E.
4
)OP.
58e Jaargang.
Zaterdag 30 Augustus 1919
No. 14090
ière.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Eerste Blad.
-
Feuilleton.
Zijleweg 72.
l?Tie-CL"W“s- exx u^ucL-v"©xtexxtie‘blsucL‘rroox C3-o-kxd.su ®xx Oxxxstxelcoxx..
VERSCHIJNT DAGELIJKS
PELTEN,
Telqftoon 120.
Een overhaaste stap.
ASPtelM BeWwlMu.
Belgische manieren.
p"^
oprispen, H|
eten, mis-
letten
Bureau: MARKT 31» GOIjDA.
7
Administratie i Telef. Lutero. 82
Redactie! Telef. latere. 545.
■uam
dood
Mevr. J.
loc-
,4
486 40
maar
moeten zijn”
OA.
ge
daan?
UK'.
J
00N, - POUDA.
fa h« gebeol geen nwn heb, del je
(Tor* nrrattf.',
O
Jnder- en
(retelling.
(Hing.
3792 50
ling.
Gewon* advertrotiën en ingebonden mededeelingen l»ü contract tot zeer gcredu-
ceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingeaonden door tuMch»komut van soiled* Boekhan
delaren, Advertenttebureaux en ome Agentes.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 rtgete 1.85, elke regel meer 0.49.
Op de voorpagina 60 hooger.
bonnamenten op
janomen door:
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
verwacH?
voorbereid
ik haar
rij geregeld tljdM
ontvangen van ver-
vermakelijkheden
agenda te ver-
Markt.
GOUDSCHEt’OlRA NT.
rv, jw! may
(Mam vTevflS-
uit ragen en wind,” zij Hl-
20
cent per pond.
I
IEREN
SCHE KAAS
len i
t per one,
Rolbam
ret - Ontbljtepek.
gebodenI
onderhouden
aehine
jaar schrift, bü-
m Bur*auwageh
LKE. 3800 10
ken meer. Zij
zijn"
Marvel wierp haar een itebt verwijten
I» h« Ifa^iMh .«Mid TOM M
„Soerab. Hudeldthul"
door
P WEB6ELHK-VA1 ROW Uil
(Kadrok verbodeo.)
»w Bouw- on Wo-
tendHoonanteele At*
bong en
il canule.
De bijzondere correspondent van R. A.
P. A. schrijft one uit Stockholm <Ld. 18
dezer:
In het fraaie, smaakvol gemeubeld*
Rykadaggebouw mocht ik hedenmiddag een
onderhoud hebben met den algemeen ge-
zaenen leider der Zwcedache sociaal-demo-
craten, den heer Brantmg. De heer Bran*
ting is een stevige, groote figuur, een man,
die de arbeidersbeweging in Zweden fait»,
lijk gemaakt heetf tot wat ze is; een per
soon van karakter, die ook zyn tegenstan
ders eerbied afdwingt; en tevens een lei
der, die zich niet telkens door vemchiUende
rtroomingen laat medeslepen, maar weet,
wat h|j wil. En tevens is hjj een der meest
door arbeid in beslag genomen personen
van het geheele Zweedsche rijk, want tal
loos is het getal functies,1 dat hij bekleedt
en onbegrensd zijn belangstelling in de din
gen van het openbaar leven.
In het kort gaf de heer Dranting mij een
uiteenzetting van de biimenlapdsche poli
tieke vertioudingen in Zweden "en van den
strjjd in en buiten het parlement. Ongetwij
feld, zeide de heer Brantring, hebben de
bolsjewistische theorieën in Zweden een
aantal (zü het een gering) aanhangers ge
vonden. Het is het oude verschijnsel, dat
België heeft een zeldzaam mooie kans
laten voorbijgaan, om het enfant chéri van
de geallieerde en neutrale Staten te wor
den. België was het troetelkind van de
vijanden der eentralen, en de neutralen,
naar welken kant ook de sympathieën uit-
gingen, waren diep begaan met het lot van
het overvallen België, dat zonder schuld
zoo zwaar moest lijden. Ons land deed wat
het kon om de Belgen te steunen; wy z|jn
daar niet trotsch op, deden slechts, wat
plicht vos en wet het hart ons ingaf. Voor
de Belgen was in de jareu 19141918 al
tijd hulp in ons land te krijgen, soms meer
dan voor den eigen landgenoot. Het was te
begrijpen.
