m
IVo. 14044
Dinsdag 1 Juli 1010.
08e Jaargang
iNTie-vA-we-erx ^.d.Tro3rto3auti©"blecds-voor Q-o-clcLsl ©xl Oxxxstxelceaa..
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Feuilleton.
recht der moeder.
BEHALVE ION- EN FEESTDAGEN.
Bureau t MARKT 31» GOUÜA.
1
M
GOIMM GODKAIVT.
iJiONNÏMINTSPRlJSl pa kwutMl f 2R far vMk 21 Mat, mat tmitefablad
la kwattaal /.LM, pat waak tl caat, aranl waar da baaarflac par laapar (aaakladt.
PraaM par poat par kwartaal ML ™t ZMdapabiad IL-.
Abaaaaaaaotao wardaa dapaUta aaapaaiiMa aaa aar Baraaai MAKKT II, flOUDA,
ty aaaa aaaataa, daa kaakkaadal aa da piWkaatiraa.
ADVUTINTIIPKUIi OU Goada aa anatrakaa (kabaaraada tot daa kaaor|kr<ac)>
1—6 rapala/LPS, aka racai aaaar Taa buitaa Gouda aa da» baaarfVrtu*!
1—I raaala IJl, al ka lacal aaaar Ml, Adia taadlta aaa puMiaka mmatelyk-
kadaa lift aaat par rawal. AArartaa#** la kal Zatu taaalac ap daa
Redactie Telef. Inteto. 545.
O* Raad van Vijf. In hal Lagerhuis. - Wilson's
boodschap# - Engeland an Amerika. Toenade
ring. - De ex-keizer. - Stakingen in Duitsohland.
Da Ouitsohe ragoering en Rusland. - Aardbeving
in Florence.
ONS OVERZICHT.
Ds Raad ran Visr bestaat niet meer.
Wilson Ia naar Amerika, Iioyd George
heeft tijn verhlijf in Londen weer betrok
ken. Voor de naken, die op afdoening wach
ten, is ingesteld een Raad Tan Vijf, waar
van deed zullen uitmaken Clemenceau, Lan
sing, Balfour, TUttoni en Makimo, resp. ver.
tyjenwoordigend Frankrijk, Amerika, En
gland, Italië en Japan.
®e Turbsche delegatie ie naar huil ge-
«tvden; voorloopag geen tyd, zegt de raad.
Kam later maar ©ene terug.
fToen Iioyd Geyrge gistermiddag in hot
Ugarhudfl kwam, wachtte hem een ovatie.
Het overgroote deel der leden stond op
juiste
md con
hem toe onder voortdlirend gewuif
be^ali
miu*m .gronden op ve
den op. ÖÏTLIfcfj lader
couranten. Een oogenblik bleven de li-
len van de oppositie ritten, maar de
verzoek der andere le-
Tft. Arbeiders
Party bleven eveneens zitten.LD&-ledw zon
gen het volkslied, wat door de besoekers
van de tribune, die eveneens opstonden,
overgenomen werd. Het gezang weid ge
volgd door drie daverende hoezee'», 'iwee
ledm van de Arbeiders Party bleven by het
rijgen van het volkelied zitten en Sadden,
WSAp de nationale democratische party,
ted oj) het feit, dat twee leden dier party,
<*e den eed van trouw aan de kroon hadden
atgelegd, blijk gaven van minachting door
bij aoo'n gelegenheid niet op te staan. Hij
hotpte, dat dit niet vergeten zou worden.
Lloyd George zei, dat het verdrag het
duist omvattende en verst reikende was,
dat ooit is gesloten, of men let op het aan
talen de beteekenia der naties, die er by
be tokken zyn of op de eindelooze verschei-
deihead van erby betrokken belangen en de
uitgestrektheid der besproken landstreken
of de groote belofte van een nieuwe toe
komt, die het in zich heeft, en die het
gaifche barakter van de wereldorde kan
yeigideren en een nieuwe wending kam ge-
de bestemming van de menschhekl.
