ANT 4* 4 Pio. 14104 58e Jaargang, 9 September 1919 reau VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. I Feuilleton. H XTie-ci-ws en. -A.d-’xrertezxtie'bls.A voor Gouda, ©zx OzxxstrelcQZX. Een overhaaste stap. Diwsdtig Bureau: MARKT 31, GOLjDA. EF. 82 14 regali 1.6*, elke regel meer AN ler en ten, AdminiK*atie i Telef. luttro. 82. Uedactie i Telef. Inteco. 545. wot- n af- inde. nitre Irt. worden BUITENLANDSCH NIEUWS. •istof, haar* „Is ar blik, hel Zij Mevr. HOCMWTÜK XXV 11. ENDA. Janskerk. Kerkoon- men St en •4mxa;en, lage*>o (WeHl varveUd. O Ge wont zdvertentiën en ingezonden mededeel ingen Lij contract tot zeer gered u- ceerden prjji. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. n aan iffi 1591 120 zou een ko- INGEZONDEN MEDEDEELINGEN Op de voorpagina 50 hooger. ..Zo Ik te zij (iOTDSCHE COURANT. Veruiam mr». dat je kOM- OKO nvotu lacht O n t p I. o 1 K m g. Zaterdag zijn volgens de „lOobtenaer Zei- ariWnaal de «p- te Drukkerij k ZOON, - GOUDA. Uit door de Engrtachen te Keulen zullen den vrijgelaten en wekelijks 3000 ovw see naar Rotterdam zullen wwden gevoerd. Uit het verloop tier besprekingen bleek, <ta»t de Engdrche regiering den teruglccer der Duibsche gevangenen zooveel inogelyk zal bespoedigen. Op fl September waren te Keulen reeds 6000 gevangenen vrijgelaten. Op den terugkeer der Duitsche krijgsge vangenen, die zich in handen der Fran- «chen bevinden, mag evenwel, naar bat schijnt, voor de ratificatie van hot vrodee- verdrag door Frankrijk, niet gerekend. 'drtrrw werden wikrte werd nituuml gjalood. O*k in i rij geregeld tijMg jen ontvangen van rtea, vermoleiljkheden mu ageUa te var Je op verze» kocht, flssch pakje. •Uren. 37 Zij (lachte vrooiijk. „Als je dat zoo graag hebt,’’ zei zij mai eenige Verbaalnig ia haar blik, „dan zal ik je natuurlijk zoo noemen. Ik je met heel veel genoegen zelfs in zaak van grooter betoog tegemoet Dat wil je toch wel gekxxven, NL Op het betoog van kolonel Kelley zie hot Overzicht van gisteren heeft het Engel sche departement van oorlog laten weten dat kolonel Kelly niet op de hoogte is en als bataljonscommandant de portee van de manoeuvres in Rusland niet kon be grijpen Ondertusschen gaat de Daily Expr. voort met Churchill te beschukliigea van de na tie te beitotten. Zjj heeft een nieuwe ver rasai ng, namelijk een interview, dat gene raal Ironside begin Juni aan een Russische krant heeft toegewtaan, waarin hjj ambi- tieuse plannen van aanval ontwikkelde. Net interview was vertaald voor de En- geïsche soldatenkrant van Archangel, maar zoodra het daarin verschenen was kwam bevel om alle exemplaren te vernietigen. De Express is er niettemin een machtig geworden. Het plan was om het Ruaaiacn nationale leger uit Siberië over te brengen naar Archangel, waar Briteche troepen als reserve konden blijven. Zoodoende kon men zich meester maken van Kotlas, Wolodga, en St Petersburg en zich dan tegen het centrum en het zuiden richten. In den Amerikaanschen Senaat heeft Borah betoogd, dat de aanwezigheid van Amerikaansche troepen in Europa een on wettige bezetting beteekende. Hij etechte onnuddellyke terugroeping van alle Ameri- kaanache troepen uit Europa en alle dee- len van Rusland. Ook wil hij, dat de blok kade tegen het bewind van Lenin zal wor den opgeheven. Borah sprak de beschuldi ging uit, dat de Amerikanen naar Siber waren gegaan als een gevolg van Briteche en