iiun
knrk
iImi t tai
SUSSEN
NA DEN OORLOG.
N». 138S»
57e Jaargang.
Donderdag 31 November 1918.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
l
II..
Feuilleton.
it van
fieuws
iog-Artillerie.
mpagnie te Naarden
t nader vaatgeeteld
«ting-Artillerie. Dl
Door duisternis tot licht,
Naar het Dultech
van
jjTieu- -ws- eaa. -A-d.-vsrtexLtie"bla.d. voor G-ovid.». en Ozxxstxelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
im AGRICULTURE,
>t ge ta aeuna.
-
I ons ovmucw.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
«eliegracht 30
Adminiuratia Tstef. Inters. 82.
RedactieTelef. Inters. 545.
LBN
den
IS
J. p
SOW*’
IDA.
zeggen.
Wo-
bewe-
(F wdl iarruteil.1
Gewone advertontaën en ingezonden mededelingen b(j contract tot «eer ger^e.
ceerden prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaaUnürate.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tueeabenkomet ran eoUede BoeWuo-
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
gratia brochure,
rdoor tot nieta
In dozen zin afgedaanOnze trein
met Hl aap wagen, grooten salon/wage®
eetwagon zeer geriefelijk ingericht.
an
en
(ETECHNIEK
rs-
'ETENSCHAPPEN
INORDE
IKGESCH.
ONIELEER
^ALISTIEK
WH.LEER
SPREKEN
E STUL
SCHRIFT
VERBETERING
EN GOED
REKENEN
7—10 uur. Bed- dl
Bit
de Bduaie. Llafd»'
dochter verwacht
**ardo Blottatedt;
was
en
Van
Ir
ilopzieaer.
re, Oud-Becrotari»-
jluveraekarinObanfc,.
ven, G<4>. Lelt.-Kol.
>ort, Sicretaru.
VON HOEST BCDEMER.
bewerkt door
WEÖ6EL INK-VAN RO8SUM.
(Nadmk verboden.)
zijn
liad
ren.
„wat
UWDStHE courant.
Tukkerij
JON, - GOUDA-
>ol
ar bij
Gouda.
rijgbaar, bij de 2670 10
abonnementen
en aangenomen
■Dorp door
rkenwoudi
Achterhoek door
tk sim
Do FranHchen
binnengerukt.
Generaal Mangin, bevelhebber van het
tiende leger. heeft overal In de stad de
volgende proclamatie doen aan plakken
..Loiharinger»! Waarde landgenoot»®
„Ektatelijk beeft het uur uwer bevrij-
c*ng geslagen, waarop gij 47 jaar lang
hebt gewncltt met een trouw, die de be
wondering der wereld heeft gewekt. Do
Duiteche legers, vorelagen op alle slag-
velden van de Noordaoe tot aan de Vo
gezen, hebben, na In 4 maanden meer
dan 400 OOG gevangenen en meer dan 5000
kanonnen te hebben verloren, een wapen-
etilwtaud moeten Bluften, die een volledige
capitulatie la.
..Het land Is bevrijd van het Prntateche
zijn Mm>
telde opgewonden
een kwarilot de
ken I*
Dot was den volgenden dag reeds het
gohëele lot geworden.
Dankersbach ging met zijn voorraad
postwissels voor zijn schrijftafel zitten,
nam een groot papier voor zich waarop
al zijn rekeningen stonden opgetêekend,
die hij en zijn zoon hadden en voldeed
de dringendste schulden. De eerste post
wissel schreef hij aan den deurwaarder.
Toen zijn voorraad ultgepul was, stond
hij op en rekte zijn armen uit. Dat klei
ne goedje moet ook allemaal weg! God,
wat een heerlijk gevoel geeft dat!”
Hij kreeg een rood hoofd en ging naar
zijn dochter, <Me hij liefkoozend over de
wang streek.
Zij keek haar vader met een amartelijk
lachje aan en zeide geen woord Dat
sneed hetn door de ziel. Snel verliet hij
weer hei vertrek.
Glndrt. voor zijn schrijftafel balde hij
de vuisten, en keek met somber gelaat
naar nJ de postwissels.
