r Engeland. De Spoorwegsta ijze an Inzet sHtxts- ©xx -^.csL'vextexi.'tïe’bjLsucL voot G-oiiêLou exx Ometre. plegen. n de echt. a M- arbeid, gingen de spoorwegarbeider mdt d«n-t nieuwen loonstandaard, die,de regee ring' voorgeslagen had, honderd procent vooruit vergeleken btf voor den goring Po kostten van hetgeen de regeertng toegezegd heeft, zouden pd. kt. 67.000.000 ’^jaare be- i'ra&en, wat de Veg-eeniging vraagt zou daar Ikosten zou- der vracht- ren kunyjn Maandag 29 September 1911» 14121 Feuilleton. Een 68e Jaargang, s- en elen. ilijksche .50 overhaaste stap. de Goederen iild, staan in bod, VERSCHIJNT DAGELIJKS -4 -- Bureau: MARKT 31» GO DA. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. - Ti---—4-r~ Het Vredesveri V ^3 verd] nistei dut o deiici <feleg, heeft dagelijks moeten vecht ;Ste een gedeelteijke verwfeze ipnüonale program te verkil, Dat de conferentie te Parijs slecht» lang $ij|aam vordert, is toe te schrijven aan de Ingewikkeldheid van haar mechanisme. GOUDSCHE COURANT Admiaiitxttie t Telef. Inters. 82. Korfoe geneutraliseerd «mi irl maar Mevr 64 ron, zei hij opgewekt, aenden door een ongeloovige het (Wordt vervolgd sterdam 0 Noord norrhoidaal- iwenziekten, e, Vetzucht, llerlei soort, He koortsen wkoortsen), >ofd-, Tand- lelijksche 4262 262 Vertaald door P. WESSELINI-VAN RO88UM. (Nadruk varbodau.) is kans, dat zich soiidai Parus wei en ons t, daar Wilson NSWONINC, Ma- laastrecht, groot ng dor pn ndut nuit in 1- 4 regels 1.65, elke regel meer MK Franco pei} poet per Abojtt bd onzi ADtj regels J ’•zonden door tusschenkomst van soli ede Boekhaa- te Agenten. terdag is de Itnaaanseh hen ter behandeling v kg. Het was er stamps q van biiitenlandjpche za ie internationale situati satMis dat de positie c (utie verre van gennal üHn om het verkeer op gang pU” meldt, dat de regeering Jcgelen heeft genomen om ienvraagstuk het hoofd te voor het Hyde Park voor luiten en het te gebruiken centrum voor de distribu- pr(jabr worwi burgj -i feurt naast betn. Hij hem zou vragen, maar zij i Kneippkuur, ;te omslagen, Gezondheid, tige kruiden, jezin; hoofd- oonheid, van rklaring van ijke sexueele blaas, enz. Reformklee- hel Kimer bjjeen- vsa het Vredea- >vój. Tittoni, mi- saj|en, wees erop, tie buitengewoon dér Italiaansche eiük is. Zij n om ten min ij king van het fen. «ien mededeelingen b(j contract bet zeer geredu- Hkden worden berekend near plaatsruimte. niet altijd even wer waren jaren ge in zijn leven, die geen onderzoek rden aangenomen der verhoog-1 n J. KOEMAN te Haastrecht. sn Jadvertentiënf COURANT en CHE COURANT scht aangenomen' HAASTRECHT. g<^en gebeurde, moest noodlotti^erwljze gi- beuren, want lang voor dep aanring dor conferentie was het bekend, dat Wl bereid was het Italiaanse he {istiwu zijn geheel te aanvaarden. tl Zoo kwam men ter conferentie bijeen, waar Wilson arbiter was. »»y we gerden zijn uitspraak te aanvaarden, maar deze weigering was puur formeel, v/ant in- derdhad waren wy niet boj machte ons .T a|in te onttrekken. Wilson! was arbiter, iwt alléén uit hoofde van het feit, dat de ,Am< stoót ook pro- -J tl Ame- rantsaanaaring ie atop gezet. ia maant tot kalkte oen. drag indeltaliaansche Kamer, aliaanaoiho vsrlangl Haidienstplicht in Zweden. b ^anferyntiale Washington. 1ZICHT. treepen te be te houden. „Evenjng I drastische m. het levensink bieden. Zjj st het publiek, te wh als auto-pexk «m Itie van melk en andere levensmiddelen in Ijonden. Ongeveer duizend motor-lorries zyn be schikbaar. Ook van particuliere eigenaren zal men deze requireeren. Er zyn reeds lir.000 aanbiedingen van vrljwilligers-chauf- feurs ontvangen. 