stelde voor, dat Donderdag aan de
■ring gedegenheid zou worden gegeven
atleg te geven van de voorwaarden van
hefyerdrag en een verklaring over het ver
en de wijze van uitvoerig ervan over
I Wilson heeft een boodschap vooruit ge
len. Hy zegt daarin: „Het vredestrac-
t ia gerteekond. Indien het bekrachtigd
tdV volledig wordt nageleefd en oprecht
aaar het Dukaat
vam
HELENE BöHLATT.
vertaald door
P. WESSELINK-v ROflSUM.
(Nadruk varbodea)
Inuschlcal Annusohkal" snikte Chrto-
ea klemde zioh id haar angst aan
fvast. En terwijl zij eonnaam on ver-,
i den ganwhen langen dag, door nj&'
g opgezocht dan dx>r Ajuuiechka, 'in
tkarner zat, die Annuechka gezellig
^ewwarmd, moest haar moeder ieeren
èe voegen naar strenge blikken Toen
lp was gestaan om aarzelend naar
ongelukkige Christine te gaan, had-
strenge blikken haar voor den
kear getroffen,
niet, beste moe Ier," had profes-
leonaberg ec/herp gezegd, „waar moet
n? Ik verzoek u: blijf. Ik zal u
feg wijzen, dien u heeft te gaan."
Henndberg liet rioh niet inde
[rangen door het jammerlijk (mikken
vrouw. „LietMe moeder," zeffle
Ik beu het ova, die in naam
dierbaren onaantastbaren ge-
moet handelen, en ik denk in
te handelen. Hoe sou bij, deze
man een vlek op lijn eer
ragen f" .vroeg) ds profowor
wordt uitgevoerd volgons zU® voorwaarden,
zal het een handvest vormen voor een nieu
wen staat van zaken in de wereld. Het ia
een hard tract*at wat betreft de plichten en
straffen, die hei aan Duitsohland oplegt;
maar het is enkel hard, omdat het groote
onrecht, door Diótschland bedreven, moeat
worden rechtgezet en hersteldhet legt
niets op, dat Duatsch^and niet kan volbren
gen; en Duitsohland kan zyn rechtmatige
positie in de wereld herwinnen door de
voorwaarden stipt en eerlijk te vervullen.
En het ie veel meer den een vredesver
drag meit Duitsohland. Het bevrijdt groote
volken, die nooit tevoren m staat zyn ge
weest den weg naar de vrjjheid te vinden.
Het maakt eens voorgoed een eind aan een
ouden en ondraaglyken stoat van zaken,
waarby kleine groepen zelfzuchtige man
nen de volken van groote ryken konden ge
bruiken voor hun eigen eerzuchtig streven
naar macht en overheersching. Het veree-
nögt de vrije regeeringen der wereld in sen
biyvend verbond, waarin zy rich hékben
verplicht om haar vereenigde macht te ge
bruiken om den vrede te handhaven door
recht en gerechtigheid te waarborgen.
Het maakt de internationale wetgeving
tot een werkelijkheid, die door dwingende
rechtsmiddelen wordt geschraagd. Htt
maakt een einde aan het recht van verove
ring, verwerpt de annexatiepolitiek en
schept oen nieuwen staat van zaken, onder
welke reactionaire naties volkeren, die nog
niet tot politiek zelfbewustzijn zyn geko
men, en volkeren, die wel aanspraak kunnen
maken op onafhankelykhead, maar die het
nog niet geheel en al zonder bescherming en
lading kunnen stellen, in de toekomst niet
meer zullen worden onderworpen aan de
overheersching en uithuitang van een ster
ker land, maar worden geplaatst onder be
vriende leiding en by hun opbouw den steun
krijgen van regeeringen, die verantwoord e-
lijk zijn aan het oordeel van de meoschheid,
voor wat de vervulling van hun taak akn.
gaat, waarvoor zy de leiding van den vol
kenbond hebben aanvaard.
Het waarborgt de onvervreemdbare rech
ten van de nationaliteit; de rechten van
minderheden en de onaantastbaarheid van
den godsdienst en zyn uitoefening. Het legt
den grondslag voor overeenkomsten, die het
handelsverkeer der wereld zullen bevrijden
van onrechtvaardige of kwellende uitzonde
ringsbepalingen, en voor elke mogelyke wy.
te van internationale aamenwerking, die er
met ernstige, vaste stem. Ik vraag u,
dierbare moeder, hoe zou hij het gedrar
gen hebben?"