Jongen, Adelbert, als je bij deze brui
loft komt, dan praat Ik eens me< je
en als je dan niet verstandiger wordt,
dan reis ik naar Berlijn, en soek je op
- met de hondenzweep!
3. 8L$ uur. Opmb-
1. O. V „De SOha-
,a’eber.
■Uo*»on«i>4a,l. Ar-
roer Bouw mW*
wfl gancald «W«
mtnagm n. ■*-
„Onze majoor hee/t op
honderdduizend getrok-
Zlricen geven graag
- al« de hulp maar
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.per week 15 cent, met Zondagsblad
pjr kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt,
franco per poet per kwartaal 2.50, mei Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—6 regels 1.05, elke regel meer 0JI. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.21. Advortentiën van publieke vermakelijk
heden 12 M par regel.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN t 1—4 regels flM, «Mee ragei m*r ƒ940.
Op de voorpagina 50 hooger.
Met dat al hebben do Duiteohe gedele-
i geerden do voorwaarden destijds onder-
i teekend Hoe het daarbij toeging, wordt
in de „Vos». Zlg.' door een lid der Duit-
sche waponnitilstandB-delegatie verteld
Toen wij den 5den in onze auto e van
Spa af de Franscho linies bereikten, ston
den in den Noveoiïbernevel de vijandelijke
wagens klaar om ons naar de ons onbe
kend** plaats der onderhandolingen te bren-
I gen. Deze autorit met I ranache of
ficieren duurde tien uur en ik ge
loof vast, dat men dien met opzet heeft
gerekt om ons dwars door de verwoes
te provincie te rijden en zoo door aan
schouwelijke voorstelling op datgene voor
I te bereiden, wat zich aah haat en wraak
zucht weldra ïn den vorm der scherpste
voorwaarden aan ons zot, voordoen.
Zwijgend wees nu en daft een Fransch-
man op de puimhoopen en noemde dan
een naam: dedaar St. Quentin. Avonds
stond ergens een trein voor ons gereed.
De gordijnen waren neergelaten en toen
we don volgenden ochtend wakker wer
den, stond de trein midden in een bosch
stil. Nu weten we, dat we in het boêch
van (?|Dmpiègjne hebben oiwlerfljanduld.
Vóór acht dagen wisten we niet». MD
schien was het een voorzlohtigiheidsmaat-
regel, ook voor ons, dat men ons niet in
eeu stad bianenleidde. Misschien duchtte
men daden van geweld der bewoners, want
grenzeloos is do haat, dde zich daar in
de harten heeft opgehoopt. Dit boech was
'door troepen klaarblijkelijk geheel atge-
zet. Er stonden huizen noch tenten. Op
de spoorlijn stonden alleen twee treinen.
In den eonen woonden Foch en do zij
nen, de andere was voor ons.
In dezo twee treinen hebben we drie
dagen lang gewoond, gewerkt en Immad
slaagd. Dit schijnt de moderne vorm
zulke onderhandelingen. De kasteden
ten tijd laten verloopen - daarna zou de
bruiloft bespoedigd kunnen worden.”
Dankersbach haalde diep adem. Het was
hem klaarblijkelijk moeilijk gevallen dit
aan zijn toekomstigen schoonzoon te zeg
gen.
Om diens mond speelde nu een lachje.
Majoor, uw dochter zal zoo goed als
nooit zetts een wenk behoeven te geven,
als zij bijzondere wenschen heeft. Ik ge
loof dat ik haar heel precies ken I
Een pak was Dankersbach van het hart
gevallen, hij vond zijn oude, ruwe taal
weer terug.” Ja, dat denkt men in den
verlovingstijd, maar de duivel moge wijs
worden uit de vrouwen!”
De lach om de lippen van Blottatedt
werd dieper, hij schudde het hoofd „Zei-
den zal iemand zijn geMefde zoo hebben
bestudeerd als Ik. Verplaats u eens in
mijn omstandigheid! Als men iemand
steeds van een zekeren afstand gadeslaat,
zoigvnldlg oppast, zichzelf niet te verra
den, dan heeft zich een contact gevormd,
dat bij mij op den kleinsten stroom juist
reageert. Daar kan een gezond mensch
als u, die van den ochtend tot den avond
zijn handen beweegt, niet zoo over oor-
deelen.
