r
[IHG
I
i
I
E
«o. MOOS
tvoer.
b
I
I
18,
Fwületon.
Het recht der moeder,
•aar het 'Doltreh
ven
VERSCHIJNT DAGELUKS
Bureau: MARKT 31, GOUDA. iAdmini«tr«ti»i sa.
JUrt
asTie-ULWS a^^a^rexteXLtxeTsle.avooxCa-o-a.d.a. exi-OaaistreteexL,
BEHALVE ZON- IEN FEESTDAGEN.
S8e Jaargang.
Vrgdng as .Juli 1019.
i mi
I
1
Redaotiei Talef. latere. 545.
der wisten, bestaande iüt een groot
een
1
en
r, om
hebt!
,deu brief
HOOFDSTUK' XVII.
12
elk
Ik keoiohaar
z(4tkuuner geworden de lflif»v"rou-
vaarwal
oogen,
onze
j
«l
1591
110
de
zijn
Hij maakte
aarxeMe.
en
raster
Den anderen brief opende hij, terwijl Mj
baarflfe door de dikke wmuw voortstapt*.
lieve Ktt
het hoofd I
Wijd-
3EN.
4
MlM
President Poincaré heeft thans ook in
gezelschap van het Belgische koningspaar,
den Prins, generaal Foch en minister Pi-
ohon een bezoek aan Luik gebracht om die
stad door het Legioen van Eer te huldigen
voor den moed in de oorlogsdagen van 1914
Kil
i I
op het hart,
over de lippen te
hweatigiDgi Van
L_t en her.
En buiten bij het iaatrte daglicht 'teert
hij onder liet toopeu deze brtevou
,Ker 1 roept bij, je komt toch terug,
r
knikt ternauwernood merkbaar, «a
San liet hute uit.
■palen op
en geslacht
:d. Kentie.
>ij *t Gemeentehuis,
si Den Hoed.
i van Ammerrtol.
k Oema.
sperduit, Café
Broere.
)e G rooie Boer.
Sociëteitsgebouw.
I, Café Wed. van
der Plas.
iel, Café Harmonie
(Broere).
ipen van Gouderak.
i De Vriendschap.
'illem Kroone.
van Zoest.
pelenburg.
Christense.
I, Gorinchem.
niet af, haalde den mantel end en sloeg
hem om do schouder» van zijn vriend.
„W je dan werkelijk wagpum Plot
seling bedenkt hij nog wrt.
..K
Kor
Kei*
gaat
Advartaatih iowMn ororteMdafaaoaOM da«c twmhMkMMt m MModa KooMm-
dateren, Adrartantiabumux m mbm Agaataa,
HELENE BöfllsAÜ.
vertaald door
L P. WEBiEUNK-v BOflBUM.
(Hedaak wrieda.)
kornet, een jonge, magere man.
Hij weet geen weg in bet stadje. kijkt i
rond rei heeft zoo Iets vreemds rt» op
vallend*» over zMi, dat de meaocheu hem
uakijken.
Een vreemdeling op den heCHgen avond
op dit uur, die in de rtratre» rondeoekt,
dat is opvallend.
Hij beeft ook feta haastig», opgewon
den». Dranken. denken de inenachen eu
ia de haart kunnen zij niet» ander» be
denken.
Hij vraagt late aan een jongetje; die
gaat een eind met hem mep en wijst hem
tiet voetpad naar Bitaakenfirin.
Ten tweed# male word* vaa^ domtoren
geblazen ai de tonen zweven zoo rein
over de diahtheeneeuwde daken en drin
gen la de harten fti etommen ze zachter
en de harten, die ree* bang gestemd
zijn, worden door deae Maukznnqf wea
ker.