Japansche pressie. Werd nu het vredesverdrag geratificeerd, dan zou naar Borah voorspelde de Volkenbond onmiddelljjk in Rusland gaan opereeren met een leger, waarvoor de Ver. Staten 200.000 man zouden opleveren. E«n historische zitting. - De houding van Roe menië. - Geen ultimatum. De Duitsche Grond wet. Tegen de operaties in Rusland. - Da krijgsgevangen. - Int. Soc. Congres. ONS OVERZICHT. Gisteren meldden wy, dat in de Oosben- rjjksche Nationale Vergadering door en kele sprekers gewezen was op de streng heid der bepalingen van het Vredesver drag. Thans zjjn er uitvoeriger berichten, waaruit blykt, dat Hauser namens de cen trale sectie o. a. zei: Wat er nog aan harde onrechtvaardighe den en daden van geweld in dit vredesver drag is blyven staan, is in de wereldhis torie ongehoord en voor een klein land als het onze niet te dragen, zoodat wy vree- zen moeten, dat wij niet in staat zullen zyn om als wy het verdrag teekenen alles na te komen, waartoe wij ons verplicht heb ben. Behalve wat ons onthouden wordt, wordt ons ook nog het kleine beetje ont nomen, dat wy nog hadden. Vooral wordt ons ontnomen, wat ons moreel nog ©enigs zins had kunnen troosten. Ons wordt ver boden onze toevlucht te zoeken bij ons moederland, moeder Germania. De lasten, die ons opgelegd zijn, zyn zwaar. Als wij tide over vele schouders verdeel en konden, zou dat een groote verlichting beteekenen, maar dat wordt ons belet, daar wy ons niet by onze broeders in Duitschland mogen aansluiten. Wij weten heel goed, dat er ook in Duitschland vele moeilijkheden te overwinuen zijn, maar gedeelde smart is halve smart en als een gezin aan elkaar hecht en te zamen ig, kan het zette het zwaarste dragen. Het kan zijn, en dat ho pen wij ook, dat het volkerenveriwnd ook in dit opzicht verandering zal brengen. Ons volk koestert de overtuiging, dat wy op ons zelf niet kunnen bestaan en dat alleen aan sluiting bjj onze Duitsche broeders on? kan redden. Dr. Dinghofer klaagde er ovet, dat Wil son zjjn beloften niet is nagekomen, ver dedigde de Duitschers in Oostenrijk, die hun plicht gedaan hebben jegens het va- dreland, protesteerde tegen de voorstelling dat Duitse h Oostenrijk ook maar iets met het vroegere Oostenrijk zou hebben uit te staan en stelde duidelijk de onaannemelijk heid van het verdrag in het licht. Liethner zei, dat alle hoop gericht is op het volkerenverbond, niet zooals die op ’t «ogenblik ia, maar op een werkelijke», de- mocrotaschen bond der volkeren. Hjj be treurde het lot van de Sudetenlanden, Aoor wier afscheiding vooral de sociaial-democra- tie zwaar getroffen wordt en van de bewo ners van Zuid-Tirol,de martelaren in den huidige» strijd tegen nationale onderdruk king. Het denkbeeld van het recht der Duitschers om hun eigen lot te bepalen, )PS, Wyd- ZESSEN. President Wilson zet zijn spreekbeurten tournee voort. Volgens een Havan-telegram uit New-Yórk, wint hjj terrein. De stand van zaken in bet parlement schijnt zich te *jjrtgen onder den Invloed van die rede voering en. In het Engelsch-Fransche geschil ten op zichte van Syrië is op een gelukkige wjjza ontspanning gekomen. Ook in Syrië self is de spanning zeer verminden!. Dezer dagen hebben te Parijs besprekin gen plaat» tusachen de Franuche regeeriag mat Idoyd George. De nationale socialistische partUconven- tie te Washington heaft een nieuw inter nationaal congres uitgeschraven, ’t welk