In plaats van den profeewor te antwoor
den* zonken mevrouw Majunk© en Ma-
thilde weer over mevrouw Ahrensee heen,
om haar met troost en liefde en woorden
van heilige trouw te overdekken-
Toen het donker werd, zwaaiden groote
laurierboomon eu diobt ingepakte palmen,
dezelfde die professor Henaeberg bij den
doop waren gezonden, door stommelende
mannen gedragen de trappen van het ou
de huls op en da kinderen Majunke ston
den onder aan do deur en koken eo pro
beerden van de boomen in het voorb—
gaa takken aft-te trekkenen boven bij
do Ahroneoee begon een geluidloos ge
dempt heen en weer gaan; mensohen He
pen flu,'starend heen en weer. Een som
bere, hartroerende gebediQ^fnnlgbeid breid
de zioh weer eens over het oude huls
uit.
En) toen het heel donker en stil op de
trap was geworden on alle leven zich In
de s&erfkamec had teruggetrokken, glipte
over deze trap een angstige gedaante in
dichlon peis gehuld naar buiten in dén
donkeren wüvteraaoht, 'In den dichten
sneeuwval en l'ep door'de donkerste en
nauwste straatjes, en toen beneden langs
da Saaie, waar de sneeuw wit en onbe
roerd lag. Daar keek deze gedaante ais
etc anno verstoeten ziet oa&r het hel
dere licht, dal daar gisteren had behoed
naar de verlichte kamer, waarvan de ra
men op den tuin uitzagen, waar nu vreem
de meoaohea bezig waren haar vader
onder groene laurier boomen naar la leg-
INGKZOMDMN MKMUHMUNMMi 1-4 regela /IJS, aika ragai maar /Mi.
da vaarpaglna SO he©»- -
Ge wane adrartaatila aa lagan ea Aaa —dadaaliigan bty contract tot aaar gareén-
'iii lm yrJK Groote letter» aa raadaa wardaa berekend naar plaateroiaata.
Adverteatiin kunnen wardaa iageaeadaa door tnsecfeeakoout
Aéraegeakeharaana aa aa
AdminZtratie i Telef. Intero. 82.
boe leiden kan om het leve» op aarde te
zuiveren en zyn dagelykachen gang door
allerlei weldadige diensten te vergemakke
lijken. Het schept waarborgen, zooais nooit
gegeven of zeifb mnar gedroomd zijn, ten
aanzien van een rechtvaardige behandeling
van allen, dis werken in den dagelijkschen
taak der «arde. Daarom heb ik het 't groote
handvest voor een nieuwe erde van naken
genoemd. Br ia reden voor diepe tevreden-
beid, aügemeene geruststelling en op ver
trouwen rustende hoop."
Dat ie heel aanlig gezegd,
De Valera, de voorma» van het lersche
volk, die thans in Amerika is, wordt daar
zeen gehuldigd'. De ontvangst, hem in Bos
ton bereid, is allerhartelijkst geweest; maar
New-York heeft zichzelf in pro-Ierachheid
overtroffen. De Board of Aldermen zoo
iets als het college van wethouders van
New-Y ork, heeft nJ. met «Ifrenieene stem
men een resolutie aangenomen, welke de
aanbieding bepleit aan de D» Valera, van
het New-Yorksoha eereburgstschap.
De New-Yorlosehe burgemeester Holen
heeft van de plaatselijke ttfderiing der
Friends of Irish Freedom het verzoek ont
vangen, om op 5 Juli ,4e vl*g van de ler-
sohe republiek" te laten wapperen van het
stadhuis. Do motiveering lui^t: „Op 4 Juli
vieren wij het te Voorschijn lieden van onze
natie door de afscheiding va* het Britsch
bewind. Laat den Men Juli ^ewyd zyn aan
de erkenning van de edele ybging van hei
lersche volk, om dat voorbeeld te volgen."
Van het Waldorf-Aaboria Hotel, waar De
Valera verblijf Wdt, wappc^rt hot groen-
wanje-wit van dd lersche vlag.
