Di Zntahuis-lliiriiiititii.
*s' ^aar zit dl18 aan I
De benoeming van den heelkundige en
van den chirurg-gynaecoloog.
WU ontvingen het uitgewerkte stenogram
van de zitting van den Goudachen Ge
meenteraad van 26 September j.l. en druk
ken nu kier «I de discussies, zooais die near
aanleiding van de vooretellen van B. en
W. in anke de benoeming van den heelkun
dige en den chirurg-gynaecoloog van het
Van Iteraon-Ziekenhuis zijn gevoerd.
Aan de orde
I>e benoeming van den Heelkundige van
het Van Iteraon-Ziekenhuis.
De VOORZITTER: In de eerste
plaats breng ik in behandeling het
voorstel van B. en W. sub A le, lui
dende
„den heer „Dr. A. Montagne Izn.,
alhier, op te dragen ingaande 1 Oc
tober a.s. de verloskundige en opera
tieve verloskundige verrichtingen by'
patiënten in het Van Iterson-Zieken-
huis en de heelkundige praktijk by de
gestichten, alhier, een en ander op
een jaarwedde van 1500.
Er is nu een adres ingekomen van
dr. Montagne, dat ik den Secretaris
verzoek voor te lezen.
Aan den Raad der Gemeente
Gouda.
Edelachtbare Hoeren,
Naar aanleiding van het door Bur
gemeester en Wethouders van Gouda
aan Uwen Raad dato 22 Sept. 1919
gericht schrijven betreffende de be
noeming Heelmeester van Iterson-
Zikenhuis, hetwelk ook hem werd
toegezonden heeft de ondergeteeken-
de, zzonder er op in te gaan dat de
herinnering aan een gesprek bü de
deelnemejs daaraan natuurlijk kan
verschillen, de eer Uwen Raad mede
te deel en
dat, indien de Raad hem mocht be
noemen voor een gedeelte van zijn te
genwoordige functie, zooals door
Burgemeester en Wethouders wordt
voorgesteld, hij in de huidige omstan
digheden deze benoeming niet kan,
aanvaarden.
't Welk doende enz.,
Dr. A. MONTAGNE Iz
Gouda, 24.9.1919.
De VOORZITTER: Miine Heeren'
Naar aanleiding van dit schrijven
aan den Raad wil ik even mededee-
len, dat het voorstel om dr. Montagne
te benoemen tot verloskundige aan
het ziekenhuis zün oorsprong vond in
de omstandigheid, dat dienaangaande
in een ter zake gehouden conferentie
overleg gepleegd is n dat dr. Mon
tagne zich bü deze bespreking, welke
gevoerd is in aanwezigheid ook van
dr. Hoffman, persoonly'k bereid ver
klaard heeft die functie te aanvaar
den.
Wel heeft hü het voorbehoud ge
maakt, dat hü dientengevolge met
anderen wenschte te overleggen
maar in elk geval heeft hij persoon
lek daarin toegestemd, en wü hebben
ons bij de conferentie gesteld op het
st&npunt dat, wanneer een oplossing
gevonden was waarmede dr. Montag
ne zich persoonlük vereenigde en
wike hü persoonlük goedkeurde, het
toch bezwaarlyk te verwachten was,
dat hü zou ingaan op het oordeel van
anderen, die meenen dat hü zich
daarbü niet zou moeten nederleggon.
Tenslotte is dit toch geschied. B.
en W. hebben die mededeeling was
ook aan hen gedaan niettemin ge
oordeeld hun voorstel te moeten hand
haven. Zü meenen dat hel aanbeve
ling zal verdienen dr. Montagne tot
deze functie te benoemen; dat niet
alleen B. en W. maar ook de Raad
moeten doen blüken van hunne goe
de gezizndheid ten aanzien van dr.
Montagne.
Met het oog daarop is dit voorstel
gehandhaafd, ten einde dr. Montagnft
in de gelegenheid te stellen om, wan
neer hü eventueel door den Raad tot
de hier bedoelde functie wordt be
noemd, die benoeming al dan niet aan
te nemen.
De heer HOFFMAN: M. de V.!