In Engeland hoopt men, dat met de mljn-
werkersfederatie een overeenkomst zal
kunnen worden getroffen, waardoor de ar*
beid wordt hervat. Lloyd George had gis*
teren een onderhoud met vertegenwoordi
gers vim de mijneigenaars en samen met
Bonar Law, Sir Robert Horneand en Sir
Aukland Geddes met vertegenwoordiger»
van de mynwerkerefederatie. Na de bijeen
komst is de volgende mededeeMng gedaan:
De eerste1 minister heeft de vertegenwoor
digers van de mtynwerkarofederatie van
Groot-Br'ttnnnië ontvangen om over de
quaestie van verhooging van het stukloon
in de kolenmijnen met het oog op de ver
korting van den arbeidsduur als gevolg van
de aanvaarding van Sankeys interum nap
port te spreken. Smillie zette de zaak voor
de mijnwerkers ujtaen zooals die is vervat
in de mot o van Ks-wiek. Na een langdu
rige beraadslaging heeit de aerate ministez
namens Je regeer.ng verklaard dat de re
geering, aannemende dat de vermindering
in productie minier dan 10 pCt. zal zyn,
De redevoeringen door den Ministar-pre
sident Bauer en den Minister van Biuten-
landsche Zaken Müller in de Nationale Ver
gadering te Weimar gehouden, zyn in de
Duitsche bladen uitvoerig besproken. Over
ihet algemeen zyn de Waden het er over
eens, dat er in die redevoeringen eigenlijk
niets nieuws is geaegd en dat ze vrij mat
zijn. Het orgaan van de meerderheidsso-
cialiaten is natuurlijk niet van die mea
ning; de Vorwartz toch schrijft; De rede
van minister-president Bauer was een werk,
dat in juist gekozen woorden en de goede
maat houdend, alle gewichtige vraagstuk
ken van de toekomst op den voorgrond
bracht en daarbij zoo uit een stak wa®, .lat
het geheel een duidelijk, scherp omlijud
karakter van een gesloten program gaf.
Wat wjj aan de rede van Müller gemist
hebben, is een, program over de noodzakc-
i’yke en radicale verandering en neorgansa-
tie van het ministerie van Buitenlandsehe
Zaken.
Het orgaan van de onafhankelijke socia
listen is, zooals te verwachten was, over
die redevoeringen niet te spreken. Nog
nooit, zegt hun orgaan de Freiheit, heeft
zeker een minister-president een dergelijke
leege programrede in het parlement ge
houden als Bauer,. Elke arbeider, zegt het
■blad, zou er een afdruk van moeten ont
vangen om een vonnis te kunnen uitspre
ken over hen, die zich nog steeds als so
cialisten en al» vertegenwoordigers van het
Duitsche pproletariaat willen laten gelden.
Dè redevoering is een voortbrengsel van
den geest, die de bureaucratie der vakbe
weging en de regeering van de bureaucra
tie der vakbeweging vervult. Ben regee
ring, die met wilskracht het geweldige
oorlogsbankroet liquddeeren wil en die door
de verwezenlijking van het socialisme het
herstel van den Duitechen handel en nijver
heid cnmogelyk wil maken moet op den
steun van het gansche proletariaat kunnen
rekenen. Een programma van zulk een re
geering moet een oorlogsverklaring zijn
aan allen, die er niet aan denken het kapi
talistische systeem te redden en voor de
toekomst te bevestigen.
De redevoering van Bauer is slechte re
clame voor de regeering, die reeds voelt, dat
zö geen vat heeft op de bewuste arbeiders.
Het bewustzijn van schuld tegenover de ar-
■WRI111.•■'■ii Jiyi
beter kunnen
vernomen
„Goed, dan ga ik heen -
Ker raapt zijn bundeltje op maar de
goede Fulute, dief zooveel heeft li^eellkt,
1',! aan troort en boop tot zijn vrind
zqggcu, tam het niet gelooven, dat
i De Commissie van Twaalf heeft iiet
wetstontwerp betreffend* da tabaksbelas
ting goedgekeurd.
Daarna werd behandeld de kwestie be
treffende een monopolie voor lucifers. De
sod&al-denwcraten verdedigden daarbij
hun plannen tot soeialdsatie. Het centrum
sloot zich hierby aan en deed een voorstel
om de wet aAs volgt te doen luiden:
„De bedreven voor de 'fabricatie van lu
cifers gaan op zjjn laatst 31 Maart 1930
in staatsmonopolie over.”
De regeering blijft voorioppig nog te
Weimar, waar haar aanwezigheid noodzake-
Hjk ia wegens de beterttagvreagstukken,
die in d ekomende dagen nog in de natio
nale vergadering aan de orde zullen ko
men.