Romadn RoHpAd, de bekende schrijver
van „Joon Cjn-istophe" heeft een beweging
op touw gejtot, om een spoedige toenadering
tusschen ifitedlectueeJen van alLe naties te
bewerkstellingen. Hy heeft een beginselver
klaring vcjor hot nieuwe verbond opgesteld
en verzamelde nu daarop handteekeningen.
Het doel vhn de propaganda brengt vanzelf
mede, dal ook Duitsche en Oosten-
ryksche i^fcellectuoelen met buitengesloten
worden en vyf Duitsche geleerdert, waar
onder de groote natuurfiüdsoof Einstein, heb
ben dan ook reeds hun handteekenö/ig on.Ier
het manifest geplaatst, dat in het Franache
blad „rHumandté" gepubliceerd is een aan-
Wt met de woorden: „De Rede is néemands
dienaar, maar wy zyn de dienaren van de
Rede. Wij hebben geen anderen meester.
Wy ztfai er om baar licht te dragen en te
verdedigen, om alle afgedwaald en rondom
haar te bereenagen. Onze taak, onze plicht
is het een vast richtpunt in het oog te hou
den en de poolster aan de menschheid te
toonen."
De verdere inhoud van de verklarii^ is
een betoog voor „vergeven en vergeten" en
gen.
Op de weinig belo<y>en, n031 mot maag-
deHjke sneeuw bedekte wegen, die laags
achterhuizen en armelijke hutten voerden,
ontmoette zij voor «en dor laatste huis
jes een kleine jongon, die in de diepe
aneeuw voor een verlicht raampje stond
eu weende Op zijn wol en mus met oor
kleppen had de sneeuw zich als een wit
pelsje gelegd. Het jongetje weende hart*
brekend on soheen geheel verlaten te
zijn, geen levende ziel buiten hem was
zoo ver men zien kon op den Uodelij-
ken weg.
Christine bleef voor het jongetje staan
en vroeg„Waarom buil je dan
En het deed haar wonderlijk goed haar
eigen stom to booreu - precies zoo als
vroeger - z#o kalm, preoia» alsof er niets
was gebeurd, also! er niets zou gebeuren
En het jongesje keek haar mefi groote
oog en verbaasd aan, snakte naar lucht,
luist zoo&ls Bimm Blmm deed, wanneer
bij heel hard gehuild en geschreeuwd
had.
„Mag niet naar huta", snikte hetende
item begaf hem, „heb het bier van vader
vermorst." En weer huilde het jongetje uit
all macht. „Mag nia: thuiskomen."
„Jol mag niet thuiskomen," herhaalde
Christine en reeds bewoog Set In haar
borst en snoerde het haar de keel dicht,
alsof stroonien tranen uit hjuur starre wan
hoop wilden losbreken, - maar zij bet
het niet toe, zij bedwong zioh; inrfien zij
aan haar tranen den vrijen loop bad ge-
lnten, dan zouden die haar de geheels
wereld en alles wat zij nu te doen had,
bibben oawiuderd en verdonkerd.
daardoor natuurlijk vote trekt niet naar don
ain van de meer nationalistisch gezinde
Fransche bladon. De „TempB" wei gort ver
ontwaardigd, om de oorlogsdaden van Fraja-
sche en Duitsche imteUectunelan gelijk te
stellen en van één gezichtspunt uit te be-
oordeelen. „Alle geleerden en kunsenmar»
hebben hun wetenschap an vaardigheid ten
dienste hunner regeering gesteld", zegt het
blad, „maar terwijl de Duitsche intellec
tuelen daardoor aan een barboarschon
overval medehieipen en dus te veroordeel en
zijn, hebben de Bransdhe geleerden hun
tegengewerkt eu derhalve goed gehandeld.
Het gaat dus niet aan bedde categorieën
over één kant to scheren."
Ook tegen de zinsnede, waarin de verkla
ring van Rolland zegt: „Wy willen nieonand
beschuldigen en verwijten niets", trekt de
„Temps" heftig te velde: „Deze zachtmoe
digheid tegenover de beulen js een onrecht
vaardigheid jegens de slachtoffers." Ten
slotte oordeel', het blad, dat da internatio
nale verhoudingen het beate gedefinieerd
worden door de moraal-beschouwingen die
met het vredesverdrag verkondigd »yn.
