E. 4 )OP. 58e Jaargang. Zaterdag 30 Augustus 1919 No. 14090 ière. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Eerste Blad. - Feuilleton. Zijleweg 72. l?Tie-CL"W“s- exx u^ucL-v"©xtexxtie‘blsucL‘rroox C3-o-kxd.su ®xx Oxxxstxelcoxx.. VERSCHIJNT DAGELIJKS PELTEN, Telqftoon 120. Een overhaaste stap. ASPtelM BeWwlMu. Belgische manieren. p"^ oprispen, H| eten, mis- letten Bureau: MARKT 31» GOIjDA. 7 Administratie i Telef. Lutero. 82 Redactie! Telef. latere. 545. ■uam dood Mevr. J. loc- ,4 486 40 maar moeten zijn” OA. ge daan? UK'. J 00N, - POUDA. fa h« gebeol geen nwn heb, del je (Tor* nrrattf.', O Jnder- en (retelling. (Hing. 3792 50 ling. Gewon* advertrotiën en ingebonden mededeelingen l»ü contract tot zeer gcredu- ceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingeaonden door tuMch»komut van soiled* Boekhan delaren, Advertenttebureaux en ome Agentes. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 rtgete 1.85, elke regel meer 0.49. Op de voorpagina 60 hooger. bonnamenten op janomen door: Dit nummer bestaat uit twee bladen en twee bijvoegsels. verwacH? voorbereid ik haar rij geregeld tljdM ontvangen van ver- vermakelijkheden agenda te ver- Markt. GOUDSCHEt’OlRA NT. rv, jw! may (Mam vTevflS- uit ragen en wind,” zij Hl- 20 cent per pond. I IEREN SCHE KAAS len i t per one, Rolbam ret - Ontbljtepek. gebodenI onderhouden aehine jaar schrift, bü- m Bur*auwageh LKE. 3800 10 ken meer. Zij zijn" Marvel wierp haar een itebt verwijten I» h« Ifa^iMh .«Mid TOM M „Soerab. Hudeldthul" door P WEB6ELHK-VA1 ROW Uil (Kadrok verbodeo.) »w Bouw- on Wo- tendHoonanteele At* bong en il canule. De bijzondere correspondent van R. A. P. A. schrijft one uit Stockholm <Ld. 18 dezer: In het fraaie, smaakvol gemeubeld* Rykadaggebouw mocht ik hedenmiddag een onderhoud hebben met den algemeen ge- zaenen leider der Zwcedache sociaal-demo- craten, den heer Brantmg. De heer Bran* ting is een stevige, groote figuur, een man, die de arbeidersbeweging in Zweden fait», lijk gemaakt heetf tot wat ze is; een per soon van karakter, die ook zyn tegenstan ders eerbied afdwingt; en tevens een lei der, die zich niet telkens door vemchiUende rtroomingen laat medeslepen, maar weet, wat h|j wil. En tevens is hjj een der meest door arbeid in beslag genomen personen van het geheele Zweedsche rijk, want tal loos is het getal functies,1 dat hij bekleedt en onbegrensd zijn belangstelling in de din gen van het openbaar leven. In het kort gaf de heer Dranting mij een uiteenzetting van de biimenlapdsche poli tieke vertioudingen in Zweden "en van den strjjd in en buiten het parlement. Ongetwij feld, zeide de heer Brantring, hebben de bolsjewistische theorieën in Zweden een aantal (zü het een gering) aanhangers ge vonden. Het is het oude verschijnsel, dat België heeft een zeldzaam mooie kans laten voorbijgaan, om het enfant chéri van de geallieerde en neutrale Staten te wor den. België was het troetelkind van de vijanden der eentralen, en de neutralen, naar welken kant ook de sympathieën uit- gingen, waren diep begaan met het lot van het overvallen België, dat zonder schuld zoo zwaar moest lijden. Ons land deed wat het kon om de Belgen te steunen; wy z|jn daar niet trotsch op, deden slechts, wat plicht vos en wet het hart ons ingaf. Voor de Belgen was in de jareu 19141918 al tijd hulp in ons land te krijgen, soms meer dan voor den eigen landgenoot. Het was te begrijpen. In hoe korten tijd heeft België de sym pathie weten te verspelen! En niet alleen in