<JES erremen int, JES den. •eau DE OORLOG. ngen s Dinsdag 8 October 1918. No. 13819 37e Jaargang. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Co. cz. H.) 'dam. inden. stroom tallos, 12 Feuilleton. IONE MARCH. a. £TieMws- ©xl -A.d.-vextexLtieToleud.Trooa: G-oixd.a. ©xx VERSCHIJNT DAGELIJKS Bureau: MARKT 31, GOUDA. e kwaliteit. zijn adres. Redactie i Telef. Interc. 545. <b rt i. lerstrasz TIEN van den heer Wilson dekken idsche ieken, af- itrekt. ■DA. „oom ■1 (Wordt verralfd.) i 100 Meter, 3510 60 Courant. WERKING. Gewone advertentiën en ingezonden mededeeUngen bij contract tot «aar garedu. ceerden prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN» 1—4 regels ƒ1.65, elke regel moer ƒ0.40. Op de voorpagina 50 hooger. en voldaan. 3506 90 Jrukkwtl □ON GOUDA. can. erop, dat de _.wl_m- selier niet in alle opzichte-1 het program *- Het program der Duitsche regeering komt zeer ver te- Hmu 1M MmmW n. B. CLOCEBTT, vwtMH Sm. I P. WESBBL1MK-VAM BOflSUM. (Mnk nrtete.) r «en danscursuB tn geheelen cursua. jl hy op nader te 3486 20 ÜIIHISIHE COBRAJiT. Administratie i Telef. Interc. 82. den toegestaan noch de krijgsverrichtingen zoo min als de naarstige voorbereiding hier te landg voor het verpletterend lenteoffen- sief tot staan zullen worden gebracht. Door des presidenten uitspraken als grondslag voor onderhandelingen te aan vaarden, kan de nieuwe kanselier de Ame- rikaansche diplomatie er toe bréngen om bepaalde duidelijke opmerkingen te maken. Op het ©ogenblik is het aldus gesteld, dat het tegenwoordige Duitsche kabinet uitslui tend afhangt van de gril van wie elk oogen- blik weer In de reactie kopje onder kan gaan. Op dit allerbelangrijkste punt z^n de aspiraties van den nieuwen rijkskaanseller niet toereikend. Amerika’s regeering en volk koesteren ernstig achterdocht Een werkelijk leidende positie voor Rijksdag en Pruisischen Landdag met afschaffing van den Bondsraad of de hervorming daarvan in dier voege, dat de leden worden gekozen, komen in de eerste plaats dn aanmerking, indien men vertrouwen wil wekken. De Amerikaansche diplomaten, die foet Solf in het begin van den oorlog hebben kennis gemaakt, respecteerden hem, maar Scheidemann wordt hier niet erg ver trouwd. Ik ben overtuigd, dat Wilson's meedee- ling, niet met de Duitsche autokratie te zul len onderhandden, thans als leiddraad van zijn houding moet worden beschouwd. Aonerika's houding kan men enkel begrij pen als men de geschiedenis des lands na gaat- Het heeft drie groote oorlogen ge voerd en alle gewonnen. Aldus heeft het voor goed in de eerste plaats zijn onafhan kelijkheid, in de tweede plaat» lijn eenheid en in de derde plaats de Monroe-laer tegen Spanje bevestigd. In dezen allerernstigsten str^d verwacht het zoo beslissende en ingrjjipende uitkom sten als tot nu toe onbekend waren. Elke Amerikaansche oorlog heeft een nieuw ver schiet voor het menechdom geopend. Niets minders dan dit zal nu de Amerikanen vol doen. De Washington&che correspondent van de World zegt: Hoog» regeeringsambtenaren laten zich nog niet uit, wegens het ont breken van den tekst van de rede van den rjjkskanselier. Tegelijk maakt men het duidelijk, dat Duitschland en Oostenrijk uridh feitelijk onvoorwaardelijk moeten over geven, als zij willen dat de oorlog eindigt voor de geallieerden in hun gebied vallen en het verwoesten. In het algemeen gespro ken komt de aanneming van Wits on s voor waarden neer op een onvoorwaardelijke ove/gave van Duitschland, Oostenrijk en Turkije. Vele sterke mannen hier en in de hoofdsteden van de geallieerden zijn erte gen om de vijandelijkheden op te schorten op eenige veorwaaiden, zelfs niet op die, welke de geallieerden genoemd hebben. Z|j willen den vijand over zijn grens drijven en hem een behoorlijke afstraffing doen toe- Soc. Réunlo. Alg. tuurkundlg Genoot- en Omstreken. ra Schouwburg. Hof- ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.