Moving
fergoed IkM
- GOW
19. Telef. MO
It
uiZn
erlampen
rtetj in ruin» kaa*
’“gevaarloos
>t 35 gnldna.
DE OORLOG.
Maandag 14 October 1918.
57e Jaargang.
\u. 13824
wrat er
istilles
zout
oefhamer,
AM
OOPS
□STRAAT 29.
mders
M CARBID
en per bua. I
nialden enz.
iGAZIJN
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Feuilleton,
IONE MARCÉ.
leersnhuis
ZsTie-cfws- e:n- -A-d.-v’eXteaa.txelola-ö.'VQor G-o-clcLsl exxOzxxs-txelcexx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
cm ^aritmani.
IfeKT
Redactie i Telef. Inters. 545.
)ctober19!8,
en
er vet
dat
den dag? Nu als
Gouwe 135.
Metten
-pastilles.
35*4135
1) Indien de nieuwe leden zoo trouw bljj-
ven opkomen, zal het absenteïsme, dat de
laatste jaren in zoo bedenkelijke mate toe
nam, zeker sterk verminderen. Maar óf het
zoo bleven gal?
in een carbidlamp
materiaal gemaakt.
JA 4 UUR.
f MK
INGEZONDEN MEDEDKEUNGBN l 1-4 refri» /1.M, «lk« ratel meer ƒ0.40.
Op de voorpagina 60 hooger.
Gewone adrertentiën ee Ingeaonda medodMUnfen Mj contract tot eeer geredu-
eeerden prjj». Gn»te latten «o randen worden berekend naar plaatarulmte.
AdvertontiSn kunnen worden infeuaden door tuaacbankomat van eoUeda Boekhan-
dolaren. Advertentiebureaus en enne Agenten.
MW M totouto
vto
t. R. CLOCKJBTT.
vOTtnaU deer
WEfigEL IMK-VAK BORIUM.
(RaAruk v*tod«.)
66) -
De begrafenis van een arme! Ha, ha!
Luister - - -
ik er
dat alle
lefren den nadruk op deze passage uit WIL i
ton’s vragen:
,4>e president acht zich genoopt, ten aan
zien van hét voorste’ tot het sluiten van een
wapenstilstand te verklaren, dit hij zich
mot gerechtigd acht, een schorsing der
krijgsverrichtingen voor te stellen
Aan de Regeer!ngen, wurm»,
de de regeering der Vereenif»
de Staten verbonden is tegen
de Centrale mogendheden, zoolang de le-
van die mogendheden oy hun grondge.
Nu pas krijgen wij dus besprekingen on
der dn geassocieerden en al mogen wij wel
veronderstellen, blijkens de verschiHende
persuitingen, dat men volkomen accoord
ging in Engeland en Frankrijk met Wilson’s
tactiek, nu komt pas het Werk tot uitroe,
ring. Men zal 't waarschijnlijk aan Foch
Overlaten om, met een Duitachen opperbe
velhebber, oen neutrale «tae te bepalen,
waarna de terugtocht kan beginnen. Zijn
*U eenmaal zoover, dan kan men veilig
aannemen, dat de vrede, waarnaar wij heb
ben verlangd, maar waarnaar mlllloenen in
4e oorlogvoerende landen hebben gehun
kerd, eindelijk is weergekeerd.
rl. K. W. H. PITLO,
«r.jnr zalm"
vorige Regeering al» daaraan verwant b.
achouwt, on met den heer Treub, naar aan
leiding van diena jongste artikel In „De
Vragen des Tijd»", welke aanval den heer
Treub de gelegenheid bood om rich voor
eene absolute neutraliteit te verklaren, da
buitenlandsche politiek van „De Telegraaf"
af te keuren als niet in lands belang en
rich geheel solidair te verklaren met de bui-
tenlandacha politiek van de vorige Regee
rt ng, waarvan hij deel had uitgemaakt.
Zoo scheen dit debat met een rieter af te
tullen loepen, had de heer van Ravcate(jn
«uvu van asem veeaaderde weer.
Zij werd meer bedwanen en vete» den
mavereadeteon.
