffrouw March, hij kan het niet nalaten, wlen hij ook ontmoet, te vertellen van d« klei ne Mande Grove. Gewoondijk N'gint hij er al binnen de tien minuten over. Hoe lang te hij met u samen gvwwcf? U ztet er zoo lief en deelnemend uit, dat het mij niet zou verwonderen, ata hij binnen anderhalve minuut aan Salem kwam." „Moeder u bent werkelijk de meert ge- wetenlooce persoon die ik ken. En tocta zegt men, dat de groote Amertictounhe i maar niet op Both, juffrouw zet de bevallige oude dame kalm glimlachende tegen haar gast; Indien u even lang ate ik verkeerd zult hebben eons luistert naar de rnededse- i den hjmid irlj vende i miillen- v'erneemt tot zijn grootsn s hrlk dat j wanbetafax veel erg r Jjnxen'. H erom ho. ft •iet gemeonteimstuur - zoowel in groot? lis In kleine plaatem - een tank, dia vooral door hiar preventieve werking van xiltuijj kaai zijn. Upmerko.ijk te net dan van particuliere zijde al vaak alleile mid leien zijn aangewend om bet kwaad ta be strijden. Zij stuiten eonter hierop af. dat zij niet algemeen worden toegwpnrt, dat wijst ar naar onze meening op dat hier voor de overheid een taak is weggelogd. Zij zal wql alles kunnen omvatten en diis iet gbodc middel weten toe te pas-en. men bedenke dat een krachtige and» teg.« do wanbetaling aan alten ten goede zad ko nen, aangeziem het in groote magazijnen rente gewoonte was op alle prijzen een bepaald percentage te leggen dat speciaal voor de „kwade schuld’ ’bestemd was. He: is dan weer het oule liedje dat de goeden >nder de frwadeu moeten lijden. Daaraan ordt maar altijd veel te wrtntg gedacht met schertsende mannen, dan zult u we ten, dat ze voor de grootete helft alleen zelf iets grappigs in hun geestigheden kunnen ontdekken." „Zeg het maar, moeder," zei haar zoon uitdagend. „Dat zafl ik, Seth Zij knikte hem vast beraden toe. trHij wil, dat ik zeg, dat ik zolie voor géén boerderij zoo grap pig ads hij zou willen zijn. Hij zegt, dat dit hom een gevoel geeft, of hij op eens naar de haven van Boston verplaatst. Het te vreemd, dat zij zoo lets niet eenvoudiger zeggen. „Ja, moeder, antwoordde hij; „telkens dat zegt, kan ik de Sout Bay rul- naar Mata- dan weten welken invloed dit leven op ztfn daden en woorden, op zjjn denken en voelen heeft uitgeoefend? Is het niet duidelijk, dat we ons bij dit zoeken steeds in een cir kel zulten blijven bewegen Om een mensch te lecren kennen, zouden we zijn daden moe ten begrijpen en overeenkomstig dat begrip wa rdeeren. Maar om die daden te ocgnj pen, zouden wt eerst zijn per^'onlijki»id moeten kennen zo< als die was en onder den invl ed van het leven Zich vervorma heeft, zouden we dus moeten beginnen met te we ten dat juist, waarnaar we zoeken. We kunnen dan ook nooit anders dan veronder stellen en hebben ons van die waarheid by elk oordeel over onzen naaste en zyn doen en laten goed te doordringen. Maar dat juist laten we veelal na. We doen, alsof we de oplossing van het raadsel gevonden hadden. En van die veronderstelde oplos, sing uit (beginnen we zijn daden en woor den, zijn gansche leven en werken en stre ven te beoordeelen. Is het wonder, dat we hier telkens en telkens mistasten? En dit mistasten voert tot de miskenning, die zoo bitter pyn kan doen, wanneer men ze on dervindt van menschen, die men liefheeft en op wiens oordeel men prijs stelt Want deze miskenning, zoo ze het gevolg is van het niet begrijpen onzer mede-men- schen, is op haar beurt weer de oorzaak van verkeerde beoondeeling van iemands wezen. Niet ieder tracht zich een beeld te vor. men van de persoonlijkheid van zijn mede- menschen