—, per week 15 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per poet per kwartaal 2,50, mét Zondagsblad 8.40. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (béhoorende tot den besorgkring) 15 regels 1.05, elke regel meer 0.20. Van buiten .Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijk heden 12% cent per regel. j. de Réunie. Verg. Per. tot afwch. van ken. wfl geregeld ttfdig ontvangen van var- vermakeUktod®, mms agenda te v*- dienen voor de misdaden, die de Duitschere en hun trawanten in den oorlog begaan hebben. Als Duitschland, Oostenrijk en Tur kije bereid zijn de wapens over te geven* gelijk Bulgarije gedaan heeft en zich uit het geheele bezette gebied terugtrekken, zou president Wilson misschien een wapen stilstand sluiten en over een algemeenen vrede willen praten. Anders zal geen voor stel van de Germaansche mogendheden in overweging genomen wonden. Volgens Havas is de Fr a n sc he rsgss ring nog niet officieel in kennis gesteld van het vredesvoorstel van de midden rij ken on Turkije. Maar het is voldoende om de re denen van dezen stap na te gaan om te be grepen, drt onder de huidig© omstandighe den het F r a n s c h antwoord niet andert dan een weigoi ng kan zijn, tO'g«ns het correipmdentie-bureau natuurlek. Oostenrijk en Turkije zijn den oorlog moede; de Duitsche leiders willen een inval L Duitschland ve .Tuiden voor do vergeldingsmaatregel en, naar aanleiding van de wandaden in Frankrijk begaan. Zij houden vast aan de Hohenzollern, die zij niet ver- zwakt uit het avontuur willen laten komen, waarin zij Europa hebben gestort. Duitsch land, dat het uur der boete voelt naderen, vraagt den geallieerden de wapenen neer te leggen. Dat is een erkenning van de nederlaag. Wilson antwoordde van te vo ren op de wenschen van den vijand in *yn redevoering van den 27en September, waar in hij, spiekende over de vjjandeiyke leiders, heeft verklaard, dat deze, daar ztf zich aan geen enkel verdrag houden en geen enkel beginsel eerbiedigen, elke bespreking ón mogelijk maken. Men moet, zegt de Figaro, op de kaart de redenen zoeken van het Duitsche voor stel aangaande wapenstilstand en vrede. Daar liggen ze open en bloot. Zoowel in het oosten als als ons front, dreigt neder laag op nederlaag in een ramp te zullen ein digen. Ludendorff immers schetst een aL gemeene terugtochtebeweging naar al lang in orde gebrachte stellingen, waardoor het front nog 100 K.M. korter zou worden, 80 divisies zouden worden uitgespaard an de Duitschere het offensief zouden kunnen hervatten, na te hebben uitgeblazen en zich de womten te hebben verbonden, indien wij het over ons konden verkrijgen, maar hier is geen kwestie van van te onderhandelen met een vijand, die nog een duimbreed Bel gischen grond zou bezetten. Wij hebben waarborgen noodig. Deze zin vat de meaning der hecle pers samen. De losse voorstellen, door Oosten rijk aan Nederland gedaan, worden op