18
late» -
klieren
8 Hatr-
llea.
«Ml lil
§1
»»H I I
N
15 Februari I9ll>
57e Jaargang.
Mo. I3W.30
'1
Haar
Eerste Blad.
tj0<la.
11
Fevilkrtoet,
CINDERELLA.
dit Blad.
ADA
NK
andelaren
p«M«- I
lit Fnblm ni dii Irbeii
VERSCHIJNT DAGELIJKS
-
11 r 1 1 -
L'Tievi’Wc- en -z^.<4.‘^r‘®x'te3n.r5-e'blai.cL vooi O- oixcia. en. Cmstzeken..
BEHALVE* 7-ON. BN. EEE3TDAGBN.
Zaterdag
Bureau: MARKT 31. GOUDA.
Ii Mb|i it tolt*
m. WlM
Adminiuratie i 'lelef. Intere. 82.
Kedacde Telef. Intere. 545.
werkloosheid en
voelbaar,
in
aoan.
eeland.
verysel
In
vrorg zijn vader ten hoogste
fluisterde Hester,
die
nis.
Om Gtno«C«*
fWortfc rarrafigM
a
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
■rtrt se
ra haar
Me van
id Haar
OO.OOO, 367J
1 Bouw,
dwonaiM. Ar-
dat
arm-
Mbet
Isshen S
tovd, S
icr hst S
maren
k ver-
3941 I
eek.
n proef
•e wtsi
I r-w*»
Tangei w.
lebben;
aodaad.
Sial of
i" van
s voor-
cwblt.
it men
aiea
n wryft
richting
Barker Kom en danst'
,.Je moogt mij th, polka tien dansen!
..Je moogt n»IJ rond ita draait»!’*
,.Je moogt mijn jaspanden zica fladde.
>-n 1” zong hij op gw<n bepaalde
slotte enkel en alleen aan den arbeid, zon
der walken dan vruchtbaaraten akker niet
bijtend vrucht kan dragen.
soliedste
eubelen,
i. Balletten,
i pluche, Vee-
n en Satijn-
plegels, Schil-
i voor jongelai
E B CROCKETT.
OM het Bobatoab vonaald
J P, TO88EL1NK-VAR RORMJlt.
CMl virtiiM
Het einde van den oorlog is totaal anders
geweest dan de heele wereld het zich had
gedacht; het menschdom is eigenlijk door
dat einde overvallen.
Veld andere toestanden zjj«t ook geheel
ander» dan het gezonde verstand zich vier
jaren voorgesteld luid, dat ze zouden zijn.
In d»n oorlog had op groote schaal ver
nietiging vai) waaiden plaats, de normale,
op de instandhouding der samenleving en
wrhooging hater welvaart gerichte, produc
tie kromp hoe langer noe meer in, terwijl
daarnaast een tot het uiterste opgevoerde,
echter on.eoojiomisch© productie in de oor-
logeindoi tr'-eën en de daarmede samen han
gende beorjjven reusachtige krachten ver
slond. Het militarisme vernietigde duiden
de menschenlevens en enorme kapita.en, en
ook het ;r. alle landen heerschende staats
socialisme kenmerkte zich allerminst door
•zuinigheid.
Zoo hebben we langer dan vier jaren ge.
leefd, totdat de ontwrichting door vrijwel
de heek) wereld volkomen was .geworden.
Hoe dachten we ons nu den tyd, waarin
de vrede onder de. menschee zou zyn ter ag-
gekeerd?
In onre voorstelling zou, by het einde van
den oorlog, zoodra mogelijk gestreefd moe
ten worden naar herstel van welvaart en
orde, en wij meenden en meenen nog
dat dit alleen bereikbaar zou zijn door de
Inspanning van alle krachten en het be
trachten vnn den grootschen eenvoud.
De „grout-doenertf” in het leven van het
individu zoowel als in dat dm* staatsmach
ten, ja in letterlijk lederen kring, in de tij
den die den oorlog voorafgingen, heert on
afwendbaar tot de raanp, die in Augustus
uitbrak, doch daarvóór opk reeds lang het
menscMdoiu teisterde, geleid,
Noem dat gerust „imperialisme” of ge
bruik een ander word dat de groote massa
niet begrijpt, doch met welgevallen hoort
uitspreken een feit is, dat de wereld de
vruchten heeft geplukt van haar eigen
welk.
