un
rijgbaar, bij de 2670 10
iig A6RICULTÜU
at 82 is GOUDA.
ieksbaas
taMillI
i
DE OORLOG.
Donderdag 24 October 1918.
^o. 13833
57e Jaargang.
Viersteen
1
NDA.
I
i
ELIER
IWBURG
I OCTOBER (tuur)
A.
Feuilleton.
IONE MARCH.
ulen’s „ONIX”
an
leren,
enden
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
l^ie'U.-xxrs- ezi uÊ^.d-“vertexLtïeTols-d- voor G-o-utd.©. ©xx Ozxxstx©lc:©xx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Administratie Telef. Intero. 82.
Redactie i Telef. Intero. 545.
dat
A
2364 38
MJ
en
■iootddi
voortdurend
nwut
HOOFDSTUK XXXII.
De kleine vogel.
uur. La-
t
i
INGEZONDEN ME DEDEE LINGEN: 1—4 regels flM, elke regel mer ƒ0.40.
Op de voorpagina 50 hoogar.
Tide
was
en en linoleum Is
in het gebruik
Ten aanzien van den militairen toestand
wordt van Engelsche zijde opgeinerkt, dat
het groote gebied, dat de vijand bij rijn
aftocht ontruimd heeft, het werk voor de
vervolgers heeft vermeerderd. Zij herstel-
n soliedste adres
«abelen,
isteu, Buffetten,
ea pluche, Veeree»
Setljadekeaa,
iels, Schilderijen,
n vier bedrijven
UB JUNKS.
1—Joh. Steenbergen.
1.50, Stalles f 1.25,
alerij f 0.50. Leden
3718 25
ng van 0—3 uur.
loting»
idrea voor JoeJelei
nee. 20
rt«l> Mam—.
„N«o m, sM kwWyk, meneer,’1 Ter-
tóordT’. u. «oid-
d. Voordracht H. A.
bare meubel
Mill it kilt
i. hl. IMS
Soc. One Genoegen,
Mij. v. Landbouw.^
Drukkerij
ZOON, - GOUDA
Maar het Mwtaah
vee
8. R, CEOOKETT.
vertaald deer
F. VKflBKL IMK-VAJI BO88UM.
(Madruk wa»aiian.)
nalach Mediache Maat*
te Watergraafsmeer' i».
iruik van 3 buiajea icd|g
ZIEN.
Uittilt I
dam.
ipOt-
362 50
aren GOUDA. L
---«W
ah*
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer feredu-
ceerden prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten.
mwe Schouwburg. Ca-
Rropenadel”.
ia Westhaven Algem.
„Gouda en Omslr."
>t Bescherming van
;aan door Beetuura*
G 01 DSC HE COIHAVT.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.—, per week 15 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 2.50, met Zondagsblad 8.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1 5 regels 1.05, elke regel meer 0i20. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1^0, elke regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijk
heden 12% «ent per regel.
Villalobar, de Nedarlandache minister-resi
dent van Volleohoven en de gedeUfeenh
van het Belgische voedingacamité, de Bel
gische onderdaan van Bree hebben een pro.
tokel, nopens de verwoestingen in Noord-
Frankrijk en België opgeateld, dat betast
met de volgende samenvatting: de gezanten
van Spanje en Nederland xün, nadat >y de
gelegenheid hebben gehad den toestand van
de niet geevacuoende bevolking te vergele
ken met het lot van de ongelukkigen, die
hun woningen hebben verlaten, van oordeel,
dat het onder alle omstandigheden beter is
aan de wenschen der bevolking, die weigert
haar woningen te verlaten, gehoor te ge
ven. De in Doornik getroffen maatregelen
n.1. de tijdige officieel# aankondiging van
het de bevolking bedreigend gevaar en het
verlof de bedreigde stad te verlaten, als
mede een zoo groot mogelijke vergemakke-
ling der ontruiming, in het bijzonder door
het beachikbaaretellen van extraXroinen, ia
naar de meening der gezanten de beste op.
lossing der kwestie. De personen, die onder
zulke omstandigheden achterblijven, dragen
zelf de verantwoording voor het hun be
dreigend gevaar.