de zelfde manier beschouwd. De socialistische party waarvan het na tionale congres Zondag zyn eerste zitting hield, heeft Wilson getelegrafeerd, dat de Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusechenkomst van «oliede Boekhan delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten. gemoet, mét name ten aanzien van België, waarvan onvoorwaandelyk hereto!, en scha devergoeding in uitzicht gesteld worden, alsook tan opzichte van den vrede van Brest-Litofsk, die aan eene herziening zal kunnen onderworpen; en men behoeft deze twee punten maar te vergelijken met het geen daaromtrent in de rede van enkele weken geleden van von Payer gezegd werd, om de enorme zwenking, die in Duitschland heeft plaats gehad, te doorgronden. Maar over de gedeelten van Pruisen, die president Wilson aan het nieuwe Poolsche ryk zou willen toebodeelen, wordt zelfs met geen woord gesproken. De bekende „veertien punten", wier aan vaarding volgens eene latere uitlating van president Wilson niet meer voldoende zou zijn, om den vrede deeiaehtig te doen wor den, wonden dus voorbands niet eens alle ingewilligd. Wij vreezen dus, dat ook thans nog de vrede, al moge hy dan zeer veel nader gebracht zijn, niet zal wonden ver kregen. Wat de Duitsche regeering voorstelt, is nog alityd een vrede door overleg, een vrede, die wellicht op de basis van het program der Duitsche Rijksdag meerder heid een of twee jaar geleden had kunnen verkregen ztfn, doch waarvoor het te laat is geworden, sinds president Wilson den vrede door overwinning, den vrede, die naar hy in zy’ne rede van 22 Januari 1917 njb. zelf zeide, geen duurzamen vredestoe stand zou kunnen brengen, niettemin in zijn vaandel heeft geschreven. In spanning, herhalen wjj, wacht de we reld het antwoord van Wilson. De rjjks- kanselier hoopte dat antwoprd nog in zijn rede te kunnen mededeelen, zoo vertelde het gerucht in Duitsche politieke kringen. Zoo «nel is het niet fcégaan, en misschien maar gelukkig ook. Zeer merkwaardig is een uitlating van Duitsche bladen, waarin wordt gezegd, dat aanleiding tot het vredes^ aanbod de wensch en de raad van de opperste legeraanvoe ring zouden zijn geweest De Zweedsche gezant heeft Lansing gis terochtend Burian's nota de Zwitserache gezant de Duitsche overhandigd. Omtrent de meening in Amerika verneemt de Daily News uit New York: Het Duitsche vredesaanbod is een ge wichtige stap en heeft een ontzaglyk op zien gebaard. Natie en regeering hebben daarvan kennis genomen als van een duide lijk blyk van de ophanden overwinning der geallieerden. Het eenig gevaar is een on rechtmatig optimisme als vrucht van de averechtsche gedachte, dat nu reeds alles achter den rug is. Zonder eenige kwestie kan worden vast gesteld, dat geen wapenstilstand zal wor- „Dan u," zd Ione, die dadelijk groo- ton afkoer voor Keith’s hospita had opgeval. „Ik zal u geen last veroor zaken.'’ Zij ging heen. Zij kon er niet toe be- Hullen haar dlerbarë dertig pond aan zoo’n harpij toe te vertrouwen. Zij nam zich voor óf Marais Hardy te verzoe ken ze te brengen of haar vertrouwen te stellen in de post. Toen zij zich lang zaam verwijderde, stak «ij de straat over en keek omhoog zij beproefde uU te vinden welke van do kleine, vuile ramen dat van Keith Harford's kamer konxijn. Op de vierde verdieping stond er een bijna half open en hei vuile gordijn bin nen ging heen «n weer, aledf bet door een koeltje bewogen