Blad.
;ld.
Diasttag 8 Juli 1H19.
58e Jaargang.
ing
De berechting van den keizer,
la het Lagerhuis. - Prins 'Hendrik geïnterviewd.
Hindenburg aan Foch. Het Bolsjewisme. - Het
optimisme van Trotshy. - Communisme in ItaliC.
De staking ep 21 Juli. - Ook Hederland wil mee
doen. - In Duitschland. - Ontevredenheid in Japan.
XTie-kx-ws ^-d.^rertezxtie’bla.cL voor <3-o-cud.su ©xx Oxxxstrelcoax.
BEHALVE 3ON- EN FEESTDAGEN.
Feuilleton.
BH.
rleescfi
■simt.
1EAM
vleesch.
VERSCH1JNT DAGELIJKS
Het recht der moeder,
naar het Dultooh
van
Bureau: MARKT 31, GOIjDA.
ihikt
i
Administratie i Telef. latere. 82.
Redactie Telef. Interc. 545.
M.
1997 16
tovrtMen
met
Je
6460 N.» te
tra-
(Wordt v«»<Hed.)
nipranht volsWrt niet; waM, »ar iwh
1ste no* coa rm*nhiiLIicm h*w<vn>
M» oog wo omohuldig» bowoogi, bewoog zij zoo lang en vorleogend bod ver-
3066 50
INSBZONDBM ■■OMMH.lHMNi 1-4 rw.1. f Ï.U, Rk. «pi M. f (4*.
Op d« tooipmIm so kM.%.
NMBRIEK
DORDRECHT.I
Liefde en
Deel IVDe
prachtbanden
8067 220
dram-
l oen
>ZEN
De N. R. Ct. wlj«t er in een hoofdartikel
nog sens op, dat, zoo de Londensche recht
bank er komen «I, op de beslissing reeds
voorn itgefloqpen ia. Het geding kan -niet
anders afloopen dan met een veroordeeiing,
ofn de eenvoudige roden, dai‘, zoodra do
gewezen keizer zou kunnen bewijzen, dat
b.v. aan degenen, die in 1914 te St. Peters
burg of te Parijs hadden te beslissen, ten
minste evenveel schuld toévalt als aan
hem, en de rechter te loonden dit zou gaan
erkennen, aan het vredeetractaat zijn gefcee-
le grondslag zou worden ontnomen, en due
tevens de facto over het vredestraktaat zou
worden vonnis geveld. Over de schuld -van
den keizer aannemende voor een oogen-
bldk, dat hy in Duifschland de leidende per
soon ie geweest, wat minet genomen twy-
felachtig mag worden genoemd kan
niet worden geoordeeld, zonder dat tevens
over de verantwoordelijkheid voor den oor-
zij ko*nen te voet hierheen
- zachtjee!" Rotplatz
en keek heel vreemd
het kind.
De gebeurtenissen der toate'e dagen ge
ven Trotsky gelijk.
Uit Parlja wordt nd. aan de Daily Tel®,
graph gesneld, dat de leelyke Hap. die aan
het leger van admiraal Koltsjak is txwge-
braeht, moet geweten worden aan een te
kort aan manschappen. Door die nederlaag
gen. Jo moeder* heelt haar kind verloren
den dood - en je
>nrt je ongelukkige
Advertantiln kunnen werden ingesoMlea door tnseeheskosnst van tellede BooHm**
deUnn, Advertantiebnreaoa on mm Agoato».
Ook de bladen van de bezadigde riclfting
stellen nu helder de moeilijkheden in het
licht, die de uitlevering met zich zöu bren
gen. De Times plaa'.st drie ingezonden
stukken over de (juaestie, w. o. een van den
vroegeren hoofdredac'eur-huitenland van
de Times, sir Valentine Chirol, in wélken
brief krachtig wordt betoogd, da,; het be-
rechtingsplan onverstandig en dwaas is.
Van de andere bladen heeft de Star een
artikel, waarin tegen het géheele plan wordt
geprotesteerd, en waarin de volgende pas
sage voorkomt, welke wellicht niet buiten
verband is met het verslag, da,; de Daily
News heeft van een interview, dat een ver
tegenwoordiger van dat blad te Bern 'meit
Prins Hendrik had:
„Hev is ondenkbaar, dat de Koningin der
Nederlanden, met haar Duitschen Prins-
Getnaal, den Keizer zou uitleveren, indien
Zij daartoe niet wend gedwongen. Én geen
Volkenbond zou een begin kunnen maken
met de meest drastische inbreuk op de on
afhankelijkheid van kleine naties.