Dat geef Ik toe. En het zal mij ver
heugen, als het contact - zoo noemde u
het Immers - blijft bestaan zooate hit
,Dan zal ook dit - voor ons bdkUn
pijnlijk gesprek - spoedig voorbij zijn!"
E«n dankbare blik uit de oogen van
Dihkersbach trof majoraataheer. „Miju
dochter verwaïcht uw mondeling aanzoek,
*urdo Blottatedt; ze vertrouwt u vol-
tomen, maar verzoekt u do verloving pas
w«r een maand publiek te doen worden.”
«Het spreekt vanzelf, als uw dochter
h* wenscht. Alleen zou ik het graag da-
"toijk aan mijn neef Wussow medsdee-
Dat snit u begrijpen, majoor.”
Wf de laatste, zacht gesproken woorden
den zieks het bloed naar het ge-
hij keek’ verlegen voor zich,
is ook geheel de meenlng
beroepen, voo»
camen. Notariaat,
oantauts, Onder»
Waterstaat, Be»
875 ISO
nDat ia ook geheel de meening van
“ij* dochter. Dnt zou ik u juist ver-
tieken- en dan ben ik ik u ook ver-
*knldigd de réden te geven voor de
’Wrloopige geheimhouding.
maakte een afwerondo
««Neen, ik bid u, luister naar mij,” «el
D^kerflbaoh» terwijl hij wat naar vo-
sebost. Ziet u, n helpt mij nu over
«>r den GOMMAN-
1819 20
De kamerdienaar deed het portier van
do automobiel open en wierp een onder
zoekenden bl’k op zijn heer. Hij scheen
tevreden te zijn met het onderzoek.
„De ritmeester te voor een uur geko
men en met onze voaeen naar de hout-
vestentiwooing gereden.”
kunnen schieten
„Nu. Joachim, wat zijn dat voor aar-
«tfgheden, tijd om te slapen en nog op!’*
:ti meergevor-
be. - Peraeon-
ende correctie
iver ogendeo
de re Rn ten
De Engeleehe Regaering erkent de Duitsche niet. -
Uitlevering der Duitsche vloot. - De sohade door
duikbootan da» handel toegebracht. - Solt be-
piert nogmaals verzachtingen. - Hoe de «oor-
waarden warden vastgesteld. De Franschen in
I Matz. De voedselvoorziening. - Een kritieke tijd
voor Zuid-Afrika.
I zioh in do riobting van Engeland; den
duikbootan werd bevolen om te volgen.
Zij ''deden du oiwnukiolLijk. De uitlevering
was geschied. Bij aankomst op de plek,
20 mijlen van Harwich, ankerden de sche
pen en de Britsdhe bemanningen betraden
jde duikbootan om ze naar de haven te
bren ge m Toen de booten de havenboomen
I doorvoeren; werd een witte vlag op elke
boot gaheschen, met de Dultenlie vlag er
onder. Eiken Duitechcn duitalKxxtgezag-
voerder werd verzocht een verkla«ring te
i teellenen, dat zijn boot in goeden slaat
verkeerde, dat de periscoop ongeschon
den was en zijn torpedo's ongeladen war
ren.
Bij de ontmoeting tusechen de Britache
en Duitsche schepen beschreven Briteche
luchtschepen en vliegtuigen kringen in
de lucht.
nu is I”
Blottstedt stond op.
„Zoo, dat is dus afgedaan. Mag ik nu
met u naar düderlohe rijden
„Zeer gaarne, mijn waarde Blottatedt.”
In het salon stond Grete voor Von
BtotLtedt; kalm was zij hem bij
binnenkomst tegemoet gegaan en
hem de hand gereikt. Hij bracht die aan
zijn lippen en zdide niet veel.
Ik heb uw brief begrepen, er behoeft
dus niet veel over gesproken te worden,
ik weet wat ik van mijn korte leven nog
heb te verwachten.”
De tranen kwamen haar in do oogen,
zij stak h«n beide handen toe. Ik zad
uw leven w«en te verlengen! Ik houd
van u Joachim op mijn manier.”
