IER
►erf
tri
bh te.
r—I
Stoatal, Kut»,
son. Brfftelten, I
plMlIl 20 I
snuauNEN. I
EltFOWt 1MW-
lAD.
loest
heid,
>ijn
>o. 14001
Zaterdag 10 Mei 19|0
ftSe Jaargang,
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Bureau: MARKT 31, GOvDA.
Eerste Blad.
)UT
-
nen
rovera!
baar
lit kiesrecht aan de Vrouw.
ïTie-ct-ws- exL^.d.’vextezxtie’bleud.’voor G-oixoLa. OaactstxeOacezx.
VERSCHUNT DAGELIJKS
Feuilleton.
Het recht der moeder,
naar het Duitech
van
AdmiaiMratie Talef. Inters. 82.
Redactie i Talef. Intern. 545.
)e Róunie Lezfag
BRIEVEN UIT DUITSCHLAND.
KunMtnln. F*a4
u
was,
wearid® rij
Advertentiën kunnen word** isfesoadaa door teMcbMhtaMt wa **U*d* Baekhae*
doteren, Adv*rt*ntiebaro*ux et mm Agonteak.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
C. I
A, BordreoM.
er op, dat
komend onder den
jrij* waarvoor men
Aernriverde, minder
2050 30
c Rénnle. Voor-
ida ZuidrHoll. Var
e Kruis.''
u-renv wren ^ais». msmvm
welk oen voorrecht het geniet met soo dicht
aan de see te liggen, is een verochün**!,
dat toegejuioht moet wonden. De» nieuwe
vereeniging kan veel goed* doen, indien «ij
niet door gebade, of verbodsbepalingen maar
door een goed voorbeeld en door hulpmid
delen tracht het strandleven een goede re.
pputartie te bezorgen.
Het nieuwe tarief voor once tram heeft in
de dagbladen tot di*eu«*ó* geleid, die niet
onopgemerkt mag blijven. De trammaat-
achappü tradht weer op haar gewone ma
nier de zaken voor te stelten op een wijze,
waarbij zij de rol van Palainedea of de ver
moorde onschuld vervult Het tramverkeer
neemt geregeld toe, iedere maand gaf gere
geld een vooruitgang te zien bij die van bet
vorige jaar. Natuurlijk heeft de verhooging
van het tarief met 60 procent geleid tot ver
mindering ven het verkeer en nu huilt de
maatschappij tranen met tuiten. Ze rekent
nu zóó, als de vooruitgang was gebteven,
■ou ik zooveel duizend guldens hebben ont
vangen, nu i* het veel minder en dus lijd ik
zooveel verltea. Gaat men echter na hoe
veel in werkelijkheid meer ia ontvangen dan
verleden jaar, dan blijkt dat een aamdenltyk
bedrag te zijn. Met dót slimmigheidje zal
wel een doel beoogd zijn en het zou ons niet
verwonderen, of straks wordt het publiek er
weer de dupe van, doordat het aantal trams
wordt ingekranpen. Dat i* altijd de taktiek
geweest van de tram. Het aantal te vervoe
ren reizigers blijft gelijk, of er veel of
weinig trams rijden. Hoe minder trama due,
hoe meer voordeel en het publiek mag lon
ger wachten en in atampvolle wagens op
gepropt staan. De rekenmethode van de
tram doet denken aan die van aannemer*
van groote werken. Zjj berekenen vooraf een
bepaald winstpercentage. Valt de wdnet te
gen en is deze in plaats van 40 maar 80
pot, dan zeggen zij niet, dat zij 30 ptc. heb
ben gewonnen, maar dart, zjj 10 poü op het
werk hebben toege^egd.
Gelukkig zjjn er rekenmeesters genoeg in
Den Haag, dóe dat slimmigheidje doorzién
en ze da al aan de kaak gesteld ook.
