stallages. TOEN ■I MOTIIEI. 3OP. Zaterdag 5 October 1018. No. 13817 37e Jaargang. Eerste Blad. 'ijdeweg72. ELIER ide as it van ieuws A. Feuilleton. IONE MARCH. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAG SN. Bureau: MARKT 31, GOUDA. eliegracht 30 Redactie i Telet latere. 545. Adminiatratie Telef. Interc. 82. .EN BINNENLAND. go niet hel en een linj ander reke- en DA. dat (Wordt vervolgd-) Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen bij contract tot «eer geredu- ceerden prjje. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. iratis- brochure, 'door toi niet». abonnementen ;n aangenomen Dit nummer bestaat «it twee bladen en twee bijvoegsels. en linoleum is in het gebruik - Gouda 2703 24 SchsdelooMteUng ingevolge de Scheurwrt. Naar vernomen wordt is binnenkortten ikkerfl N GOUDA. i®qt was de heer op IJss re meubel nen' epr uit <fö-1 duizend ''dollar lopsiener. S, Oud.8ecret.ri». kaveraekeringabank. en, Gap. Luit.-Kol. ort, Secretarie. Hut IM itahHMk n. b. auxxBrr. TMMH Amt I F. WEBBBL1SIK-VA» BMK7M. («•tank nriata.) men Overigens dient ten bewindsman natuurlijk den. Hij zal een natuurlijk zal zijn iTECHNIEK ÏTENSCHAPPEN MORDE KGESCH. JNIELEER ALISTIEK DH.LEER SPREKEN STIJL CHRIFT- VERBETERING ÏN GOED REKENEN (iOUISCIIE COURANT. nSTie-Lx-w-s- exx ^ud.-v“e±tezxtx®TolaLd. voor Gro-u.d.eu exx OzxxstxeDcezx. flNGEZONDBN MEDBDEEUNGBN: 1—«fc. mMr ƒ0.40. Op de voorpagina 50 hooger. Uitvoer van ntyverheidsproducten. Naar de „Tel.” van welingelichte rijde verneemt, heeft do minister van Landbouw aan de Ned. Uitvoor-Maatschappij toestem, ming verleend voor de uitgifte van uit voervergunningen voor alle nijverh Mipro- ducton Als bekende bepal’ng is hieraan echter toegevoegd, dat door den uitvoer onze binnenlandsche behoefte niet mag worden geschaad. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.—, per week 15 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per port per kwartaal f 2.50, met Zondagsblad 8.40. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, by anaa agentes», dan boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkring): 1—4 regels 1.06, elke regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den b-ezorgkring: 1—5 regels IJK), elke regel meer 0.25. Advartentiën van publieke vennakeltyk- beden 12fc cert par regel. trant by Koninklijk Besluit van 4 Mei 1017 gesteld. Een verkooper, die de virplichte aangifte nalaat, verbeurt een boats van minstens ƒ100 en, inriien da te totalen rgiatrrtie- rochtan meer dan ƒ20 bedragen, vijfmaal deze rechten. Wanneer het voorschrift der verplichte verklaring omtrent den uitslag der verkooping niet wordt nageleefd, moet de verkooper een boete van minstens ƒ200 betalen, en zoo de verschuldigde registratie rechten meer dan 40 bedragen, is de boete 5-vnaal dit bedrag. Mr. K. i meergevor- b. - Persoon- ;nde correctie ver ogenden Ie re It.iten roffddepdt- 362 50 en GOUDA. RagtetnUamM bij openbare var- keephig ven raarenda goederen. Tot de maatregelen door den huldigen oorlog uoodig geworden ter versterking van onze financiën, behoort ook de invoering van een nieuwe Regiatratiewet, die het vo rig jaar tegelijk met de nieuwe Zegelwet tot stand kwam. Registratie van eenig stuk, b.v. van een contract, beteekent inschrijving daarvan in een register, dat van Staatswege wordt aangelegd. Dit heeft het groote voordeel, dat een dergelyk stuk tegen verloren gaan is behoed. Immers, zoo het al zoek raakt, kan het uit het bedoelde register altyd weer worden opgediept. De oude Registra- tiewet verbond aan de registratie al de hef fing van verschillende