Stel eens, dat de centrale mogendhtden
het hadden gewonnen en zy de vorsten
en staatslieden van de entente voor een4ge-
rechtelijke commissie hadden gebracht, door
henzelf benoemd, wat zouden dan wy, !wat
zou de wereld hebben gezegd? Welke be
voegdheid heeft de Volkenbond om Ce
trachten, den ex-negeerder van een souve-
ONS OVERZICHT.
►positie ge-
i ex-keizer
log bealtet wordt. Het ie eene onmwgeiyk-
heid, het oen van liet ander te scheiden.
P-toni f 1.00
-1.N
-1.M
-o.ao
-1.M
erzijl,
TELEF. 371
het eerste woord,
brengeo en zij stiet 1
hopig lUt
Hei wae mevrouw Majunké gelukt <oa
zeer bijzonderen, akeligeii nadruk op het
woord „ongelukkige te leggen-
.„Je moeder?!'' vroeg Mathilde ak«of zij
haan» ooren niet gekxrtle. „Ja moeder 'i
En je vraagt dat oog?''
„Je moeder?" zei mevrouw Ma|un<-',
.Als dat iete bed nieuws voor ,e fo.daa
zal ik de vrijheid neuNU bei je ‘e teg-
reid voor de eerlijke naleving van dezen
vrede ieder, ook zelfs het hardste, persoon
lijke offer te brenegen, voor zoover z|jn eer
daarbij niet wordt benadeeld. Maar een sol
daat, die niq; voor syn Óppersten Krijgs
heer, wien hy mannen-trouw gezworen
heeft, opkomt zoo’n soldaat zou 'dien
eeremaam ruq. verdienen. Zoolang er op de
wereld nog iaite wordt gehecht aan echte
saldateneer, zullen vijand en vriend deze
opvatting huldigen. Ook deze oorlog heefte
trots de hardheid, waarmee hy gevoerd
moest worden, aan bedde zijden voorbedden
gewekt vam hoog-rededyk denken en gevoe
len als soldaat, voorbeelden, die bewijzen,
<tot bij alle beschaafde volken de gemeen-
schappeiyke eerbegrippen niet afsterven.
Als soldaat met de langste dienstjaren en
als indertyd eersten militairen raadgever
van mijn Keizer en Koning, beschouw ik het
als mijn pïidht uit naam van heit au<k IXii t-
sche leger aan u, mynheer de oppeibevel-
hebben.als opperste vertegenwoordiger van
de legers der geallieerde en geassocieerde
mogendheden, deze regelen tot u te riekten;
en u te verzoeken, er voor te ijveren, dat,
worde afgezien van de eiech tot uitlevering
van Z. M. den Keizer. Als hoogste leider
van een leger, dat eeuwenlang de tradities
heeft hooggehouden ven ware solda’eneer
en ridderlijke geeet, zult u onze opvattin
gen naar waarde weten te schatten. Om
deze schandelijke vernedering van ons volk
en ons k^rer verwijderd te houden, ben ik
bereid, elk offer te brengen. In de plaats
van mijn Keizerlijken en Koninklijken
KriigHheer, stel ik mij daarom hierbij in
persoon ten volle en volledig ter beMhik-
king van de geall. en gesMiocieerde mogend
heden. Ik ben ervan overtudgri, dat iedere
andere officier van het oude leger bereid
ia hetzelfde te doen. Aanvaard, mynheer de
maarschalk, de betuiging van mijn buiten
gewone hoogachting.
Generaal-veldmaarschalk Hindenburg heeft
over de kwestie een eigenhandigen, open
brief gericht aan maarschalk Foch. Het
schrijven ia gedateerd „Kolberg 3 Juli” en
luid,» als volgt:
„Mynheer de Maarschalk. De oorlog ia
ten einde. Het Dultsdhe volk is besloten de
zware voorwaarden, die het door den vrede
zyn opgelegd op zich te nemen. Ook het le
ger, met de officieren aan de spiLs, in be-
(iOUBSCHE COURAVI.
-ABONNïïiËNTSPJMJS: per kwkrteü Isi, pmr week 2» «Mt, mat ËënÏMpbted
pv kwaïM pw weak 2T e**. ovanal waar da baaargiag pav teapar gaaakiadL
Franco par poet par kwartaal 1.W, mat ZondagahUd
AbaajMmaa^an worden daga^ka taaagaamMa aas au Baraaai MAEKT 11, SOU DA,
b« eua agentes, dan baakbamM M da paatteaterea.
