stallages.
TOEN
■I MOTIIEI.
3OP.
Zaterdag 5 October 1018.
No. 13817
37e Jaargang.
Eerste Blad.
'ijdeweg72.
ELIER
ide
as
it van
ieuws
A.
Feuilleton.
IONE MARCH.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAG SN.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
eliegracht 30
Redactie i Telet latere. 545.
Adminiatratie Telef. Interc. 82.
.EN
BINNENLAND.
go
niet
hel
en
een
linj
ander
reke-
en
DA.
dat
(Wordt vervolgd-)
Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen bij contract tot «eer geredu-
ceerden prjje. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
iratis- brochure,
'door toi niet».
abonnementen
;n aangenomen
Dit nummer bestaat «it twee bladen
en twee bijvoegsels.
en linoleum is
in het gebruik
- Gouda
2703 24
SchsdelooMteUng ingevolge de Scheurwrt.
Naar vernomen wordt is binnenkortten
ikkerfl
N GOUDA.
i®qt was
de heer
op
IJss
re meubel
nen' epr
uit <fö-1
duizend ''dollar
lopsiener.
S, Oud.8ecret.ri».
kaveraekeringabank.
en, Gap. Luit.-Kol.
ort, Secretarie.
Hut IM itahHMk
n.
b. auxxBrr.
TMMH Amt
I F. WEBBBL1SIK-VA» BMK7M.
(«•tank nriata.)
men
Overigens dient ten
bewindsman natuurlijk
den. Hij zal een
natuurlijk zal zijn
iTECHNIEK
ÏTENSCHAPPEN
MORDE
KGESCH.
JNIELEER
ALISTIEK
DH.LEER
SPREKEN
STIJL
CHRIFT-
VERBETERING
ÏN GOED
REKENEN
(iOUISCIIE COURANT.
nSTie-Lx-w-s- exx ^ud.-v“e±tezxtx®TolaLd. voor Gro-u.d.eu exx OzxxstxeDcezx.
flNGEZONDBN MEDBDEEUNGBN: 1—«fc. mMr ƒ0.40.
Op de voorpagina 50 hooger.
Uitvoer van ntyverheidsproducten.
Naar de „Tel.” van welingelichte rijde
verneemt, heeft do minister van Landbouw
aan de Ned. Uitvoor-Maatschappij toestem,
ming verleend voor de uitgifte van uit
voervergunningen voor alle nijverh Mipro-
ducton Als bekende bepal’ng is hieraan
echter toegevoegd, dat door den uitvoer
onze binnenlandsche behoefte niet mag
worden geschaad.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.—, per week 15 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per port per kwartaal f 2.50, met Zondagsblad 8.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
by anaa agentes», dan boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkring):
1—4 regels 1.06, elke regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den b-ezorgkring:
1—5 regels IJK), elke regel meer 0.25. Advartentiën van publieke vennakeltyk-
beden 12fc cert par regel.
trant by Koninklijk Besluit van 4 Mei 1017
gesteld.
Een verkooper, die de virplichte aangifte
nalaat, verbeurt een boats van minstens
ƒ100 en, inriien da te totalen rgiatrrtie-
rochtan meer dan ƒ20 bedragen, vijfmaal
deze rechten. Wanneer het voorschrift der
verplichte verklaring omtrent den uitslag
der verkooping niet wordt nageleefd, moet
de verkooper een boete van minstens ƒ200
betalen, en zoo de verschuldigde registratie
rechten meer dan 40 bedragen, is de boete
5-vnaal dit bedrag. Mr. K.
i meergevor-
b. - Persoon-
;nde correctie
ver ogenden
Ie re It.iten
roffddepdt-
362 50
en GOUDA.
RagtetnUamM bij openbare var-
keephig ven raarenda goederen.