De gezanten kunnen niet zander meer
voorzien hoe zich ten aanzien der beschie
ting de toestand zal ontwikkelen in da ste
den, welke zich in het bereik van de verde
diging»- of aanvalelinies der oorlogvoerende
leger» bevinden. Temeer moet men, m«t
volkomen begrip voor de bevolking, die haar
woonplaatsen niet wenscht te verlaten, in
het bizonder by den huidigen toestand van
België, erkennen dat voor de steden, die
rich in de verdedigingslinie zelf bevinden,
een volkomen ontruiming als een daad van
menschelykheid moet worden beschouwd.
Ongetwijfeld kan de bevolking, dae de uit
werking en de noodzakelijkheden van den
oorlog niet kent, het haar by een voortdu.
rend heftige beschieting dreigende gevaar,
in het bizonder wanneer het te laat is om
te vluchten, niet voormen.
De gezanten erkennen gaarne, dat de
maatregelen, welke door de Dudteche autori
teiten in de steden, die met beschieting zijn
zorgdheid voor den toestand der bevolking
war« ingegeven, welker droevig lot zy voor
zoover mogeiyk was hebben getracht te
verzachten.
Ten slotte meenen de gezanten er den na
druk op te moeten leggen, dat de Duitache
autoriteiten er met de grootste tegemoetko
ming naar hebben gestreefd voor hun reis
too gunstig mogeiyioe voorstellen te
scheppen en dat de Duiteche militaire auto
riteiten alle schikkingen hadden getroffen,
zoowel om de reis te vergemakkeiyken ah
om den gezanten de gelegenheid te geven
zich ongestoord, hetzij met vertegenwoordi
gers der bevolking, met vertegenwoordigers
der autoriteiten, of met gewone particulie
ren te onderiiouden. De gezanten z(jn de
Duiteche autoriteiten zeer dankbaar voor
De Framsche en Servische troepen n a.
deren de grens van Herzego-
w i n a. De Oostenryksche generaal van.
Kocvess wil aan het hoofd van twee divi
sies een opmarsch weerstaan.
Ki/ning Albert, die op het Belgische front
door een vertegenoordiger van Havas is ge-
interv.owd, heeft verklaard: de huidige
overwinningen zijn de beloonlng voor het
vertrouwen, dat nimmer ds verzwakt. De,
laatste dagen heeft men kunnen vaststel
len, hoezeer de bevrijde bevolking haar ver
trouwen in onze soldaten had bewaard,
hoewel zy alles van hun lyden wist en van
dat van hun Fransche broeders, in wie wy
allen, met de geheele wereld, het voorbeeld
zien van onwrikbare heldhaftigheid en of
fervaardigheid.
Deze> successen zullen wor.
den voortgezet tot de volle
dige overwinning, welke niet
lang meer zal uitbiyven. Doch
laten wy de beenen onzer soldaten niet ver
geten, zy kunnen niet zoo snel als onze
harten gaan en Bruaael is nog op 80 K.M.
afstand.
en zonder pijn. Prij»
srkrijgbaw te Gouda bij
j di treat. 3354 15
we Schouwburg. „Do
De Neutrale Commissie heeft al werk ge
daan. De Spaansche gekant Markies de
Toen lone dien avond haar hoofd op
het kussen legde, leek het haar of de
koude ©ogen der hoogeprleeterea van den
nieuwen godsdienst nog altijd haar ziel
doorboorden. En meer dan eens werd zij
met schrik wakker, in de meening, dat
mevrouw Anninetl HowartL-IIodgo
Iwiar bed stond.
station om haar lievelingsgast at te ha
len.
Marcus glimlachte kalmpjes, toen
haar zag vertrekken.
„Moeder is buitengemeen Ingenomen met
dien armen, ouden Keith,” zei hij tegen
zijn vrouw. Ik ben bang dat hij een
ontzettend slechten tijd tegemoet gaat.
Maar dat zal hij ook wel weten."