ten doel zal hebben de radicale krachten in heel de wereld te vereetugen. In den strijd tegen de Bolsjewiki hebben de Engelsohen behalve de Victoria, die op 30 Aug. is getorpedeerd, nog twee torpedo jagers verloren. Bjj de onderhandelingen te Keulen met de vertegenwoordigers der Engelsche re geer ing, die van Briteche zyde door gene raal Hutchison, van Duitsche zijde door ko lonel Bauer werden gevoerd, is bepaald, dat voorloopig dagelijks 2000 gevangenen odlglng ara warden enoodlgd lende zijn aan k, Spit, Ischias, ekkingen enz. ruik te maken van Ihaumatlekolle. nnen deze lijders rklng sndervlnden, genezing bij vonden. 4S per flacon, mogenden gratis) tekomen ÏR, fabr. Emmer- Veen (Dr.) e Gouda bij ANTON rijd; S. H. v. LOON, 3908 26 iöto, wat mij hindert.’ zei mevrouw Vendam met een veelbeteeke- dte belaaa nd« begjrepen lobouw Bouw- en Wo- iderstandaoonuniseie Ar- F. r z b c r g er Ie Q H e Mar i oh. De bladen pubVcetreD eon sohrij v« vaa 11 ntemiüMeir J|« flLrich aam pij ks^reaideuc Ebert, waarin hij er aau lier tarten I. dut drie weken vertx>p<v» zijn, «ck-rt liet <te- macht on door het zware gewicht van de andere volken. Nooit stonden zij op zich zelf en vaak moesten zij de politiek der Po len, Tsjechen en Stowaksn, Zuid-Slaven of der Magyaareche groote koeren volgen. Wel moeten zjj ook voor eigen schuld boeten, vooral voor hun kinderitfke en van alle kri tiek gespeende trouw, tmaar de mewte schuld hebben zjj op zich geladen in vsr- eeuiging met de andere volken, waarmee zy ondanks alles toch nimmer in een echte, geestelijke gemeei\schap hebben verkeerd. Dat was, zei Renner, ons ongeluk en zoo kan men het weer tds een geluk in ’t onge luk beechuowen, dat wtf edndelyk vrjj zyn <en nu werkelijk een volk, een nationale staat kunnen worden. Al moeten w|j ook den rug krommen onder dit juk, wij kun nen het hart hoog drags». Nadat de stemming had plaats gehad, is er nog een motie aangenomen nopens den spoedigen terugkeer def krijgsgevangenen. Met een toespraak van Beitz, den vooi- zitter, werd daarop de vergadering geslo ten. 1 Reeds weten wij, dat Roemenië heeft la ten weten, dat het het verdrag niet wenacht te teekenen. De houding der Roemeeneche regeering is nu in zooverre veranderd, dal de Roemeensche delegatie te Parijs ven haar regeerir^ instructies ontvangen heeft, die haar machtigen het vredesverdrag met Oostenrijk te onderteekerien, maar dat zy daart>y voorbehoud moet maken in zake artikel 60 nopen» de bescherming van de minderheden, in sake de kwestie van het traneito-verkeer an van bat economische stehel. De Hooge Raad heeft intueschen dit voorbehoud niet toelaatbaar geoordeeld. Hij is van meening, dat Roemenië, indiem het toekent, zonder voorbehoud teekenen moet Het ultimatum aan Roemenië is verval len, d. w. z. dat de nota, welke Sir Getorge Clark zal overbrengen, hoewel flink van toon, gesteld is in verzoenlyke bewoordin gen. De opperste raad heeft nu, wordt ge zegd, zich beyverd rekening te houden met de moeilijkheden, waar de Roemeense he re- ■geering tegenover staat, en Roemenië niet den indruk te geven, dat de geallieerden de belangrijke diensten vergeten zouden zyn, die het aan de gemeenschappelijke zaak be wegen heeft!!! DUIT8CMLAND. Een aanvlag op von Lettow V o r b e e k. GemirwU von L-fcow Vorbecfc heeft Zs- Krdag in <fen MalrtarfMniwbur» van Ster- g-rd Ui PiMiMiMTen lezing grtMkudao. looii