ADVKRTBNTIKPRUSi Vit Geuia «.«oaatrakaa (bekoareade tot daa bM»rgkring)i
1—5 ragak 14X5, elke ragai maar Van buiten Geuda m das baaergta-ingi
1—5 regel* f LM. elke regal maar AdvertantÜn vaa publieke vermakeUk-
lïh caat par rapal. AjiverteMt*» ia het taterde garumar 20 9b toeslag ap das
prfltt
Een medewerker van de Daily News
heeft, langs den draudloozen teiegraf»chew
weg, een interview gehad met Trataky. De
liet zijn vragen te Buadapeat
den aether ineturen. Trataky
te Miuskou op dezelfde wijze.
Majunke, „men draagt zijn schande toch
niet zoo in den helderen dsg.” Daarbij
wees zï] op Peregrim, die zijn armpjes
opbiei en luetlg kraaide. „Even goegals
wij had lismand andere kunnen kornetten
je met het schepsel kunnen zkml” voeg
de Matliildü er aan toe.
Chriatine stoad edTW nog altijd »wij-
gend en hield Peregrin nog} vaster en
zekerder.
„Je zwager, ons beider dierbare vrictei”,
begon nu hiovtouw Majunku even plech
tig ais een ketriddok, „heeft de ftooV-
moedlglicid als hoofd der familie, je weer
met je moeder te wHIen vereenigpn
In de oogon van (IbrlMine begpn het
te glanzen.
„iHijzet! kan on wil je niet terugalen,
WM wij zeker zeer in hem prijzen, 4aar
hij door eö door een man van eer is.
,7 Je zuil/”, vervolgde mevrouw Mapinke
pleohtig, „zoo apoolig mog»<iijkij yan bier
vertrekken naar een plaats, die wij voor
je zullem uitkieaen en daar moet je je
ongelukkige moeder afwarhten
„Mama?" riep Christine ventehiikt,
„wat 'ta er met mama gebeurd?!” Dat
wa® het eerste woord, dat zij kon til-
het amgHUg, wan-
Gswoaa advarteattla an toguudsa nwriadsaliagoa Hl eoatrast tot w gsrMs-
caardsn prfls. Grsoto latten «a raadas warden bankend naar plutenninita.
Er is plotseling een felle opp
komen tegen hqt plan, om den
voor het gerecht in Londen te brengen.
Dat i® gebleken in het Lagerhuis. Bonar
Law antwoordde daar op een vraag, dat
<*>ot nu toe door de geallieerde regeerisgen
nog geen vertoogen zyn gericht tot de Ne-
derlandsche regeerang betreffende de uitle
vering van den voormaligen keizer. Een af
gevaardigde vroeg daarop, of er aan Ne
derland ook offioieuse mededeelingen wa
ren gedaan, waarop Bonar Law echter ant
woordde, dat hij zich daarover niei uiiUiet.
De afgevaardigde Murray vroeg toen, of
Bonar Law wel wist, dat niemand er op
geeteld was, dat de ex-keizer naar Hnge-
land zou worden gebracht; hierop gaf Bo
nar Law hem geen antwoord, maar de'toe
juichingen, die Murray kreeg, bewezen wel,
d^t hij de meening van vele afgevaardigden
had vertolkt
journalist
dnaadl/MM
antwoortlde
Het antwoord was uitvoeriger en zeer wei
nig tegemoet.komend roor zoover het ds en
tente betreft. Wel wil het sovjet-Rusland
liever in vrede levBn en ploegen rnneden,
doch zoolang de entente het er op zet, rjU
dat Rusland wapenen vervaardigen m er
mee vechten ook. Trotsky acht de militairs
poaitto van Rusland niet ongunalg «n
waarschuwt, ,/iat Rueland zal blijven foor,
vechten tot men h^. met rust laaf
„De verstandige Russische buyger
*oo ging hy voort gelooft niet, da,; aov-
jet-Rusland oorlog voert tegen Koltajak,
Benikin en de Finsche en Poolache bur-
geoiaie. Dis groepen zyn volkomen onbtt-
feekenend en moeten - indien z|j niet van
buitenaf worden geeteund binnen enkels
dagen inéénzakken, zelfs al bemoeien wij
ons er niet mee. Rusland voert een verde
digingsoorlog tegen het imperialistische
Engeland, Frankryk en de Ver. Seton*
welke landen een letterlijke navolging ma
ken van de methodes der HohenzcJlem. ZQ
zelf schenden het z.g. zelfbeachikkingsrwht
van de kleine nattee.”
