1
I
il
I
I
I
r
EBRUIKT
AAR’S
VATER
il
g
I
No. 13872
Zaterdag 7 December 1918.
me Jaargang.
- VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Eerste Blad.
Feuilleton.
S
J
WATER
leizeM 82-35-37.
in 148.
;R-a
en uierlijk
Velen zijn
gelukkige I
■n, en die
Afschaffing nn di Mkurtui.
1
O
•i
I
■I S«S 61
RS.
ÜMr liitterais tot li«ht.
Bureau: MARKT 3F, GOUDA.
J^Tïevu-w-e- ■J^d/xrertexLtxte'blteud.’xroor G-ovlcJLou «xx OxxxotxtoJKexx.
Admiaistrada i Taiaf. Intaro. 82.
Redactie Telef. Intero. 545.
voor
kan
het prjoionzr
BI NN ONLAND.
1.500
en
tw»
(Weidt varvctad.)
•DA
A4r«r»«iWta kuna worde* lo<woudes door taMbMkmrt na ooUode »m»i.
deUno. A4r«toaMwreMK mm
IHGBBONDBlt MBDBDULINGEN: 1-4 re(oto nc* "O'
Op de voorpagina W hoogor.
62.310 ton.
Per jaar is by gevolg benoodigd de 12-
voudige hoeveelheid, d.i. 747.720 ton of rond
K&
zelfde
Knn
,ztel Taad»
et «re! en
7.00
jpor handel,
far, wordt er
Hing met de
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
Voor brood (14|9 X 38.000)
Intendance
Gestichten (14|9 X 425)
Banket, beschuit, biscuits,
vermicelli, macaroni, res
taurants, scheepsbeschuit,
hosties, glutenbrood, enz.
Controle
Lett. V. v. Italllo.
Ig Bereid,
koolzuurgehalti volkom
tokte Vlchlj Water.
Huls „ds Otter”,
voordiger: 3820 15
dagen (dagrantsoen 311 gram) het
brink per maand kleiner zijn dan:
59.100 ton.
1.050
660
Ons oogstjaar 1918|1919 vingen we aan
met zoo goed als uitgeputte voorraden. Dit
volgt ontwijfelbaar uit de door den minis
ter Posthuma op 28 Maart j.L verstrekte
cyfers. Indien de volle door de regeering-
commissariasen geraamde hoeveelheden
wenden uigeleverd, zou aldus minister
Posthuma na 23 Maart aan tarwe, rogge
en strekmiddelan beschikbaar komen
223.550 ton, <ti. voldoende tot 1 September
bij een dagrantsoen van 200 gram.
Tot October zijn dit jaar geïmporteerd
11.964 ton tarwe, 4590 ton maïs en 30.826
ton meel, wat waar de door de regee-
ringscommissarissen geraamde hoeveelhe
den stellig niet zyn ingeleverd net even
voldoende geweest zal zyn om den oogst
1918 te halen.
We zullen het komende jaar derhalve ge
heel moeten teren op den import van 825.000
ton en op onzen eigen oogst Onze uitzaai
van tarwe en rogge was voor elk der graan
soorten c.a. 10.000 H.A. grooter dan 1%
1917; van den oogst 1917 moest volgens de
oogstramingen worden ingeleverd 87.000
ton tarwe On 205.000 ton rogge (er is min
der ingeleverd). Wanneer we nu aannemen,
dat van den oogst 1918 zullen ingeleverd
worden 100.000 ton tarwe en 225.000 ton
r<>KK®, dan zyn we onmiskenbaar boven het
in de practyk bereikbare maximum. In het
gunstigste geval zullen we dus kunnen be
schikken over 650.000 ton broodkoren
(825.000 ton import en 825.000 ton eigen
oogst).
Inzake het verbruik heeft minister Po*-
thuma op 28 Maart medegedeeld, dat voor
de broodvoorziening by een dagrantsoen
van 200 gram maandelijks noodig zyn
38.000 ton grondstof; verder vroegen de in.
dustrieën per 14 dagen 1481 ton, de inten
dance 2100 ton en de gestichten, alsmede de
bewoners tusschen grens en draad 425 ton.
