r
Engeland.
De Spoorwegsta
ijze
an Inzet
sHtxts- ©xx -^.csL'vextexi.'tïe’bjLsucL voot G-oiiêLou exx Ometre.
plegen.
n de
echt.
a
M-
arbeid, gingen de spoorwegarbeider mdt
d«n-t nieuwen loonstandaard, die,de regee
ring' voorgeslagen had, honderd procent
vooruit vergeleken btf voor den goring Po
kostten van hetgeen de regeertng toegezegd
heeft, zouden pd. kt. 67.000.000 ’^jaare be-
i'ra&en, wat de Veg-eeniging vraagt zou daar
Ikosten zou-
der vracht-
ren kunyjn
Maandag 29 September 1911»
14121
Feuilleton.
Een
68e Jaargang,
s- en
elen.
ilijksche
.50
overhaaste stap.
de Goederen
iild, staan in bod,
VERSCHIJNT DAGELIJKS
-4 --
Bureau: MARKT 31» GO DA.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
- Ti---—4-r~
Het Vredesveri
V ^3
verd]
nistei
dut o
deiici
<feleg,
heeft dagelijks moeten vecht
;Ste een gedeelteijke verwfeze
ipnüonale program te verkil,
Dat de conferentie te Parijs slecht» lang
$ij|aam vordert, is toe te schrijven aan de
Ingewikkeldheid van haar mechanisme.
GOUDSCHE COURANT
Admiaiitxttie t Telef. Inters. 82.
Korfoe geneutraliseerd «mi
irl
maar
Mevr
64
ron,
zei hij opgewekt,
aenden
door een ongeloovige
het
(Wordt vervolgd
sterdam
0 Noord
norrhoidaal-
iwenziekten,
e, Vetzucht,
llerlei soort,
He koortsen
wkoortsen),
>ofd-, Tand-
lelijksche
4262 262
Vertaald door
P. WESSELINI-VAN RO88UM.
(Nadruk varbodau.)
is kans, dat
zich soiidai
Parus
wei
en ons
t, daar
Wilson
NSWONINC, Ma-
laastrecht, groot
ng dor
pn ndut
nuit in
1- 4 regels 1.65, elke regel meer MK
Franco pei} poet per
Abojtt
bd onzi
ADtj
regels J
’•zonden door tusschenkomst van soli ede Boekhaa-
te Agenten.
terdag is de Itnaaanseh
hen ter behandeling v
kg. Het was er stamps
q van biiitenlandjpche za
ie internationale situati
satMis dat de positie c
(utie verre van gennal
üHn om het verkeer op gang
pU” meldt, dat de regeering
Jcgelen heeft genomen om
ienvraagstuk het hoofd te
voor het Hyde Park voor
luiten en het te gebruiken
centrum voor de distribu-
pr(jabr
worwi
burgj -i
feurt
naast betn. Hij
hem zou vragen,
maar
zij i
Kneippkuur,
;te omslagen,
Gezondheid,
tige kruiden,
jezin; hoofd-
oonheid, van
rklaring van
ijke sexueele
blaas, enz.
Reformklee-
hel Kimer bjjeen-
vsa het Vredea-
>vój. Tittoni, mi-
saj|en, wees erop,
tie buitengewoon
dér Italiaansche
eiük is. Zij
n om ten min
ij king van het
fen.
«ien mededeelingen b(j contract bet zeer geredu-
Hkden worden berekend near plaatsruimte.
niet altijd even
wer waren jaren ge
in zijn leven, die geen onderzoek
rden aangenomen
der verhoog-1
n
J. KOEMAN
te Haastrecht.
sn Jadvertentiënf
COURANT en
CHE COURANT
scht aangenomen'
HAASTRECHT.
g<^en gebeurde, moest noodlotti^erwljze gi-
beuren, want lang voor dep aanring dor
conferentie was het bekend, dat Wl
bereid was het Italiaanse he {istiwu
zijn geheel te aanvaarden. tl
Zoo kwam men ter conferentie
bijeen, waar Wilson arbiter was. »»y we
gerden zijn uitspraak te aanvaarden, maar
deze weigering was puur formeel, v/ant in-
derdhad waren wy niet boj machte ons .T
a|in te onttrekken. Wilson! was arbiter, iwt
alléén uit hoofde van het feit, dat de ,Am<
stoót
ook
pro-
-J tl
Ame-
rantsaanaaring
ie atop gezet.
ia maant tot kalkte oen.
drag indeltaliaansche Kamer,
aliaanaoiho vsrlangl
Haidienstplicht in Zweden.
b ^anferyntiale Washington.