de genera^ na afloop dor bij ren- mevrouw4 Vurulaan tot wanhoop bradX. Toen dreigde er eou <to4M<ko stlte to kou.en, wanneer niet door een. gelukkig toéval juist 4>p dat ougenJAk de <«ur was opeiigevtageo «n geen gerkuer pe>’- wiMiage dan do j >ngojultroaw VwraiwnzeU d“ kiuisr wenl tokesiuhoven door de veol beprortde trouw, <Me ztebzeM uitroe noem- de Unig‘ in het vrogftru i~“~- ge,:apeld<’ roomden irnwiMe te (W>!eas onipWt Van do 300 dutr w.Tktame ar. beid©» ei wond; er d- «tul Nicuwia.1 to «nrtt^e schade au. gericht Duizonde» vonHtMM zijn giwpron- gro. n>nden wt»d. ,,Laat dan ksnand naar haar zoeken,’’ riep Marvel, terwijl zij opsprong. keek onzaker rond en haar oogen vielen op Savage. iete, wM j© hindert, Ciceljr? vroeg zij met haar duidelijke stem. „Ja, er i- 1 het veriangen, om "haar va» al dat ouveruwfkke- Hjk® in haar vwleSen werd hem bijna t« machtig. „Marvel!” riep mevrouw Verutam hi ar stem klonk eenigszlns scherp „Jai,” riep Marvel, terwijl zij de zij den gordijnen op zij schoof, «n In de kamer te kijken. „Waar is Lulu? Weet je dnt? J© hebt zoo lang in die venoterbaak geneten, dat ja haar mort babban flwte, wsoMarzij door don tuin gekomen was.” Het wan een licht© wenk, ntoer er ia niets wat zoo onbegrijpelijk te alatvol- iiuaAkte oiwohuld. Ik meen, dat zo een tijdje geleden voorbij hel raam lie^,’’ zei Marvel had wat brood in haar lianden en vermoed, dit zij van plan was iete gaan voederen. Ik riep liaar, maar lioorde mij niot.’’ ,,Veretan*Bg kind! Ze wilds niet rtoren, zei mevrouw Scarïct, terwijl zij den ter rier aaide, die op liaar sxiiooi lag. „Lulhi w nog wel niet zoo oud, om zoo verrtaiuMg te zijn, als u haar zoudt willen hebben*” zei mevrouw Verulam met een zenuwtrekking om liaar hppen, dfe. tdrth goolfe bbduidde. Mevrouw Soarlett kende die zewuwtreldria® zeer wel en pro fiteerde van de gedegenheid. „U zult het wei het 'leela weten,” zei zij, nog ee« tikje onlMitohaamder dan te vdren. „Wij kunnen dan sleet»# tot het bestuit komen, dat lady Wkiothewley zoo voorzichtig wea lied zacht te roepen.” Zij kneep den kleinen tenter in zijn oor, terwijl zij sprak, zoodat hij lull jankte. Dit allee ging voor Marvel verloren, (He nog ötooto door de opening van het gordijn k» de kamer keek, want het raam was op temelijken afpand van den haard, waarom de fushnii zaten en «techta liet geluid der niet zeer luiH sprekende «taiuiMu drong tot haar door. Zij zag echter, dat mevrouw Vcrulani haar wenk brauwen froosde en aangezien «Ij niet in het algemeen geheim wm ingewijd, oohrert xij dt toe «o» over het ktad. „Komt hij alweer vaaniidig?” vroeg meviouw Veruiam met wn geheel mte- plartte vertMaing. In verhand niet M feit, dat Savage gedurende de laatetedrie weken iedeven middag gekomen wm, zon der dat zij er ite va» gezegd bid, was het al hert merkwaardig, zij trans viert»'Ring toonde over zijn vrtd broe ken „Of hij kate?” zei Marvel - de ver bazing wns dMmoal eerlijk - „ik vind, dm., het vM rmrkwaardiger zou zijn, wanneer hij niet kwam. Hij is hUw al- tijd, niet waar?” Mevrouw Veruiam zag haar aant „Ja, (tot U bij,” zrt Clerty, ecelgjsriwi fecht/p Jfij woon* hier naar ’tsohijut- „Ik dacht, dat is hem wri mod*.'” „Dat doe l'< ook. Mruir niet voldoende, om bliiMf te zijn voor jouw belangen.” Dec teas een stoute zet en Marvel ging er (Kreet op in. „Wat bedort je daarmee?T vroeg tij. Zij kwam naar Cïcaly toe, ging op de cnnapS vtak naast bartr z'ften en nam baar hand. „Je hebt mij wat te zqg gen,” ze< tij. „Waarom Mg je bat daa ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.60, per week 20 cent, met Zondagsblad per kwartaal 3.50, per week 27 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.10, met Zondagsblad 4. