eursel
No. 14030
XTie-CL-ws- en u^d.-Trextexxtïe*bleuc3. voox G-o-vxql®. ezx Oxxxstxelcezx.
Zaterdntf 14 Juni 1010
*5Se Jaargang*
Eerste Bled.
>1
Feuilleton.
u.
Het recht der moedor,
asar M Daksst
n.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Bureau: MARKT 31, GOVDA.
Nieuwe Belastingen.
flawoa. adnrtaaWa
Redactie i Telef. Interc. 545.
en
haar blond
BA.
oase
w Hel 1
«r feMvM*
K
toraad.
i mocht worden
er heel wat aan
niets
het
r Bouw- en We-
odecomsdeMe Ar-
geregeld tijlf
rtvangoa ren ver-
▼ermakelijkhedea
agendo to V*
akfcwQ'
W, - POUDA.
I
I
I
het rei-
10
HELENS BöHLAU.
verauüd dsor
L r. WB8SELINK-T BOflBUM.
(Nadra* wM«
tajaaoadaa madadaallscw Hl contract tot nar r—do
ceren prUs. Groot* lotton oa raadt* varia* borokoad ato* rlaalanrlnt*.
AdorrtoMlia kunoa wordt* Ufosoadoa door tUMlttalmaM tol lade Bookkoa-
dolooea, Ad.art.atitaura.ua at aaaa Afariaa.
1NGEAONDBN MHDIDUUNMMl k-4 rn*lt al*, ratal rr»*r M».
O* do roorpo<lu M boor".
Vta buitoa Goed, oa dn bosorgfarlngr
AOoortnöta m pabUaka nrmokolUk-
fe kat Zatataavnamar W toeolac o» dn
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
60ÏDSCHE (011! I\T.
ABONNEMENTSPRIJSper kwartaal 2.60, per week 20 cent, met r
per kwartaal f.9M, per week 27 cent, «rsnai waar de bezorging per loop* geMkiedt
Franco per post per kwartaal AIO, met Zondagsblad k—
Abonnementen worden dagelijks aanflmman aan ons Bureaus MARKT11. GOUDA.
btf onre agenten, den boekhandel en do postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «a «natreken (beboerende tot dm beaorgkriag)i
1—6 regels 1.06, elke regel moerJ
1-6 regels IJ», elke regel moor
boden lift cent por regel. Adrectee
prik
fn een zak uit het raam grdatou.
Mathilde Bweueen wre buitonspotrlg? jeug
dig in tegenstelling met den schralen Jo-
hannes, die de geheete geeohifedente treu
rig scheen op te vaKtenT
Mwihlide rustte niet, voordat zij met be-
hulp van Johannes, Ahreoaee en Chrteti-
na mee naar beneden troonde
Het was eea behoorlijk geraas, en bij
elke trede, die zij daalden, verzonken zij
er in zekeren zin dieper in.
Toen zij beneden aangekomen waren, be-
vonden zij zich in een dwarreling van
stemmen eo gestommel. Al e deuren st)i>
don open
Allen liepen door elkaar, eu «ij waren
roor dat zij het bemerkten in een groote,
donkere kamer aangekomen, waarin been
weer werd gegHpt, wurm geschreeuwd
en geroepen word zooelo trouwens in ai
de andere kieners der Mijunfcoii ook.
Van h.4 plafond hing een uiterst een
voudige blikken hanglamp, die een ia>r
matig licht versprei Ide- Een aantU smal
le b«Mstonden in d't vertrek, houten
en Ijzeren.
De boUetGcetw lagen door elkaar, hin
gen en slipten aan alle hoeken uk en
zagen er allesbehalve sneeuwwit uk. Met
de ongurwt'g uUzieude lokcM aebenende
kinderen Majpnke elkaar to hebben ge.
gooid.
Mathilde bracht do gisteu in de
kamer.
gehoord.
zea Matftiflde jubelend;
MUCTBI UIT BB BOFfTAfi.
CCCCLXXVIII.