Nederland. Te Londen en Washington, zelfs te Parijs, zijn de aandeelen van Bel gië in de oorlogsjaren heel wat gezakt toonaangevende politici en diplomaten lie ten dit en petit comité zeer duidelijk blij ken. Wat de Belgen in ons land betreft, zij wisten zich als volk niet bemind te maken, maar wie onzer had durven verwachten, dat velgn van die arme vluchtelingen ge lukkig niet allen nauwelijks in hun land teruggekeerd, zouden meezingen in het koor der annexionisten, die, om België té ver rijken, Nederland willen berooven? Toch is het niots anders dan landroof, wat België te onzen nadeele in het schild voort. Dit is ten duidelijkst gebleken uit de „eischen’" van de Belgische delegatie te Parijs, verlangend, die in beginsel reeds zijn afgewezen, doch waarvoor nog steeds ge agiteerd Wordt. En met welke middelen heeft de regee ring van Brussel gewerkt! België is hier door moreel geo.udeeld, het heeft zichzelf veroordeeld. Wie recht in zijn schoenen staat, gaat recht door zee, laat zijn eischen luide hooren, behoeft zich niet te schamen voor zijn actie. België daarentegen werkte in het geniep, do Belgische regeering wendde voor, de beate betrekkingen met Nederland na te streven, zij scheen over- dankbaar voor wat Nederland voor België had gedaan ia bet geheim stookte en kuipte zy tegen Uederiand, werkte zy met goedbetaalde agenten in ons Limburg, die onze menschen tot landverraad moesten den blik 4>o ./O, neen,” zefde zij en toen me< vree slijk» ernst: „Mijn moeder.... Ben je vergeten, Clod,/, dat Ik In werkelijk- UIT Dl BOKTAD. CCCLXIX. ;j, num da ~e»Hilnii - Gravenhage raadpleegt, dan vindt man daarin altijd met veel ophef gewag ge maakt van het prachtige Voorhout en den niet minder mooien Vijverberg. Ook de Kneuterdijk wordt daarbij geprezen. Mo numentale woonhuizen gaven e» eerbied waardig uiteriijk aan deze drie wijken. De roem van ’s Gravenhage, de beroemdheden van Nederland hebben er gewoond. Op een enkel huis staat een herinnering, zoo bijv, op dat van graaf van Hogendorp. „Hier beraamde en leidde hij Holland’s herstel”, zoo luidt het opschrift boven den gevel aan den Kneuterdijk. Tot voor kort waren al deze huizen nog in volle glorie, maar de laatste jaren zijn ze achteruitgegaan. Ban ken en kantoren hebben zich er in genes teld. Waar eenmaal de bekoorlijke Haag- eche joffer» ronddwaalden, zitten nu de typewritèrtjes; waar eenmaal het melodieus spinet klonk, rammelen nu de Remingtons; de keurig gegalonneerde huisknecht is ver vangen door een gewonen man met „por tier” op zijn pet. Het is merkwaardig, dat er bjjkans geen woonhuis meer over is, terwijl misschien een tiental jaren geleden nog alle bewoond werden. Natuuritfk verandert dit zeer veel aan het uiterljjik van de binnenstad$Het leelyke verdmgen, wanneer de menechen niet van mij hou- Jen en niemand heeft mij itog ooit go- naat Tenminste, Ik hoop, ik denk het n.et." Zij zuchtte diep. „Waarmee heb *k haar boleedlgd?” nJe hebt de meast onvergjoteiijke zonde je hebt haar in de schaduw ge- «eld. Dat in d^ eerste plaste, en in tweede plaat»...” Zij hi^d rich in. -Zie j«, mevrouw Soarieft te vee* teUfcg trachten te be.vcyca on de bladen, die met de Belgische regeuting bevriend zijn, zorg den voor de nocdlge begeleidende muziek In een deel der geallieerde pers. Men kent de ergerlijke geschiedenis met de vertrouwelijke nota van het Belgische departement van Buiteulandsche Zaken aan het Belgische groot hoofdkwartier. Men weet ook, hoe een deel der Belgische, met name de