werd. Hoewel bene den in de nauwe straat, waar «ij etend, geer zuchtje merkbaar was. geten dient te worden, dat de mannen die nu de Duitsche regeering vormen, altyd voor eep vrede door verzoe ning zyn geweest De kwestie is nu deze: de Duitsche regee ring, de keizer en zyn mede-regeerders bracht deze menschen ten slotte naar voren. Regeeren nu in naam of inderdaad? In dit verband willen wij citeeren een ar tikel uit de N. R. Ot, waarin wordt ge zegd, dat de terugdringiing van de militair- monarchale heerschappy in Duitschland door de voïksregeering eene toekomst van duurzame vriendschappelijke samenleving der volkeren van Europa kan openen. „Kan openen”. Ook democratieën kun nen militaristisch en imperialistisch zijn. De imperialistische tendenzen van de Engel- sche democratie zyn tot in den aanvang de zer eeuw berucht geweest. Het is eene il lusie te meenen., dat eene wereld van demo cratieën eene wereld van eeuwigen vrede zou zyn, maar de kans op onbaatzuchtigheid onder de verschillende deelen der volkeren gemeenschap is toch altijd grooter, wan neer de verantwoordelykheid voor het we reldbestel in laatste instantie by de volke ren zalven komt te liggen, dan wanneer en kelen, die hier op aarde geen rekenschap zijn verschuldigd, over het lot der men- ischenimassa’fl kunnen beschikken. Wat practisch het gevolg zal zijn van de hervorming, die in Duitschland voltrokken staat te worden, biyft in de toekomst ver- borgen. Indien het volk erin slaagt, de macht, die het door middel van zy’ne verte- genwooriging aan zich getrokken heeft, te handhaven het zal van den Rykadag zelf afhangen, of dit het geval wezen zal! dan is de voorwaarde verwezenlykt, om aan het centrum van Europa het karakter van verschrikking, dat het voor de omliggende landen had, te ontnemen, en het voortaan als een machtigen, zy het daarom nog niet gevaarlyken nabuur te beschouwen. Dit is de vérstrekkende ibeteekenis, die de binnen- landsohe hervorming in Duitschland op den duur internationaal hebben J Ook deze schrijver wyst erop, uai c uiteenzettingen van den nieiwen Ry>k»kai Hardy om geld wou vragen, zou hij% al les krijgen wat hij verlangde. Men zegt dat Hard|y’a moeder vurig verlangt, dat hij trouwt; maar hij wil niet, Keith was altijd zoo ontzettend zelfzuchtig. Ione kon ternauwernood een gi’ml&ch weerhouden bij deze schimprede. Zij voel de evenwel, dat zij gelukkig zou zijn, wanneer zij dit huis kon verlaten. ,,U zoudt mij genoegen doen, wanneer u me vertelde, waar Ik Harford zou kun- Ik moet he?l vrlon- HOOWlGTUK XXVII. De tragedie van Jeanne Allen. Den geheelen nacht lag lone wakker en dacht aan Keith Harford, oie alleen in het vuile huls in Tarblt street lag, overgelalen aan de genade van de vrouw met de harde gelaatstrekken. Het lag haar rwaar op het hart, dat «ij op de een ol andere manier zijn stem haar had hoeren roe|>en van achter liet morsige gordijn van de kamer op de vierde ver dieping. Tegen den ochtend viel zij in een onrustige sluimering, waaruit zij ge wekt werd door Jane Allen, die over haar heenboog en haar sfiitebder xachl aanraakte. Ione's goed. Mijn broer - (Goddank Is hij mijn broer niet - do broer van mijn geetor- bedoel ik, ging arme kind in rijtuig te hebben ge^et. Natuurlijk tij dat om van onA af te zijn. i Harford denkt nooit aan iemand gangster van een edele beweging - en dat alleen, omdat zij een beetje ouder is dan hij zelf, en omdat hij naar