MIES IMING 'uddiiig elnsmaak. pekJ*. r, >UDA. KOOI! »n 42 SIER I K en alle FELWERK. I ^1 ■MM DÉ VREDESCONFERENTIE No. 13913 Maandag 27 Januari 1919. 17a Jaargang. Pssallletem. iden- en itenzalf 514 11 oefhamer, Gouwe 135. P.’s CINDERELLA. ENTABLET gen springende lippen. 10 15 cents bij ÏOOPS JDSTRAAT 29. en Oorarts inhaga X<rïe-cL-w-®" ©xx -d^.d--v®xt©xxtx®‘bl®-<3. voor Q-o-(x©L®l ©xx Oxxxatxelcezx. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE 2ON- EN FEESTDAGEN. BureauMARKT 31, GOUDA. «sparing va» kpa- Ite van de vorige NTIBN. Redactie i TeleL latere. 545. om toochJUon te die daar- »0) HOOFDfTUX X. 'er beneden Ben huis dat eenzaam wordt gelaten. een gewoonte van en kleuren, iwutgd n er slechts onpons uit- 104 Zaterdags. 1NGKMNBBH MHVaBEKLlNaEHi 1—n*.l. flM, H«d mter ftM. Op da voorpagina H hoeger. angswoons. ASSEN en NTEN, ge laden en al htige party ■i van Megm nigc zodeke bevelend, 1OOM, - GOUDA raag alsvoren voor odi^de le*rmddelen en. van het ondarricht 8. t. nader worden soort wa» er he* meeat, want dat het beste, wat de Meester der Bijen het laatet had bewaard. De korven de heihonlg waren op atootende wa- naar de purperen heuvelruggen. van en daar over- method*» ter hand norm beslechten dan deze géorgantoeento *1 ach ting. Ik weet niet, of «re daar mee sullen slagen, maar Let ie al een aneeea, dat we het ondernomen hebben. AAnim.tr.tie t Talat, latere. U. brengen. Godo «Ij dank, deze beginselen zijn aanvaard als da richtsnoeren ter veref fening door alle knappe koppen, die daar mede in aanraking zijn gewoeet Ik geloof, dat wij, als bekend wordt, dat we deze beginselen hebben aangenomen t® van zins «yn, die In daden om te zetten, daardoor alleen al een groot deal van dan angst van de harten der menschen wegne men. Wij verkeeren In een bizonder geval. Als ik hier over straat loop, zie ik al’er- wege de Amenkaansche uniformen. Deze mannen gingen als kruisvaarders ter oorlog niet alleen om een oorlog te winnen, maar om een pleit voor te staan. Daarvoor ben ik verantwoordelijk, want ik heb de doeleinden onder woorden gebracht In dit pielt staan wjj niet alleen, want voorvechters daarvan vindt men overal. Ik zeg dit, om u duide. lijk te maken, waarom wij, die niets met de politiek van het groote vasteland te maken hebben te kannen geven, dat dit de hoefd- zaak is en waarom de voorzitter mij heeft uitgenoodigd, deze bespreking te openen. Dit geschiedde ndet, omdat wy alleen dit dank beeld voorstaan, maar omdat het ons een voorrecht ie, ons bij u te scharen, bij het vooi’staan van dit denkbeeld. Ik heb u do geestdrift trachten in te boezemen, die ons dienaangaande bezielt. De pols der wereld schijnt in deze onderneming aan het op-' pervlak te kloppen. leien niet, dat hij er maakte Neen, neen, mevrouw, neemwM wy hebben en treur rde*. watt wie kan d« dagen zijner jeugd («rugroepen? De laatste zin was een maehtepreuk en hiermede toonde zij m»- aan. iet eerste kwartaal eroosur ten spoe lt adr je Bureau (kit tig, Sundeeiraut o2, de vervischte lor- aan dat adres, wor- deer 8. B CROCKETT. W het Behoteab verte Ni J K HWÏ ROL-VAN B0MU1L UUrtruk vsrtsise handen ineen zouden kunnen slaan en zoo’n tweede offer onnoodig maken.” Het da een heilage verplichting onzerzijds om duurzame schikkingen te treffen, opdat rechtvaardigheid zal worden betracht en de vrede zal worden gehandhaafd. Dit te het hoofddoel onzer byeeenkomst. De regelingen mogen tijdelijk zijn, doch de werkzaamheid der naties in het belang van den vrede en het recht moet duurzaam we zen. Wy kpnnen een