nkelweek
uda
I?.
Zaterdag 27 September Ittltt
■So. 14120
LWEEK.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
fff Blad.
Feuilleton.
ZALF t
WEILER,
leweg 45,
DA.
68e Jaargang,
kers!
Een overhaaste stap.
Eerste Blad.
Smijten met geld.
4>T5.e\x-W£s- eix -^d.’vert®xxtï©"blïB-<4 vost <3-o-cud.ee ezx Orxxetrelcexx.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Bureau; MARKT 31. GOUDA.
1-4 nol. 1.M, alk. nol mMr Ut.
ÊS!
Adminittrutie I Telt». Intcro. 82.
Redactie i Telef. latere. 545.
38.
BINNENLAND.
gevallen.
wat
U.rr
63-
HOOFDSTUK XXX,VIII.
lie
Verga-
ȆBA.
rk tolmp
(Wrdt rarrofel
natuur'ijk dat wae tyet,” riep tij
„Hoe don van me, dal ik dat
CTOBER de
liNgen
1 3-5 uur.
ctm&kbord
i v. if. «n
Dit nummer bestaat uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
soliwk- dkenhoutem, deur, die je
bewonderd tol>t een jmuu* ndnu-
le i wel wat
en
n*p
- de
(Mil
een
»men. Kort gele-
ift gelijken geert.
I. Niet over één.
Me. Dadeijjk en
▼en op opvolger'.
M east, met Znsidsgebleri
ting per looper geschiedt.
ceurd.
I 11.
itraat 9.
Rèunie.
itemhool-
or Bouw-
d&coinmifl-
ERS,
uderde
oeeen
te ne-
;unnen
U«ö
renen
'lage van
itetige wil maar
unt, dat wij met
lat de Senaat de
S een cnedtet van
waar de Staat,
ukken, kennelijk
speculanten. Men
beteekent; wan-
alle posten, alle
met het uitge-
ppen en veel te
tand wellicht
ster on departe-
gevolge hebben,
te paren. En het
f- en Marine zeer
lorden, met bijv,
sn Jaara. Voor
r-br-1--
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hooger.
lij öl e«a oogeobiik
blijkbaar een poging
»ld tijdig
van v«r-
lijkhedw
Middenstand en Economise*» Bedrijfs
organisatie.
Prof. mr. J. A. Veraart heeft zjjn prat»
advies uitgebracht over het derde K.
Middenatandecongree over: „Do midden-
stand en de economische bedrijf ■organisa
tie’'.
De conclusies aan het slot van zijn be
toog luiden als volgt:
I. Het bestaan van den middenstand ra
van den middenstander wordt nog altijd
ernstig bedreigd.
II. Voor een belangrijk gedeelte kan die
Standsoiganiaatne de gevaren waren, door
krachtige persoonlijkheid te ontwikkelen.
III. Daarnaast heeft echter de vakorga
nisatie de niet minder belangrijke taak, ie
al ge m een e bedry fsvoorwaarden voor dra
middenstand te veitoteren.
IV. De winkelier wordt vooral bedreigd
door de prijspolitiek van warenhuizen, fi-
Lualhoudende firma’s, verbruikscoöperaties
en gemeente-winkels; daarnaast door een
te veel aan ondernemingen op de bestre
ken markt.
VI. Coöperatie door den middenstand is
een strijdmiddel om de prijzen eoncuiree-
rerxl te maken met de onder IV genoemde
lichamen, een middel, dat diensten heeft
bewezen en bewijst, maar dat den algesnee-
nen bed rijf»toestand steeds meer verslech-
nieuwe satarlsregetatgou gestegen prijzen
en het verdwijnen van den crtoistMenat. Dit
verklaart zeker veel; het feit wegnemen kan
zulks niet
Nu de middelen. De gewone worden voor
1920 op 401 millioen geraamd» d. i. 103
millioen meer dan voor 191» was geraamd,
een gevolg van nieuwe bezaaiingen en hoo
gere ramingen.
