istaltóss.
De Spoorwegstaking in Engeland.
J
'echt.
JOU
68e Jaargang,
Dinsdag 30 September 1919
No. 14122
•eden
in M010IEN
Feuilleton.
dit Blad.
I-
f
I
HEER,
haastrecht.
Een overhaaste stap.
XTö.evv’W'®- exx ^K.drt^exfcexi.'ti.eTols-d.rtrooTCS-ou.d.SL ezx CJaacus'terelEezn—
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
- O^uda
Het verweer van Berchtold.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
4278 120
ie l Telef. latere. «2.
Redactie i Telef. latere. 545.
aanbevelend.
2620 46
zal loeh
(«OW# vervolgd
t en
komt,
,Dm la bet," W
-t kan niemand let*
Urij
- MUBA.
dwjjnt het individu zoo volkomen, dat ik
geen moment aarzelen zou symbool vaa de
schuld, zondebok, te worden, om het ge
teisterde werelddeel te helpen dé gevolgen
van den oorlog eenagszins weg te nomen.
Maar reeds v,erdwynt tegenover do
schuld aan den oorlog de schuld aan den
vrede. Reeds _zyn de omtrekken van de vol
gende oorlog duidelijk zichtbaar en zjj
schijnen op gelijke wijze onontwarbaar te
zijn. Hoe onbeduidend is thans de toekom
stige aanleiding voor den volgenden oor
log vergeleken hy zijn fatale oorzaken, die
in deze dagen geschapen worden!
Een tegenspraak kan men dit eigenlijk
niet noemen, het is een vaag verweer dat
op de feiten geen betrekking heeft.
De berichten uit heel het land wijzen uit,
dat de stilstand in het spoorwegverkeer m
goed als volledig ia. In Ierland liepen de
treinen nog. Thomas had het volgende te
legram aan het lersche bestuur van de Na
tionale Unie van Spoorwegbeambten ge
zonden: „Wil duidelijk begrijpen, dat de
lersche spoorwegbeambten niet moeten
staken, voor zy daartoe lastgeving van my
ontvangen. Dit is gebiedend noodzakelijk en
men moet gehoorzamen
.H»< te Fulke," zij zoo zacht, dau
verstaan. Zij
Vertaald door
Mev. J. P. WESSELINX—VAN ROSSUM.
(Nadruk verbodm.)
U, A,
k>c. de Réunie.
Imbachteoohool-
iw voor Bouw-
leretandsoonuniB*
(lOlDSCHE COBKANT.
INGEZONMN MEDEDEKLINGKNI—regeü 1.0, «Urn regel meer f «41
Op de voorpagina 50 hooger.
weg laat tweehonderd treinen loo^pen «n de
goederentreinen op de South Eastern en de
lijnen LondenBughton en langs de Zuid
kust zijn vrij talrijk. Men zegt, dat de ma
chinisten op de Southern and Chatham! ij n
hebben aangeboden, om weer aan het werk
te gaan.
De regeering gebruikt vliegtuigen om
brieven en boodschappen naar de provincie
te zenden.
Wegens de drukte van het verkeer m»ar
en van het vasteland heft de Handley Page
Maatschappij besloten haren dienst te ver
dubbelen.
Te beginnen met gisteren zou de Engel-
hche post naar Nederland krachtens een re
geling met de postoverhedd door een Hand-
iey-Page vliegtuig overgebracht worden.
Bovendien zal zij het gewone aantal passa
giers meenemen.
UT,
WZWAKTE
rmoedeen zenuw-
•ven; geatoorde
i hartawerking
leven boven de
Het is duidelijk ioo M*M «m telegram
aan het Journal uit Londen dat, ais de
spoorwegstaking eenige dagen aanhoudt,
de kolenmijnen het bedrijf zullen moeten
btaken, by gebrek aan transportmiddelen,
C:e de kolen, die zich bij de schachten op-
hoopen, wegvoeren; om dezelfde reden
kuilen alle fabrieken in de groote ia-
üiistrieéle centra, die maar over geringe,
kolienvoorraden beschikken, dan verplicht
zijn hun deuren te sluiten.