1ZICHT.
treepen te be
te houden.
„Evenjng I
drastische m.
het levensink
bieden. Zjj st
het publiek, te wh
als auto-pexk «m
Itie van melk en andere levensmiddelen in
Ijonden.
Ongeveer duizend motor-lorries zyn be
schikbaar. Ook van particuliere eigenaren
zal men deze requireeren. Er zyn reeds
lir.000 aanbiedingen van vrljwilligers-chauf-
feurs ontvangen.
60.—, pere. 2 op
P 14000.perc.
re. 5 op ƒ5800.—j
1.—r, perc. 7 o»
sp 6000.—, pereji
samen op 90450.11
NSWONING, An-
da, g-root 8.86.23 S
ABONNKMKNT8PBU
per kwarts^l >.50, per
---* “-T kwi—,- -- - - -
tementen 'worden (dagelijks aangenomen aan ons BureauMarkt 11, GOUDA,
agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ÈRTENTIEPRIJS:' Uit Gouda en omstreken (behoorendo tot dan boaorgkring)
-els 1.05, eiken regel meer 0.20. Van büiten Gouda en den bezorgkring: 1—
__wj 140, elke regel meer 0.25. Advertentiïn van publieke vermakeiykhedeu
12*/t ce«|t per regel. Advertentifa» in het Zaterdagnummer 20.% toeslag op den prijs.
naam on faam’ Zou hij haar zoo mo4on
winnen? Hij kendo hnar I? goed, had
haar reine ziel to goel gepeild om er
niet vaa verzekerd te zijn, dat, wanneer
ban- eer verloren, wtw, ook liaar hart
bleken zou. En tegen dien prijs! Neen,
dat wilde hij niet!
Hij waa misschien
deugdzaam geweeet
weest L,
zouden verdragen en waaraan, hij luoogsl
ongaarne terugdaoM, adert pijn oogen op
Marvel gevallen wht«i Maar bij liezftt
eigeiMKihappen, die En «taat waren hem
tot een wiet menéch te maken, w lee A»r
de kennismaking mot liaar tot ontwikke
ling waren gekomen en in dit uur van
verzoeking woch hij, dm Ixxyzen geeM,
dio hem in het verderf zon heblx'ii gwtort.
van zich.
Zij ging zitten, zooafc hij haar ver
zocht had en. terwijl zij zich acUerover
boog, zoodat bij haar zien kon. begjon. zij
zacht maar hartbrekend te schreien. Maar
hoo zacht iemand ook moge schreien, toch
kan hij er van verzekerd zijn, dat men
het boort en nog geen anderhalve iniwiut
later bemerkte Savage, dat zij in tranen
was, wat hem tot wandioop bfradit.
„Laat dat! zei hij, maar met zulk een
innige droefheid in zijtt «tem, dat de
ruwheid haar in het geheel uk< opviel.
„J€ komt er niets v»’rler mee."
„Marvel huil toch tdet! Rk kan het
niet verdragen- K«u, wees verstendU en
luister naar mij.”
Zij bedwong zichzelf <'euiip«tiw en boog
zich naar hem toe mA een frett^ieWi,
die hem ontroerde.
p«r kwartaal 160, per waak 20 eant, mat Zondagsblad
»k 27 cent, overal #aar da bezorging per looper geschiadt.
tal S.16, met Zondagsblad 4.—»
>0.-—perc. 11 oiïl
n 19050.—, J
■nbinaties hebben!
2 October 1919,1
n, ft» „De Zalm”?
INGBZONMN MKDÏDEKIJNG1
Op de voorpagina 50 froogar.
