)N i r, IT- HEREN. SIBKS men iger in TABAK. ^aagd DE VREDESCONFERENTIE 'V •\u tij’ ^4 keuze BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. rijzen. Bureau: MARKT 31, GOkJDA. dit Klad. Feuilleton. »len EMAN. KT 84. Gouda ea. CINDERELLA. DiuscUg 32 April 1BW. -teJcx Troor O-otxdL». «xl Oaxxsxxe jcexx verschijnt dagelijks 28 t UtomiaiMrade I Talcf. Inters. 82. Hedactie i Talef. Inters. S4S. bezet, 662 28 Ma. 1789 18 J haar toe h. 443. niemand aan haar gnlijk, nie-. (Va* rn.na) der Brand- clientèle, die i hunne brand- handelaar te INGEZONDEN MRDBDIELINGW: 1-4 rtgola 1.W, rggwl rweer f.49. Op de voorpAgta* W heo*" an de Brand- 1804 60 van de i i 350. 1280,- 11SO,- 1050,- 800,— 1570 40 >lwn. |roote partij tabak, ivere buitenlandiche ij voornemen» deze je prijzen, tebejin- IIL tot en met ZA- voordeel en bezoekt en van Braziel Helen I86l 15 die, sedert den aanval van 1914, als ver vallen moeten worden beschouwd. Neder land, dat deze verdragen heeft ondertee- kent, vraagt op goede gronden, dat de her ziening zal plaats vinden in het bijzijn van zijn vertegenwoordigers. Dit verzoek is gunstig ontvangen. sladlooa bericht van Duitsche zijde Kt er in Milaan ernstige ongere- il hebben plaats gehad, waarbij 450 in hechtenis zijn genomen. De z6- ift socialistisch partijbestuur zoki naar Milaan zijn overgebracht. s arsolraden Wat er eig we nog altüt halve rustjgd Een drqf meldt, dal geldhedent personen l tel van hl van Rom^i De revolutionaire arsolraden van het district Boedapest hebben bun tweede ver- eenigde zitting gehouden. Do eerste rede naar was de volkscommissaris van onder wijs, Sigmund Knuffy, die zich namens de tot dusver zegevierende revolutie tot de ar beiders wendde met den oproep zich te wa penen en zich beter-idan tot dusver ter ver dediging van de proletarische dictatuur uit te rusten, daar zij door gevaren worden Qmu advwtoatita an togwemteu mndaMiafftn b|. oauteact tot «aar «aarden prij«. Greet* totters an ruim wteniiu hiwabeni ano -plnataaiiimle. Adrertontiën itunnan wwrdan lagtaondaa teor taaaahmtemrt van aalieda tel—w, Advertentiebureau» an ease Agenten. Een afaokuwelijk misverstand. - Hst statuutvsn Belgifi en de Fiume-kwebtie. - Een Amerikaansch- Japanach incident. In Spanje. - Ongeregeld heden in Milaan. - Een offensief van Roemenië tegen Hongarije. ONS OVERZICHT. aansluiting met de wvertiandig'ng va-i hët ontwerp onderhandelingen over den inhoud zuUen plaats hebben, ais gedelegeerden zijn benoemd: graaf Brockdorff, Landsberg, Giesberts, alleQ ministers, en voorts Leinert, dr. Melchior en prof. Schueckmg. Dit ge schiedt onder voorbehoud, dat den gedele geerden vryheid van beweging en vru tele grafisch verkeer met hun regeering wordt gewaarborgd. In de kwestie vanFiume Is gisteren een crisis gekomen. Wilson woonde de zitting van den Raad van Vieren niet by, nutor beraadslaagde met de Amerikaansche de legatie, die met algemeene stemmen besloot over dit geval mededeeling in het openbaar te doen, voor het gf- val men gisteren niet over het doode punt heenkwam. Wilson kan wegvaren ook, indiem hy wd. De „Geonge Washington” is n.l. te Breit aangekomen. te»r H. R GRQGRWT Wt bat tehoteab v«n—M - te* P.’ WE68HL 1NV-VAN ROSCOM (Nadruk Het is niet te verwonderen, dat de Duit sche minister van buiitenlandsche zaken zich vergiste. Maar in Frankrijk vindt men, dat dit eenvoudig niet te pas komt. De Duif. sdiers vergeten slechts één ding, schrijft de Matin, nJ. dat Diutschland de nederlaag heeft geleden. De Duitsche gevolmachtigde^ gelyken op geen der onderhandelaars van vorige verdragen. Het spreekt vanzelf, dat de geallieerden het Duitsche voorstel mét kracht zullen afwijzen. De vijandelijke gé- volonachtigden zullen het recht hebben hu(i besluiten aan hun regeering voor te leggen, die te Weimar kan beraadslagen, doch zij zullen slechts over een beperkten termijh beschikken. 'Dezelfde mannen, die van het verdrag kennis hebben genomen, moeten de volmacht bezitten het te onderteek enen. Tus- schen Berlijn en Versailles is geen twist- geschrijf mogeljjk. Alleen te Versailles moet het verdrag worden openbaar gemaakt, ter hand gesteld, opgelegd en onderteekend. Zoo niet, dan zouden de geallieerden zich kud- nen beschouwen als te staan tegenover een manoevre tot vertraging van den loop van zaken en moet de wapenstilstand worden verbroken. Het woord zal dan aan maar schalk Foch zijn, den beste der gevolmach tigden. Dat klinkt wel heel beslist. Maar men moet het zoo ernstig niet opvatten; want van 'Duitsche zijde zou men genoeglijk kud- nen opmerken, dat ook de Matin iets ver geert, n.1. dat er een zooiets van revolutie 1 over Europa is gekomen in den laatsten tijd, dat de Fransche soldaten, eenmaal thuis, liever thuis bleven. Eenige dagen geleden wezen wij erop, dat, indien de Duitsche regeering het vre desverdrag elechts te halen had, zij daar voor geen gevolmachtigden behoefde te zen den. Dat heeft echter tot een incident geleid- De kwestie ontstond zoo: de Duitsche r|- geering ontving de volgende mededeeling: „De opperste raad der geallieerde en ge associeerde .mogendheden heeft besloten Duitsche gedelegeerden, die van volmachten zijn voorzien, den 25en April 's avonds naar Versailles uit te noodigen om daar den door de geallieerde en geassocieerde mogendhe den vastgeetelden tekst der voorloopjge vre desvoorwaarden in ontvangst te nemen; de Duitsche regeering wordt daarom dringej# verzocht het aantal, de namen en de hoeda nigheid der gedelegeerden, dieizy naar Ver sailles denkt te zenden, kenbaar te maken, alsmede het aantal, de namen en de hoe danigheid van de personen, die ze vergezel len. De Duitsche delegatie moet zich ten strengste tot hare rol beperken en slechtte pérsóhen bevatten, die voor hun bizondeije opdracht zijn bestemd.” Het antwoord daarop luidde: „De Duitsche regeering heeft de med4- deeling van den Franschen minister-presi dent en minister van oorlog ontvangen. Zij zal de heeren gezant von Haniel, de gehei me gezantschaiperaad von Keiler en de wel kelijke gezantschapsraad Ernst Schmitt in den avond van den 25en April naar Vej- s allies zenden. De gedelegeerden zijn van de vereisohte volmachten voorzien om den tekit der voort oopigé vredesvoorwaarden in ont vangst te nemen, welken zij aanstonds naar de Duitsche regeering zullen overbrengen. Natuurlijk bedoelde de Duitsche regee ring hiermee te zeggen, dat zij vertegen woordigers naar Versailles zal zenden om de vredesvoorwaarden in ontvangst te ne men en deze naar Weimar over te brengen. De Raad van Vier heeft dat echter niet bedoeld; hij heeft althans geantwoord, dat hy geen vertegenwoordigers kan ontvangei, die slechts boodschappers zijn en dat ce Duitsche regeering vertegenwordigers mm t benoemen, welke dezelfde bevoegdheid hel - ben als de geallieerde gevolmachtigden. Hierop heeft de Duitsche minister buitenlandsche zaken geantwoord, dat Duitsche regeering aannemende, dat het offensief nog niet aan den Heden is echter die t dat wij er rekening mee m<wt«f Jh< dat de entente met alle krt&U tJt sief tegen