De oorlogstijd is de onvermijdelijke peri
ode van terugval geweest, van algemeene
verarm mg en ontreddering.
Deze verarming en ontreddering open,
baart zich, het meest-rechtstreeks en voor
ABONNEMEVfSPRUS: per kwartaal L25, par week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ3.15, per week 24 cent, neral waar de beeorgiug per looper geschiedt.
Franco per pose per kwartaal f*L75, met Zondagsblad 3.65.
Abonementen woeden dagelijks aangenomen aan oos. Bureau: MARKT 3i, GOUDA.
t»,j LxMoieu. den boekhandel en de pietkentoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Genda en ■■wtreben (beboorende tot den beeorgkring)»
1—5 regel» l.'|5, elke regel meer ƒ0.20. Vaa buiten Gouda en den beeorgltringi
1—5 regels 1.30, ellao regel moor ƒ0.». Advertentie vnn publieke vermakeitfk-
heden 12% cent per regel. Advertenties ia het Zaterdagnummer *N toeriag op den
kkerij
n, qocoa
l. te K*»nl. I*
4. KlaMMrf.
(iOIJDSCHE COURANT.
exploiteerd zou het ten slotte zijn koeten
haart wel dekken. Men moet hier te* rtede
voor het huren van een vergaderzaaltje,
waar misschien voor vijftig portonen nlcata
is, een bedrag van tien gulden per avond
betalen. Het is nog niet zooveel jasr gele
den dat men hot zaaltje gratia kreeg on dat
de vergctxling alleen werd gezocht m de
verdiensten op de consumptie. Thana u dat
wel andei» on juirt nu het aantal btm-blk-
baro za.:en gering la en er dus te moer aaa
verdiend ksn worden.
Wanneer de gemeente in het centrum van
de stad eena een algemeen vereenlfiiffs-
en congresgebouw «tfchtte zou het op ge-
makkriijke wyre steun kunnen veri?enen
ann aller.ei vereenigingon, die ook van zeer
groot »o< laai nut zjjn, maar die nu eenmaal
nimmer in aanmerking komen voor steun
uit de gemeentekas. Wanneer men de zalen
beechikbaai stelde voor besloten vergadè.
ringen van vereen!gingen die zich geen vei>
maak-doel stellen, zouden alle vukv<jreeni-
gingen er voor in aanmerking komen. Het
ware eenvoudig een regeling te treffen, dat
landelijke vargaderingen slechts één of
tweemau’ per jaar de beschikking kregen
over een vergaderzaal.
Het lijdt geen twijfel of tal van vereen!,
gingen zouden van dit gebouw profil t trek
ken. Het zou de gemeente weinig kosten en
het zou een attractie zijn om in den Haag
bijéén te komen.
Wü geven het denkbeeld in ovenveging.
Het lijdt geen tiwjjfel of vele vereen I gin gen
die over het geheele land haar vertakkingen
hebben, zouden van de Aangeboden gelegen
heid profiteeren tot voordeel van den Haag.
Het vawmdelingenveikear zou er krachtig
door bevorderd worden.
De uitgaven van alle vereonigingen ztyn
zeer gestegen en zoo gemakkelijk als het
den staat en de gemeente valt om de be.’aa-
bugen te verzwaren, zoo moeilijk en zoo ge.
vaarlijk Is het voor een vereeniging ot haar
contribut e te verhoogen. Het is van alge
meene bekendheid, dat in deze dure tijden
velen zeer licht geneigd zijn om te bedan
ken wanneer de bijdragen worden vo hoogd.
Vcoral wanneer het vereenigingen zijn met
een hefdadtg doel, d. w. z. met een dce*. dat
niet in <k eerste plaats de bevordering van
een bepaald belang der leden betreft. Het
eind van het liedje ia dun gewoon.’Ijk, dat
!-Ö de overheid om hulp .Wohdt aangeklopt
en die overheidssteun heeft onmiddelldk
'tengevolge dot het karakter,der verend-
ging zich wijzigt en dat volei leden meenen
;?iu ur! hun steun/te kunnen terugnemen.
Vandaar ons dénkbeeld, dabde gemeente
cens op andere wjizo dan rechtstreeks zou
trad ten wet ve!e)vereeniginge| te steunen
.oor hun de gelegenheid tot het houden van
vergaderingen en het inrichten nn hun bu-
reaux te vergemakkelijken. Het vaneen»-
gingaleven begint hoe langer hoe meer zjjn
centraal punt in den Haag t« krijgen, aaa-
getien vele vereenigingen onmiddellijk con.