Twee door schitterend weer gebenedijde
Pinksterdagen liggen weer achter ons. Het
is voor duizenden een festijn van zomerscho
weelde geweest, een heerlijk genieten van
zon en zee, van bosch en heide. In langen
tijd is het niet zoo ontzaglijk druk geweest
in de residentie, zoowel als op Schevenin-
gen. Het groote zangersconcours, dat beide
dagen in de Kurzaal is gehouden, had hon.
derden zangers van heinde en ver aange
voerd. In dichte drommen trokken zy op en
luide schalde hun vreugde door de zomen-
sche drukte heem. Het was al na midder
nacht eer Maandagnacht de rust op Scheve-
ningen weergekeerd was en de zangers op
hun lauweren gingen rusten. Het was des
avonds in de Kurzaal geweldig heet. Hoj
de zangers en hoe het publiek zelfs het uit
hield, is een raadsel. Ik zag een groep zan
gers heengaan en al hun modie boorden la
gen in katzwi>n en hun keurige aanspre-
kersdaasen waren verfomfaaid Maar zij
hadden ee^ voornamen prijs behaald en dus
kon niets hen deren. Waar of in vredesnaam
S-LOTERy.
i Donderdag 12 Ju£
n.
134 16» 16U 237 260
128 511 518 565 530
149 815 823 934 9M
1203 1271 1336 1850
1620 1664 1708 1726
1945 2028 2044 2121
2244 2251 2253 2266
J559 2641 2697 2781
1878 2971 2998 30v6
1153 3200 3261 8257
1425 3447 3478 3521.
1686 3691 8751 8779
>950 3954 4031 4053
244 4256 4268 4305
.429 4437 4442 I
623 4645 4672 4714
849 4852 4859 4868
>070 5085 5108 5136
>236 5308 5423 6506
597 5611 5621 5624
722 5741 5767 5845
105 6118 6123 6142
242 6245 6297 6321
424 6531 6618 6655
792 6802 6814 6849
922 7015 7049 7051
201 7211 7226 7239
810 7335 7346 7848
598 7603 7607 7608
761 7767 7778 7777
996 7999 8011 8071
223 8284 8299 8307
430 8438 8453 84b7
484 8553 8554 8574
688 8691 8774 8811
989 8992 9000 9028
146 9168 9233 9279
448 9500 9508 9521
526 9692 9727 9745
906 9937 9966 9973
10076 10109 10120
5 10214 10267 102/4
5 10318 10342 10390
I 10455 10490 10509
10602 10628 10647
10720 10764 10779
l 10885 10923 10927
I 11034 11071 11079
1 11283 11286 11292
I 11422 11447 11491
l 11689 11745 11759
l 1118^11907 11936
12199 12233 12252
l 12376 12377 12408
l 12510 12526 12529
12659 126."J 1270Ö
12820 128.3 12835
i 18028 13114 13272
13353 13384 13386
13552 13558 13563
13765 18781 13804
13878 13879 13929
14175 14197 14201
14330 14394 14398
14510 14561 14562
14804 14825 14851
15086 15115 15163
15885 15398 15422
15555 15591 15509
15718 15714 15747
15934 15950 16024
16207 16-13 16255
18882 11464 1«4»4
16580 1(4153 16654
16817 16835 16887
16946 16961 16970
17110 17169 17215
17292 17297 17802
17422 17487 17553
17887 17894 17926
18073 18124 18147
18234 18246 182u2
18875 18428 18469
18510 18609 186*25
18691 18741 18746
18971 19001 1902 J
19158 19162 19163
19296 19336 198J9
19436 19437 19449
19594 19643 19657
19752 19760 19767
19838 19863 19865
20026 20101 20130
20873 20407 20438
20526 20552 20592
20806 20850 20878
de juiat weer vlug
„Blijf toch tóer,"
dadelijk daarop flag
gen zijn borat.
„Voor een oud mensch woMft
zen moedlijk, het vreemde land
meer voor hem. Wij beiden zullen
ons hier huiselijk maken."
„Ja,” zei Chrisdne, „hadden wij
boot en de zee, en den tuin, en allee
ook maar dadelijk hier.
„Zing wat voor mij. Zingl je Kyllikl."
Zij zaten nu samen op de sofa metstij-
feti rug.
„Nu?” vroeg Ahrensee. Chrfeflne keek
hem met groote verschrikte oogeo aan.
„,Ja oudeKyinkl"
Iets andere
„Zooals je wilt. Maar wat heb je tegen
de Kyllikl?”
Christine eahudde het hoofd, en maak
te zidh vrij uit de armen van haar va
der, - zat mo pooje heel atü. Op eeaa
tikelen van dagelijksch verbruik kul
len onder dese heffing vallen, le
vensbehoeften, die niemand kan
ontberen. Ven dergeHike onbillijks
heffingen, die zeer onrechtvaardige
lasten leggen, (?n op de minst draag-
kr&chtigen het zwaarst neerkomen,
zijn wij zeker allerminst gediend. Dat
de Minister ook het beiwaarlijke van
deze belastingheffing gevoelt, blijkt
wel uit de benoeming eener commis
sie van advies te dezer zake.