De steenkoolcontroleur heeft inmiddels
last gegeven, om alle verschepingen van
tteenkolen uit Cardiff naar het buitenland
na middernacht te staken. Het doel is alle
steenkool voor het gebruik in Engeland te
bewaren.
Verscheidene fabrieken te Wolverhamp
ton hebbeta hun bedrijf al gestaakt.
Als hun voorbeeld navolrrig vindt
het tot een algemeene uitsluiting k
zullen de gevolgen onberekenbaar zijn.
De spoorwegmaatschappijen deelen mede,
dat een groot aantal beambten, die de
staking afkeuren, zich aanmelden oan dienst
te doen. De hulp van technische vrijwilli
gere maakt het mogelijk om met hun hulp
het verkeer op de spoorwegen eemgszajw in
stand te houden. De Great Western spoor-
De „Daily Herald” zegt, dat de poging
om de staking met behulp van troepen te
verijdelen, ten gevolge zal hébben dat ook
de transportarbeiders en mijnwerkers het
werk zullen neerleggen.
In de groote vergadering van spoorweg
personeel, die te Newport gehouden ia, is de
vraag gedaan, wat de spoorwegbeambten
zouden doen, indien zij als reservisten op-
geroepen worden. Rust, de Voorzitter, raad
de aan om de beslissing v(an de Unie af te
wachten.
nog hoop in de toekomst.
In de naaéte toekomst geloof Ik niet,”
zei zij met een kalmte, die bewees hoe
Sep ongelukkig zij zich voelde. Ik heb
pen voorgevoel dat er niemand komen zal
om om te bevrijde» - <ht bat
270J 24
gereguld tijdig
angen van ver-
wmakeüjkhedoti
S’enda te ver-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwrt-1 f MO, P«r ml «rt, m<*
t»r kwartaal MO, „r 27 »T-“I *“r (««"RmE l«o|»t „Kh:«lL
on. Bureau: Markt 81, GOUDA.
bil on» «enten, den borfdinndel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Goede en oeatreke» (beboerende tot den beeorrkrtat):
1—5 retell f 145, eiken regel meer 040. Van buiten Goed» en den benrgtater: 1—S
r«eia 140, elke regel meer 0.25. AiWertentiün ran publieke rermakeljjklmden
11 hi cent per re»el. AdrertentiSn in het Zeterdapnununer 20 toenlag op den pr(j<.
Volgens de Vorwiirts zullen allé Duitoeh»
documenten aangaande de schuldkwestie
eerstdaags worden openbaar gemaakt.
Kautsky is juist dezer dagen met de cor
rectie van de drukproeven begonnen.
>n advertentiën
5 COURANT en
CHE COURANT
scht aangenomen
In een groote vergadering in de Londen-
gche Albarthal heeft Oramp, de voorzitter
Van de Unie van Spoorwegbeambten, ge
antwoord op de verklaring van Lloyd
George.
Hy relde, dat het volstrekt onwaar was,
dat de staking zich tegen de gemeenschap
richtte en dat de eenige beweegreden was,
dat men de eischen van de vakvereeniging
wilde doorzetten.
Wy zyn niet met hert publiek in oorlog,
zeide Cramp onder gejuich, maar tegen de
regeering. Liever dan voorwaarden aan te
nemen, die wy anaannemalyk achten, zul
len wij tot het einde toe vechten, al roept
n en tegen ons ook ai de machten op van de
bal, van de pers, en zélfs van den kansel.
Als wy eensgezind zyn, zullen wij over
winnen.
Thomas, die na hem sprak, verklaarde,
65>
Opnieuw stak zij hom haar handen toe,
hij nam die en drukte ze vast in de zijne
„Denk je, dat ik ooit zal vergeten, wat
,üj en Cicely voor mij geweest zijt - in
strijd met de hoele wereld om zoo te
zeggen. Maar ach N’igel! wat moei ik
doen, en je weet hoe zij, mevjrciuw Scar
lett zal praten en....’’
Opnieuw barstte zij in tranen uit. „O,
kun je dan niets, absoluut niets doen!”
riep zij koorteachtig. „Denk, denk toch!
Moot ik dan gek worden van awgpt, ter
wijl ik ■hier al die vreewüjke uren zit;
en wat zal de oohteod ons brengen?"