Advertentfön kunnen worden inrezoadM door tu-ecbenkooMt van «oliede Beekkaa-
delaren. Advertentiebureaus en onze Agenten.
zaakt de arbeidsproductie te verminderen,
hetgeen beteekent vermindering van ar-
beidskracht
ten, die znh wel’heilig er voor wachten zul- De'oorsprong van alle welvaart ligt ten
len eenige afkoeling in de langzamerhand
tot kookhitte gestegen gemoederen te bren
gen.
Het is toch werkelijk hoogrt onwaar-
schünlljlr, dat de toekomst zóó zéér van het
verleden ral verachiiton, dn» daarin ieder
onzer zondei eenige, of althans niet zéér
geringe :n«pannmg, in wfcelde van den vind
zul kunnen leven.
hij wootend uit.
,.Wa*
verbaasd).
„Naar Lukas,"
medelijden kreeg.
..Lukaal” zeido Stanhope, de woorden
opvangende aJs een die aan voorzeggen
g’woon is.
„Laat me eena zien, zei de vwter die
eenige achterdocht begon te koesteren.
Stanhope zocht, tartte en liet het boek
vallen. Hertïr die achter den knaap »to id,
raapte het boek op, om het don heer
Torpbichan te overhandigen, mH een
vlugge beweging, in de kerk van St. John
geleerd, opende zij het bij hot Evangelie
V2.“ LJcoa en overiiaadigde het zoo aan
Naar onze meening tal in de toekomst
gestreefd moeten word^ maar meer volks
geluk en meer volkswelvaart dan het ver
leden aan de maatschappij geschonken
heeft
De sociale tegenstellingen waren in ‘me
nig opzicht veel te scherp en een bron van
onvrede, naar beide zijden.
De arbeidsvoorwaarden waren in menig
bedrijf nog verre van behoorlijk.
Het feit dat zoo.menig arbeidzaam man
biet in rtaat was Voor zich en de zijnen
een menschwaardig bestaan te verwerven,
was een aanklacht tegen de samenleving.
Het feit, dat zoovele mannen en vrouwen
na een werkzaam en deugdzaam leven, in
hu grijsheid tot armoede gedoemd waren,
schreit ten hemel.
Zoo zijn er vele ittfMtenden te noemen,
welko-.het korte wxWfirtt w»l voor eens en
voor altijd opgeruimd moeten worden.
Men slaat thans echter over tot uitersten,
welke rtellig het geluk niet zullen brengen.
Verkorting vaavarbeidstijden Goed, waar
ze noodag is, dient ze te worden aange.
bracht.
Maar dan niet een generaliseering van
een arbeidsdag, die een bespotting is van
het menschelijk arbeidsvermogen en die al
leen leidt tot noodlottig verzuim van werk.
gelegenheid en ongebreidelde duurte.
Want dit is tochJieker, het logisch ge
volg van alle, thans ui volle actie door de
arbeidersgroepen naar voren gedrongen
wenschen, dat by vervuiling daarvan, na
zéér korten tjjd, de waarde van het ver-
kregene door de met alle vermeerdering
van koopkracht onmiddeUIjk samenhangen,
de verhooging van levensvoorwaarden, tot
nihil wordt gereduceerd.
In het algemeen zullen de bedrijven bij
invoering van al de gewenschte maatrege
len een periode van groote moeilijkheden
moeten doormaken, waarvan het resultaat
i» dat de industrie erin slaagt de nieuwe
lasten rif te wentelen op den afnemer, en
zoo dit niet mogelyk is, dan wordt genood-
geande.
wiuten.”
liet ook Stanhapo gedaan heb-
nwe Schouwburg.
s VX.IJX0.
moe fa kennis suillea, zij zal zich er met
mij over verhe^geu.
i „Welk gedeelte van. do Heilige Schrift
houdt je belangrteüling gaande. Ik steler
belang in dfct te
Dit zou 1
bon Maar hij koa geen «chrifv onderste
boieu leem- Hij moert er dus een slag
nuar slaan.
„De Heilige Geest naar Ezra," bracht
INGEZONDEN MBDBDflBUNGBNi 1—rag** 1.M, «ik» regel
Op de voorpagina 5# W hooger. *‘r M - cè.