In hoe korten tijd heeft België de sym
pathie weten te verspelen! En niet alleen
in Nederland. Te Londen en Washington,
zelfs te Parijs, zijn de aandeelen van Bel
gië in de oorlogsjaren heel wat gezakt
toonaangevende politici en diplomaten lie
ten dit en petit comité zeer duidelijk blij
ken. Wat de Belgen in ons land betreft, zij
wisten zich als volk niet bemind te maken,
maar wie onzer had durven verwachten,
dat velgn van die arme vluchtelingen ge
lukkig niet allen nauwelijks in hun land
teruggekeerd, zouden meezingen in het koor
der annexionisten, die, om België té ver
rijken, Nederland willen berooven?
Toch is het niots anders dan landroof,
wat België te onzen nadeele in het schild
voort. Dit is ten duidelijkst gebleken uit
de „eischen’" van de Belgische delegatie te
Parijs, verlangend, die in beginsel reeds zijn
afgewezen, doch waarvoor nog steeds ge
agiteerd Wordt.
En met welke middelen heeft de regee
ring van Brussel gewerkt! België is hier
door moreel geo.udeeld, het heeft zichzelf
veroordeeld. Wie recht in zijn schoenen
staat, gaat recht door zee, laat zijn eischen
luide hooren, behoeft zich niet te schamen
voor zijn actie. België daarentegen werkte
in het geniep, do Belgische regeering
wendde voor, de beate betrekkingen met
Nederland na te streven, zij scheen over-
dankbaar voor wat Nederland voor België
had gedaan ia bet geheim stookte en
kuipte zy tegen Uederiand, werkte zy met
goedbetaalde agenten in ons Limburg, die
onze menschen tot landverraad moesten
den blik 4>o
./O, neen,” zefde zij en toen me< vree
slijk» ernst: „Mijn moeder.... Ben
je vergeten, Clod,/, dat Ik In werkelijk-
UIT Dl BOKTAD.
CCCLXIX.
;j, num da ~e»Hilnii
- Gravenhage raadpleegt, dan vindt man
daarin altijd met veel ophef gewag ge
maakt van het prachtige Voorhout en den
niet minder mooien Vijverberg. Ook de
Kneuterdijk wordt daarbij geprezen. Mo
numentale woonhuizen gaven e» eerbied
waardig uiteriijk aan deze drie wijken. De
roem van ’s Gravenhage, de beroemdheden
van Nederland hebben er gewoond. Op een
enkel huis staat een herinnering, zoo bijv,
op dat van graaf van Hogendorp. „Hier
beraamde en leidde hij Holland’s herstel”,
zoo luidt het opschrift boven den gevel
aan den Kneuterdijk. Tot voor kort waren
al deze huizen nog in volle glorie, maar de
laatste jaren zijn ze achteruitgegaan. Ban
ken en kantoren hebben zich er in genes
teld. Waar eenmaal de bekoorlijke Haag-
eche joffer» ronddwaalden, zitten nu de
typewritèrtjes; waar eenmaal het melodieus
spinet klonk, rammelen nu de Remingtons;
de keurig gegalonneerde huisknecht is ver
vangen door een gewonen man met „por
tier” op zijn pet. Het is merkwaardig, dat
er bjjkans geen woonhuis meer over is,
terwijl misschien een tiental jaren geleden
nog alle bewoond werden.
Natuuritfk verandert dit zeer veel aan
het uiterljjik van de binnenstad$Het leelyke
verdmgen,
wanneer de menechen niet van mij hou-
Jen en niemand heeft mij itog ooit go-
naat Tenminste, Ik hoop, ik denk het
n.et." Zij zuchtte diep. „Waarmee heb
*k haar boleedlgd?”
nJe hebt de meast onvergjoteiijke zonde
je hebt haar in de schaduw ge-
«eld. Dat in d^ eerste plaste, en in
tweede plaat»...” Zij hi^d rich in.
-Zie j«, mevrouw Soarieft te vee* teUfcg
trachten te be.vcyca on de bladen, die met
de Belgische regeuting bevriend zijn, zorg
den voor de nocdlge begeleidende muziek
In een deel der geallieerde pers.
Men kent de ergerlijke geschiedenis met
de vertrouwelijke nota van het Belgische
departement van Buiteulandsche Zaken aan
het Belgische groot hoofdkwartier.
