ANT
4*
4
Pio. 14104
58e Jaargang,
9 September 1919
reau
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
I
Feuilleton.
H
XTie-ci-ws en. -A.d-’xrertezxtie'bls.A voor Gouda, ©zx OzxxstrelcQZX.
Een overhaaste stap.
Diwsdtig
Bureau: MARKT 31, GOLjDA.
EF. 82
14 regali 1.6*, elke regel meer
AN
ler
en
ten,
AdminiK*atie i Telef. luttro. 82.
Uedactie i Telef. Inteco. 545.
wot-
n af-
inde.
nitre Irt.
worden
BUITENLANDSCH NIEUWS.
•istof,
haar*
„Is
ar
blik,
hel
Zij
Mevr.
HOCMWTÜK XXV 11.
ENDA.
Janskerk. Kerkoon-
men
St
en
•4mxa;en, lage*>o
(WeHl varveUd.
O
Ge wont zdvertentiën en ingezonden mededeel ingen Lij contract tot zeer gered u-
ceerden prjji. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
n aan
iffi
1591
120
zou
een
ko-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Op de voorpagina 50 hooger.
..Zo
Ik
te
zij
(iOTDSCHE COURANT.
Veruiam
mr».
dat je
kOM-
OKO
nvotu
lacht
O n t p I. o 1 K m g.
Zaterdag zijn volgens de „lOobtenaer Zei-
ariWnaal de «p-
te Drukkerij
k ZOON, - GOUDA.
Uit
door de Engrtachen te Keulen zullen
den vrijgelaten en wekelijks 3000 ovw see
naar Rotterdam zullen wwden gevoerd.
Uit het verloop tier besprekingen bleek,
<ta»t de Engdrche regiering den teruglccer
der Duibsche gevangenen zooveel inogelyk
zal bespoedigen.
Op fl September waren te Keulen reeds
6000 gevangenen vrijgelaten.
Op den terugkeer der Duitsche krijgsge
vangenen, die zich in handen der Fran-
«chen bevinden, mag evenwel, naar bat
schijnt, voor de ratificatie van hot vrodee-
verdrag door Frankrijk, niet
gerekend.
'drtrrw werden wikrte
werd nituuml gjalood. O*k in
i rij geregeld tijMg
jen ontvangen van
rtea, vermoleiljkheden
mu ageUa te var
Je op
verze»
kocht,
flssch
pakje.
•Uren.
37
Zij (lachte vrooiijk.
„Als je dat zoo graag hebt,’’ zei zij
mai eenige Verbaalnig ia haar blik, „dan
zal ik je natuurlijk zoo noemen. Ik
je met heel veel genoegen zelfs in
zaak van grooter betoog tegemoet
Dat wil je toch wel gekxxven, NL
Op het betoog van kolonel Kelley zie
hot Overzicht van gisteren heeft het
Engel sche departement van oorlog laten
weten dat kolonel Kelly niet op de hoogte
is en als bataljonscommandant de portee
van de manoeuvres in Rusland niet kon be
grijpen
Ondertusschen gaat de Daily Expr. voort
met Churchill te beschukliigea van de na
tie te beitotten. Zjj heeft een nieuwe ver
rasai ng, namelijk een interview, dat gene
raal Ironside begin Juni aan een Russische
krant heeft toegewtaan, waarin hjj ambi-
tieuse plannen van aanval ontwikkelde.
Net interview was vertaald voor de En-
geïsche soldatenkrant van Archangel, maar
zoodra het daarin verschenen was kwam
bevel om alle exemplaren te vernietigen.
De Express is er niettemin een machtig
geworden. Het plan was om het Ruaaiacn
nationale leger uit Siberië over te brengen
naar Archangel, waar Briteche troepen als
reserve konden blijven. Zoodoende kon men
zich meester maken van Kotlas, Wolodga,
en St Petersburg en zich dan tegen het
centrum en het zuiden richten.
In den Amerikaanschen Senaat heeft
Borah betoogd, dat de aanwezigheid van
Amerikaansche troepen in Europa een on
wettige bezetting beteekende. Hij etechte
onnuddellyke terugroeping van alle Ameri-
kaanache troepen uit Europa en alle dee-
len van Rusland. Ook wil hij, dat de blok
kade tegen het bewind van Lenin zal wor
den opgeheven. Borah sprak de beschuldi
ging uit, dat de Amerikanen naar Siber
waren gegaan als een gevolg van Briteche
en Japansche pressie.