Gewone advertantik» en ingezom
ceerden prfls. Groote letters en rg
Advertantita kunnety Worden ingl
del*re,n, Advertentiebiirelaux en on»
De aegeering geeft niét
1 ingeetel^t, de
Thomas madr'
14 miljoen aan toevoegen. Dezdfi
den alleen door eau iferhooging'
prijzen voor neizigef^'en goedei
m gevonden ah dus op dj
komen te rfjitykken. i
axi-ko^teiers en ehauf-
irklardn en ook gaan
weer ingesteld,
Thomas
Wilson, en de Italiaans*
drag van Londep. - pefld
I Wilson ongostoM. - De Oo
fl I ONr 0 r*
■i i Engeland lydt onder de*' spoorwegsik'-i
icing. Het land, zegt een regeeriixg«verkrl-
Jltog. Is bezig zich weer te herste” cal
Jna de uitputting van den oorlog,H zyn in
dustrie weer aan den gang te krijgen en
weer bezig zjjn aandeel te nemen in den
i.',gemeenen wereldhajidel. Elk stopzetten
vin een handelsleven op dit ^ogenblik moet
juoodzakeiykerwyze rampspoedig zyn en de
bettekenis hiervan moe’lyki overdreven wor-
dan,
De autoriteiten zetten Verder uiteen, dnt
naar hun meening de staking met groote
overhaasting uitgesproken werd. Er schijnt
heelem aal geen reden te zijn, waarom ze nu
-zou uitbreken. Ze komt thans, omdat de
spoorweg mannen vreezen, dat hun loocien
beneden het huidige tarief gebracht zullen
morden, maar zij hebben een vasten waar
borg, dat de tegenwoordige loonen op zyn
minst tot 31 December gehandhaafd zullen
vorden en op het huidige pedl zullen bl\J-
von tot er een verandering van belang
plaats zal hebben in de levenskosten.
Het thans doen uitbreken van de staking
is een verzaking van ’t algemeen openbaar
belang. De regeering is van oordeel, dat
er, nu de zaken zoover gekomen zyn, tegen
stand tegen de staking geboden en dat zy
bestreden moet worden met alle krachten
v.-iu het volk. Er bestaat reeds een speciaal
voorbereide organisatie, om den toestand
het hoofd te bieden, onder andere voor
voedsel-voorziening. Terwijl de regeering
hoopt, dat de zaak tot een oplossing moge
komen zonder troebelen, is de regeering ter
zelfder tijd vast besloten door te zetten.
De regeering heeft onmiddellyk rantsoc-
neering ingevoerd voor vleesch, spek, bo
ter, suiker en margarine.
De demobilisatie is geheel gestaakt. De
verlofgangers zjjn teruggeroepen. Aan alle
speciale politie-agenten in het gebied van
Londen is instructie gegeven zich gereed te
houden.
Naar wordt medegedeeld zullen de spoor
wegen door troepen worden bewaakt, maar
zyn er nog geen maatregelen getroffen om
inbegrepen, «puden geneulralteeerd moeten
worden, evenals het gebied, vaatgeateid
voor den vrijen staat .hetajj dat dit gebied,
zooals in hot eerste voorstel, wend toege-
wezen aan de JoegcÉSteven, hetzij dat er,
zooals het tweede vttorstel wilde, een wrV«
staat genrormd werd met een gewaartzarg-i
stabiel karakter.
In beide gevallen zou men ons het man
daat Over Albanië hebben toevertreuwd «a
ons Valona hebben toegekend, terwijl het
kanaal van Knrfoe geneutrelueenl aau
worden.
Het zou mü ndet verwonderen ala dem
voorstellen u niet bevredigen, want ai/
bevredigen mijzelf niet.
Spreker voegt hieraan toe, dat zjj tiet
beantwoorden aan het nationaal gevoel der
Italianen, maar zjj zouden Italië niet te
cnderschattan waarborgen geven voor Ita
lië's positie en nweeterschap over de Adria-
tische Zee.
Tittoni wijdde over deze kwestie nog ver
der uil en wees er vervolgens op, dat ook
aidere landen niet alle aspiraties verwe
zenlijkt tegen.
Spreker spreekt verder over de belangen
in Amerika, voornamelijk wat de steenko
len en de scheepsruimte betreft Wat Itah»
aan scheepsruimte gekregen heeft, hal
meer kunnen zjjn. Wat de steenkolen be
treft, zijn de voorwaarden gunstig ge
weest. Belgiië zal ons 5000 ton per dag «tu
ren. Engeland staat 500.000 ton af sM
Frankrijk levert Italië 5000 ton per dag
van de kolen nit Duitschland. Met inbegrip
van de Amerikaansche kolen, zullen wjj
dus weldra ten volle den toevoer hebben,
welke ons toekomt
De betrekkingen tot de bondgenooten
moeten hartelijk zjjn. Vooral moet men de
permanente verdrogen handhaven. De een
heid met de geallieerden moet de grond-
srg van onze politiek blijven.
