)N
i
r,
IT-
HEREN.
SIBKS
men
iger
in
TABAK.
^aagd
DE VREDESCONFERENTIE
'V
•\u tij’ ^4
keuze
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
rijzen.
Bureau: MARKT 31, GOkJDA.
dit Klad.
Feuilleton.
»len
EMAN.
KT 84.
Gouda
ea.
CINDERELLA.
DiuscUg 32 April 1BW.
-teJcx Troor O-otxdL». «xl Oaxxsxxe jcexx
verschijnt dagelijks
28
t
UtomiaiMrade I Talcf. Inters. 82.
Hedactie i Talef. Inters. S4S.
bezet,
662 28
Ma. 1789 18
J
haar toe
h. 443.
niemand aan haar gnlijk,
nie-.
(Va* rn.na)
der Brand-
clientèle, die
i hunne brand-
handelaar te
INGEZONDEN MRDBDIELINGW: 1-4 rtgola 1.W, rggwl rweer f.49.
Op de voorpAgta* W heo*"
an de Brand-
1804 60
van
de
i i
350.
1280,-
11SO,-
1050,-
800,—
1570 40
>lwn.
|roote partij tabak,
ivere buitenlandiche
ij voornemen» deze
je prijzen, tebejin-
IIL tot en met ZA-
voordeel en bezoekt
en van Braziel Helen
I86l 15
die, sedert den aanval van 1914, als ver
vallen moeten worden beschouwd. Neder
land, dat deze verdragen heeft ondertee-
kent, vraagt op goede gronden, dat de her
ziening zal plaats vinden in het bijzijn van
zijn vertegenwoordigers. Dit verzoek is
gunstig ontvangen.
sladlooa bericht van Duitsche zijde
Kt er in Milaan ernstige ongere-
il hebben plaats gehad, waarbij 450
in hechtenis zijn genomen. De z6-
ift socialistisch partijbestuur zoki
naar Milaan zijn overgebracht.
s arsolraden
Wat er eig
we nog altüt
halve rustjgd
Een drqf
meldt, dal
geldhedent
personen l
tel van hl
van Rom^i
De revolutionaire arsolraden van het
district Boedapest hebben bun tweede ver-
eenigde zitting gehouden. Do eerste rede
naar was de volkscommissaris van onder
wijs, Sigmund Knuffy, die zich namens de
tot dusver zegevierende revolutie tot de ar
beiders wendde met den oproep zich te wa
penen en zich beter-idan tot dusver ter ver
dediging van de proletarische dictatuur uit
te rusten, daar zij door gevaren worden
Qmu advwtoatita an togwemteu mndaMiafftn b|. oauteact tot «aar
«aarden prij«. Greet* totters an ruim wteniiu hiwabeni ano -plnataaiiimle.
Adrertontiën itunnan wwrdan lagtaondaa teor taaaahmtemrt van aalieda
tel—w, Advertentiebureau» an ease Agenten.
Een afaokuwelijk misverstand. - Hst statuutvsn
Belgifi en de Fiume-kwebtie. - Een Amerikaansch-
Japanach incident. In Spanje. - Ongeregeld
heden in Milaan. - Een offensief van Roemenië
tegen Hongarije.
ONS OVERZICHT.
aansluiting met de wvertiandig'ng va-i hët
ontwerp onderhandelingen over den inhoud
zuUen plaats hebben, ais gedelegeerden zijn
benoemd: graaf Brockdorff, Landsberg,
Giesberts, alleQ ministers, en voorts Leinert,
dr. Melchior en prof. Schueckmg. Dit ge
schiedt onder voorbehoud, dat den gedele
geerden vryheid van beweging en vru tele
grafisch verkeer met hun regeering wordt
gewaarborgd.
In de kwestie vanFiume Is gisteren een
crisis gekomen. Wilson woonde de zitting
van den Raad van Vieren niet by, nutor
beraadslaagde met de Amerikaansche de
legatie, die met algemeene stemmen besloot
over dit geval mededeeling in het
openbaar te doen, voor het gf-
val men gisteren niet over het doode punt
heenkwam.
Wilson kan wegvaren ook, indiem hy wd.