Tengevolge van de demobilisatie zal het
verbruik van de intendance met een 50
verminderd zyn; daartegenover staat, dat
de gedemobiliseerden het verbruik van de
burgerlijke bevolking verhoogen. In géén
geval zal by een duur der broodkaart van 9
ver-
ouw Bouw
rstandsouu»ni*l4
In de „Hconomisch-Statistlsche Berich
ten”, het algemeen weekblad
nijverheid, financiën en verjrt
op gewezen, dat, in tegepste
meaning van zeer velen; er ook het geheele
jaar niet alleen geen sprake zal kunnen zijn
van opheffing vaai het broodkaartenstelsel,
doch dat ook elke verdere verhooging van
het broodrantsoen absoluut is uitgesloten.
Zelfs is het «eer de vraag, of het in uitzicht
gestelde broodrantsoen van 311 gram wel
het geheele jaar door gehandhaafd zal kun
nen worden.
Dat opheffing van het broodkaartenstel
sel ónmogelijk is, zegt het blad, volgt reeds
uit een zeer oppervlakkige beschouwing der
statistische gegevens. Volgens de met de
geallieerden gesloten overeenkomst zullen
we kunnen rekenen op een import van
375.000 ton graan, met inbegrip van rijst.
Van die 875.000 ton zullen stellig we)
50.000 ton rijjet zijn (50 van ons normale
rystgebruik); aan broodkoren zullen dus
niet meer dan 325.000 ton kunnen worden
geïmporteerd. Dit cyfer nu is circa de helft
van den netto-aanvoer van tarwe en tarwe
meel (tarwemeel in tarwe uitgedrukt) van
vóór den oorlog; die netto.import toch be
droeg 614.350 ton over 1912 en 674.490 torn
over 1913. Sedert is de bevolking met 10
toegenomen en onze eigen verbouw met
meer dan 10 ingekrompen. Weliswaar
wordt thans ook onze geheele roggeoogst
voor de broodvoorziening gebezigd, terwyl
dit vroeger voor c.a. 50 plaats vond, doch
de grootere beschikbaarstelling van rogge
weegt bij lange na niet op tegen het uit
vallen van 50 van den tarweJmport.
Zouden we op den voet van vóór den oor
log voortleven, dan zouden we in totaal
over meer dan 1.000.000 ton tarwe en rogge
moeten kunnen beschikken, tw. 647.490 ton
tarwe-import van 1913, vermeerderd met
125.000 tarwe (uit eigen oogst 1913),
150.000 rogge (50 van den roggeoogst
1913), of te zamen c.a. 950.000 ton. De
vermeerdering der bevolking met 1.5 per
jaar eischt, dat over 1919 de 950.000 ton
met 7% verhoogd wordt het normale;
verbruik overschrijdt dus ongetwijfeld
1.000.000 ton.
Dit cijfer nu is zeer aanzienlijk hooger
dan in het komende jaar beschikbaar zyn
«al.
Süderlohe.
koffer
De woorden waren van haar lippen ge
komen op een wijze dat elk verdter voor
stel doelloos »ou zijn geweest.
IrDat begrijp ik volkomen, nicht, - in-
dien u oog den een of anderen wensch
mocht koesteren, dan hoop ik, dat u ie
tegen alle haar
loz, kaalhoofdig*
allend haar. Por
krijgbaar bij
Drogiat, Gouda.
Drutart
iooa, - aaoa*1
iOWWAi
Gewone advartentiën ingecondon mededoolingen b(j contract tot teer garadu-
ceecden prijs. Groot» lottere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
ilng direct verlichting bij
ning. Verkrijgbaar ia de
f 1.25. Verkrijgbaar te
3 417S 14
men, want mijn
moeder wordt!"
Goed, dat de sdhemerlng heerschte. Toch
zag Dankersbach, dat Wussow ineen
kromp.
„Over zes maanden zal het beslist zijn.
Een zeer krachtige spruit zal wel Uiet
het levensecht aanschouwen maar er
moot volgens de wet worden gehandeld!
liet duurde lang, voordat Wuesow de
spraak herkreeg. Zijn hart deed hem pijn.
Hij dacht geen oogenblik aan het majo
raat, alleen aan de vrouw. Dat - dat
had hij niet mogelijk geacht. Joachim en
Grete Dankersbach - die twee zouden een
kind krijgen!
Eindelijk bracht hij met moeite uit
„Nu - dat ie een troost. Mijn nleht zal
de smart nu gemakkelijker te boven ko
men, dat hoop ‘k van ganscher harte!"