Sprekende over de nationaliteiten, zeide
Tittoni, dat niemand kan zeggen hoe Lang
hnt bestaan zal zjjn van de ndeuw opge
richte staten. Het is niet mogeitfk gewews
nauwkeurig de grenzen aan te geven van
Pden, Tsjecho-Slowaküe, Roemenië, Joego
slavië en Griekenland. Hij wijst er op, dat
Italië 180.000 Duitechers zal tellen, terwijl
er vijf millioen aan bovengenoemde staten
zyn toegewezen. Het gedrag van deze min
de reheden zal afhangen van haar behan-
dc.ing. Italië verwerpt iedere gedachte aan
onderdrukking en nationalisatie. De oude
instellingen zullen geëerbiedigd worden.
De vertegenwoonligiere der minderheden
tullen alle rechten van onze wetgeving ge
nieten. Hun afgevaardigden zullen hartelijk
in het parlement worden ontvaren.
Hechte vriendschap met Roemenië be
schouwt Italië als een wezenlijk beatand-
•1-iel van zijn politiek in het Oosten.
Onze economische belangen m Zwitser
land zyn van zeer veel belang. Het Zwit-
fensche volk moet weten, dat Italië de
zouden wandelen en
tórrfïg »>u doen op dOT jtkijk Wgkau
ten einde hen aan te roepen.
HIJ w blij, dat hij zijn hooMergw»
ou ulBtokon, waMdow xlj niet InstaU
«m zijn, zolfe lu dit Momarltetit, zijn
guzfcht te zlMi. De vroon, EI>k«rMd,&U
nltetwul zou komen, Io<>
ellendift *z hdj het nKlw<tljk.
Na een langdurige bijeenkomst van de
nationale vereeniiging van spoorwegarbei
ders legde Thomes een verxlaping af, waar
in hij o. a. zedde: Dit is de droefste dag van
mijn leven. De (inoet met diepe teleurstelling
meedeelen, dat de pogingen om tot een ver
gelijk te komen, mislukt zijn. Het bestuur
reeft geen poging achterwege gelaten om
een middel te vinden, waardoor een crisis
kon worden voorkomen, welker gevolgen
ónmogelijk te overzien zijn. Hierop bracht
Thomas verslag uit van de ondertiandeFn-
gen met verschillende leden der regeer ng
en zedde o. a.: Lloyd George achtte het ón
mogelijk toe te geven, dat alle volwassen n
een standaardloon zouden krijgen naar dc
basis, die reeds voor het locomotiefperso-
ueel is vastgesteld. Dientengevolge bleef er
geen andere mogelijkheid dan staking meer
over. Thomas sprak de hoop uit, dat de le
den der vereen!ging voor oogen zouden hou
den, dat wanorde en oproer hun zaak niet
ten goede zou komen en dat er geen schade
aan eigendommen van anderen mag worden
toegebracht
Zaterdagochtend was het te Londen
prachtig weer en de bevolking begaf zich
naar de city in volgepropte omnibussen en
trams. Iedere particuliere auto zat stamp
vol. Er heers<?hte algemeen een goede stem
ming en er was niet het minste toeken van
verstoordheid of wrok. Volgens een verk’a-
ng van sir Robert Horne, de minister van
„Wanneet ze je «Heen vinden." Vet-
volgde hij, ,,kan geen menseh ietai zog
gen" Hij hield op en toen zij nog Hfcaedtt
bleef zwijgen, »taril* hij, dat zij hem niet
bejrepen bad. Ik bedoif, dut de vrou
wen, - mevrouw ScAriMt en consorten -
dm niete zullen kunnen zeggen,” hgde
bij uit. „Veronderstel hu - kiMer ie
Veronderrtei nu, dat |k nmj van uitdree
opeufoff mar öaieden UH valen," z«4
Mj, terwijl hij op den «pleet in den dtk-
ken muur vlaik bij hem weda Ik zou
den grond kunnen bereiken, konder renig
örnwtlg lotaei te bekomen, zoo weinig let
sel. d&t ik in etaiit zou kunnen zijn naar
lo deur te gnan, die te openen en je te
vorkMKen; en In lede» gazel zelf» wan.
neer deze laatste hoop irn* viwwecenlijkt
mocht worden, zou toch ni-mand «enige
aanmerking op jou kunnen maken, wan
neer Ik uit den weg) w»a.”
„Wanner je gedood waa» bedoel jet
Het Is mogelijk. dat ik laf ben,’’ zM
rustig, „manr zoo laf l»m ik nl< dat
ik mijn veihgfce.d voor een luogeiijk
«oltandMl zou willen knopen, m»q jouw
leven.”