Blykeris een bericht uit Easen aan de N.
R. Ct. is in de buitengewone vergadering
van de Duitsche Rünsohomvaart de eisch
gesteld, dat met de ratifies»® van het vre
desverdrag de controle op de Rynscheep-
vaart, zooals die sedert den wapenstilstand
heeft bestaan, zal vervallen.
De vergadering heeft voorts verklaard,
dat de achturige werkdag in de innnen-
scheepvart ónmogelijk kan woeden inge
voerd. Het zelfde is het geval met de so
cialisatie, daar het staatA«drijf in de con
currentie met het buitenland op de Duit
sche stroomen, die tot internationale wa
terwegen zyn verklaard, stellig het onder
spit zouden delven.
Er gaan geruchten, dat er weer nieuwe
plannen broeien voor e«a Pfaltzrepubltek,
welke van Fnartwhe xi?4< «ohunen te wor
den gesteund. Dr. Haas zou voor het pre
sidentschap echter niet meer in aanmerking
komen.
Nog steeds wacht de Duiteche regeering
op de vorming van de commissie voor de
repatriecring van de krijgsgevangenen,
welke terstond zou worden ingesteid, zoo-
dra de vrede gesloten was. De Duitsche Re
geering heeft zich opnieuw tot Clemenceau
gewend, om deze aangelegenheid thans
spoedig te regelen.
De Duitsche kapitalisten, wien de grond
te warm onder dé voeten wordt, zyn aan
het „trekken”. Zy vestigen rich in het af
te scheiden gebied Noord-Sleeewyk en rich
ten daar allerlei nieuwe industrieën en ven
nootschappen op. Het bekende Deenscha
blad Politj,ken meldt, dat rich den
laataten tijd alleen te Sooóerburg niet min
der dan 32 oorlogsnóUionnairs hebben ge
vestigd.
De Duitsche pers oser iBauers’s Rede. Staats
monopolie voor de lucifers industrie in Ouitsoh-
land. - Trek van Duitsch kapitaal naar Noord
Sleeswijk. Poincaré te Luik. - De staking in
Engeland. - Een marinecrediet van £60.000.000.
In Rusland. Losurnn Servië-beweging in Zuid-
Slavië. Uit Tsjech-Slowakije.
ONS OVERZICHT.
beider» en de angst voor de afrekening,
brachten den mfmiBter-preaident tot zijn
verwoeden aanval tegen de party, die steeds
de belangen der arbeiders tegenover de
bourgodsie verdedigd heeft en die geen ver
bond met bourgeoisie sluit. De aanval was
niet gericht tegen de onafhankelijke so
ciaal-democraten, maar tegen de klassebe-
wuste arbeiders.
Het vierkant afwyzen van de dictatttar
van het proletariaat, de veroordeeling der
stakingen, het op één lyn stellen van sta
kingen en relletjes, het smalen op de spoor
wegarbeiders, dat »U«b toonde het ware
karakter der nieuwe regeering. Het feit,
dat zy zich tot de arbeiders richt, toont
niet alleen, dat zy een vijand is van het so
cialisme, het toont ook haar zwakte.
De Tagliche Rundschau merkt in een be
schouwing op: de verklaringen van den
minister-president zyn van den aanvung
tot het einde er blykbaar op berekend om
ieder iets te geven, nd. iedere economische
groep, in hcofdzaak die der arbeiders.
De correspondent te Weimar van de
Voss. Ztg. merkt in zijn averriaht van de
rede op, dat de algemeene verklaringen
over het economisch program van den re
denaar den indruk van een krachtige lei
ding missen. Wie geloofd heeft, dat ^eoe
rede een nieuw economisch program der
regeering brengen zou, moet teleurgesteld
rijn.
Ht Berl. Tageblatt bespreekt zoowel de
rede van den minister-preeident als die van
den ra’nister van Bvdtenlandache Zaken
zeer uitvoerig en zakelyk. Over de rede van
minister Müller zegt het blad o. a., dat zy
geen openbaring was met opvattingen, wel-
ke nieuwe wegen banen, maar dat zy het
«tempel droeg van verstandig, eerly’k. en
goed gemeend te zijn en dat zij misschien
een leiddraad kan zyn tot het op den voor
grond brengen van de gevoelsfactoren in de
politiek, die het door graaf Brockdorff aan
gegeven richtsnoer wil volgen. Hier
daar had misschien een no< wat
toon kunnen klinken.