Werd nu het vredesverdrag geratificeerd,
dan zou naar Borah voorspelde de
Volkenbond onmiddelljjk in Rusland gaan
opereeren met een leger, waarvoor de Ver.
Staten 200.000 man zouden opleveren.
E«n historische zitting. - De houding van Roe
menië. - Geen ultimatum. De Duitsche Grond
wet. Tegen de operaties in Rusland. - Da
krijgsgevangen. - Int. Soc. Congres.
ONS OVERZICHT.
Gisteren meldden wy, dat in de Oosben-
rjjksche Nationale Vergadering door en
kele sprekers gewezen was op de streng
heid der bepalingen van het Vredesver
drag. Thans zjjn er uitvoeriger berichten,
waaruit blykt, dat Hauser namens de cen
trale sectie o. a. zei:
Wat er nog aan harde onrechtvaardighe
den en daden van geweld in dit vredesver
drag is blyven staan, is in de wereldhis
torie ongehoord en voor een klein land als
het onze niet te dragen, zoodat wy vree-
zen moeten, dat wij niet in staat zullen zyn
om als wy het verdrag teekenen alles na
te komen, waartoe wij ons verplicht heb
ben. Behalve wat ons onthouden wordt,
wordt ons ook nog het kleine beetje ont
nomen, dat wy nog hadden. Vooral wordt
ons ontnomen, wat ons moreel nog ©enigs
zins had kunnen troosten. Ons wordt ver
boden onze toevlucht te zoeken bij ons
moederland, moeder Germania. De lasten,
die ons opgelegd zijn, zyn zwaar. Als wij
tide over vele schouders verdeel en konden,
zou dat een groote verlichting beteekenen,
maar dat wordt ons belet, daar wy ons niet
by onze broeders in Duitschland mogen
aansluiten. Wij weten heel goed, dat er
ook in Duitschland vele moeilijkheden te
overwinuen zijn, maar gedeelde smart is
halve smart en als een gezin aan elkaar
hecht en te zamen ig, kan het zette het
zwaarste dragen. Het kan zijn, en dat ho
pen wij ook, dat het volkerenveriwnd ook
in dit opzicht verandering zal brengen. Ons
volk koestert de overtuiging, dat wy op ons
zelf niet kunnen bestaan en dat alleen aan
sluiting bjj onze Duitsche broeders on?
kan redden.
Dr. Dinghofer klaagde er ovet, dat Wil
son zjjn beloften niet is nagekomen, ver
dedigde de Duitschers in Oostenrijk, die
hun plicht gedaan hebben jegens het va-
dreland, protesteerde tegen de voorstelling
dat Duitse h Oostenrijk ook maar iets met
het vroegere Oostenrijk zou hebben uit te
staan en stelde duidelijk de onaannemelijk
heid van het verdrag in het licht.
Liethner zei, dat alle hoop gericht is op
het volkerenverbond, niet zooals die op ’t
«ogenblik ia, maar op een werkelijke», de-
mocrotaschen bond der volkeren. Hjj be
treurde het lot van de Sudetenlanden, Aoor
wier afscheiding vooral de sociaial-democra-
tie zwaar getroffen wordt en van de bewo
ners van Zuid-Tirol,de martelaren in den
huidige» strijd tegen nationale onderdruk
king. Het denkbeeld van het recht der
Duitschers om hun eigen lot te bepalen,
)PS, Wyd-
ZESSEN.
President Wilson zet zijn spreekbeurten
tournee voort. Volgens een Havan-telegram
uit New-Yórk, wint hjj terrein. De stand
van zaken in bet parlement schijnt zich te
*jjrtgen onder den Invloed van die rede
voering en.
In het Engelsch-Fransche geschil ten op
zichte van Syrië is op een gelukkige wjjza
ontspanning gekomen. Ook in Syrië self
is de spanning zeer verminden!.
Dezer dagen hebben te Parijs besprekin
gen plaat» tusachen de Franuche regeeriag
mat Idoyd George.
De nationale socialistische partUconven-
tie te Washington heaft een nieuw inter
nationaal congres uitgeschraven, ’t welk
ten doel zal hebben de radicale krachten
in heel de wereld te vereetugen.
In den strijd tegen de Bolsjewiki hebben
de Engelsohen behalve de Victoria, die op
30 Aug. is getorpedeerd, nog twee torpedo
jagers verloren.
