019
>d.
indel
Ijes
>EN,
i, - Gouda.
aam
gat,
No. 14007
08e Jaargang,
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
ind.
Feuilleton.
sloten.
Zoon.
soorten
I
dag 28 Juli 1919.
■Ineen
Maan
BureauMARKT 31, GOUDA?
5 LI BOT
aardetiTan den
XTievL-ws- ©xXd^.d.^rertezxtxe’bleid.-vooxG-o-u.cLa. ezx Oxxxstxelcexu
Souda.
Een overhaaste stap.
Minister Erzberger’s Onthullingen.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Adauaittrati. i TelW. latere. 83.
8887 99
-
■la Hoofdaummer
60
p
4?
n»<4
zoon van haar
5
,0«HM adtetaMHrt
>wta prtja OrMt. tetter,
Pipler,
Ehenkjs.
□INd ST. CRISPUN.
UNO.
over een
dk ta.'el
vcb
In
3346 40
a Juli
iMonanoM MumauKWi i-< iim, e. M«a au, fu*.
Op ite TbrtpMlaa H tatert.
Tindkracht-
icolete einu,-
3e RangfO.75.
latlnée.
3e Rang f 0.30.
E L1BOT.
Parij. bereikten, en daar door de kran en
met voldoening besproken werden.
Harenijda bleek uit de houding
Fraaache diplomatie, dat in 1017
euanaue'
tartte M
■rtre.
eten zien.
EN. -
ft
HOOFDSTUK I
heart»*» mMhOm*. M «Mnat M MM tanta
rata *aNae kmkaed >w pteatMetata.
AtarttaU» kMM. worde. lafartoaOM deer tateatarttatei ta MM BM*taa-
dalen., UndaiMw. ra een AgeUn.
«OlDSCHE COURANT.
K> B AUflUS.
«Ml*
’p
o geheel loeetaor van zlotetelve en
voelde zij een onverklaarna-d vreoe
zkth opkomen
Boven den atorm ug klonk oen aohorpo,
wilde kreet, een jamrihiricMtaht. die wterk
genoeg was om bet oproerig getoet van
den atorm ta overatommen eo uit te hlin
ka boven hot noorklettoren van de re-
genAroppeto
vim>
verkeerd» -
doodeaugst.
ImM gelaat van den jongen
- Ie
l^dd, mm de iMOMtertlMr ie te
p-tebrek *u politiek imieht btf i
taUov»» en tot opparM» leger. \7
*-ln binnen- al> in buitenland.
ache aangelegenheden, van het legtrbevd
dat tot Dgitecto volk bai* maakte en het
terrorieewte, welk epg| tot m neg
voort Mt.
Het geduld van d» nwerderheMtepurty e»
▼an de regeering toeft een tinto W(j heb
ben den v|ode van geweld moeten aan
nemen, omdat geen andere wm uFwm
bleef. WU hebben de venaetwoordeiüktoid
op on» moeten nemen voor wat kU misdre
ven hebben. Wy «uiteg etoter nodt ge
dongen, dat »y nu trachten van hun actoid
de onze te maken en dat «y on» totetoi*
achtig hoonen en bespotten.
Al wancton By honderd maai hun ton
den in onechuld doe* een lund: neen, eH
kunnen van die schuld niet loatomen, neeh
voor ons, noch voor de geachiadenia, neeh
voor hun eigen gvwetom
De wryMterin. w«d tar». rantael
<tot laterdagmotgen.
der
Lloyd
George's zekerheid van de overwinning een
oogenblik geschokt was, en dat Ky niet ge
heel octoegankeiyk was voor de toenade-
ringsgedachte.
Hy en Ribot hebben op het punt gestaan
om zich naar Rome te begeven, ten einde
met den Italiaanschen collega de kwestie
van een vrede door vergelijk te overwe
ken. Toen echter het overdreven bericht van
Czemin over de dreigende ineenstorting
van de Ooetenryksch-Hongaarsche monar
chie bekend werd, liet men alle gedachten
aan een vergelijk varen.