De majoor stak hem de band toe. „Blott-
is de behandeling van de
SüiMsliegrooting een paskwil gewon!en. De
pnton pp de tiegrootiinigien worden zelf
niet besproken, maar zij wtordw als a»n-
knbopfingapuiuten gebruikt voor allerlei be-
schouwingen-
Vhn é>n onderwerp zullen wij thans
weer versdboond blijven, n-I. van aalaris-
plibitooien. Door de nieuwe resaliuig die
dB Btaatscommissie-Stark bracht èn doord»
instelling van een permanemte saiamie-com-
Naar Ut Dvteob
vaa
BQBBT BOJBMHB.
bawMkt deer
WWW ttg-VAJH BOaWM.
(Nadnft veto*».)
kwam er ten slotte ook niet op aan, of
zij een bediende meer moiwt betalen, Joa
chim had haar zijn aaaziaojijk vermogen
nagelaten en voorloopife behoorden haar
nog de inkomaten van het majoraat.
Op zekeren avond, toen zij langzaam
aan den arm van haar vader door het
park Map, verzocht zij han, of «ij de
laatste hypotheek óver mocht nemen, zoo-
dat hij onbelemmerd zijc goed zou kun
nen beheeren.
Maar hij «Joeg het zeer bealirtaf „Neen,
lieve Grete, ik dank je harteiljk; maar
sinda Adalbert mij geen moeite moer ba.
zorgt, kom Ik toe Nog twee goede oog.
Heu en ik heb hat hoofd vrij!"
Zij sprak hem me» geen woord tegen,
maar het waa haar een trout, dat het
geld er waa om hem bij inogelijke moei
lijkheden te kunnen bijataan.
De zomer ging voorbij, de herfst na-
derde. Nevwnbw kwam in het land. In
al dien tijd had Wiumow zich slechte twee
maal laten alen ala belangrijke aangele
genheden behandeld nioeeten worden en
hij daarvoor zoowel de ioeeUnmdng der
weduwe, ate vu Daakersbach wilde heb-
ben. Beide keeren had hij den renTmem.
ter moegebracht. daardoor Heet het 4.
«prek steeds vormelijk. Wuahow’e taotaan
vaankie Grote als een groote weldaad en
««anaal ultte zij *C tegenover baar va-
dar
MhroonH. nu, kort, „J, m
^alt mij nu aak boter!"
vrije bedrijf wU m At weien; de Staal
heof’t eon voorbeeld te gtfsen, he< b4.
Maar wat geeft een voorbeeld als niemand
h(4 navolgt.
Hpoodig stiMeu honderden menachwi, die
ni dfxrwt zijn geweest bij de dmdbuta-
bojrijveri wwrkeiooo worden. Wiet moeten
wij met hen müvangen D» navte van
ïen wanen vóór den ooitog nH«. Zij ken
den en konden ntete. DionaLmeiske w^rie.-i
f/po-wAter. En het create fa dat zij sater!»-
sen hebben geïnd dlo vette uHtetakem boven
lie tn pariicuKcre bedrijven, en zah» bo
ven die van ambtenaren. Bij de N. U. M
zijn salarissen hotaalrl die ongelooflijkwa-
ren Wat moet er met al de tnen-chen f»
bouriih Het lï een van die vete 'i*®#-
sRuldDea die one aan^rijnzen.
Do ®ait moet helpenZo> faiinkt het
alweer. Altijd maar weer de Stoat, dagca-
de welwillend* Aaet.
Om terug te komwi op de rantóöeneerhw
wordt het niet tijd om het aantel ambte
naren «ene te iwoteoeneeren Er zijn. nA
nlsterfaa wear het aantal tot op de helft
ware in Ie krimpen, mits een fal-
Jlng optrad dte de Iweren een» anten
lewla Er wordt geroepen om acht
uriaen werkdag Hoe )tog ia de werkdng
op do departementen, nominaal en re«el f
L’wT men oem beginnen met op dh bu
reaux den aohturigMi werkdag la te Kto
ren en dan werkelijk oen „werk' ldag dn
zal meu eons den welk een kaptaal al
leen daardoor wordt uitgespaaird.
De Tweede KaAwr geve een»
tawil van zuinigheid met 'ten tijd en zui
nigheid met <te heldendaden hartr köen.