Bjj de onderhandelingen te Keulen met
de vertegenwoordigers der Engelsche re
geer ing, die van Briteche zyde door gene
raal Hutchison, van Duitsche zijde door ko
lonel Bauer werden gevoerd, is bepaald,
dat voorloopig dagelijks 2000 gevangenen
odlglng
ara warden
enoodlgd
lende zijn aan
k, Spit, Ischias,
ekkingen enz.
ruik te maken van
Ihaumatlekolle.
nnen deze lijders
rklng sndervlnden,
genezing bij vonden.
4S per flacon,
mogenden gratis)
tekomen
ÏR, fabr. Emmer-
Veen (Dr.)
e Gouda bij ANTON
rijd; S. H. v. LOON,
3908 26
iöto, wat mij hindert.’ zei
mevrouw Vendam met een veelbeteeke-
dte belaaa nd« begjrepen
lobouw Bouw- en Wo-
iderstandaoonuniseie Ar-
F. r z b c r g er Ie Q H e Mar i oh.
De bladen pubVcetreD eon sohrij v« vaa
11 ntemiüMeir J|« flLrich aam pij ks^reaideuc
Ebert, waarin hij er aau lier tarten I. dut
drie weken vertx>p<v» zijn, «ck-rt liet <te-
macht on door het zware gewicht van de
andere volken. Nooit stonden zij op zich
zelf en vaak moesten zij de politiek der Po
len, Tsjechen en Stowaksn, Zuid-Slaven of
der Magyaareche groote koeren volgen. Wel
moeten zjj ook voor eigen schuld boeten,
vooral voor hun kinderitfke en van alle kri
tiek gespeende trouw, tmaar de mewte
schuld hebben zjj op zich geladen in vsr-
eeuiging met de andere volken, waarmee
zy ondanks alles toch nimmer in een echte,
geestelijke gemeei\schap hebben verkeerd.
Dat was, zei Renner, ons ongeluk en zoo
kan men het weer tds een geluk in ’t onge
luk beechuowen, dat wtf edndelyk vrjj zyn
<en nu werkelijk een volk, een nationale
staat kunnen worden. Al moeten w|j ook
den rug krommen onder dit juk, wij kun
nen het hart hoog drags».
Nadat de stemming had plaats gehad, is
er nog een motie aangenomen nopens den
spoedigen terugkeer def krijgsgevangenen.
Met een toespraak van Beitz, den vooi-
zitter, werd daarop de vergadering geslo
ten. 1
Reeds weten wij, dat Roemenië heeft la
ten weten, dat het het verdrag niet wenacht
te teekenen. De houding der Roemeeneche
regeering is nu in zooverre veranderd, dal
de Roemeensche delegatie te Parijs ven
haar regeerir^ instructies ontvangen heeft,
die haar machtigen het vredesverdrag met
Oostenrijk te onderteekerien, maar dat zy
daart>y voorbehoud moet maken in zake
artikel 60 nopen» de bescherming van de
minderheden, in sake de kwestie van het
traneito-verkeer an van bat economische
stehel. De Hooge Raad heeft intueschen dit
voorbehoud niet toelaatbaar geoordeeld. Hij
is van meening, dat Roemenië, indiem het
toekent, zonder voorbehoud teekenen moet
Het ultimatum aan Roemenië is verval
len, d. w. z. dat de nota, welke Sir Getorge
Clark zal overbrengen, hoewel flink van
toon, gesteld is in verzoenlyke bewoordin
gen. De opperste raad heeft nu, wordt ge
zegd, zich beyverd rekening te houden met
de moeilijkheden, waar de Roemeense he re-
■geering tegenover staat, en Roemenië niet
den indruk te geven, dat de geallieerden de
belangrijke diensten vergeten zouden zyn,
die het aan de gemeenschappelijke zaak be
wegen heeft!!!
DUIT8CMLAND.
Een aanvlag op von Lettow
V o r b e e k.
GemirwU von L-fcow Vorbecfc heeft Zs-
Krdag in <fen MalrtarfMniwbur» van Ster-
g-rd Ui PiMiMiMTen lezing grtMkudao.
looii de genera^ na afloop dor bij ren-
mevrouw4 Vurulaan tot wanhoop bradX.