De „Geonge Washington” is n.l. te Breit
aangekomen.
te»r
H. R GRQGRWT
Wt bat tehoteab v«n—M
- te*
P.’ WE68HL 1NV-VAN ROSCOM
(Nadruk
Het is niet te verwonderen, dat de Duit
sche minister van buiitenlandsche zaken zich
vergiste. Maar in Frankrijk vindt men, dat
dit eenvoudig niet te pas komt. De Duif.
sdiers vergeten slechts één ding, schrijft de
Matin, nJ. dat Diutschland de nederlaag
heeft geleden. De Duitsche gevolmachtigde^
gelyken op geen der onderhandelaars van
vorige verdragen. Het spreekt vanzelf, dat
de geallieerden het Duitsche voorstel mét
kracht zullen afwijzen. De vijandelijke gé-
volonachtigden zullen het recht hebben hu(i
besluiten aan hun regeering voor te leggen,
die te Weimar kan beraadslagen, doch zij
zullen slechts over een beperkten termijh
beschikken. 'Dezelfde mannen, die van het
verdrag kennis hebben genomen, moeten de
volmacht bezitten het te onderteek enen. Tus-
schen Berlijn en Versailles is geen twist-
geschrijf mogeljjk. Alleen te Versailles moet
het verdrag worden openbaar gemaakt, ter
hand gesteld, opgelegd en onderteekend. Zoo
niet, dan zouden de geallieerden zich kud-
nen beschouwen als te staan tegenover een
manoevre tot vertraging van den loop van
zaken en moet de wapenstilstand worden
verbroken. Het woord zal dan aan maar
schalk Foch zijn, den beste der gevolmach
tigden.
Dat klinkt wel heel beslist. Maar men
moet het zoo ernstig niet opvatten; want
van 'Duitsche zijde zou men genoeglijk kud-
nen opmerken, dat ook de Matin iets ver
geert, n.1. dat er een zooiets van revolutie
1 over Europa is gekomen in den laatsten tijd,
dat de Fransche soldaten, eenmaal thuis,
liever thuis bleven.
Eenige dagen geleden wezen wij erop,
dat, indien de Duitsche regeering het vre
desverdrag elechts te halen had, zij daar
voor geen gevolmachtigden behoefde te zen
den.
Dat heeft echter tot een incident geleid-
De kwestie ontstond zoo: de Duitsche r|-
geering ontving de volgende mededeeling:
„De opperste raad der geallieerde en ge
associeerde .mogendheden heeft besloten
Duitsche gedelegeerden, die van volmachten
zijn voorzien, den 25en April 's avonds naar
Versailles uit te noodigen om daar den door
de geallieerde en geassocieerde mogendhe
den vastgeetelden tekst der voorloopjge vre
desvoorwaarden in ontvangst te nemen; de
Duitsche regeering wordt daarom dringej#
verzocht het aantal, de namen en de hoeda
nigheid der gedelegeerden, dieizy naar Ver
sailles denkt te zenden, kenbaar te maken,
alsmede het aantal, de namen en de hoe
danigheid van de personen, die ze vergezel
len. De Duitsche delegatie moet zich ten
strengste tot hare rol beperken en slechtte
pérsóhen bevatten, die voor hun bizondeije
opdracht zijn bestemd.”
Het antwoord daarop luidde:
„De Duitsche regeering heeft de med4-
deeling van den Franschen minister-presi
dent en minister van oorlog ontvangen. Zij
zal de heeren gezant von Haniel, de gehei
me gezantschaiperaad von Keiler en de wel
kelijke gezantschapsraad Ernst Schmitt in
den avond van den 25en April naar Vej-
s allies zenden. De gedelegeerden zijn van de
vereisohte volmachten voorzien om den tekit
der voort oopigé vredesvoorwaarden in ont
vangst te nemen, welken zij aanstonds naar
de Duitsche regeering zullen overbrengen.
Natuurlijk bedoelde de Duitsche regee
ring hiermee te zeggen, dat zij vertegen
woordigers naar Versailles zal zenden om
de vredesvoorwaarden in ontvangst te ne
men en deze naar Weimar over te brengen.
De Raad van Vier heeft dat echter niet
bedoeld; hij heeft althans geantwoord, dat
hy geen vertegenwoordigers kan ontvangei,
die slechts boodschappers zijn en dat ce
Duitsche regeering vertegenwordigers mm t
benoemen, welke dezelfde bevoegdheid hel -
ben als de geallieerde gevolmachtigden.