In het Lagerhuis heeft Bottotnby ge
vraagd of er stappen gedaan waren by de
Naderlandsche overheid ten einde het ont
snappen van den keizer te beletten. Harms-
worth antwoordde, dat de geallieerde regee
ringen door hun vertegenwoordigers in den
Haag aan de Nederlandsohe regeering de
noodzakeiykheid onder het oog hebben ge
bracht om de noodige ataippen te nemen om
een vertrek van den keizer uit Nederland
te beletten. In antwoord op verdere vragen
deelde Hormaworth mee, (Uit er nog geen
onderhandelingen met Nederland zUn ge
opend over de uitlevering van den keizer.
De spoorwegstaking te Beriijn en omatre
ken ids nog niet van beteekenia veranderd.
Ondanks de opheffing van het stnlrings-
besiuit stond het verkeer gisteren nog voor
het grootste deel stil.
Het geheele personeel ven de Berly'nache
tram en den ondergrondschen spoorweg,
alsmede oen deei van het personeel in het
district Tettov, hebben besloten vandaag te
s. aken. Gaart deze staking door dan dreigt
er, naar het schijnt tegelykertyd een sta
king van de werklieden by de elektrische
centrales, die ook van invloed zou z^j» op
de waterleiding, waardoor Berlijn mot een
ramp bedreigd wordt.
De Britsche gezant in Stockholm wees de
rogeering erop dat zy moet trachten te we
ten te komen, of de Duitsche regeering zich
officieel tot de Sovje'.regeering heeft ge
richt, om de wederzydsche relaties weer
aan te knoopen. Naar verluidt, zou Lenin,
door bemiddelaars aan de Duitsche regee
ring hebben laten weten, dat de Sovjet-
regeering een aangenamer verhouding met
„Ga," z«4 Ohrlatine togen het jongetje
en gaf hem een gektetukje, dat zij op t
gevoel aj uit haar portemonnaio had ge
nomen, „haal daarvoor nieuw War voor
je vader. En hoe heet Je? vroeg Chris
tine.
„Peregrin," zei het jongetje.
Peregrin?" herhaalde ührtotine en ver
volgde haar moeilijken weg en hoorde hoe
bet jongetje opgewekt dOW de aneeuw
stipte.
„Peregrin," zei zy saoht, ai* droomend
by zioh zelf.
Peregrin De naam klonk haar zoo
aandoenlijk - smartelijk, bij droog baar
in het h wt, en elende door zijn weemoe
dige melodie dit arme hart nog banger,
banger, nog weel er. Maar toen zij aan
het station kwam, voer een schrik door
haar leien; zij waagde bet nlM ia het
bobt te komen, daaraan had zij nAet ge
dacht. Zij wilde een biljet nemen-waar
heen? Maar weg - weg - en zoo atoqd
zij in een donkeren hoek en overlegde en
peiwrie in haar zielsangst, en hoe moet-
i'l k werd het haar om te denkaal Wat
had het lv>pen en het leed "haar afgemat.
Wanneer zou er sen tre»n komen?
En hoe ziek, hoe doodziek voelde zij
tiohlj Beswaren die tij tot nu toe nlHon-
Ó-n de oofen had durven Men, waar zij
geen acht op had durven Maan, doemien
nu, nadat allea verloren was, voor haar
op, kwelden en beangvdgden haar, en
brachten hear vol ontzetting tot besef van
wat hoor te wachten stond.
En daar kwam ap des en ijzigen hoek,
waarin de dichte sneeuwjacht Onnes wet.
linjfctra
dte&land
Duiteéhland weoschte, dat Duitschland al
lereerst zyn troepen dfte tegen de Sovjet
troepen opereeren, moest terugtrekken.
Daarop was men in Berijjn ingegaan en had
afgezanten naar Moekou gezonden, die door
de Rodenregeering ontvangen waren. De
overeenkomst tusschen Dukteohland e*
Rusland was nog si echts een kwestie van
korten tyd. De Bngebcbe regeering beeft
de volle aandacht op deae aangMegadsMd
gevestigd.