De Minister is echter nog niet aan
het eind van zijn bemoeiingen voor
de schatkist. Er is dezer dagen in de
dagbladen gemeld, dat de vorige week
een wetsontwerp naar den Raad van
►State is gezonden, beoogend om 30
te heffen van alle waardevermeerde
ring van roerend en onroerend goed
tusschen 1 Mei 1916 en 1 Mei 1919,
welke heffing elke drie jaar zal wor
den herhaald.
Nu moge, b\j een oppervlakkige be
schouwing van deze idee, er wel iets
voor te zeggen zijn, dat van een kapi
taals vermeerdering de Minister
toch heeft aangekondigd een belas
ting op de toeneming van het ver
mogen een deel wordt afgestaan,
bij dieper nadenken moet men toch
tot de erkenning komen, dat een
dergelijke belasting zeer onpractisch
is en zeer ongelijkmatig drukken zal,
waarom lê niet wenscheljjk is. Een
beslastingplan als dit is niet te
verdedigen op grond van het feit,
dat de schatkist moet worden voor
zien. Het geld moet op andere, recht
vaardiger wijze worden gevonden,
De Minister heeft een willekeurig
uitgafigspunt gekozen; hjj nam
daarvoor 1 Méi 1916; omdat toen
voor het eerst de verdedigingsbelas-
ting werd geheven, volgens welke
alle onroerende goederen op hun ver
koopwaarde moesten worden geschat
en dus vanaf dien datum met juist
heid kan worden nagegaan de stij
ging of daling van ieders kapitaal
Een gegrond motief voor dien datum,
veroand houdend met de bedoeling
dezer belasting, is er niet. Vanaf dien
datum nu, zal elke toeneming van
het Vermogen behoudens de ver
meerdering van vermogen door hu
welijk of erfenis met 30 worden
getroffen. Daarin zit al iets onbil
lijks. Destijds is de verdediging der
Oorlogswinstbelasting gegrond hier
op, a dat aan den Staat zonder be-
bij haair had opgemarkt. Spoedig daarna
waren mevrouw Majunke en Mathilde aa-
men verdwenen. Het geflchreeuw verwijder
de zich, diep, diep, eentonig en klagend.
Ten slotte werd nog maar nu en den
een verwijderde langgerekte toon gehoord
- en sou» iets - iets zeer eigenaardigs
- een soort gehuil, niet recht te verkla
ren, maar dof, zeer do6
Ahrensee (iep in gedachte» op en neer.
Hij voelde zich niet goed1, opgewonden en
afgemat; de reds had hem geen goed ge
daan. Christine zette twee brandende
kaarsen op de tafel, daar de kamer er
ondanks do lamp, somber uitzag, en wil
de kamer vertaten.
zei baar vader
hoofd te-
Adminiatrade I Telef. luiere. 82.
al die menaehen nacht» »lin gebleven?
Alle hoteü op Bchavemngan en in da <ted
zaten propvol en toch hebben de duizendM
nog een plaateje kunnen vindon. Ia olk ge
val ia deze apori haai wat maer waard m
hooi wat aantrakkeiiikar dan dia te Anwter-
dam ia beoefend, waar twea en twintig ke-
rol» om een balletje Liepen en h^t botecha-
lijfc» air aannamen, aloof de oer van oen
gansch land ophouden. Ik heb me er Dins
dag m«o geamuseerd om den opgeschroef-
den onzin te leaeu, die do bladen kolommen
vol opdiaochen. Enfin ieder zjjn smaak.
In de onmiddellyke nabijheid van het
Kurhaus, op zyde van het Koninklijk bui
tenverblijf aan zee, hebben duizend padvia-
jders eenige dagen gekampeerd. Wat hebben
die jongens het schitterend getroffen oa
wat hebben zy genoten. Het is alleen jam
mer, dat de padvinders zoo koek en ei zjjn
met de militairen. Da^ verhindert vete ou
dere om hun zoons er aan te doen deelno-
men, omdat nu eenmaal het militaire gedoo
by velen niet in den besten geur staat.