Hierop heeft de Duitsche minister
buitenlandsche zaken geantwoord, dat
Duitsche regeering aannemende, dat
het offensief nog niet aan den
Heden is echter die t
dat wij er rekening mee m<wt«f Jh<
dat de entente met alle krt&U tJt
sief tegen ons zal beginnen, >4? Wet
rialisme der entente den lus, Mten h
proletariaat van dit.land reeds vroeg
den hals heeft geworpen, niet alleen
hem nog nauwer aan te halen, doch ons er
mede te worgen.
Edoch, ik moet zeggen, dat wij er ook
>r wat de bewapening en uitrusting betreft,
-slecht voor staan, omdat wtf de oorlogsuit-
rusting in een oninogelijksn toestand hebben
overgenomen. Het mocht ons nog niet ge
lukken In den ons ter beschikking «taanden
tijd dien toestand te verbeteren. Er kan
dus geen sprake van zijn een grootscheep-
sche militaire actie te ondernemen. Er zijn
ons uit bepaalde kringen wenken gegeven,
dat, indien het proletariaat van zyn macht
zou afzien, als het de naar het socialisme
leidende >evergangsmeetregelen zou opge-
ve®, Indian deze niet onmiddellijk van kracht
zouden wonden of althans het socialisme
zoMdea uitetellen, het offensief der entente
bedreigd, «iet door dusdanige, welke hup
val zouden kunnen veroorzaken, doch door
zulke, die in de kiem moeten worden ver
stikt, nog vóór zij tot ontwikkeling komen
en hun uitwerking zouden kunne bevesti
gen. De Parijsche conferentie heeft haar
imperialistische bourgeoisiën tegen de Hon-
gaarsche proletarische revolutie gemobili
seerd. De imperialistische bourgeoisie heeft
door middel van het Roemeensche leger een
aanval tegen de Hongaaraoh»
Radenrepubliek in elkaar
gezet Met kracht moet ervoor gewerkt,
dat de internationale eendracht, de sociali*.
tische internationale gedachte en de prole
tarische broederschap door een agitatie en
met allo wapenen der propaganda op het
Roemeensche leger overgedragen worden,
en dat het achter dit leger staande onder
drukte, uitgebuite en met stokslagen ge
tuchtigde tot slavernij gedreven Hongaar-
sche proletariaat wordt bevrijd.
Het tweede gevaar, waarmede reke
ning moeten houden, is de witte contra-r4-
vohitie. Wel is waar heeft de bourgeoisie
bij den eersten stormaanval van het prole
tariaat er het loodje by gelegd, doch zij
hoopt thans nog op de bourgeoisie der we
reld, die van Parijn uit door het Roemeed-
sche front Laar weg neemt. Het proletari
aat moet tegen deze witte contra-revolutie
zyn geheele strijdvaardigheid ontplooien en
op inatelooze wyze doen gelden.
Er bestaat evenwel ook nog een derde ge
vaar, n.l. dat de eenheid, welke het Ho»-
gaarsche proletariaat in dezen strijd op le
ven en door van noode heeft, niet zoo sterk,
niet zoo zeker is als zij het wel wezen
moest. Ik geloof yast, dat wij den aanval,
dien de internationale bourgeoisie tegen ons
wil ondernemen, zegevierend zullen weer
staan. Doch het geheele proletariaat moet
in volkomen moreele en fysieke eensgezind
heid dezen aanval het hoofd bieden. De dic
tatuur van het proletariaat is in Hongarije
zeer gemakkelijk en met betrekkelyk weinig
offers verwezenlijkt. De strijd, die thans
zal komen, zal de Hongaarsche arbeiders
tot een eenheid samensmelten, ^elke geen
macht aan het wankelen brengen kan.
De wreedheid, waaraan zich de burgerij
gedurende eeuwen tegenover het proletari
aat heeft schuldig gemaakt, moet ons n
in onzen strijd tegen de bourgeoisie vo<
oogen zweven. Deze heeft zich uit onbarn
hartigheid tegenover het proletariaat, rijt
dom en een goed leven verworven. Zy heeft
geen recht zich thans te beklageen.
Tot bevrediging van den roofzucht van de
internationale bourgeoisie zyn ia den we
reldoorlog vele honderden millioenen tot el
lende vervallen. Het is nu niet erg ah vóór
het heil en de bavr^ding ven nog meer hon
derden millioenen eenige tienduizenden mot
te Hjden.
