JN
:rk
IjtttBlIl
sn soliedste
Meubelen,
•n, Buffetten,
en pluche, Vee-
llen en Satljn-
Splegels, Schil*
■es voor jongelui
;ibn.
J tei.
OOP.
echt.
DE VREDESCONFERENTIE
Xo.
08e Jaavgang
Zijde wer 72.
BEHALVE 3ON- EN FEESTDAGEN.
tl
Bureau: MARKT 31. GOcDA.
Feuilleton.
STE'4
TER
HEER,
M
huil otiij il Still
am. Til. IM.
CINDERELLA,
duur
ons ovaaicHT.
VrytUg 04 April ftH)
ezn. Orxietr
VERSCHIJNT DAGELIJKS
o»
t
Admiaittratie Talel. Intaro. 82.
biadaMHi Talaf. Intern. 545.
dm oorlog gefloten ward en die hun offoas
ep \depe/&
338 33
waarom,
M2 21
HOOFDSTUK XLVII.
Een dwaas hoofdstuk en de wijsheid er van.
»A.
aaa
(Wm* varvn^t»
zei Cams leven
op sija doen afgaande, „ik
n nlte vragen, het waa Hen-
De reden, waarom de in het verdrag van
Londen vaatgeotelde linie over talrijke <ri
■Met <hu u zult dealen, dat
schuil was," z*-i Carus glim-
anskerk Concert
rdaan.
geregeld tijdig
itvangen van ver-
vermakelijkheden
agenda te
ukksrij
M. MC»*
Je
Ik
HAASTRFCHT
Vredebest. Alge-
Goudsche Winke-
Het antwoord op de vraag, of Flume on
der Italiaansche souvereinlteit zou kon.an,
luidde: Neen.
Daarop had Orlando aan den secretaris
van Lloyd George gevraagd, hoe hij dit
neen moest opvatten. De secretary kwam
des middags terug en deelde mede, dat het
„neen” wilde zeggen, dat Flume een vrije
stad zou worden, waarover aan geen en
kele mogendheid mandaat zou worden toe
gewezen. Orlajndo vroeg daarop, of dit ook
Wilson’s opvatting was en *t antwoord luid
de bevestigend. Daarop kwam de Italiaan
sche delegatie bijeen om het antwoord van
Engeland, Frankrijk en Amerika te bespre-
Raud van
aangaande
w Bouw- en Wo-
grfseommteslo Ar-
Borrowman.
ben Ik er geweest
ooit leis verteld
Ik hoop
het Hhebvr’
lachend
.JHester -
row uu»
slaande,
8. R CROCKETT
Uit het Sabotate vateaaM
De Italiaansche delegatie verlaat Parijs. De
verklaring van Wilson. - Japan en Kiao-Tsjao.
De Raad van Vier. - Een Duitsoh volkerenbond-
ontwerp. - Het Pootsche leger. - De griep in Congo.
We zyu ®*T Ulet veel verder gekomen; of
Orlando Parijs verlaten heeft ia oog een
vraag- Hij had zijn vertrek al tot gister
avond 8 uur uitgestold, waarschijnlijk om
ZMÜi nog te laken bepraten; zelfs had hij
voor <lien tyd, vergezeld van Sonnino, een
nieuwe bijeenkomst met Wilson, Lloyd Geor
gs en Clemenceau. Allen toonden den meest
»Urk»n wensch om tot een oplosssing te ge-
raksa. i*loyd George en Clemenceau uitten
de hoop, dat het Italiaansche parlement er
eveneens toe zal bijdragen om tot een schik
king te kamen.
Hieruit kan men opmaken, dat de heele
kwestie hierop neerkomt, dat Orlando niet
voorgoed van de conferentie verdwijnt, ken. Eenige ©ogenblikken later verscheen
m advertentiën
5 COURANT en
CHE COURANT
öht aangenomen
ling samenhahgt, heeft een ander
gekregen, door de overwinning van
recht, waarvoor Italië groote offers
goed en bloed heeft gebracht.
Ijk .Goeden nacht" klonk van dhsi
hr-THnhziiph b-;<-n jongen man, Carue, toe
kornet g <>*genaw van Darroch.
maar eenvoudig heengaat om het Italiaan
sche parlement te raadplegen.