60.—, pere. 2 op P 14000.perc. re. 5 op ƒ5800.—j 1.—r, perc. 7 o» sp 6000.—, pereji samen op 90450.11 NSWONING, An- da, g-root 8.86.23 S ABONNKMKNT8PBU per kwarts^l >.50, per ---* “-T kwi—,- -- - - - tementen 'worden (dagelijks aangenomen aan ons BureauMarkt 11, GOUDA, agenten, den boekhandel en de postkantoren. ÈRTENTIEPRIJS:' Uit Gouda en omstreken (behoorendo tot dan boaorgkring) -els 1.05, eiken regel meer 0.20. Van büiten Gouda en den bezorgkring: 1— __wj 140, elke regel meer 0.25. Advertentiïn van publieke vermakeiykhedeu 12*/t ce«|t per regel. Advertentifa» in het Zaterdagnummer 20.% toeslag op den prijs. naam on faam’ Zou hij haar zoo mo4on winnen? Hij kendo hnar I? goed, had haar reine ziel to goel gepeild om er niet vaa verzekerd te zijn, dat, wanneer ban- eer verloren, wtw, ook liaar hart bleken zou. En tegen dien prijs! Neen, dat wilde hij niet! Hij waa misschien deugdzaam geweeet weest L, zouden verdragen en waaraan, hij luoogsl ongaarne terugdaoM, adert pijn oogen op Marvel gevallen wht«i Maar bij liezftt eigeiMKihappen, die En «taat waren hem tot een wiet menéch te maken, w lee A»r de kennismaking mot liaar tot ontwikke ling waren gekomen en in dit uur van verzoeking woch hij, dm Ixxyzen geeM, dio hem in het verderf zon heblx'ii gwtort. van zich. Zij ging zitten, zooafc hij haar ver zocht had en. terwijl zij zich acUerover boog, zoodat bij haar zien kon. begjon. zij zacht maar hartbrekend te schreien. Maar hoo zacht iemand ook moge schreien, toch kan hij er van verzekerd zijn, dat men het boort en nog geen anderhalve iniwiut later bemerkte Savage, dat zij in tranen was, wat hem tot wandioop bfradit. „Laat dat! zei hij, maar met zulk een innige droefheid in zijtt «tem, dat de ruwheid haar in het geheel uk< opviel. „J€ komt er niets v»’rler mee." „Marvel huil toch tdet! Rk kan het niet verdragen- K«u, wees verstendU en luister naar mij.” Zij bedwong zichzelf <'euiip«tiw en boog zich naar hem toe mA een frett^ieWi, die hem ontroerde. p«r kwartaal 160, per waak 20 eant, mat Zondagsblad »k 27 cent, overal #aar da bezorging per looper geschiadt. tal S.16, met Zondagsblad 4.—» >0.-—perc. 11 oiïl n 19050.—, J ■nbinaties hebben! 2 October 1919,1 n, ft» „De Zalm”? INGBZONMN MKDÏDEKIJNG1 Op de voorpagina 50 froogar. Gewone advertantik» en ingezom ceerden prfls. Groote letters en rg Advertantita kunnety Worden ingl del*re,n, Advertentiebiirelaux en on» De aegeering geeft niét 1 ingeetel^t, de Thomas madr' 14 miljoen aan toevoegen. Dezdfi den alleen door eau iferhooging' prijzen voor neizigef^'en goedei m gevonden ah dus op dj komen te rfjitykken. i axi-ko^teiers en ehauf- irklardn en ook gaan weer ingesteld, Thomas Wilson, en de Italiaans* drag van Londep. - pefld I Wilson ongostoM. - De Oo fl I ONr 0 r* ■i i Engeland lydt onder de*' spoorwegsik'-i icing. Het land, zegt een regeeriixg«verkrl- Jltog. Is bezig zich weer te herste” cal Jna de uitputting van den oorlog,H zyn in dustrie weer aan den gang te krijgen en weer bezig zjjn aandeel te nemen in den i.',gemeenen wereldhajidel. Elk stopzetten vin een handelsleven op dit ^ogenblik moet juoodzakeiykerwyze rampspoedig zyn en de bettekenis hiervan moe’lyki overdreven wor- dan, De autoriteiten zetten Verder uiteen, dnt naar hun meening de staking met groote overhaasting uitgesproken werd. Er schijnt heelem aal geen reden te zijn, waarom ze nu -zou uitbreken. Ze