De volkscommissaris voor buiteuhndsclie
aangelegenheden, Bela Kun, zei:
WIIDSIIIE ronun.
-ABÖNNÏMKNTSPRIJS: par kwartaal 2.40, per vak U «at. m«t loategabted
per kwartaal ƒ.1.50, per week 27 eent, 6v«al waar de beaorging per looper gesehiedt.
Franco per post per kwartaal 3.10, ihet Zondagsblad 4.—.
Abonnementen worden dagolyks aadgenemea aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze «gmten, den boekhandel en des portkanteren.
ADVERTENTIEPRIJS: Vit Gouda on ometeekan (bohoorondo tot den baaorfkring
1—6 regels 1.06, oMoe regel meer ƒ0.30. Van buiten Gouda «n den bozotghring:
1—5 rogels 1.30, elke regel meer 0.15. Adrortentiën van publieke vaMMlMHjk-
boten HYi cent per regel. AteartenVte in het Zaterdaguummer 20 toeslag op den
pWfc a
wegvaagU
Een oogonbliv hield Carus iiaar op
1 arn»lengte zijn handen op Iiaar echour
ders, en toen hij het kloppen vaji haar
hart voelde in. al den glans van vol|
maakte jeugd en volmaakte liefde iriephlj
uit: „O, je bent nog veel mooier doe
gitaren.
En toe
oogen straalde en haar
préken
Verbroedering van menschen, die elkaar
niet kunnen uitstaan, loopt gevaar spoedig
verbroken te worden.
De Sun bevat een bericht over een Am*.
rikhansch-Japansch incident in Tientsin,
waaruit zou blijken, dat de Jappanners de
Amerikaansche troepen zouden hebben bé-
teedigd en bedreigd. Japansche soldaten zou
den het gedeelte der stad hebben
dat den Franschen is toegewezen.
Naar verluidt zullen de Ver. Staten de
bestraffing der Japansche troepen vragen.
Het telefonisch en telegrafisch verkeer
met inbegrip van het draadloos telegrafisch
verkeer in Spanje heeft, volgens een ver
traagde mededeeling vin Reuter uit Ma
drid, te middernacht tteschen 15 en 16
April geheel opgehouden.
De telegrafisten eischten het aftreden van
minister Lacierva. Deze heeft inderdaad om
zijn- ontslag verzocht. Maura, de minister
president, aarzelt echter dit verzoek in te
willigen, en wil Me telegnafsiten strafbaar
stellen, omdat zij' hun werk neerlegden.
irfijk in Italië gebeurt, weto^i
niet. Het schtynt er allesbi-
W|j waren «iet geneigd om, volgens voor
stel van. generaal Smuta, die in opdracht
der entente hier heeft vertoefd, het zich
buiten dg neutrale zone bevindende gedeel
te van Mtze bevrijde proletariache broeders
opnieu<aan het juk van het kapitalisme te
offerer/Wij weten, dat het offensief van
de zy<$ der Roemeenscho Bojajenheer-
schappU op gang is gebracht en het is op
gang gebracht met de kracht, waarover
slecht» werd beschikt om tegen de Hon-
gaarache radenrepubliek te mobiliseeren.
Op ieta anders dan op een schande konden
wij, mijn kameraden, van het imperialisme
niet rekenen! Dit is geen kwestie van mo
raal of smaak, doch van internationalen
klassenstrijd.
Thans is het Roemeensche offensief be
gonnen. Het Roemeensche- offen
sief ia, naar het er uitziet, op het
moment gelukten Szatmaname-
t y is gevallen. In deze stad
heerscht reeds <ie bourgeoisie. De Roerpeen-
ache troepen staan onmiddellijk voor de
poorten van Niyryvarad en daar zal stellig
binnen zeer korfcn tijd wederom de uitbui
tende orde vanWwt kapitalisme ontstaan.