De Kreusztg. schrijft: Het economisch
program van minister Bauer bevat veel,
wat in deze tijden van nood juist geacht
moet worden. Maar ons ontbreekt het ver
trouwen, dat hier ook werkelyk positieve
arbeid verricht wordtt.
6ö
Uc weet niet, waarom zij mij' niet kort
•n goed hebben onigebracbt er wa» ge-
legenlhedd genoeg voor vier maal ben.
ik ate een roover uingebroken. Het gelukte
mij,zooals je ziet; het gelukte inij toch.
Onderweg heb ik pa» kunnen Bdbrijven,
ik heb ook geschreven, aan jou - naar
J i'> Mm- ta Barliju waart
neb ik ate ^j. tsen W01Mjt.r vernomen;
«TSSMoren fc,.n in ïrlw, Een,
S d08n' Ik
•Portalten om te gaan, doch
„Hoe laat te hot?"
Nog ore» vraag hoeft hij
“W hij waagt ze niet
tang»,fcj g,
*ll«« wat sedert jarnn zijn hart
•enen bedt gemairtaH.''
taJtt Fnjd®, „wm, to
0. UM i, hrt 9 w
1.M1A" Peter Fnhto uat snel
«i|n Mk en faab rtja
wat bij
had te j
hij gaat.
Je wilt toch riet heengaan P Maar zoo
kan je m het geheel niet heengaan
je ino<ri geld meenemen - ik heb wel
wat - beste Ker, het behoort je toch
toe
Ker
Dp het postkantoor vraagt hij in bet
voorbijgaan naar een brief. Walk
leven in hei postkantoor.
Ja I Twee brieven, twee brieven met
dezelfde hand gvHchreven.
bereid ia te bewerken, dat de stukwerkers
geen toonvetlies zuilen lijden. Daarom sul
len de «tukloonen worden verhoogd met
een bedrag dat gemiddeld noodig zal s(jn
om te coiiMponde«ren met de 10 pCt. ver
minde- ng in de werkuren. De eerete-
mimeter meende dat de wijze waarop de
formule kon worden opgwrteld voor aaa-
vuarcliag in de districten kon wanten ca-
<’.eizocht door een kleine commissie waarin
het departement voor steenkolen en de
mtjnwerirersfederatie vertagenm’uordigd
zjjn. Smillie deelde mede dat «ijn ritvoe-
rend bestuur zou vergaderen cbet re-
geeringevnorstel te overwegen.
-flntuMchen wordt het spoorwegverkeer
al snor belemmerd.
Men denkt er over om over hot heete land
het aantal paasafieretrelnen belangrijk in
te krimpen. Do opeosvregna waarschuwen
het publiek, dat er kam op ie, dat or straks
niet genoeg treinen suilen loepen om de
vacantterehdgere uit de badplaatsen naar
huis terug te brengen.
In het Eqgeilaehe lagerhuis Is een cra-
dtetaanvraag aanhangig gemaakt voor
00.000.000 voor de vloot. Dit bedrag sou
noodig zjjn voor de uitgaven, die nog uit
den oorlogatoeetand voortvloeien. De hui
dige sterkte van het vlootperaoneei was
180.000, vergeleken bij 407.000 ten tjjde van
den wapenstilstand. Op het «ogenblik zijn
84 oorlogsschepen en 110 hulp-schepen in
aanbouw, vergleken b(j 300 oorlogsschepen
waarvoor opdracht was gegeven ten tijde
van den wapenstilstand. De schepen die
taans nog In aanribenw «Un» rijn ichepea
die of reeda te ver afgebmwi a area om
met <(e afweririt* op te houden, of sche
pen, die nootlig waren om oude schepen te
vervangen, en de in den oorlog verforen
gegane bodems te vervangen.