..Mijn Mm» Malar," M bij, ben
in de Waathavan en
treat, te Gouda, plaat,
bot 4,26 Area.
rvlöerv: drie kataerv
tMérai op' de eerrt»
mut baditAtaa^en
iet 2 kamera»
i Woonhuizen,
iggend terrein, gelegen
raat (no. 99 en 101)
26.40 Aren. Vrij
r bouwterrein. In
ROUDSCHE COURANT.
ny oe vraag gesteia, oi ae auiuaier oerern
was alle maatregelen te treffen, opdat zoo
spoedig mogelijk invoer uit Amerika moge
lijk worde. Die vraag was reeds overbodig.
De Regeering had reeds toegezegd allee te
zullen doen om in onzen onhoudbaren eco-
nomifichen toestand verbetering aan te
brengen. En ook bij het mondeling debat
zegde de Minister toe, niets te zullen nala.
ten wat in zjjn vermogen was. Toch moest
er een motie komen, waarin hetzelfde werd
uitgedrukt als in de vraag. Iedereen lachte
Om die motie, behalve de 4 Bolsjewiki, die
haar voorgesteld hadden» Mr. Troelstra
spotte er wat mee; de 'heeren hadden een
gevoelige snaar in hét gemoed of liever in
den bujk van het volk aangeroerd. De mo
tie heeft geen zin, vond terecht de heer
Rutgers, daar zij geen standpunt innam,
afwijkend van dat der Regeering. De heer
Nolens kapittelde de voorstellers, omdat zij
telkens weer poseeren als de mannen, die
voor de nooden des volks opkomen; dat
doen wij allen, zei de heer Nolens en niet
alleen die heeren vertegenwoordigen „het
yolk”. Hy noemde de motie een geste, een
slag in de lucht en waarschuwde tegen zulk
improviseeren van moties. Hij zou geen
stemming vragen, maar hy was er tegen,
reeds om de uitdrukking „alle maatrege
len”, die ook maatregelen insluiten, welke
ongéwenscht kunnen zijn.
Toen zag de heer Wijnkoop kans op een
politiek succesje. Die heeren moesten dan
maar tegen stemmen. Dat waren dan na
tuurlijk de volksverraders en zij de volks
vrienden! Daaroih vroeg hij, de voorsteller,
stemming. Met 589 ledén ging de motie
er door; tegen stemden 8 Katholieken
een Anti-Revolutionair.
Dinsdag gaan we voort met het interpel-
leeren
Dan komen de Ministers Alting van Geu.
sau en van Usselsteijn aan de beurt.
hospita stond op de onderste trede van
de trap mot een verbijsterde uitdrukking
op het gelaa|. Zij was geheel verslagen
te voorschijn gekomen uit haar financieel
onderhoud met Ione. Want die practischo
jonge vrouw had ar op aangedrongen,
dat zij haar declaraties zou laten zien
van al de oxtra-inkoopen. Omdat in ver
gelijking met andere weken, waarvoor de
prijs was opgem&akt, het feit was vut,
gesteld, dat zij gedurende da laatste veer
tien dagen haar huurder driemaal den
werk dijken huurprijs in rekening bad
gebracht. Geheel in het nauw gebracht
had juffrouw Horehound ten laatste een
kwitantie geschreven van haar rekenmg,
na geheele aftrekking van al het te veel,
en deze zat nu veilig In den zak van
lone, terwijl zij kalm naast Keith 1/ar-
ford zat, wachtende op d» terugkomst van
Jane.
Dokter Spencer Bateson had zulk een
indrukwekkende houding en zulk een be
velende en' welluidende stem, dat hij da
delijk bij zijn binnenkomen juffrouw Ho
rehound rood» deed ontstellen.
„Waar is uw patiënt, juffrouw?” vroeg
hij, zoodra hij de voordeur binnen was.
Ik hoop, dat u hém in een heldere en
luchtige kamer hebt, anders kta ik niet
Voor de gevolgen instaan.”
Hij snuffelde op zeer verontrustende
manier voortdurend onder het naar boven
gaan.
Toen hij in de kamer kwam, waar
Keith lag, maakte bij haastig zijn diag
nose, stond een oogenbiik In gedachten
en klopte met zijn potlood op zijn hand.
,J)« patiënt lijdt aaa oMgeetta naar
Adtnini»tr»ti« i Telef. Inl«ro. 82.