Tot de maatregelen door den huldigen
oorlog uoodig geworden ter versterking van
onze financiën, behoort ook de invoering
van een nieuwe Regiatratiewet, die het vo
rig jaar tegelijk met de nieuwe Zegelwet
tot stand kwam.
Registratie van eenig stuk, b.v. van een
contract, beteekent inschrijving daarvan in
een register, dat van Staatswege wordt
aangelegd. Dit heeft het groote voordeel,
dat een dergelyk stuk tegen verloren gaan
is behoed. Immers, zoo het al zoek raakt,
kan het uit het bedoelde register altyd
weer worden opgediept. De oude Registra-
tiewet verbond aan de registratie al de hef
fing van verschillende rechten. De Re-
gtetratiewet van 1917 heeft deze heffing
niet onbelangrijk uitgebreid en daardoor
een bron van nieuwe baten aan de schat
kist verzekerd. Met name is de verplichting
van registratie uitgebraad tot een openba
ren verkoop van roerende goederen.
Volgen» art. 56 van deze nieuwe wet
moet by een dergelyke openbare verkoo-
ping de verkooper minstens 24 uren voor
den aanvang daarvan aangifte doen ten
kantore der registratie, binnen welke kring
2Ü aal geschieden. Binnen 10 dagen na
de verkooping moet een daarvan opge-
maakte akte of verklaring ten kantore der
registratie wonden aangeboden. Deze akte
moet, behalve naam- en woonplaats van den
vericooper, vermelden: voor iedere kaveling
afzonderlijke roerende goederen met het be
drag van den prijs» dien zü hebben opge
bracht Zy moet door den verkooper wor
den onderteekend. Van het gezamenlijk be
drag der koopprijzen is een registratierecht
verschuldigd van 50 cent voor elke ƒ100.
Art.. 55 der wet bevat een nadere om
schrijving vat wat hier onder openbare ver
kooping van roerende goederen moet wor
den verstaan. Daarvoor is in de eerste
plaats noodig, dat de verkoop geschiedt by
opbod, afslag of inschrijvingen, verder, dat
personen tot den verkoop wonden uitgenoo-
digd of er mee in kennis worden gesteld en
hun gelegenheid wordt gegeven te bieden,
af te mijnen of in te schrijven. En om ont
duiking te voorkomen wordt daaraan nog
toegevoegd, dat bij deze verkooping al die
zaken ook als verkocht worden aange
merkt, welke na afloop alsnog aan een der
bieders, afmyners of inschrijvers worden
toegewezeri. Dit laatste bepaalt, ten einde
te verhinderen, dat na een verkooping, die
heet te zy’n afgeloopen, nog heel wat wordt
verkocht, zonder dat dit bty de bepaling der
registratierechten in aanmerking komt
Met een verkooping wondt gelijk gesteld
de verpachting of afstand van het genot
van landerijen of bosschen, indien, behalve
het recht om het daarop «taande gewas to
oogsten of het hout te vellen, het gebruik
van den grond voor niet langer dan een
half jaar is toegestaan.
Vogens de Memorie van Antwoord behoo-
ren verkoopen van vee en allerlei artikelen
op jaar- en veemarkten, kermissen en ten
toonstellingen er niet onder. Daarentegen
vallen, volgens door den Minister tijdens de
behandeling der wet in de Tweede Kamer
afgelegde verklaring, verknopingen van
boeken van leesgezelschappen onder de Ie-
dan wel onder de®e wet
Onder de bovengenoemde omschrijving
valt zoo velerlei, dat een opsomming daar
van natuurlijk ondenkbaar is. En dit be-
wtfst ook, hoezeer de bepalingen van deze
wet in het zaken- en bedrijfsleven ingrijpen.