In Duitschland is daardoor een sterke be
roering ontstaan. Erzberger is in de pers
hevig aangevallen. Zelfs is men zoover ge
gaan om te etechen, dat deze leider van het
Centrum voor een staatsgerechtnihof zou
moeten worden gedaagd. Tto de zeer
scherpe aanvallen behoorden wel die van
den staatssecretaris Helfferieh, die hem
verweet onwaarheid te spreken en zün
naam als fatsoenlijk man op de meest felle
wijze aantastte door hem te betichten van
allerlei verdacht financieel gescharrel ten
eigen bate.
De Ministerraad heeft zich Donderdag
met deze zaak bezig gehouden en Vrijdag
heeft de Nationale Vergadering zich over
Erzberger uitgesproken.
In de Nationale Vergadering was het
Graefe van de Duitsch-Nationale Party, die
heftig Minister Erzberger aanviel. Na eerst
te hebben betoogd, dat de val van de mo
narchie niet is geweest overeenkomstig den
wensch van het volk, maar het werk van
een minderheid, die haar zin kon dooaxlry-
ven, omdat het volk slechte vrede en brood
Verlangde en na er op te hebben gewezen,
dat de ondermijning van het leger het Rijk
deed ineenstorten en de revolu'.ae daartoe
den laatsten stoot gaf, gaf deze spieker
een overzicht van het annexatteprogram
van Erzberger in 1914.
Graefe noemde hem den erwten van alle
annexionisten. In bijzonderheden zette hij
het amnexatie-program van Erzberger van
September 1917 uiteen, onder voortdurende
protesten van links en instemming bij de
t rechterzijde en vervolgde: De opsteller van
taugé de zijtL
bliotlieek tag.
..Wat een nacht! «el lady Mary
een zenuwachtóge huivering-
De jongen zag op van het blad, dat
voor hom lag en keek baar aan.
Ik houd er wel van,” zei hij. tij
hief zijnf hoofd op; «tooi hij den atrtjd
der elementen volgde eo er van g< noot
..Wat moet de zee vanavond groot^ch
zij öjHij sd>oo|f «ij a stoel terug en liop
naar het naastbij zijnde raam. Mfaar toen
hij luUverwego lo de kamer waw, bleef hij
staan Zijn getast verbleekte en djie
oogen kregen èen leveolge, gespannen
uitdrukking. Hij luisterde blijkbaar naar
icte.
Op hetzelfde oogenbMk riep tody Mary
plotseling uit
„Wat wm dat?’1
Ook zij was opgeotaan en) Heo tu op
den jongen toe. fftor Blanke gMtatt» was
iu haar volle .engte opger'o1! haaroo’ten
schitterden, de Celnd huivariugnn. die
toar een ongenhilk tevoren ha lten ge-
setokt, waren nu verdwenen, thanvspraft
alleen moedf en vateberatlentoid uit haar
IrettM m hooft*. Zij atoto tearkaLa
UU tot tojgltifenh VOTtaaki voor bat
„Seerab. iiandeteWadr
itoOt
W'EStfEL LM-YAM ÜOrtJUM
(Nadruk verboden.)
H-a ktutal,. ha raa H
•har - Mvaa.1 a 4. ootet^noMIl.
k» 4u*a«au - aud Mn kirt», w*.
«o KMMta. Hm, uahHt v<m>u»imi
ma oMrtdi,» Ha n» m MM. m
lart Man kind. tl« nablrt, dl, M os-
huid 'hM. «M MtppaUtMMnd
«oal ha.dMr. D» MoW. NooM katm,
dl» de imu mom WMder bwMen na».
<M ulUMkan. hHta. TerwMd MM, in.
kw M dnlpMd .M hrt iM. nM. HM
kMa» «Hm< nt doodMMk. Tnwn.
1M Wl da onun M •MakkaMead.a.
cae-uM*» a. node lippen.
OpdH MMmldlk kwan «r opolemr m>
.kncAda» wioiaoot, die brt kind anep
M l-c-n den k«n< va, hrt open raaa
wierp D» leeee klnderhan^M (repai
miwaohH». Inalnamadf «or de «MIJ,
UtW eaa ha run (leen kn
m» dar nwnd, do krxrhIM
mi Irefwen Ie hebben.
,,'t tor Mn Mnd. oen Mndt" ritp lady
Mary op onuMUrn wan. Zij nep*kaan
«i« h<w>. naar do kIMur hM*ou »rto-
*Ml«y In 'I Mf *akt« d.
aram aaar Ua 'llMn hij eortaaar
haar toeliep en haar ophlrt, rt,Me «e
Malt latpa hen aan. atol M eUl plot.