Op weg naar den vrede. - Het Duitsohs antwoord
aan Wilson. - Treedt Max von Baden nfl -Qoual
i«i t vuur. Lu Fere en Luon In handen der
Fransohen. In AlbnniB. - Siberia in handen der
geallieerden.
ONS OVERZICHT- I
De dag van 12 October 1918 zal waar
schijnlijk een wereldhistorische beteekenis
krijgen. Zaterdag is nl het Duitecha ant
woord bekend geworden, een antwoord dat
klaar en duidelijk is en geen ruimte laat
om, zooals de oorlogszuchtigen in alle lan
den zoo gaarne doen, tuwchen de regels al
lerlei valletjes te lezen. In antwoord op de
vragen van den president der Vereenigde
Staten van Amerika verklaart de Duitsche
regeering het volgende:
De Duitsche regeering heeft de punten
aanvaard, welke president Wilson in zijn
rede van 8 Januari en in «Un latere rede
voeringen heeft neergelegd als den grond
slag van een duurzamen, rechtvaardigen
vrede.
Het doel van de in te leiden besprekingen
zou dus alleen zijn zich te verdaan omtrent
de practische bijzonderheden van de toepas,
sing ervan.
De Duitsche regeering neemt aan» dat
ook de regeeringen vsn de met de Vereenig
de Staten verbonden mogendheden zioK’np
den grondslag van de verklaringen pre
sident Wilson plaatsen.
De Duitsche regeering verklaart zich, in
overleg met de Oosten rUksch-Hongaarscto
regeering, bereid, om tot het verkrijgen vaa
een wapenstilstand, gevolg te geven aan
het voorstel van den president betreffende
de ontruiming,
Zjj laat het aan den president over, het
bijeenroepen «ener gemengde commissie tot
stand te brengen, wier taak zal zijn, de voor
de ontruiming noodige regelingen te tref
fen.
De tegenwoordige Duitsche regeering, die
de verantwoordelijkheid voor den vredesstap
draagt, is gevormd door onderh&ndeling en
In overleg met de groote meerderheid
van den Rijksdag.
In elk harer handelingen steunend op
den wil dezer meerderheid, spreekt de rtfks-
kanselier uit naam van de Duitsche regee
ring en van het Duitsche volk.
Berlijn, 12 October 1918.
Geteekend: Solf, Staatssecretaris van bul.
tenlandsche zaken.
Dat 'bericht is overal met geestdrift ont
vangen; het»opent het uitzicht
op vrede.
Evenwel zoovei is men nog niet WJj
Ik weet niet, wie u bent,” zei hij
ht; zijn oogeu waren groot en don-
holten, „maajr het was goed van u, haar
weg te sturen. Die vr^puw vermoeit mij
en ik heb niet meer geld om het haar
te geven. Die andere feeks beneden -
maat ik wil niet uitvaren, als een dwaas!
Natuurlijk neemt die vrouw wat haar
toekonk. Hoe laat roepen zij een man
als ze hem gaan ophangen ik gefoof
bij het aanbreken van den dag? Nu als
ze de galg maar ergens anders plaatsten
dan juist bulten het raam, zo» het mij
niet kunnen schelen. De slagen van. de
hamers klinken vqortdurend door mijn
hoofd en ik kan den slaap niet vatten.
Ik zal naar de „Times” schrijven over
„De rechten van Engelschen, <Me gehan
gen zullen worden Wat een uitnemend
onderwerp voor dan komkommertijd."
En zoo ijlde Keith zonder een oogeo-
blik oponthoud voort lone ksek op naar
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 5L-, per week 15 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.50, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bü onze agenten, dan boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beihoorende tot den jbezorgkring)
1 5 regels L05, elke regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den' bezorgkring:
1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Advertentien van publieke vermakelijk
heden 12H cent per regel.
een., Marons, jaren geladen 'gat
een beschrijving v«n. ZIJ zeiden
vrouwen er door «an bel bel
len kwamen. Maar took he* men mij
er nooit voor betsald. Ik «obreute er zeil
bijna bij, toen ik het schreef,
dst ik zalf d0 begrafenis van
Ml krijgen, kan Ik niet bullen. Mia ehlen
zal e--
Ik, een beschrijving v»n de mijne gaven
«n ar voor botuld worden! „Lmt die
vrouw test bij mij toe," (dit zei hH
mot een groote heftigheid.) „Ik wil bw
niet zien. Als ik bet bob, zei Ik ermee
doorgaen. Zij heeft oen Hef, klein mei»,
je - te goed voor zulk een feeka maar
rij w« de vrouw van mijn broer. Det
moet Ik niet vergeten. Al» Ik' or lugs
kom, de- moet Ik naar ouden LyeUklj.