Men weet ook, hoe een deel der Belgische,
met name de Vloamschè pers, daarover te
gen de Belgische regeering is opgestaan.
Die bladen hebben, naar echt-Belgiscbe
trant, daarbij zeur scherpe uitdrukkingen
gebezigd, waar in figuurlijken en letter
lijken zin gocn woord Fransch bjj was.
Wij zijn voor de uitstekende bedoelingen
dankbaar. Geen beter ttéun is denkbaar te
genover annexionistisch gedrijf dan een
sterke oppositie in het land vah de landroo-
vers zelf. Intusschen mag dit ons niet over
het hoofd doen zien, dat dit slechts een
oppositie is, dat de Belgische regeering, die
zdlke eigenaardige wenschen t.a.v. Neder
land koestert, nog steeds in het zadel zit
en dat niets er op wijst, dat er spoedig een
ander regime zal optreden. W'aakzaamheid
is dus geboden, waakzaamheid enwan-1
trouwen.
De Belgische regeering heeft in Neder
land gaen recht meer op vertrouwen, z|j
heeft haar crediet verspeeld.
De beruchte nota is thans aan onzen ge
zant te Brussel overhandigd, wellicht reeds
gepubliceerb bij het verschenen van ’t ar-
tilrol. Wo «atol OT «hier rroda maar d.» t Wanneer
genoeg van. De Belgische regeering heeft s Graverfia
reeds laten weten, dat de nota niet door mi
nister Hijmans onderteekend was. Het zy
zoo, maar door wien dan? Het document
ging uit van het departement van Buiten-
landsche Zaken en was zeker niet door een
portier of loopjongen opgesteld. Het stuk is
en blijft voor de verantwoordelijkheid van
de Belgische regeering, die er zich
dan ook niet van los heeft ge
maakt. Verder zou het befaamde stuk
een anderen datum dragen dan in de pers
vermeld was. Alweder, het zij zoo; de da
tum laat ons koud, kan aan de manieren
van de regeering te Brussel niets af of toe
doen. En ten slotte was het stuk niet vol
ledig gepubliceerd. Er moet nog meer in ge
staan hebben, met name over Duitsche pro
paganda in Limburg. Blijf daar nu eens
ernstig by! Prouaganda van het verslagen
Duitschland in ons Limburg, het is te dwaas
om lang bij stil te staan. Doch alle tirades
over du propaganda 'an welken anderen
Staat ook kunnen het feit niet wegnemen,
dat de Belgische Overheid aan haar agi
tators op de meest perfide wy’ze wenken
men door
i voedsel, H
verteren
Uw maag
paar
naag'9
elpen. Dc
vnlten geen
Hiiddeelen,
derciniiug- M
voor I 1.25 H
ibletten bij
totheker en
ti altijd bij
icht rooden |H
handteckc-
uuoixi, uut ukuuhimi wibi....
„Niemand weet tets zekera-, maar ik
hoon]", dat dit beeld, dat om mijn hate
hing in <kn nacht toen Fiflko, toe» lady
Mary mij in huk nam uil
lijken storm
de, „dat dit beeld bet portret vau mijn
vtyjor te!”
„Laat het mij eenS kijken/" zet
vrouw Verularn nieuwagierig. Zij keeker
Inng en ernstig naaf eu toen naar Mar
ti. „H* heeft een eigenaardige gelijk*
nte en toch.
„Mijn vader, dit portret, mtawhitm her
ken je dat?” zei Marvel In aevige ge
moedsbeweging, teob voorover buigende ate
Zij aarzelde Uljkbaar en het werd Mar
vel klaar, dit er iets voor haar verbor
gen werd grhoudea, dat het goed zou zijn
te weten.
„Ga voort," 2*4 sij vHeoljhjk, t»oe-
t»e! er een verhoogde kleur In haar wan
gen gekomen was. „Jo waart van plan
let» te zeggen, zeg dat dan! Je wpot
meer, dan je mij wilt vertellet», maar Ik
*aMK je, Cicely, wee» openhartig! tegen
mij Zij «prak met Bulk een he’tigbeld,
dat mevrouw Verulamd gewone finex-e
baar In dem ateeA liet
,,Hoo. kom je er toe, je soolMff te ver-
bet-iden?'’ zd ze vt'rward.
„Vertel hei mij, drongi Marv 1 opzich
ten toon aan, terwijl zij ti<ü voorover
baar goaicüit naar hi*»r
de erkende soboonherd van onze wereld
geweest, om een concurrente met vrien
delijke oogen aan te zien Het ver-tand
komt niet altijd mei de jaren en je hebt
haar verdrongen.”