ons zal beginnen, >4? Wet rialisme der entente den lus, Mten h proletariaat van dit.land reeds vroeg den hals heeft geworpen, niet alleen hem nog nauwer aan te halen, doch ons er mede te worgen. Edoch, ik moet zeggen, dat wij er ook >r wat de bewapening en uitrusting betreft, -slecht voor staan, omdat wtf de oorlogsuit- rusting in een oninogelijksn toestand hebben overgenomen. Het mocht ons nog niet ge lukken In den ons ter beschikking «taanden tijd dien toestand te verbeteren. Er kan dus geen sprake van zijn een grootscheep- sche militaire actie te ondernemen. Er zijn ons uit bepaalde kringen wenken gegeven, dat, indien het proletariaat van zyn macht zou afzien, als het de naar het socialisme leidende >evergangsmeetregelen zou opge- ve®, Indian deze niet onmiddellijk van kracht zouden wonden of althans het socialisme zoMdea uitetellen, het offensief der entente bedreigd, «iet door dusdanige, welke hup val zouden kunnen veroorzaken, doch door zulke, die in de kiem moeten worden ver stikt, nog vóór zij tot ontwikkeling komen en hun uitwerking zouden kunne bevesti gen. De Parijsche conferentie heeft haar imperialistische bourgeoisiën tegen de Hon- gaarsche proletarische revolutie gemobili seerd. De imperialistische bourgeoisie heeft door middel van het Roemeensche leger een aanval tegen de Hongaaraoh» Radenrepubliek in elkaar gezet Met kracht moet ervoor gewerkt, dat de internationale eendracht, de sociali*. tische internationale gedachte en de prole tarische broederschap door een agitatie en met allo wapenen der propaganda op het Roemeensche leger overgedragen worden, en dat het achter dit leger staande onder drukte, uitgebuite en met stokslagen ge tuchtigde tot slavernij gedreven Hongaar- sche proletariaat wordt bevrijd. Het tweede gevaar, waarmede reke ning moeten houden, is de witte contra-r4- vohitie. Wel is waar heeft de bourgeoisie bij den eersten stormaanval van het prole tariaat er het loodje by gelegd, doch zij hoopt thans nog op de bourgeoisie der we reld, die van Parijn uit door het Roemeed- sche front Laar weg neemt. Het proletari aat moet tegen deze witte contra-revolutie zyn geheele strijdvaardigheid ontplooien en op inatelooze wyze doen gelden. Er bestaat evenwel ook nog een derde ge vaar, n.l. dat de eenheid, welke het Ho»- gaarsche proletariaat in dezen strijd op le ven en door van noode heeft, niet zoo sterk, niet zoo zeker is als zij het wel wezen moest. Ik geloof yast, dat wij den aanval, dien de internationale bourgeoisie tegen ons wil ondernemen, zegevierend zullen weer staan. Doch het geheele proletariaat moet in volkomen moreele en fysieke eensgezind heid dezen aanval het hoofd bieden. De dic tatuur van het proletariaat is in Hongarije zeer gemakkelijk en met betrekkelyk weinig offers verwezenlijkt. De strijd, die thans zal komen, zal de Hongaarsche arbeiders tot een eenheid samensmelten, ^elke geen macht aan het wankelen brengen kan. De wreedheid, waaraan zich de burgerij gedurende eeuwen tegenover het proletari aat heeft schuldig gemaakt, moet ons n in onzen strijd tegen de bourgeoisie vo< oogen zweven. Deze heeft zich uit onbarn hartigheid tegenover het proletariaat, rijt dom en een goed leven verworven. Zy heeft geen recht zich thans te beklageen. Tot bevrediging van den roofzucht van de internationale bourgeoisie zyn ia den we reldoorlog vele honderden millioenen tot el lende vervallen. Het is nu niet erg ah vóór het heil en de bavr^ding ven nog meer hon derden millioenen eenige tienduizenden mot te Hjden. De volkscommissaris voor buiteuhndsclie aangelegenheden, Bela Kun, zei: WIIDSIIIE ronun. -ABÖNNÏMKNTSPRIJS: par kwartaal 2.40, per vak U «at. m«t loategabted per kwartaal ƒ.1.50, per week 27 eent, 6v«al waar de beaorging per looper gesehiedt. Franco per post per kwartaal 3.10, ihet Zondagsblad 4.