Zoo laat dus de gewone dienst voor 1920
een genaamd nadeelig saldo van ruim 53
millioen, de buitengewone dienst een van
b;in& 76, de crisisdienst van 47 tndllioen,
te samen bijna 177 millioen. Trekt men van
het geraamd tekort 14 millioen af voor de
posterijen (die het nieuwe tarief moet op
brengen), dan bljjft pi. m. 40 millioen over,
wat nog te overzien zou zijn, maar minister
De Vries voegt er zelf aan toe, dat men op
nog „ettelijke tientallen mülioenen” moet
rekenen voor siippletoire begroetingen ten
behoeve van het Rijkspersoneel en de gepen-
fiionneerden, het leeniingfonds en eenige
wettel ij ke voorzieningen, die op komst zijn.
Zoo wordt het geraamd tekort naar onze
schatting zeker verdubbeld, wellicht ver
driedubbeld.
Natuurfjjk komt de Minister met nieuwe
belastingen: de plaatskaarten, de grond, de
successie, de vermogensaanwas zullen het
geraamde gat moeten dichten; een weelde
belasting, een fiscale herziening van het ta
rief van invoerrechten en uitbreiding van de
zegelbelasting moeten het gat, dat er nog
QT
>rk
>derepareeren
rstaand adres
AAT 62
ds met houten
4203 15
moet, stoppen.
Zonder ons in de aangekondigde belastin
gen, die men bovendien eerst voor zich zou
r. oeten zien, alvorens een oordeel te kun
nen uitspieken, te verdiepen, kan men nu
reeds constateere®, dat het een troostelooze
toestand is; steeds meer nieuwe en ver
hoogde belastingen, die langzamerhand un-
dragelyk worden en een blijvend en zelfs
toenemen slechte toestand van ’s Lands fi
nanciën.
Den blik, dien minister de Vires ons op
de Rijksmiddelen grunt, is somber; zij is
ook ausaichtioe. In de toekomst wil de Mi
nister de uitgaven stopzetten; wat nu nog
voorgesteld is en zal worden, heet alles on-
vermydeflyk. Bezuiniging heet ónmogelijk;
er kan niets af. En Oorlog en Marine kun
nen niet inkrimpen door den enzekeren in
ternationalen toestand, zoo vertelt men ons.
Daartegenover zouden wy willen stellen:
er moet bezuinigd worden en wie eenige
gelegenheid heeft achter de overheidsscher-
rnen te zien, weet dat er bezuinig kén wor
den en zelfs véél. Reeds jaren geleden
pleitte minister De Marea Oyens voor het
zeer fijne
3f*r hoogen prijs
IE ETALAGE.
5R1CO, f 1.75
4242 26
*BAK en SIGA-
wekker kwali-
d zijn. Vraagt
iewelke geheel
Jrieeerd, geme-
BrazieJ, waarde
Gewon» adrertentifa aa ingwondra mededeel inge» bjj cratract tot zwr gerede
eaerdra prjjs. Groot» Utters »n raadna wor4»a beraktpd asar plaatsruimte.
Adv»rt»ntila kunn»n wordtn iag»zoad»a daor tnmeh»akomst van soU»d» Baakhaa-
d»l»ran, Adv»rt«ntl»bur»aux »a ons» Agantea.
V»r4aald door
J. P. WJSSSELINK-VAN ROÖSUM.
(Nadruk verboden.)
Er bossou een acberpe wind op te ste
ken Thasn in den aaavang, smtotehlj
alleen nog naar tuasctlen do boomen,
maar hij beloofd» na verloop van tijd
krachtig te zull<® worden. Savage, dte
togen dim muur leunde, vtak bij een van
do openingen, keek aotnber uk in denda-
londen nacht en pootfM t«viwg»>e’a eeolg
lichtpunt te zien, dat h’wwr kon uiinete
voor hot oogenbllk zou overtaigen, dal
hij nKhane ne< bevratwd was.