hij voorgeeft haar genegenheid niet voldoen de kan beantwoo/den. Hoe verachtelijkI" lome was werkelijk blij de kleine zit kamer met de donkergele gordijnen te kunnen verlaten met het adres van Keith Harford in haar zak. De prachtige ka mers, waarop zijn schoonzuster zoo her haaldelijk gedoeld had, bleken in een nauwe en vuile straat te zijn, die ten zuiden van Fleetetreet liep. Toen lono het huis bereikt had en een norache dienstbode haar na gerulmen tijd wach- tens opendeed, was er letterlijk niets, dat aan de omgeving van een milUonair deed deuken. „Mijnheer Harford, juffrouw? Die ligt ziek te bed! Hem spreken? Mijnheer heeft niets dan een slaapkamer boven in het hul». Maar ais u wilt, zal Ik hem gaan zeggen, dat u er is. Zal ik zeggen, dat zijn zuster er te?’’ Op het geduid der stemmen kwam een vrouw met harde trekken uit een der achterkamers, die Ione met een uitdruk- kjng van ernstig verwijt aankeek. „Wie fa dat, Sar»?° zei ze met kras sende stem. „Eén vriendin van mijnheer Harford.” zei Sara over haar schouder heen. „Mijnheer Harford ligt In bed en kan ónmogelijk iemand ontvangen," zei de vrouw met de harde trekken, „maar Ik wil hem de boodhehap of een brief of een P«Me wet geven, juffrouw.” Ze keek naar de envelop In hand. veu dierbaren echtgenoot met u heen, na mij en di een deed hij dat om van Keith r__ .2 dan aan zich zeJf." „O, mama,” zei de kleine Angel, „oom Keith ia heel Hef. Want als hij geld heeft, brengt hij me bonbons, en uweet, dat hij mij mijn eigen lieve pop gaf.” „Als hij geld heeft,” riep de weduwe met een onaangenaam lachje; „Wel, juf frouw March, ik geloof dat u een vrien din is van mijn schoonbroeder en. regel recht naar hem toé^ zult gaa» om te herhalen, wat ik ÏFzeg. Maar dat kan mij niet schelen. Hij weet dat weJ, of behoort het althans te wéten. Ik heb hem wel duizendmaal gezegd, dat Indien hij een blad wilde uitgeven of de effec tenbeurs wou beeoeken, zou hij genoeg geld hebben om ons uit dit hol te ver loosen O, Lyall Harford, njiljn lieve man was zoo verschillend van hém. Men zou nooit geraden hebben, dat Keith en hij broers waren. Lyall was helaas ongeluk- kig en verloor al zijn gekt Maar zoo lang hij geld had of krijgen kon, ver teerde hij het als een gentleman - ja, als een gentleman, en niet „Maar," riep Angel met ‘vuur, Keith is ook arm!” „Stil kind, wat weet jij Iervan? Het mocht wat, arm! Met zijn élub» en zijn mooie kamera. Hij verstopt om hier in dit rattenhol, terwijl hijzelf rit* in weel- de wentelt Bovendien, als hij zijn vriend De Duitsche nota in verbond met den binndti- landsohen toestand. - Haar kansea. - Demo bilisatie van* het Bulgaarsohe leger. Duitsche troepen uit Bulgarije teruggetrokken. In het Wésten. De verwoestingen. ONS OVERZICHT. Heel de wereld houdt heit oog in spanning op Amerika gericht. Wat zal Wilson ant woorden op het vredesaanbod, op het ver zoek om wapenstilstand? Zal de oorlog nu eindelyk ophouden? Laten wy niet al te optimistisch zijn, al schijnt het wed, dat Wilson ernstiger dan by het aanbod v^n Oostenryk zyn antwoord weegt. Maar zooveel is zeker, dat hy zeg gen zal: ik ga geen wapenstilstand aan zoolang uw troepen op vreemd grondge bied staan. Neem ze binnen uw eigen gren zen terug, en dan valt er te praten. Maar het is de vraag of Duitschland deze voorwaarde aannemen zou, hoewel het daarmee toch het eenige bewys zou ge ven te breken met zyn oude tactiek. Want