Duitsche journalfcten achy-nan ook M
geen brave jongens te rijn. Hert aal
hem ritten in hei ma en niet
in 't vak, weet u. De rertit Pari uien weet
er dingen van te vertellen die, ale ze'niot
waar zyn, toch wel aardig gevonden blijken.
Hert blad heef^'toi. de uitkomsten van een
onderzoek, da^ingeeteld ia te Charville,
waar in oorlog-at yd de Duitsche oorlogs
correspondenten verblyf hebben gehouden,
onder wie een zekere Soheurenvann is ha.
schuldigd van diefstal en thans te Ver
sailles vertoeft
Scheuermann kwam tegen het slnda van
1916 te Chcriftwürt© aan en bleef ar tot den
dog voor den wapenstilstand. Hy woowia
op de kamera van oen rechter, waaruit
kunottvoorwerpen, porselein, een pendule,
koperen dingen en schilderijen verdwenen.
Als voorbeeld van het leven, dat Scheuer-
man en elf van zyn collega's er leidden,
haalt men het volgende aan: De kelder
werd In acht dagen leeggedronken. Op een
nacht werd de geheale wyk gewekt door
het gejank van een hond, di<fll twaalf
journalisten lavend in stukken. »MsMm. Dat
was een inval van Sdheuern»*n» lews***,
die, naar het schijnt, van *«jh 'cmortiea
houdt. Op vastenavond 191g MWÜgdcn de
twaalf Beriy'nsche tooneelspeclurtera tot eea
feestmaal. Den geheelen nacht door duur
den de uitspattingen voort, zegt het bUcL
Berichten uit de streek van Florence
melden, dat er wel Slachtoffers zyn tenger
valge van een aardbeving. Zoo oversohrydt
by voorbeeld te Villa Vocehio het aantal
dooden de 40. De regeering nam moatrega»
len van dringenden aao-d ten behoeve van
de slachtoffers. De ministers von openbare
werken en ferkeer zyn naar de plaata dm
onheiis afgereisd.
RIIIWCNLANIWCH NlWt'Wff
DKNHM ARKEN.
Een Duitsche torpedojager.
Op 24 Juni to avond*» een Duftache
duiktiooiijager dw „U Z. 21' onder Duit-
tche oorkejwvlag to Göt-ïborg blnnengeloo-
pen De autoriteiten overtuigden zioh er
van, dat het WJldp zwaar bewapend waa,
maar geea gebruik van zijn ma-
>.n kon. De oommandaAt m tm man
baar voeton voegde, hot beeld har er zus
ter baar voor don geret. Zij zag haar
voor zich, voordat het kind geboren weid
Met welk een zorg word e|Ue schrede,
elke wenech, elke beweging van haar
fftdegealigen. Wat stond haar allre^ ten
dlfnste 1 Aoh - een enkel hard woord
zou allen een misdaad zijn toegwwhenent
Enj haar - en haar! Zij votdde den
s mad «lijken Mag wet* op ftaar wang
branden - zij voelde were de kwelling
an het ontzettende uur, dal zwaar als
ijzer over haar hort wa« gayaan.
De naohl ww hn«, «IJ wUde
- wwhten - WHO!*,®. totdM tear een
jrwlrwbte leviel, 2ij kunaeii Tel-
En 200 weende zij etUtécjr», wewade,
totd* lij eteede veruuetder en vermoet,
der werd.
Zoo ging gvruimea tijd voorbij, voor-
das eenug leven, op het Station merkbaar
werdeen pakj<**inger was langjaam
langjs haar heen geelolt^ vervelen ie tt^m-
o*n drongen door de ^leauiriicht tot mot
Aoot en een boer lreato;iuö<t ren IMg-
ratje aangereden. O^i^l»ordo hoe
het paardje zioh de si^lW vux r.lju
ooren scltudde eu boe de be'ieyra hij het
schudden helder klonken. De boor wu
het Motton fagegaa* ioen weer een roos
vei streacn was, klonken daar nwtige
schreden, de veerkrachtige oetetappon van
een voornaam, verstandig in«nsch tij
kwarrv* Meeds aaler e sneeuw, ^.1 nU
n-inder dicht en de gevallen auwiw gal
con vaal llaht.
(Wordt vervolgd.)