Veel meer dan de verkoopingen van onroe
rende goederen zijn die van roerende goe
deren van algemeenen aard. Zy zijn bo
vendien veel menigvuldiger, wat zou kunnen
aantoonen, dat deze wet haar doel, ver-
strekking van ’s lands middelen, in be
perkte mate wel zal bereiken. Opnoeming
van eenige verkoopingen, die onder deze
wet vallen, zal dit duidelijk maken. Wy
kiezen daartoe opzettelijk enkele voorbeel
den niet uit het eigenlijke handelsleven,
maar uit dat ten platten lande.
Het nieuwe registratierecht kan wonden
geheven o.a. van:
lo. Alle bosgoederen.
2o...AUe afslagen van laad- en tuinbouw
producten.
8o. Alle publieke verkoopingen van te vel
de staande gewassen, ook als deze bij brief
jes plaats hebben.
3o. Alle openbare verkoopingen van hooi
en nagras met inbegrip van scharverhuu-
ningen, zoo deze bij opbod of bjj inschrijving
geschieden.
5o. Verkooping van boomen en
houtgewas
6o. Verkooping van vee door verzeke-
ringsfondsen, ook als deze onder de leden
by opbod of inschrijving geschieden.
Er zy*n natuurlijk nog veel meer verkno
pingen aan te wijzen, waarvan dcae re
gistratierechten geheven moeten worden.
Maar het opnoemen van de bovenstaande
volstaat al om te doen inzien, hoe zeer de
nieuwe wet de registratie heeft uitgebreid.
Alleen zy nog opgemerkt, dat voor den
verkoop van visch, vleesch, wild, gevogelte,
eieren, boter en ingeoogste vruchten de
verplichte kennisgeving 24 uren te voren,
alsmede de verplichte indiening van de ver
klaring binnen 10 dagen omtrent den uit
slag der verkooping kan vervallen, wanneer
men voldoet aan de voorwaanden, daarom-
i beroepen, voor
imen, Notariaat,
luntanta, Onder-
Vaterataat, Be-
8J3 150
Vrijz.-Dem. Kamerfractie.
De „Vrijzinnlg-Democraat” meldt dat
de Vrijzinnig-Dcmocratische Kamer! *acti?
tot haar voorzitter koos mr. H. F. Mar-
ohant en tot secretarie de heer E M.
Teenstra
Het algemeen uitvoerverbod.
Het algemeen uitvoerverbod ie nu blijk
baar weer geheel van de baan, schrijft
het „Hbid." Reeds Is gemrtd, dat ver-
ache tomaten weer worden geëxporteerd;
ook zuilen nog andere vereche groenten, y
voer zoover die tot en met den Sen Oc
tober op do veilingen voor het buiten
land verkocht zijn, worden uitgevoerd,
hetgeen met hot oog op den invoer van
zout een gcwensohto maatregel was Ver
der zulten turtetioolsel, bloembollen
oesters weer worden uitgevoerd.
De oude toestand Is daarmee weer vrij*
wel hersteld, althans wat betreft den ex
port van levensbehoeften (bloembollen
b.v. worden verwerkt tot koffie-surrogaat
Veel te bet niet, wat er uitgaat en het
algemeen uitvoerverbod blijkt nu óók In
de oogon van de Regeoring meer na-dan
voordeel te hebben gehad. Het ia preolM
gegaan ate tn het voorjaar, toon óók een
algemeen uitvoerverbod zeer demonstra
tief aangekondflgd, doch vervolgens Inge-
slikt te, voegt het blad er aan too
oum.n, Directeur
it.cbool, Jhr. Jan
Or. A. J. M.
rhool. Prof.W.C.
oud-leer..r Gym-
luysman, accoun-
ia de Rechten, 7
iieerd meer dan
het werk, zelf boter te dooi.
To vroozon valt dat het systeem der
lamste jaren eer uitbreiding van inkrim
ping zal ondergaan, en dat de vridpraterij
l»q.splj zal vteren. Met het oog daarop zal
Regoering Inar houding spoedig heb
ben vast te stelten, zoodot het 4uUeiyk Is
welken kant zij uit wh.