rechten. De Re- gtetratiewet van 1917 heeft deze heffing niet onbelangrijk uitgebreid en daardoor een bron van nieuwe baten aan de schat kist verzekerd. Met name is de verplichting van registratie uitgebraad tot een openba ren verkoop van roerende goederen. Volgen» art. 56 van deze nieuwe wet moet by een dergelyke openbare verkoo- ping de verkooper minstens 24 uren voor den aanvang daarvan aangifte doen ten kantore der registratie, binnen welke kring 2Ü aal geschieden. Binnen 10 dagen na de verkooping moet een daarvan opge- maakte akte of verklaring ten kantore der registratie wonden aangeboden. Deze akte moet, behalve naam- en woonplaats van den vericooper, vermelden: voor iedere kaveling afzonderlijke roerende goederen met het be drag van den prijs» dien zü hebben opge bracht Zy moet door den verkooper wor den onderteekend. Van het gezamenlijk be drag der koopprijzen is een registratierecht verschuldigd van 50 cent voor elke ƒ100. Art.. 55 der wet bevat een nadere om schrijving vat wat hier onder openbare ver kooping van roerende goederen moet wor den verstaan. Daarvoor is in de eerste plaats noodig, dat de verkoop geschiedt by opbod, afslag of inschrijvingen, verder, dat personen tot den verkoop wonden uitgenoo- digd of er mee in kennis worden gesteld en hun gelegenheid wordt gegeven te bieden, af te mijnen of in te schrijven. En om ont duiking te voorkomen wordt daaraan nog toegevoegd, dat bij deze verkooping al die zaken ook als verkocht worden aange merkt, welke na afloop alsnog aan een der bieders, afmyners of inschrijvers worden toegewezeri. Dit laatste bepaalt, ten einde te verhinderen, dat na een verkooping, die heet te zy’n afgeloopen, nog heel wat wordt verkocht, zonder dat dit bty de bepaling der registratierechten in aanmerking komt Met een verkooping wondt gelijk gesteld de verpachting of afstand van het genot van landerijen of bosschen, indien, behalve het recht om het daarop «taande gewas to oogsten of het hout te vellen, het gebruik van den grond voor niet langer dan een half jaar is toegestaan. Vogens de Memorie van Antwoord behoo- ren verkoopen van vee en allerlei artikelen op jaar- en veemarkten, kermissen en ten toonstellingen er niet onder. Daarentegen vallen, volgens door den Minister tijdens de behandeling der wet in de Tweede Kamer afgelegde verklaring, verknopingen van boeken van leesgezelschappen onder de Ie- dan wel onder de®e wet Onder de bovengenoemde omschrijving valt zoo velerlei, dat een opsomming daar van natuurlijk ondenkbaar is. En dit be- wtfst ook, hoezeer de bepalingen van deze wet in het zaken- en bedrijfsleven ingrijpen. Veel meer dan de verkoopingen van onroe rende goederen zijn die van roerende goe deren van algemeenen aard. Zy zijn bo vendien veel menigvuldiger, wat zou kunnen aantoonen, dat deze wet haar doel, ver- strekking van ’s lands middelen, in be perkte mate wel zal bereiken. Opnoeming van eenige verkoopingen, die onder deze wet vallen, zal dit duidelijk maken. Wy kiezen daartoe opzettelijk enkele voorbeel den niet uit het eigenlijke handelsleven, maar uit dat ten platten lande. Het nieuwe registratierecht kan wonden geheven o.a. van: lo. Alle bosgoederen. 2o...AUe afslagen van laad- en tuinbouw producten. 8o. Alle publieke verkoopingen van te vel de staande gewassen, ook als deze bij brief jes plaats hebben. 3o. Alle openbare verkoopingen van hooi en nagras met inbegrip van scharverhuu- ningen, zoo deze bij opbod of bjj inschrijving geschieden. 