Gaarne wil ik een enkel^ woord spre
ken teneinde te weerleggen de mee
ning, welke hier ter stede heerscht
alsof het onnoodig zou zijn in de toe
komst een afzonderlüke betrekking
voor de operatieve obstetrie te creëe-
ren voor ons ziekenhuis, alsof dat al
leen een hulpmiddel zou zijn geweest
teneinde tot den medischen vrede te
geraken. De zaak strikt anders. Ver
eerd door het vertrouwen van dezen
Raad met het nieuw ingestelde wet-
houdersohtp, waarvan ik thans de ti
tulaire* ben, heb ik gemeend, voor
zoover dat een mensch gegeven is.
eenigszins te mogen vooruitzien en
niet alleen te moeten blijven bjj den
dag van heden. En dan is het naa**
mijn bescheiden wyze van zien zoo
goed al* zeker, dat in de toekomstige
jaren, misschien reeds Mnnen zeer
korten tijd, een dergelyke post een
der belangrijkste in steden van deze
grootte zal sqil Waarom? Met het
oog op de Radenwet, het geheele sy
steem van de Raden van Arbeid, dal
ons land in 39 districten verdeelt, en
met het oog op de Ziektenwetten, het
zij dan de wetten-Talma, hetzü wel
ke wetten ook gewijzigd. Er zal een
streven zün in de toekomst om bin
nen het gebied van een Raad van Ar
beid, wat hier dus wil zeggen binnen
het gebied van 37 gemeenten zooveel
mogelük te bevorderen de centrale
behandeling van alle ziekenhuizen te
verplegen ingeschrevenen voor de a.s.
ziektenwetten, zooveel mogelük die
zieken te sturen naar het ziekenhuis
van de hoofdplaats van een dergelijk
district. Dat is hier dus de stad Gou
da. Nog hedenmorgen had ik een on
derhoud met den chirurgischen hoog
leeraar van de universiteit te Utrecht,
die het met mü eens was hü wist
het trouwens veel beter dan ik dal
de ziekenhuizen van de universitei
ten overladen zün, dat zü reeds te
klein zy'n, wanneer zij nauwelijks zijn
vergroot. Dat neemt ieder jaar toe
en waneer wy nu krijgen de zeer in
tensieve behandeling van de zieken
in de toekomst, dan zullen wü moe
ten hebben een decentralisatie voor
de behandeling van vele zieken bui
ten de groote univrsiteitstéden en
buiten de ziekenhuizen van de andere
groote steden van ons land, zooals in
dit geval Rotterdam en den Haag.
Terwille van de administratie van
den Raad van Arbeid de voorzit
ter van dieh Raad hier ter stede, de
medische adviseur van deze_ nieuwe
staatsvoorziening en meer menschen,
die in deze beweging zitten zy'n het
daarover eens en voor het medi
sche overzicht van alle in de toekomst
te behandelen zieken binnen het ge
bied van de Raden van Arbeid zal
het noodzakely'k zy'n die zieken naar
een hoofdplaats te zenden, waar in
dit district behalve Oudewater en
Schoonhoven de gemeente Gouda de
eenige belangrüke plaats is de ove
rige plaatsen in dit district zy'n plat
telandsgemeenten met een landbou
wende bevolking en waar in de
toekomst veel meer gynaecologische
en operatieve verloskundige gevallen
in de ziekenhuizen zullen worden be
handeld ik kan daarover niet in
zooveel ongetrouwde menschen aan
wezig zün dan tot nog toe, zü die
enkele vingerwy'zing voldoende om
ons allen de mogelykheid te doen in
zien, dat wü werkelük zullen komen
te staan voor de noodzakelijkheid van
een afzonderlijken post van obstetri-
cus aan het ziekenhuis van de hoofd
plaats van het gebied van een Raad
van Arbeid.