Toen dreigde er eou <to4M<ko stlte to
kou.en, wanneer niet door een. gelukkig
toéval juist 4>p dat ougenJAk de <«ur
was opeiigevtageo «n geen gerkuer pe>’-
wiMiage dan do j >ngojultroaw VwraiwnzeU
d“ kiuisr wenl tokesiuhoven door de veol
beprortde trouw, <Me ztebzeM uitroe noem-
de
Unig‘ in het vrogftru i~“~-
ge,:apeld<’ roomden irnwiMe te (W>!eas
onipWt Van do 300 dutr w.Tktame ar.
beid©» ei
wond; er
d- «tul Nicuwia.1 to «nrtt^e schade au.
gericht Duizonde» vonHtMM zijn giwpron-
gro.
n>nden
wt»d.
,,Laat dan ksnand naar haar zoeken,’’
riep Marvel, terwijl zij opsprong.
keek onzaker rond en haar oogen vielen
op Savage.
iete, wM j© hindert, Ciceljr?
vroeg zij met haar duidelijke stem.
„Ja, er i- 1
het veriangen, om "haar
va» al dat ouveruwfkke-
Hjk® in haar vwleSen werd hem bijna
t« machtig.
„Marvel!” riep mevrouw Verutam
hi ar stem klonk eenigszlns scherp
„Jai,” riep Marvel, terwijl zij de zij
den gordijnen op zij schoof, «n In de
kamer te kijken.
„Waar is Lulu? Weet je dnt? J© hebt
zoo lang in die venoterbaak geneten, dat
ja haar mort babban flwte, wsoMarzij
door don tuin gekomen was.”
Het wan een licht© wenk, ntoer er ia
niets wat zoo onbegrijpelijk te alatvol-
iiuaAkte oiwohuld.
Ik meen, dat zo een tijdje geleden
voorbij hel raam lie^,’’ zei Marvel
had wat brood in haar lianden en
vermoed, dit zij van plan was iete
gaan voederen. Ik riep liaar, maar
lioorde mij niot.’’
,,Veretan*Bg kind! Ze wilds niet rtoren,
zei mevrouw Scarïct, terwijl zij den ter
rier aaide, die op liaar sxiiooi lag.
„Lulhi w nog wel niet zoo oud, om
zoo verrtaiuMg te zijn, als u haar zoudt
willen hebben*” zei mevrouw Verulam met
een zenuwtrekking om liaar hppen, dfe.
tdrth goolfe bbduidde. Mevrouw Soarlett
kende die zewuwtreldria® zeer wel en pro
fiteerde van de gedegenheid.
„U zult het wei het 'leela weten,” zei
zij, nog ee« tikje onlMitohaamder dan te
vdren. „Wij kunnen dan sleet»# tot het
bestuit komen, dat lady Wkiothewley zoo
voorzichtig wea lied zacht te roepen.”
Zij kneep den kleinen tenter in zijn oor,
terwijl zij sprak, zoodat hij lull jankte.
Dit allee ging voor Marvel verloren,
(He nog ötooto door de opening van het
gordijn k» de kamer keek, want het
raam was op temelijken afpand van den
haard, waarom de fushnii zaten en «techta
liet geluid der niet zeer luiH sprekende
«taiuiMu drong tot haar door. Zij zag
echter, dat mevrouw Vcrulani haar wenk
brauwen froosde en aangezien «Ij niet in
het algemeen geheim wm ingewijd, oohrert
xij dt toe «o» over het
ktad.
„Komt hij alweer vaaniidig?” vroeg
meviouw Veruiam met wn geheel mte-
plartte vertMaing. In verhand niet M
feit, dat Savage gedurende de laatetedrie
weken iedeven middag gekomen wm, zon
der dat zij er ite va» gezegd bid, was
het al hert merkwaardig, zij trans
viert»'Ring toonde over zijn vrtd broe
ken
„Of hij kate?” zei Marvel - de ver
bazing wns dMmoal eerlijk - „ik vind,
dm., het vM rmrkwaardiger zou zijn,
wanneer hij niet kwam. Hij is hUw al-
tijd, niet waar?”
Mevrouw Veruiam zag haar aant
„Ja, (tot U bij,” zrt Clerty, ecelgjsriwi
fecht/p Jfij woon* hier naar ’tsohijut-
„Ik dacht, dat is hem wri mod*.'”
„Dat doe l'< ook. Mruir niet voldoende,
om bliiMf te zijn voor jouw belangen.”