Hij kon haar 114 gedobije uie< zien
door de duisternis van den incht. die mi
ov«r hen gevallen wan, maar hij kon
zich denken, welk een uikinikkhtg van
edelmoedig verwijt dr nu op te le«ea
was. B
..J», mijn beste, mijn trouwste vrioMt,”
telde zij.
j Spreker herinnert er aan, dat, toen Je
’delegatie, waarvan hy aan bet hoofd stond,
4tome verliet, eenigen meenden, dat het
^ertrek van president Wilson haar taak zou
vergemakkelijken. Maar juist maakte dit
vertrek de zaak nog lastiger en ingewik
kelder. De Amerikaaneche gedelegeerden
toch moesten met Wilson laags teAegrafx-
rchen weg in verbinding blijven, wat tijd-
veriiea met zieh medebracht.
Van November 1&16, tijdstip van Wilson’s
manifest, af was het duidelijk, dat hjj eens
tot de strijdenden zou behooren. Zijn hou
ding werd langzamerhand scherper omiijnd
en den 22sten December 1917 ontving onze
minister van Buitenflandsche Zaken de me-
ti-Hleeling, (Lat men Wilson in Engeland
v wrtaan beschouwde als de opperste arbi
ter, hetzij voor de voortzetting van den oor-
tog, hetzjj voor het vaststellen der vredes
voorwaarden. Toen ook waarschuwden en
kele onzer diplomatieke agenten de Italiaan-
eche regeering, dat het noodzakeiyk was
zich onverwijld den steun van Wdlson voor
Italië’s nationale euschen te verzekeren.
Deze noodzakelijkheid was ieder duide
lijk op 8 Januari 1918, toen president Wll-
zun in een boodschap aan het Congres
plechtig verklaarde, geen geheime verdra
gen te erkennen en daarbij alle waarde aan
het verdrag van Londen ontzegde. Boven
dien kondigde hij veertien punten aan,
waardoor de mogelijkheid van een misver
stand met Italië ontstond.
In 1918, toen de eerste ontmoeting ter
conferentie plaats had, ontving Wilson de
eerste juiste inlichtingen over het verdrag
van Londen. Toen was het te laat en het
en naan liaar
„Nigal," zei ze met schelle sten», „waar
ben je, ik kan je niet zien.” Zij stak
haar handen naar hem uit. „O! Nigel,
wat moeten wij doen? Lieve, lieve Ni
gel, bedenk toch wat
Hij ging op kaar toe
handen
„Vóór allee moet je den moett niet op
geven,-’ zeide hij. „Per «lot van reke
ning ie het niets al» een ongeluk, een
O)adloti’g toeval, dat dx>r een paar woor
den kan worden opgeheiderd. Je beeft,
ga. weer zitten en laten wij er eens
over nadenken, w&t hei verrttandiget Worn
te doen.”
Hij bod geen flauw idee, op welke ma
nier hij eenige verbetering zou kunnen
brengen in hun on lange namen toestand,
maar alles was goed op dai oogonbldk,
wanneer liet er maar toe bijdroeg om
liaar te troosten en gerust té «teilen, nu
dat tiij den. wanhopig»® gkeep van haar
slanke vingertjes voelde.
Wat zou het einde zijn, wanneer er nie
mand kwam?
Op die gedachte volgde een antwoord,
snel en even prikkelend van vreugde als
van smart. Het w»rd hem bijna te mach
tig. terwijl die gedachte door haar var-
leidende kracht hem in haar ban hield.
Op die wijze zou hij haar kunnen win
nen! Zij zou de zijne worden, in zijn
armen geworpen
wereld, al siond zij ook onschuldig in
woorden on daden voor liaar rechtbank
Hij beefde, toen dat denkbeeld zich aan
hem opdroog en toen, ale het ware in een
oogenblik, schrok hij vcor zijn eigen ge
dachten terug Met een Ttefc op baar
Ik kan bijna niets zien," zd hij, ter
hij zijn horloge voor den dag haai
en deed alsof hij er naar keek bij
he! zwakke Licht, dat nu zoo goed als
verdwenen waa, „maar ik geloof te zien,
dat het half vijf is Nog erg vroeg, zoo-
ate ik reeds zei
„He< fe vijf uur,” zeide zij zachtjes.
Zij had ook een horloge en keek er op,
zooals haj tot zijn schrik benuwkte. „O,
NiyeJ, denk je, dat het nog lang zal du
ren, voordat er iemand komt?”