Gewoonlijk sloeg de vrouw des huizee
geen acht op het uitgaan en wear thuis
komen van haar gasten en stelde er zioh
mee tevreden hen bij zich in haar kar
mer te roepen als zij een Interview at
te nemen had- De meesten dargenen, die
geregeld de seances bijwoonden, waren
in van elkander gescheiden barakken ge
logeerd, die in de eerste dagen der wa-
ter-en-mostertiFvertoonlngcu gebouwd wa
ren. De uitgaven Warden goedgemaakt
door een belasting van twee gulnje» per
week, die van de Ingewijden geheven
werd, voor zoover zij het konden beta-
len en van de nieuwelingen of ze ’t kon
den of niet.
Hl o*'en de groote, steen«n-m-ij teren gan
gen van het kanteel waren slaapkamers
gebouwd als hokken in een konijnenpark.
Maar de bedienden zorgden niet voorde
gasten, op enkelen na, die In ïevrouw
Forsaker-iHardy’e vleugel verbleven en
onder haar bijzondere beeeberming ston
den. De overigen beredderden hun eigen
butehouden in den tijd tusedien de drie
maaltijden, waaraan zij geaamenlijk deel
namen. De vrouw des huizen at dan heel
weinig, waarbij ze zich beriep op haar
ascetische beginselen (zelfs ongezien door
haar meeat intiemen nam zij werkelijk
Te Weenen ®yn de beraadslagingen over
het antwoord van president Wilson aan
Oostenrijk reeds begonnen. Na de ver
nieuwde conferenties van den minister vond
onder voorzitterschap van den keizer een
Kroonraad plaats. Het ligt in de bedoeling,
het antwoord zooveel mogeiyk te bespoedi
gen.
Men meent van het antwoord van de
Oostenryksch-Hongaareche regeering aan
president Wilson te kunnen zeggen, dat
daarin op vriendschappelijke wijze zal wor
den opgemerkt, dat de president over de
verhoudingen in de monarchie niet nauw
keurig ingelicht schy'nt te zyn. In poli
tieke kringen wordt gewezen op de tegen
stelling in de nota van Wilson en het be
sluit van den Tsjechischen nationalen raad
te Praag, die verklaarde, de eerrige verte
genwoordiging van Tsjechische volk te zyn.
Er bestaat ook geen enkele reden, een
kwestie, die in het binnenland tusschen de
volken zelf moet worden uitgemaakt, met
de kwestie van den wapenstilstand in ver
band te brengen. In dezen geest zal de
regeering antwoorden, dat de door Wilson
gebiechte vorming van een statenbond reeds
in vollen gang is en dat er daarom van de
zijde van Wilson geen reden kan zijn tot
vertraging.
De kans op een wapenstilstand ongunstig. Groote
gebeurtenissen op til. Eischen van Engeland en
Frankrijk. - Het antwoord van Oostenrijk aan
Wilson. - Een nieuwe Engelsche aanval. - Koning
Albert. - De neatrale commissie.
ONS OVERZICHT.
Het laat zich nu wel aanzien, dat van oen
spoedigen vrede nog geen sprake kan zyn.
Zoo wordt b-v. uit Washington gemeld',
dat .ofschoon er nog geen officieel oordeel
i« geuit over het (tweede) antwoord van
Duitscnland, de tot dusver beschikbare niet-
aaribtelyke beschouwingen alle overeenstem
men op de hoofdpunten, nJ- dat er geen
onverwylrie vrede voor de deur staat, en
dat er geen wapenstilstand zal worden toe
gestaan tenzij op voorwaarden, die voor
eeuwig de macht van het Duitsche milita
risme zullen vernietigen.
De algemeene opvatting onder do leden
van het Congres en speciaal by de Repu
blikeinen, ia er voor, de onderhandelingen
met Duitschland af te breken.
De commissie voor de buitenlandsche aan
gelegenheden uit den Senaat is er voor, de
laatste nota voor te leggen aan de entente.
mogendheden vóór zy door Wilaon wordt'
beantwoord.
De Times verneemt d.d. Dinsdag uitj
Washington: Natuurlijk kan nog niet wor
den gezegd, of de president op elke nota
van Duitschland weer met een nota zal.
antwoorden, dan wel of hy hetzy op de een
of andere indirecte manier zal antwoorden
of er het zwygen toe zal doen. Maar er ia
vanavond een algemeen gevoelen, dat, in
dien hij spreekt, hij opnieuw kort zal ver
halen, dat er een onvoorwaardelijke aan
vaarding moet zijn van onze voorwaarden.