Dec teas een stoute zet en Marvel ging
er (Kreet op in.
„Wat bedort je daarmee?T vroeg tij.
Zij kwam naar Cïcaly toe, ging op de
cnnapS vtak naast bartr z'ften en nam
baar hand. „Je hebt mij wat te zqg
gen,” ze< tij. „Waarom Mg je bat daa
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.60, per week 20 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 3.50, per week 27 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.10, met Zondagsblad 4.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
l-< >-»5. "»1 GoW* beK,r*V1vlli^ Adverted» kunnen worden lnje.on.len door taochenkom.1 .oliede Boekhnn-
regels 1.30, elke regel meer 0.25. Advertentien van publieke vemakelykheden
121/2 cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 toeslag op den prijs. delaren, Advertentiebureau» en onze Agenten.
Maar tegenover Duitechland wordt geen
consideratie gebruikt. Men herinnert zich
het ultimatum van de Entente over de w\j-
ziigjng van de grondwet. Uit Berlijn wordt
is geantwoord, dat wijziging van de Duit
sche grondwet niet moodig is. Als de ge
allieerden by een verwerping van hun
eischen de bezetting uitbreiden, zal de
Duitsche regeering zulk een maatregel als
een „betreurenawaardige daad van geweld”
beschouwen.
nie-p’
„(Juiitat hrt zoo luorilljk 1», zoo toto
te z<vg»«,” zri mevrouw Veruta», <Mc
grooUti luwt gevoelde om t» «stirri®. „En
i» lui bijzonder tegen yxj, omdat -
boorzeen», Kaveling, het te Trerortijk voor
mij, om hrt onder woonftm te l»rengea
maar je mj* hek rtrt te ver drijven.”
„Wol te ver dkijvtu?” vr>«g> Marvrt
me( de uieeMt oprechte v«wb*dr<.
„O, ik vind niet, dat je zoo mtx<<toeu.
Tegenover inij kun je tx* wel opertter-
t'g zijn Wtuuu-w Ik je vritodla rtrtben,
Marve; wte te hrt
1*4 dtwi zijn!” art lady
j -z.uir» ke urig. „En wan-
tnanr wirt, wal je eigenlijk be-
waarom je mij een rt mdje maakt.
„Nigel, vir jij ntet even
gaan?” zd zij.
Een ekutriwhe schok dborvoer de aan
wezigen lederroi trachtte te ktij.dv», afo
of het de gewoonste zaak van d« wereld
was, om een jongen man, na ecm ken
nismaking van vier weken, bij zijn voor
naam te noeznen; maar hvt gelukte n!e-
innindmevrouw Scarlett loneep ha«r oogen
hall dicht en draaite «teh mrt een jicht,
verachtelijk gebaar, half vs« hrt main af.
Mevrouw Veruiam had een gevoel, ateot
^ij graivg in tranen zou zijn uitgebars-
ten, n»ar zij was te verrtaixfig, om aan
zulk een verwerpelijke dwaasheid toe te
geven.
„Met brood in itoar IimmV zrt zij
alsof zij nadocht. „Dot wil vermoedelljk
zeggen, dal zij nsar <fe dtfthm ging-
Nu, wij kunnen slechte hopen, dat zij
niet In (ten vfechv Ijver vrtt, of zich op
andere wijze onderscheidt
Nigel, ik geloof werkelijk, dat je» mort
gaan,” zei Marvel opnieuw, op ongerute
ten toon, waarop de ajgerneene ontetel-
tento mg toenam
Ik geloot werkelijk, dat hij dal doen
moertl” zei nwwrottw Söarlett n,et een
vriendahjkrt» klank In baar rtem, dfe de
Dweoto asnwvdgan doed gl^rtagben, dmot
komst i<i rijtuig wilde «lippen, knal
de <.e« ^ofiot. De gtih>rad bleef onge
wand. Dfe dadur werd gejrrn»eeni.
sge! Maar natour-
Zij watf bijna te
veTbiasd om te hkxen. „Hoe kom je
daar in grirtuum bij?’
„Wtl, Mlro wat Ie zeg^ea kan, te dat,
vinmw je •.■«n onvenwhilig tegenover
hun W ah je zegt, je dut rt<t zon
r.« hem mort Itirteu, ate» je ibansdoat.'*
„Fttriro nxt hem,” zei Kwrel. Zij
wwd zeer M««ek en in de groote ooge*
di mevrouw Varlam -
zekere vor<hri;klng.