Daarom ben ik gekomen in de ver
gadering van B. en W. met het voor
stel, dat tevens bedoeld was als be
middelingsvoorstel, om Dr. Montag
ne uit te noodigen zich voor deze be
trekking beschikbaar te stellen. In
verband met zün zün van chirurg wil
ik niet spreken. Wanneer straks de
voordracht ter benoeming van een
heelkundige aan de orde komt, zal ik
het müne daarvan zeggen en daar
over kan ik thans dus zwügen, maar
dit wil ik eenvoudig mededeelen, dat
het dus ggen uit de lucht gegrepen
denkbeeld is om dezen post te schep
pen en dat ik in de toekomst heb wil
len zien. Ik wys op Schiedam, een
plaats van dezelfde grootte als Gouda,
waar reeds zulk een post bestaat, ter-
wül in andere plaatsen aan het ge-
meentely'k ziekenhuis een dergelijke
betrekking zal worden ingesteld. Ook
aan tal van particuliere ziekenhuizen
bestaat naast de betrekkin# van chi
rurg een dergely'ke post reeds sinds
jaar en dag.
De heer SANDERSNaar aanlei
ding van hetgeen de heer Hoffman
gezegd heeft wensch ook ik mijne
kennen.
Vooreerst wil ik erop wijzen, dat
de ziekenhuis-quaestie voor ons een
zeer moeilyke quaestie is, omdat wü
haar niet heelemaal medegemaakt
hebben. Thans worden wy ten aan-
zienswijze omtrent dit punt te doen
zien van deze aangelegenheid gesteld
voor een taak, die welbent niet zoo
moeilijk zou zy'n, indien wij b.v, de
geheime vergadering hadden mede
gemaakt en ok het geheim rapport
van meer nabü kenden.
Zooals ik de zaak zie gaat het
hoofdzakelijk hierom, draait de zie
kenhuis-quaestie voornamelijk hier
om: dr. Montagne voor het Zieken
huis te behouden.
Ik wil direct toegeven, dat hetgeen
dr. Hoffman zegt juist is: dat het in
de toekomst noodzakelijk zal zy'n dat
dergelijke positie van heelkundige in
het leven geroepen zal wordenmaar
wy' staan toch niet geheel los van den
persoon van dr. Montagne. Wy allen,
die de zaak gevolgd hebben, hebben
kunnen zien dpt alle pogingen in het
werk gesteld zy'n om hem, die al zoo
vele goede diensten, aan de stad en
a*fi het Ziekenhuis bewenen heeft, nu
niet buiten te sluiten en voor het Zie
kenhuis te behouden. Daarvoor zün
twee redenen volgens my. Ik doe hier
opmerken, dat ik voor myn persoon
spreekdit betreft geen partij zaak en
een ander, al behoort hy' tot eenzelf
de groep, kan daaromtrent zeer goed
een ai^ere opinie hebben.
Mijne, meening is. dat het van
groote waarde ?ou zy'n, indien wij dr.
Montagne voor het ziekenhuis kon
den behouden. Nu is er een Voorstel,
hetwelk er toe kan leiden om hem te
behouden, maar hij heeft persoonlijk
pertinent verklaard, dat hij een even-
tneele benoeming niet zou aannemen.
Het logisch gevolg is dus dat wy, on
danks uit voorstel, dr. Montagne toch
kwy't raken, en dan zijn we éven ver
als toen de Raad begon met de reor
ganisatie.
Ik zou dus den Raad in overwe
ging willen geven het voorstel sub A
le niet aan te nemen. Wanneer wü
dat voorstel wel aannemen en wü
gaan daarna over tot de benoeming
van een chirurg-gynaecoloog, waar-
bü dus dr. Montagne uitgeschakeld
wordt, omdat hij benoemd is als ver
loskundige ,dan zün wü dr. Montagne
in elk geval kwüt; dat staat als een
paal boven water; het resultaat van
de benoeming van dr. Montagne zou
nihil zijn, omdat hü pertinent ver
klaard heeft dat hy de benoeming
niet zal aanvaarden.
Ik weet wel, dat dr. Montagne in
de conferentie op Zondag te kennen
gegeven heeft, dat hjj de benoeming
wel zou aannemen, maar bü nader
inzien en na overweging, met zijne
collega's denkelijk per slot van re
kening moet hü zelf weten met wie
hij het wil uitmakenis hy' daarop
teruggekomen en wü willen dus, dit
voorstel aannemende," dr. Montagne
niet behouden.