Zij trok haar handen uit de zijne terug
en begon wijd heen en weer te loopen,
alsof deze laatete vreeselijke gedachte
baar geheel van zinnen had gebracht.
„Niets alls algehedle ondergang,’’ zesde
zij ten sjo14 op een toon, die dof van
wanhoop was.
Ook hij was wanhopig. Hij ging opzij
•taan, eenigszim» van haar at en terwijl
hij dat deed, vielen zijn oogen op zijn
geweer. Hij Mekte er op af, laadde het
en vuurda mei ateefate nd korte taMtos-
De groote d’Aainunai», onderkoning van
)*'iume en dichter, heeft zich laten onder
wagen. Aan twee Enansche journalisten,
die wisten door te dringen in Finme, heeft
hij een „manifest aam het Fransche volk"
meegegeven. „Ik ben besloten, zoo zegt da
diuhter-dictator in dat manifest, om vol te
houden en de stad tot het einde toe te ver
dedigen, mot alle wapenen. W(j zijn be
reid van honger te sterven ia de straten
van Fiume, one te begraven onder x(jn
puin, to verbranden in zyn in brand ge
stoken huizen, te spotten met alle diwigo-
r.ienten en lachend den wreedaten dood
tarten.”
Voorloopig kan de groote martelaar dal
gerust zeggen, want van al die nare di«*
gen is geen sprake en zal voorloopig geen
sprake zyn.
De vertegenwoordiger der Excelsior, vond
t e stad In. uitgelaten feestvreugde, waar
il’Aimunzio de verheeriükste hoofdpenooa
van was.
D’Annunzio heeft aan de beide Fraaacha
journalisten het geheele verhaal van zjja
wedervaren en de bezetting van Fiume var*
ttld. „Wat lichtzinnige geesten een avon
tuur noemen,” zeide hij, Ja slechte heilige
roeping. Het gaat hier niet om roem. Ik
had in myn huis kunnen blijven, verzen,
'irama’s en romans kunnen blijven schre
ven. Maar de volstrekte noodzakei(jkhMd
uas m(j gebleken. He| was noodig, dat Ik
my ten tweede male toewijdde.”
Van zijn komst met zyn troepen te Fiume
vertelde d’Anmunaio: „W|f komen aan de
poorten der stad. Ik was tot allee bealo-
ten. Generaal Pittafuga, het hoofd vm da
Italiaansche troepen in de stad, waa op
oo hoogte gebracht. Hjj snelt toe. Toen hjj
ir.y zag nam hy terstond de echte houding
van een echten generaal aan. „Wat,” zeida
hij, „u doet zoo iets, u die die aoo intelli
gent bent? U hebt dus niets van den toé-
Om da sympathie van hat publiek. - Worden da
stakara ondar da wapens garoepan? - Staking in
da kolenmijaen. Da in^uatrie badraigd. Da
paai per vliegtuig.
Da groote martelaar d’Annunxlo geïnterviewd.
Amerika houdt politio-toeaioht. Do Engeleohen
ontruimen Bakoe. Communisme in ItaliM, Wilson.
ONS OV1BZICHT.
De spoorwegstaking in Engeland is een
vreeselyk ongemak voor het publiek, voor
duizenden etn duizenden, die naar hun werk
inoeteh gaan en terugkeeren. Hét slecht
humeur van het publiek zoekt zich te wre
ken en zoowel de regeering als de sta
kers doen moeite de granistorighedd van de
massa op elkaar af te wentelen.
Lloyd George valt daarom de stakers
■an. In een verklaring zegt hy, zich geen
staking te herinneren, die zoo lichtvaardig
eu met zoo’n minachting voor het openbaar
belang begonnen is.
De regeering, zegt hy, heeft reden aan te
nemen, dat de staking op tourw is gezet
door een kleine roerige groep van men
schen, die onvermoeid geniepig hebben ge
werkt om de arbeidtere voor revolutionajre
tkéleinden te gebruiken. Hij is overtuigd,
dat de groote meerderheid van de vakver-
■enigingsleden tegen deze anarchistische sa
menspanning gekant is. In het belang van
d« natie heeft de regeering geen andere
keus dan de uitdaging aan te nemen, die
z:ch tot de maatschappij richt. De reg»a-
ring is van plan, om op den slag tegen het
algemeene welztfn te antwoorden met alle
middelen, die haar ten dienste staan, in de
verwachting, dat ae natie haar zal steunen
bij het instandhouden van het samenstel
van de maatschappelijke orde, waarvan de
welvaart des lands afhangt.