De bakkersnaahtarbeid heeft zjjn langsten
tjjd ook bestaan. De verordening is gereed
en spoedig is aan het hemeltergend schan
daal van dezen nachtarbeid een einde go-
maakjh De winketehntiag bewijst, dat de
voor onmogeljjk gelwuden bepalingen wel
degelijk mogeijjk zjjn. Een eigenaardige
kwestie doet zich voor met de kranten-kaoe-
ken. Deze zjjn gedeeltelijk gevestigd in de
wachtlokalen van de traan. Aanvankelijk liet
men deze vrjj, condat het meer wachtlokaal
dan winkel was. Daartegen zjjn de winke
liers in verzet gekomen en thans is de kwes
tie aan het oordeel van den rechter onder
worpen. Nu de waohtlokalen geeloten moe
ten worden, mist de traan deze gelegenheid
die door het publiek wel niet veel wordt ge
bruikt, maar waarin een telefoon is geves
tigd, o. a. ten dienst van het trampersoneel.
geregeld tijdig
ntvangen van ver-
vermakelijkheden
agenda te ver-
1
3AZEL
/£RSUM) 9O9na
1234 40
De groote strjjd om het vrouwen
kiesrecht U uitgestreden.
De Tweede Kamer heeft gisteren
met 6<1 stemmen voor en 10 tegen
het wetsvoorstel-Marchant aanvaard,
waarbjj wordt bepaald, dat aan de
vrouw het actief kiesrecht zal worden
verleend.
De actie voor het vrouwenkies
recht is dus met succes bekroond.
Na de vastlegging in de wet van het
passieve kiesrecht, waardoor de
vrouwen verkiesbaar werden ver
klaard voor het lidmaatschap van de
Kamer, de Staten en de Gemeentera
den, is thans gekomen haar daad-
werkelüke deelname aan de samen
stelling dier besturende colleges,
wanneer straks de Eerste Kamer het
votum der Tweede Kamer zal hebben
gesanctionneerd. En het is niet aan te
nemen, dat het Hoogerhuis die sanc
tie niet verleenen zal na den duidelijk
sprekenden uitslag, die er gisteren op
het Binnenhof is verkregen.
Het onrecht, de vrouwen aange
daan bjj de Grondwetswijziging van
1887, toen in het bekende art. 80 het
woord „mannelijk” werd ingevoegd,
is thans hersteld.
Met belangstelling hebben wjj ken
nis genomen van het ons dezer dagen
toegezonden Gedenkboek van den
Ned. Bond voor Vrouwenkiesrecht,
waarin de ontwikkelingsgang van
het vrouwenkiesrecht wordt uiteen
gezet en waaruit blijkt uit tal van
citaten, ontleend aan de Handelingen
der Tweede Kamer van 1916, dat het
door woordvoerders van alle politieke
groepen, met uitzondering van de
Roomsch-Katholieken, is uitgespro
ken dat niet alleen geen werkelijke
bezwaren tegen het vrouwenkies
recht kunnen worden aangevoerd,
doch dat billijkheid en recht en het
belang van land en volk de invoering
daarvan vorderen.
Sprak in de Kamerzitting van 24
Oct. 1916 de r.-k. afgevaardigde, de
heer Loeff het uit, dat de quaestie
van het vrouwenkiesrecht voor de
overgroote meerderheid der roomsch-
kathoheken geen beginsel-quaestie
hoe kan iemand dat allemaal precies we
ten. Zoo aile ik u zei, mijnheer, uw zus
ter wae zeil nog een lialf kind, maar
MTAtandig was zij en mooi, waarachtig
een -gelaat van een engel. En wat zij
zeilde, dat bleef gezegd, en wat zij deed,
was gedaan. Zij kon alles, u had eens
moeten zien, hoe zij zóó n dri epan mees
ter wae! Ateof het niete was! En toch
liad niemand het haar geleerd, kit was
een echt Rusatisch kindll AMujd vroolijk
ea opgeruimd. Zij lachte en zong den
geheelen dag.
Zoo gingen de jaren voorbij - ook u
zult het ervaren, Dmitri Alexandro wi tech!
..Daar kwam in zefier voorjaar metra-
eohen, zoo'n Petersburger fat, toet en
knevel en een laruliekop, h'< wm riet
heel jong meer, hij schilderde nl de bes
ten en dames, en teakende al de hulzen
en boomen na. Nu had a haar eens moe
ten zien, zij was dadelijk op hem »er-
liefo, zij lazen den geheelen dag of schil
derden of reden, Jekairiaa Aloxandrow-
na Vae geheel veranderd, hing aan zijn
mond en hij maakte naar alorlet dwaas
heden wijs. Zij moest de om liggende dot
pen rondgaan en de Wren loeren lezen
en dag en nacht naar arme zie ion loe
pen en dergelijke dingen meer! Alsof dat
paste voor een dame van stand.