ÏS; n'.j k°“ wil good her-
Koileil!
Do stem vu Keith verudte
TWEEDE KAMER.
De Duitsche terugtocht en onze grens.
Vijf interpellaties. Buitenlandsch beleid.
Het begon deze week met een verrassing:
Onder groote aandacht van de zeer goed
bezochte Kamer deeldè minister Ruys de
Beerenbrouck de militaire maatregelen me
de, waartoe de Regeering zich genoopt
heeft gezien met het oog op mogelyke ge.
volgen van een Duitechen terugtocht in
het westelijk deel van België. De algemee-
ne (d. w. z. periodieke) verloven en de bij
zondere verloven van korten duur in Zee
land zjjn geschorst enzoo noodig zal
in andere provincies hetzelfde geschieden.
Ds. Kruyt heeft reeds gevraagd de Re
geering hierover te mogen interpelleeren.
Hü wilde er reeds dadelijk een toelichting
by geven, doch de Voorzitter kon dit niet
toestaan. Eerst moet de Kamer verlof tot
inteypeUeeren verleenen en dan pas mag de
interpellant toelichten. Men zal wel nieuws
gierig zijp naar deze toelichting. Wil de
Christen-socialist van het „revolutionaire”
viertal soms, dat ons land zjch niet houdt
aan de verplichting, om legerafdeelingen
van oorlogvoerenden, die over de grens
mochten komen, te intemeeren? Wil hij
liever de oorlog in ons land binnenholen
Het zou niet revolutionair zijn! En getuigt
het niet van wijs beleid om tydig alles voor
te bereiden, wat aan de grens noodig kan
worden? Of heeft ds. Kruyt bezwaar te
gen het verleenen van hulp aan Belgische
vluchtelingen, die by een ontruiming van
een deel van België, dat aan ons land
grenst, wellicht by tienduizenden in ons
land heil zullen zoeken? Het zou niet
Christelijk zy‘n!
Maar wat wil deze interpellant dan?
Wynkoop’s partijgenoot, dr. van Rave-
steyn, vroeg ook een interpellatie en wel
nopens den stand van de economische on-
derhandelingen met Amerika, een ongetwij
feld belangwekkend onderwerp.
Van het quartet hetft thans alleen nog
de heer Kolthek géén interpellatie bedacht.
Maar dat komt wet...
Vrijdagmiddag kwamen de interpellaties
Troelstra (buitenlandsche beleid) en van
Ravesteyn aan de orde, Dinsdag as. die van
Schaper (levensmiddelenvoorziening) aan
de orde en na het afdeelingsonderzoek, dat
deze week aanving en exceptioneel veel le
den gelokt had 1) komt dan de interpel
latie van den vertrouweling van Lenin en
Trotsky over de behandeling van de Russi.
ache vluchtelingen in ons lan4, na het wetsl
ontwerp tot nadere voorziening t.a.v. het
goederenverkeer met het buitenland en het
voorstel-Troelstra tot instelling van een
Kamercommissie voor buitenlandsche za
ken.
De interpellaties over het buitenlandsch
Jane Allen, die met ia elkaar geelagm
handen en zorgvolle uitdrukking aan den
voet van het bed stond.
„Jane," zei. Ione, „wij moeten hem
hier vandaan brengen, naar oen plaats,
waar hij goed verpleegd kan worden.
„Hij zA hier geen voet vandaan, voor
dat wat hij mij schuldig is, geheel ia
voldaan,” zei juffrouw Horehound met
besüstheid.
„Laat mij uw rekening zien!” zei Ione.
„Doe niets van dat allee, lone, zij
kan niet beletten, dat je hem naar een
iiekenhute brengt."
Ik neem hem mee nssr Audley Street,
als de dokter het toestaat,’' zei lone.
„Haal jij hem, dan zal ik het met de
vrouw in orde maken.”