„Maar dat te alle» onzin,” zei Marvel
verachtelijk „Je zegt dat alleen, om oen
verklaring te gev'eo voor de vreemde en
bpaillijike vijandte«ha4>, die zij mij ge
toond heeft. Er moet meer zijn
Jleecheilealieid is een alleribeminneUjk.
«te deugd," zei mevrouw Vendam ecnlge-
verontruat door hair laat de woorJ?u,
„maar op mij heeft die een allerakeligste
uiiwbrking. Iemand moed blind zijn, om
niet te zien, hoe alle oogen je volgden
vanavond. Je bent een sucoee, mijn lieve
mei je Daarvan, kun je zeker zijn. Je
triomf over die groenoogige „bdle” is
zoo volkomen, ale maar gewecrobt kan
wonien.”
Haar oogen sohitterdein, terwijl zij sprak
er zij pakte Marvel en omhelede haar.
Zij vond het verrukkelijk, dat het meisje,
aldus in haar onechuM, haar vijandin on
der den voet getreden had.
„Per slot van rekening," vervolgde zij
daarna, „gaat er toah boven jeugd;
en frjrii’Chen onfl gezegd en gebleven, hoe
goed zij zjch ongetwijfeld gteoonserveerd
lieeft, is de mooie Léonjp toch geen kui-
zou je moeder kunnen
>i o
ii ii
M
vuild te l|jd*a kreeg van beamettalyke riek
ten. D* pert heeft «enige malen in Den
Htif gmad. Van 1902 tot 1624 te Den
Hnag niet eender pestgevalten geweest.
Aan d* voordeur der huizen, waar ae voor
kwamen, werd een P. geap<ikerd. Tot diep
in de achttiende eeuw hoeft de „awarte
ziekte", gel Uk men het noemde, in des» Haag
Rtbeerscht. LangzameriMrtid had d* over
heid do macht in handen gekregen, o. a.
door het stichten *an pesthuizen. Eerst in
1619 te een gemeentelijk ziekenhuis ge
sticht, dat in 1828 geopéhd ie. Ihane staat
dit ziekenhuis nog op dezelfde plaats.
Het te dus juist een eeuw geleden, d^
<le Gemeenteraad besloot tot de stiditft
over te gaan. Het te m(J niet bekend of
dit feit wordt herdacht Het ware de
moeite waard,, want van dat oogenNik af
dateert de meer intensieve zorg van da
overheid voor de gezondheid der burgerij.
Ook de reinigingsdlenet is wel iets voor
uitgegaan! Op het oogenbük geldt desa
dienst n Den Haag als het voorbeeld voor
geheel Nederland. Een volgende maal hoop
ik over dezen dienet het een en ander te
vertellen.
Het toevallige fait, dat he.t dit jaar juist
•een **uw geleden te, dat het ziekenhuis
werd geeticht, bracht ons op ’t denkbeeld
eens In de historiebladen te snuffelen. Het
«en en ander over gebouwen on over de
straten trof ons en w(j korfden niet nalaten
het even uit de vergetelheid voor den dag te
hsd«L HAGENAAR.
29;
Olceljr achrok; de oomblnafe der bette
nemen was op zijn icinrt genomen <gen-
awdlg. Zou zij iets gehoord hebben.’Zij
zog Marvel ondwtoekend ann en bemerkte
toen, dat hrt meaje naar haar ke&cmet
een onrustige uitdrukking in liaar oogen.
„Cicely, zeide zij, „mevrouw Scarlett
haat mij!"
Cicely laehte.
a „Wel, wat hadt je andere
«etóc zij, „daar hadt je
moeten zijn”
i-Maar waarom? Wet heb
d»n? Wee* jij het? He< ia mlstachten
dwaas, maar Ik kan het niet
HOOFDSTCK XXII.
Mi-vrouw Vfrulam asmelde nog fte-ds
Toen overlegde zij even bij ziohzrtve.
Per «do* vno rekening, wanneer zij wei
gerde de zaak aau Mirvel uit te 1-gKon,
waren noovju, die er van wl*t<«), d*t
ixr vroeger of later Toch zeker M haar
moert doordringen. En dip anderen, zou
den zij hot hasr zoo voorzirtiUg mede-
detlen al» zij, Ciooly, die vanhier hL'ld?