Twee smalle, hoete handen werden te
gen haar slapen gedrukt, en Joachim
drukte een zachten kus op het voorhoofd
zijnar verloofde.
Toen hij laat in den namiddag afscheid
had genomen, en in zijn automobiel was
weggereden, greep de majoor zijn hoed
en ging naar het hulppostkantoor.
„Mijnbeer Dornke, wilt u mij als het
u blieft zeven en vijftig wissels geven
van twintig pfennig en dertien van den!”
De man sperde zijn mond wijd open.
„Majoor, zooveel heb Ik niet in voor
raad. Daaraan zou ik voor een half jaar
genleg hebben.”
.XJeef dan maar wat u voorradig hebt
En bestel vlug een groote» voorraad I”
De baker, <#‘e naast het bed van de
vrouw van Dornke zat, want deze had
voor een paar dagen haar elfde kind ge
kregen, liep ijlings door het dorp en rer-
Die duikbooten hebben heel wat schade
aangerichtDe verliezen aan Brltsche,
gieafllieerde en neutrale scheeparuimie der
koopvaardijvloot, tengevolge der vijande
lijke krijgsverrichtingen, bedroegen einde
Ootobpr 1918: voor Britangiö 83.952 ton,
voor de geallieerden en neutralen 93.582
ton, totaal 177.584 ton.
Men heeft gisteren in de telegrammen
kunnen lezen dat Foch onwrikbaar vast
houdt aan de bepalingen van den wapen
stilstand, hoe er ook uit Duitaohland
wordt gesmeekt die bepalingen te verzach
ten. Doch Solff, de Duitsche staatssecre
taris van Buitenlandsche Zaken, geeft het
niet op. Thans is door de Duitsohe re-
gecring’ den regeeringen der tegenstaa-
dere door bemiddeling der Zwiteersche en
Nederlandsaho regecrin-g de volgende no
ta overha«jdigd: met eiken dag, van de bij
den wapenstilstand opgedrongen overhaas
te ontruiming dreigt, wanneer «r geen
economische overwegingen In acht worden
genomen, het gevaar eener noodlottige
uitwertóng niet slechts voor Duitschl&nd,
en in het bizonder voor zijn tinker Rijn- vestingen van den ouden tijd hebben ook
gebieden, doch vóór alles ook voor Lu
xemburg'. De Duitsche regeering verzoekt
daarom dringend om verzachting, daar er
Ik moest op je wadi ten.”
Ik weet al, wat je mij wik zoggen,
je hebt den Südorloher uil de veriagen-
heid gered.”
,J)at Is toch slochta veronderstelling7”
Joachim, Ik ken Immers je goede hart.”
„Welnu, ik heb hot gedaan, cd nog
meer.
Wueww haalde een paar dennenaaMen
van zijn jachtbui» 7"
met voile handt® -
niet wa® overdreven.
Kort geleden citeerden wij een redo van
Liojd Goorge, den EqgDteohMb premier,
waarm gezegd werd dat de Engeteche re-
gec|rii)g die van Duitsddand niet-erkennen
kou, omdat zij niet door het volk goku-
*en te.
Deze niul-erkeuniug blijkt ook uit een
verslag over de onderhandelingen, die
tQMClien den Engelschen admiraal Beatty
en den Duitaohen admiraal Meurer over
in Uitvoering van de bepalingen van het
wi^nsLilistandsverdrag zijn gevoerd. Beat
ty heeft n.l. geweigerd met de Duitsche
zeeofficieren, de vertegenwoordigers van
den den soldatenraad, die met hen mee
gekomen warpn, te ontvangen, daar hij
niet gerechtigd zeide te zijn, leden van
een regeering (dö regeering van de re
publiek Oldenburg en Oosl-Fxiesland) die
niet door de Engelaahe regeering erkend
was, te ontvangen.
Beatty verklaarde zich bereid, voorloo-
pig van do uitvoering van art. 24 van
de overeenkomst over den wapenstilstand
(bezetting van de Oostzee-vestingen) af
w te zien, ajs van Duitsche zijde dadelijk
het noodige werk tot opruiming van de
mijnen ter hand werd genomen.