Jane ging snel en vlug naar beneden.
Zij wist, waar dicht in de buurt het
bureau van een dokter van een verzeko-
ringpmoatechappij was. Dien zou zij ha
len, Indien hij er was.
„Ik praktizeer oie< in de buurt," zei
dokter Spencer Bateson, een lange, «wa
re man met een vriendelijk voorkomen,
neerziende op het bezorgde meisje
is geen gewoonte. Maar ala or eeoig ge-
vaar ia, dap zal ik gaan. Is de heer
een vriend van u?”
,JHij is eën vriend van een vriendin
van mijl'* zei Jane. „Zij is nu bij
hem. Komt u als je blieft met mij ma<>!"
Terwijl zij sprak had de dokter zijn
hoed genomen, hij stak een klein doos
je met medicijnen en een ander mot in
strumenten In zijn zak.
Zij keerden samen terug naar de hoo-
<e, vuile kamer in Tarrtt Street. De
Wy verliezen niet uit het oog da
macht van degenen die, om welke red»
dan ook, den oorlog willen voortzetten, en
die Vele middelen hebben om dit doel te ba-
reiken. Enkele uitingen willen wjj hier
.citeeren. De Matin schryft: Volgens nieuws
uit Washington is de houding van Wilson
op het «ogenblik zeer doorzichtig. HU heeft
eenvoudig de voorwaarden gesteld, waarop
hU het verzoek der centralen aan zijn eigen
bondgenooten zal overbrengen. Vervolgena
zal het, in zoover hy een oorlog voerende
natie vertegenwoordigt, op zUn weg liggen
om In overleg met de andere entente.mo-
gendheden zijn gevoelen over do voorwaar-
den te doen kannen, waarop de wapenstil
stand kan worden toegeataa. WU weten uit
betrouwbare bron, dat hy dan oen taal zal
laten hooren, die Duitschland versteld zal
doen staan.
De New-York Times zegt naar aanleiding
Van Wilson's nota: de maatregelen, die aan
de tafel der vredesonderhandelingen geno
men zullen worden, zuil n het Duitsddand
het hoofd met duldejijko keuteekenen van
ijlkoorts. Do ziekte te waarschijnlijk het
gevolg van zorg en geestelijke iuspen-
tuing, die geëindigd is in oen zenuwert-
»is Hij moet dadelijk vervoerd worden
naar een plaats, waar hij zuivere lucht
en goede verzorging heeft.
Ione knikte.
„Wij zullen hem mee naar huis nemen
pn daar verplegeor zei «Ij.
De dotter brak een hns voor het open-
bare ziekenhuis, maar fete in de oogon
van Ione deed hem ophouden. Bovendien
kon hij niet anders dan «ijn aandacht
schenken aan de doelbewuste beeU»>
te wijze, waarop «Ij zich in de Maken
kamer bewoog.
„U heeft ondervinding gehad," «ei hij
•nel, toen «ij het hoofd van Keith wat
booger op het kusaen legde.
,JEen weinig! zei lone kalm. Ik heb
mij slechte drie maanden geoefend, maar
Ik heb een oholera-opldemle bij gewoond
In oen Italiaanetbe stad."
De dokter zei niets meer
„Ik zal dadelijk een tlekenwagm«tu
ren,” zei bij, „Indien u In dim tijd wilt
■organ, dat de patiënt gereed te voor tot
vervoer. Ik zal zelf met u naar bene
den gaan!"
z»o Mh H.rlred „mnd wr
No. S» ta de Audi», Sterei la BUteniM.
waar bij In da kamer van Ion» vred
nrer«.l^d <k*»Ujk» breoMH daordr?
Sprnrer Balraon, dl. vround „noothof
aow MtauwUJk acfteaa te rindw. Halter-
t» doen op rijn wa<
■tend naar rijn bureaO la hol StnuM.
(Wordt rvrolfd.)
6—n.ld ,terr.l.
IEH, .en partij {rooi,
armmantoaatal-
rots „Nations!”
3 inch goten «n'g^'
m, «en partij pride
O’S, A>parsgut plaüMn
3426 46
I vsn het Oaroeread
8.
ite 2 werkdagen voer
op dien dag telkaoi
I uur, parcaal 1 alkafl
j« van toagang, af ta
notaris, door Vian
i worden waratrekt.
beleid hebben weinig opgelevend en konden
ook moeilijk anders dan weinig opleveren.