„Wd, ate je het dan-Vreten wilt - de
kw a«fe te,” begon «ij op een hakkelend» ma
nier, (Uo verre van gi’ruaMellcnd waa.
Laat den aanluop, bet voorwoord maar
a< hS'rwege. Laat dit nubor weg, zei Mar
vel,. wier geaiolit erg b'etk wae. „Vertel
hm maar InocnwA. wat het ook «tfn
moge.’
om de uitdrukking van haar gezioiit te
bFwiudeertn. Maar mevrouw Vorulam
schudde haar hooffl.
„Ik herken het niet: dat geeloht,” tel
zij naar het portret kijkend, „ia mij ge
heel vreemd, alhoewel het ontzettend »p
jou lijkt. Wat oen knappe man, wat een
krachtige neus en. mond. Ja, bewaar dat
portret goed, Marvel, het zou van groote
waarde voor je binnen zijn.
Weet je, toen ik je de eerste manlont
moetic, dacht ik, dat je op iemand leek,
die ik kende, maar hoeveel moeit Ik mij
ook gif, ik kon er nJet op komen, wie
dat wm"
„Dal betwijfel ik»^ ze> Mnfrv4 moede
loos ,,Er te te veel tijd verloopen om
ttaiM nog op eenige gegorone omtrent
mijn geboorte te hopen.
W rdand, jo bent een mysterie - een
mooi on intorceaant mysterie,” zet me
vrouw Veruiam vrootijk „Wees daarover
niet aeerslaehlg, bet geeft je eeu cteuwc-
altractfo Het ’kleedt jö Maar om ncyj
eenf. op qmwtouw SBwleta terug te ka
men, ik nxM-t suggest, dat Ik wou
„Ik wou,” onderbrak Monel met e*a
Vkje befttgtMsd iu haar tm, „<i*t zij ntot
een dusdanige vijandschap tegen mij ge
toond had. Uk' wou, dat zij vm mij
MeH*
„Wvl, weet je, je boeide naar evenzeer,
als je baar alstoot," z<4 mevrouw \eru-
lam peinzend. ItWwijl zij opn’enw op
het witte vel voor dén haard neergieed
en haar aruH’n cm haar knierio sloeg
„Hef wm het meert overdreven geval
van jaloezie, dat ik ooM geilen heb, o!
•nderw....”
er zoo luölrtdg o>ver spreekt? Het i» een
eigenaardig gevoej, ift brt niet, dat ik
mteechlen eea moeder heb en nds^shlen.
ook niet. Waaneer zij leeft» dan weet ik
idet, waar aij is, en wanneer zij
is - wel, dat weet lik evenmin.'’
„Je spréékt «Mijll van een irpeder,
waarom niet van een mogeüjken vader?"
zei Cicely, terwijl zij haar nand streelde.
„Die kr toch ook in levJn zijn, en je
zult hem misschien den e*a of anderen
dig ontmoeten Innerlijk hoopte zij van
niet, in bet be-iang van het ntftejo zelf.
„Ik ben er zeker vaa, dat h’j dood te,'1
zd Marvel drmmerig. ik veel dM,
wilkom, maar ik bon er zeker au. Heb
ik,,^ obit zij^ portret la'en »>cn.'v Ier
vul zij spe-vk, haalde zij van ouder haar
japon het oude, iagedeukte medaillon voor
den dag en fKak het baw vriendin tje.
„Ik wtat niet, eeu bjold van je
vader had zei Ody verbaasd ..Wel,
da» te een clou, en toch heb gi altijd ge
hoord, dat niemand wist....
„boe
hoonl>
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.60, per v^eek 20 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 3.50, per week 27 c^nt, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.10, met Zondagsblad 4.—.
Abonnementen Worden dagelijks aangenotpen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
by onze agenten, den boekhandel en de póstkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS:. Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels 1.05, eiken regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15
regels 1.80, elke regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijkheden
12*/j cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 toeslag op den prijs.
uitdeelde, hoo z'j in N*4*rland tegen
Nederland moesleu werk*» Ala taal van di-
plomatiek-jnilitertetiscfi* perfide, schijnhei
ligheid en onbetrouwbaarheid is het Belgi
sche document kwalijk, te overtreffen.