Volgens Trotsky geschiedt (Ht alles
het dryvan van Clemenceau, voor wien En
geland on de Ver. Staten bukken. PtaliM
heeft zegt Tro.sky reeds afgedaan.
Rusland berekL vnwte te «Uiten
en tot dat doel zeer groote conresmeD te
doen; maar tegelijkertijd hoopt men aan
Clemenceau te bewyzen, da., het eenig» la-
ger, dat in kracht toeneemt, het rooda leger
van de boeren en arbeiders ia. Rusland Is
best bereid om een verbond te sluiten indt
Duitschland. D.w.z. niet met de r«geering
van Ebert en Scheidemann, maar met do
Duitsche werkmansklasse. Die klaase tfaat
den Ru®sischen arbeiders even na, als de
Fransche, Engelsche en Amerikaonache ar
beiders.
Ten slotte betoogde Troteky nog, dat hot
Russische leger bij iedere proefneming aan
groeit; dimreniegen smelten de vijondelijka
legers weg, niet enkel de Poolsche en Ro*,
meensche Witte Garden, maar ook ds
krachtiger legere, die deze achter zich heb
ben.
zich c, iro
In de ziel van OhrMIne verhieF
iete ate e.® vermoeien.
„Raak hom niet aan,1 zei ührtedue be-
riiai.
Mevrouw Majunke was a-hter volkomen
voorbereid op eenlgeiy we»«tend. daar
over had alj reeds tijden» don rit mot
Mathilde gegprokeo.
„Gedraag je toch ritet Ma eonwHdokatl
nep mortouw Majunke.
het zich om zijn lieven naaste op te (eten
of om voor een. Heven naaste in dbods-
rngst wag te vluchten. Dat ia zoo de or
de, en ondanks dat wafl het toch een mooio,
vreedzame J uni-Zondag.
Christine was met Peregrin achter het
huis gegaan, waar de luier» van Peregrin
lagen, ie drogen.
Daar boorde zij snelle voetstappen, dat
kon niemand andere dan Rotplate zijn,
daa.nom «k>eg ij ook geen acht op deze
voetstappen Paal toen het haar opviel,
del tze zoo bijzoouier eo zoo haastig en le
vendig stoften' en dreunden, ke<& zij hall
om en juist, daar Mloeg Rotpldtz den hoeÜ
van het hufe om, en zwaaide mei de lan
ge armen en weee op Chriadne. - „Zij
komeoi - zij komen!” riep hij ggleippt,
met voor den mond ge-lwulen handen -
en nu wa® hij' ai bij haar, en keek in
een doodsbleek gezicht, en zag) een. paar
oogen op zaoh gericht, zoonlehij nog nooit
een memscb had zien kijken.
„Zij zullen! er dadelijk zijn; het rijtuig
hebben zij beneden aan den Kerkwefc la
ter staan
- maar zadhtje»
was opgewonden,
naar Christine en
„Mijn moeder?’' zei Chrltftine roet een
aandoénlijke, angstige uitdrukking,
gend en toch reeds bwestigeud
„Het zijn ot twee”, zei ItotpHtz.
Én nu Hep Christiné vooruit en hield
haar kindje met beTdo armen vaat tegeo
zich aangedrukt, onbewust afe tot verde
diging het lieechermeiMl.
Nu was het uur gekomen - het uur,
reinen staat, die geen lid is van dien bond,
te berechten voor ratedtvlen, betreven vóór
dat die bond in hqt leven was geroepen
De Daily News had nJl. het volgende ver
slag van een interview, dat haar correspon
dent te Bern Zaterdag IJ. had gehal met
den Nederlandschen prins-gemaal
Ik legde hem een verslag voor vaD de
reden van Lloyd George, gehouden op
Donderdag, en waarin sprake was van het
terechtstaan van den voormadgen keizer
te Landen. Hy zag er natuurlijk tegen op,
zich daarover uit te laten. Zyn schodders
ophalend en de lippen toeknijpend, schudde
hy het hoofd. „Ik kan over deze dingen
niet spreken’,, zeide hy: „Wy verkeeren in
dezelfde positie als Zwitserland. Wy hebben
gastvryheid verleend en wy kunnen’ ons er
niet mee bemoeien”.