duurzame werkwijze vaststellen', al zyn wij niet in staat duur, zame besluiten te nemen. Is het niet een ontstellende omstandigheid, dat de groote ontdekkingen der wetenschap, de onderzoe ken in de laboratoria en de ontwikkeling, die in stille studeervertrekken is verkregen, thans voor de vernietiging der beschaving zijn aangewend? De vernietigende krachten hebben zich niet zoo zeer vermenigvuldigd als wel gemakkelijkheid verkregen. De vijand, dien wij thans hebben overwonnen, bezat eenige van de voornaamste centra der wetenschap en ontdekking, die hjj heeft aangewend om de vernietiging geweldig en volkom*! te maken. Slechts de nauwletten de en gestadige samenwerking der men- achen kan toezien dat de wetenschap, zoo wel als de gewapende menschen binnen het harnas der beschaving worden gehouden. In één opzicht zyn de Ver. Staten minder geïnteresseerd by dat onderwerp dan an dere der hier vergaderde mogendheden. Door hun uitgestrekte grondgebied en zee havens te het duidelijk dat de Ver. Staten minder zou lyden ander een vijandelijken aanval dan tal van andere mogendheden en de vurige geestdrift der Ver. Staten het te een zeer diep wortelende geestdrift voor den volkenbond is er geenc, die voort spruit uit vrees, doch een geestdrift, die voortkomt uit de idealen, welke in dezen oorlog tot hun bewustzijn zyn gekomen. BJj het toetreden tot dezen oorlog dachten de Ver. Staten er geen oogenblik aan dat zy ingrepen in de politiek van Europa, Azië of eenag deel van de wereld. Hun gedachte was dat de geheele wereld er zich thans bewust van was geworden dat er één zaak was, waarom het verloop van den oorlog draaide: de zaak van rechtvaardigheid en vrijheid voor de menschheid. Daarom zou den de Ver. Staten hun aandeel ia den oor* log tevergeefs achten indien zy zich zou. Ike tapijten en genaaid Zoodra Wilson's tede was vertaald, stond Lloyd George op. Hij zei: ik zou me hierin in het geheel niet hebben gemengd, maar ik kun me met bedwingen om te zeggen hoe krachtig de bevolking van het Britsche rijk in de afgeloopen vijf jaar niet zoo veel tyd aan deze kwestie hebben kunnen besteden' als ze graag zouden hebben gedaan, komt dat, omdat ze tot over de ooren in andere kwesties zaten, die voor het oogenblik drin gender waren. Indien ik maar een zweem van twijfel omtrent de raadzaamheid van dezen volkerenbond zou hebben gekoesterd, dan zou die zym vervluchtigd vóór het schouwspel, dat zich verleden Zondag aan mij voor deed, toen ik de «treek bezocht, die nog maar enkele jaren geleden een üer Jiefelykste in een zeer liefelijk land Was. Wy reden uren aan één «tuk door wat een wilder ms van verwoesting was, die er niet uitzag ate een land, waar woonplaatsen voor menschen zijn, maar die tot onherken. baar wprdens toe was uiteengeecheurd en gereten. WJj bezochten één stad, die heel mooi is geweest, maar waar we tooneelen aanschouwden, die geen schadeloosstel ling ooit goed kan maken. Een der wreedste gedachten wae het besef, dat de Franschen, die haast nog meer dan eenig ander volk van hun land houden, den vyand moe'ten helpen in het ontredderen van hun eigen woonplaatsen. Niet ver vandaar zag ik gra. ven van gesneuvelden. Toen zed ik tot me zelf: het te stellig tyd, dat wy een andere Nadat Clemenceau, Orlando Bourgeois Bourgeois oogstte de alge, meene goedkeuring toen hy voorstekte, het scheidsgerecht te ’s-Qraven, h a g e te doen herleven, krachtiger en met meer gezagsnuddelen toegerust dan ooit te voren de resolutie betreffende da vor ming van den Volkerenbond krachtig had. den