Bod In MIltMt rta, hrtfM» joa.
dkp onltoaede.
La^r khry nam haar Hnna op, ld|, haar
««er op ha haardkleed dlota MJ hrt m»H|.
k>- vuur <a epreUde haar na*, haam
uh Ze van toornt
sprak opg gedempten toon, alsof zij met
ontzag vtfvuld was voor de majesteit van
de elementen buiten, en liet do handen op
haar knieën rustten, terwijl zij met em-
;stlg gelaat luisterde naar het steeds toe
nemend gebulder. Zij was een vrouw,
die ouder leek dwi zij werkelijk was
ihaaw gelaat wa» nog moot, ondanks de
i vele jaren van zorg en slechte geeond-
heid. Eenq lange, statige vrouw was
zij, met streng aristodratisohe trekkenen
eene houding, die niet aan te leerenwa».
Zij zat rustig te breien ea de fijne, roo-
de zijde, die zij gdbruütte, deed de blank
heid van haar kleine handen i^^ineee
uitkamen Nu en. dan hiei zij
op, om een blik van opreehte teoderJMtó
te werpen op oen jongen van omstreeks
vijftien jaair, die nu een kleine tafel
dicht In haar nabijheid neergebogien zat
geft gtunwrlamp etend op
«etuigde eerder van den ernstj .der atedli
dan van het genot, dat men schept in
*'-l‘ W.
neef; do
geleden, wan de man, tfien zij boven al
les liefhad en mot wion zij juist een
week later zou zijn getrouwd, van St.
Davids Read gevallen en verdronken, hoe
vreeoelijk waren zulke stormen als deze!
Zij voorspelden geen goed» aan het oude
geslacht, waartoe zij behoorde
thans met raas oh e schreden zijn einde te
gemoet ging.
Wear eon liavigw rukwitad, nog gewel
diger dan een der vorige, streek gloeiend
ijde van het bute, waar »le bi
ttere annexatie-eiachen waart gyi (Op mi
nister Erzberger wijzend).
Sprekende over den wopenatüstend, die
ge capitulatie, zei hij„Onder ’t masker van
een wapenstilstand leverde men het volk
geheel aan de vijanden over. Een eeriyke
democratie had aan Mi ^k d» besliss-ng
overgeüaten, in plaats v*n dit goocchelspel
te verttoonen. Heftig op tafel slaande, riep
Graefe uit: „Erzberger heeft dat in de eer
ste plaats gedaan.”
Bijksminister Erzberger vW Graefe in
de We: Ik zal u wel antwoorden, waarop
deze onder stormachtig g»juich uitriep: Dit
annexatieprogram kunt gij niet loochenen.
Zoo ziet het annexionisme er uifj dat gU
ons thans plotseling in d« schoenen wilt
schuiven.
Nadat Graefe de linker partyen had be
schuldigd een politiek van baantjesjagerij
te huldigen: „allen aan ;de voedertrog”,
richtte hy zich tot Erzberger: Ik ben over
tuigd, dat het u met uw bekwaamheid en
handigheid gelukken zal door de een of
andere onthulling In de vergadering een at-
moapheer van geestdrift te scheppen, en
dan eindigde hy aldus: Wy zullen deze re
giering bestryden, zoo goed ais wy kun
nen. Wy spreken hier met alle reden ons
wantrouwen uit. De meerderheid kan ons
een oogenblik beletten vruchtdragend werk
te verrichten, maar naar de woorden van
don dichter is het een genot, tot een minder
heid te behoocen, die de waarheid vertegen
woordigt. (By deoe woorden barstte de lin-
kerzyde in een hoongelach uit, dat zich
herhaalde, toen de rechteagüjde haar bijval
ging betuigen. De riotwop^len van Graaf»
gingen in het tumult verloren).
Minister Erzberger, die niet voor een
klein geruchtje vervaard is, vroeg, toen
Graefe geëindigd was: I» dat alles? Én toen
trok hy van leer. Erzberger begon met te
verklaren, dat Duitechland ondanks allen in
het land, die een campagne voerden tegen
de republiek, een republiek sou blijven.