„Maar” wierp ik op „stel, dat 23 of
24 mogendheden een nota onderteekenen,
waarin zy de udtleveripg van dem voorma
ligen keizer vragen, wat zal Nederland dan
doen?”
Na opnieuw een blik te hebben geslagen
in het verslag van de rede, zeide hy: „Ik
weet nietj wat Lleyd George bedoelt.
Duitschland heeft een belofte onderteekend,
dat het den ex-keizer zal uitleveren om
terecht te staan; en indien Duitschland hem
opedscht, zullen wy verplicht zyn, zyn ver
zoek in te willigen.”
Ik vroeg den prins, of hij den ex-keizer
of den kroonprins in Nederland ontmoet
had. „Neen,” antwoordde hy. „Er was”
zoo hield ik aan „een bericht, dat U
den kroonprins had ontmoet, Koen deze
op heit punt stond het land te verlaten en
dat U hem gesmeekt had te biyven.”
„Dat weet ik,” antwoordde de prins en
hij noemde met een niet weer te geven uit
drukking het Londensche blad, waarin het
gestaan had.
„Mag ik dat bericht dan tegenspreken?”
vroeg ik.
„Dat moogt u; ik heb hem niet ontmoet.
Het is nonsens”.
Ten slotte vroeg ik, of de tegenwoordig
heid van den prins te Bern, de hoofdetad
van den Zwitserschen Bond, eenige politie
ke beteekenis had; of het byv. in eenig
verband stond met den Volkenbond. „Niet
in het minst” antwoordde hy „ikiben
hier als particulier en incognito.”
HELENE BöHLAU.
vertaald door
1. P. fflMBELINK-v ROflBUM.
(Nadruk verboden
6460 N.
ier deel,
svige linnen
den.
del. termijnen
i contant.
L DEELEN
volgt:
Zinnelijkheid,
de Venus.
In het
iesleehtsleven.
de andere Sexo
nnen prachtb.
lim 600 fraai
ie pj/rten en
m.
sche termijnen
contant.
Juanerie.
Courtisannen.
i man. De
s sexueel lok-
Het trouwen,
lijke ontrouw,
ifhuwelijk.
Collectief
;ieuse element
- Platonisme.
Plagellatie.
igsorgieën.
agische liefde.
)e liefde in de
w als genots-
litie. Kop-
nz.
eer dan zes-
>ied der beel-
'ael, Watteau,
dikwijls zeer
- erger dan d>or
vraagt nog wat er
moeder te gebeurtb?
Movrouw Majunke wa» tevreden met
Laar wijze van» uitiirukkwi. Cb-feth» keek
heel verward met wijd geopende oogeu,
de woorden daneten zoo akcMg van de
lippt® van mevrouw Majunke...»
Daar had je weer de vrewwlijke «oèno,
die zioh aan hit sterfbed van haar va
der luul afgevpeeMI Da.w luidden weer
de woeeto klokken - en weer trolten haar
giftige blikken als bfflteemtraleti, en er
werden weer diugeu gezegd, woorden ge
ldt, die den balein onder haM* voeten
wegrukten.
Chriadue legde den arm ateecto bwcher-
cmi hw kina, a0
wssprela op zlju Uoottjo. Niemoa «kIM
kunnen ataa» o, UWfeo.
En nu jij 1„ wurkolijkl-Maoh.o.1
VM1 mm. ItahuUu u «ijven
lederen hindwboen en dm. luod* legd.
zteh op iiM llohmnpie TM Per^rto.
In do z.M VM OhrMn. .«rtM zioh
De Daily News in haar beschou
wingen over de uitteMng van den prins
gemaal, dat de aandrang van Duitschland
zou moeten komen, het volgende te ver
staan: „Ha; zou due de teak van de geal
lieerden moeten zyn, Duitschland te dwin
gen om van Nederland te vragen, Duitech-
landsafgezetten vorst uit te leveren otn voor
zijn vijanden terecht te staan. Dat is ten
slotte de wetteiyke opvatting en het schynt
veel eenvooudlger en odk een beetje eerlij
ke r voor de geallieerden hun eisch zelf te
«tellen. Indien sy werkeiyk eensgezind en
werkelyk oprecht waren, zou Nederland het
waarsdhy<niyk onmogelijk vinden, zich te
verzetten; indien naar he; geval schynt
te zyn de Ver. Staten en Japan er in het
geheim vijandig tegenover staan en Bialië,
op zyn best, onverschillig te, zou de eisch
natuurlek veel aan kracht verliezen. Indien
de geallieerden In deze quaestie werkelyk
krachtig willen optreden, zou hev„ inderdaad
heel moeiiyk voor hen zyn, tegen Neder
land op te treden, zonder zich bloot te
stellen aan de beschuldiging van tyrannie.