„En toen hij heenging mijnheer, tpen
was onze Jekatrina Afixandrowna als
gebroken - als weg, het was een diende:
Ah ik avond* laat uit een herberg
kwam en all*» doodstil wa», dan stond
mijn, meenteren voor het open raam en
weende ea snikte fet mij het hart in het
BRIEVEN UIT BE HOTSTAD.
cccLXxni.
Nu de zomer in het cichrt ia, komen de
■wemUefbebbera weer voor d*n dag. In de
aflgeteopen week ze bijeengekomen om
een vereeniging te slachten. Alsof er nog
geen vereenigóngen genoeg bestaan! Maar
deze vereemging had heuach veel reden van
bestaan. Reeds meermalen heb ik ia mijn
brieven uit de hofstad verteld van het zoo
genaamde stille strand, waar zomer* een
vroolyk tentenleven heeradht, dat zoowel in
ludhtagheid als in originaliteit uitmunt. De
trouwe bezoekers van dit strand dan zijn bij
eengekomen om eens te overleggen, of zij
gezamenlijk iets gedaan konden krijgen om
het leven aan het strand te vergemakkelij
ken en te veraangenamen. Het algemeene
verlangen was, dat er ee© flinke bergplaats
voor de strandtentjen zal komen, dat meer
toezicht zal worden gehouden op da kleine
en groote gappers, die op dit strand een
prachtig terrein voor hun diefachtigheid
vinden en dat meer hulpmiddelen aanwezig
zullen zijn voor het verleenen van assisten
tie bij ongelukken. Ongeveer zestig perso
nen waren aanwezig, een aantal, dat in den
tegenwoordigen tijd op een vergadering al
zeer aanzienlijk mag heeten.
Deze nieuwe vereeniging zal een dank
bare taak krijgen. De groote vrijheid, die
velen zich daar veroorloven, vereischt wei
dat door de goedgezónden een voorbeeld
wordt gegeven hoe van die vrijheid een ge
patst gebruik kan wonden gemaakt. Natuur
lijk dat er oude jontge-juffrouwen zjjn die
haar neus opfaalen veor die onataaiijkheid,
maar wie zich daarvan iets zou willen aan
trekken, had wel dagwerk. Juffrouw Laps
heeft geen stem in het kapittel gehad bjj
de oprichting van de Vereeniging voor het
Stille Strand. Het was zeer merkwaardig,
dat de oproep voor de eerote vergadering
o. a. was geteekend dootr drie doctoren, ter
wijl een der meest bekende leeraren van het
Middelbaar Onderwys zjjn naam mede aan
de voorstellen had gegeven. Dit zal de
praatjes-makers over dit strandleven heuseh
wdl tot kalmte aanmanen en doen zien, dat
er heuseh heel verstandige en heel „fatsoen
lijke" menschen zjjn, die daar in een bad
pakje durven rondloopen. Bovendien zullèn
de auitoriteóten thans goed weten, dat het
niet een groepje al te losbandige menschen
is, dat Liefde gevoelt voor hert vrjje en onge
dwongen strandleven, maar dat er een zeer
groote kern van getrouwen bestaat, die uit
verlangen naar de frissche gezonde zeelucht
en naar ongedwongen buitenleven handelen.
Het is een verheugend verschijnsel, dat in
de groote stad dat verlangen is ontstaan,
zoodart het nadeert van ’t stadsleven eeniger-
mate wordt opgeheven. Een vorige maal
schreven wjj juist over de jeugd in de va-
canrtie; welnu ook het stille strand mü ge
legenheid geven om een deel van de jeugd
daar te vermaken.
(iOlDSCHE COIRA VI
ABoS(Nl»tfcNtSP«IJ8per kvsrtMi Md, WMkW mb t, iMt ZMdM>U«d
per kwartaal ƒ.3.50, per week 27 cent, overal waar de bezorging per looper geaehiodt
Franco per poet per kwartaal 3.10, met Zondagsblad 4»--.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan on* Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uirt Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgtring)
15 regels 1.05, elke regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 140, elke regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijk
heden 12'/j cent per regel. AdvertentiOn in het Zaterdagnummer 20 toeslag op dan
pril*
v Bouw- en Wo-
ndecomaiiófcte Ar-
Gewon* advertenkln en iageaoadea madedeeUngen bjj aootnet tot aaar geradn-
ceerden prijs. Groote latten en raaden worden berekend aaar plaatsrutart*.