Een deel, een zeer klein deel onzer troepen,
heeft zich te weer gesteld en tot den laat-
sten druppel bloed gestreden. Een ander
deel daarentegen heeft zijn stellingen ver
laten, de afdeel ingen hebben zich ontbon
den. In Debrecen hebben de arbeiders echter
de contra-revolutie overwonnen. By Be-
kescaba is de oorlogstoestand evenzeer ern
stig. Ook daar heeft zich een deel der troe
pen ontbondeneen ander gedeelte houdt
echter nog staand. De Roemeniërs vallen
overal met een overmacht aan, met betere
wapenen en met een vollediger uitrusting
dan die van het jonge leger van den jongen
proletarischen staat. Op andere punten is
an den gaiyr-
toestak öusdanig,
’i oud en,
aften-
impe-
het t
om
om
De v(jf ministers van buitenlandsche za
ken der geassocieerde mogendheden hebben
een zitting gehouden, en zich allereerst bf-
moeid met het statuut van België. Het gaat
om de herziening van de verdragen van 1839,
En (.'hm^loopende over het wellaodTw
mhidieffl van de heerlijke geuren van ma
delieven on sleute.bloemen, meende dat
h«i leven to voren nooit het leven waard
was geweest. Dag op dag vond hij ha|r
schooner. En ze was ook schooner. Wapt
even als een milddadige zon en weldadi
ge regen een bloem, die van nature ovor-
Tioedig zou bloeien, maar verdorde doqr
gebrek aan licht en voedsel, doou ont
botten en zich ontplooien tot iets schitte
render dan zij zelf, zoo won Hestw Stir
ling werkelijk lederen dag aan sci|>on-
heid in don zonneschijn van een giroote
Helde en don Innerlijke® gloed van ga-
luk dew harten.
Carus trad op haar toe met een uit
drukking van -levendig geluk in zij®
opgen. Nadort/redond wierp hij met oen
jongeneaohtige beweging zijn mute al. Hij
zag een slank meisje in een zomerkleed'
staan wachten, hlootsfioofefe, een strik van
[zacht bauw “lint om haar hals. Hij zag
haar aan, nam haar beeld in aioh op van
het bovenste krulletje van haar bevallig
hoofd, tot het kleine muiltje dat uit kwam
kijken ouder de gepikkelde, amberkleu
rige iapon.
En erven als dit* andere minnaar zong
zijn hart:
,,Er !s
ffiand.”
Maar toen hij dichterbij was, zag hij
alleen haar gelaat, terwijl zij haar hoofd
1 wat naar achteren hoog om hemaan te
zien- Hetgeen hij daar zag, is hetgeen de
moeste waarde heeft om «gezien te wor
den, den blik, van volmaakte Helde, di©
alle vrees van het gelaat eeuer vrouw
de blijdschap ate antwoord Uit
haar oogen straalde en haar lippen zioh
tot spréken plooiden, bukte hij zich en
trok haar zoo dicht naar z;oh toe, dat
het spreken ovor moest gaan tot een zacht
geprevel, en het Hester toaschuen. dat zij
met getilolen oogen over een groot^n
Oceaan zweefde oen moederzee lu w»r
arinen zij en haar geliefde voor altijd al
leen en veilig waren.
Ais Heater eindelijk tot zichzelf kwam,
warfdelden zij het nauwe paadje op, Ca-
rus een weinig voor haar uit, zich haas
tende Megsy met oen kite ie begroeten,
half hartelijk en half als oen zoenoffer.
Zij volgde blozend en verrukkelijk ver-
legien. dat Megsy zou weten waarom zij
hean tegemoet was gegaan. Toch vertelde
zij Megsy iedereu* avond hoe zeer zij
hm liefhad enMeg^y zuchtte als zij be-
dacht, hoe die naar liefde hongerende
Hester zich geheel zette op de trouw v*n
een man, „zij te haar moedors dochter
geprezen zij d© Heer,” zei de oude
vrouw ..zulk een tneiffje geefbhaar hart
geheel in betaling, als zij verliest dan is
zij - voor a tijd bankroet en vernietigdl
A te zij naar Carus opzag zotde Megsy
in 't dtept barer zid „Maar do jongen
is een eerlijke jongen - de Heer be-
hÓédto he«n want in Zijne handen alleen
zijn d© harten der aienachen.
Hierna ging Carus op deiï elkanihoutdn
stool naast hetbakbord aitten, en praatio
opgeruimd, knuimete van Megsy s koekin
wegkapende, totdat zij dreigde hem mft
de taartarol te sullen strailfen, ate hij
nog meer stukken wegnam en de synie-
trie van haar koeken bediïTf.