om daaruit zijn doen en laten, zijn leven en werken te begrijpen en dan met dat begrip gewapend het hieruit ontsta ne beeld te vergelijken met het oorspron kelijke, dat hy zich gevormd had. De meesten gaan niet zoo consciëntieus te werk, maar oordeelen klakkeloos over een’s andere daden. Zij leven en zij streven, waar bij zy dan meestal hun eigen persoonlijk heid, eigen streven en bedoelingen als uit. gangspunfr nemen. Maar beiden, zoowel de meer consciëntieuzen als de anderen zyn gewoon van veronderstellingen uit te gaan, wanneer ze iemands leven en werken beoor deelen. We kennen en begrijpen onze mede- menschen niet en oordeelen hen, hetzij we ons van hun wezen al dan niet een beeld trachten te vormen, overeenkomstig dat on voldoende begrip. En zoo komen we er veelal volkomen ter goeder trouw toe hen beweegredenen en bedoelingen in de schoe nen te schuiven, die zy heelemaal niet heb ben. Overeenkomstig die veronderstelde be. weegredenen en bedoelingen maken we ons BBIBVISN UIT DB HOFSTAD. CCCCXL11I. Telkenjare na de opening der Steten-Ge neraal op de boende pompeuze wijze, gas» er stemmen op om deze „vertoon>.n®" al te schaften. M«i wijrt er op dat een der- gelijke plechtigheid te veel uit do oude doos is, ntei meer past In liet kader van den tijd en in zich zei! iets onwaMrach tigs heelt. Een tlieuw kaibkirt treedt op met oen programma dat vrijwel in de te- ijengestelde richting van het vorige kabi net gaat. Hot noofd van Staat stijgt lir Riddcrzalo om de nieuwe volksveit gen- w-’K»rillging te openen, toe te aprek. n eh er op voor te bereiden dat do re e rhigl koers anders zal zijn. Het maakt a liojt oen zonderlingen indruk dat dezen e soon precies het tegengestelde z gt een prt geleden» laken daar de van liet nieuw o kalx.net stond dergehjxe boodschip deed, bleef van zijn eigen beginselen. Maar i het den iudrtik alsof een tvmter terwijl het in werkelijkheid toch der te, en deze andere meedraait met don nieuwen win 1 die over het Binnenhof waait Een niet gelwel juteto voorstelling van de positie die het hoptl vu« Staat L onzeu constitutloneoleMnonaridiie inneemt, leidt tot deze bij velen irrtteerende opvat ting omtrent hot onwowrechtigc, in de hotidiJig van dat hoold. Maar afgezien daarvan te er nog meer, re ion doet verlangen naar van deze voorstelling. Er be urn een antlpaihie tegen de uit- den stoel Krachtig stijgende «eer tegen he< gaia-pak en net op- unitorm. Het stool d ui zeikte n af, militaire vertoon nog steous een ie plaats itineemi bij alle hof-core- t Men ztet daarin de mtekeniung van 7e voel 'oélangrijkefe elementen in hel maut- schappalijk teven. Men weutteht dm alles wat naar het initlltairteme riekt, zal ver wijderd waaien, allereewi, uit de onmid- deilijke omgeving van de regeenng J*_ lande aJs zoodanig. De bevoorreclrte sitio van net leger te een eerste van de oversdnaiting waaraan de teger- autoriteiten zelve lijden en die mejo een oorzaak is van liet uitblijven der ontwa peiling. Er heeft nog stoei te de verheerlij- Kinjj plaats van het militaire en deze hin left een steeds grootor wordend deel der bevolking. Vandaar dat men aandringt op afschaffing van het jaarlijkwche kijkspel van de opening der Staten-iGoneraal. Men kan züsh be.