gesteund, en deze mat eenparigheid van stemmen was aangenomen, stelde de Belgische mirester van Buitenlandsche Za ken, Hymana, da vraag, hoe de veraehille- voorbereklmgecOTnmiwries zouden werden samengesteld. Clemenceau antwoordde daarop, dat da groote mogendheden hadden be slist. dat zü ieder twee gedels. geerden zulten afvaardigen, en dat de overige lénden onder elkaar te «amen vtyf gedelegeerden zullen kiezen. Hy gaf in overweging, dat deze overige naties dien middag b(jeen «ou den komen, teneinde de leden der verachil- tende comnusaies te kiezen. Hynwps verklaarde daarop namens de Belgische delegatie, dat België door twee afgevaardigden vertegenwoordigd wvnschte te worden, welk standpunt door de andere kleine staten gedeeld wordt Clemenceau zei, dat hoe grooter het aan. tel leden eener commissie is, hoe langzamer haar werkzaamheden vorderen. Hjj ver klaart, dat het hem nooit is ingevallen, noch aan de vertegenwoordigers der groote mo gendheden, om de rechten der kleine naties te miskennen. ,*De vyf groote mogendheden, wier Optra, den hier voor u gerechtvaardigd moet worden,aldus Clemenceau, „zjjn daartoe in staat Zooeven heeft de Engelsche mi- nteter-president er op gewezen, dat de geal lieerden op het oogenblik van den wapen stilstand 12. miMaoen combattanten op de verschillende oorlogsterreinen hadden, en dat is zeker een rechtsgrond. Wy hebben müldoenen aan dooden en gewonden verlo ren. Als wy het groote vraagztuk van den Volkerenbond niet hadden te behandelen* zouden w(j wellicht egoïstisch zijn, wat ons recht geweest ware. Dat wilden wjj niet zijn, en wjj hebben alle belanghebbende na ties gezamenlijk tor vergadering opgeroe pen, niet om haar onzen wil op te dringen, maar om hare medewerking te vragen. „Sedert ik aan de besprekingen deelneem, heb ik een aantal persoonlijke inzichten ten offer gebracht, en ik heb dat met opge wektheid gedaan, met het gevoel, dat ik iets goede verrichtte voor de gemeenschappelij ke zaak. Weeat gij dan allen besteld door dcnzelfden geest De glimmende, zwarte leech met de roo ie en witte strepen etend gedurende vele dagen tueechen de steeds aangroeiende voortbrengselen van den boomgaard en tuin van Aridand. - die witte potten roo ds besRengpld, geliefd door Carua, de grootere fleeechen met kruisbeseen-marma lade en andere geconfijte vruchten. Ng een poosje werd ze wat teruggeschoven op de ruime planken, toen de najaarsdar gm korter werden en de honigraat be gon komen. In die dagen waren er geen kunstig vervaardigde bijenkorven. De arme bijen moesten zloh tevreden stel- k® met bane uit etroo ópgetrokken wo. rfng, van vroeg tot laat arbeidende om haar tot den nok gevuld te krijgen. Hier mede zouden zij volkomen tevreden zijn geweeamaar hetaaa, op een navaart- avond, toen er weinig wind wto, of AAt. taf, nlM -Ai, kw* Ab- dera Mac Quaker met den rook van bran, der de zwavel. Eu zie, den volgenden dag werd de ’.warte iaech met de Biropen nog verder teruggeschoven toen volle honig raten, gferibt en gevormd naar de draait n- gen van de korven, op elkaar worden ge. stapeld ate paddesteeien. He* geheele huis rook naar het zuiveren van den gelen honig, terwijl de gazen netten, tuaechen tvee stoelen bevestigd, hun kleverlgen, zacht-vallenden Inhoud 11 t n nrerdruppe- len in de daarvoor bestemde kannen van helder glas He* verst teruggeschoven, he* dichtst bij dc gestreepte tasch waren de „eerstelin gen’ de raten van het voorjaar, zacht groen, alsof de bijen iets van het op stijgende sap hadden opgezogen. Deze pot ten schenen een