Terwijl Hester doo» de helder gx«cbrob
da keuken, gng, omgord door een wi;
boezelaar - het bekoort-lijkste* bevatilgwi*»
stuk van Iniievrouwelijk ooquettarfe, dat
Carus ooit graien had. ontmoetten hup
oogen eteaar voortdurend en epraken e^n
taai, alleen voor hen verstaanbaar. En Op
Heeter’s wang iawarn en verbteakte do Mos
daarmee lu overeenstemming. Het wat
alles he»4 wonderlijk voor den jongep
man. die liade nooit te voren- gekeild
had en kracht genoeg bezeten had zich
zelf niet te vgrspftleit aan hetgeen er e»n
namaaktsd van was, - zteh plotseling <e
eerste en dadelijk aUew te weten in e<n
lUflMtebend iaeM««hart. De eenvoudigB
eigenaardig holen van het hute, het op-
heffen van. gewone lasten, bedankt door
een snel afgewend oog, half toevallige
aanrakingen van eikaars handen, (©rwfjl
zij do boorde-volle kan met water van de
wel droegen, onder aan don tuinhegi, het
licht in hei oog »va« zijn gMleMemhfj-
iwrnd© en -weer verduisterend In gOudtn
rtchflteringen. evenals de zon schitterde op
den deinenden, kristallen bodem van d«n
emmer, dit «Uev toetende nlch In zijn
gobeugwi met de onovertroffen heWerhrtd
van een eerste. Itefiiaoaadceidng.
Hoe vroolijte wettea «ij, «teh bij het mid
dagmaal, Megsy bedrijvig in de weerom
■.hen. te .bedienen. Geregeld dei.t© Hester
voor i.aair. maar even geregeld nam Meg
sy. haan- l»ord op en er roede naar
do vensterbank, z«gg«nk* ,,het past e©n
arme, oud© vrouw ala ik niet, mij neer
te zeMtm met een zoon van lordDarrooh
eida laatste van het gadacht der dudë
fitürlingH van Arioiand - ik mag niet
veel- weten, Jüaar ik woet beter hoo het
hoort.”
Maar tuffachen deze drie, zoo verdeeld
dooi het aaptfeboron gevoel van stand
der oud© vrouw uit Galioway, wi^Mdtm
gesprek en schort» zich vrooiijk Zij
lachten over alles, of als er niet» te
lachen viel, dan lodhten «e daarover- An-
dera kwam |we«maai in da week en bracht
haar loonraad - dkwijta een vtochmaal
van forellen en aoiiM een gekookte ham.
Rervto kwam aa hij kon - ctocboon Ca-
rus w 'hij elkaar tot nu too nog niet
luwHen ontmoet. En telkens tüs hij kwam
droeg hij een dozijn eieren in een tak-
do k of «eo poUen jam in een mande,
uit Meg»y’a, eigen provVdekw*.
In den nmHag gingen Barter enCWua
weOr naar de Wdavlakte. nadat «ij asrst
Megsy hadden geholpen met het omwas-
schen der «©halen, voor welk doel Cahis
een boezelaar van Htoter kreeg, <fle een
teeren geur van joign) fnrit «ich droeg.
Onder gelach en bosttMffiig werd
werk gedaan. Opg.te >k$< wenkbrauwen
fronsten over domheid en roods lippen
g'lndaditen over eerlijke toewijding.
>n DROOG-
DON. I?» o»
91
Hester's oogen verloren Carus noodt ge
heel uit het gez/.cht. Bij insfcn-ct wtetzii,
waar hij den volgenden keer zou vor|
sc’ ijneai, en menigmaal struikiede do ro
ziger onverwacht over een steen hij hfet
turen naar dert Witten zakdoek, als de
slanke gestalte in de zomerj&pon op dea
dre - pel der voordeur haar arm opliicf
Op ‘het oogenbllk, dat hij d» klfip tyj
debeek bereikt had, begon Hester s h&rt
wat sneller te kloppen.
Ik denk, dat ïk hem vanmorgen niet
tegemoet zal gaan.” zeid© zij, „mtaschi^n
Is het beter, dat ik het ni-.A doe."’
Toen zij weer ópkeek-, ziedaar 1 hij
ging het welland al over.
..Maar hij zal zoo teleurgesteld zijn,
als ik het niet doe,” zei fleeter weifelend
en met een vhiahtigen blik in den spie
gel voor dat overal bekende Moei der
vrouw, - „1© zit® dat alles In orde te,"
snelde zij het smal e paadje af. klapte het
kleine groene hekje achter /ich dicht, en
stond onder de olzeboomen om haar ge
liefde op te wachten.
n
iv