Een woorden-^room zal nog voor Ja
nuari over Itot Nedcrlandsohe volk worden
ultgretort. Wto er h<4l van verwacht, wil-
lei wij nu wel al aanraden zijn verwach
tingen niet te hoog te spannen.
Maar wie weet welke genieën tluunr de
Kamer zijn binnengetralen, tl ziet heter
wel niet naar uit
HAGENAAR.
e Krute. Cursus
Hukken.
Festlmven. Feeat-
flng „Harmonie.”
todn. Uitvoering
rhadia”.
c. Réunle. Alg-
urkundïg Genoot-
n Omstreken.
Schouwburg. Hof-
i I I I I I 11
geregeld tijdig
tvangsn vaa ver-
varmakaUJMhadsa,
agMda te nr*
ehire. En hij had zoo’n prettige stem al
gebruikte hij snuif, en hij gaf mij een
kus en streelde mij op mijn wang, Het
gebeurde alles tn de bergen. en nu
staat hij buiten de deur*?”
„Wie, de geestelijke met het zilver
witte haar?” vroeg lone, nog verbaas
der.
„Neen - mal kind! Ik bedoel Marais;
maar natuurlijk kon je dat niet vermoe
den Hoe kan je nu aan zulkb dingen
denken? Manr hij te een lieveling en Ik
maak zijn haar eiken dag In de war.
Marcus!” riep zij eensklaps, haar atem
verheffende, „waar ben je? Kom binnen.
Ione, ate je me Hef hebt, vertel me dan
of er hier in hols het een of andere
lieve meisje ia? Het te werkelijk niet ge
raden hem uit het oog te verliezen. Hij
maa’t het hof - neen, je kunt niet ge-
looven, hoe erg hij dat doet Wij hebben
In onze wittebroodsweken vertoefd in het
anoezfgste nonnenklooster in Duitechland,
dat je je voor kan stellen, in het Sig-
marlngenwadd en Marcus gaf al dien tijd
oogjes, aan d© nonnen en vooral aan een
zoo’n heel moott, zuster Theresa. Zij
had zulke prachtige wimpers.... Ja, je
deed het, je weet, dat je het deed, Mar
cus Handy. 0, het was ee® schande!
Zijn vrouw zweeg net lang genoeg om
ernstig haar wenkbrauwen tegen Marcus
te fronsen, die op den drempel ver
scheen.
„Nu, kom dan binnen! Wees niet be
deesd. Ja je mag lone een kus geven
- maar afleen dezen eenen keer, en niet
in hoeken of achter de deur en nooit,
al» ik er niet bij ben O, ik ken je,
Advartentiën kunnen wonden ingezonden door tuasahankomrt van «oliede Boekhan
delaren, Advartentiabureaux en onze Agenten.
dot van zijn voorganger vergeleken, wor
den, waardoor een zeer iwogo mtetatal
worUt aungelogi.
De nieuwe Tweede Kamer to thans be
zig zich in te richten voor den arbeid.
Hoe geheel anders ziet die Kamer er uil.
In den tijd dat wij het voorrecht luukltm
op do tribune van de perw den voortdu-
renden strijd in het potitoke stulhim gade
lo is cr h«i| wat veranderd, maar
een zoo groote veruid.ring met óón slag
is wel nimmer vóórgekomen in do parle
mentaire gewliiodonte. Naijmflijk moeien
wij wat aan de vele vreemde gezichten
wennep. Er zijn types van allerlei »'«g
bij en velen gevoelen zich zoo op het
oog gezien «iet bijster op hun gemak In
dat milieu. Wij zullen niet in beschouwin
gen treden over don inlruk dien sommi
ge nieuwelingen matten omdat achter een
niet te snugger gwciöht wei een een
dor veretand verborgen kan zijn en
omgekeerd.