5o. Verkooping van boomen en houtgewas 6o. Verkooping van vee door verzeke- ringsfondsen, ook als deze onder de leden by opbod of inschrijving geschieden. Er zy*n natuurlijk nog veel meer verkno pingen aan te wijzen, waarvan dcae re gistratierechten geheven moeten worden. Maar het opnoemen van de bovenstaande volstaat al om te doen inzien, hoe zeer de nieuwe wet de registratie heeft uitgebreid. Alleen zy nog opgemerkt, dat voor den verkoop van visch, vleesch, wild, gevogelte, eieren, boter en ingeoogste vruchten de verplichte kennisgeving 24 uren te voren, alsmede de verplichte indiening van de ver klaring binnen 10 dagen omtrent den uit slag der verkooping kan vervallen, wanneer men voldoet aan de voorwaanden, daarom- i beroepen, voor imen, Notariaat, luntanta, Onder- Vaterataat, Be- 8J3 150 Vrijz.-Dem. Kamerfractie. De „Vrijzinnlg-Democraat” meldt dat de Vrijzinnig-Dcmocratische Kamer! *acti? tot haar voorzitter koos mr. H. F. Mar- ohant en tot secretarie de heer E M. Teenstra Het algemeen uitvoerverbod. Het algemeen uitvoerverbod ie nu blijk baar weer geheel van de baan, schrijft het „Hbid." Reeds Is gemrtd, dat ver- ache tomaten weer worden geëxporteerd; ook zuilen nog andere vereche groenten, y voer zoover die tot en met den Sen Oc tober op do veilingen voor het buiten land verkocht zijn, worden uitgevoerd, hetgeen met hot oog op den invoer van zout een gcwensohto maatregel was Ver der zulten turtetioolsel, bloembollen oesters weer worden uitgevoerd. De oude toestand Is daarmee weer vrij* wel hersteld, althans wat betreft den ex port van levensbehoeften (bloembollen b.v. worden verwerkt tot koffie-surrogaat Veel te bet niet, wat er uitgaat en het algemeen uitvoerverbod blijkt nu óók In de oogon van de Regeoring meer na-dan voordeel te hebben gehad. Het ia preolM gegaan ate tn het voorjaar, toon óók een algemeen uitvoerverbod zeer demonstra tief aangekondflgd, doch vervolgens Inge- slikt te, voegt het blad er aan too oum.n, Directeur it.cbool, Jhr. Jan Or. A. J. M. rhool. Prof.W.C. oud-leer..r Gym- luysman, accoun- ia de Rechten, 7 iieerd meer dan het werk, zelf boter te dooi. To vroozon valt dat het systeem der lamste jaren eer uitbreiding van inkrim ping zal ondergaan, en dat de vridpraterij l»q.splj zal vteren. Met het oog daarop zal Regoering Inar houding spoedig heb ben vast te stelten, zoodot het 4uUeiyk Is welken kant zij uit wh. Een woorden-^room zal nog voor Ja nuari over Itot Nedcrlandsohe volk worden ultgretort. Wto er h<4l van verwacht, wil- lei wij nu wel al aanraden zijn verwach tingen niet te hoog te spannen. Maar wie weet welke genieën tluunr de Kamer zijn binnengetralen, tl ziet heter wel niet naar uit HAGENAAR. e Krute. Cursus Hukken. Festlmven. Feeat- flng „Harmonie.” todn. Uitvoering rhadia”. c. Réunle. Alg- urkundïg Genoot- n Omstreken. Schouwburg. Hof- i I I I I I 11 geregeld tijdig tvangsn vaa ver- varmakaUJMhadsa, agMda te nr* ehire. En hij had zoo’n prettige stem al gebruikte hij snuif, en hij gaf mij een kus en streelde mij op mijn wang, Het gebeurde alles tn de bergen. en nu staat hij buiten de deur*?” „Wie, de geestelijke met het zilver witte haar?” vroeg lone, nog verbaas der. „Neen - mal kind! Ik bedoel Marais; maar natuurlijk kon je dat niet vermoe den Hoe kan je nu aan zulkb dingen denken? Manr hij te een lieveling en Ik maak zijn haar eiken dag In de war. Marcus!” riep zij eensklaps, haar atem verheffende, „waar ben je? Kom binnen. Ione, ate je me Hef hebt, vertel me dan of er hier in hols het een of andere lieve meisje ia? Het te werkelijk niet ge raden hem uit het oog te verliezen. Hij maa’t het hof - neen, je kunt niet ge- looven, hoe erg hij dat doet Wij hebben In onze wittebroodsweken vertoefd in het anoezfgste nonnenklooster in Duitechland, dat je je voor kan stellen, in het Sig- marlngenwadd en Marcus gaf al dien tijd oogjes, aan d© nonnen en vooral aan een zoo’n heel moott, zuster Theresa. Zij had zulke prachtige wimpers.... Ja, je deed het, je weet, dat je het deed, Mar cus Handy. 