Het is een verheugend vexwchijnsel, dat
op deze dag^n duizenden uit de steden naar
het open veld trekken. Er is niote, waar,
aan meer behoefte bestaat dan aan de vrfje
natuur en de friasche lucht. Het kofft. wol
veel moeite om den Hollantlschen kruid»,
niersgeest te overwinnen, maar hand over
hand winn de gedachte veld, dat hei de red
ding van de steden wordt, wanneer op vrfjo
dagen de heerlijkheid van het buitenleven
wordt gezocht
Ook aan het bekende stille strand was
het de Pinksterdagen ontzaglijk druk. Do
HollandaAe hunoponhild moet ook roo»* dit
vrye leven zwichten en wanneer er nog
eens een persridder is, die in zijn muf ka-
mertje den draak durft steken met dit ge
not, dan is het alleen, omdat zyn geest
te dik onder het stof van de stad bedolven
ligt dan dat hij vryelijk kan denken.
Onlang» was het de Telegraaf, die lai«»
zijn hielen neerpraate over dit strandver.
maak; thane zagen wy in een Haarlemsch
blad weer veel dwaasheid geschreven. Roe
land noemt de schrijver rich- Hij is een moe
rasbewoner van h.qt Bezuidenhout, waar hjj
elechts den geest vah een sousterrain
schijnt in t» ademen. Hy heeft zich nog niet
kunnen verheffen ton bewoner van de bel
étage, waar allicht een ietwat vrijer uit-
zacht op de wereld wordt verkregen. Zeer
waarschijnlijk weoit deze Roeland ook al
niet eens, waar het stille strand ligt. Hol
lande schamperheid is x|jn deel, blijkens do
idiote voorstelling, die h|j geeft van dit
strandleven.
De vereenigang, die zich ten doel stelt dit
eenvoudig vermaak, dan uit een hygiënisch
oogpunt zeei toe te juichen Is, heeft zeer
veel succes. Het ledental loopt reeds in de
honderden. De vlag der vereenigang wap
perde van zeer vele tenten. Ver buiten den
Haag is de herinnering aan het zomerver.
want B'mnn, Bimm was
plan nader te komen.
--T.. begroette met een
litftallilgen lach den heer Ahrensee en
gaf daarna haar volle opmerkzaamheid aan
Mathilde:
..Liefste engel,” etóe zij teeder, „kom
au bij ohu» beneden. - Vergeef mij,”
wendde ze zich beleefd tot den heer Ahren-
*■0 door de kier der deur - verder
kwam zp niet Bfanm Bfanm trok uit ai,e
macht aan baar rok.
.Ja, Uotete, boete dadéfijk.” zei Ma
thilde liefjevol, en met zulk een warmen u«, v*»* ew»» vj, waa.
«•W.* MM, *i* Aïhmm n«a «U M* Mk t* dlwn,l>MiwM,
W
Op dit oogenbkk klonk op de trap een
gelijkmatig geschreeuw, het tüwam nader
•u nadar - diep, eentonig klagend -een
geschreeuw dat wij reeds eons In dit
hoofdstuk hebben
„Bimim, Blmm!
hop naar de deur, opendie die - het ge-
echreeuw drong geweidife naar tónnen-
«n bulten stond mevr. Majunke metBimm,
Blmm; t die aan haar rakken hing en ze
»oo strak trok,
blijkfapor niet van
Mevrotiw Majunke
zwaar kon wofden afgestaan een l>e-
1 angry k deel van de voordeeJen, die
zonder inspanning en vaak onafhan
kelijk van persoonlijke gaven of ta
lenten ,uit louter toeval werden ver
kregen. Deze verdedigingsgrond be
staat nu niet meer, hoogstens nog
voor een zeer gering deel. En dat ia
juist het oniechtVAtrdige van dit
plan. Het scheelt elke toeneming
over één kamde handelaar en indus
trieel, die vaak met inspanning en
energie zjjn onderneming en bedrijf,
ondanks zeer moeilijk» omstandighe
den, eenigermate voortrit heeft weten
te brengen, de kettingfrandelaar, do
speculant, de huizensqiarrelaar, er
wordt in dit plan geen onderscheid
gemaakt. De man die het sommetje
wat hjj verdiende, bespaarde, ziet zich
voor zijn zuinigheid bpboet met be
slaglegging op het drie tiende deel,
terwijl hjj, die zijn everwinst op
maakte, met deze belasting niets
heeft uit te staan. Er is dan ook el
ders leeds er op g^wesen, dat feite
lijk door dezen Minister een premie
van 30 c/c op de verkwisting wordt
gesteld.