flauwe, verwijderde geur te bevatten van den bof»chcrociw, de win de en de wolvende kefkjeff der leliën van dalen. De volgende hadden een sterkeren geur, - zij waren afwisselend helder en dof geel, van de klaver der weilanden waarover dè zachte Juni-winden geduren de de korte en barmhartige nachten had gewaaid. Dan kwam, goudbruin als de poelen, waarin de zalm gemeenlijk den vloed afwacht, opdat hij verder kan zwem men, de eerste hei-bonlg het voortbreng sel van het purperen kleed* dat de hel lingen van den Beonan sierde en van verre reeds schitterde op Ben Galm. Het laatet van alle», «charp geurend ate hout- rook, doah mei een eigenaardige lucht, die nergens anders wordt gevonden, het kostbaarste oonserf der ware heide, wijn rood es gtoedrijk, wares Heater’s uitver- koren donkerbruine men* wmt bet mm Da dag van dan Volkerenbond. Een. rede van Wilson. Hymans komt op voor de kleine naties. Do internationale te Bern. - Een antwoord van da Bolsjewiki? - De republikeinen in Portugal win nen, - Honing Peter van Servië t- SM» enwauw. Het 19 Zaterdag de dag van den Volke renbond geweest. De Franocbe bladen be weren het tenTnimste; en dan z>l 't wel waar zyn. Het was de dag van de eerste voltallige en tweede openoare zitting oer vredesconferentie, 's Middags drie uur werd zy door Clemenceau in de Klokkezaal van het departement van buitenlancache zaken in tegenwoondigheid der afgevaardigden van alle naties geopend. Na voorlezing van de notulen deelde Cle. nreceau het besluit mede, een aantal com missies samen to stellen, om de volgende kwesties na te gaan: 1. Dan volkenbond, 2. inbreuken op de. oariog#wetten, 3. schadevergoeding, 4. ia-’ temationalo wetgeving over nijverheids- en arbcridakwestiea, 5. internationaal beheer van havens, water- en spoorwegen. Daarna las hy de .resolutie voor de stich ting van een volkenbond dn het Fransch voor, waarna ze door een officieeden tolk in het Engelsch wend vertaald. Daarna zei Clemenceau: het woord is aan den heer Wilson. President Wilson stond aanstonds op en zei ongeveer het volgende: Wy zyh voor twee doeleinden te Zamen gekomen: de regelingen te treffen, die deze oorlog noodzakelijk heeft gemaakt en tevens den wereldvrede te verzekeren, niet slechts door de huidige regelingen, doch door de maatregelen, welke wy in deze con ferentie zullen treffen, om hem te handha ven. De volkenbond komt mij- voor beide doeleinden noodzakelyk voor. We zyn hier byeengekomen om veel meer tot stand te brengen dan de regelin gen van het oogenblik te treffen die nood zakelyk zyn. Ik mag zonder overdry ving neggen, dat wy niet vertegenwoordigers der regeeringen, maar der volken zyn. Het zal niet voldoende zijn om de regeerings. kringen in eenig land te voldoen. Wij moe ten de meening van het menschdom tevre den stellen. De lasten van dezen oorlog hebben in ongewone mate op de heede bevol king der betrokken landen gedrukt. Deze menschen dringen er by ons op aan, een vrede tot stand te bréngen, die hen in veiligheid zal stellen. .De*e menschen vragen om, ervoor te zorgen, dat ze niet opnieuw onder dezen druk raken. Ik durf «eggen', dat ze dezen druk konden door, toaan, dewijl ze hoopten, dat degenen, die hen vertegenwoordigden, na den oorlog de Gewone Uvertentfta ea ingecooden madedeetiagen bjj «xttract tot «eer gzretti teerden prijs. Groote letton en randen wunjea berekend naar plaatarutata. Advertentiëu kunnen worden ingezonden, door hizeehenkornet van «oliede *nzkk«e delaren, Adveztentiebureaux ea enae AgMtoaa. IGS in GOUDA te coDsulteeren v.m. 463 15 zu’ver en heerlijk door heen g««t, den welriekenden kern aan het licht brengen- de, dien de bijen verzamelden, terwijl de schoten knalden en de korhoenen neer vielen op de uilflMirakte heidevlakten Van >dez( wa.