Nfafa te op het oogenbUk meer uooHgdan
ztitnigMl- Juiet om hei mogtfijk te ma
ken dat het noodzakaüjhe verrltalt
worten.
Ieder verlangt naar het riiule van <teu
tijd van distributie en nuusnenaisringhet
moot echter niet «ijn om nu we«r royaal
te worden. Integendeel, de wereld z*l »k-
hoaron aan te zuinigen.
Zuinigheid met vlijt w(
voor vu teren. Het hlijve zoo
HAGENAAR.
18)
- Jam - en nu komt er nog meer I
Voorlooplg suit u slechts de voogdij
schap van het majoraat op u kunnen ne-
doohter voedt, dat zij
Joachim Blottetedt was naar zijn laat
ste rustplaats gedragen naar het eiken-
bosch, aan het ooetelljke eind van het
park Daar sliepen allen, die hem wa-
ren voorgegaan.
Het laatste rijtuig verliet het slot Wus-
sow stond in groot tenue op hei bor
des; boven hem, van den toren, wapper-
ABONNBMWTSPRUB: par hwarteal B.—por wmk II oowt, mrt Zond^blad
par kwartaal B.N, p«r w»ok 2f coat, eveate waar do bourging por looper goMhtodt
Franco por pert por kwartaal B.M, mot ZoadagoHad 8.40.
Abowaoanontan wordoa dagoiyko aangmomon aan ono Bureau: MARKT 11, GOUDA,
bg OSM agenten, don boekhandel on de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJSi Uit Geuda <m onatraiaaa (bphoorande tot dan bmorgkriag)
1—4 regels 1.05, elke regel moer f 0.20. Van buiten Gouda «n den bezoigkring:
1—4 regels 1.80, elke regel meer 015. Advertentibu van publieke vormakeigk-
hedoa 12% oost per regel.
stedt, ik weet waarom het u moeilijk is
te spreken. Gij zijt een edele kerel -
kom laten wij zwijgen. Ieder heeft in
zijn leven boven zekere episode met har-
tebloed neer te schrijven;
Te laat! En een oprecht man komt dat
te boven en tobt niet langer.
Nu wilt u den goeden Joachim zeker
graag zien. Ik zal u naar do kamer
brengen!"
Wussow Blottetedt trad op het sterfbed
toe en klemde de tanden op elkaar. Die
daar neerlag kon hem geen goed woord,
dat wellicht eeu lichtstraal in de toekomst
had geworpen, meer geven. Een edel
monech, zijn beste vriendi, waa van de
wereld heengegaan en had hem een
groot zieleleed nagelaten!
Maar lang hield de weeke stemming niet
aan Een verheven plicht had hij, thans
mteschien spoedig een jongen Blottstedt
met vaste hand het leven in te voeren,
opdat hij voor het majoraat eens een
goed, voorzichtig bestuurder zou worden!
Maar over één ding was Wussow met
zich zelf in het reine gekomen, toen hij'
een half uur later de sterfkamer verliet
Het vroolijke leken was nu voorgoed
voorbij.
de de familiestandaard halfstok op een
witten grond een blauw gedeeld schild, tn
het bovenste veld een zilveren zwaan, in
in het onderste een eikentak.
Lang keek de ritmeester nadenkend
voor zich, daarna keerde hij in hot slot
In. do vestibule ontmoette hij
MMÜTMN OKT M Kmv&B.
£CCCL 11.
Do Tweede Kamer 'hoeft alah wolf ge-
runtaoeneard in zijn opreoktijd. Of or
veel diplomatiek latent vóór noodig la ge
weest om daartoe te geraken, vext.lt ons
de historie nog giet Oogenschijnlijk Is not
gemoedelijk gegaan. Zelfs d» wijdloopig»
ste redenaar hebben »r zich bij n.erge-
legd en het oohijnt dus, dat do ov.roa-
kouisi met algemeen goed <1 id.-n fa ge
sohiel. Ze geldt carter allo-m vopr >i« al
gomeene bescliouwtegen on tri is nog niet
zek« of ook voor de afzonihr'ijke i.wo’d-
vtdkkso een dergelijke-Vwde4t*»g K»l ge
maakt warden Geschiedt dit niet dan tal
het systeem niet veel baten omdat <laa de
gelegenheid open blijft om bij de artike
len der begrootmg allerhande punten ter
sprake te brengen.