De handelaren en industrieelen, die
op deze wijze getroffen worden, ko
men in niet benijdenswaardige posi
tie. Het overgroote deel van hen zal
toch de overwind niet afzonderlijk
hebben belegd, buiffotob onderne
ming of bedrijf, doch by hun bedrijfs
kapitaal hebben gevoegd, waaraan
een zoo belangrijk bedrag als het ge
vorderde niet z mder groote bezwaren
kan werden onttrokken zonder nadee-
lige gevolgen achter te laten. De
kleine man, die voor 1916 nagenoeg
geen vermogen bezat en zich sinds
dien een so/nmetje verwierf, wordt
wel net zwaarst aangepakt. Hy zal
toch kllO van zijn geheele kapitaaltje
hebber te offeien, terv/jjl daarente
gen hij wiens kapitaal met de helft
verinêerderde, daarvan 1110 heeft te
betaLn en hy wiens kapitaal verdub
belde 3|20 daarvan zal hebben af te
staan. Een dergelyke onevenredige
heffing, die het zwaarste treft naar
mate de toeneming het kleinst is, is
wel zeer onrechtvaardig. Een unifor
me heffing als deze is dan ook abso
luut te veroordeelen. Ook by de waar
debepaling van land en huizen zullen
zeer onrechtvaardige heffingen plaats
vinden, wanneer die eigendommen in
eigen gebruik zijn en voor de bezit-
ters daarvan du» niet die voortitelen
hebben opgeleverd, die in het belas
tingplan zijn bedoeld. Hetzelfde geldt
•venzoo voor de bezitter» van fond
sen, lie deze als vaste belegging heb
ben aungeechaft en van de stijging in
de koersen alleen de nadeelige gevol
gen in deze belasting zullen ondervin
den.
Het ónmogelijke van de willekeuri
ge bepaling van den datum van 1 Mei
1916 blijkt wel hieruit, dat iedeie
vermogenstoename vóór dien datum,
zelfs al had deze plaats vóór hetzelf
de jaar, doch vóór den fatalen datum,
door deze belasting ongemoeid wordt
gelatm, terwijl degene, die in datzelf
de jaar, doch nè 1 Mei zijn kapitaal
zag toenemen, wèl zijn deel zal moe
ten bijdragen.
Minister de Vries heeft te kennen
gegeven een tegenstander te zijn van
een heffing ineens. Maar met dit ont
werp beoogt hü toch feiteljjk niets
andeis. Dit ontwerp toch zal, mocht
het wet worden, veel ruwer ingrijpen
dan met een „heffing in eens” wordt
beoogd. Daarom is dit ontwerp met
zijn talrijke gebreken zeer bedenke
lijk en verdient het in den vorm,
waann het thans is, zeker geen aan
beveling.
Indien dit ontwerp
gehandhaafd, dan zal l
moeten worden geschaafd, wil h«t
aannemelijk kunnen worden.
Op d*t oegenbllk werd er uiterst be
scheiden op do kaïOW'Uvr geklopt. Voor
dr deur stond een lange, sohrele, gele
joegen ven vijftien iw.
„Mama en Pap* laien u vragen wel I,
willen verontacbiuUMgen alg bet niet heel
rusdg was," iel hij verlegen, „maar Wij
worden gerei.”
„Wat wordt jetyi?" vroeg Ahreooee.
De jongen keek hem verbluft aan, en
antwoordde, terwijl hij zija oogjeu vaat
op de punt» van zijn laarzen gericht
„Wij worden om de veertien dftgen, of
om do vier weken om den brand, eiken
Zaterdagavond gered, opdat wij het eens
zullen kunnen.”
?et’
eóhijnen julle te kunnen, zei Ahrensee.
,|om eens hier, Clyrktel en bekijk een
der schreeuwers.”
Christel eiond reeds quet hem. Zij was
bleek en zag er vermoeid uit.
Stevige stappen kwamen and de trap op.
Het wae Mathilde Swensen.
„Johannes!” riep zij. U bent d*M nog
op Ik wikte u vragen of u een oogen-
biik mee naar geneden komt, het ia te
intereemnt. Voor de Majunke te behoeft u
u nl?t te geneeren, dat zijn do onge-
dwongenate roen^ebeo, die men zich kan
voorstellen. Beneden worden brandweeroe-
feningon gehouden DU heeft u ook nog
niet gezien De kinderen zijn nog op.u
„Niet waar Johannes, oude jongpu f"
vroeg zij en lejd® om de schouder» vui
den schalen lumfft haar otevigen, *ot.
kleurigen arm.