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA, by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) l-< >-»5. "»1 GoW* beK,r*V1vlli^ Adverted» kunnen worden lnje.on.len door taochenkom.1 .oliede Boekhnn- regels 1.30, elke regel meer 0.25. Advertentien van publieke vemakelykheden 121/2 cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 toeslag op den prijs. delaren, Advertentiebureau» en onze Agenten. Maar tegenover Duitechland wordt geen consideratie gebruikt. Men herinnert zich het ultimatum van de Entente over de w\j- ziigjng van de grondwet. Uit Berlijn wordt is geantwoord, dat wijziging van de Duit sche grondwet niet moodig is. Als de ge allieerden by een verwerping van hun eischen de bezetting uitbreiden, zal de Duitsche regeering zulk een maatregel als een „betreurenawaardige daad van geweld” beschouwen. nie-p’ „(Juiitat hrt zoo luorilljk 1», zoo toto te z<vg»«,” zri mevrouw Veruta», <Mc grooUti luwt gevoelde om t» «stirri®. „En i» lui bijzonder tegen yxj, omdat - boorzeen», Kaveling, het te Trerortijk voor mij, om hrt onder woonftm te l»rengea maar je mj* hek rtrt te ver drijven.” „Wol te ver dkijvtu?” vr>«g> Marvrt me( de uieeMt oprechte v«wb*dr<. „O, ik vind niet, dat je zoo mtx<<toeu. Tegenover inij kun je tx* wel opertter- t'g zijn Wtuuu-w Ik je vritodla rtrtben, Marve; wte te hrt 1*4 dtwi zijn!” art lady j -z.uir» ke urig. „En wan- tnanr wirt, wal je eigenlijk be- waarom je mij een rt mdje maakt. „Nigel, vir jij ntet even gaan?” zd zij. Een ekutriwhe schok dborvoer de aan wezigen lederroi trachtte te ktij.dv», afo of het de gewoonste zaak van d« wereld was, om een jongen man, na ecm ken nismaking van vier weken, bij zijn voor naam te noeznen; maar hvt gelukte n!e- innindmevrouw Scarlett loneep ha«r oogen hall dicht en draaite «teh mrt een jicht, verachtelijk gebaar, half vs« hrt main af. Mevrouw Veruiam had een gevoel, ateot ^ij graivg in tranen zou zijn uitgebars- ten, n»ar zij was te verrtaixfig, om aan zulk een verwerpelijke dwaasheid toe te geven. „Met brood in itoar IimmV zrt zij alsof zij nadocht. „Dot wil vermoedelljk zeggen, dal zij nsar <fe dtfthm ging- Nu, wij kunnen slechte hopen, dat zij niet In (ten vfechv Ijver vrtt, of zich op andere wijze onderscheidt Nigel, ik geloof werkelijk, dat je» mort gaan,” zei Marvel opnieuw, op ongerute ten toon, waarop de ajgerneene ontetel- tento mg toenam Ik geloot werkelijk, dat hij dal doen moertl” zei nwwrottw Söarlett n,et een vriendahjkrt» klank In baar rtem, dfe de Dweoto asnwvdgan doed gl^rtagben, dmot komst i<i rijtuig wilde «lippen, knal de <.e« ^ofiot. De gtih>rad bleef onge wand. Dfe dadur werd gejrrn»eeni. sge! Maar natour- Zij watf bijna te veTbiasd om te hkxen. „Hoe kom je daar in grirtuum bij?’ „Wtl, Mlro wat Ie zeg^ea kan, te dat, vinmw je •.■«n onvenwhilig tegenover hun W ah je zegt, je dut rt<t zon r.« hem mort Itirteu, ate» je ibansdoat.'