Een van de redenen voor die opvatting is,
dat de ochtendbladen, krachtige artikelen,
afkomstig uit Washington publiceeren, die
de strekking hebben dat om de corres
pondent te Washington van de New York
Times te citeeren „niets dan onvoorwaar-
delyke overgaaf voor Wilson aannemeiyk
zal zyn."
De correspondent betoogt voorts, dat ten.
zy Duitschland bereid is, de waarborgen en
garanties te geven, die zullen worden ge-
eascht door Foch en de militaire adviseurs
der geallieerden, er, zonder voorbehoud of
nadere preciseering kan worden verklaard,
dat er volledige inwilliging moet zijn van
die voorwaarden en dat, indien Duitschland
niet bereid is tot een capitulatie, de presi
dent wel wil wachten. De president is er
volkomen van overtuigd, dat een volledige
overwinning met de wapenen kan en zal
worden behaald. Hy vertrouwt er op, dat
de huidige militaire en moreele overmacht
Twee dagen later kwam Keith Harford.
Mevrouw Fotrs&ker-Hardy haalde haar
roode sjaal nog eons goed op en maakte
zo van voren, van achteren en in het
midden met veiligheidsspelden zoo stevig
vast, alsof een kruiser tweede klaseo er
aan verankerd moest gelegd worden. Daar
na ze”e zij een vreemden, opzlchtigen
paradij «vogelhoed schuin over een oog op;
liet de uitsluitend voor het vervoer van
haar eigen persoon bestemde bontgevlek-
te ponie’s voorkomen m reed naar het
we Schouwburg. Llef-
i«*
heet”. 10^
Odympia.”
Gebouw Bouw- en
OndersteDdaoomoobde
ontschwldigde CaleX) zich. „Natuurlijk ia
zij dat - ala u het zegt. Ik zal mijn
beet doen, het te onthouden.”
„Caleb deelt de algemeens opvatting,
dat je niet de vrouw van een man kunt
zijn, als (je haren nog zooveel natuur
lijken krul vertoonen,” zei Idalia lachen
de. „Maar dit is de ringi, Caleb, en in
den zak van mijn mantel heb ik nog
schriftelijke bewijzen ook, die je in kunt
zien; alle gestempeld en van zpo afdoen-
de bewijskracht, dat ze zelfs mijn vader
zullen overtuigen, als hij komt opdagen.”
75)
IntusBchen stond Marcus
op de deur te kloppen.
„Kan Ik binnenkomen?” vroeg hij, ter
wijl hij zijn veel becritlseerden neuAdoor
de reet van de deur stak.
„Wat ie er hier gaandei?”
„Niets Verüwijn!” beval zijn vrouw.
- „Maak je eens een enkelen keer nut
tig en breng een lepel brandewijn hier.”
Een oogenblik later was Marcus terug
met een glaasje brandewijn.
f, Is het je te machtig)geworden, Ione?”
eel hij.
„Nu, ze zullen het je In die gegalva
niseerd ijzeren hei niet meer lastig ma
ken. Daar zal ik voor zorgen.”
„Neen, antwoordde lone, getroffen door
zijn vriendelijkheid; dat was het niet Ik
ben den laatsten tijd niet al te goed
geweest. Ik denk, dat het komt, omdat
die tuinspult op die warmwaterkan mij
zoo aan het lachen heeft gemaakt.'*
Marcus liep naar de deur. „Calëb, jij
ouwe gek," riep hij. „Wat ter wereld
heeft je bwwogen, dat dlag op dawann-
waterkan te zetten,?”
dat Engeland het noodzake-
iyk acht, dat ds uitlevering
van de duikbootea een onder
deel van de voorwaarden voor
wapeneilstand zal vormen. De
aftakeling van de vloot Voor de volle zee
wondt niet zoo noodzakeltfk gevoelt. Ver
der staat Frankrijk stellig op
de ontruiming van zy’n twee
verloren provincies als voor
waarden voor een wapenstil
stand. Ofschoon er natuurlyk te Was.