-t eon opening vooftstaUen, dt met ntinder ophef geschiedt en die mier Rtnoo’ki met de verdere wijze van han le ien der Siaten-G’imeraal. We zu len niet zeggen dat zooveel staatsie bij de Tweede Kamer past als een vlag op een Modder schuit, maar dat zij niet al te be t bij el kaar belmoren, zal ieder wel moeten toe geven. We hebben het bovenstaande weergegeven zooaite we het dezer dagen weer herbaal lelijk hebben hooren verkondigen. De tij- „Weet u, dat ik mij maar nflet in die stijve Engeteche after- I zijn niet» andere dan overblijfsels van de hoofdtoaaltljden," zei Livingstone met kracht daarom ga Ik eiken morgen Amerikarn- sdhe lekkernijen koopen en dan gebrui ken Seth en Ik ze In den namiddag." „Mijn moeder is een echte brave oude dame!" ze! Seth peinzend, „mij te lee- ren mijn eigen hotel op te lichten «J mij om te koopen door tm'j aan te Meden te deelen in d® opbrengsten van de mis daad Heeft u gindsche waarschuwing ooit gelezen, moeder Hij were naar een kaart die aan den muur was gehecht. deu zijn mui tiet veranderen, maar hrt burojiuacaterabe en oouservatieve, dat nu eenmaal tedere regeenng iiortt, bouut dar mede geest raxeuog. iked men dit, dan zou de fraafe vertooning op dej traditio. nee len dorden Dinsdag in beplumber zoo ZOO.J4M aan wol gian verdwjjnen. Vertelen week sprakon wij oper de op- ricluting van umi ge «tiel ijk e spanrhanX, waartoe het echter waareoaijn.ijir wrt niet zal komern Het ligt echter in deb.doeLng een gjeineentelij'kea girodienst in te voeren ou deze zat inderdaad In de behoefte voor zien. Ondeding hebben de buNpea v»n een zeilde st ui elkaar voortdurend betalingen te doen. Meneer A heelt g. IJ te brti.es» aan meneer B <m de^e te weer geld schu dig aan 0, dte op zijn beurt wear geld b“rtt te ontvangen van A. Al deze truisaJ.ee nebben »ueoeaJtev<-lijk plaats, dAwIjle met het gevolg dat de eln aovouuid ongeveer gelijk is aau den begm-toe8ta.id Hoeveel {emaüekeNjker tras» dat allee geicnleden wanneer drie iugertiireven «ij n by don giro en daar Je betaling op papier «liiiedt. De hoo/relheid baar g<>|d d e »l u uirndig te, te stellig voel kldner. In bet groot bodGiat «inde oenlgen tijd de post cheque en girodienst. Doarnuert te eo.tjr voor eetn gemeentelijken dienst n<< volop plaats rt e zouden wonMhen *lat ue'.zi 1 de bureau zteh ook belaeite mrt iuc»*et-erin- gen. Dit zotf deze goeie zijde heiiben. dal zij, die hiun rexeningeo alec.it pkgen te betalen, atien lieke id worJe aan de bn reaux, amdat van dterult de n odL e gevens konden worden vers rrtu. ou I out Ie oroJietwaardlghcl I Het orol.ewizft i« teel iihxx en onmisbaar in de mz« ts h p- pij, maar het he A deze ernstige ^o.aduw- sijde dat het de gthganhei 1 voor m s- brui* wet ruim openscelt. De in t 1 i g /an lirt fMiliHMomcntewezon m net dr^evl- e resultaat dauvun zjowel voor den gidai .'loerde zelf als voor de dupon van het Iltesemeut. Wie wol logen van Hiaid, Verr* Ie ellende van de is dan hij zelf <ion denzon', gemoenlebeetuur In Het Bloemenmeisje. De kamer, waarin lone zich bevond, wm ge^n groote; maar ze had, in aarf- merklng genomen dat ze slechte enkele voeten van den somberen Theeme gele gen was, een ongewoon aaozien. Tegen de murw hingen gravure» Ui lijsten - Washington, dl'e d* Delaware overgingg, breloqg de ©ereplaats boven den schoor steenmantel. De onafhankelijtóieidflverkl». ring was geteekend op den muur tegen over het raam. Platen van Fanaill Hall en het.' Oude Gebouw der Zuidelijke Unie versierden de nissen bij den haard. In een hoek wna een soort altaar, eamengreteld uit Amerikaansciie vlaggen in lijst en met glas er voor; de sterren gUnsterden bo venaan, en de strepen vielen loodrecht omlaag op de lijst. Daartegenover bevond zich een aardige glazen kast, waarin een oud© btemwe uniform hing met epauletten van dof godd op de schouders, benevens het zwaard van een otfloier, dat ’Mt wred gehouden door een gordel. Een oude dame met