De hoofdleider der stakers, Thomas, zegt
daarentegen, dat de wyze, waarop aan het
bevél om te staken gevolg is gegeven,
toont dat het gros van de spoorwegbeamb
ten veribtterd is over de jegens hen ge
pleegde onrechtvaardigheid. En gelyk de
regeering het voorstelt, alsof zy voor de
heethoofden heeft moeten zwichten, zegt
Thomas in een verklaring aan de pers, dat
Lloyd George geregeerd wordt door den
bazigen Sdr Eric Geddes. Er schijnen, zegt
hjj, in de regeering mannen te zitten, die
er feller op ztfn om te vechten dan tot een
regeling te komen.
Thomas heeft tegen een journalist het
volgende medegedeeld over de afbreking
j poos tusBchen beide ontladingen de twee
patronen, die hij nog ower had, dkx>r een
van de openingen al. Het was een laatste
hulpmiddel eu het deed hem bitter leed,
dan nij er niet eerder aan gedacht had.
Hij troostte zich edhter terwijl de tijd
verüfip en geen enkel geluid zich in ant
woord op zijn naboten deed hoorea, begon
hij inderdaad te gelooven, dat zij van God
pn de wereld verlaten waren,.
Po storm woedde nog altijd» maar was
toch een weinig minder geworden en door
een scheur in de wolken kwam een blee-
|<e nevelachtige maan voor den dag. Er
ging nog altijd een gehuil door de bla
derloos© takken en>, hoewel het lichten
had opgehouden, scheen de geheele aarde
te kreunen als ouder een zware last
Marvel k gedachten gingen naar haar
echtgenoot; al waai hij ook zorgeloos en
pnvereohillig en al waren al zijn gedach
ten ea gevoelens aan een andere vrouw
gewijd, naar zij meende, toch had zij in
de eerste oogenblikken van haar gewan-
genschap vast geloofd, dat hij In staat
en geneigd zou zijn haar te hulp te ko
men Maar thans geloofde zij In niets
meer Alle hoop had haar verlaten en
zij wachtte in doodelijk stilzwijgen, dat
de tijd voorbijging, die slechte zou eindi
gen met haar ontwaken tot de wetenr
eohap, dat haar reputatie niet langer meer
bevlek was. Degenen, die haar kenden,
zouden haar zeker voor onschuldig hou
den, maar de anderen! En dan zou men
over haar praten, naar haar kijken, met
dien glimlach, dim zij zoo dikwijls op
anderer gezicht had gaden. Nmb. datMu
|ete schelen kan.’’
Haar stem beefde. „C
haalde zij somber „Het
jsobelep.*’
Bijna op hetzelfde oogeiddik, dtU de
laatste woorden aan haar Uppau ontenap-
ten, drong een nabreeuw, die <fen «term
buiten overstemde. Terwijl zij daar zoo
stonden, bevend en onzeker, herbaalde hij
zich, duidelijk en vol hevigen augwt. Hij
.slonk van meer nabij dkmaal en kwam
Jiadar en nader, terwijl hij zich telken,
ea telkens weer herbaalde. Sawage ant
woordde uit allo^ macht, terwijl hij
er teenj stond, vérsWbrikt maar vol nim.
we hoop.
Plotting Held het op, dat blijde geluid
van buiten «i opnieuw ontzonk bettende
»oed. Zouden zij thana, nu de hulp x»
na scheen, weer aan <fe hevigst» wanhoop
worden ov^rgtelwerd
..0, wat kan er gebeurd zijn riep
»farvei ia hevige» opwinding. Als ant-
voerd op haar vraag Monk een luid g«-
x»ns tegen de deur beneden en het geluid
vau een stem, die iedere zenuw van baar
leed trillen.