Vloamschè pers, daarover te gen de Belgische regeering is opgestaan. Die bladen hebben, naar echt-Belgiscbe trant, daarbij zeur scherpe uitdrukkingen gebezigd, waar in figuurlijken en letter lijken zin gocn woord Fransch bjj was. Wij zijn voor de uitstekende bedoelingen dankbaar. Geen beter ttéun is denkbaar te genover annexionistisch gedrijf dan een sterke oppositie in het land vah de landroo- vers zelf. Intusschen mag dit ons niet over het hoofd doen zien, dat dit slechts een oppositie is, dat de Belgische regeering, die zdlke eigenaardige wenschen t.a.v. Neder land koestert, nog steeds in het zadel zit en dat niets er op wijst, dat er spoedig een ander regime zal optreden. W'aakzaamheid is dus geboden, waakzaamheid enwan-1 trouwen. De Belgische regeering heeft in Neder land gaen recht meer op vertrouwen, z|j heeft haar crediet verspeeld. De beruchte nota is thans aan onzen ge zant te Brussel overhandigd, wellicht reeds gepubliceerb bij het verschenen van ’t ar- tilrol. Wo «atol OT «hier rroda maar d.» t Wanneer genoeg van. De Belgische regeering heeft s Graverfia reeds laten weten, dat de nota niet door mi nister Hijmans onderteekend was. Het zy zoo, maar door wien dan? Het document ging uit van het departement van Buiten- landsche Zaken en was zeker niet door een portier of loopjongen opgesteld. Het stuk is en blijft voor de verantwoordelijkheid van de Belgische regeering, die er zich dan ook niet van los heeft ge maakt. Verder zou het befaamde stuk een anderen datum dragen dan in de pers vermeld was. Alweder, het zij zoo; de da tum laat ons koud, kan aan de manieren van de regeering te Brussel niets af of toe doen. En ten slotte was het stuk niet vol ledig gepubliceerd. Er moet nog meer in ge staan hebben, met name over Duitsche pro paganda in Limburg. Blijf daar nu eens ernstig by! Prouaganda van het verslagen Duitschland in ons Limburg, het is te dwaas om lang bij stil te staan. Doch alle tirades over du propaganda 'an welken anderen Staat ook kunnen het feit niet wegnemen, dat de Belgische Overheid aan haar agi tators op de meest perfide wy’ze wenken men door i voedsel, H verteren Uw maag paar naag'9 elpen. Dc vnlten geen Hiiddeelen, derciniiug- M voor I 1.25 H ibletten bij totheker en ti altijd bij icht rooden |H handteckc- uuoixi, uut ukuuhimi wibi.... „Niemand weet tets zekera-, maar ik hoon]", dat dit beeld, dat om mijn hate hing in <kn nacht toen Fiflko, toe» lady Mary mij in huk nam uil lijken storm de, „dat dit beeld bet portret vau mijn vtyjor te!” „Laat het mij eenS kijken/" zet vrouw Verularn nieuwagierig. Zij keeker Inng en ernstig naaf eu toen naar Mar ti. „H* heeft een eigenaardige gelijk* nte en toch. „Mijn vader, dit portret, mtawhitm her ken je dat?” zei Marvel In aevige ge moedsbeweging, teob voorover buigende ate Zij aarzelde Uljkbaar en het werd Mar vel klaar, dit er iets voor haar verbor gen werd grhoudea, dat het goed zou zijn te weten. „Ga voort," 2*4 sij vHeoljhjk, t»oe- t»e! er een verhoogde kleur In haar wan gen gekomen was. „Jo waart van plan let» te zeggen, zeg dat dan! Je wpot meer, dan je mij wilt vertellet», maar Ik *aMK je, Cicely, wee» openhartig! tegen mij Zij «prak met Bulk een he’tigbeld, dat mevrouw Verulamd gewone finex-e baar In dem ateeA liet ,,Hoo. kom je er toe, je soolMff te ver- bet-iden?'’ zd ze vt'rward. „Vertel hei mij, drongi Marv 1 opzich ten toon aan, terwijl zij ti<ü voorover baar goaicüit naar hi*»r de erkende soboonherd van onze wereld geweest, om een concurrente