< voor voor gene de Black Oiig gereden, gelaten aan hun eigen lot, een bedrijvige, kleine kolonie, totdat de heilo giigbrui non on droog werd e® rigide ah zil- vergras in den scherpen wind der vlak te En steeds meer werd de gestreepte tttech teruggeschoven, totdat niemand er meer aan dacht, dan de meatter-1* van Arloland, en zij Mechte bij enkele gele gen lieden Kon zij het maar een langt*n tijd vergeten. Want het lag haar als lood op het hart, dat 'tij eens de lange rit zou moeten ma ken door de vallei naar het station, e* wachten totdat de veel drukte makende trein snorrend over het Stroan-vUduct suizend uit de Big Cutting en geruis loos over de zachte glooiingen van Moss- dak zou naderen, totdat eindelijk de ma chine een zwart vragend voorhoofd zou vertoonen onder de hooggewelfde brug, en de trein behoedzaam voor het kleine, met bloemen omzoomde porton stilhield. De goede mevrouw Stirling h’eld van geen spoortrein, of vaa lete, dat op een een be|MUkld«n tijd ging. Zij had een af keer van den ha** waarmede de trein plaataen voorbijgaat, dte waard zijn be zien te wordan, boerdarijaa dte kalm tiOIDSCHE (lil RA\T ABOimiai>NY0PRÏJfe per kwutawd /1-M> per weak If eet, met gend«gabled nar hwaataai /’-M, per week 24 «ent, «varnd waar de beaMpteg per laeper •aecbtedL Frana» per pe« PW hwattaal 2.Ti, met Ztedagnbfad M5. Abeshamente* wanten da«eWhn aanemuto Bueeara: MARKT 81* GOUDA* bij o agenten, den boert—stel ea de p—Aearteean. ADVER7RNT1SHUJ8: Uft Qeada e. amataeim (Mmeeeede tot dm beeorgkring) i l-~i ngete ƒ1.05* efln meer /0J0. Vei buiten Gouda ee daa beaergkri— 1—5 regels «Mae re«Bi m—r «45. Adverts—töa vaa pnhfaire vm—ineiijlr- over <te heddo en menen, die zoo groen afstaken teg»-n de vlakte, met bloote Voe- «CU. je ZondagHobe kleeft# te« deknletti opgetrokken, en niemand die er kw—d va*, dacht- Een jooge man n—d je, die je muiten droeg om aan te doen ate ja bij de vhec om hot kerkhof «oudf Zeo»n Dm desdt je Margaret, toen je geen paard had om op te rijden. Ik laat het aan je zoive over, Megwy o<n te zeggen, at je met je epoortreinon, locomotieven en wa- genr waarin do menschen zitten ate ha ringen in «n ion, gelukkiger bent, dan toen je luchtig met blooto voeten over de hrido liep en je kx.nen in de Darrocii vliet dompelde, voorde* je je kousen weer aantrok «n er e»® levendige jonge man klaar stond om je muilen dicht te geepea ate je zoover gereed zoudt zijn I" „Ja. ja, meMrouw,’* vervolgde Megiy dau, ,,da* kan wol zijn, maar wie kan d-, «tegen zijner jeugd twugroepen? Hij - daar boven (zij toonde de Godhted met een breode, errbi**dfcjo beweging aan) hii4d ocnmaal de echaduw op den zonnewijzer yan Ahaz tien graden terug, terwiUev— bedaard besproken moeten, worden; welk if-eht had deze snuivende druktemaker d» rustig herkauwende koeien Ivuag te val ten, on haar weg te doen hollen met de Bia&rten la de lucht. Het sprak van zelf, dat hot slecht was voor <fe melc, eenmaal zou het Beo oordeel over de eureek brengen. „7oo was het In mijn jenge jaren,” placht zij te zeggen, „toen gingen er ntet vam die leelijke, gillende machinto door Gods mooie land, die je met een Bchok opechri-ckm alsof je tan den worden getrokken en je met een bons doen Mulstaan. die je door merg en beea gaat Neen, er werd een kutfien op eee goed, grijfl paard gelegd, tegen het foreche mid