.Hrt ta Fulke," z»< zij zoo «acht, dat
demand het had ktrnwsu verstaan. Zij
uwi een gevoel, ataof zij hanr bewustzijn
fou verliezen «n zonk Deer op de «trenen
zoo ongelukkig, daarom te er toch altijd kink naast haar.
ns><r hnnn in dn tnAknmMt."
zij niet overleven!
Maur per slot van rekening was- dat
allee nog te dragen, maar het amairtelijk-
Bte was, dat hij, Fulke, zich zelfs niet
zooveel moeite li>ad gegeven om haar to
hulp te komen. Mi scWen hpopte hij als
resultaat van dezen onzaligen nacht op
een Ijovrijding. Hrt werd haar koud om
het hart, zij rilde, toen dat denkbeeld
zich van haar begon meester te maken.
Hoe ernstig had zij eens gebeden, dat dit
ongelukkige huwelijk kon worden onge
daan gemaakt, en thans nu de gdcgien-
heid zich bood, slahrok zij er van terug,
drukte zij ziuh diar in de duisternis te
gen den ijakouden muur, sloeg h »ar han
den tegen haar halfbevroren gezichtje en
pmeekte met een gloed, dien zij tot nu toe
niet gekend had, *U moent worden
gerei va h< vreeslijke tot, da* haar
boven het hoofd scheen te hangen
Zij stelde zlob hen allen voor, zooals
zij daar zriten In de gezeflllg verltahte ka-
iner en hun. thee dronken, terwijl zij zich
ufvroegen met Hchaeiljk ópgetrokken wenk
brauwen, waar zij en Nigel Savag? ge
bleven war®! Zij boorde mewrouw Sazr-
Irit’A zachte, sarcastische opmerkingen, zag
ht nijdige blocen en den verbaasden Hik
van Otoeiy, die er altijd op geetespeeüi
had, dat de liefde, die Nkgel voor haar ge
voelde, ongepast en ongcwensCht was. Z*j
zag ook, hoe Fulke naadt mevrouw Staar
left zat in het zachte l aht vm het haart!
vuur, met haar fluisterde en haar in <te
oogen zag en vergta terwijl hij zoofhila-
terde, dat zij, - zijn vrouw - Her ge
vangen zat, hopetoo» «n reüzton.
van de onderhandelingen op Vrydag: ,J)e
eerate-mitaister opende de conferentie met
ons de kosten mede te deelen, die de con-
ceisifcs aan de spoorwegen zouden kosten.
Zoodra hy die cijfers meedeelde, viel ik
hem in de rede met de vraag, of Sir Eric
Geddes, die naast hem zat, of Sir Herbert
Valker, die tegenwoordig was, de cyfere,
fers, die hij noemde, hem verschaft waren
vroeg dadelijk om tijd, om de cijfers nog
eens na te traan, waarin de eerste-minister
toestemde. Dit gebeurde, let wel, eenige
uren voor het tot een crisis kwam. De esr-
ste-minister moest bekennen, dat de cij
fers, die hy noemde, hem vreschaft waren
door denzeflfden minister, die ze zelfs op dat
oogenblik niet durfde bevestigen.
„Toen deed de eerste-minister een aan
bod, waarin ik een straal van hoop meen
de te zien en trachtte er dadelijk een uit
weg in te vinden. Voor ik een zin kon vol
tooien, zedde Sir Eric tot den eerste-mi
nister: „U kunt dit niet aannemen." D’.x
kan eenig begrip geven van de atmosfeer,
waarin iemand moest werken, die elke ge
legenheid wilde aangrijpen om oen brug tp
vinden.”
Een hand raakte de bare mui h (b
duirterote; twee lippen werden er op ge
drukt Zij voelde uk de innigfieikf van
dien druk, dat het een atechoift wae, dmat
zij scheen zich nlat voldoen ie voor idu
te kunnen interert-wereo, naar een uitleg
ging te vragen. Door dto opening in don
muur naaat haar viel een straal vau het
bleeke maanlicht, die haar In staat stelde
om te zien, hoe Nlgei door de kamer liep
naar hei raam aan den anderen kant. Het
Wk.
I
euwerkerk.