Men speelt te Brussel hoog spel. Wü,
Nederlanders, begeeren g<x»d* nabuurschap
met België, zco goed al» mrt al onze bu
ren. Wy xijn niet over-nationalistisch aan
gelegd en winden ons niet gauw op, maar
de gemiddelde Nederlander heeft een zeer
ontwikkekl gevoel voo.- wat-recht is en duldt
geen laagheid.'Wat België met owf voorhad,
heeft waarlijk niet alleen in z,g. hoegere
kringen verontwaardiging gewekt. De Bel
gische regeering moet wel b*soffen, dat zij
Nederland gewond hoeft en dat dese wonde
een litteeken za' nalaten. Stelt Brussel nog
qenigen prijs op goede buurschap, dan zal
men daar spoedig het roer Moeten wenden.
Want zy mogen goedmoedig Ȇn, wij laten
ons niet alles welgevallen en zeker niet van
wie de besta bHoeliogen *n de grootste
dankbaarheid voorwendt. Wanneer Brussel
meent cp des o wijze dert Haag klein te
krjjgen zal men zich deerlijk vergissen.
Men weet hier nog wat Recht is en
daarvoor zal on.C Regeering, zal iedere Ne
derland r, als net moet, pal staan.
Zoo goed als België in Augustus 1914.
vag het geval is, dut de gerote hier an daar
gemoderniseerd worden. Daardoor gaat het
oude deftige karakter rorioron «n dat is
natuurlijk dubbel jammer. Het i* nu een
maal de geert van dezen tjjd en daartegen
is toch niets te doen. Elders In Den Haag
verrijzen weef nieuwe wijken, dd* welis
waar niet dat rustige voornam» cachet heb
ben, doch op zich zelf weer een Wjvmder*
bekoring hebben.
De geschiedend van Den Haag concen
treert zich als h*t ware om date drie wij
ken. !>a Haagsche kermis heeft er tiental
len jaren gestaan, maar ook hebben de
huurtroepen in 1576 er gelegerd. Wat dat
laatste voor gespuis is geweest vertellen de
historici in geuren en kleuren. Het was een
afschuwelij'ke vuile bende. In 1B76 was het
zoo’n vieze troep in Den Haag, dat het Hof
aan de inwoners van Rjjewijk, Voorburg,
Wassenaar en Loosduinen gelastte uit ieder
dorp eiken dag beschikbaar te stellen ze*
wagens mef paarden, om dahrmede Dsn
Haag van dienst te zijn en de mesthoop»
weg te voeren, opdat Den Haag weer
schoongemaakt zou zyn.
Onze voorvaderen waren rare Chinese».
Zij hadden ook dikwyls met geldzorg» te
kampen. Om die weg te vagen, verzonnen
zij andere middelen dan tegenwoordig het
geval is. In 1575 zat Den Haag zóó in de
schuld, dat men besloot hei Haag-
sch* Bosch te do» kappen en over te gaan
tot verkoop van d» grónd. Van alle xijden
kwam daartegen krachtig verzet, zoodat
tem slotte de Prins voor d» aandrang be
zweek. De Magistraat hielp mede, de sup-
poooten van het, Hof djtaMML. ipnW»
bij als vergoeding voor ld* opoffering, dl*
de Grafelijkheid zich hafi getroost door het
Bosch niet te kappen. 'En zoo bleef het
Bosch. Men placht ih die tyden meer op
zonderlinge wyze om te springen met
kunstwerken. De/Kloosterkerk bijv, is een
tjjdje lang een paardenstal gewest; ook te
ze voor kanonnenrgieterij geëxploiteerd.
Met de gemeektereiniging heeft Den
Haag invroeger jjarem vaak op gespannen
voet gestaan. We spraken zooeven van
1876. In 1614 wa| het al weer een vuile
boel, zoodat door het luiden van de stad-
huteWok de aandacht van de burgerij ge-
vestigd werd op de verordening, waarbij
het verboden werd vuil op de straten te
werpen. In deze „keur” der overheid waren
ook bepalingen opgenomen tegen het hou
den van mesthoopen in de zomermaanden
binrfen de kom der gemeente, tegen het
vervoer van ingewanden in open karren en
voorts werden voorschrift» gegeven voor
het schooenhouden van de goten.
In 1620 werd van overheidswege de aan
dacht gevestigd op de verontreiniging van
grachten en wateren, met mest, atroo, riet,
doode katten en hond», kalveren, stink-
honden, ossenhuiden enz.
Geen wonder dat Den Haag zoozeer rór-