Dat Orlando eng boos was en
blijkt uit een telegram, dat de Italiaansche
legatie te Don Haag uit Parijs ontving en
luidde:
Naar aanleiding van deopenbaar ma
king in de dagbladen van heden van de
boodschap van president Wjlson, t e r w ij 1
tuoachen do geallieerden en gc-
aseocie|erden de bespre-
kiugen worden voortgezet, om
tot overeenstemming te komen over de re
geling der temitoriale Italiaansche vraag
stukken, is het de Italiaansche delegatie ón
mogelijk, verder deel te nemen aan den ar
beid der conferentie, en verlaat zij Parijs.
Men krijgt den indruk, dat de open
baarmaking in de dagbladen Orlando sterk
gegriefd heeft, een indruk, die wondt ver
sterkt door een exposé uit Parijs, dat hier
volgt:
Omniddellyk nadat Wilson’s verklaring
bekend was geworden, werd het hotel
Edouard VII, waar de Italiaansche delega
tie is gevestigd, met bezoekers overstroomd.
Tegen zeven uur begaf Orlando zich naar
de voor de journalisten gereserveerde zaal,
om een volledig exposé te geven van het
verloop der onderhandelingen. Hy legde in
het bijzonder- den nadruk op de concessies,
die Italië heeft gedaan ten aan zien van het
achterland van Dalmatte. Vervolgens deel
de hij mede, dat de Italiaanache delegatie
dien morgen van Engeland, Frankrijk en de
Vereenigde Staten antwoord op haar aan
spraken had ontvangen.
Het document waa opgesteld in den vorm
van een reeks van vragen met antwoorden.
De rechten van Italië op de steden van
Italiaansche nationaliteit werden erkend.
de „Temps”, waarin de tekst van Wilson’s
verklaring over de Adriatische Zee werd ge
publiceerd. De Italiaansche delegatie was
onaangenaam getroffen over het feit, dat
zij langs dezen weg kennis moest krijgen
van een document, dat haar in de eerste
plaats aanging. De delegatie legde den na
druk op de tegenstelling tusschen Wilson’s
brief en de verklaring van Lloyd George’s
secretaris en richtte onmiddellyk een schrij
ven tot de regeeringen van Frankrijk en Ené
geland, om op deze tegenstelling te wijzen
en te constateeren, dat haar verdere deel
neming aan de werkzaamheden der vredes
conferentie ónmogelijk vruchtdragend kon
zijn.
De delegatie drukte verder haar leedwe- I
zen uit over het feit, dat Wilson’s verkla
ring was gepubliceerd op het oogenblik, dat
de Italiaansche afgevaardigden een laatste
poging tot verzoening beproefden, welke
poging ten gevolge van deze verklaring on-
mogeiyk werd geanaakt Ten slotte werd
in het schrijven hulde gebracht aan de loy-
alitelt en de trouw van Frankrijk en En
geland.
Door het schryven van Orlando is het in
cident niet geëindigd. Nog denzelfden
evond werden pogingen in het werk gesteld,
om een verzoening tusschen Wilson en Or
lando tot stand te brengen. Deze pogingen
werden ondernomen door Clemenceau en
Lloyd George.
Waarschynlyk zal de kwestie door een
verklanng van Orlando in de Italiaansche
kamer aan het volk worden bekend ge
maakt. Want op dit oogenblik weet Italië
niets van het incident, aangezien de Itali
aansche afvaardiging last had gegeven, de
berichten van de correspondenten der Itali
aansche bladen niet door te seinen.
wal in den oorlog venneeatord werd op «tuk
w*n zaken «i bestendig hot charter van
Witeon toepaseelyk moet zyn.
J P. WBfiSEL INK-VAN ROMUM.
(Nadruk verboden
Italië, met de vier andere groote mogend
heden, Werd een van de voornaamste be
schermers van de nieuwe orde, tot welks
totstandkoming het op zoo eervolle wijze
heeft bijgedragen.
Naar het Noorden on Noord-Oosten zijn
Itaflië’s natuurlijke grenzen geheel hersteld
langs die geheele Alpenketen, van het N-
Westen tot het Zuid-Oosten, tot het e’nde
van het schiereiland Istrië, met inbegrip
van de groote waterscheiding, waarin Triest
en Pola liggen On al ie schoon© streken, die
zich koeren naar het groote schiereiland,
waarop zich de roemrijke geschiedenis van
het I.utynsche volk (heeft afgespeeld, sedert
Rome op zijn zeven heuvels werd gesticht
Zijn oude eenheid is hersteld; zyn gren
zen zijn uibgebreid tot den grooten muur,
die zijn natuurlijke verdediging vormt Het
heeft slechts te kiezen om door vrienden
omringd te zijn, om aan de pas bevrijde vol
keren aan de overzijde van de Adriatische
Zee blijk te geven van zijn edele eigen
schappen van grootheid en grootmoedig
heid, van voorkeur voor recht boven belang.