De nieuwe Minister heeft enkele dagen ge.
leden, in antwoord op vragen van den heer
Trm4>, den stand van zaken uiteengezet.
Nu wilden de interpellanten méér weten,
details en criteik op de vorige ministers.
Natuurlijk was minister van Kamebeek
uiterst sober en ingetogen. Hy zit nu mid
den in de onderhandelingen met de Centra
len; wanneer de plaats voor de onderhan-
delingen met de geassocieerden bepaald zal
<Un, beginnen die ook terstond en nu zou ---
men willen, dat de Minister de boeken open- niet voor een „daad C®»°rgd- Ee»t
del Het laat zich zoo aangenaam hooren, hy de vraag gesteld, of de Minister bereid
zooals mr. Marchant 't uitdrukte, dat licht ---
en lucht aan dit Departement naar binden
moet kunnen zien, dat gordijnen en ven
sters open moeten, maar wat wil men Men
behoeft waarlijk geen bewonderaar te zyn
van de geheime diplomatie de oorlog
heeft hare vrienden sterk doen verminderen
om in te zien, dat er onderhandelingen
noodig zijn, vooral nu in oorlogstijd, die
wiet in 't openbaar kunnen geschieden, in
’t belang van het welslagen dier onderhan
delingen zelve. Intusschetn heeft de gedach
tenwisseling den nieuwen Minister gelegen
heid geboden nog eens uitdrukkelijk vast
te stellen, dat de nieuwe regeering wil
voortzetten de buitenlandsche politiek van
haar vooiganster, haar beleid zal zyn n a-
tionaal en neu tr aal, gericht op de
voortzetting van een eerlijke enn absolute
handhaving der onzijdigheid. De Minister
vertrouwt dat onze neutraliteit niet alleen
zal ontzien worden, maar ook economisch
mogelijk gemaakt. Het buitenlandsch be
leid moet worden gedragen door het vejr-
trouwen van het volk. De Regeering is ge
negen zooveel mogelyk met het verlangen
■aar openbare behandeling van het buiten.
landsch beleid rekening te houden; de na
tuurlijke grenzen, daaraan opgelegd moeten
echter geëerbiedigd worden. Het regee-
ringsbeleid dient te wortelen in het onmis
baar vertrouwen van het Parlement. De Mi
nister wil dan ook een nauweire verstand
houding met het Parlement ;de onverdeelde
verantwoordelijkhwd der Regéering blijft
daarbij intact; ruimere voorlichting van het
Parlement (behoeft daaraan nie in den weg
te staan.
De interpellanten waren over deze princi-
pieele uiteenzetting niet zeer 1 voldaan. De
heer Troelstra, dankbaar voor de gedane
toezeggingen inzake samenwerking met het
Parlement, had meer inlichtingen willen
hebben, die noodig zyn om het vertrouwen
van het volk te winnen. Hy vroeg waarom
de Minister geen comité-generaal in over
weging had gegeven. Ons dunkt, dat moet
de Kamer vragen, niet de Minister. De heer
Troelstra polemiseerde verder geducht met
den heer van Ravesteyn, die alle kwaads
zocht in het Duitsche imperialisme en de
zoo blij je te zien Het spijt mij, dat
ik geen geld heb, behalve de driem&an-
delijksche toelage, die ik al gestuurd heb.
Ik! kan je geen beter huis verschaffen.
Ik heb zelfs voor mijzeR geen geld en
evenmin kan Ik wat vragen aan mijn
vriend Hardy, die naar Amerika is
gaan, tenminste voor het oogenbiik.”
«ö-
De vaste hand van lone verkoelde zijn
voorhoofd. Zij had haar zakdoek voch
tig gemaakt In de waterkan, die
en groen uitzag door gemis van gron
dige schoonmaak en op de kale ronde
tafel stond bij het bed van den jong
man.
Daar keek hij weer op.
„Ik weet niet, wie u bent,’* zei hij
zacht; zijn oogen waxen groot en don-
ker in hun aan den dood herinnerende
Maar nu
een arme
jongeman, dl<, gêluÜd<8”'ta'*dZn
voor betaald worden!
