I
I
II
i
o
8
T
u
if
No. 14039
BEHALVE SON- EN FEESTDAGEN.
xveen.
i dit Blad.
S9i
a
BOOM,
O
öSe Janrgang
Duitschland’s onderwerping
Woensdag 23 Juni 1919.
Zn is'ci'ws- en -^.d.’vertezxtxe'blsucLTrooxG-ovueLeu exx Q:ncxstre3s:ezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
-
Feuilleton.
Het recht der moeder.
Bureau: MARKT 31, GOD DA.
IU
82
Admi-va trade Telef. Interft. 82.
Redactie Telef. Interc. 545.
I
il-
ikt.
2670 no
boven hoar
IOA.
Yervolgt)
Drukkerij
OOI, - BOÜBA-
- en
takte
hoe
ult<
Do
e«nvei.
armen
l de Zetel. Alg»
„Gouda Vooruit."
ibonnementen op
genomen door
Waddinxveen.
rij geregeld tijUf
ontvangen vanvor-
u vermakelijkheden
m agenda te
gezet
tullen zyn, op het ©ogenblik dat de gedele
geerden weer in hun automobielen zullen
«tijgen, zullen de betrekkingen tusechen oe
geallieerde en de Duitsche delegaties her-
'vat kunnen worden.
President Wilson zal op den avond zelf
van de oirierteekemng naar Breat vertrek,,
ken, waar hjj dadelijk aeheep zal gaan.
•uw Bouw- en Wo-
tandscommterio Ar-
In het Engelache Lagerhuis, dat gisteren
voor ’t eerst na Pinkflteren weer bijeen
kwam, heeft minister Long meegedeeld,
dat vice-admiraal von Reuter heeft ver
klaard, dat hij bevel had gegeven de Duit,
eche schepen te laten rinken, omdat hjj jn
de meening verkeerde, dat de wapenstil
stand den 21en Juni middags afliep. De
Duitecho admiraliteit kon dit bevel gemak-
keltfk aan alle schepen geven, omdat hij
rich vrijelijk aan boord der schepen kon
De n.euwe Italiaansche delegatie wordt
Vrijdagochtend te Partje verwacht. Zij is
samengesteld uit Tittoni (minister vin
buitenlandsche zaken, Marconi, de uitvin
der der "draadlooze telegrafie, Ferra'.J,
Scialoja, senatoren en Crospi, afgevaar.
digde.
Wilton en Clétnenceau hebben Dinsdag
middag een bezoek aan Versailles gebracht
om eenige bijzonderheden voor de plechtig-
'heid te regelen. Zij -werden ontvangen do c
den nieuwen prefect van Seine ©n OJse,
‘de heer Vitry. Toen zij rich vertoonden op
het balcon van de «laapkamer van Lole-
wjjk den Veertiende brachten de toege-
stroomde nieuwsgierigen hun een ovatie.
De Daily Herald verneemt uit Parijs, dut
klaar stellig verluidt, dat de Groote Vier be
sloten hebben de blokkade van Rusland op
te heffen, dadelijk na de onderteekernng
van den vrede met Dujtschland.
De economische maxi moet tot de slot-
fiotn zijn gekomen, dat, aangeaien die blok
kade was jngeeteld als oorlogsmiddel tegen
Duitechland, het volkenrecht hare handha
ving na het eindigen van den oorlogstoe
stand niet zou rechtvaardigen.
De vreugde. De onderteekening. Een vodje
papier. - De blokkade van Rusland. De gezonken
Duitsche vloot. Een ultimatum aan Hongarije.
Clémenceau gaat heen. - Het Italiaansche Kabinet.
De uitlevering van den èx-keizer.
ONS OVERZICHT.
Duitschiand da Van plan oneerlijk spel te
spelen. Dat rit in zijn aard en het zegt ons*
zelf, dat het dit van plan is van het begin
af aan. Wij moeten op de waarschuwing
acht slaan en ons wapenen tegen de bedrei
ging. Eén arm kan maar baten, het is de
arm, waarmee wjj den oorlog gewonnen heb
ben. Die arm is onderlinge vriendschap, on
derlinge achting, onderling vertrouwen en
de gezamenlijke trouw aan onze gemeen
schappelijke beginselen.