Vdlo bankjes In de vergaderzaal zijft
wel plotseling zeer in liet andere uiterste
van den aard der bezetting gevallen. Op
de plaats waar Mr. de Beaufort pliaoht te
zitten, zit thans Honri Ter Halll, op hel
vreedzame bankje dat voor de heer i Jan-
nlnh en .lanwri waa bestemd, «eteli nude
3. D. P„ de hoeren Wijnkoop en van
Ravesteijn, op de plaats van uen heer
Bichon van Ijsselmonde zit de heer Kol-
tltaek. Stecbts weinig oude leden bleven op
hun oulo plaatsje» Wij zagen bijvoorbeeld
wri den heer tie Sa/vornin Lohman op
zijn oulo plaats, maar dat is al één van
de weinigen.
Naai4 Henri Ter Hall ztt dominee Kruyt,
een zeer zonderlinge combinatie en spe
ling van het nodllot.
Hoe het gaan zal in de Kamer De
vraag wordt ettelijke maften gesteW. Het
kom» oms voor dat het er veel v«n zal
afhangen o! de oorlog nog lang duurt
Waleneer de optimistische verwichangeo die
ten aanzien van de konwt van den vrede
thans algemeen gpkoestenl worden, zal di*
ministerie een geheel andere t«ak krijgen
dan het vorige. Het zal dan den overgan?
naar den ouden toestand heeften te rege
len, een werk dat waarlijk ook niet ge-
makkelijk zal zijn maar dat een stijgende
lijn zai verlootten zooate de aarbdil' van
het vorige kabinet nu eenmaal onvermijde
lijk de dalende ipoest laten zien.
Er zijn nog altijd menschen die veel
heil verwachten van den Kamerarbdid ten
trunste van een doeltreffende levenemidde-
lenvooïHiening. Wij zijn ten opzichtedmr-
van «eer sceptisch. Het was zoo gewoon
te geworden, dat een in de drie maamden
oens afgerekend werd mot minister Post-
huma. Maar dan begon do nlteuwe reke
ning weer van voren af aan zonder dat
ar veel verandering kwam in 'te posten.
Het ontbreekt de Kamers altijd wlrer aan
voldoende gegeven» on aan voHocnde macht
om haar zin <toor te zetten. Ze knn de-»
minister dwingen tot aftreden maar daar
mede beöft zo haar doel niet bereikt,
lederen minister maakt fouten ea altijd
zal <te Kamer hebben te vitten en tecon-
troleeren zander dat ze ooit In staat is
mij '’waa'rtTZeg geen woord, Marais. Ik
kan mij zelf niet hoeren spreken, zoo
ga je te keer. Weet je dat hij zoo’n bab
belkous te geworden? Ik kan eenvou
dig niet aan het woord komen lone,»
laat Ik je maar eerst van ons huwelijk
vertellen. Ik moest langs do ladder van
het kippenhok uit het raam vaa ons pen
sion kMmmen; het was zoo’n wankel
ding - en Marcus kon het ook girt vast
houden, otodat hij moest luisteren bij
het raam van Astoria, om zeker te zijn,
dat zij doorsnorkte Astoria snorkt
Ja, ja stellig. Ik wil het nu vertellen,
ate ik er zin in heb. Hrt kan mij niet
schelen. In elk gevel j» »««-
gen, Marcus, dat ik....”
„Idafial” riep lone waarschuwend.
„Nu, hij kan het niet! En In dk ge
val kan Ik in zijn tegenwoordigheid zeg
gen. wat flft wil, en dat kan jij ook.
Want Ik ben een oude, getrouwde vrouw
en Ik kan jelui nu allemaal chaperon-
neeren Zal dat geen grap zijn Idalia
klapte vroolijk fa haar handen)Ate je
verliefd wordt, dan «al ik je meeuemen
naar de rivier en dan kan hij roeien en
verzen lezen en jullie kunnen elkaar in
de oogen zien, en alle aardige, oude, ver
liefde dingen zeggen, die jelui wilU"
„En wat zal jij doe®, I<Wfa?" vroeg
lone opgeruimder lachende dan «ij in
weken had gedaan, terwijl de kleur In
haar bieeke lippen temgkeerde
„Ione March, wat Ik «al doen? Dat
weet Ik bert! Ik zal aan den oever zit
ten met mijn rug' naar jelui, bulten het
gehoor en kousen breien voor Marcus-
59)
Ione kon haar ooren niet gelooveu.