del van don jongen man, dien gij het l ekte hadt, en gij zat zoo vroolijk als of de wereld maar één groote jaarmarkt was.” .Enkelen hadden geen stoeren jongen man om wis— ntidód zij haar armen kouden alaan,” antwoordde IL-gny dan, terwijl zij m<< een goed gwde-pen schaar eer. dNteel voor de vodgonoe kan knipt). „Neen, mevrouw, naar mijn meening L den goeden koulog He<ddah. Maar wij d« spoo-trein «en groot gemak Langgte*’--1~‘ - -- loden hadden «nketen Doch oen grijo paard noch een jonkman om een rit mede te doen Wat d«bn zij dan?” „Wat zij deden,1’ riep haar meeatara*, den onderhanr van den witten cirkel be vochtigende me* brandewijn en eiwit o den inmaak voor sohlinmal to bewaren, „je vraagt wpt zij deden, die geen paard hadden! Beware, je weet heel goed w«* sij deden, Marget Tlpperlin Ik herinner mij je Bteüigan keer te hebben zteagnaa, den befperkem tot een samenstal van Euro- pocache overeenkomsten. Zy zouden gevoe len dat zij geen doel konden nemen aan de beechermdng der Europeesche overeenkom sten indian er geen waarborgen werden verkregen door de handhaving van den we reldvrede <kx>r alle verbonden mogendheden der wereld. Daarom acht ik het noodig 'lat wij onze vermogens concentreeren ten einde de bond van naties tot een levend lichaam te maken, dat voortdurend in werking is om nauwkeurig toe te zien op de belangen <’er naties. Indien wy zulks niet doen, zullen wy de verwachting der volken beschamen. Bepaalde uitgekozen klassen der mensch- heód zijn niet langer de regeerders der menschheid. Het lot der mcnschhei'l is thans :n handen van de volken der geheele wereld. Bevredig hen en ge hebt u niet slechts hun vertrouwen waardig ge maakt, doch den vrede gevestigd. Bljjft ge in gebreke hen te be vredigen, dan zal de regeling, welke ge kunt treffen, niet tot stand komen, noch den wereldvrede bevestigd worden. Gy kunt u een denkbeeld vormen van de gevoelens, waarmede de vertegenwoordigers der Ver. Staten het groote plan voor den volkenbond steunen. Wjj beschouwen het als den hoeksteen van ons geheele program, dat onze doeleinden en onze idealen in le zen oorlog tot uiting brengt en dat de ge associeerde naties als grondslag voor over eenstemming hebben aanvaard. Indien wy naar de Ver. Staten zouden terugkeeren zonder alle pogingen in het werk te heb ben gesteld om dit program te verwezen lijken, zouden wjj ons d«L verdienden toom onzer burgers op den hals halen, daar zy de lichamen zyn, die de groote democratie vor. men en verwachten dat hun leiders hun denkbeelden tot uiting zullen brengen en geen eigen belangen zullen behartigen. Zy verwachten dat hun vertegenwoordigers hun dienaren zyn en wij hebben geen keus dan aan hun opdracht te gehoorzamen. Doch wij aanvaarden deze opdracht met de grootste geestdrift, daar zy de hoeksteen vormt van den geheelen structuur, waar naar wij streven. Wjj mogen geen letter laten vallen van het program, dat onze lastgeving uitmaakt. We zij hier byeen om ei voor te waken, dat elk volk ter wereld zyn eigen regeerders en zyn eigen bestemming kieze, niet, «co als wij, maar gelyk zij zelf het wen- echen. We zijn hier kortom om te zorgen, dat de grondslagen van den oorlog zelf wor den weggevaagd. Deze grondslagen waren bizonder uitverkoren door kleine groepen van civiele bewindslieden en militaire sta. ven. Die grondslagen waren de aanranding van groote mogendheden tegen kleine, -Niets anders dan de ontvoogding van de wereld daaromtrent zal den vrede tot etand

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1919 | | pagina 1