0, het was ee® schande! Zijn vrouw zweeg net lang genoeg om ernstig haar wenkbrauwen tegen Marcus te fronsen, die op den drempel ver scheen. „Nu, kom dan binnen! Wees niet be deesd. Ja je mag lone een kus geven - maar afleen dezen eenen keer, en niet in hoeken of achter de deur en nooit, al» ik er niet bij ben O, ik ken je, Advartentiën kunnen wonden ingezonden door tuasahankomrt van «oliede Boekhan delaren, Advartentiabureaux en onze Agenten. dot van zijn voorganger vergeleken, wor den, waardoor een zeer iwogo mtetatal worUt aungelogi. De nieuwe Tweede Kamer to thans be zig zich in te richten voor den arbeid. Hoe geheel anders ziet die Kamer er uil. In den tijd dat wij het voorrecht luukltm op do tribune van de perw den voortdu- renden strijd in het potitoke stulhim gade lo is cr h«i| wat veranderd, maar een zoo groote veruid.ring met óón slag is wel nimmer vóórgekomen in do parle mentaire gewliiodonte. Naijmflijk moeien wij wat aan de vele vreemde gezichten wennep. Er zijn types van allerlei »'«g bij en velen gevoelen zich zoo op het oog gezien «iet bijster op hun gemak In dat milieu. Wij zullen niet in beschouwin gen treden over don inlruk dien sommi ge nieuwelingen matten omdat achter een niet te snugger gwciöht wei een een dor veretand verborgen kan zijn en omgekeerd. Vdlo bankjes In de vergaderzaal zijft wel plotseling zeer in liet andere uiterste van den aard der bezetting gevallen. Op de plaats waar Mr. de Beaufort pliaoht te zitten, zit thans Honri Ter Halll, op hel vreedzame bankje dat voor de heer i Jan- nlnh en .lanwri waa bestemd, «eteli nude 3. D. P„ de hoeren Wijnkoop en van Ravesteijn, op de plaats van uen heer Bichon van Ijsselmonde zit de heer Kol- tltaek. Stecbts weinig oude leden bleven op hun oulo plaatsje» Wij zagen bijvoorbeeld wri den heer tie Sa/vornin Lohman op zijn oulo plaats, maar dat is al één van de weinigen. Naai4 Henri Ter Hall ztt dominee Kruyt, een zeer zonderlinge combinatie en spe ling van het nodllot. Hoe het gaan zal in de Kamer De vraag wordt ettelijke maften gesteW. Het kom» oms voor dat het er veel v«n zal afhangen o! de oorlog nog lang duurt Waleneer de optimistische verwichangeo die ten aanzien van de konwt van den vrede thans algemeen gpkoestenl worden, zal di* ministerie een geheel andere t«ak krijgen dan het vorige. Het zal dan den overgan? naar den ouden toestand heeften te rege len, een werk dat waarlijk ook niet ge- makkelijk zal zijn maar dat een stijgende lijn zai verlootten zooate de aarbdil' van het vorige kabinet nu eenmaal onvermijde lijk de dalende ipoest laten zien. Er zijn nog altijd menschen die veel heil verwachten van den Kamerarbdid ten trunste van een doeltreffende levenemidde- lenvooïHiening. Wij zijn ten opzichtedmr- van «eer sceptisch. Het was zoo gewoon te geworden, dat een in de drie maamden oens afgerekend werd mot minister Post- huma. Maar dan begon do nlteuwe reke ning weer van voren af aan zonder dat ar veel verandering kwam in 'te posten. Het ontbreekt de Kamers altijd wlrer aan voldoende gegeven» on aan voHocnde macht om haar zin <toor te zetten. Ze knn de-» minister dwingen tot aftreden maar daar mede beöft zo haar doel niet bereikt, lederen minister maakt fouten ea altijd zal <te Kamer hebben te vitten en tecon- troleeren zander dat ze ooit In staat