Ik bo blij, dat wij zoo dicht bij d»
bewoon!» werHl zijn,” zei hij tenslotte,
.lo t zoii oe iigHv.in*» onaangoïumn» gwewd,
zijn, wanneer wij op een moer algeJo.^rn
pkiAt» oiWMtoten waren.’’
,,O ja,” zei zij zo-j opgewekt, dut hij
weer nuMxl begon te vatten. „Daarover
deebt ik jutet <Akk. Er z>d stwr «oker
lorna d komen nu edor oogsnbbik.'
Vaar er gingen vele ooxenbMkken. voor
bij «n er kwim niemand (lam geluid
bereikte hun ooren, behalve hc< «chorre
gekras der kraaien, die op de naakt-tak
ken zaten, welke than» wli beau en
van d«i opkomenden storm.
„Hoe laat is be»,’’ vroeg sij na aeu
pt-uze. dto h4-n een eeuwigihoil t*»,! tea-
ge cbwM», maar die hij nl<» de kracht
had te vcvGreke nJfljkmlc.wanneenijhet
niet deed, liel gevaar van deprantjes, die
reuta thans zijn mwa met den baron Ver-
bo'iden en hijhldd te veel en te op
recht van l»aar om niet ta vrewen, dat
deze onzalige oqwdiiWng de Actor de zau
die praatjw zeer zou doen toeiwinen.
J er. net ah»
In he< verhaal van Sterne
teer
lienstbt
il opkomen
van de l”
ipeurep;
yHaagsche
gen werd
ilienstbo-
„Wat waai dat P” riep Marvel uk.
„Hei was een gain’d van een deur,
niel,” zei hij mot gedwongen zorgeloos
heid
lachend.
niet direct vermoedde. Dat soiiede stuk
eikonliout beneden was juist zoo kta
toe te vallen met een geweld als
donderslag.”
Ik zal «nel naar beneden loopen,
of ik het bij het rechte
en dat mei
,sich te i
verdwijn»
|b«taalde
leard zal worden. Aangezien
grootste deel der meisjes op
leeftjjd het vak verlaat, zal de
de dames wel niet veel uitwerken. Ze zal
vooral drukken op de jongere gedienstigen,
die geen plaats meer zullen vinden en dus
geen leerschool. De anderen sullen dat er
varen, en dat zal wel tot andere inzichten
leiden.
Voorloopig »dn de „eischan" alleen maar
bespotteljjk. Van plichten rept men niet,
van vergoeding voor het vele, lat de dienst
boden breken evenmin. Maar -lat is nu een
maal de polsslag van den t(jd
HAGENAAR.
ia zan «net naar oejieuen loopen. om
te zien of ik het bij het rechte ‘nde
heb met mijn, veronderstel!ling,” zet irij,
de daad bij he» woord voegende. Toen
hij beneden kwam, vood hij zijn meest
sombere vermoedens bevestigd. De zware
oude deur was tengevoige van een wind
stoot of iflo late tosgevallm m door U.
i-
Wie ’s middags het aanivooren van de
Troonrede genoten heeft en denzelfden
avond de miHaoenen-mota thuis krygt en
dóérziet, herinnert zich onwillekeurig het
gevoel, dat een ieder wel eons gehad heeft
laat ons zeggen in zyn jeugd wan
neer men duchtig feest gevierd had en den
volgenden ochtend de rekening tx>egezonden
kreeg.
De mil'lioenen-nota laat af en toe een
somberen toon hoeren. Tot tweemaal toe
■egt de Minister van Financiën, dat de toe
stand van ’s lands financiën ith hooge
mate zorgwekkend ie. Dat zieh.
Z.Exc. dus zeef goed in. Het kon ook moei
lijk anders. Eert andere vraag ia, of de be
groeting en de toelichting daarop voldoends
bl(jk geven van die zwartgallige overtui
ging, eene vraag, die wij niet gaarne be
vestigend zouden beantwoorden.