„Markus....?” zei «ijji aar hoofd op
heffende. De tot nu toe steeds weer op
wellende tranen hielden plotseling op.
Idalia knikte zoo heftig met haar hoofd,
dat de paradijsveeren op haar hoed bij
na afbraken.
„Ja zeker! Ik wtet, dM je dat zoudt
zeggen (ofschoon Ione geen woord had
gezegd). Het te waar, al wil je hrt
niet gnlooven («ij spreidde haar hhnden
tragisch uit.) Wij liepen weg en lieten
ons trouwen en nu zijn, wij arm als be
deelden! Ja.... ate armen; maar Ik houd
zoo ontzettend veel van hem. Hij de
meest dwaze, oude lieveling! Vfad je dat
ook nirt?”
„Je.... bent getrouwd met Marais Har-
tty?" zei Ione met kleine echoljee, toen
zij haar «tem weer meester waa ge
worden.
„Ja - dat ben Ik - tenminste, dat
vfad Ik. Wij hebben voor den liefeten
ouden geestelijke gestaan - met «ulk een
zftverwlt haar, ate ik norti heb greten;
m het bekoorlijkste dorp van NofTtanp-
■nVflN UIT DB HOFSTAD.
- ucccxuv.
Spoediger dan wij konden deuken, toeft
den Haag weer een burgervader gekre
gen. Een onbekende is hel niet en hath
ex één met burgemoesterWl/loed in de «do
ren. Het roe der Patijucn slat bwlgoel
bogend in de residentie en reels vele dra
gets van dien naam helton in de rajee-
ring van staat of land zich een goede
reputatie verworven. De vader vun den
nieuwen burgeme<y*M»r is zelf burgemeester
geweest van den Haag, korten tijd voor
het Uistfirt Schiedam, afgevaardigde fa de
Tweede Kamer en daarna commlzSari» der
Koningin ails hoejauftg hij zeven jaar ge
leden werd opgevolgd door den toenma
lige burgemeester van den Ha-\,n, Baron
Sweerts de Landos, die op zijn beurt
weer opgevolgd werd door den thuns «!-
getreden Mi. Dr. van Ksrneboek.
Zct>n vaa een nrigutrart ia hij gdhuwd
met de dochter van een bekend Kamerlid
Jhr Mr. van Doorn, tot l'Jlë Gouda s «i-,
gevUtaaxügde. Voorts is lui een 'uroer van
nett afgereden IM der Ktoner Mr. Patijn,
afgevaardigde voor Zlefditoju De nieuwe
burgemeester is dus wat de Franschen
noemen nourri dans lo serail. Natuurlijk
zetgt Hit adles nog niets voor den man
zelf, maaa* wat er reais van hem bekent
ia, doel wel de verwachting iroerteron, dat
hij een man van beteekenfa zal zijn.
Hij ibeqift dit voor dat hij den Hoog
door en door kent- Het la toch inderdaad
nootzakelijk dat in de groote steden een
burgemeester optreedt die thufe is in die
stad, *want het is waarlijk onmogelijk op
de hoogte te komen van vele bijzonderhe
den terwijl men burgemeester is. Uit klei
tere gemêenten komt vaak de aandrang f
one toch vooral wn man te benoemen die
„nieuw” is in de gemeente, liemand die
tegenover ds plaataelijke coierietjes objec-
tiel komt te rtoan. De wetgever hee.l
oorspronkelijk gewild dat de burgemeester
bij voorkeur uift de ingezetenen zou ge
kozen worlen de ervaring heeft echter
geleerd dat men hem bij voorkeur daaruit
niet kiest. Voor de groote gemeente echter
iel het verkiesefljker althans een gewezen
gemeten.tornar als tnirgemeesfter te benoe-
opzichte van dezen
aïgewachft te wor-
zware taak hebl>en en
beleid herhaaldelijk met
mannetje!”