—. Abonnementen worden dagolyks aadgenemea aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onze «gmten, den boekhandel en des portkanteren. ADVERTENTIEPRIJS: Vit Gouda on ometeekan (bohoorondo tot den baaorfkring 1—6 regels 1.06, oMoe regel meer ƒ0.30. Van buiten Gouda «n den bozotghring: 1—5 rogels 1.30, elke regel meer 0.15. Adrortentiën van publieke vaMMlMHjk- boten HYi cent per regel. AteartenVte in het Zaterdaguummer 20 toeslag op den pWfc a wegvaagU Een oogonbliv hield Carus iiaar op 1 arn»lengte zijn handen op Iiaar echour ders, en toen hij het kloppen vaji haar hart voelde in. al den glans van vol| maakte jeugd en volmaakte liefde iriephlj uit: „O, je bent nog veel mooier doe gitaren. En toe oogen straalde en haar préken Verbroedering van menschen, die elkaar niet kunnen uitstaan, loopt gevaar spoedig verbroken te worden. De Sun bevat een bericht over een Am*. rikhansch-Japansch incident in Tientsin, waaruit zou blijken, dat de Jappanners de Amerikaansche troepen zouden hebben bé- teedigd en bedreigd. Japansche soldaten zou den het gedeelte der stad hebben dat den Franschen is toegewezen. Naar verluidt zullen de Ver. Staten de bestraffing der Japansche troepen vragen. Het telefonisch en telegrafisch verkeer met inbegrip van het draadloos telegrafisch verkeer in Spanje heeft, volgens een ver traagde mededeeling vin Reuter uit Ma drid, te middernacht tteschen 15 en 16 April geheel opgehouden. De telegrafisten eischten het aftreden van minister Lacierva. Deze heeft inderdaad om zijn- ontslag verzocht. Maura, de minister president, aarzelt echter dit verzoek in te willigen, en wil Me telegnafsiten strafbaar stellen, omdat zij' hun werk neerlegden. irfijk in Italië gebeurt, weto^i niet. Het schtynt er allesbi- W|j waren «iet geneigd om, volgens voor stel van. generaal Smuta, die in opdracht der entente hier heeft vertoefd, het zich buiten dg neutrale zone bevindende gedeel te van Mtze bevrijde proletariache broeders opnieu<aan het juk van het kapitalisme te offerer/Wij weten, dat het offensief van de zy<$ der Roemeenscho Bojajenheer- schappU op gang is gebracht en het is op gang gebracht met de kracht, waarover slecht» werd beschikt om tegen de Hon- gaarache radenrepubliek te mobiliseeren. Op ieta anders dan op een schande konden wij, mijn kameraden, van het imperialisme niet rekenen! Dit is geen kwestie van mo raal of smaak, doch van internationalen klassenstrijd. Thans is het Roemeensche offensief be gonnen. Het Roemeensche- offen sief ia, naar het er uitziet, op het moment gelukten Szatmaname- t y is gevallen. In deze stad heerscht reeds <ie bourgeoisie. De Roerpeen- ache troepen staan onmiddellijk voor de poorten van Niyryvarad en daar zal stellig binnen zeer korfcn tijd wederom de uitbui tende orde vanWwt kapitalisme ontstaan. Een deel, een zeer klein deel onzer troepen, heeft zich te weer gesteld en tot den laat- sten druppel bloed gestreden. Een ander deel daarentegen heeft zijn stellingen ver laten, de afdeel ingen hebben zich ontbon den. In Debrecen hebben de arbeiders echter de contra-revolutie overwonnen. By Be- kescaba is de oorlogstoestand evenzeer ern stig. Ook daar heeft zich een deel der troe pen ontbondeneen ander gedeelte