Een bread poUrtiek debat i« echter niet
te waohten nu de Üjd daarvoor te oMg»*
moten. Trouwens bet grootste deel daar
van is al atfgolaan in de laatste welken bij
ge!c|genliaid van het dozijn Interpellaties
i£at goliouden is en de verdere redevoerin
gen die daaraan zijn vastgielar opt. Zal nu
de (bespreking van allerlei difkrictebelan-
gen ajgeioopeQ zijn, nu do leden ntot mom
een bopaald district vertegenwoar ligpn ol
zuüetn zij nu voor alle disitr||0teDi gaan
werken
Eigonttjhr
mij dadelijk kenbaar zult maken, en ik
verzeker u dat er onmiddellijk gevolg
aan gegeven zal worden
Zij trad langK&am op hem too en reik
te hem de hand Ik dank u.!"
Er bleef hem niete anders over dan
de kamer te verlaten. Zoo waa hei voor
looplg ook het beste, afa het kind er
maar eenmaal was, veranderde de ge
heele zaak van zelf, maar zoo koel had
zij hem ondank» allen rouw, toch niet
behoeven weg te zonden. Er bleef nog
Iets pijnlijks over, wat zou de wereld bab
belen.! Hoe nu, Wuseow aanvaardde het
majoraat niet? Wie zou dat hebben ge
dacht En daarbij zou het niet blijven,
men zou de weduwe ook onder handen
nemen, en....
Neen niet verder denken! Dat zou eens
iemand moeten wagen! Dien kerel zou
hij voor zijn pistool nemen en zijn zon
digen mond stuk schieten! Maar natuurlijk
zou het gebabbel op een afstand van hem
worden gehouden, want de wereld wist,
wie het met Wusoow Blottstedt aan den
stolt kreeg, die bad geen reden tot la
cher I
Grete had haar jongemvlsjeskamer weer
betrokken. Na eeulge dagen bestierde zij
daar weer de huishouding, alsof zij 8ü-
deriohe nooit had verlaten. Haar vader
verzette zich niet - bezigheid verdreef
droovo gedachten. Zij had alleen de ka
menier medegebracht. Wilhelm beleefde nu
goede dagen op het «tot Blottotedt; hem
te ontslaan had zij niei over het hart
kunnen krijgen, want haar echtgenoot hnd
veel van den bravo» gaa gaboudon. Hat
750.000 too, agUa IWuSOO ton moer dan
aan broodkoren beachiltbaaT komt. Dezo
100.000 ton «uilen gevonden moeten worden
in de zg. «trekmiddelen? het ie echter uit
gesloten ,dnt zoo groote hoeveelheid strek,
middelen gesteld al, dat ze verkregen
wordt in het brood verwerkt zal kunnen
worden, zonder de kwaliteit ernstig te be-
nadeelen (een deel der verbouwers verbruikt
eigen graan, zoodwt de trekmiddelen ver
werkt moten worden in minder dan 650.000
ton broodkoren).
Vorenstaande cijfers^fitellen buiten eeni.
gen twijfel vaat, dat dé bevolking verstan
dig zal doen een verlaging van het brood-
rantedtat te eeniger t(jd voor waarechjjnlyk
te achten, in plaat» van op verhooging van
het rantsoen of op Vto*>etering van kwaliteit
te rekenen. Van «ïtemug van het brood.
kaartenstelMl ia 191B torn alleen oen uto
pist droomen»
Minister-resident Van Vollenhoven.
De oarrwpoDdceit te Brusbél van de N.
R. Crt. seint iaat» zijn blad i
De vete bewijzen van hulde en dankbaar»
.wüi, oneen vxrtcgpnwoontor in Beltfië,
den lieer M. Wi Vollenhovan, te bturt
gemlfan «Ijn vermeerderd met bet aanbie
den van het eeroburgerochap van de
don BrmaH en Antwerpen, ondecschaidln-
gen, wrikc burimgewoon zridzaain zijn
in de openingszittiugtn van Sonaut en
Kamer zijn de vanllensten, dto 4? bt.r
Van VW ten hoven tegenover Belglö en de
BSL^oh-Nederl&isfeche bolangett gedurende
missie zijn deze pleidooien overbodig ge
worden, En dat la maar gdukkig, want
Ao ptloidooten namen niet oütot« v<kI tijd
in 'besdagf, itocl: hadden gwto betoekenis.