hington, Londen en Parijs eenig ver
schil van meening bestaat, ia er
gelukkig een aanwijzing dat men het over
de hoofdiynen eens ia Ook de netelige
kwestie van de vryheid der zee, zooals die
in Wilson’s program is opgenomen, heeft
tot misvatting aanleiding gegeven. Ame
rika’» verzet tegen het recht van doorzoe-
king en blokkade is meer schijnbaar dan
werkelijk. Het heeft de verklaring van Pa
rijs niet geteekend, omdat die naar Ame
rika’» oordeel niet ver genoeg ging.
De Corriera dela Serra verneemt uit Pa
rijs dat de definitieve beslissing
der geallieerden in het vredes
vraagstuk op zyn laatst aan het
einde der volgende week zal
worden genomen.-
eubeantieele maaltijden, waarvoor zij zich
in haar eigen kamer afzonderde.)
Marous en zijn gasten bleven de ver
sterking in het tuinWe bewonen en
smaakten daar zoowel de genoegens van
een voorühirenden picnic ate die, wrik»
het avontuurlij1* bestaan van een wogge-
loopen paar meebrengt
„Ik dacht nooit, dat een gekkenhuis
zoo ihtereeeant kon zijn," zei Idalia,
„lone, ik heb vanmorgen een man ge
zien, die er werkelijk u'tzag of zijn
a leer en voor hem gemaakt waren; en een
vroujv, wi®r japon onberispelijk zat.*
Het was een schuwe, bleeke, vermager,
de Keith Harford, die dien avond op hei
perron Rayleigh-station naar zijn vriend
Marcus uitkeek. Hij wendde zich even
om, teneinde eenife aanwijdgingen te ge
ven voor zijn bagage en nauwelijks had
hij weer opgekaken of hij werd bijna
gesmoord door de omhelzing van de 126
kilo’s van mevrouw Forsaken Hanty.
„.Mijnheer Harford, Marous is thuis.
Maar ik de Kleine Vogel, ben u gaan
verwelkomen. Ik kon mij het genoegen
niet ontzeggen de eerste te zijn, die u
het nieuws van onze dierbare plaate en
vau alten vertelde,” riep de romantische
w-ethiwe, terwijl zij zijn magere hand
schudde.
„Maar lieve hemel, Lieve - Ueve -
vriend, wti zte je bleek. Maroua heeft
me verteld, dat ge ziek geweest zijt,
maar had de kleine vogel geweten hoe
ziek g« waart - mi - Ik durf het haast
niet te bekennen, maar mteoohk» - mis
schien aou as daat u tos zijn gevlogen.”
(Wordt vervaind.)
len nu de spoorwegen en voeren kanonnen
en voorraden aan. De voorbereiding van een
nieuwen aanval op de niéuwe stelling moei
een langdurig proces zyn. In-
tusschen slaat Foch overal waar dit moge
lijk is, hard en snel en daarmee kan hij het
noodige effect bereiken, vooral met hek
oog op het gebrek aan manschappen by den
vyand.
Men vertelde aan de grens, dat Gent
Dinsdagvoormiddag door de Duitscher» iz
ontruimd. De geallieerden waren reeds in
de stad vóór burgers of Duitechers het be
merkten. Er was met verwoesting en brand
stichting gedreigd, doch er heeft niets van
dien aard plaats gehad. Wel wordt ver
haald van grooten roof, ook aan Neder-
landsche families wend tot zelfs porcelein
en aardewerk ontroofd.
We zullen moeten af wachten of deze be
richten juist zyn.
Gisterochtend zyn de Engelsche troepen
op het front Le CateauSoleemes aangeval,
len en hebben, naar wordt gemeld, vorderin
gen gemaakt Verdernoondelijk, tusschenVa
lenciennes en Doornik, hebben zy Bruay ge-
nomen en den westelijken eover van de
Schelde by Lebaries en Estain bereikt Op
dit front werd aamienlyken tegenstand ge-
ooden.