De naties, die zijn bondgenooten zijn, de
naties, <He niet* van het verdrag van Lon-
GOlDSÖirCÖIRAVT.
ABONNEMENTSPRIJSper kwartaaT/ 240, per week M cent, neet
per kwartaal ƒ.1.50, per week 27 cent, overal waar de beserging per looper gesshiedt
Fsaaw per p«t psr kwartaal 1.10, met Zondagsblad f L-.
Abonnatnantan worden dagelijks aangenomen aaa om Beieav: MARKT 01, GOUDA,
bjj ouze agsuten, dan boekhandel en da postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en ometmkea (Hheorende tot den besorgkring)
1—6 regels IJtó, alke regel meer 0J0. Van buiten Gouda ea den bezorgkrtng:
1—5 regels 140, elke regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vennakel(jk-
heden 12 ft cent per regel. Advertentiën dn bet Zrierdagnuimner 00 toeslag op den
Pdi*
je K aandacht aan scheukt Indien do
oudo, praatzieke Megsy. .Maar iksie.dat
je je tijd g<‘bru41*t hebt. Sinds hoe la. g
ben je al iederen dag naar de Rig van
Bereianbraok gegaan
„Ongeveer zes weken.”
..Heisas arme, menecheiijke natuur, mijn
laatste afgodsbeeld ligt verbrijzeld I riep
de henr Borrowman. „lederen Maanlag
en niemand heeft mij
landen aan de Oostelijke kust van de Adria- gebracht, dringen er thana met hun oudere
tische Zee en rondom dat gedeelte van de U*-J L J‘x ,‘"KM “*J“
Dalmatische kust liep, dat den meest vrijen
uitweg naar die zee geeft, waa niet alleen,
dat hier en daar op deze eilanden en op dia
kust groepjea menEchen van Italiaans* h
bloed en van Italiaaansch® afkomst woe i-
den, maar ok ongetwijfeld, omdat men in
zag, dnt het voor Italië noodzakeljjk waa,
1 een steunpunt te hebben in d« zee-engten
j in het OosteUjk deel van de Adriatische
Zee, opdat het zjjn eigen kusten zou kunnen
beveiligen tegen een vloot-aanval van Ooa-
tenrijk-Hongarye. Maar Ooatcnrijk-Honga-
rjje boataat niet meer.
Er ie voorgesteld, dnt de versterkingen,
welke <le Ooetenrijksche regeert ng daar
heeft doen aanleggen, gesloopt en voorfroed
verwoedt zullen worden. Ook maakt het
ded uit van de voorgwtelde nfeuw> orde in
Europa, welke in den Volkerenbond culmi
neert, dat de nieuwe staten, die .laar ge
vormd woeden, de beperking der bewapening
zullen aanvaarden, waardoor een aanval uit-
gealoten is. Er kan geen vrees bestaan voor
onbillijke belangen van de groepen Itali
aansche inwoners in die streken, omdat er
voldoende waarborgen onder internationale
sanctie zullen worden gegeven voor een
gelijke en billijke behandeling van alle na
tionale minderheden.
Kortom, elko kwestie, die met deoe rege-
1 ling samenhahgt, heeft een ander aanzien
het
aan
i abonnementen
ten ■«ngenomen
INGEZONDEN MEDEDEELINCW: 1-4 nttU 11A6, «Ua rw M».
Op de voorpagiss 60 baar
Wjj konden gisteren de verklaring van den afweten noch van eenige andere b|jaon-
Wilaon slechts gedeeltelijk overnemen. Hier dere overeenkomst, welke in het begin van
volgt het ontbrekende: i den oorlog gefloten werd en die hun offoK
De roden, waarom de in hot verdrag van i niet in het belang van nationale voordeelco,
doch terwillo van dem wereldvrede hebben
bondgenooten op aan, dat Italië zijn leiden-
de rol zal spoten.
Amerika ia <te vriend van Italië. Milli-
oenen van zijn onderdanen zijn uit de schoo-
ne tandatrelcen van Italië gekomen. Door
i bloedverwantschap en vriendschapsbanden
ia het met het Italiaansche volk verbonden.