houdt echter nog staand. De Roemeniërs vallen overal met een overmacht aan, met betere wapenen en met een vollediger uitrusting dan die van het jonge leger van den jongen proletarischen staat. Op andere punten is an den gaiyr- toestak öusdanig, ’i oud en, aften- impe- het t om om De v(jf ministers van buitenlandsche za ken der geassocieerde mogendheden hebben een zitting gehouden, en zich allereerst bf- moeid met het statuut van België. Het gaat om de herziening van de verdragen van 1839, En (.'hm^loopende over het wellaodTw mhidieffl van de heerlijke geuren van ma delieven on sleute.bloemen, meende dat h«i leven to voren nooit het leven waard was geweest. Dag op dag vond hij ha|r schooner. En ze was ook schooner. Wapt even als een milddadige zon en weldadi ge regen een bloem, die van nature ovor- Tioedig zou bloeien, maar verdorde doqr gebrek aan licht en voedsel, doou ont botten en zich ontplooien tot iets schitte render dan zij zelf, zoo won Hestw Stir ling werkelijk lederen dag aan sci|>on- heid in don zonneschijn van een giroote Helde en don Innerlijke® gloed van ga- luk dew harten. Carus trad op haar toe met een uit drukking van -levendig geluk in zij® opgen. Nadort/redond wierp hij met oen jongeneaohtige beweging zijn mute al. Hij zag een slank meisje in een zomerkleed' staan wachten, hlootsfioofefe, een strik van [zacht bauw “lint om haar hals. Hij zag haar aan, nam haar beeld in aioh op van het bovenste krulletje van haar bevallig hoofd, tot het kleine muiltje dat uit kwam kijken ouder de gepikkelde, amberkleu rige iapon. En erven als dit* andere minnaar zong zijn hart: ,,Er !s ffiand.” Maar toen hij dichterbij was, zag hij alleen haar gelaat, terwijl zij haar hoofd 1 wat naar achteren hoog om hemaan te zien- Hetgeen hij daar zag, is hetgeen de moeste waarde heeft om «gezien te wor den, den blik, van volmaakte Helde, di© alle vrees van het gelaat eeuer vrouw de blijdschap ate antwoord Uit haar oogen straalde en haar lippen zioh tot spréken plooiden, bukte hij zich en trok haar zoo dicht naar z;oh toe, dat het spreken ovor moest gaan tot een zacht geprevel, en het Hester toaschuen. dat zij met getilolen oogen over een groot^n Oceaan zweefde oen moederzee lu w»r arinen zij en haar geliefde voor altijd al leen en veilig waren. Ais Heater eindelijk tot zichzelf kwam, warfdelden zij het nauwe paadje op, Ca- rus een weinig voor haar uit, zich haas tende Megsy met oen kite ie begroeten, half hartelijk en half als oen zoenoffer. Zij volgde blozend en verrukkelijk ver- legien. dat Megsy zou weten waarom zij hean tegemoet was gegaan. Toch vertelde zij Megsy iedereu* avond hoe zeer zij hm liefhad enMeg^y zuchtte als zij be- dacht, hoe die naar liefde hongerende Hester zich geheel zette op de trouw v*n een man, „zij te haar moedors dochter geprezen zij d© Heer,” zei de oude vrouw ..zulk een tneiffje geefbhaar hart geheel in betaling, als zij verliest dan is zij - voor a tijd bankroet en vernietigdl A te zij naar Carus opzag zotde Megsy in 't dtept barer zid „Maar do jongen is een eerlijke jongen - de Heer be- hÓédto he«n want in Zijne handen alleen zijn d© harten der aienachen. Hierna ging Carus op deiï elkanihoutdn stool naast hetbakbord aitten, en praatio opgeruimd, knuimete van Megsy s koekin wegkapende, totdat zij dreigde hem mft de taartarol te sullen strailfen, ate hij nog meer stukken wegnam en de synie- trie van haar koeken bediïTf. Terwijl Hester doo» de helder gx«cbrob da keuken, gng, omgord door een wi; boezelaar - het