Ik zou daarom aan den Raad in
overweging willen geven dit voorstel
niet te behandelen en het aan te hou
den. Wanneer dan later, zooals Dr.
Hoffman verwacht, de noodzakelijk
heid zal blüken om zulk een tituïai-
res aan te stellen, dan kan dat aan
de orde worden gesteld en kunnen
sollicitanten worden opgeroepen.
De heer VAN DER BRUG: M.
de V.! Ik ben het met den heer San
ders volkomen eens, dat de nieuwe
Raadsleden voor een uiterst moeilijk
ding staan. Het ware wenschelük ge
weest, indien de oude Raad die zaak
geheel mVde goede richting had afge
wikkeld, maar nu dat niet het geval
is geweest, nu de benoeming van een
heelkudige is opgeschort en een nieu
we oproeping heeft plaats gehad, is
de nieuwe Raad geroepen de zzaak af
te wikkelen, zü het in de goede rich
ting, maar op dit oogenblik staan wij
voor een uiterst moeielük geval.
Zooals de heer Montagne in zijn
adres zegt, wenscht hij een eventu-
eele benoeming op dit voorstel niet te
aanvaarden. Daardoor heb ik een
zwaar hoofd in de zaak, want wat zal
het gevolg zijn, wanneer wy' Dr. Mon
tagne benoemen voor de functie,
waarvoor dit voorstel hem bestemt7
Dr. Motagne zal dan bedanken en dan
zün wij hem kwüt. Daarvan moet
weer het gevolg zün dat kan niet
anders, want ik bekijk de zaak nu van
den practLschen kant een openlijke
concurré^Ke tusschen de wijkverple
ging en het Ziekenhuis en dan moe
ten wy' niet uit het oog verliezen, dat
Dr .Montagne in Gouda een zeer po
pulaire medicus is, die zeer zeker de
publieke meeting op zyn hand heeft.
Ik wil niet zeggen, dat wij ons op die
publieke meeiing altijd blind moeten
staren, maar toch kan zij voor de zie
kenhui saangelegenheden van groot
belang zün.
Daarbij koijit nog, dat de Goudsche
doktoren zi<h, om die uitdrukking
eens te gebruiken, solidair hebben
vèrklaard met Dr. Montagne, zoodat
wy' van die fcy'de krijgen de tegen
werking, althans in geer» geval de me
dewerking. Daaruit zal voortvloeien,
dat, als het kkn, zoo weinig mogely'k
patiënten naai* het Ziekenhuis komen.
Op de zaalpafënten zal dat misschien
niet zoo grooten invloed hebben, maar
de klassenpaLiënëteji en daarom
ging het by de reorganisatie-plannen
zullen wegttyven; die zullen naar
de Wijkverpleging gaan, of, indien
zy' dat niet venschen. naar Utrecht,
Leiden of waiu*heen ook om daar be
handeld te worden. Dat levert een
uitrest grootj meilykhcid op, waar
voor ik op ditioogenblik niet veel kans
zie een oplosing te vinden! maar al
leen zou ik lit willen vragen of er
geen mogeljkheid is, dat wy Dr.
Montagne opjde een of andere wyze
behouden. Iniverband daarmede wil
ik nog dit zedgen. Zooals het voorstel
hier lag, waslhet zeer toe te juichen,
vooral m*t fa*;, oog op het bemidde
lingsvoorstel van Dr. Hoffman, die
Dr. Montagne aan het Ziekenhuis
wilde verbinden en daarnaast een an
deren chirurg, benoemen, omdat dat
voor Gouda een enorme aanwinst
zou zy'n geweest. Het heeft echter zoo
niet mogen zyn en mem kan er Dr.
Montagne geen verwijt van maken,
dat hij het plan, zooals het daar lag,
in duigen heeft doen vallen. Voor
hem gelden andere motieven. Toen
hü te Haarlem die conferentie heeft
gehad, heeft dit plan hem mooi toege-
leken, maar hy heeft dit voorbehoud
gemaakt, dat hü er met zy'n collega'!
over zou spreken. Het gebeurt wel
meer, dat op het eerste gezicht een
voorstel mooi lykt, maar dat men er
bü nadere overweging van het voor
en tegen moeily'kheden in ziet.