Zulke banden kunnen nooit worden verbro- i
ken.
Het was voor Amerika een voorrecht,
toen zijn bondgenooten in den oorlog het de
eerste *tappi*n tot den vrede lieten doen, op
voorwaarden, welke het zelf had opgesteld,
en waarbij ik de woordvoerder was. Hetj
heeft de verplichting op zich genomen elk
besluit, dat het neemt, aan deze beginselen
te toetsen. Het kan niet andera. Het ver
trouwt Italië en gelooft daarom, dat Italië
niets zal eiachan, dat niet In ovareenstom-
rning kan worden gebracht met deze heilige
vorpl ichti ng.
Belangen staan thans niet op het spel,
maar wel de rechten van volkeren, van sta
ten, oude en nieuwe, van bevrijde volkoren,
volkeren, die door hun heerachers nooit
waardig zyn gekeurd om het recht deel
achtig te worden, maar bovenal het recht
der wereld op vrede en op een regeling van
belangen, die den vrede verzekert.
Dit en dit alleen zijn de beginselen, waar
voor Amerika heeft gestreden. Dit en dit
alleen zjjn de beginselen, waarop het vrede
kan sluiten. Slechts op deze voorwaarden,
zal het Italiaansche volk, naar Amerika
hoopt en vertrouwt, vragen den vrede te
sluiten.
Dc uitdrukking In de oogen van domi
nee Borrowman word zaxJhter, de scterii
verdween er tfit.
,,D»t wae juist irt» voor haar," zeide
hij kalm. „De vogel, <He in bitter win
terweer In de oude partorle kwam, moet
in het voorjaar wel met een maat weg
vliegen 1”
„Dus mag Ik," vroeg Carue Deze
jonge man wist wat hij wilde, heigeen
tn het leven de maante schrede Is om
het te krijgen.
,,Ik heb het zien aankomen", zei de
predikant’ ópstaande. Ik zag het, toeo
Ik in Londen kwam, toen ik hoorde, dat
ze het eerst aan jou had gedicht, toen
die
„Laat ons nu
De seances* van den Itaad van Vier woont
goen outsider b|j, behalve de Engeiach-Ita-
üaansche majoor -ui terp rota, die Ortandn,
die er los by iumgt, u> het uied um dor Ka-
gateche taal, teaent «wenuunnde te houden.
Vemioedetyk van deaen taatate, heeft een
litteraar-aangelegdD collega vas de Coma-
re delta Sera zyn Licht. Hjj doet teiuoiiute,
of hy er heeft bygeoeten. Hy toekont oaa
de koppen en gebaren van do vier, zooaLi
«en scni.uwburg-cnticua ze teokent van
voorannotaande en -gaande acteurs. Luio-
tort: Wiison staat op, met een lach. Hot ge
bit glanst, ais een ouverture, die don glana
rui ayu woordon voorop gaat Zyn rede z©lf
gi.uurt minder; heeft weinig op- en noer-
gang. zwelt nooit dik aan. Maar wét hjj
■egt, zegt hy MO, ala een professor, die
eenvoudig bestaande waarheden, waar geen
twyfetea aaa megelyk la, op een belang-
waalMiul» wyne weet voor te dragen. Het ie
alles maat on harmonie in zijn gehud on
m zyn gebaren. Af en toe gaat de rechter
arm op on noot. Als de hand eindelyk op
tafel gelogd wordt, is er ook meteen een
punt van zyn agenda afgedraaid en als bet
ware op dezelfde tafel uitgevouwen. Twijfel
schijnt hy niet te kennen; hij is één bonk
stelligheid. Ook tegen het alot stookt h|j
nait -eemg oratorioch vuurwerk af; gaat
zelfs geen toontje m de hoogte. En zitten
gaat 'uj> pracwe sooals hy ia opgestaan,
met deeaolfden sneer, den tandeteglans. den
tajugkour tot de aandachthouding met do
rimpels boven <le neuswortel <*n den ietwat
naar vorenheUenden Ijchsminaetand. Hjj is
er voortdurend b(j, en hjj is et^voortdurend
buiten. Hy veekondigt ziehaolf en «jjn
eigen mooning mot, maar die van een dolde,
wuai tegenover hy, Wüaon, neutraal ia. Dia
der Ja is. do waarheid, oen algemeens we-
reldgerechtighedd.