Het Oude in het nieuwe Regiem.
(Van onzen li.-corresponaent).
De revolutie heeft natuurijjk heel veel in
Dustechland veranderd. Het eenmaal sterke
en gereglementeerde Duitechland bestaat
niet meer. Het zoo vaak genoemde militai-
risme i« nog slechte een herinnering. Om
soldaten te krjjgen in het land, dat eenmaal
van soldaten en officieren wemelde, moet
men thans het middel van plakkaat, voor,
dracht en advertentie, ja zelfs van de kino
waarnemen. En deze manier wordt dan nog
vaak met een minachtend schouderophalen
ontvangen, terwjjl de vrijwilligers bjj zekere
deelen des volks allesbehalve goed gezien
zijn. De ontvangst, dio de regeeringetroepen
te HaUe bjjv. te beurt vtel, b^vjjrt dat ga-
naag. Maar de revoiude heeft teph de men-
edhen niet veranderd. Zjj hebben hun zwak,
heden van vroeger behouden. Zij duiden die
alleen ffiet by hen, die vroeger officer ge
weest zjjn.
Duitechland is thans geworden een land
■onder officieren bjj na.
Urt «en mededeeling van de bladen weet
ik, dat de Saksische minieter van Oorlog,
of hoe die thans ook heeten mag, in Leip
zig de troepen der jonge republiek beëedigd
heeft. Ik kan mjj moeilijk deze troepen zon
der aanvoerders denken, Bonder officieren.
Maar tot heden heb ik die hoeren nog niet
gezien. De taatate officier, die ik zag, wa*
een herstellende artillerie-officier, die met
*ün familie in ..Panorama” sat en daar een
kop Ersatz-Jooffie dronk. Hu droeg werke
lijk nog de zilveren schouderbladen, al wan
het alleen nog op zijn tuniek. Van zjjn man
tel waren se verwijderd. Zoo kon h(j gerust
over de straart gaan De andere beden
dragen alle mogelyke hertosnningsteeke-
oem, zonder dat er iemand aan denkt, dat
iemand die verwijderen sou. Bprien we even
de mutsen. Men weet dat de vroegere mili
taire mutsen in Duitechland twee teekenen
droegen: een Dtetach teeken en een dat het
land aanwees, van waar do soldaat wa*. Ve
len hebben nog de®e twee kokarden, niette
genstaande het met altijd gemakkelük wa*
ze van het beset gebied tot in het hart van
Duétechland te krijgen. Iq de Novetnber-
INGEZONDEN MKDKDEEUNO»*: 1—4 regels 145» elke regel meer /MB.
Op de voorpagina 50 hoo*'
Dat eindelijk Den Haag een* gaat inzien Het da noodig, dart ddt geeddedt, want het
moert zeker z(jn, dart niet op een bijzondere
wjjze aan de algemeene verordening wordt
ontkomen. Trouwens het ia wel noodig, dat
hier ingegrepen wordt, wamt de juffrouwen
in de kloeken hsaiden than* dienst tot de*
avonds half twaalf, hetgeen waarlijk n>et
aangaat.
Hert is wel doodadh in de stad, wanneer
om negen uur alle wónkehi dicht zjjn, maar
het belang van aeer velen ia er mee gemoeid
en dese inperking van de concurrentiezucht
kan waarlijk geen kwaad.
HAGENAAR.
zij bad
■*-, zoo
lijf bijna scheurde. Of zij liep lang» het
water op en neer. Dun bracht ii< haar
naar huis, en heb meohgen nacht, als
een hond voor haar raam op don grond
geslapen.