Gewone advertentilte en ingewoden mededeeli^raP bfl contract tot MT gereÜ
ceerden prtfe. Grort» letter* en rawten «enten. b> rattend naar plnetaruinete
ren 1 zong hij op gw<n bepaalde was.
En voorda» do zware, eerwaardige vrouw
.a verzot Kón koflion, had <k> roodharig»',
omtewgetuie knaap haar om het middd
ge'-at, of Haver om zooveel ah zijn ano
kon onwrpannea Het volgend oogmblt<
draaiden de twee de kamer rond, dikwijls
en vrij onzaoht in aanraking komende
nw»t badcenjdMiken, leienaars m «toeten
en Grubby huVende ba ren hoek zencten-
de door een klinkenden khp omdeooren,
haar door jni«nhrec Stenbop» toe^edreM*,
uit louter vriendschap «i dartelheid.
„Jongeheer Stanhope - ik wil zulk
rdrag nM bug^ serdragen rt?p de
oude vrouw bulten adem uit, toen hrt
draaien ophled, „uw mooier lal vt» deze
beteedgirg booren, voordat ik ren uur
ouder ben-*’
„Ata te kakt. BWdv-, anewoonte «te
.roodharige bengel, „zal Ik. zoo waar als
Ik hter rta om je geboorrrtxnrija aohrij-
von en het aan den koetster geven.' Hij
«II te afteen om ^Md. Wel. hrt teato-
c! jj te grootmoeder geariwriap houdt!
gol hi| e«w tegent mij
Eiggew kan nook aooW onbeechaamd-
hfdd gezegd bobben”, antwxMtrdde do
vrouw, haar haar en japon 'Wwr In Orde
brengende.
lievelingen. Gaat voort met jullie etu-
dieb, zooals je nu bezig, zijt, en je »ult
giëerd worden door God on de menbcheu
i- rr> jelui zult ook m ij n o goedkeuring
ontvangen.
Sjlvawiw verwijderde zfsl» weder door
de gang, naar het scheen op dezelfde
mant van de onhoorbare muziek.
Stilte vervulde de leerkamer, die duur
de tot hrt vervelende on weerkaatsende
geluid zijner voetstappen op den Ingideg-
dou vloer der gang overging in den scher
peren klank der tegels in de vortibule.
Toen barstte liet oproer los. Jongeheer
Stanhope wierp den Bijbel in een hoek
der kamer, hv.xrdoor een InictkoRer om-
stootende, die jongejuffrouw Oharlode be
spotte en teiens de pop, die zij geduren
de het onderhoud \an baar vader, cp
haar schoot verborgen had gehouden- Lot,
boos over deze b 1 ed'ging, wierp zich
op naar broer en trok hem aaa het h iar
- een ongeljklige manier van aanval,
want luaax uigm vlecht was veel geschik
ter om ruw aangevat te worden. Na eeni-
ge oogenbliklken eindigde d ze rtrijd ook
in hevig snikken. Zij zou het aan I der-
een vertellen en zich wreUon. „Ha! ha!
Wacht maar!”
Daarna wendde Stanhope z’ch tot si’n
nicht Hij zag haar aan met tets,
naar eerbied geteek: „Laat me je
spieren eecs zien,” zei hij, „je
ateriwijn.”
„Er te niet veel au te voelen,” ver
volgde bij, toen Hester het gevraagde
lichaamsdeel uitetrekte. ..Maar wat ar 1»,
Is nogal rtertg. Wert je wel'
ren voor mijn oogen kreeg, toen je ®*J
iedereen
duurte.
Iedere gelegenheid nu, tot hervatting van
den arbeid, te een middel en vrijwel het
éénige middel tot herstel van het
kwaad, dat over de wereld te gekomen.
De arbeid alleenAuui ons er weer bovenop
brengen» en daarnéért dient de grootste so
berheid te wordon betracht.
Door arbeid slechte ontstaat welvatart,
maar do welvaart I s ©r eerst, wanneer de
levensbehoeften bevrediging hebben gevon
den. Hieruit volgt, dat de welvaart éer in
treedt naarmate bedoelde behoeften zich
weten te matigen.
Men behoeft ia het geheel geen ge.eerde
of geschoold socioloog te zijn, om dit alles
in te zier.
De zaak is hier zoo eenvoudig mogelyk
aangeduid.
Zij te eenvoudig, zooals vrijwel alles, wat
waar is, eenvoudig te.