Da Staat leeft op te grooten voet. Ziedaar
<U overtuiging, die zich aan een ieder op
dringt, die zridh in de begrootings- en reke-
ningsvraagstukken verdiept. Vloeiden de
middelen traag, men kon op beter tyden
hopen. Maar het staat juist omgekeerd: de
middelen vloeien ruim, zeker mede denk zjj n»®t is, maar dat onvermyddyk kninsn
nieuw-aangeboorde bronnen; de ontvang-
eten gaan met sprongen naar boven en
desniettegenstaande houden zij de uitgaven
hot ’.«ngsr hoe minder bij. De Staat zet hoe
langer hoe minder wat in den volksmond
heet „de tering naar de nering”; de nering
gaat niet slecht men denke maar liever
heelemaal niet aan de mogelijkheid van een
erkis, die de Ryksmiddelen zou teisteren
maar de Staat verteert er zoodanig op los,
dat fcr geen behouden aan is.
De gewone uitgaven worden voor 1920
nu reeds op 502 vnillioen geraamd tegen
84014 voor 1919, in den loop van welk jaar
er nog 51% millioen by kwam. In de ge
wone” uitgaven zitten voortaan ook de vroe
gere „criiiis-uitgaven”; deze laatste, voor
1919 op 25 millioen geraamd (waar in den
'top des jaars 809 millioen bijkwam) zjjn
op 48 millioen uitgebrokken. Trekt men
die van de gewone uitgaven af, dan komt
men op 455 millioen, tegen 340% het vo
rige jaar, d. i. een stijging met rond 114
onillioen in één jaar. Geen kleinigheid voor
waar! De Minister geeft er natuurlijk rede-
ntei voor: onderwijs- en sociale wetten,
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 240, pte
per kwartaal 3.50, p»r week 27 o»nt, overal waar da
Franco p»r post p»r kwartaal 3.10, mat Zoadagablad k—
Abonnementen worden dagdjjks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda ea oenstreken (behoortode tot dea benorgkring)
1—5 regels 1.05, eiken regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den beaoïgkringi 1—5
regels 1.30, elke regel meer 0.35. Advertontiln van publieke vermakaljjktoden
12% cent per regel. Advertentiën in het Zaterdegnnmmer 20 toealeg op dea prijs.
wering van hei bovenednde der trap
de muur daarachter Uep. ten «ta
verhindtaret», dat <»vooikich|lgen tn
afgrond beneden zouden vallen.
„Hei Is alsof je een andere eeuw bent
bionengeetapt,” zei Marvel, terwijl sij
nleuwHgl«rlg om afch heen keek.
„Een donkere eeuw,” zei Salvage.
„Wat een schande, dat zich niemand om
«oo’n Interessant gebouw bekonwnert. Wan
neer men zich een beetje moeite
zo t men er Iets goeds van kunnen laa-
keu .- een eikenhouten M hl*, een hout
vuurtje, eeu -tM
„Is het niet eenigi zei Marvel, die
blijkbaar vergukt was over wat zij te zien
Ik ben benfleuwri wat boven te?”
Zij limp met lichten, Ired de uitgevreteu
utrenen treden op en stond toen boven,
terwijl zij i-ond zie* heen keek in het
Hchemerachtig licht. Het was een vertrek,
dat den vorm had van een h&Lven cir
kel, uiE» Hteenen^ vloer en groote, breede
eohouw tegenover de trap. Het waw eer
der e«i kleine hal dan een kamer, daar
w deur heen leidde en slechte een
gebroken, ruw gebdlekie steenen borst-
naar
ten einde te
i d«n
wjj niet.
rug, dan gaan
lancdeele détocle.
zou opntjmen Toen hij het wist, was hij
In hooge moto verbaan!. Zij liet zteh
neervallen op wu van de eteenen banken,
die in den muur uitgktouwen waren en
lachte
„Hoe belachelijk!zei tij. „Wil je daar
meo zijgen, <Mt wij gevangen sijn?"