Met de Engelsehe troepen in Rusland
rchjjnt het niet al te best te gaan. Ten
minste het Departement van Oorlog meldt
dat volgens bericht van generaal Ironside
de Russische troepen in Archangel aan het
muiten zyn geslagen.
In het Oncga-gebied hebben de muiters
het front en >ted aan den vijand over
geleverd. De muiterij is veroorzaakt, door
dat de bolsjewistische propaganda veld won
door het b«ef, dat de Engelschen zich uit
Noord-Rualand terugtrekken.
Het departement voegt er dan nog voor
hen, dlo het gelooven willen, aan toe, dat
Generaal Ironside den toestand meester ia.
Een dergeijjke uitleg is in den oorlogstijd
wel eenz meer gehoord.
Het DijjKt dat de totaal der Britsche rer-
lie’.»> op Ite’^sch gebied «nis Jeu wa
penstilstand 4U bedroegen, li de Kaspi
sche Zee hebben de Britsche oorlogssche
pen strjjd moeten voeren tegen een vloot
«ter h.uiE aam »w>At
MABKT «1, WtTm.
bti atM aga^ dm hwlAandri an de postkantoren.
ADVEKTKNTÏKPRIJS: Wit Gouda on «nstrakan (bekeurende tot den baaezgtering) t
1—5 regds 11M, elk» regel meer ft». Van buiten Gouda jp de» bezorgkrlngj
1—5 rsgris 11J», rik» regel meer €.3». Adretartiki van publieke vermakelök-
keden IZh cent per regel, Adrertenf** ia hot Zateidagnoxnuun 2« toeslag ep dan
prifc.
Berka hol Tfhiirin(gMche rtadje Bgt ge
heel io <J« sneeuw Hrt te hriligw Kerrt-
avond en op de rtraat glippen <te men-
schen snel op en neef. AUt*# geurt naar
Keretbrooden. Koopvrouwen met peper
koeken, ajjpe'.on en noten züten in tam
wankels en houdend de handen boven
hun pannen/ met kolen. Dat kunnen zij
zich wel veroorlooven, want de koopers
zijn zeidMiner geworden de IfliwVTou-
weu haalden wat »iji noodig hadden, In
buis en het fe nu bérlrijrfghetó, een geur
van d«wu<taakken en oen haasten
een braden en brouwen, een steepen en
ftafinteren, en het arnéte vrouwtje beeft
hol nu uRermate druk.
Bij den koopman op de markt te het
geweldig opgeruimd, die beeft ternauwer
nood twee, drie p*kjdl kaaiwen voor het
volgend jaar. en een paar nudsjes hebben
zijn laatste met vereen beplakte peper
koeken meegenomen, aan Ingwnaakte cl-
troenmhIUou en rozijnen en amandelen eu
rtroop heeft hij precies aooveri verkocht
als eik jaar, eerder wat meer. Waar
heen men zfet overal zijn de geaiebten
tevreden en levendiger dan amrfmau Dte
menachen op atrtrtt rttepan elkaar ta hot
(dot vtfgti
\oorbijgaan toe, opreken eUaar met* dan
op gewon» dogen toe. Uit het taite van
den domineo on den dokter aijn reed.,
kindereo terug gekomen, die xnetgewotton-
ken bedeeld aijn, met paicjen, waaruit,
wollen mokken, mutsen, boezelaar», rof-
jw, e hanwworet en houten paardje» en
nog voet meorf uitkeken.
Van rlen toren wordt een koraal gi-hl*.
zon En zoooven 1» do trein van Wrémar
aangekomen De porekar te er heen ge
reden »n nog twre extra karrm, want
nu komen er nog pakken, en boocktobap
penvrouwen rei boden wachtten, om nog
allerhande in ontvaagrt te nemen en ttmte,
te betorgrei.
kijkt zijn vriend in de
schudt hem de hand.
„Dt dauk ja,’, zegt hij, en gaat.
,^Ker 1” roept Fuhk» verstijfd.
„Neren tonminete je eigen mantel mee,
dien je itaj in Fiborg hebt Sahtargrta-
ten. Hij wachtte hrt antwoord van Ker
betoond. De grfjze held van Luik, de oude
generaal Leman, moest voor sjjn gezond
heid te Spa blijven.