Gedurende lange jaren van parlementai
ren arbeid heb ik, verklaarde Erzberger,
politieke fouten begaan, maar ik heb steeds
voor het welzyn des vaderlands gewerkt.
Het was een ongeluk voor Duitechland, dat
de militairen er heerschten en het ver
stand niet aan het woord kon komen.
Thans hebben wy niet» meer te verzwy-
gen. Zeker tweemaal kon een eervolle vrede
tot stand komen maar de rechterzyde en de
militairen hebben dit beide malen gezamen
lijk verhinderd.
Heit Belgische vraagstuk was het groo-
ste beletsel. Wilson wilde ih 1916 met alle
kracht den vrede tot stand brengen. Men
vrage slechte graaf Bemstorff. Waarom-
werd hy wekenlang na lijn terugkeer uit
Washington niet x®® höchster Stelle” toe
gelaten om rapport uit £e brengen? Het
vredeswerk werd geejihoieerd door de af
kondiging van den duikbootoorlog.
en. dat
D« aanvalUn van Graaf Wadal an Gronfa. - Erz.
bargar’s varweer. - Ludendorff’s antwoord. - Hoe
do Keizer afstand deed. - Ge bszstting van de
Rijnatroek. - Het Vredesverdrag voor Bulgarije.
Graaf Karolyi gearreateerd.
008 OVERZICHT.
Minister Erzberger heeft in de Nat. Ver
gadering te Welmar onthullingen gedaan
over vredespogingen, in 1916 en 1917 van
de zyde van Engeland gedaan, die door de
Dudteche Regeering van de hand zyn ge
wezen, welke mededeelingen groot opzien
baren.
Er is op helt oogenblik wei niemand in het
Duitsche Rijk, wiens persoon meer een on
derwerp van gesprek uitmaakt dan. Erzber
ger. Eraberger wordt in vele kringen be
schouwd als de man, door wiens toedoen
Duitschland de harde vredesvoorwaarden
heeft moeten anvaarden, die de Entente
heeft opgelegd. Hy heeft zich daardoor heel
veel vyanden op den hals gehaald, die hem
onophoudelyk in woord en geschift besto
ken. Het meest heeft by deze aanvallen de
aandacht getrokken de beschuldiging van
Graaf Wedel, den Duitschen gezant te Wee
nen, die niet meer of minder zegt, dat
Erzberger in 1917 de kansen voor het slui
ten van een voor Duitechland eervollen vre
de heeft bedorven.
De toenmalige minister van Buitenland-
whe Zaken van Oostsnriik-Hcorariie. Graaf
Czernln, had op 12 Juli 1917, zoo schrijft
Graaf Wedel in de Hymb. Nachrich-
ten, een rapport opgeeteld, dat voor het
Duiteche hoofdkwartier bestemd was en
waarin de toestand van Ooetenryk-Honga-
rUe in de zwartste kleuren overdreven werd
afgeschilderd. Erzberger is toen naar Wee-
uen gereisd. Die reis trok zeer de
aandacht en Erzberger stelde het voor of
hy door den rykskanselier er op uit was
gestuurd om Czemin weer nauwer aan
Duitschland te binden. Maar graaf Wedel
stelt thans vast, dat dit niet waar is. Beth-
mann Hollweg heeft Erzberger noch naar
Weenen gezonden, noch in zyn plannen in-
gewyd. Het schbnt veeleer, dat Erzberger
de reis op eigen initiatief ondernomen heeft.
Zeer zeker is het mogeiyk, dat Erzberger
•ich het air van een afgezant heeft gege
ven. Hy zou van een zijde, welke graaf
Wedel niet kent doch vermoedeiyk
wordt keizerin Zita bedoeld het streng
geheime rapport van graaf Czemin, waar
van ook keizer Karei een exemplaar had,
ontvangen hebben»
Van den streng vertrouweiyken iritoud
maakte Erzberger op zoodanige wyze ge
bruik, dat Czernin’s uiteenzettingen zelfs
k\nvÊuS»TiltHluShwïiGim4» »T«ê5™' Ut in l»««eh!w) I
1—SrMrt. f IM, Mtmtlnnt 1»1U» <5w4* dm bM.itkrfnfi
lis n*te» "O* t A«T«rta»M. n> T.nuUJI-
M».