De Daily News verwijst naar de belofte
van de Entente van 16 Juni, dat het trac-
taat af en toe herzien kan worden en ver
volgt dan: Het beste wat WÜ kunnen horen
'is, dat men geen tijd zal verliezen met het
teekenen tot een uitgemaakte zaak te ma
ken. Het zal het debat tusschen vyoffllige
krachten met sluiten, maar den toestand in
Duischland tot rust dated komen en in heel
de wereld facoren aan het werk zetten, uie
den vrede zuilen bevorderen. Met de onder
teekening van het tractaat zal het hart van
de wereld zich afwenden van het vraag
stuk der bestraffing om te werkep aan het
heitel. De hervatting van vrije, internati
onale betrekkingen zal den dampkring ver
anderen, waarin wij vyf jaar lang geleefd
hebben en den weg bereiden voor den groo-
ten kruistocht tot steun van het volkeren-
verbond. Van het opbouwen van die instel
ling kunnen wjj alleen een wereldgemeen
schap verwachten, dié gegrondvest is in
veiligheid en vrede.
Bauer’s herinnering aan de plechtige be
lofte. van de Entente wijst zy'ij land van do
harde voorwaarden van het tractaat naar
de hoop, die hét statuut wekt. Het is het
gemeenschappelijk belang van alle volken
om de vervulling van die hoop te verwezen
lijken.
begeven voor de handhaving van de tucht.
Gezonken zijn: 10 slagschepen; één is
vlot gebleven; 5 slagkruisers, 8 lichte krui
sen; drie zyn op het strand gecet; 30 tor.
pedojagers; twee *ijn vlot gebleven an
achttien op het strand geaet
De kwestie van schadevergooding voor
do gezonken schepen ia nu bij de geallieer
den >te Parijs in overweguug.
Voort» heeft Long verklaard, dat het la
ten tinken van de schepen een gevolg is
van het feit, dat de schepen waren geïnter
neerd en niet overgegeven. De intameeriag
gaf den Diutechers het toezicht over de
schepen. terwijl de overgave ze aan het
toericht van het land, in welk» haven
Jagen, zou hebben onderworpen. Het plaat,
sen van gewapende wachten op de schepen
tzou een schending van den wapenstilstand
zijn geweeet en Engeland heeft de wapen
stilstandsvoorwaarden strikt in acht geno
men.
4 Het is niet waar, dat do Briteche admi
raliteit intemeering van de schepen heeft
aanbevolen. De zienswijze van de admir»-
lliteit te t t duidelijk bekend gemaakt
De beslissing van de hoofden der gealli
eerde regeeringen was achter ten gunste
ivaa intemecring en deze bestiering heeft
den toestand sedert <lien beheerscht en het
ónmogelijk gemaakt. het laten zinken vaa
’de schepen te verhinderen»
c-n boete tranen in g»'es
reeds lang in overgroot©
verstijld.
Toen Ciémenceau in zijn kabinet het be
richt ontving, dat de Duitscher» zouden tee
ltenen, drukte hy de handen der aanwez.ge
minister en zeide; „Ha, mijn hoeren, op dit
oogemblik heb ik negen-en-veertig jaren ge
wacht.”
Vervolgens begaf de prebier zich naar
het Hotel des Invalides, waar hjj het afvu
ren van het eerste kanonschot ter eere van
de onderteekening bjjwoonde.
Toen hjj bij de vuurmonden gekomen was
wilde de kapitein, die de bezetting com
mandeerde, dat het bevel tot vuren door den
minister-president gegeven werd, maar deze
zeide glimlachend en vrooljjk tot hem.
„Neen, schiet zélf kapitein en doe alsof je
op de Boches vuurde.”
Te P a r V s werd hét nieuws eerst laat
in den avond bekend door extra-uitgaven
van de bladen, maar de menigte begaf zich
op straat en vloeide samen op de centrale
punten in dt stad om dezen overwinning^,
datum te vieren. De café’s werden ais het
ware stormenderhand genomen. Overal
hoorde men de Marseillaise en de volkslie
deren der geallieerden, Op straat werden
concerten en bals geïmproviseerd.
Er heerschte een algerrteene stemnrng
van overweldigende vreugde.
Te Londen heeft men het bericht kalm
opgenomen. Er werden geen betoogin gen
gehouden als bjj de sluiting van den wa-
pestilstand.
toe het noodlot ons gebruikt, wat het uit
ons wil makon. Geon menach heelt
3en sluier opgeheven, daar temrimto voor
menige verwachting.