Marcus Hardy kwam langhaam en be
deesd binnen, ateot hij zich zijdelings
door een opening dkong, die eigenlijk
niet groot genoeg was om hem door te
laten. Hij scheen de grtieele zitkamer te
vuHeu Ipne stond op om hem te be
groeten en stak haar hand uit. Mateus
nam die en bloosde er bij tot de wor
tels van zijn haar.
„Doe het nu,” riep zijn vrouw; „ik
weet, dat je bijna sterft van verlangen.
Kus je nieuwe zuFter - vat moed als
een man! Engeland verkeert in ver
wachting” Daar - het is nog zoo kwaad
niet voor den eersten keer - maar denk
er aan geen repetities achter mijn rug.’
Marcus had zich gebukt en e® kui-
sche kus op Ione’s bleeke wang ge
drukt.
„Je weet, lone, dat je niet wilde ge/
loovon, wai een slechte jongen hij is.
O, ik heb zooveel ontdekt sinds ik ge
trouwd ben. Denk eens aan, hij heeft
bekend, dat hij aan zooveel meisjes heft
hoi heeft gemaakt, voordat bij mij heelt
ontmoet, en een heeft hij zelfs ten hu
welijk gevraagd. Nu zegt hij, dat hij hrt
niet zoo beeft bedoeld. Maar waa het
niet afschuwelijk van hem! Denk eens
aan, als de ongelukkige „ja” had ge
zegd. Ik begrijp niet, hoe mannen zoo
iets kunnen doen, en dan zoo’n klein on
schuldig ding als ik ben onder de oogen
durven te komen; begrijp jij het, lone?”
Zij keek Marcus streng aan, die met
een hreedeu, verdraagteamen lach toeluis
terde. i»*~--
„Ja, ik du*t vri, M J. M «Mmet ho. tullen grooi. moeien «IJn a> d. Me-
len zij- zoo moeilijk goed te krijgen.
Astoria kan kousen breien en tegelijk
Kant leaenl Zij houdt er vaa - ik heb
er nooit van gehouden - Marcus, je
had Astoria moeien trouwen, maar zij
zou nooit naar je hebben gekeken, neen,
mijnbeer! En dan ik zou hrt nooit heb
ben uitgehouden zonder je, jou groote»,
zwaren lieve man!”
En plotseling als een vogel neerval
lend, viel zij op de knieën van den be
deelden reus en woelde met haar vin
gers door zijn dichten haardos.
„Kijk hem eens aan, vervolgde zij, ter
wijl zij achteroverleunend zijn gelaat op-
riditie door hem stevig bij den lok te
gr ij pa.., die over zijn voorhoofd viel, en
Ione ate hrt ware uiinoodigde hem zoo
te bewonderen»
„Zou je niet graag een broer willen
hebben, Marcus, die op lone ▼erlietd
werd?”
„Ik wil geen broer hebben/’ gromde
de blozende jonge man. terwijl hij on-
rurtig op zijn rtort heen en weer schoot.
„En weet je dat we zoo arm zijn
Zoo arm als kerkmuiz* i? Allee wat ik
heb totdat Ik Papa alleen «al kun-
*nreken, als Astoria een flink eind
buurt te) te niet meer dan tten-
per jèar, en ongeveer
twaalfhonderd, die Marcus van zijn land
goed «n andere dtdgen trekt.”
„Dat verdient nauwelijks den naam dol-
fare,” zd hij. wat vrooiijker nmd-
kijkeed.