met vrien delijke oogen aan te zien Het ver-tand komt niet altijd mei de jaren en je hebt haar verdrongen.” „Maar dat te alle» onzin,” zei Marvel verachtelijk „Je zegt dat alleen, om oen verklaring te gev'eo voor de vreemde en bpaillijike vijandte«ha4>, die zij mij ge toond heeft. Er moet meer zijn Jleecheilealieid is een alleribeminneUjk. «te deugd," zei mevrouw Vendam ecnlge- verontruat door hair laat de woorJ?u, „maar op mij heeft die een allerakeligste uiiwbrking. Iemand moed blind zijn, om niet te zien, hoe alle oogen je volgden vanavond. Je bent een sucoee, mijn lieve mei je Daarvan, kun je zeker zijn. Je triomf over die groenoogige „bdle” is zoo volkomen, ale maar gewecrobt kan wonien.” Haar oogen sohitterdein, terwijl zij sprak er zij pakte Marvel en omhelede haar. Zij vond het verrukkelijk, dat het meisje, aldus in haar onechuM, haar vijandin on der den voet getreden had. „Per slot van rekening," vervolgde zij daarna, „gaat er toah boven jeugd; en frjrii’Chen onfl gezegd en gebleven, hoe goed zij zjch ongetwijfeld gteoonserveerd lieeft, is de mooie Léonjp toch geen kui- zou je moeder kunnen >i o ii ii M vuild te l|jd*a kreeg van beamettalyke riek ten. D* pert heeft «enige malen in Den Htif gmad. Van 1902 tot 1624 te Den Hnag niet eender pestgevalten geweest. Aan d* voordeur der huizen, waar ae voor kwamen, werd een P. geap<ikerd. Tot diep in de achttiende eeuw hoeft de „awarte ziekte", gel Uk men het noemde, in des» Haag Rtbeerscht. LangzameriMrtid had d* over heid do macht in handen gekregen, o. a. door het stichten *an pesthuizen. Eerst in 1619 te een gemeentelijk ziekenhuis ge sticht, dat in 1828 geopéhd ie. Ihane staat dit ziekenhuis nog op dezelfde plaats. Het te dus juist een eeuw geleden, d^ <le Gemeenteraad besloot tot de stiditft over te gaan. Het te m(J niet bekend of dit feit wordt herdacht Het ware de moeite waard,, want van dat oogenNik af dateert de meer intensieve zorg van da overheid voor de gezondheid der burgerij. Ook de reinigingsdlenet is wel iets voor uitgegaan! Op het oogenbük geldt desa dienst n Den Haag als het voorbeeld voor geheel Nederland. Een volgende maal hoop ik over dezen dienet het een en ander te vertellen. Het toevallige fait, dat he.t dit jaar juist •een **uw geleden te, dat het ziekenhuis werd geeticht, bracht ons op ’t denkbeeld eens In de historiebladen te snuffelen. Het «en en ander over gebouwen on over de straten trof ons en w(j korfden niet nalaten het even uit de vergetelheid voor den dag te hsd«L HAGENAAR. 29; Olceljr achrok; de oomblnafe der bette nemen was op zijn icinrt genomen <gen- awdlg. Zou zij iets gehoord hebben.’Zij zog Marvel ondwtoekend ann en bemerkte toen, dat hrt meaje naar haar ke&cmet een onrustige uitdrukking in liaar oogen. „Cicely, zeide zij, „mevrouw Scarlett haat mij!" Cicely laehte. a „Wel, wat hadt je andere «etóc zij, „daar hadt je moeten zijn” i-Maar waarom? Wet heb d»n? Wee* jij het? He< ia mlstachten dwaas, maar Ik kan het niet HOOFDSTCK XXII. Mi-vrouw Vfrulam asmelde nog fte-ds Toen overlegde zij even bij ziohzrtve. Per «do* vno rekening, wanneer zij wei gerde de zaak aau Mirvel uit te 1-gKon, waren noovju, die er van wl*t<«), d*t ixr vroeger of later Toch zeker M haar moert doordringen. En dip anderen, zou den zij hot hasr zoo voorzirtiUg mede- detlen al» zij, Ciooly, die vanhier hL'ld? „Wd, ate je het dan-Vreten wilt - de kw a«fe te,” begon «ij op een hakkelend» ma nier, (Uo verre van gi’ruaMellcnd waa. Laat den aanluop, bet