De uïtlovoring van de eerste groep van
20 Duiteoho duikbooten heeft in den och
tend van 20 November, om zeven uur,
70 mijlen in zee plaats gehad. Meer dan
80 andere duikbooten zullen voor het ein
de dor week worden uitgeleverd.
Schoufrbij -nacht Tyrwhitt, to naar zee
vertrokken met een eskader kruisers en
torpedojagers, die de Duitadhe duikboo
ten naar de havens zullen begeJe'den.
Het was een spannend oogenblik toen
de eerste duikbooten uit dm mist inzicht
kwamen Kort daarop worden 20 duik
booten gezien, die in een linie waren op
gesteld, vergezeld doof twee Duiteehe tor
pedojagers, die de bemanningen der duik
booten mee naar DuitechJ&nd terug zul
len nemen.
Alle duikbooten waren aan de opper
vlakte en de bemanning stond op het
fok. Op een sein van den admiraal draai
de de leidemda torpedojsgar en keerde
al hot mxxiige werden we volkomen voor
zien De ofïicler, dte onzen trein leidde,
liet temen, waarom wij maar aan hulp
middelen vroegen en op do manier van
den militairen groot door do wachten, die
In gpooten getaJe om onzen trein heen
stonden, was eveianin iete aan io mer
ken Doch do volle in&at van
vijandschap en haat, di<» nu®
daar ginds thans voor ons land schijnt
te koesteren, trad in don vorm
der Onderhandelingen zelf,
evenals in de sohrikwokken-
heid der voorwaarden aan het
licht.
Wij droegen, voor zoover wo militairen
waren, uniform on ijzeren krute. De voor
ste Ung van het zestal Fransohe officie*
ren die n>ot ons in do gewone vergade
ringen overlegden, geschiedde met een
zeer killen groet Maarschalk Foch. die
zich maar tweemaal vertoonde, aan het
begin en het slot, een streng, en nuch
ter man van over de zftitïg, naar hel
uiterlljk eer het type van den Engel
sChen officier, heeft ons geen woord van
groote beleefdheid gegund die de ridder
lijkste natie van vroeger onderscheiden
heeft, evenmin trouwens als lijn officie-
Hij ontving ons met de woorden
verlangt u, heeren?” en noodde
ons In den groeten met tafels en kaarten
ultgorusten werkwagon te gaan zitten.
Daar ieder hechts in zijn eigen taal het
woord zou voeren en all«« zou worden
vertaald, duurde de voorlezing van de
voor waarden alleen twee uur. Voor het
overige is bet een verzinsel, dat Foch
I ons zou hebben geantwoord, dat het geen
onderhandelingen, slechte gebod be
trof In bet algemeen Is hij, hoe kil
ook, voltrekt niet zonder tokt of kort aan-
gelKmden optraden g^ d'ltepen» te*
gonbVer Karolyl te Belgrado.
Wij trokken o nu in onzen trein terug,
die op he< spoor aan den oa erkant mond.
Daar wij nog door de oude regeering
war on afgezonden en geenszins in latt
hadden, om met alles onvoorwaardelijk te
veroenigingen, deelden wij onder leiding
van Erzberger de afzonderlijke punten in
drie afdeeilngen in, n.l. van militairen,
diplomatieke® en maritieme® aard en on
derhandelden vervolgens afzonderlijk met
do leden der commifwies der tegenstan
ders, die uitsluitend uit officieren beston-
Zoo hoeft hot milltoiriötihche Duitse li
la nd met twee burgers tegenover het op
hot oogenblik geheel gemilitariseerde Frank
rijk gortnan.
Do tegenpartij bleef In al haar afge
zanten bij doeelfde zakelijke, door geen
enkel naar het mensbhelljke zweemendo
woord getemperde teruggetrokken tem- 1
houding, welke de maarschalk had aan-
genomen. Op zijn hoogst kon men bij
don chef van den staf, die den Elzaseer I
andere economische eobadc zou kunnen
ontstaan, welke achteraf niet w^er te
goed te maken.
Hel zal wel weer niei helpen.