* „Fttriro nxt hem,” zei Kwrel. Zij wwd zeer M««ek en in de groote ooge* di mevrouw Varlam - zekere vor<hri;klng. \Vearach\jwlyk denkt z\j Je gang maar, zult er nog moeite genoeg mee hebben" En inderdaad brengt een uitbrei ding der bezeting voor de entente veel last mee. Toch zal, volgens inlichtingen van het „Pefcit Journal” de opperste raad zyn elscht ten aanzien van de quaastie der wij ziging van de Duitsche grondwet hand haven. moet verder doordringen. Hy sprak voorts van den strijd van de Weensche kapitalis tische pers tegen de aansluiting, die het denkbeeld dier aansluiting gedood heeft Nicolusai verklaarde namens de afge vaardigden van Tirol, dat zjj het verdrag wegens de afscheiding van Zuiid-Tird on aannemelijk achtten en daarom zich van stemming zouden onthouden. Er zal thans in Zuid-Tirol een wanhopige® strijd begin nen om iedere hofstee, elk huis en ellke wijnberg, een stryd, die gestreden zal wor den met alle wapenen van den geest en alle middelen der politiek. De stryd zal onge- lijk zjjn, maar de Tirolers zuilen den troost hebben, dat er landslieden zjjn, die hen in het uur des gevoars niet zullen verlaten en hen helpen zullen. Er zjjn maar twee mo gelijkheden, dat haat en wrok wit het aan gezicht van de menschheid worden ui.tge- wischt, of dat er een oproer van de Duit sche slaven uitbreekt, opdat waar worde gemaakt, dat alle Duitschers vrye men- sclien zjjn en dat de Duitsche grond geen knechten kent. Voor de stemming heeft Renner nog maals het woord genomen. Hjj betoogde, dat als hy en andere sprekers het vredes verdrag in Vele opzichten voor onuitvoer baar verklaren, daarmee niet gezegd wil worden, dat Oostenrijk niet zal trachten om voor zoover het in zjjn vermogen ligt na te komen, wat het beloofd heeft. Wjj teekenen, sei Renner, te goeder trouw, ■maar de entente heeft zelf in de vredes voorwaarden erkend, dat het nog niet du.- deljjk is in hoever wy’ in staat zjjn de ver- plichtinegn na te komen en heeft daarom de commissie van herstel in het leven ge roepen. Renner bracht naar voren, dat dit verdrag het laatste woord der entente was en dat er alleen met ja of neen op geant woord kon worden. Hjj heeft vertrouwen in het volkerenverbond en hoopt, dat het na het afsterven van den nationalen haat, als de wereld begrijpen zal, dat dit democra tische Oostenrijk een heel ander land is dan het Oostenrijk der vele volkeren, met zijn feodale invloeden en zijn van alle toe zicht vrjje militaire macht, en dat de Oos- tenrjjksche staat inderdaad niet verdiend heeft om voor de zonden van het verleden te boeten, mogelyk zal zyn de positie van Oostenrijk in de wereld, zjjn verhouding tot het Duitsche moederland, te herzien. De staatskanselier wees erop, dat de Duiüsch-Oostenrjjkers, die schuldig ver klaard zjjn, noodt vrjj zjjn geweest. Zy waren gebonden door een historische men gri?" Zij zeg hem zoo lief aan, terwijl zij dit zei, zoo l’eflijk klonk zijn n&aan van liaar lippen, dat hij een innig: vorlingen gevoelde, om haar ia zijn armen te ne en haar te vertellen, hoezeer hij haar liefhad - weg te voeren „Ja, wie «mi Ixi dan zijn!” W'ri*limlcy tMndgsrius treurig. iu*fer Ik r - - - 2- (Leut, v“-*7' betert ft - dan z»u ik.." „Zeg mij,” zrt mevrouw «('icrp „Of li'ver," vervolgde ajj aoitig, „n-g mij nl‘t, d^ je - eeltige iMtatoiijke Hefde^tevorienr ter: voor Nigil Savage.” „Voor mijnbeer S»r. H;k ntd, zei Manri. om het Engcteoh vertaald voer „Boerab. Handels blaf* door J. P WEB8ELMK-VAI ROMUM (1*4 ruk varbet sa.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1919 | | pagina 1