voorwoord maar a< hS'rwege. Laat dit nubor weg, zei Mar vel,. wier geaiolit erg b'etk wae. „Vertel hm maar InocnwA. wat het ook «tfn moge.’ om de uitdrukking van haar gezioiit te bFwiudeertn. Maar mevrouw Vorulam schudde haar hooffl. „Ik herken het niet: dat geeloht,” tel zij naar het portret kijkend, „ia mij ge heel vreemd, alhoewel het ontzettend »p jou lijkt. Wat oen knappe man, wat een krachtige neus en. mond. Ja, bewaar dat portret goed, Marvel, het zou van groote waarde voor je binnen zijn. Weet je, toen ik je de eerste manlont moetic, dacht ik, dat je op iemand leek, die ik kende, maar hoeveel moeit Ik mij ook gif, ik kon er nJet op komen, wie dat wm" „Dal betwijfel ik»^ ze> Mnfrv4 moede loos ,,Er te te veel tijd verloopen om ttaiM nog op eenige gegorone omtrent mijn geboorte te hopen. W rdand, jo bent een mysterie - een mooi on intorceaant mysterie,” zet me vrouw Veruiam vrootijk „Wees daarover niet aeerslaehlg, bet geeft je eeu cteuwc- altractfo Het ’kleedt jö Maar om ncyj eenf. op qmwtouw SBwleta terug te ka men, ik nxM-t suggest, dat Ik wou „Ik wou,” onderbrak Monel met e*a Vkje befttgtMsd iu haar tm, „<i*t zij ntot een dusdanige vijandschap tegen mij ge toond had. Uk' wou, dat zij vm mij MeH* „Wvl, weet je, je boeide naar evenzeer, als je baar alstoot," z<4 mevrouw \eru- lam peinzend. ItWwijl zij opn’enw op het witte vel voor dén haard neergieed en haar aruH’n cm haar knierio sloeg „Hef wm het meert overdreven geval van jaloezie, dat ik ooM geilen heb, o! •nderw....” er zoo luölrtdg o>ver spreekt? Het i» een eigenaardig gevoej, ift brt niet, dat ik mteechlen eea moeder heb en nds^shlen. ook niet. Waaneer zij leeft» dan weet ik idet, waar aij is, en wanneer zij is - wel, dat weet lik evenmin.'’ „Je spréékt «Mijll van een irpeder, waarom niet van een mogeüjken vader?" zei Cicely, terwijl zij haar nand streelde. „Die kr toch ook in levJn zijn, en je zult hem misschien den e*a of anderen dig ontmoeten Innerlijk hoopte zij van niet, in bet be-iang van het ntftejo zelf. „Ik ben er zeker vaa, dat h’j dood te,'1 zd Marvel drmmerig. ik veel dM, wilkom, maar ik bon er zeker au. Heb ik,,^ obit zij^ portret la'en »>cn.'v Ier vul zij spe-vk, haalde zij van ouder haar japon het oude, iagedeukte medaillon voor den dag en fKak het baw vriendin tje. „Ik wtat niet, eeu bjold van je vader had zei Ody verbaasd ..Wel, da» te een clou, en toch heb gi altijd ge hoord, dat niemand wist.... „boe hoonl> ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.60, per v^eek 20 cent, met Zondagsblad per kwartaal 3.50, per week 27 c^nt, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.10, met Zondagsblad 4.—. Abonnementen Worden dagelijks aangenotpen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA, by onze agenten, den boekhandel en de póstkantoren. ADVERTENTIEPRIJS:. Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels 1.05, eiken regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijkheden 12*/j cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 toeslag op den prijs. uitdeelde, hoo z'j in N*4*rland tegen Nederland moesleu werk*» Ala taal van di- plomatiek-jnilitertetiscfi* perfide, schijnhei ligheid en onbetrouwbaarheid is het Belgi sche document kwalijk, te overtreffen. Men speelt te Brussel hoog spel. Wü, Nederlanders, begeeren g<x»d* nabuurschap met België, zco goed al» mrt al onze bu ren. Wy xijn niet over-nationalistisch aan gelegd en winden ons niet gauw op, maar de gemiddelde Nederlander heeft een zeer ontwikkekl gevoel voo.