Met een riem, waarover zij geen «nacht
meer heeft, die alle moert tja een enke
len doodskreet uitbreekt, riep zij „Neem
mij meie, ook ik moet rierven 1
voor do voeten van baar vader
zij ineen
Ahrenseo omklemt met één band kramp
achtig de leuning van den rioel, met de
andera strijkt bij bevend, het haar uitbet
voorhoof,1 van zijn doch er en kijkt haar
In de diepdroeve oogen, die in stomme
wanhoop naar hem opkifken!
„Wat iri er met je gebeurd, Chrtedne?”
Een kramparitf?© trilling gaal door
bw lichaam, zij grijpt rijn hand, drukt
die aan haar lippen en drukt er ktwsen
Op, ntrt een ootmoedige, hartrtochte'ijke
Mdé; van haar haren vallen de gedooide
druopo’» af on zw> ate zij ineengezakt
blijft «IJ voor habr vader liegen.
De wanhopige oogen verandert® niet
van uitdrukking - en naar het schijnt
probeert zij te spreken en kan. bet niet
- zij kijkt huipzoricend, «wijft en tracht
verrihefii woorden te vinden - en telkens
opnieuw - maar woorden zijn er niet
Toot* dit lijden.
Zij kijkt naar haar vader, <m datt te
het .haar, alsof haar hart wordt ver-
écheurd, «1*4 van allo kanten ontzetting
op bear teeetormt
Haar vwter heit haar hoofd openslaat
bedde armen) om haar hem
„Vader, vader!” flutotert ril, met een
verstikte «tem - „Mem» beillg» God -
Admiraal van Reuter is naar het Parkhill
kamp bti Owestry gebracht, waar hjj in
arrest blijft 860 Driteohe officieren «a
minderen zijn van Scapa Flow naar een na.
burig kamp overgebracht; jon Reuter zat
wegens schending van den wapeiwtilrtund
voor den krijgsraad gebracht worden.
Dlutsche marinekringen verzekeren, dat
te Berlijn van het plan om de Duitse ie
vloot by Scapa Flow te laten rinkeb, niet»
bekend j» geweest. Het gebeurde is noch
ïommunistieche oanalag noch een w»u
sdaad. Er moet een in alle onderdeden
werkt plan aan ten grondslag liggen.
Ingelschen hebben, naar bedoelde m».
rinekringen meenen, geen recht de beman,
niogön te straffen.
haar tippen ousnapt een.> doffe
Alles draait haar zoo wild in het
Zij staart rond. Bestoof er dan
geen middel op aarde om zulk een ver
driet af te wenden? Loepen, loopen -
loopen in honger, dorst en koude zonder
edalo en dood ineenstorten, daar waar
niemand haar kent.
Hulpzoekend, met doodsangst in de trek
ken, kijkt zij rond - niet omhoog in de
wolken Haar goede God waa nu ver, on
uitsprekelijk ver van haar verwijderd
Weer dwaalt haar blik verward rond.
Daar blijden baar oogen. als gebannen »&n
oen licht hangen.
Zij weet heel gjed, wat dit licht briee-
kent. Het is het verlichte raam van haar
vader dat tot hier aan den oever utizicht
geeft En. opeens breidt het arme schepsel
de handen uit, als in grenzeloos verlan
gen en zij M’elt terug. Zij komt de ka
mer van haar vader binnen, met door
ontzetteirie opwinding verwrongen gelaat,
nmt verward, neerhangend haar, waarin
de sneeuw varihangt en dooiend afdrup-
pelt. Zij staat met groote, wanhopig? oo-
Vergadering
beid, voorde Bouw-
Le*.
liOlMÏECÖiMT
ABONNEMENTSPRIJS: por kwartaal 2.63, per week 20 cent, mat Znndog»||>ri3
per kwartaal ƒ.3.50, per week 27 ce«t, overal waar de bezorging por looper goMhiodt
Franco per post per kwartaal 3.10, met Zondagsblad 4.—,
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau i MARKT 31, GOUDA,
bü onz» agenten, den boekhandel en do postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omttreken (beboerende tot den bororgkring)i
1—5 regel» 1.05, elke regel moer 0.20. Van buiten GoudA en den bozorgkrlngi
1—S regete 140, elke regel meer 0.25. Advertontifci van publieke vormakdljk-
beden 12H ceDt Per Advertent'** in het Zaterdagnummer 20 toeelag op den
pril».