mager gelaat en een rustige, kalme uitdrukking en het witste haar, dat men op de wereld kan vinden, zat bij het raam te breien; haar vingere rustten geen oogenbllk, terwijl de vlugge draad heen en weer ging. Elke twee minuten trok zij aan het wollen kluwen in den zak van haar boeeelaar met dien automatiechen ruk, dje van een leven van oefening getuigt. Juffrouw March, dat te mijn moeder," zei Seth Livingstone, „zij te de beste van alle moeders, en komt altijd voor het theeuur thuis. Moeder, dat te juf frouw Mterch, die ik de eer heb Ti voor te stellen, en zij is de dochter van over ste March van Cailibradca." „Mijn lieve!” zei de oude dame, ter wijl zij opstond en haar hand uitetak, haar bred werk met de andere vasthou dend Ik heb heel, heel dikwijls van uw vader gehoord! Ja, hij kreeg al het geld dat mijn hoeve opbraciht gedurende twee geheele jaren, om tot kogels te smel ten teneinde dien vreeselijken oorlog te te doen eindigen - en - ik gaf hem ook twee van mijn zoons." Zij wierp een blik naar de blauwe uniform, die slap neerhing tegenover de tropee van Vlaggen. „Moeder,' zei Seth, „geef Nfiarch eerst wat thee, voordat den oorlog gaat spreken. Niets zoo dorstig als het spreken over oorlog. Het Is even erg als het chen met drie brigade -gen eraals in Union-olub.’ „Let u March," dan een voorstelling van bun persoonlijk heid. En we begrijpen maeetai zelven niet, hoe grovelijk we op deze wyze de meeston onzer mede-menschen miskennen. Die miskenning is gewoonlyk het ergst en voor haar bestaat pok .bet meeste go ten opzichte van idle menschen, die het verst van den vorm afwijken en wier wenschen en bedoelingen meestal an ders zijn dan die van de meeste menschen. Maar juist deze menschen zijn meestal de beste en hun streven te meestal het nobelst en gaat naar de hoogste doeleinden. En het zyn dezen, wien we het gtootste onrecht aandoen en het felste pijnigen. Want veel al zjjn ook deze menschen het gevoeligst en het meest vatbaar voor zielélijden. Dat on. recht en die pyn worden hun bovendien ge woonlyk aangedaan doof de botsten en on gevoeligste^ die geen zachte hand plegen te hebben, wanneer zij in anderer leven in grepen. Gelukkig te voor de mtekepden de pijn der miskenning minder fel, al naarmate het oor deel van den miskenner voor hen minder waarde heeft en hij die miskent verder van hen af staat. Het pijnltfkst toch treft zij, wanneer zij komt van hem of haar, die mén liefheeft en hoogacht. Dan kan zy vaak zoo diep ingrypen in iemand’s leven, dat zy als een worm gaat knagen aan zijn zelfvertrou wen, en zijn levenskracht breekt Want al. len, wie we ook zijn, hebben we behoefte aan althans eenig meeteven en eenige er kenning. We «ijn nu eenjjja'’ hoe eenzelvig we ook mogen «tfn, geto ^riuidnen, ma... voelen diep in ons den band met de men schen om ons heen. En omdat die menschen, of althans sommigen van hen, ons nooit ge heel onverschillig zyn, daarom kan het zoo’n pyn doen, wanneer men onze beste bedoe lingen, meer nog wanneer men gansch ons streven en strijden, miskent Ieder van ons heeft dat te bedenken en slechts met de uiterste omzichtigheid over anderen te oordelen. Dat we trachten het raadsel van de persoonlijkheid onzer mede- menschen op te lossen, maar laten we nooit de oplossing, die wij meenden te vinden, als de absolute werkelijkheid aanvaarden en daarnaar ons oordeel richten. Ook hierin kennen we ten deele en begrijpen we ten deele. En zoolang we niet volkomen be. grypen, dienen we handen af te houden van anderer leven en werk. K.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1