Nu, de winter kwam en ging voorbij
- Jakatrina Hexandrowna was nnar l'e-
tersbueg gegaan. Zoo tegea hert voorjaar
-< zoo als Vandaag - kwam zij weer op
hel landgoed terug en bracht een kindje
mede, zij verle.de, dat het ni.-t van
haar was, en wHde zoo vreedzaam ver-
der leven, alsof er niets waa gebeurd- Ja
als uw vader nog had geleefd, die zou
het kindje wert aangenomen hebben, maar
dien hadden zij jutet in de kist gjlegd
en overgegeven aan de aarde en de op
standing. U, Dmitri Alexandrorwita?h zop
ook niet geduld hebben dat uw vlaeeche
lijke zuster onrecht was geschied. - Maar
u waart zelf ternauwernood geboren, waa
zelf nog een teer kind van zee weken,
nog bij de min en de Dutache kinder
meid. OkHMspepWijke wegen, Gods! - Uw
broeders verstieten hun zuster en bra<en
met haarjer w*e geen medelijden bij hen
te beapeureo, t
Toen gingen wij In den naoht weg,
jtmolen noonU ik u Tmdug rijd, mijn,
hew,' zoo heb ik ow znKer on het kind),
gereden. Die wilde ook nur het botten-
land, preoio. aln u Toen heb ik haar
trachten la ovemden en heb gezegd: Jo-
kadrina Alenandrowna, vwtnat one niet,
„ik wil weg, daar waar betera mennohan
«Bn.” Ga niet mijn dochtertje, ga niet
„Ik kan mh niet nndaro JermU,"ante
-=3 «t woenda, ,Jdw wH nla-
jo in boerinnakleeren - stot’ig, met ge
broken lijert en gebarsten glas, beg.avan
onder een hoop rommel. Toen Ik het ze
gevierend bij mijn zuster Anna bracht,
beval zij mij hei ©ogenblikkelijk weer
tem1» te brengen, vanwaar tt bet ge
haald had. Maar ik verloor hert portret
niet uirt het oog en hoonde van de dienst
boden, dat het mijn.outfe'.e zuster Jeuatri-
na was, die men had verstoeten en die
nu in Duttschland woonde. Daar was zij
nog dieper feovallen, heette het en was
beneden haar stand getrouwd met een
mijnheer Mpller waar*a zij voor oen
som geld van haar faimilietreóhten had af
stand gedaan. Wat bij ons met buitenge
wone fijngcvoeJijglhOid vermeden wend go
durende zooveel jaren ook maar met een
woord aan te roeren, waarvan, ik zelf
zooveel als niets wist, dat vermeet de
oude ziph mij ronduit ia het gezicht te
zeggen. Ik verinoedde reeds lang, dat
zich aan don naam mijner oudste zuster
een groote sdhande van onze familie ver
bond. Nu ik het uit den mond van den
oude hoorde bevestigen trof het mij vree-
eertijk en ik riep hem vot diep verdriet
uoe .-
„Houd je mond, oudel”
De oude man zweeg, - wij vlogen ver
der over de besneeuwde vfakte - na een
poosje toomde hij de paarden in, liet
hen stapvoets ademscheppen, ging gemak-
kelijk rechtop zitten en wondde mij zijn
gebaard getast wit van den rijt toe.
Ik liet den oude praten, hij was toch
niet ie houden.
„lieve Gód, tot Is «T zoolang geleden.
mand toch meer iete van mij weien. Ach
ja, zij luid gelijk Hier Reeft h«nr nie-
maad g'Wpen of een good, woord gege
ven, wat kon «Ij dóen
VGinds bij h<rt boach heb ik stilgehou
den, want het kindje achrride. To*a heb
ben wij het beiden voedsel gegeven. Toen
zede de meestere» t’gen mij: „Hat lacht
in het geheel niet, .Jernte^.M Toen heb ik
haar getrooet heb genegd: wacht maar
©en klein poo*je .Jekatirina Alexandrew-
n», spoedig zal het wurmpje u kennen en
spoedig lachen: wacht maar een klein
beetje, mijn lieve meesteren.
Daarna ino«wi k hsar naar hrt «hip
rijden, aan den oever van de Newa; pre
cies zoo ate h er u zal heenrijd*». Toen
waren er nog geen spoortrenen I’S en zij
urtrtapte, heb ik mij nog een* voor
op dan grond geworpen, heb haar voe
ten gekust on gozegi G» niet van ons
Jekadrina Ateacandtrowna, moedertje ga
niet van pn®, mijn blauw* duifje u «uit
ellende ondervinden, in den vreemde, mijn
engel Blijf bij on< en voedt het taind
recht gertoovig op. Maar zij weende ea
reide: Ik ga naar betere menoebeo.