Dan spreekt Lloyd George. Hjj spreekt
a'*> to* vrienden, tegenover welke echter de
etikette nog moet worden opgohouden. Hjj
i» do< r en door beloofd, in den vorm, In den
toon, reifs in zyn lachen. Zijn vingers spo
ten steeds nu t het zwarte koordje, waaraan
zyn lorgnet zit Sonw graait hy in den
broekzak en laat een paar sleutels klikken.
Glad mar achter zit zyn witte haar, en
daaruit komt zyn roude geoicht naar voren,
zooals een jong portret uit een antiek
lystye. Deze kop, dw oon kind direct ver
trouwen zou inboezemen, vindt ook geregeld
«litzelfite vertrouwen by zyn duisterder «ne-
dewerkers, wanneer hy ze heeft opgeklaard
met het bewuste wakkere tintelen van zyn
blauw-gryze oogen.
Heel andere oogen heeft pa Clemenceau.
Verdriet-oogen. Het zijn niet enkel: oude
oogen. Het zyn oogen, die alles van deze
wereld en dit leven gezien hebben, en ken
nen. Oogen zonder illusie*. Dat voelt men
Het oehoeft geen betoog, dat de afwezig
heid der Italiaansche gedelegeerden geen
beletsel zal zyn voor de besprekingen met
de Duitsche delegatie op den vastgestelden
datum en voor de onderteekening van den
preliininairen vrede.
Men weet nog niet, wat de
Vier zich heeft voorbehouden
het geschil tusgehen China en Japan over
het bezit van Kiao-Tsjao. Er is echter geen
twyfel omtrent de houding van Japan. Het
staat er op, dat Dioa-Tsja in Japansch be
zit blyft. Haven en district worden door
Japansche ambtenaren bestuurd en degenen,
die hen het best kennen, zeggen, dat ze hun
taak zuilen blijven vervullen eer dan zich
daaraan te onttrekken. Japan is bereid
den band metdevredesonder-
handellngen te scheuren. Het
voorbeeld van Italië is natuurlijk aansteke-
lyk. Evenw-d is het niet onwaarschijnlijk,
dat de kwestie opnieuw by den raad ter ta
fel zal komen, die dan opnieuw in de gele
genheid zal z(jn om te verklaren, dat op
kant. Indien het gebeuren moet, dan
moet het gebeuren- Ik bou «*r de iraa
niet naar bezwaren die niets uüwar ken,
op te werpen Maar waarom zijn yüul
niet tevreden zooals jelu' zijt - zie
naar mij I”
„Toen u uog too jong waart ala Hal
ter en ik, boorde ik ver lellen, dal gij
Dit was eeu oorlo^verklaring aan het
vijaodelijk kamp
St-fit-St- zei de predikant haaatig; hij
stond op ea Hep de kamer op aa aeer.
„Nite dan praatjea, Ik verbaas mij, dat
- Hestor,riep de he-r öor-
met zijn hand-B in de lucht
„a/lkw ie Hester! Hat h als-
of de go'ieek' wereld tot haar eind moet
komen, omdat een ondankbaar, kledn meie-
zich heeft voorgenomen den lenigen
beproefden vriend, dien zij in de we aid
heeft te verlaten, teneinde hoen te gaan
met e«u joggen man van wien ze aie.a
weet!”
„Men kan heel wM keune opdoe© in
z*e< waken," zei Carue lachende, ov»r-
ti.igd, dat het plekt gewonnen wtw. t.'
wilt ons dus inregenen? Ik mag het asu
Hester var lellen. Wanneer zal het zijn?”
„Dat kan je met je jonge vrouw over
leggen," iBompekle de heer Borrowman
Ik ben predikant van het kerspel <-n
kan niet weigeren een paar te trouwen
waartegen geen wet ig» beswaren zijn ver
rezen. Je bent er héél zeker van Carue,
dai je geen andere vrouwen in 'even
hebt.”
„Ja, tenzij ik ze la mijn elaap trouw
de' antwoordde Carua lachende.
zult de kamer van Heater
zal je sluitredenen voor ie
niet over hem spreken,
dominee", zei Cania, „zeg mij maar, dat
het u genoegen doet, en u ons wilt in
zegenen."
Maar het wta met de gewoonte van den
heer Borrowman ioti te doen zonder om-
schrij ving.
Ik zou haar liever aan u dan
eej, ander toevertrouwen", zei de preoi-
Indien het gebeuren moet,
Ik ben er de
„En Hester is een weduwe o! c.m on
getrouwde vrouw."