\Vearach\jwlyk denkt z\j Je gang
maar, zult er nog moeite genoeg mee
hebben" En inderdaad brengt een uitbrei
ding der bezeting voor de entente veel
last mee.
Toch zal, volgens inlichtingen van het
„Pefcit Journal” de opperste raad zyn
elscht ten aanzien van de quaastie der wij
ziging van de Duitsche grondwet hand
haven.
moet verder doordringen. Hy sprak voorts
van den strijd van de Weensche kapitalis
tische pers tegen de aansluiting, die het
denkbeeld dier aansluiting gedood heeft
Nicolusai verklaarde namens de afge
vaardigden van Tirol, dat zjj het verdrag
wegens de afscheiding van Zuiid-Tird on
aannemelijk achtten en daarom zich van
stemming zouden onthouden. Er zal thans
in Zuid-Tirol een wanhopige® strijd begin
nen om iedere hofstee, elk huis en ellke
wijnberg, een stryd, die gestreden zal wor
den met alle wapenen van den geest en alle
middelen der politiek. De stryd zal onge-
lijk zjjn, maar de Tirolers zuilen den troost
hebben, dat er landslieden zjjn, die hen in
het uur des gevoars niet zullen verlaten en
hen helpen zullen. Er zjjn maar twee mo
gelijkheden, dat haat en wrok wit het aan
gezicht van de menschheid worden ui.tge-
wischt, of dat er een oproer van de Duit
sche slaven uitbreekt, opdat waar worde
gemaakt, dat alle Duitschers vrye men-
sclien zjjn en dat de Duitsche grond geen
knechten kent.
Voor de stemming heeft Renner nog
maals het woord genomen. Hjj betoogde,
dat als hy en andere sprekers het vredes
verdrag in Vele opzichten voor onuitvoer
baar verklaren, daarmee niet gezegd wil
worden, dat Oostenrijk niet zal trachten
om voor zoover het in zjjn vermogen ligt
na te komen, wat het beloofd heeft. Wjj
teekenen, sei Renner, te goeder trouw,
■maar de entente heeft zelf in de vredes
voorwaarden erkend, dat het nog niet du.-
deljjk is in hoever wy’ in staat zjjn de ver-
plichtinegn na te komen en heeft daarom
de commissie van herstel in het leven ge
roepen. Renner bracht naar voren, dat dit
verdrag het laatste woord der entente was
en dat er alleen met ja of neen op geant
woord kon worden. Hjj heeft vertrouwen in
het volkerenverbond en hoopt, dat het na
het afsterven van den nationalen haat, als
de wereld begrijpen zal, dat dit democra
tische Oostenrijk een heel ander land is
dan het Oostenrijk der vele volkeren, met
zijn feodale invloeden en zijn van alle toe
zicht vrjje militaire macht, en dat de Oos-
tenrjjksche staat inderdaad niet verdiend
heeft om voor de zonden van het verleden
te boeten, mogelyk zal zyn de positie van
Oostenrijk in de wereld, zjjn verhouding tot
het Duitsche moederland, te herzien.
De staatskanselier wees erop, dat de
Duiüsch-Oostenrjjkers, die schuldig ver
klaard zjjn, noodt vrjj zjjn geweest. Zy
waren gebonden door een historische
men
gri?"
Zij zeg hem zoo lief aan, terwijl zij
dit zei, zoo l’eflijk klonk zijn n&aan van
liaar lippen, dat hij een innig: vorlingen
gevoelde, om haar ia zijn armen te ne
en haar te vertellen, hoezeer hij
haar liefhad -
weg te voeren
„Ja, wie «mi Ixi dan zijn!”
W'ri*limlcy tMndgsrius treurig.
iu*fer Ik r - - - 2-
(Leut, v“-*7'
betert ft - dan z»u ik.."
„Zeg mij,” zrt mevrouw
«('icrp „Of li'ver," vervolgde ajj
aoitig, „n-g mij nl‘t, d^ je -
eeltige iMtatoiijke Hefde^tevorienr
ter: voor Nigil Savage.”
„Voor mijnbeer S»r.
H;k ntd, zei Manri.
om
het Engcteoh vertaald voer
„Boerab. Handels blaf*
door
J. P WEB8ELMK-VAI ROMUM
(1*4 ruk varbet sa.