..Er kan om zoo te zeggen ieder oogen-
bfi iemand komen,” zd hij opgewekt,
terwijl hij zijn hoofd door de opening
naast beul stak, alsof hij er absoluut ze-
ker van was, dat er op dien kouden,
rtllerigen avond boeren door het boek*
dal hij daarom ver
in da richting Ie kijken, waar zij zoo
eigenaardig, rustig zat. Welk vreeoelijk
noodlot was het, dal hen in dezen toe
stand gebrateht had 1
Hij keek zoover hij kijken kon,
zag niete dan de eindeiooze boomeaxmas-
sa’s. Na een tijdje trok hij zijn hoofd
terug en zonk neer op de steenen bank
wachtte ademloos tot zij
of hij iete gezien had,
toen, de minuten voorbijgingen en
nog steeds het stilzwijgen bewaarde,
was hij onetalig 7! ank baar.
De storm was teiuslolta opgestaken en
de wind schudde thansi de pijnboomen Als
het geluk’ van den donder loeide de winl
langs de heuvels on schudde den ouden
toren, waarin zij sprakeloos! zaten en
walchtten. De heele natuur scheen intuö-
schen te zijn ontwaakt, zelfs de zee was
wa*j in beweging gekomen. Een zwaar en
somber gegrom steeg uil haar op en
werd liet land ingiedragen. terwijl zij zich
zelf met lederen nieuwen, wilden golf tegen
de granieten borsten der eeuwige rotsen
wierp.
Minuut volgde op minuut en een uur
was zoo voorbijgegaan. Twewnaal had
Marvel tegen hem gesproken, waarbij zij
getracht had haar st>m een hoopvodlen
klank te geven, maar toch had die stem
een wreade trilling vertoond, die bem bij
na krankainnig gemaakt hïid. De vreese-
hjke gedachte, dat er niemand zou ko
men. maakte hem diep ongelukkig. Wat,
warneer men ben hter alleen zou laten
tot den anderen morgen
Hij sprong op «n begon zeanwachtig op
en neer te kxgen.
allelen uit hoofde van het feit, <nl.
r kaansche interventie dén laatste» j st
tot de overwinning gegeven had, mki«-
i|p hoofde van ’t feit, dat Europa de p
dictie- en levensiniddplencrisus sights
Ixrven komen kon met dé hulp n
nkj.
Frankryk en Engeland verzakt
hun steun, maar gingen verder i
anders openlijk in conflict m<
gekomen zouden zijn.
Derhalve moest een andere weg ingesla-
gtan worden en wel die ven een compromis.
De Italiaiansche delegatie wilde dan ook
een vergelijk in de Adriatisehe kwestie, en
wei oj» de volgende grondslagen:
le. Geen gebied of stad met een Italiaan-
sche meerderheid komt onder vreemd be
stuur.
2e. De Italiaanscht minderhetlen moeten
ten opzichte van haar nationaal bestaan,
af doende beschermd worden.
3e. Onze economische belangen moeten
getwaaohorgd worden.
4e. Men zou af doende moeten voorzien
in de veiligheid onzer grenzen te land en
aan de Adriatisehe Zee, met alleen in Quar-
nero, maar van Quanero af tot aan het ka
nna! van Otranto.
Clemenceau en Lloyd George haastten
zich ook zooveel mogelijk om tot een prac-
tisch resultaat te komen.
In de eerste plaats was er een voorstel
om Fiume onder Italiaansche souvereinitelt
te plaatsen en daarmede vereemigd binnen
Joego-Slavisch gebied, het district Volosca
en een gedeelte van Cartel nuoro Adelsbeig
en IdrtiL In de tweede plaats was het een
voorstel om Fiume volkomen onafhankelijk
te maken, maar onze grenzen, getrokken,
zooals ik uiteengezet heb, zouden dan loe
pen langs een vrijen staat, waar Wilson,
alvorens de souvereiniteit te erkennen, een
volksstemming had willen houden, hetgeen
"e'telijlc zou beteekenen dat bedoeld gebied
aan Joego-SLavië gegeven worden zou.
In ieder geval zouden de haven en spoor
weg van Fiume een internationaal karakter
moeten hebben en beheerd moeten worden
ik oi- den Volkenbond, terwyl Dalmatóë, met
n.tzondering van Zara en enkele eilanden,
toegewezen zou worden aan Joego-Slavië
met waarborgen voor de Italiaanache min
derheden en de economische belangen van
Italië.
Ln beide gevallen zou geheel Quarnero
en de feheele kust van Dalmatië, Cattearo
arbiter, niet
te-