..Daar komt het Inderdaad op neer.” ze
hij, eenigHziiw van zijn stuk g*4»racht
door haar blijkbare zorgelooahetl. Zij be
merkte onnriddellijk den ernta van sijn
toor. en hield op m< t iaohen. Maar toch
kon men zien, dat zij mg nis» volko
men den eriwt van den toestand begreep
„Oef», dat kan nl waar zijn," zei zij
haastig „Er moet een uüMel zijn om
baar open te krljg^'n. Een plotselinge
ruk, bijvoorleeld. Heb je dat geprobeerd?
„Dat heb ik gedaan - uit sUe macht,
m>ar zonder eenig reeiltaat-" Hij was
thans geheel ontmoedigd d?or de ptoteelln-
ge verandering in haar houding. Hoe zou
hij haar gerust steHen wanneer met b“de
re vijf minuten die verstreken, haar vreee
toenam? „Per sita van rekening maakt
het niet zooveel uit,” zei hij, „het ia
nog vroeg m de een of ander, die door het
boech loopt, aal er oite nog wei op tijd
uit helpen, dat wij naar bute kannen hol.
len en onze thee nog w d zullen kgijgen.
Ik weet, dat je een van ite weinige men
«oliën bent, die kunnen rennen."
„Wel, Ik hoop dat „jouw een of ander”
gauw komt,” zei i
etilte. Dat was zoo
om de zaak van den 13 toen kmt'te W
schouwen, dat zijn hart hem in de tfchoe-
nen zonk Hij wiet, dit zij ree*» bang
was I
GOIBSCHE COURANT.
-I- - -
stopzetten der uitgaven om ’s lands finan
ciën op verhaal te }dtett
'en sjamk mr. Van Nieroi
Het is nu de hoogste
twee of drie Jsoaei. Nu
zonder uitstel, n. afscht
Hn als dé Regeering niet, wil of kan, moet
het Parlement hst mes is zetten. Des
noods wat ruw; ata de
bi(jkt Het is uit dit oog»
genoegen gezien hebban,
vorige week geweigerd hei
7 ten gouds te bewilliges
om het huiselijk uit te d
ufgezet werd door grond»
zegge niet dat dit weinW
neer men werkelijk ernstig
rykeuitgavem eens naging
sproken doel om te schri
schrappen, het zou tegen
tot aftreden van miri
mentale grootheden tel
maar het zou milüoenen
spreekt vanzelf, dat Oorlo
scherp besnoeid moeten j
ruw geschat, een 40 müü(
dit allies geldt: nu of noo^
Een anderen uitweg zie^
Deinst men hiervoor t!
wjj regdrecht naar een ft
zelf besteden. Mevrouw gaf haar een bankje
van veertig gulden. Eenige dagen later
deelde de dienstbode mede, wat ze voor het
bedrag had gekocht. Haar aanstaande man
was slager van professie en nu was het
altijd zijn verlangen geweest, een symbool
van z|jn vak te besitten. Voor de veertig
gulden was gekocht een doublé gouden hor
logeketting met een gouden varkentje, bü
wüze van charivari! De familie stond paf!
Natuurlijk zijn ze niet allen zoo dom
maar de staaltjes typeeren den grastes toe
stand.
De huismoeders, wier oordeel ik naar
uanleiding van de actie der dienattodna
vroeg, waren het hier over eens, dat hoe
langer hoe meer zal worden aangestuurd op
afschaffing van de inwonende dienstbode
men zal trachten met minder hulp
redden. De goede diensten zullen
len en over zullen blijven de hoog
zware diensten, waarin weinig ge
worden. Aangezien echter het
deel der meisjes op 25-jarigen
actie van
ia dat wij w« kunnen gaan
„Wat!”