komt thans, omdat de spoorweg mannen vreezen, dat hun loocien beneden het huidige tarief gebracht zullen morden, maar zij hebben een vasten waar borg, dat de tegenwoordige loonen op zyn minst tot 31 December gehandhaafd zullen vorden en op het huidige pedl zullen bl\J- von tot er een verandering van belang plaats zal hebben in de levenskosten. Het thans doen uitbreken van de staking is een verzaking van ’t algemeen openbaar belang. De regeering is van oordeel, dat er, nu de zaken zoover gekomen zyn, tegen stand tegen de staking geboden en dat zy bestreden moet worden met alle krachten v.-iu het volk. Er bestaat reeds een speciaal voorbereide organisatie, om den toestand het hoofd te bieden, onder andere voor voedsel-voorziening. Terwijl de regeering hoopt, dat de zaak tot een oplossing moge komen zonder troebelen, is de regeering ter zelfder tijd vast besloten door te zetten. De regeering heeft onmiddellyk rantsoc- neering ingevoerd voor vleesch, spek, bo ter, suiker en margarine. De demobilisatie is geheel gestaakt. De verlofgangers zjjn teruggeroepen. Aan alle speciale politie-agenten in het gebied van Londen is instructie gegeven zich gereed te houden. Naar wordt medegedeeld zullen de spoor wegen door troepen worden bewaakt, maar zyn er nog geen maatregelen getroffen om inbegrepen, «puden geneulralteeerd moeten worden, evenals het gebied, vaatgeateid voor den vrijen staat .hetajj dat dit gebied, zooals in hot eerste voorstel, wend toege- wezen aan de JoegcÉSteven, hetzij dat er, zooals het tweede vttorstel wilde, een wrV« staat genrormd werd met een gewaartzarg-i stabiel karakter. In beide gevallen zou men ons het man daat Over Albanië hebben toevertreuwd «a ons Valona hebben toegekend, terwijl het kanaal van Knrfoe geneutrelueenl aau worden. Het zou mü ndet verwonderen ala dem voorstellen u niet bevredigen, want ai/ bevredigen mijzelf niet. Spreker voegt hieraan toe, dat zjj tiet beantwoorden aan het nationaal gevoel der Italianen, maar zjj zouden Italië niet te cnderschattan waarborgen geven voor Ita lië's positie en nweeterschap over de Adria- tische Zee. Tittoni wijdde over deze kwestie nog ver der uil en wees er vervolgens op, dat ook aidere landen niet alle aspiraties verwe zenlijkt tegen. Spreker spreekt verder over de belangen in Amerika, voornamelijk wat de steenko len en de scheepsruimte betreft Wat Itah» aan scheepsruimte gekregen heeft, hal meer kunnen zjjn. Wat de steenkolen be treft, zijn de voorwaarden gunstig ge weest. Belgiië zal ons 5000 ton per dag «tu ren. Engeland staat 500.000 ton af sM Frankrijk levert Italië 5000 ton per dag van de kolen nit Duitschland. Met inbegrip van de Amerikaansche kolen, zullen wjj dus weldra ten volle den toevoer hebben, welke ons toekomt De betrekkingen tot de bondgenooten moeten hartelijk zjjn. Vooral moet men de permanente verdrogen handhaven. De een heid met de geallieerden moet de grond- srg van onze politiek blijven. Sprekende over de nationaliteiten, zeide Tittoni, dat niemand kan zeggen hoe Lang hnt bestaan zal zjjn van de ndeuw opge richte staten. Het is niet mogeitfk gewews nauwkeurig de grenzen aan te geven van Pden, Tsjecho-Slowaküe, Roemenië, Joego slavië en Griekenland. Hij wijst er op, dat Italië 180.000 Duitechers zal tellen, terwijl er vijf millioen aan bovengenoemde staten zyn toegewezen. Het gedrag van deze min de reheden zal afhangen van haar behan- dc.ing. Italië verwerpt iedere gedachte aan onderdrukking en nationalisatie. De oude instellingen zullen