- wat-recht is en duldt geen laagheid.'Wat België met owf voorhad, heeft waarlijk niet alleen in z,g. hoegere kringen verontwaardiging gewekt. De Bel gische regeering moet wel b*soffen, dat zij Nederland gewond hoeft en dat dese wonde een litteeken za' nalaten. Stelt Brussel nog qenigen prijs op goede buurschap, dan zal men daar spoedig het roer Moeten wenden. Want zy mogen goedmoedig »Ün, wij laten ons niet alles welgevallen en zeker niet van wie de besta bHoeliogen *n de grootste dankbaarheid voorwendt. Wanneer Brussel meent cp des o wijze dert Haag klein te krjjgen zal men zich deerlijk vergissen. Men weet hier nog wat Recht is en daarvoor zal on.C Regeering, zal iedere Ne derland r, als net moet, pal staan. Zoo goed als België in Augustus 1914. vag het geval is, dut de gerote hier an daar gemoderniseerd worden. Daardoor gaat het oude deftige karakter rorioron «n dat is natuurlijk dubbel jammer. Het i* nu een maal de geert van dezen tjjd en daartegen is toch niets te doen. Elders In Den Haag verrijzen weef nieuwe wijken, dd* welis waar niet dat rustige voornam» cachet heb ben, doch op zich zelf weer een Wjvmder* bekoring hebben. De geschiedend van Den Haag concen treert zich als h*t ware om date drie wij ken. !>a Haagsche kermis heeft er tiental len jaren gestaan, maar ook hebben de huurtroepen in 1576 er gelegerd. Wat dat laatste voor gespuis is geweest vertellen de historici in geuren en kleuren. Het was een afschuwelij'ke vuile bende. In 1B76 was het zoo’n vieze troep in Den Haag, dat het Hof aan de inwoners van Rjjewijk, Voorburg, Wassenaar en Loosduinen gelastte uit ieder dorp eiken dag beschikbaar te stellen ze* wagens mef paarden, om dahrmede Dsn Haag van dienst te zijn en de mesthoop» weg te voeren, opdat Den Haag weer schoongemaakt zou zyn. Onze voorvaderen waren rare Chinese». Zij hadden ook dikwyls met geldzorg» te kampen. Om die weg te vagen, verzonnen zij andere middelen dan tegenwoordig het geval is. In 1575 zat Den Haag zóó in de schuld, dat men besloot hei Haag- sch* Bosch te do» kappen en over te gaan tot verkoop van d» grónd. Van alle xijden kwam daartegen krachtig verzet, zoodat tem slotte de Prins voor d» aandrang be zweek. De Magistraat hielp mede, de sup- poooten van het, Hof djtaMML. ipnW» bij als vergoeding voor ld* opoffering, dl* de Grafelijkheid zich hafi getroost door het Bosch niet te kappen. 'En zoo bleef het Bosch. Men placht ih die tyden meer op zonderlinge wyze om te springen met kunstwerken. De/Kloosterkerk bijv, is een tjjdje lang een paardenstal gewest; ook te ze voor kanonnenrgieterij geëxploiteerd. Met de gemeektereiniging heeft Den Haag invroeger jjarem vaak op gespannen voet gestaan. We spraken zooeven van 1876. In 1614 wa| het al weer een vuile boel, zoodat door het luiden van de stad- huteWok de aandacht van de burgerij ge- vestigd werd op de verordening, waarbij het verboden werd vuil op de straten te werpen. In deze „keur” der overheid waren ook bepalingen opgenomen tegen het hou den van mesthoopen in de zomermaanden binrfen de kom der gemeente, tegen het vervoer van ingewanden in open karren en voorts werden voorschrift» gegeven voor het schooenhouden van de goten. In 1620 werd van overheidswege de aan dacht gevestigd op de verontreiniging van grachten en wateren, met mest, atroo, riet, doode katten en hond», kalveren, stink- honden, ossenhuiden enz. Geen wonder dat Den Haag zoozeer rór-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1919 | | pagina 1