„Die
zoozeer
tot geleden, heeft wi» een wnJgpwIn»on-
aangename poete getokkeiu Zij heeft zich
zoo stevig gwdoten, dat^ wij
de spreeuw In L.t
ni>< uit kunnen.”
na. HIJ sprak rvatig, «ttdarde
del lijk, aaogactaa Mj niet wtot boe rij bet
4 z
geweldige kracht, waarmee zij tenugMel,
was zij ook in liet «tot gevallen. De»-eu-
tel was aan den buit-nkamt en> er was
dus geen mmIw1 mogelijkheid uit dezen
onAeluktaoren te komen dan waaneer bij
toeval de een of andere wandelaar India
richting kwam.
„Wel!" riep de lieve, heldere teem van
boven, „bein je van plan do rest van
den korten tijd, die wij Mer dojrbren-
gen, beneden te blijven Kijk eew, wat
een heerlijke kart."
Hij kwam heel langzaam de trappen op.
Hij schrikte er voor terug hei haar te
vertellen, maar het moert gebeuren..
„Wat' een allenlietete kkfae bergplaats,
zet zij. terwijl ze bij het ver borg.» kart je
stond, »ia< zij in den muur onédekt hid.
„Net groot genoeg om er een paar kop
je.» en rttoteltjes in op te biggen. - tu*»-
so'ien twee haakjes van kopjes gesproken,
ik] vermoed, dat wij onze thee zuiMen, mis-
loopen, wanneer wij ons niet haarten
Kom - laat ons gaan."
„Wel, dat is het juist," zei hij lang
zaam, me» neer^«|lagsn oogen en terwijl
het hem gelukte' zioh een woaderbaariijk
zorgelooee howling te geven, „de kwestie
BBHSVBN UIT DB HOFSTAD.
CCCCLXXHJ.
Wy eindigden de vorige week onzen
brief met een korte verw4«mg naar de ver
gadering van huisvrouwen, die zich tegen
de prijsopdrijving heeft aangegord. Ook
van andere zijde worden de huismoeders
aangevallen en zy zullen zich ook daar ter
strijde moeten gereed maken. Het zijn de
dienstboden die thans haar actie aan vangen
en het eerste is natuurlijk meer loon en
allerlei faciliteiten die het leven veraange
namen. Het dienstbode-vraagstuk is al lanj
urgent en het heeft misschien meer invloe»
op het maatschappelijk leven als oogen-
schynlijk het geval is.
Er is een groot tekort aan meisjes die
het beroep van dienstboden ambineeren en
het oude ras van gedienstigen is allang ter
ziele. De dienstverhouding die er tusschen
de werkgeefster en de dienstbode bestond,
is allang uit den tyd. Er zat iets goeds in
en iets dat voor de maatschappij v*n be
lang was. Er was altijd een groote groep
meisjes, die de lagere school had afgeloo-
pen, geen verder onderwijs ging genieten
en die tot aan hun huwelijk den tyd nuttig
wilde besteden. Er moest door hen geld
verdiend worden, Liefst ook zóó dat er geen
leertijd meer noodig was. Wat ze wilden
was datgene leeren wat hun voor het la
tere leven te pas kon komen, n.l. kennis
van het huishouden. Bij moeder thuis blij
ven en daar het werk leeren, ging om vele
redenen niet. Dus lag het voor de hand, dat
zy in grootere huizen in dienst gingen. Dit
„Een, paair ve®Bterr*uiten," sloeg Savage
voor
.Stil, je bont te prozaffseb. Maar kun je
j» in den zomer een koeler en kalmer
giJegenheid deuken, wanneer je een» met
je eigen giedaehton wik «Heen, zij a Geen
viieg die Je ergert, gecu geluid, dkt je
stoort
Op dat oogenblik kwam er een. gciuid
van beneden, dat luid genoeg wart om
do dooden op te wekken. Het waw een
directe slag, die den toren op zijn grond
vesten deed sctoidden en die degenen,
welke er In vertoefden, deed opspringen.