Wat betreft zyne verhouding te
genover de andere collega's, men moet
niet vergeten, dat 3 of 4 sollicitanten
zich ter wille van dr. Montagne te
ruggetrokken hebben, toen zy' ver
nomen hadden hoe de stand van za
ken te Gouda was. Wat moeten nu
die collega's van dr. Montagnezeg
gen? Zy' moeten zeggen: hij heeft
ons leelük in ons hemd laten staan.
Dit moet wel de beweegreden voor
dr. Montagne geweest zün om zich
niet bereid te verklaren deze benoe
ming aan te nemen.
Wat moeten wy nu doen? Ik wil
vragen, of het niet mogelük zou zijn
dit punt te verdagen. Dit zal mis
schien ook moeilükheid opleveren,
maar eer wü verder gaan zou ik toch
willen wieten, of B. en W. geen kans
zien om die klip te ontzeilen.
De heer VAN DER WANTM. de
V. Hoewel ongaarne zie ik mü toch
verplicht om my opnieuw te begeven
in de discussie> welke hier reeds ge
durende een veel te langen tijd plaats
vindt, om eindelük te komen tot wat
wy' willen: een beteren toestand in
het Ziekenhuis.
Direct wil ik ojj den voorgrond
stellen, dat ik in dit opzicht geheel
verschil met den heer Sanders, dat
het behoud van dr. Montagne een
van de voornaamste punten van deze
zaak is. Ik meen, dat vooraan behoort
te staan de reorganisatie van het
Ziekenhuis, het verkrü'gen van een
goeden toestand in het Ziekenhuis,
een goede behandeling van de zieken,
de zorg, dat wü zeker weten dat de
personen, die de zieken moeten be
handelen, er altyd in voldoende mate
zullen zijnen dan moeten wy' daar
voor desnoods, in het belang vjan het
Ziekenhuis, eiken persoon voorbij
zien.
Op dit standpunt sta ik wat betreft
de reorganisatie van het Ziekenhuis.
Wanneer wü de geschiedenis er
van nagaan, dan weten wy' allen, dat
wat de chirurgische afdeeling aan
gaat ook zeer zeker verbeteringen
aan te brengen zyn. Wy' hebben ge
dacht en daartoe heeft de Raad
ook besloten om dat in de eersts
plaats te moeten doen door het vast
stellen van een instructie, welke be
tere waarborgen zou geven, dat de
aan het Ziekenhuis verbonden chi
rurg ook van een zoo groot mogelijke
waarde voor de zieken m die inrich
ting zou bly'ken te zün.
Die instructie is nu eenmaal vast
gesteld en op grond van die instruc
tie zün sollicitanten opgeroepen. Dr.
Montagne heeft by' voorbaat gewei
gerd zich aan die instructie te onder
werpen. Dus wanneer wy' op den weg
dien wy' op dit oogenblik; zün inge
slagen, voortgaan, dan lykt het my,
onmogelijk, ook als wy gelük de heer
Sanders wil voorstel A lo van de
agenda afvoeren, om dr. Montagne
bü het voorstel "sub 2o voor een even-
tueele benoeming in aanmerking te
laten komen, want wat geldt op dit
oogenblik voor punt lo van het voor
stel geldt ook voor punt 2owy' weten
dat dr. Montagne zich met die in
structie niet accoor^d kan verklaren.
In elk geval, houden wy dus vast
aan de instructie, die öoodig is om
een goeden chirurg in het Ziekenhuis
te hebben, dan weten wü ook op dit
oogenblik yooruit, dat dr. Montagne
zeer zeker zal bedanken.
Ik blyf er geheel en al buiten
daarop wensch ik den nadruk te leg
gen wat betreft den persoon;
daarom gaat het niet. Was het moge
ly'k dat dr. Montagne aan het Zieken
huis verbonden bleef; bleek het dat
züne capaciteiten voldoende waren
om hem opnieuw te benoemen, ik
zou er gaarne toe medegewerkt heb
ben maar op dit oognblik is dat an
ders.