Redactie i Telef. latere. 545.
wkMrt, wokK <ku vier welen lan. we. j
antwoord feUten. Ik> <hara* wklMrt^
mee, d»t het »i.t voldoend. Ie. Kind»
Soptemhor «u Ik ka MUoohut. Ik kon den
mindu, «odert Imw on bon «IJu vriend. H*|
komt m|| tonmool mot tmnen I» d» ooeae
«1 U(t: .Nu 1» bIIm verloren, ook uw MM
vadorlauL’
IXmnede wu du. hot aantal vu Ua-
rolaad door bemiddeimr vu du Hrittru
Stoel unteboden, van do bau.
Hinde September wm door duo teadei-
Wljie do Mrlljko wü vu don Duitaotai
ItfeauU* om tot au mdo door verfol(|k te
komen, op >lj (oachovu. Do boo* o* an-
dmo volkan WM mot Mn aia< do bodem
in.o>la(o.
Toon kwam 1P18.
Elko pog,n< om bot ventend te doen ee-
gevleren werd mot militair» maaktemullo-
Ua vernietigd. Stood» wm riet unroord:
Mg even wachten, no. ooa oogenblik vei-
houdon. En toen kwam einde September do
IneenatorUng tui de militair, mutat
Al dm dingen aullon Unnoahort het
Itaitacho vrpk worden voorzegd.
Het kan du do gtaonna aedf owtenoo-
kim. De omwuntoUn. aou du wapenatU-
btand tongmolg» hebben gehad I Maar Hin
denburg Minde dat men om wnpeoetdlataad
meeat aluitan, ook aio onae eiaehu airt
door gaut aouilu kunnen worden. Ik ba-
WMr: do vrodMreaolutie had en goed f
volg moeren en kunnen babtan, ala' da
gr»n Ibegnuelen wutvp h gobaaMv. waa,
weren geterbiodlgd toon de ymdunota vu
du Pane kwam.
DnlteeRaad» IneanteartlB. te MM te wH-
ten au de ravololte, maar au da vaertda-
rondo vorvalanhiagen, wunuua da ndlltaiH
kaata aieb achubUg maakte. Niet da vnedM
rMeiutio baart de Dattaeha WMHtemh-
kracht - -
wljton
de con
hovel a
Omtrent het bemiddelingewerk van graaf
Czernin by den voormaligen kei «er Kart
heeft graaf Wedel slechte dezen tin ge
schreven: liy heeft in het hoofdkwariier
niet den gewenschttey indruk gemaakt. Het
rapport van graafAfzemin zal binnenkort
worden gepubhceeW en dan ton iedereen
er over oordeelen, of mon diene werk met
zulk een nietsieggenden volzin mxxiht af
doen. Over dit verslag is indertyd de vrije
beschikking gegeven met de eenige voor
waarde, dat ik over de uitkomst het swy-
gen zou bewaren. Ik acht my tot beschei
denheid verplicht en zal den naam van den-
gene, die het my heeft overgebracht, niet
noemen.
In den verderen loop «yner rede besprak
Erzberger de gebeurtenissen in Juli 1917
en verklaarde, <tet «yn rede van 6 Juli 1917
binnenkort in4«n brochure onder den titel:
„Waarom i/oeeten wy naar Venoillee
gaan?” zal worden gepubliceerd. En ik ben
overtuigd,/aldsu spreker, dat menigeen na
lezing df$- rede zal zeggen: Hoe was het
mogeiyk, dat over zulk een venrtandlge
rede in Duf.schland zulk een spectakel
kon worden gemaakt?
Op 1 Augustus bielxl de rytokanselier
zyn rede met de hoofdgedachte, dat alle
vredesaanbiedungen vruchteloos waren. Hy
weigerde een duideiyke verklaring over de
neutraliteit van België af te leggen. Op 80
Auguetus echter ontving de rytokanselier
door bemiddeling van den nuntius een
echryven betreffende een aanbod van Kn-
getand, waarby do Franaohe regeering «ich
had aangesloten, Inhoudende het verzoek,
<tet de totzeriytee regiering rieh nader aou
verklaren, omtrent de oMfltoakeiyktoid van
België en waarborgen zou geven voor de
politieke, economische en militaire onaf
hankelijkheid des lands. Een in verzoenen
den geest gesteld antwoord zou voor den
goeden gang van zaken der vredesonder
handelingen zeer bevoaxteriyk «ün.