In de Westminster Gazette komt een in
gezonden stuk voor, waarin er op wordt ge
wezen, daa Nederland eeuwenlang een toe
vluchtsoord geweest te voor een ontelibaar
aantal vluchtelingen uit alle landen. Het
asylrecht te een heilige traditie in de ge
schiedenis van Nederland, welk land geen
andere gedragsiyn zal volgen dan die,
welke in overeenetemuniog is met zyn na
tionale eer.
Hetzelfde blad sehryft in een hoofdarti
kel:
„Het te duidelijk, daft er onder de bedaar
de en verabandige lieden ernstig getwijfeld
wordt aan de wijsheid van het besluit, dat
door den eerste-minister in het ïageitiuis
te aangekondigd, n.l. 'dat de ex-Keizer te
Londen zal moeten terechtstaan." De West
minster Gazette wy’st dan op de oneeuig-
hedd, die er ten dezen onder de geallieerden
bestaat en op de stemmen, die er zich hier
te lande (Engeland) reeds tegen beginnen
te verheffen. Het Wad betoogt verder, dait
onder deze omstandigheden de Keizer, wiens
positie thans, als gevolg van zfo'n smadelij
ke vlucht, vernederend te, door een rechts
geding van twijfelachtige wettigheid
waarbij bovendien de rechters dukielyk biy~
ken geven van heft onderling oneens te zyn
een laatste gunstige kans zou krijgen.
wacht Ciirletine voelde niet, dat zij
Hep, zij zag en hoorde niets en ailleen,
dat zij nu weer bij haar laamaatje zou
zijn, voelde zij al» In eeu droom. En
toen zij den hock van het huls omging
- stond zij voor mevrouw Majuke en
Mathilde Swensen.
„Het zijn er twee,” bad Rölplatz ge
zegd eu daarom zag zij niet aaar
haar om, waar ‘zij 200 iviar had ver
langd.
Maar hiar hart kromp ineen, en zij
stond daar vastberaden epgericht met iuiar
kind In den arm, hei hoofd opgeheven, en
keek vragend naar de twee reisgezel lin
nen en dfe keken verward naar haar. Zij
hadden zeker een ander tooneel deuken te
zien, een door misdadigersangst eohuw,
veonend wezen, dat jammerend haar
knieën zou omvatten - maar deee zwij
gende, hoog opgeriebte, jonge stouw met
het kind ia jen arm, dat zij zoo ia bet
zonlicht in alle onschuld vasthield - dat
was aleof zij eep slag in het gezicht
kregen.
Zij keken elkaar aan en zagen, dat de
een even verbaasd wae al» de ander.
Mathilde Sweneen wae de eerste, die
woorden vond.
„Je kijkt ons zeer verbjaali aan, Ohrte-
tine, zeer verbaasd.
Chrietlne vertrok nog altijd geeu öpier.
Hotplütz en vrouw Btrntr.Ingied kóken er
naar alsof het ecu tooBieok*pei ww». Vrouw
Birn-itingel zat nog altijd op den dien>
pel van de huisdeur, uè armen en de
oude koue waren op haar schoot geval
len.
Hoe tel dat mogelijF?" riep movrouw
41)
Mijn, lieve, goede Keer kom toch,
vindt nn twee harten die je wachte» in
plaats van een! Dat wonder, Kerf Ik
ka» het nog a tijd niet begrijpen! Zulk
een moeilijk verkregen wonder! Wat zul
je toch zeggen, Ker? Dikwijle tracht ik
me voor te stollen hoe het zijn zal,al«
je zult komen en Peregrin, vindt.
Enkele dagen nadaU Chrtetine deze re
gels dft een dagboek bad’ geschreven,
km het Zondag, een heldere, zonweche
Zondag.
Vrouw Birnedngei zat op den
pel voor haar deur m breide aan
oude kous de zwarte kappan k^kelien
om het huis, pikten ©o krablen, zooale
het hen van) Gods- en rechtswege toe
komt een rupsje op, plukten heel on-
sclnitdlg een dikken meikever etuk en
■likten wurmpjes van allerhande soort In
en stoorden met haar moordlustig genoe
gen deo. vrede van de jonge, frlsecbe Ju-