is mij '’waa'rtTZeg geen woord, Marais. Ik kan mij zelf niet hoeren spreken, zoo ga je te keer. Weet je dat hij zoo’n bab belkous te geworden? Ik kan eenvou dig niet aan het woord komen lone,» laat Ik je maar eerst van ons huwelijk vertellen. Ik moest langs do ladder van het kippenhok uit het raam vaa ons pen sion kMmmen; het was zoo’n wankel ding - en Marcus kon het ook girt vast houden, otodat hij moest luisteren bij het raam van Astoria, om zeker te zijn, dat zij doorsnorkte Astoria snorkt Ja, ja stellig. Ik wil het nu vertellen, ate ik er zin in heb. Hrt kan mij niet schelen. In elk gevel j» »««- gen, Marcus, dat ik....” „Idafial” riep lone waarschuwend. „Nu, hij kan het niet! En In dk ge val kan Ik in zijn tegenwoordigheid zeg gen. wat flft wil, en dat kan jij ook. Want Ik ben een oude, getrouwde vrouw en Ik kan jelui nu allemaal chaperon- neeren Zal dat geen grap zijn Idalia klapte vroolijk fa haar handen)Ate je verliefd wordt, dan «al ik je meeuemen naar de rivier en dan kan hij roeien en verzen lezen en jullie kunnen elkaar in de oogen zien, en alle aardige, oude, ver liefde dingen zeggen, die jelui wilU" „En wat zal jij doe®, I<Wfa?" vroeg lone opgeruimder lachende dan «ij in weken had gedaan, terwijl de kleur In haar bieeke lippen temgkeerde „Ione March, wat Ik «al doen? Dat weet Ik bert! Ik zal aan den oever zit ten met mijn rug' naar jelui, bulten het gehoor en kousen breien voor Marcus- 59) Ione kon haar ooren niet gelooveu. „Markus....?” zei «ijji aar hoofd op heffende. De tot nu toe steeds weer op wellende tranen hielden plotseling op. Idalia knikte zoo heftig met haar hoofd, dat de paradijsveeren op haar hoed bij na afbraken. „Ja zeker! Ik wtet, dM je dat zoudt zeggen (ofschoon Ione geen woord had gezegd). Het te waar, al wil je hrt niet gnlooven («ij spreidde haar hhnden tragisch uit.) Wij liepen weg en lieten ons trouwen en nu zijn, wij arm als be deelden! Ja.... ate armen; maar Ik houd zoo ontzettend veel van hem. Hij de meest dwaze, oude lieveling! Vfad je dat ook nirt?” „Je.... bent getrouwd met Marais Har- tty?" zei Ione met kleine echoljee, toen zij haar «tem weer meester waa ge worden. „Ja - dat ben Ik - tenminste, dat vfad Ik. Wij hebben voor den liefeten ouden geestelijke gestaan - met «ulk een zftverwlt haar, ate ik norti heb greten; m het bekoorlijkste dorp van NofTtanp- ■nVflN UIT DB HOFSTAD. - ucccxuv. Spoediger dan wij konden deuken, toeft den Haag weer een burgervader gekre gen. Een onbekende is hel niet en hath ex één met burgemoesterWl/loed in de «do ren. Het roe der Patijucn slat bwlgoel bogend in de residentie en reels vele dra gets van dien naam helton in de rajee- ring van staat of land zich een goede reputatie verworven. De vader vun den nieuwen burgeme<y*M»r is zelf burgemeester geweest van den Haag, korten tijd voor het Uistfirt Schiedam, afgevaardigde fa de Tweede Kamer en daarna commlzSari» der Koningin ails hoejauftg hij zeven jaar ge leden werd opgevolgd door den toenma lige burgemeester van den Ha-\,n, Baron Sweerts de Landos, die op zijn beurt weer opgevolgd werd door den thuns «!