„D-t in verband met je rustige gele
genheid” sei Savage met een. tamelijk
zenuwanbüg lachje, Hij bad alle redenen
om zenuwactoigf te zijn.
had zeer veel voor. Zjj kwamen daar in een z»
andere omgveing, zagen en hoorden veel, vi
dat zij thuis nimmer konden vinden en
menige dienstbode, die de beteekenis daar
van inzag, heeft aan haar verblijf in meer
ontwikkelde kringen heel wat voor haar
leven te danken. Over het algemeen werd
dat echter niet ingezien en het wordt hoe
langer hoe minder ingezien. Er wordt wel
eens beweerd, dat dorpen die in de onmid
dellijke nabijheid van een groote stad lig
gen, zeer gemakkeljjk het minder goede en
vooral het uiterljjk-opzichtige van die ste
den overnemen. Zóó is het met de Haagache
dienstboden gegaan in den dienst bij de def
tige Haagsche families. De zueht naar op
schik heeft haar te pakken gekregen en
het eerste gevolg daarvan is een streven
naar hoogere loonen. Nu staat dat wel vast,
dat de loonen hooger zijn naarmate de
dienst slechter en awaarder is. Voor die
diensten wordt zeer moeilijk een gegadig
de gevonden. Het gevolg daarvan is weer,
dat in dc gemakkeljjkere diensten tenslotte
ook hoogere looneh worden betaald, waar
om men echter meer is gaan eischen. Het
eind is dus een algemeene verslechtering
van den toestand.
Over het algemeen wordt door H. M. de
keukenprinses over het hoofd gezien, dat
zij een belangrijke voorsprong heeft op an
dere meisjes, doordat zij de inwoning en
de „kost" geheel vrij hebben. Voor meisjes
van 16 tot 24 jaar is het by moeder thuis
zijn meestal in een groot gezin, allesbehal
ve prettig. We behoeven daarover niet uit
te weiden, want ieder weet dit.
De dienstboden nu, vragen meer loon,
veel meer loon. De bedragen zijn in verge
lijking met hetgeen voor «len oorlog werd
betaald bespotteljjk. Dat is echter niet het
ergste. Bespottelijk wordt het, dat zjj in
haar „eischen’’ dingen vragen, die ze nooit
hebben weten te waardeeren. Ze vergeten,
dat ze het huishouden hebben geleerd, dat
zij zich om allerlei levensmoeilijkheden nim
mer behoefden te bekommeren. Thans wil
len zy de verhouding maken tot die van
werkneemster tegenover werkgeefster. In
dien zy dit wilden, zouden zij moeten be
ginnen met het internaat af te schaffen.
En als dat geschiedt zullen ze wel anders
piepen. Trouwens dien kant gaat het \uit.
De huismoeders zullen steeds meer gaan
trachten zich van de inwonende dienstboon
te ontdoen. Het type werkster zal
en dan eerst zullen de andere
zooveel eischende dochters bes;
zy hebben laten wegworpen.
De zucht tot opschik heeft dey
dienstbode te pakken. Dezer <l£g«
nog het verhaal gedaan van cc; «I
de. die zich had laten kappen, ómdat zy
naar ten l al moest. Ze v »n I ht
duur, want het had haar dertien (gulden en
vjjftig cents gekost. Het bleek, dat <le kap
per handig gebruik had gemaakt van de
onhandigheid van zyn cliënt '>m haar aller
lei heerlijkheden voor het toilet aan te sme
ren.
Nog etn staaltje. Een dienstbode die eem-
ge jaren in dienst- was geweest in hetzelf de
huis, ging trouwen. Mevrouw gaf haar een
huwelijkscadeau. Het liefst ha«l de dienst-
Kde het cadeau in baar geld, dan kon ze *t