Do Ro-^ring - welke 0)k - more ufaffwt
voorzichtig zijn met toqgevea a* leiovon,
omkat Iedere inciitenleole vflrixOlrMg do
v^Töudfmgscijfers verbrak en du» orwil-
dellijk nieuwe pleidooien uitkLte.
Ilto het op den duur met de sMéde ring
van allo rijksambtenaren •'ti moeten gftxi,
is nog een raadsel. De ontzaglijke ver-
^)wldo;iWd maakt het vraiogs.uk ^ot een
doolhof, waaruit niemand «y wolen
te violen. Zoo zijn alle ambtonami er om
gpwewl om hun eigen vak op te hemelen
en als bmilunj^owoon belangrijk venr te
stellen dnk het onmogelijk zal zijn de be-
teekenls - on du» het aalarfa - binnen
'te normale bedding terug to brongbn. De
zer dagen kwam ons la handen eenbfaad-
[e van de rijkstelefoudsten. Mei «tijgetuta
belangstelling en stomme verbazing eb Ik
daarin gelezen, wat er een Mterbelanijrlj*
ste menschan deze j«n|?o dames lijn. Zij
zijr. de hoeksteenen van de maatschappij.
Zij beschikken - althans moeten bea tek
ken over een serie deugden en oapaortai-
ten waar een gewoon sterveling pat ven
staat Kennis van talen en oakdrlj kekunAo,
heldere kijk op moatsóiappeüjke tooA én
den, tact en lankmoedigheid om met bet
publiek om to gaan, besc.naivhl’1, InteRort,
organfaecrend toleed, ik weri al niet W 'T»ó
oigvioKiltappen zij weü bezittenZij
volgims hun eigen zeggttl de „zm*
lijn” en van haar hangt zei Ud
wee van 's lande eohatktet af, wmt
lees ik, van haar hangt het rendement
van een lijn af.
Als je tuaseben dat bedrijf staat «n het
alleen kont van de kwitantie on het uren
lange wachten op aansluiting, kan je niet
vermoeien, dat dnur zooveel g.leordbéM,
zooveel talent, zoovwtl wetenschap sobuilt
in do jonge dame die u Verbindt Afa ge
woon sterveling vermoed je dit zoo n ^e-
wiehAgc dame alleen een tanopje omdraoit
of een pen In een gat otoekt om de ver
bindingen tot stand te brengen. Maar niet
dringt liet ook tot je door dat daar oen
geru« aan het werk is dat een fameuzen
arbeid verricht.
1‘aor in gemoede ^avt het nM el i» vor
wanneer zóózeer eigen onmisbaarheid wor t
overdreven In zen weken tijd» is Iemand,
aan voiMearde telefoniste. Wij misgunnrn d.o
dnmos niet dal zij goed betaald wouden
maar Waar gaat het geen als zij stek, de
voortnrftelijkelta ambtenaren, redster» des
vaderlands actrten P
Op deoe zelfde wijze gaan de* ambtena
ren maar voort hun eigen kwaliteiten te
verheerlijken en steeds weer worden
inerleden bereid gevonden om die
loftrompet in de Kamer te otekori
V«n verga ijken met de toestanden fn hot
terug.
Wilhelm
„Waar is de majoor von Daakereboch?”
„In het park, met zijn zoon, den eer
sten luitenant, t”
,J)us is de barones alleen?"
„Ja, mijnheer."
,,Dien mij dan aam."
De jonge vrouw zat in haar boudoir.
Wussow trad op de teenon binnen.
„Nicht, ik ben gekomen om te hooren
of u ook bijzondere wensehdn hebt. Mia-
schaen wenaclrt u een wijziging in do
woonvertrekken? Het riot is groot ge
noeg.
Kalm stond Grete von Blottstedt in haar
zwart kleed tegenover Wtuaaow. Zij noo-
digde hem niet eens uit, plaats te nemen.
Geen spier vertrok op haar bleek ge
laat, do groote, blauwe oogen keken hem
strak aan, zoodat hij het raadzaam vond,
voorloopig niet verder to spreken.
„Neef Ik dank u zeer, maar Ik ver
laat nog heden Blottstedt en verhuis naar
De kamenier pakt reed» de
GOIDSCHE (OIHIM.
3528 94