De „Kölnfeche Zdtung” komt nog eens
terug op do strenge wapenst'lgtandBtroor-
waarden der geallieerde® en zegt dat, in
dien zij niet worden verzacht, de vree-
selijke uitwerking der hongerjaren nog
veretorkt zal worden. De volken, zegt het
blad, moeten wel weten of zij in hun
eigen belang, in het belang van een rus
tige toekomst, een, chaos in Duitschland
kunnen wenschen. En daartoe zal het
komen Indien de wapenstilstandsvoorwaar
den ongewijzigd blijven.
naam Weygaud draagt, mteachieo moer be-
loefdhrid besjieurijn.
Do iuigeteuhe admiraal sloot zich bij
den algenwenen toon der Fransohen aan.
Ouzo twoedaagsche werkzewnEeid was
eigenlijk g««en onderhandelen. Wij stelden
eenvoudig de tuchntedhe onmogelijkheden
bij somnüge l>opa*>ngt® in hot Bobt, want,
ate men van one uitlevering van 160
duikbooten verlangt en wij er geen 160
hebben, moest deze etecdi in do formule
„alle duikbooten” veranderd worden.
Het vooruaaanste punt wm de voeding,
waaromtrent we afdoening tot bepaalde
hoogte door bcepreklngen voor de toe-
komst gedaan kragen. IntuHschen w«*r-
den we weliswaar niet verhinderd om
van den Eifel toren af cijfertelegrammen
naar hot vtulorland te zonden, doch wa
ren zelf in dit eenzame beech met twee
treinen van allo wereldverkeer nfgegne-
den bodh zelf is tWoemaal weggeweest,
stel Hg naar Parijs en koerier» konden in
twee uur kranten van Parijs brengen.
Daardoor konden onze togenMandere ona
Zondagochtend vroeg de Parijsohe blade®
mot het bericht over heé aftreden des kei
zers zwijgend overhandigen. Wij hebban
geen gUmhtoh, geen leedvermaak in bun
trekken goltweo, maar wo zag»® hun Ln
hot hart.
De ounwontoling heeft ons werkelijk el-
genlijk niet gestoord. Onze volmachten,
die voor het overige slechte van do Dulfc-
echo rrgeerlng gewaagden, bleven gel
dig. Ook konden we ona weldra mot
Eberl Li verbinding stellen on door daar
aan voorafgegane kleine concessies der
tegenpartij de onvoonraardelijko onder
werping doY nlouwe regeering nog wat
verbeteren. Vlak vóór do sluiting van de
tweede on laateto gewone vergadering droe
gen we ons destijds al bekend gemaak
te protest in het Duitech voor, maar op
het om ontwrongen document met zoo
onmenschelijko voorwaarden mooft ten
slotte toch onze liandleokening komen te
staan.
„Ata do rilmeester twvguomti, zon ik
hem graag spreken, zorg daarvoor.”
,;Het zal misschien laat worden.
„Doet er ntet toe, ik blijf opj”
De kamerdienaar ztêde geen woord, hij
htelp zijn hoer bij het verkleedt®, en
ergerde er zich ln stilte over, dat hij
maar niet Mover heelemaal over den rit
meester gezwegen had. Do „wilde Wua-
kwam dikwijle van Stolp, hier
heen, ging op de jacht en reed dan weer
iHUH- zijn garnizoen len^R zonder don
heer des huizes te hebben begroet WIL
helm wist, dat dit op vooreohrift van den
dokter gebeurde. „Geen opwinding!” was
steeds diens derde zfn.
Het werd half tien, voordat Wtmaow
Bkwtetedt van Rijn «uocesvollo Jacht te
rugkwam. Hij was Ln de beate steram’ng,
want de reebok had hetn oen harde noot
te kraken gtijevon, voordat hij hem had
Bonman, Directeur
:ht«chool. Jhr. Jan
itelt. Dr. A. J. M.
ichool, Prof. W. C.
t, oud-leereer Gym-
Huyaman, accoun-
-a. in de Rechten, 7
nieeerd meer dan
de grootste moeilijkheid heen. Ik zou na- I
tuurlijk mijn schulden, vooral die van
mijn oudsten zoon, zoo spoedig mogelijk
betalen. U begrijpt, dat wij ter wille van
de wereld, die er toch genoeg van te
zoggen zal hebben liever tusschen deze
daad en do verlovitjg tenminste een kor-