zoolang dat bewijs nog niet gegeven is, biyft het wantrouwen leven by de geallieer den. Want het is de Vorwërte, die er zoo juist den nadruk op legt en vraagt: de Rykskan- selier wil de veertien punten van Wilson aanvaarden „als grondslag”. Dus de veertien punten wonden zelf niet aan vaard. De verklaring van de Rijkskanselier zegt: er valt over te praten. In het byzonder schynt Elzas-Lotbarin- gen een struikelblok. Dat zal autonoom ge maakt wonden. Maar in het program van de meenderheidspaityen staat niet, dat El- zas-Lotharingen met zyn tegenwoordige grenzen moet worden gehandhaafd. Slechts een Elzas-L*>tharingen moet als zelfstan dige bondstaat in het teven geroepen wor den. Vroeger hebben de kopstukken van de tegenwoordige meerderheidspartyen ge zegd: wat Duitsch is, biyft Duitsch, wat Fransch is wordt Fransch. Kwam het tot onderhandelen, dan zou dus waarechynlljk blijken, dat Duitschland wel geneigd zou zyn tot een regeling, waardoor het gedeelte van Elzas-Lotharingen, waar de Franschen in de meerderheid zyn, aan Frarikry-k terugkwam. Dat zou dan wel eenigszins in tegenspraak zyn met een van Wilsons punten, maar toch niet met zyn vier beginselen. Het is te verklaren, dat men in Engeland en Frankrijk roept: het is alleen de angst voor onze wapenen, die hen tot dezen daad drijft Vooral in Frankryk denkt men aan wraak voor de stelselmatige vernieling, die de Duitschens aamrichtten. Maar niet v»r- 61) - „Zeg eens,” begon het kind opnieuw, „is u zoo arm als wij, ©f zoo rijk als oom Keith? Mama zegt, dat hij zoo rijk is en dot hij ons ©p een veel mooiere plaats moet laten wonen dan hier” Een lichte, onzekere tred werd hoor baar op de slecht gebouwdle trap, die zelfs ais Angel naar boven vloog, kraak te als onder een zwaar gewicht. De deur van de kleine zitkamer ging open en de weduwe trad binnen. Zoodra het kind haar moeder de trap at hoorde komen, sprong zij van de knieën van lone, en streek met de vingers door het haar en trippeide naar een anderen stoel, waarop zij met de handen in den echoot gevou wen op do punt gjng zitten, den mond zedig saamgeknepen, zoodat tij niet meer leek dan de schim van het kind, dat zoo- even had gebabbeld en geschertst op Ione’s stohooL ,fi, juffrouw March," zei Mevrouw Harford, Ione eenige slappe vingers toe- ■tekend alsof tij haar een bundel bana nen overreikte. „Ik herinner me u heel non vinden,” zei zij eindelijk, hem geld teruggeven. Hij is 1 delijk voor mij geweest. „O, dat geloof ik,” riep de weduwe, met haar hoofd knikkend en boos met de vingers op de voor haar liggende krant tikkend „Hij is er juist de man naar om als een engel voor ieder te zijn, behalve juist jegens hen, die hij volgens zijn plicht helpen moet de vrouw en het kind van zijn armen broer. Hij zou den eersten den besten straatveger de zakken vol geld stoppen, maar mij en mijn kind verschaft hij nauwelijks zooveel, dat we lichaam en ziel bij elkaar kunnen hou den.” „Toen ik mijnheer Keith Harford den laateten keer zag was hij zonder eeni- gen twijfel zeer arm. Gelooft u niét, dat dat de reden i®?’’ „Armtl” riep mevrouw Viöbent Har ford. „Natuurlijk is hij arm en dat ver dient hij, indien hij te troterfa is om zijn vrienden hulp te vragen. Hoe kunt u ver ©stoerstellen, dat hij «enig medegevoel voor ons heeft, wanneer hij weigert Mrs. Forsaker Hardy te trouwen, de voor- 3504 24

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1