geëerbiedigd worden. De vertegenwoonligiere der minderheden tullen alle rechten van onze wetgeving ge nieten. Hun afgevaardigden zullen hartelijk in het parlement worden ontvaren. Hechte vriendschap met Roemenië be schouwt Italië als een wezenlijk beatand- •1-iel van zijn politiek in het Oosten. Onze economische belangen m Zwitser land zyn van zeer veel belang. Het Zwit- fensche volk moet weten, dat Italië de zouden wandelen en tórrfïg »>u doen op dOT jtkijk Wgkau ten einde hen aan te roepen. HIJ w blij, dat hij zijn hooMergw» ou ulBtokon, waMdow xlj niet InstaU «m zijn, zolfe lu dit Momarltetit, zijn guzfcht te zlMi. De vroon, EI>k«rMd,&U nltetwul zou komen, Io<> ellendift *z hdj het nKlw<tljk. Na een langdurige bijeenkomst van de nationale vereeniiging van spoorwegarbei ders legde Thomes een verxlaping af, waar in hij o. a. zedde: Dit is de droefste dag van mijn leven. De (inoet met diepe teleurstelling meedeelen, dat de pogingen om tot een ver gelijk te komen, mislukt zijn. Het bestuur reeft geen poging achterwege gelaten om een middel te vinden, waardoor een crisis kon worden voorkomen, welker gevolgen ónmogelijk te overzien zijn. Hierop bracht Thomas verslag uit van de ondertiandeFn- gen met verschillende leden der regeer ng en zedde o. a.: Lloyd George achtte het ón mogelijk toe te geven, dat alle volwassen n een standaardloon zouden krijgen naar dc basis, die reeds voor het locomotiefperso- ueel is vastgesteld. Dientengevolge bleef er geen andere mogelijkheid dan staking meer over. Thomas sprak de hoop uit, dat de le den der vereen!ging voor oogen zouden hou den, dat wanorde en oproer hun zaak niet ten goede zou komen en dat er geen schade aan eigendommen van anderen mag worden toegebracht Zaterdagochtend was het te Londen prachtig weer en de bevolking begaf zich naar de city in volgepropte omnibussen en trams. Iedere particuliere auto zat stamp vol. Er heers<?hte algemeen een goede stem ming en er was niet het minste toeken van verstoordheid of wrok. Volgens een verk’a- ng van sir Robert Horne, de minister van „Wanneet ze je «Heen vinden." Vet- volgde hij, ,,kan geen menseh ietai zog gen" Hij hield op en toen zij nog Hfcaedtt bleef zwijgen, »taril* hij, dat zij hem niet bejrepen bad. Ik bedoif, dut de vrou wen, - mevrouw ScAriMt en consorten - dm niete zullen kunnen zeggen,” hgde bij uit. „Veronderstel hu - kiMer ie Veronderrtei nu, dat |k nmj van uitdree opeufoff mar öaieden UH valen," z«4 Mj, terwijl hij op den «pleet in den dtk- ken muur vlaik bij hem weda Ik zou den grond kunnen bereiken, konder renig örnwtlg lotaei te bekomen, zoo weinig let sel. d&t ik in etaiit zou kunnen zijn naar lo deur te gnan, die te openen en je te vorkMKen; en In lede» gazel zelf» wan. neer deze laatste hoop irn* viwwecenlijkt mocht worden, zou toch ni-mand «enige aanmerking op jou kunnen maken, wan neer Ik uit den weg) w»a.” „Wanner je gedood waa» bedoel jet Het Is mogelijk. dat ik laf ben,’’ zM rustig, „manr zoo laf l»m ik nl< dat ik mijn veihgfce.d voor een luogeiijk «oltandMl zou willen knopen, m»q jouw leven.” Hij kon haar 114 gedobije uie< zien door de duisternis van den incht. die mi ov«r hen gevallen wan, maar hij kon zich denken, welk een uikinikkhtg van edelmoedig verwijt dr nu op te le«ea was. B ..J», mijn beste, mijn trouwste vrioMt,” telde zij. j Spreker herinnert er aan, dat, toen Je ’delegatie, waarvan hy aan bet hoofd stond, 4tome verliet, eenigen meenden, dat het ^ertrek van president Wilson haar taak zou vergemakkelijken. Maar