bekoort-lijkste* bevatilgwi*» stuk van Iniievrouwelijk ooquettarfe, dat Carus ooit graien had. ontmoetten hup oogen eteaar voortdurend en epraken e^n taai, alleen voor hen verstaanbaar. En Op Heeter’s wang iawarn en verbteakte do Mos daarmee lu overeenstemming. Het wat alles he»4 wonderlijk voor den jongep man. die liade nooit te voren- gekeild had en kracht genoeg bezeten had zich zelf niet te vgrspftleit aan hetgeen er e»n namaaktsd van was, - zteh plotseling <e eerste en dadelijk aUew te weten in e<n lUflMtebend iaeM««hart. De eenvoudigB eigenaardig holen van het hute, het op- heffen van. gewone lasten, bedankt door een snel afgewend oog, half toevallige aanrakingen van eikaars handen, (©rwfjl zij do boorde-volle kan met water van de wel droegen, onder aan don tuinhegi, het licht in hei oog »va« zijn gMleMemhfj- iwrnd© en -weer verduisterend In gOudtn rtchflteringen. evenals de zon schitterde op den deinenden, kristallen bodem van d«n emmer, dit «Uev toetende nlch In zijn gobeugwi met de onovertroffen heWerhrtd van een eerste. Itefiiaoaadceidng. Hoe vroolijte wettea «ij, «teh bij het mid dagmaal, Megsy bedrijvig in de weerom ■.hen. te .bedienen. Geregeld dei.t© Hester voor i.aair. maar even geregeld nam Meg sy. haan- l»ord op en er roede naar do vensterbank, z«gg«nk* ,,het past e©n arme, oud© vrouw ala ik niet, mij neer te zeMtm met een zoon van lordDarrooh eida laatste van het gadacht der dudë fitürlingH van Arioiand - ik mag niet veel- weten, Jüaar ik woet beter hoo het hoort.” Maar tuffachen deze drie, zoo verdeeld dooi het aaptfeboron gevoel van stand der oud© vrouw uit Galioway, wi^Mdtm gesprek en schort» zich vrooiijk Zij lachten over alles, of als er niet» te lachen viel, dan lodhten «e daarover- An- dera kwam |we«maai in da week en bracht haar loonraad - dkwijta een vtochmaal van forellen en aoiiM een gekookte ham. Rervto kwam aa hij kon - ctocboon Ca- rus w 'hij elkaar tot nu too nog niet luwHen ontmoet. En telkens tüs hij kwam droeg hij een dozijn eieren in een tak- do k of «eo poUen jam in een mande, uit Meg»y’a, eigen provVdekw*. In den nmHag gingen Barter enCWua weOr naar de Wdavlakte. nadat «ij asrst Megsy hadden geholpen met het omwas- schen der «©halen, voor welk doel Cahis een boezelaar van Htoter kreeg, <fle een teeren geur van joign) fnrit «ich droeg. Onder gelach en bosttMffiig werd werk gedaan. Opg.te >k$< wenkbrauwen fronsten over domheid en roods lippen g'lndaditen over eerlijke toewijding. >n DROOG- DON. I?» o» 91 Hester's oogen verloren Carus noodt ge heel uit het gez/.cht. Bij insfcn-ct wtetzii, waar hij den volgenden keer zou vor| sc’ ijneai, en menigmaal struikiede do ro ziger onverwacht over een steen hij hfet turen naar dert Witten zakdoek, als de slanke gestalte in de zomerj&pon op dea dre - pel der voordeur haar arm opliicf Op ‘het oogenbllk, dat hij d» klfip tyj debeek bereikt had, begon Hester s h&rt wat sneller te kloppen. Ik denk, dat ïk hem vanmorgen niet tegemoet zal gaan.” zeid© zij, „mtaschi^n Is het beter, dat ik het ni-.A doe."’ Toen zij weer ópkeek-, ziedaar 1 hij ging het welland al over. ..Maar hij zal zoo teleurgesteld zijn, als ik het niet doe,” zei fleeter weifelend en met een vhiahtigen blik in den spie gel voor dat overal bekende Moei der vrouw, - „1© zit® dat alles In orde te," snelde zij het smal e paadje af. klapte het kleine groene hekje achter /ich dicht, en stond onder de olzeboomen om haar ge liefde op te wachten. n iv

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1919 | | pagina 1