„Maar kom au,
Het is wel een zeer ondankbare
taak als Minister van Financiën te
moeten optreden in een tyd dat aan de
schatkist bijzonder groote eischen
worden gesteld, waaraan moet wor
den voldaan. Dat ondervindt Minister
de Vries in niet geringe mate. Al be
ginnen de crisis-uitgaven, ze mogen
thans nog vele millioenen verslinden,
te minderen, de uitgaven voor den ge
wonen dienst nemen, met het minst
door de sterke stijging van loonen en
salarissen, aanzienlijk toe. Niettegen
staande de inkomsten van den Staat,
dank zy de opleving die er langzamer
hand komt in handel en industrie,
ruim vloeien, moet er toch een aan
zienlijk bedrag woi-dén gevonden om
de renten en aflossingen van de
staatsschuld te kunnen voldoen.
De Minister van Financiën is met
zjjn denkbeeld om een advertentiebe-
lasting te heffen niet gelukkig ge
weest. Van alle zijden is daarop een
vrijwel vernietigende critiek ge
oefend.
Aij»» voorstel owi van de in ons
land ingevoerde goederen, door de N.
O. T. een invoerrecht te doen innen
van 5 der factuurwaarde ten bate
van de schatkist is in alle kringen
van handel en scheepvaart op een
zoodanig verzet gestuit, dat de Mi
nister het geraden heeft geacht dit
voorstel maar weer direct terjig te
nemen.
Ook de aankondiging van dezen
Minister om indirecte belastingen te
gaan heffen, vindt grooten tegen
stand, zelfs in de kringen zijner naas
te geestverwanten. Wel is door denMi-
niste*’ te kennen gegeven, dat de her
ziening van het tarief van invoer
rechten, die een meerdere bate van
131/2 millioen moet opbrengen, in de
eerste plaats eén zuiver fiscaal karak
ter jal dragen, terwijl het meerdere
benoodigde gezocht zal worden in eea
zwaardere heffing op weeldeartike
len, dat neemt toch niet weg, dat ook
fiscaal bedeelde tarieven aan handel
en industrie groote belemmeringen in
den weg kunnen leggen. Maar ook ar-
’NTREUX. I
Bruin, i -
Zwart, I
Hoofdhaar.
b c h a d e 1 ij k.
1.25 «n f 1.75.
IO Koninklijk
■Iw goedgakeurd.
ttitslnil 9.
2011 M
bijna fluisterend, nte een vogel (Me zich
zelf in slaap a ingt
„Wat te daitP” vroeg rfj eu brak mid
den tn hoar lied af. Er werd weer dof
eu vreemd, lang aanhoudend en veel-
8te<»u»ig gejonuuörd. „Er moet iets zijn
gebeurd,” zei zij amgwig „Het te al dik
wijls zoo goiweoet.” Op een® begon zij
te schreien, haar gebedel lichaam tferd
er door gewhokt.
Haar vader trok haar tegen zich aan,
hield haar* hoofd tuHwhen zijn handen,
maar zij - wendde zich van hem af.
„Wal adheelt je, ben je moe? Ben je
geschrokken? - Weeo koitol” zei hij
aangedaan Het te niete. Beneden wonen
die zonderlinge menschen. God weet, wat
ze uitvoeren! En daar zijn veei kinde
ren - bedenk maar eens, hoe die eeno
alleen al schreeuwde!”
„Ja,” iintwoorckM ChrilUüe onder haar
tranen lachende. „Moar het TKtnkt zoo
augatig - zoo” zij schudde bet hoofd
en verborg het gelaat In haar handen.
Daar klonk het weer, - dof en dreu
nend - het gejammer kroop ate langs de
muren oniboeg - er werd met deuren
geslagen T ramen werden geopend.
•Het gejammer klonk nu door de open
ramen naar buiten In de nachtlucht. Het
scheen van de binnenplaats of den tuin te
komen. Een trappelen, roepen, toopen op
de trappen, een bevelende mamentetem, een
zeer hooge stem - dat was de Mem van
mevrouw Majunke - en weer het gejam
mer Het scheen alsof Ahrensee dadelijk
den eeroten dag fo de geheimen van het
hui» dwr Majunke’» zou worden inge
wijd