„Een van de twee.’
„Dut Is albe waartoe ik het recht heb
te vrngen Ik ben tot uw dienst - .©or
een vergoeding. Gij zijt blten te erder
jarig, zoonls een blik iu het doo.ireg
ter kan toont®. De gewone belounlng is
een wit zijden zakdoek e i een **tuk vun
dm bruidskoek. Some, maar lat gebeur'
zeldeOwordt een parapluie geecxnken.
.£»ovden avoid, dominee' zei 1 arua,
zijn li.vnd uitstekende
„Wat nu, waarom heb je zoo u havt,
je gaat van avond toch met terug nasr
de R g van Beunanbrack f"
„Neen, dommee, ik rijd <loor naar Ntal-
dtsdale Caeta om mijn grootmoeder op te
zoeken.’’
.,V aimvoud
onzin I" riep "te predi
kant ..Het zijn vier en twintig mijlen I
Wacht tot inorgenochi nd. Ik kan je her
bergen
hebben
verbeteren
,JIe< epl.it me, dat het mij niet tno-
g«-li]k is. Ik maakte oen achlfklng met
der. herbergier te Moniaive om een ande
rptierd voor mij gereed te houden.''
ytn was je al zeker van mijn toe
stemming.”
I' vrees, dat fk ja moet zeggen
Maar ziet u. Herter drong er op aan."
De dominee Hef zijn handen In wan
hoop ten hemel.
„Wri. va» al de onboetvaardige, jonge
ktasten Maar het overige van den
zin ging verloren in hoefgetrappel, waar
boven helder ak* trompetgeschal het vroo-
Het was ten vermoeid dier, bereden
«kior een jonge man, een beetje bleek,
rondom don nwa, dnt de lange oprijlaan
vuu Nidtksdate in{ü»g Zoo vermoeid waa
het paard, dat Carue afstapte «n bij
ecreto splitaiog van den weg, het dier
mtur de b a Ivo geltadAte. Om het oor-
nuajoste Muipltio te bsrtekes, waar de
klok lung, moest hy eeu boek vaa dan
lui in ii uur voorbijgaan. Een deur sload
op**u <vi CaniM hoorde zich bij dea naam
ne> men. Hij keerde zich om eu daar zag
hij haar genade, de iiertug n van NM-
dtodate, zonder iemaad btj ztoh, in sea
rood flamdb-a ochtendjApon, ma: een pur
pifn avrik, een broeden doek om haar
hoofd, houten klomp.*» aan de voeten.
,.Kau je paard etaan Ca rusriep zij
zonder eenige merkbare verwondering.
.Ja, grootje, dat Is t» z.ggeu. a« hij
it’rl iw-ei-valt Wacht even, dan zal ik
hen tegen d*-n muur houd*®.
Pi*n teugel loslatende, «welde hij naar
zijn bloedv-rwani toe om haar te omhel
zen. maar orvnii'kiellijk trok hij terug
met een Loht gekreun eu zijn vin^aara
dreigend oyhaffeod.
Gawsaa advartaririn m ^«nadsn mededaallaren H) ooriract tot Mor gwadv-
oearden prijs. Greote tetter* «n raadau waden berekend naar plaatsruimte.
Advartonttea iMoaen wrdoa iagonenaten door tasachanlcomat van soiiede Bnriian
detarco, Advertentiebureaux en onxe Agenten.
.JiM* (ij VU»"
Beteer trouwen?”
„Ik veromteestel, dot gij je vader’»
tot-MemmiBg reeds gevraagd en ver^re-
g*n hobt?”
„Neon,” eel Carue, tn het geheel niet
uk het vrtd. geslagen, „ziet u, het dient
tergc-ns toe, dat te doen. Hij beval mij
dea laateten keer, dat ik hem ontmoet
te, ntet meer onder zijn oogen te komen
M»j wil mij geen enkele toelage geven.
„Zoo dacht je er dus over om oen.
tedere dwaas. - een mooi meisje - tot
je te nemen om je te helpen van niets
te le*en!" riep de predikant, in zijn
klappende, „en je sprak tot je
„het helpt niet de oeatammimg van
’rijn vader te vragen - moet die vra-
aan iemand anders - gelukkige lu-
t l&at ons die wagen aan den ouden
^ribony Borrowman.
Ite neen’ dominee,"
«T recht
WM» hte