SNEERDE en
Gewone advertontita en ingezonden medeejeeiingen bfl contract tot zaer gmdu-
ceerden prij». Groote letters en randen worden berekend naar plaataruimte.
Advertentifo kunnen worden ingezonden door tuMchenkomzt van soliade Baakbaa*
dolaren, AdvertontieburMux en onze Agentea*
dat als de eerste-ininister aan het overige
peraooneol dezelfde concessie wilde doen als
aan de machinisten, de staking: dadelijk zou
eindigen.
By acclamatie kieurde de vergadering de
gedragslijn van het bestuur goed.
De kas van de Unie is voldoende om een
maand lang onderstand aan de stakers, on
geveer 965.000, uit te keereB.
Uit de Vereenigde Staten en uit Fran-
sche arbeoxterekringen he»ft men reeds
steun toegezegd.
jluüdeilijk, dat hij dnOekijk besloten
hal, zich uit het raam te laten vallen,
dat een langzame dood daflrvan iwt gta-
voiig zou zijn. Daarom stond zij «tel op
pn giiug op hem toe.
„Je wilt jezelf dooden en dal
pitte baten,” zeide zij
„Jk zie géén enkele reden, waarom ik
;edood zou woeden/’ zei hij. opzettelijk
iegend. Ik zou een arm of been kunnen
jireken, maar zelfs wanneer....’’
„Het zal niets geen nut hebben, zei
fi op denzeöden kaimen, hopeloozen toon.
„Zij zouden het toon niet gelooven. Neen,
in zoo’n verloren zaak moet je nleta wa
gen Ik was voor het ongeluk ®4x|rea
en. ik moet mijn bestemming vervullen.”
Het te dwaaöhdd om zoo te spreken,”
gei hij steherp. „Daar moet jo niet aan
foegeven. Al vpei je je thans ook nog
Graaf Berchtold hoeft aan den corres
pondent van de „Vossische Zrttung” te Ber
lijn een onderhoud toegestaan over de pu-
bliactie van documenten vit het archief te
'A’eenen. Berchtold heeft in hoofdzaak ge
tracht dr. Goos, die de documenten voor de
regeering onderzocht en publiceerde, ver
dacht te maken.
Men tracht my, zei hjj, voor te stellen als
de machiavellische marionettenspeler in het
toenmalige Europa. Ik ben mij nooit bewust
geweest de autoritaire spelen- geweest te
zyn met hulpelooze marionetten in Berlijn
of elders en ik wou dat nooit Dergelijke
melodramatische combinaties behooren wel
thui» in de filmwereld, maar niet in de wer
kelijkheid.
De moeizame arbeid van die dagen ligt
opgesloten in de Weensche archieven. En
daarin zal, indien tot een onderzoek word*
overgegaan, weinig lichtvaardigdheid of on
bezonnenheid geconstateerd kunnen wor-
.len. Myn constitutaoneeele gebondenheid
zal voor iederen rechtvaardig denkende
menige vertraging ophelderen.
Ik denk er niet aan in aanmatigende
eigenwaan myn onfeilbaarheid te willen
constateeren. Ik ben my voldoende bewust
van myn tekortkomingen, om myn men-
schelijke zwakheden indachtig te blijven.
Doch ik geloof tegenover mijn geweten en
het oordeel van de geschiedenis toch wel
«enigermate verantwoord te zijn.
Aan uw wensch mij uit te laten over de
twee hoofd-tenclanzen in de publicatie kan
ik niet geheel voldoen. Nog steeds weet ik
maar al te goed, dat wy en onze voorma
lige bondgenooten een verdedigingsoorlog
gevoerd hebben in den moest ernstigen zin
van het woord
Er schjjnt vaak een streven te bestaan
de verzoening van Europa te bevorderen
door de schuld aan den oorlog of te schui
ven op de twee groote doodem van den
wereldoorlog, op het Tsarenrijk c® d® P°'
nau-monarchie. Tegenover de oneindige
tragiek van het tegenwoordige Europa var-
eke kleur; hoofd-
loeidheid slape-
prikkelbaarheid;
malen per dag
iosa.
f 2.de flacon,
4057 30
li. en Drogiiten.
NAMAAK.
t Co.
Den Haag,
uggenomen.