De nieuwe aanval is over een front van
zes myl ondernomen. De Britzche troepen
zyn over het geheele aanvalsfront onge
veer een myi vooruit gekomen en hebben
verscheidens dorpen bezet. De vy an de-
lylce tegenstand iz krachtig.
der geallieerden enkel door een politiek©
fout kunnen worden tenietgedaan.
De openbare meening geeft nog een an
dere reden, waarom er geen gemarchandeer
te verwachten valt De beweging voor on
voorwaardelijke overgaaf neemt hand over
hand toe. Uit alle oorden des lands komen
eischen binnen, dat er geen vergelyk zal zyn
en dat Foch niet mag worden belemmerd.
De leden van het Congres ontvangen sta
pels brieven van die strekking, en er zyn
vele aanwijzingen voor, dat het aan Oosten
rij g gegeven antwoord de eenige soort di.
plomatie tegenover de centrale rijken is, die)
het Amerikaansche volk wenscht, zoolang*
die rijken geen berouw tonnen en zich
hébben, hervormd.
Er bestaat maar weinig zucht tot wraak
neming, maar men is vastbesloten, dat de,
overwinning volkomen zal moeten zy<n. Dit
beteekent echter niet, dat behalve in de.
kringen de uiterste chauvinisten ef thans;
kritiek zou wonden geoefend op de gedach
tenwisseling die de president heeft gevoerd.
Ook in Engeland verwacht men niet;
veel van het verdere verloop der nota-wis-
seling.
De parlementaire correspondent van de*
Daily Chronicle schryft: Volgens inlichtin-i
gen uit goede bron in de wandelgangen van,
het parlement waren de kansen o pi
een wapenstilstand beslist'
ongunstig. Daarom verdwijnt!
het vizioen van een vrede
voor Kerstmie als een lucht
spiegeling. Op Foch en Beatty zou de
voornaamste verantwoording voor de voor
waarden van den wapenstilstand komen te
rusten, en men gelooft niet, dat Duitschland
nog in een stemming is, om de onverbidde
lijke voorwaarden aan te nemen, die zy zou
den stellen. De vrede is, om de woor
den van Lord Grey aan te halen, in het
gezicht, maar nog niet in het
bereik. Men verwacht, dat bin
nen enkele weken in Europa
groote gebeurtenissen, deels
politieke, deels militaire, zul
len plaats vinden.
Een diplomatiek medewerker van het
zelfde blad vestigt de aandacht op de lang,
durige vergaderingen die het Engelsche
oorlogskabinet Maandag en Dinsdag ge
houden heeft Die van Maandag schijnt zes
uur geduurd te hebben. Het schijnt
Caleb’s gezicht werd* aanmerkelijk lan
ger; hij bracht zijn vinger ten groet
halverwege zijn voorhoofd, vanwaar hij
langzaam hooger steeg tot hij er blijk
baar in grooten twijfel en onzekerheid
verkeerende, mee door zijn grijze haren
woelde.
„Wel, dat zit zoo, mijnheer. Ik vroeg
Larkins, deti tuinman, een 'p&ar gieters.
In den tuin was er geen, behalve dan
die gebarstene, waarmee u naar de kat
gegooid hebt"
„De hemel beware me; dat heb ik ge
daan," riep Marcus vol berouw. „Laat
ons nu maar eens zien, of je nog koken
kunt."
„Hot souper fe opgediend, dames en
mijnheer!” zei Caleb ernstig, een stap
ter zijde gaande en me< den wijsvinger
van zijn rechterhand weer zijn saluut
brengende.
Het avondeten was een volkomen suc
ces. De zwezerikken waren heerlijk, ge
stoofd in een witte saus. Toen de eerste
honger gestild was, genoten zij van de
champIgjionB op het geroosterde brood
het wild verrukte zoowel hun smaak als
hun reukzin.
„Caleb," zei IdaMa, „ik verzeker je,
dat je beter kookt dan die pedante An
toine, de „cordon bleu" van mijn va
der."
„Dank u zeer, juffrouw," cel Caleb
onbewogen
„Luister een», Caleb, je moet tégen
deze dame geen juffrouw zeggen. Ik heb
je al gezegd, dat ze mijn vrouw te,"