Zoo vertrok «ij, zij had niet een* een
pol* bij zich, slechts een «tandje - zoo
groot - en niets meer. Maar Bc heb het
Hnd een plaatje gegeven van de heilige
Moeder Gods van Kisan. Acht dagen ben
k -"«rtlww. i heb nM A,
In PefcnOirg «ndgclrokken. Dm, hM,.
d’, dl" AleMndrwwn*
mij hwft gnpeven, (w aan moeten m|oo-
«1 ww brww h«ft mij latón kaMiló.»
iljn ^Bnl" ™u«n.
(Wwa Tvralfd.)
HELENE BöHLAU.
vertaald door
I. P. WEöSELINK-v ROSSUM.
(Nadruk verboden)
was en hy onder geen voorwaarde op
dat moment zijn stem aan de invoe
ring van vrouwenkiesrecht gevan
zou, thans in 1919 z$jn de meeningon
der Roomsch-Katholieke woordvoer
ders in dat opzicht heel wat gewij
zigd. Dat is vooral gebleken uit de
woorden dezer dagen in de Kamer
dpor Baron van Wijnbergen geuit.
Deze toch verklaarde zich voorstan
der van het vrouwenkiesrecht te zjjn
geworden uit overwegingen van op
portuniteit, omdat hij in het kies
recht der vrouw ziet een middel, dat
er toe zal bijdragen, dat de christelij
ke beginselen zullen levendig blijven,
m. a. w. dat de Roomsch-Katholieke
vrouwelijke kiezers een stut zullen
vormen voor de machtspositie der
R.-K. Staatspartij. Dat is een stand
punt verre van ideëel en dat volko
men strijdig is met de gronden van
recht en billijkheid, die de basis vor
men voor de toekenning van gelijke
politieke rechten aan vrouwen en
mannen. Dat Baron van Wijnbergen
en andere R. K. woordvoerders het
rondweg zeggen, dat het kiesrecht
aan de vrouw niet wordt gegeven om
hen zelven, maar als strijdmiddel te
gen den rooden vloed, moet in zijn
volle beteekenis wèl worden verstaan.
Het vrouwenkiesrecht wordt aan die
zijde een machtig wapen in den poli-
tieken strijd, dat niet moet worden
onderschat. En aan sociaaldemocra
tische zijde is het dat niet minder.
Het is in de Kamer besproken als
gold het een transactie voor die partij.
(Men zie het Kameroverzicht in dit
nummer). I
Tegenover deze uitlatingen hebben
de vrouwen van vrijzinnigen huize
stelling te nemen. Zjj moeien zich or-
ganiseeren in de panij en hunner
keuze. Wanneer die vrouwen sa
menwerken met de mannelijke le
den van dat groote kiezerskorps, zal
er van hen een grooten invloed kun
nen uitgaan en zal met haar krachti
ge medewerking met succes kunnen
worden gearbeid aan de verbetering
van de maatschappelijke en staatkun
dige verhoudingen.
De vrouwen staan thans voor een
groote en moeilijke taak. Niet in een
groep van vrouwen alleen zal haai'
kracht ten volle tot uiting kunnen ko
men: op het terrein der politiek zijn
de vrouwen en mannen thans gel pk
en daarom moet naar eendrachtige
samenwerking worden gestreefd.
1
„Uw zuster ging oo^ naar hetbuiten-
tand^ evenate u, mijnbeer, en r“ u“'1
eén jongetje bij zioh, eón poppetje,
kiertn - 'ik zeg u niet grooler dan mijn
want - en een gezichtje! Als van
zuiver wae, en het kreunde zoo jam
merlijk ik heb luid moeten schreien,
toen ik uw zuster reed'. Wij- zijn er
namelijk stflletjes van door gegaan, moet
u weten, mijnheer *In den nacht. Daar
na heeft uw broer mij laten slaan. Ach,
Heve deugd, wat richten slagen uit. Niete,
in het geheel niete. Jekatrina Alexan-
irowna was weg. Zij had' mij bevolan
haar naar Petersburg, naar het sohipte
rijden. Waarom is zij niet teruggekeerd?
Vertelt u mij, mijnheer Kent u uw mun
ter Jekatriha Alexandrowna?”
Het was mij zeer pijnlijk den oude zoo
te hooren spreken Hij sprak met boer-
*che openhartigheid over een schande In
onze familie. Ik herinner mij: Ik had
•Is jongen een pastelportret gevonden op
«rit «older van het «lot - «en jongmeia-