Toetsen wy echter aan deae waarheid
hetgeen we ia deze dagen om ons heen hoo.
ren en zien gebeuren, dan te het geen ge
voel van gerustheid over de dingen, die
komen gaan, welk zich van. ons meester
maakt
be ontreddering en verwildering, welke
de oorlog over de menschen heeft gebracht,
schijnen by duizenden en duizenden aller
eerst er*n gevoel van weerzin tegen <len ge-
regelden arbeid te hebben opgewekt, en
daarnaast een onweerstaanbaar verlangen
naar bevrediging van de meest verscheiden
materieele begeerten.
De algemeéne indruk te, dat de arbeider
aarzeèt om zyn werk te hervatten, ja, dat
hjj met oew grootst^n weerzin tegenover
den arbeid staat, terwijl allerlei onbekookte
en onverwelkte theorieën zijn bren tot
berstens toe vervullen.
Do lucht is vervuld van theorieën over
Ide rechten en de hoogheid van den arbeid
en daarmee wordt dan in matelooze een
zijdigheid slechts de handenarbeid bedoeld
de verheerlijking van den arbeider kent
om zoo te zeggen g^en grenzen, maar prac-
.tisch wor-4 er veel meer gestaakt dan ge
arbeid, terwijl in ieder geval het halve
^menschdon; zich uitput in maatregelen,
waardoor in de toekomst althans het arbei
den tot een mfaimum zal zyn teruggebracht.
Intusschen grijpen armoede, schaarschte,
duurte en werkeloosheid natuuriyk, o n-
jdanks het einde van den oorlog, nog
voortdurend om zich heen.
Het arbeidende volk, dat er zoo ontzet
tend moe.kyk toe kan komen, alvast maar
weer een3 met arbeiden te beginnen, theo.
37)
Hij had telkens beproefd hrt boek om
te koeien, maar hij voelde zijns vadere
oog op zich gevestigd en wensahte
o? heeterdaad betrapt te worden.
„Wat zei je? spreek duidelijk als het
u blieft. Bedenk, dat de heer Grubby
Qruadj’ de beroemde redwiaar, zoo goed
*m te zeggmn, dat ik geen klein gedeel
te van mijn succes *r hrt Huis, ik spreek
Mi hrt Lagerhui»’(dlfc nederbuigend
tot do rtlcia van hrt land, van wie nl4
vtrwachi kon worden, dat zij zuLe din
gen wtrt.) - de heer Grubby Grundy,
ze» ren uitmuntend spreker, was goed
(tenoeg te zeggen, dat de helderheid van
mijn uitdrukking en de klank mijner
»tem mij deden rtagen, waar ander n In
gebrek*, zouden zijn gebleven. Dus I er
duidelijk spreken mijn jongen. Welnu, wat
wn F aan bet studeeren? Den Bijbol
Ik ben blij dit te zien, Stanhope. Dit
belooft tets goeds voor de toekomst, als
je zonder waarschuwing binnen-
ywneod, j® bedg vtadt In den Bijbel te
ft zto
H1UBVKK LUT hfal HOFSTAD.
CCCCIA1.
Wanneer wy in den Haag eons *'g dik
willen ioen en de Hagenaar ho^ft de
reputaLe, dat hy dat graag doet dun zet
ten wü oen broeden «Ukken, hoogen bj nn op
over de betoekenis van oen Haag als inter
nationaal centrum. Het staat deftig en
voornaam om over internationale kwesties
te discussieeren. Het vraagstuk vnn het
vreemdeUngcnvericeer komt dan spoedig ter
sprake, de hotel-kweötie verschijnt eve» eecs
op hot tapijt en ten slotte komen wy van
zelf aan etn zeer belangrijk punt n.1. het
ontbroken van een goed centrum voor ver.
gadermgen en congressen.
Het is jammer dat wy sinds ve'.e jaren
gezegen 1 zyn met een gemeentebestuur
wy hebben vooral het oog op den gemeente
raad dat zeer beperkt is in zijn blik en
zeer laag bij den gron.i Is in zyn Jaden.