Wy hebben hier een ambtelykon stap
van een neutrale mogendheid, die door haar
organisatie en haar denkbeelden meer dan
de mQeste in staat was te beoordelen wan-
Q»,*er een stap tot den vrede kans op suc
ces had, een stap di$ niet op eigen initia
tief, maar op uitdrukkeiyk verzoek van de
Engelsche en met uitdrukk^jke machti
ging van de Dransche regeering werd ge
daan. Reeds ia den Paus verlof gevraagd
om den inhoud openbaar te maken; maar
er it nog geen antwoord gekomen.
Wat echter geschiedde te Itertyn? Men
zou het niet mogdyk achten. Vier weken
lang geeft men geen antwoord. In een
schryven van 24 Sefn^nlier wordt gewei
gerd een verklaring af te leggen, daar de
voorwaarden voor het afleggen van een
dergeiyto verklaring nog niet voldoend»
opgelielderd waren. Een diplomatiek bericht
voor het volk, dat in den grootsten nood
dan a
gewone, liciito feotm
Hij wae haar
overleden broer, de laatste van zijn naam.
Op hen» - dezen jeutfkgm graaf -
ren al haar venraobtingi» gebouwd
z»> gaf hem de lleMe eener moeder,
«*j, die nooit moeder wm geweeel. Een
veemoalige uitdrukking kwam over haar
gelaat, toen do etorm «teecte heriger
weid. Ju UK op Bulk oen nacht ai» dece
was haar brooder, lortl Wriottoteey. de
vader van den jongen, die tegenover
haar zat, van ziju paard genromen en
dood naar hito. naar de Dowfe ge-
brafti Op gplk om qmM. toJVw
o, bet grint. Het wae K»
kind, dat fb grooten nood
een kreet in wanhoop en
Weer drong het tot hon door, nu vs®
rnoeev.nabij uaar het roheen, maar zoo
zwak, Ui het alles overbeenmtood ge-
buider van den orkXto, dat men ternau
wernood witen ton van welk* punt net
kwam Het khmk klagentor nu, at» van
Iemand dia der' uitputting nabij te en tot
was aangrijpend door de wanhoep, öto
er uit sprak. Bteate nader kwam tot
gejammer
„Roep de bedienden! - »r verkeert
Ml «Cboprfi Ui aooai'. rl-p La<l, Mary.
Zu liep mrt oaar do bri.
..Noen, neon. Ik aal zeü ^aa, art
Je JiXrtm. terwijl hij na* Mt raam
liep dal V4 tot Mn teMd bel
oon
In dene rtonn, Fblï.f In d«« ra-
«enl 0 nm. BereHnfc" mtoteta al), ma»
hij luWerd» nlrt naar hMr Hrt haul
fc vln«. mateie bij hrt raam ope* on
lenrlll hU^npo atond mor op«Htorm ar-
men, w«d -ar teMr MdU wvrt IMlta
benodoi hta D<| foMiiiaddo art tante
toehldljk» hoM^rdd na OM tart ill
klad. Ea oatar tal JU« Mrid M fa
PMT tart. laai Wtate tartrta aa>
Ie. Oaramal,
‘ten Nougat,
ta.—. 45
hr. Kast.
Romton bet buto weel de wind mot
sombere hevigöeid, ^nu en dau grooie,
(bkke regsndruppete togen de veneterrui-
tem zwiepend. De maan en de sterren, die
een bolf uur guiedm nog met heldere
schittering todden geUonkerd, wiren nu
verborgen achter donkere wolkbaukeu en
de wimtefooteD, die rondom de hoeken vaa
het huis en door do takken der pijn-
ho»mw loeiden, voorspelden, dat ec nog
vóór dm morgen een storm zou ttwbro-
^en Dn van de zee kwam het droevige
W’tonlge gebulder van de golven, dia
Wm de reuMftdge rotsen donderden.
De nacht wa» echter zoo drukkend
«at het kleine vuur, dat In den
van de bibitottof* braadde, bijna
te veel waa De ramen waren geetoteg,
maar de gordijnen niet neergelaten en het
«nbaikpeitatoe v«n den opkomea-
<tea norm drong door adte» heen.
.Jk ie onweer In de lucht,'’ Mi lady
9ary, temrül pftmwd optoek. SMj