Met enthousiast gejuich ontving ia
prachtig met vlaggen getooide stad toahr
hooge gasten. Nadat Frankrijk's president
den burgemeester het kruis van het Legio»n
van Eer had overhandigd, toomde deze hbt
eere-metaal aan de menigte, waardoor hy
een geestdrift verwekte, gelijk men nimmer
aanschouwde. De menigte zong verscheid®
malen de Marcel liaise en de Brabanfonne.
In zijn toespraak tot den burgemeester
van Luik zride Poincaré, dat het prachtige
epos van de verdediging van Luik niet al
leen 1 heldendicht is van generaal Léman,
maar dat van eiken Brtgizch® soldaat fa
dene stad.
Het bombardement, noch de terechtstel
lingen, noch de kwellingen der langdurige
bezetting deden u aldus Poincaré een
enkel ooganblik betreuren, in de critietee
uren de partij der eere te hebben gekozen.
Luik zoowel als Verdun maakten maakten
zich allebeide verdienstelijk jegens België
en Frankrijk, jegens recht en vryheid.
De burgemeester antwoordde daarop: De
ernstige gebeurtenissen, die zich afsped-
den in den loop van dit grooteche helden
dicht, schiepen tusechen onze bride landen
een onverbreekbaren band. Een zelfde ge
vaar bedreigt ons steeds en misachieo
vormt onze gemeenschappelijke rijend reeds
pdannen om revanche te nemen. Dat faj dun
wete, dat, hij, indien hjj den woesten aan
val opnieuw zou willen beginnen, da Bel
gen en Franechen weer zou rinden ge
schaard onder dezelfde banier, gereed tot
denzelfden strijd. De zeldzame onderschei*-
ding, welke gjj ons aanbiedt uit naam van
Frankrijk, heeft voor ons onschatbare
waarde.
Goddank, mijn beste Ker, dot j» mij
van Jeu* uit gambrevre» hebt! Wat ik
je moet «hrijv®, weet ik in hst geheel
met - mijn hart te overvot Van *1I«m
heb ik niete vermoed of geweten 1 Mijn
Het gaat mij maar niet uit
Ik kam het mij niet voor-
rtrUon- En je mirte* JeMttlrina Alexau-
Mei dre» trein ta een vrerendeüng fce- drowna te ook gestorven.
niet. Maar jij hield van Ijaar. Alles wat
jou Itetreft, voel ik met je mede, eu dan
je nu door den dood van je ziMtor uit
drei nood bent, dat te mij een pak van
bet hart, uu wie weet, itajn boste Kor,
onzrt treurige gesehiedoul» eindigt' tate-
Hchirei uxih nog beter dan ik had ge-
dacht Ik heb je toch gee<*U to«a i®
Irij nsj waart, dat ik de laatate grtuéfe,
je kindermeid, de Dukscbe, op het spoor
was, en nu was het mogetijk een en an
der na te »poren Dot zullen wij met
elkaar besprekeu. Maar moed houden 1
Vaarwel mijn boste Ker.
Ja oude trouwe Fahkja
schijn en wet het horloge het gesloten
briefje en de gouden naalden. Die vallen,
zacht rinkelend op den <ggouH aan de
voeten van zijn vriend. Hij staart ernaar
alsof hij er niets van begreep, en
laateM droppel bloed verdwijnt uit
blèek gelaat.
FuhkB blooet hevig, bukt zich snsl
raapt brief en> ta>elden op.
Ik heb stotterde hij,
Tftet rigegeven - ik - zij - ik kon
■niet
„Leeft zij nog?” vraagt Ker en
woord moot hij uit zijn ziel wringen.
„Zeker l.^ja - dat y^l zeggen, voor
zoover ik weet - ik zou het toch ge-
iword hebben. Maar zij zijn niet meer in
Jena - de vader is gestorven - ik ge
loof naar Italië, - In Jem zal je het
beter kunnen nagaan Ik heb niets meer
manonMM wmaMuuNtMi r—trh» fijt, a. f*4«.
Op 6. nw^claa M knws.
flw». sdwtMtllp m lacAMim «Mlaft M <w>lrart tot pmt lArtb
cMTd«n prtK GrwA Mura a m
F