juist maakte dit vertrek de zaak nog lastiger en ingewik kelder. De Amerikaaneche gedelegeerden toch moesten met Wilson laags teAegrafx- rchen weg in verbinding blijven, wat tijd- veriiea met zieh medebracht. Van November 1&16, tijdstip van Wilson’s manifest, af was het duidelijk, dat hjj eens tot de strijdenden zou behooren. Zijn hou ding werd langzamerhand scherper omiijnd en den 22sten December 1917 ontving onze minister van Buitenflandsche Zaken de me- ti-Hleeling, (Lat men Wilson in Engeland v wrtaan beschouwde als de opperste arbi ter, hetzij voor de voortzetting van den oor- tog, hetzjj voor het vaststellen der vredes voorwaarden. Toen ook waarschuwden en kele onzer diplomatieke agenten de Italiaan- eche regeering, dat het noodzakeiyk was zich onverwijld den steun van Wdlson voor Italië’s nationale euschen te verzekeren. Deze noodzakelijkheid was ieder duide lijk op 8 Januari 1918, toen president Wll- zun in een boodschap aan het Congres plechtig verklaarde, geen geheime verdra gen te erkennen en daarbij alle waarde aan het verdrag van Londen ontzegde. Boven dien kondigde hij veertien punten aan, waardoor de mogelijkheid van een misver stand met Italië ontstond. In 1918, toen de eerste ontmoeting ter conferentie plaats had, ontving Wilson de eerste juiste inlichtingen over het verdrag van Londen. Toen was het te laat en het en naan liaar „Nigal," zei ze met schelle sten», „waar ben je, ik kan je niet zien.” Zij stak haar handen naar hem uit. „O! Nigel, wat moeten wij doen? Lieve, lieve Ni gel, bedenk toch wat Hij ging op kaar toe handen „Vóór allee moet je den moett niet op geven,-’ zeide hij. „Per «lot van reke ning ie het niets al» een ongeluk, een O)adloti’g toeval, dat dx>r een paar woor den kan worden opgeheiderd. Je beeft, ga. weer zitten en laten wij er eens over nadenken, w&t hei verrttandiget Worn te doen.” Hij bod geen flauw idee, op welke ma nier hij eenige verbetering zou kunnen brengen in hun on lange namen toestand, maar alles was goed op dai oogonbldk, wanneer liet er maar toe bijdroeg om liaar te troosten en gerust té «teilen, nu dat tiij den. wanhopig»® gkeep van haar slanke vingertjes voelde. Wat zou het einde zijn, wanneer er nie mand kwam? Op die gedachte volgde een antwoord, snel en even prikkelend van vreugde als van smart. Het w»rd hem bijna te mach tig. terwijl die gedachte door haar var- leidende kracht hem in haar ban hield. Op die wijze zou hij haar kunnen win nen! Zij zou de zijne worden, in zijn armen geworpen wereld, al siond zij ook onschuldig in woorden on daden voor liaar rechtbank Hij beefde, toen dat denkbeeld zich aan hem opdroog en toen, ale het ware in een oogenblik, schrok hij vcor zijn eigen ge dachten terug Met een Ttefc op baar Ik kan bijna niets zien," zd hij, ter hij zijn horloge voor den dag haai en deed alsof hij er naar keek bij he! zwakke Licht, dat nu zoo goed als verdwenen waa, „maar ik geloof te zien, dat het half vijf is Nog erg vroeg, zoo- ate ik reeds zei „He< fe vijf uur,” zeide zij zachtjes. Zij had ook een horloge en keek er op, zooals haj tot zijn schrik benuwkte. „O, NiyeJ, denk je, dat het nog lang zal du ren, voordat er iemand komt?” ..Er kan om zoo te zeggen ieder oogen- bfi iemand komen,” zd hij opgewekt, terwijl hij zijn hoofd door de opening naast beul stak, alsof hij er absoluut ze- ker van was, dat er op dien kouden, rtllerigen avond boeren door het boek* dal hij daarom ver in da richting Ie kijken, waar zij zoo eigenaardig, rustig zat. Welk