Allo breedheid Is het onbekend. De water
laarzen van tijdelijk gemeentepersoneel lok
ten eena een uur debat uit in den gemeente.
raad’ over de vervanging van zandbakjes
door papiermanden werl een zeer ernstige
vraag LóstelxL Maar wat is er ooit gedaan
om het vreemdelingenverkeer te bevorde.
ren? Onlangs heeft men zich uitgeduofd
om het Ii itel des Indes te behouden. Dat
was nu cuk zoo’n ontzaggelijk groot bc'ang
dat een blind© het moest zien.
Dringen I noodig is al uaren een vergader
gebouw. Men kan zich^.iet voorstellen hoe
moeial’yk, bijna ónmogelijk het is eon ge
schikte vergaderzaal te kragen. Dat ge’dt
niet alleen voor groote landelijke vergade
ringen, rwsr zelfs voor kleine plamsel jke.
Allicht veronderstelt men dat er vein cufé’s
zijn die z<uien verhuren. Dat is ook we’, zoo,
maar meestal is dat zeer gebrekkig en zeer
duur. H'-t B. bijna onmogedyk om een zaal
leeg te vnden. Het aantal vereen’giagen
breidt zich uit, het getal vergaderingen
'neemt toe en het aantal vergader-i’^n !s
eer of- dim toegonomen.
indien den nu een» iets wilde loen
waar al.e vereenigingen ieta aan ha'den,
dan stelde het een goede localiteit beschik,
baar. Meermalen is de gelegenheid om dit
te doen ge’veest en was iets bèsch.klaar.
We stekel ons voor dat oen zoodanig ge-
'bouw niet rlleen ©enige vergaderlokalen zou
bevatten rech tevens ee.i serie kamers die
door vereenigingen op goedkoope wijze ge-
huiuxi konden worden o<ii er het bureau def
vereeniging te vestigen. Indien een dege
lijk gebouw met mercantiel talent werd ge-
retiseert en filosofeert e^- manifesteert in-
tuasehen maar door, en gaat zich in mate
looze toe ju «hing zijner leidslieden te bui-
vaa Lukas
den vader.
,.O, dank ja. Hwter," zrida hij, „Ik
kan r.lcn, dal je reed» de «rfcndeclmp en
hei vertrouwen gewonnen hebt van je
jeugdig** leerlingen, - ik meen makkers.”
Heater antwoordde kalm: „Ik ben een
b-x-tje vermoeid; zou ik naar mijn eigen
kamer mogen gaan.”
„Zeker, lieve,” tri Sylvanua met een
ghn.laeh, „wij zullen je toch na tsfel wel
weer zien. Ik tal Iemand zend», om Je
den weg naar boven te wijten» trtzUos,
IN.
zoo handig u-gvn dm muur zette. Zij
bozit niets gwu kracht, daarom kunnen
.wij haar zoo gemakkelijk de boa» zijn!”
IM jongeheer wees als terloops naar
mejuffrouw Marfin, die onderworpen, boe-
k<n, Dien, prt!ouden, pennen en vioribla-
den opraap.e. die overal verspreid lagen
en ze tot behoorlijke orde terugbracht op
do planken, die aan een kant van do ka-,
n er waren aangrt>raeht. Stanhope sloeg
h iar minachtend gade.
„Zij is wel goed, maar er is geen pit
inmerlttó hij op, ju’sf alsof juffrouw
ï>:a»hope doof was.
Ilk vind, dat je een afschtrwelijke, klef-
ino jong,.*» bene", beton He-^r varont
waard gd. „ais Ik iets met te maken
hod, zou ik je wel loeren je a-der» te
g«dragen
„Dat wil Ik wel grtooven”, tel Stan
hope kalm, „maar je bent ooft gw>n Bet
<tv Mor in. Ik vond hrt erg braaf
je, niet tegen dcc oude te kikken, en
je hielp er mij zoo netje* uit met Earn,
alsof jé Tonv Gibblna waart geweest
„Fn wie ta Tonv GibHns,’’ vroeg Hes
ter, die heel moe was, maar gem lust
bod dit te laten biljken.
Tony pibbens te mijn achoolkameraad.
H’l Is een wooder, dat zeg ik je,
lieeft do mooiste terriers - da-wtumden ba-
do.l i’<
„Als het u belHt, juffrouw, 5c mort u
uwe kamér wij tra", de rtetn’ klonk Her.
tor ate v«u verre komende.
„Hoera I" rb-p StmLopê op een vrouw
van mjddelbaren teeftld toeloopaode, di
do geheeje deuropening nnam, hier i»
de oude Biddy Bbrkar. Hoe maak Ja hrt