- getreden Mi. Dr. van Ksrneboek. Zct>n vaa een nrigutrart ia hij gdhuwd met de dochter van een bekend Kamerlid Jhr Mr. van Doorn, tot l'Jlë Gouda s «i-, gevUtaaxügde. Voorts is lui een 'uroer van nett afgereden IM der Ktoner Mr. Patijn, afgevaardigde voor Zlefditoju De nieuwe burgemeester is dus wat de Franschen noemen nourri dans lo serail. Natuurlijk zetgt Hit adles nog niets voor den man zelf, maaa* wat er reais van hem bekent ia, doel wel de verwachting iroerteron, dat hij een man van beteekenfa zal zijn. Hij ibeqift dit voor dat hij den Hoog door en door kent- Het la toch inderdaad nootzakelijk dat in de groote steden een burgemeester optreedt die thufe is in die stad, *want het is waarlijk onmogelijk op de hoogte te komen van vele bijzonderhe den terwijl men burgemeester is. Uit klei tere gemêenten komt vaak de aandrang f one toch vooral wn man te benoemen die „nieuw” is in de gemeente, liemand die tegenover ds plaataelijke coierietjes objec- tiel komt te rtoan. De wetgever hee.l oorspronkelijk gewild dat de burgemeester bij voorkeur uift de ingezetenen zou ge kozen worlen de ervaring heeft echter geleerd dat men hem bij voorkeur daaruit niet kiest. Voor de groote gemeente echter iel het verkiesefljker althans een gewezen gemeten.tornar als tnirgemeesfter te benoe- opzichte van dezen aïgewachft te wor- zware taak hebl>en en beleid herhaaldelijk met mannetje!” Marcus Hardy kwam langhaam en be deesd binnen, ateot hij zich zijdelings door een opening dkong, die eigenlijk niet groot genoeg was om hem door te laten. Hij scheen de grtieele zitkamer te vuHeu Ipne stond op om hem te be groeten en stak haar hand uit. Mateus nam die en bloosde er bij tot de wor tels van zijn haar. „Doe het nu,” riep zijn vrouw; „ik weet, dat je bijna sterft van verlangen. Kus je nieuwe zuFter - vat moed als een man! Engeland verkeert in ver wachting” Daar - het is nog zoo kwaad niet voor den eersten keer - maar denk er aan geen repetities achter mijn rug.’ Marcus had zich gebukt en e® kui- sche kus op Ione’s bleeke wang ge drukt. „Je weet, lone, dat je niet wilde ge/ loovon, wai een slechte jongen hij is. O, ik heb zooveel ontdekt sinds ik ge trouwd ben. Denk eens aan, hij heeft bekend, dat hij aan zooveel meisjes heft hoi heeft gemaakt, voordat bij mij heelt ontmoet, en een heeft hij zelfs ten hu welijk gevraagd. Nu zegt hij, dat hij hrt niet zoo beeft bedoeld. Maar waa het niet afschuwelijk van hem! Denk eens aan, als de ongelukkige „ja” had ge zegd. Ik begrijp niet, hoe mannen zoo iets kunnen doen, en dan zoo’n klein on schuldig ding als ik ben onder de oogen durven te komen; begrijp jij het, lone?” Zij keek Marcus streng aan, die met een hreedeu, verdraagteamen lach toeluis terde. i»*~-- „Ja, ik du*t vri, M J. M «Mmet ho. tullen grooi. moeien «IJn a> d. Me- len zij- zoo moeilijk goed te krijgen. Astoria kan kousen breien en tegelijk Kant leaenl Zij houdt er vaa - ik heb er nooit van gehouden - Marcus, je had Astoria moeien trouwen, maar zij zou nooit naar je hebben gekeken, neen, mijnbeer! En dan ik zou hrt nooit heb ben uitgehouden zonder je, jou groote», zwaren lieve man!” En plotseling als een vogel neerval lend, viel zij op de knieën van den be deelden reus en woelde met haar vin gers door zijn dichten haardos. „Kijk hem eens aan, vervolgde zij, ter wijl zij achteroverleunend zijn gelaat op- riditie door hem stevig bij den lok te gr ij pa.., die over zijn voorhoofd viel, en Ione ate hrt ware uiinoodigde hem zoo te bewonderen» „Zou je niet graag een broer willen hebben, Marcus, die op lone ▼erlietd werd?” „Ik wil geen broer hebben/’ gromde de blozende jonge man. terwijl hij on- rurtig op zijn rtort heen en weer schoot. „En weet je dat we zoo arm zijn Zoo arm als kerkmuiz* i? Allee wat ik heb totdat Ik Papa alleen «al kun- *nreken, als Astoria een flink eind buurt te) te niet meer dan tten- per jèar, en ongeveer twaalfhonderd, die Marcus van zijn land goed «n andere dtdgen trekt.” „Dat verdient nauwelijks den naam dol- fare,” zd hij. wat vrooiijker nmd- kijkeed.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1