L''.
INGEZONDEN MEDRDEELINGSNi 1—4 regete ƒ143» elke regel meer /Ml.
Op do voorpagina 50 hou® 4
Inderdaad belooft de too£ van de Duit-
fiche bladen niet veel.
Zoo uit de „Vorwürts” zich o.a, in een
•zeer heftig artikeü, getiteld: „Nog niet de
laatste acte”, als volgt: „Wjj zulllen geen
seconde vergeten, dat het z«. vredes
verdrag voor one niet meer is
dan een vodje papier, waaraan
wjj elk gevoel van achting ontzeggen. Wij
zullem niet rusten voordat dit document der
schande, dat elk begrip van eer en fatsoen
bezoedelt, vernietigd en verscheurd op den
bee, die warm in haar zaahten mantel is
gehuld, voor wie allen goed zijn, die zulk
een lieve moeder heeft en een vader, aan
wien haar ziel hangt, Christine Ahrensee,
die allee goed ea mooi had, die wil in
het ijzige, donkere water, die wil haar
teven uiiblueschen? Hoe eenzaam, hoe
bntzettend zal baar dood zijn! - Dan
wordt zij met de rivier meegevoerd, dan
woirdt zij aan een vlakke plaate aange-
spoeld. Zoo zal men haar vinden!
Haar lichaam) is prijs gegeven aan vreem
de oogen!
Aan
kreet!
hoofd
De Times vestigt er de aandacht °P> dat
de Duitschers zeer duideljjk te kennen ge
ven, dat zjj het tractaat, dat zjj op het punt
ataan om te beëedigen, tegenover hun ge
weten-niet als bindend beschouwen. Zjj tee
kenen het, zwichtend voor een overstelpen
de macht en zonder hun opvattingen prtjs
te geven over de ongehoorde onrechtvaar
digheid van de vredesvoorwaarden. Bauer
heeft vrjjwel hetzelfde gezegd in zjjn rede
in den Rjjksdag. Wjj zjjn, zegt het blad,
vrjjwel gewaarschuwd, dat de onderteeke
ning van den vrede geen vrede zal bren.
geta. Dat kan alleen gebeuren door de
standvastige en harteljjke samenwerking
van de geallieerden in een reeks van jaren,
gedurende welke het nieuwe Duitschiand al
le kunstgrepen van het oude Duitschiand
«al te baat nemen, om verdeeldheid en
•cheiding tusschen hen teweeg te brengen.
naar het DuRech
van
HELENE BöHLAU.
vertaald door
I. P. WESSELINK-v ROSSUM.
(Nadruk verboden.
grond ligt. Laten Clemenceau, Wilson en
Lloyd George gotxlkoope triomfen vieren,
wjj wachten afl”
In de alduitsche .Deuteche Tageezei-
tung”, c’de ais opschrift gebruikt: „Erzber.
ger-vrade, Duitschiand is dood”, geeft graaf
Reventlow in één enkele bijtende opmerk'ng
aan h«t adrea van Ersberger weer, hoe zijn
party over het onderteekenen van het vre
deoverdrag gestemd te: „Het «chjjnt ons
vanzelf sprekend, dat de heer Erzberger als
de waardigste en geschiktste zjjn wereld
bekenden naam onder de voprwaarden zet,
onder het verdrag, aan welk» ontstaan hjj
zich met recht en zonder in het minste on
bescheiden te zjjn het leeuwenaandeel mag
toeëigenen. Misschien vereert de Entente
hem een prachtlgen penhouder."
De „Kreuzzeitung” schrjjft: „Finis Ger-
maniae! De schande is bezegeld. Onze vjj-
apden hebben haat gezaaid; wij zullen dit
zandkorreltje koesteren tot het sterk ge
noeg is om de onteercn.de boeien te verbre
ken. Wij moeten den ouden Pruisengeest
weer opkweeken, want daaruit zal de red
ding van de natie geboren worden.”