vreeoelijk noodlot was het, dal hen in dezen toe stand gebrateht had 1 Hij keek zoover hij kijken kon, zag niete dan de eindeiooze boomeaxmas- sa’s. Na een tijdje trok hij zijn hoofd terug en zonk neer op de steenen bank wachtte ademloos tot zij of hij iete gezien had, toen, de minuten voorbijgingen en nog steeds het stilzwijgen bewaarde, was hij onetalig 7! ank baar. De storm was teiuslolta opgestaken en de wind schudde thansi de pijnboomen Als het geluk’ van den donder loeide de winl langs de heuvels on schudde den ouden toren, waarin zij sprakeloos! zaten en walchtten. De heele natuur scheen intuö- schen te zijn ontwaakt, zelfs de zee was wa*j in beweging gekomen. Een zwaar en somber gegrom steeg uil haar op en werd liet land ingiedragen. terwijl zij zich zelf met lederen nieuwen, wilden golf tegen de granieten borsten der eeuwige rotsen wierp. Minuut volgde op minuut en een uur was zoo voorbijgegaan. Twewnaal had Marvel tegen hem gesproken, waarbij zij getracht had haar st>m een hoopvodlen klank te geven, maar toch had die stem een wreade trilling vertoond, die bem bij na krankainnig gemaakt hïid. De vreese- hjke gedachte, dat er niemand zou ko men. maakte hem diep ongelukkig. Wat, warneer men ben hter alleen zou laten tot den anderen morgen Hij sprong op «n begon zeanwachtig op en neer te kxgen. allelen uit hoofde van het feit, <nl. r kaansche interventie dén laatste» j st tot de overwinning gegeven had, mki«- i|p hoofde van ’t feit, dat Europa de p dictie- en levensiniddplencrisus sights Ixrven komen kon met dé hulp n nkj. Frankryk en Engeland verzakt hun steun, maar gingen verder i anders openlijk in conflict m< gekomen zouden zijn. Derhalve moest een andere weg ingesla- gtan worden en wel die ven een compromis. De Italiaiansche delegatie wilde dan ook een vergelijk in de Adriatisehe kwestie, en wei oj» de volgende grondslagen: le. Geen gebied of stad met een Italiaan- sche meerderheid komt onder vreemd be stuur. 2e. De Italiaanscht minderhetlen moeten ten opzichte van haar nationaal bestaan, af doende beschermd worden. 3e. Onze economische belangen moeten getwaaohorgd worden. 4e. Men zou af doende moeten voorzien in de veiligheid onzer grenzen te land en aan de Adriatisehe Zee, met alleen in Quar- nero, maar van Quanero af tot aan het ka nna! van Otranto. Clemenceau en Lloyd George haastten zich ook zooveel mogelijk om tot een prac- tisch resultaat te komen. In de eerste plaats was er een voorstel om Fiume onder Italiaansche souvereinitelt te plaatsen en daarmede vereemigd binnen Joego-Slavisch gebied, het district Volosca en een gedeelte van Cartel nuoro Adelsbeig en IdrtiL In de tweede plaats was het een voorstel om Fiume volkomen onafhankelijk te maken, maar onze grenzen, getrokken, zooals ik uiteengezet heb, zouden dan loe pen langs een vrijen staat, waar Wilson, alvorens de souvereiniteit te erkennen, een volksstemming had willen houden, hetgeen "e'telijlc zou beteekenen dat bedoeld gebied aan Joego-SLavië gegeven worden zou. In ieder geval zouden de haven en spoor weg van Fiume een internationaal karakter moeten hebben en beheerd moeten worden ik oi- den Volkenbond, terwyl Dalmatóë, met n.tzondering van Zara en enkele eilanden, toegewezen zou worden aan Joego-Slavië met waarborgen voor de Italiaanache min derheden en de economische belangen van Italië. Ln beide gevallen zou geheel Quarnero en de feheele kust van Dalmatië, Cattearo arbiter, niet te-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1919 | | pagina 1