Volgens de Temps is het nog niet moge
lijk om den datum vast te rtellen, waarop
in de spiegelzaal te Versatile» de vrede ge-
teekend zal worden, daar nog niet bekend
ih, welke Duitsche gevolmachtigden de de
legatie onder Brocdorff Rantzau zu'len
moeten vervangen. Men heeft van de Duit
sche regeering nog geen antwoord ontvan
gen op het verzoek om de namen der nieuwe
‘afgevaardigden op te geven. De geallieerde
en geassocieerde regeeringoa «uilen geen
genoegen nemen met afgevaardigden, wier
•waardigheid en persoonlijk aanzien niet zou
'beantwoorden aan den aard van de plech
tigheid. Volgens de laatste berichten zou
Hermann Müller, die minister van buiten
landsche zaken is in het nieuwe kabinet en
als zoodanig de opvolger van Brockdorff
Rantzau, het hoofd worden der nieuwe de
legatie. De nieuwe Duitsche gedelegeerden
kunnen niet voor Woensdagavond of Don
derdagochtend te Versailles zjjn.
Men verwacht, dat de onderteekening
Zaterdag zal plaats hebben.
Het historisch exemplaar van het ver
drag, waaronder de geallieerde vijand.,-
lijke gedelegeerden hun handteekening zul
len zetten, zal gedrukt, worden op Japansch
papier.
De onderteekenaars zullen worden af ge-
roepen volgens de alfabetische volgorde
van de namen der staten. De onderteeke.
ning moet gezet worden naast een zegel in
roode was. Alle zegels worden aan elkaar
verbonden door een blauw lint Er wonit
verwacht, dat de plechtigheid 2 uur zal du
ren. *is nog niet zeker of Clémenceau
zal spreken, maar vermoedeljjk zal het
hoofd der Duitsche delegatie een laatst
protest doen hoeren. Alle gedelegeerden,
80) --
De breede, donkere streep midden In de
Méeuwl En soms gilanst en flikkert heter
in op en de geluidloos slroomende water-
nwssa’s riroomeu vander, gelijkmatig, ge-
heünzinnig - en de vloeken vallen steeds
dichter,, rieeds dichter en dooven uit In
net zwarte j^r En dit uitdoovea en
verdwijnen aan te zien doet haar goed.
Het is hter stil, ni^te stoort de eenzaam-
«eid.[ Door den vlokkêndane dringt na
korte pauzen steeds weer verwijderde mu-
“ek op zachte vleuge'e en het arme
wbepsei gaat diep omstrikt door al het
T*1 60 al den angst, die over haar hoofd
pjn rMnengekomen, steeds1 nader, tot de
Were rivier.
Nu weet OhrfsÜne, wat zij hier zoekt,
vrede. Haar ziel houdtt het niet meer
W ZIJ huivert voor deze vredé - vol
omtriting, huivert zij er voor; maar de
*agri en de ontzetting voor duizend dln-
die over haar zijn gekomen; voor
”«ende en onbekende gfóriebten, drijven
aa* naar deze huivering....
he« dan waar? - ChxiaÜne Ahren-
De opperbevel hebber Pal le der Tajecfco-
Slowakon heeft Zondagnacht, in opdracht
van de Parysche conferentie, den Honganr-
■chen opperbevelhebber telegrafisch da
voorwaarden voor de ontruiming van het
.bezette gebied meegedeeld. Die voorwaar
den behelzen, dat de vijandelijkheden
24 Juni ’a ochtend» om 5 uur gestaaWw
moeten worden, waarop de H/ïgaareeh»
troepen tot 15 K.M. achter de demarcatie
lijn moeten terugtrekken.
De ontruiming moet te middernacht v*n<
26 dezer voltrokken »jjn; Etogelscfae, Fran-'
*che en Amerikaanscha officieren zullen
daar toezicht op houden.
Plundering en^vernieling mag niet voor-
brecherm hem - brechormk hem!
„Vader!” roept zij nog eena smeek^xi
en ritat de handen bUlend
hoofd samen....
Ik voel mij moeder.
Een lijkkleur ovtvdo'd het gelaat
Ahrensee, zijn oojbn zien, een oogeobllk
rorward, zonder leto to begrijpen. Tenrij
hriekipo sprakeloos voor hem ligt, trekt
het Oene bedil van oatzcéJng na hst an
dere hem voorbij. Dxn, at<«o( hij tetter-
ziend te genorden, te ook het beril vaa
Jen jongen Ker, iljn giot. voor hem op-
gedoemd, en het ia h<«n, alsof rijn Chrte-
tino d«aen Ker altijd bod itefgebod met
al d^ di epte barer zl 1 on riea! dezen Km
Hs ontzettend» moest zijn gbeurd. Be
den ten had niem uid vaa hem geboot-d,
zijn Zuster Jeketirina Alwrandrowytq wat
riete. Nog kort geleden had zij geoogd,
dot zij zich bezorgd over hem maakte-
leU onheet nute en vreselijks beklemde
hom, wen hij naar het' voor hem neer
^•hogen klad keek, «et umk-h teto rijn,
lat dit liefden olie, stterke schep el niet
kon overwonnen! En nu wat hij bet
Nu neemt hij» zwijgend baar hoofd, lari
het tegen zijn eitat zijn armen
om haar heen en houdt haar zoo. Zijn
oogen kljluw over haar heen «te te een
verre toefcomM.
En het arme nwtóte, dot zoo In haar
ontzriienden an?>t en raieiooolieid
Wge haven heeft gevonden In de
ren Ur vader, .kringen niet te bedwia-
h<*^ ‘r^nen h oo©vk tranen die
«nn waren
Gewone advertentlln on ingooondon mettedeeUngon b(j contract tot soar garadw-
cóerden prjj». Groote lottere on randen werden berekend naar plaatsruimte.
Advarttntiüu kunnen worden ingezonden door tuMCheukomtt van Bollede Boekbaa-
d^teren, Advertentiebureau» on onie Agenten.
ook de diplomaten, zullen zjjn gekleed in
jacquo'.te costuum en beogen hoed. Volgen»
de laatste mededelingen zal de plecht g-
heid plaats hebben o«n 2 of 8 uur. Aan be de
einden der Spdogeteari zullen in totaal bjjna
400 uitgeoMjodigde geallieerde en Duitsche
journalisten zitten achter een pluche of-
öchoiding, welke hen. «duldt van de afge-
veardlgden, secretarissen en tolken. Do uf-
govaanligdoji der geallieerden zullen doo*
den Cour d'Honneur binnenkomen. De Dult-
schers, die door het park komen, zullen de
marnieren gang bereiken door de houten
vestibule. De leden van de Kamer en Se
naat zullen rich groepeeren rondom de
Cour d’Honneur. Het publiek wotdt in ge
deelten van hét paAt toegelaten.
Eerst nadat de handteekeningen
gen voor hem, en kijkt In zijn, dood
ziek gelaat.,
„Christine! roept hij, ate hij haar zoo
ziet siain. ,,Wat schoeit je? W*ar ben je
geweeet?” hij staat met moeite van zijn
leunstoel op, gaat haar tegemoet, breidt
rijn armen uit ea trekt zijn kind be
vend naar zich toe.
„Christine bedaar toch, lieveling je
vader kan niet bij je blijven hij kan
net - Hot is met ham gedaan. Hoe vree-
ee.lijk je het nu op dit oogenblU vindt,
je zult het te boven koinen! Bedenk toch
do bladeren vallen In den herfst af, zoo
moet het zijn - zoo te het goed. Dit
leven is zulk een twijfeljuchtige zaak, dat
iemand, die daar boven, kon staan en al
l's zou overzien, glimlachen zou, ate
bij zag, hoe wij ons aap dkt leven vast
klampen.”
Hij te neengevallen op don lounotoel
naast zijn bed en houdt do handen vast,
van zijn kind dat hem uog. altijd met
dezelfde .wanhopige oogen aankijkt on hij
beproeft kalm te zijn; hij begrijpt die
droeve oogen niet met hun verwarde, on
zekere uitdrukking.
„Maak bet mij niet zoo morilijk, mijn
lieveling. Luister naar mij, wee» kalm
voor mij te het een veriiobting. Wat denk
ie dan, zoo zonder afscheid van zijn kind
heen te gaan, dat te riet goed. Wij kun
nen er kalm samen over spreken even
als over andere dingen -kom, mijn hart!
En dan zal je zien, dat de dood van een
zieken, ouden man zich heel andere aan
je voordoet, dan je gelooft. Het gaat toch
«c rik geval maar om een kort «tukje
aardsch bewustzijn. En wie weet, woar-