De heer van der Brug doet het
denkbeeld aan de hand om de zaak
opnieuw te verdagen. Ik geloof dat
wü, als wy daarmede begonnen, In
derdaad zouden kragen een zaak zon
der eind. Wij weten er allen genoeg
vanhet duurt al lang genoqg, en het
voor de soUfdtantni in quaeatie ningen,
toch ook geen aangename pooitie om
zoo lang te moeten wachten. Ik zou
er dus in elk geval de voorkeur aan
geven deze zaak heden af te doen.
Wat betreft de vrees voor een
openlyke concurrentie tusschen het
Ziekenhuis en de Wükverpleging, ook
die geeft bij ray den doorslag niet.
Wanneer wy' in Gouda hebben een
ziekenhuis, waaraan goede krachten
verbonden zün en waarvan wü kun
nen aantoonen, dat daarin alles goed
verzorgd is, en willen de patiënten
dan toch naar de Wykverpleging of
een andere inrichting gaan, dan kun
nen wü dat niet tegenhouden. Trou
wens, wü zien in de grootere plaatsen
waar de meest modern ingerichte zie
kenhuizen zün, dat de particuliere
verpleging welig bloeit. Niet iedereen
wil rtaar een ziekenhuis en men prefe
reert dikwijls een bepaalden speciali
teit en een bepaalde inlichting.
Ook ik dacht in het belang van
Gouda, als er twee chirurgen aanwe
zig zün, want het is my bekend, dat,
wanneer de tegenwoordige chirurg
met verlof of ongesteld is, dit niet
anders kan z;jn dan in het nadeel van
de zieken in het Van Iterson-Zieken-
huis. In een stad als Gouda moet ook
in dergelijke gevallen kunnen worden
ingegrepen.
Alles bij elkander genomen, sta ik
op het standpunt ook gehoord het
advies van Dr. Hoffman dat wy
het voorstel van B. en W. moeten vol
gen om in de eerste plaats te benoe
men Dr. Montagne voor de afdeelin-
gen van het gesticht en voor de spe
ciale verloskunde en in de tweede
plaats een chirurg aan te stellen. Dr.
Montagne heeft dan nog de gelegen
heid om te overwegen wat hü in de
gegeven omstandigheden alsnog moet
doen. Er is altüd nog een kansje, dat
hü weer van idee verandert en er
weer een toenadering komt tusschen
de heeren doktoren wij hebben al
zooveel veranderingen medegemaakt
zoodat hü deze functie wel wil aan
vaarden. Doet hy dat niet, dan zyn
wy' nog evenver, maar dan hebben
wü althans de zekerheid, dat het zie
kenhuis niet zonder een goeden dhi-
rurg zit. En dat is venavond voor mif*
no. I, Dus, hoe de afloop ook zy, ik
wil de voordracht van B. en W. vol
gen en dan, lettende op de gevolgen,
zien welke houding wij hebben aan te
nemen.
De heer Dr. HOFFMAN: M. d. V.
Het lag aanvankelijk in mün voorne
men om eenigszins in een breede be
schouwing het vraagstuk in algemee-
nen zin met de vergadering te behan
delen, maar door de orde, welke onze
Voorzitter aan het debat heeft gege
ven, door eerst punt A. lo. te doen
behandelen, heb ik my in eerste in
stantie tot het maken van een enkele
opmerking, op dat punt betrekking
hebbend,e, beperkt, maar mün vrees
is niet ongegrond, dat dit debat niet
zal zün af te scheiden van het alge
meen inzicht over het geheele vraag
stuk. Daarom meen ik toch iets te
mogen zeggen ten einde als de be
trokken Wethouder eenige leiding te
kunnen geven aan het debat.
Wanneer ik myn gemoed liet heer-
schen, zou ik geen oogenblik aarze
len U voor te stellen met algemeene
stemmen Dr. Montagne te benoemen
als chirurg, gynaecoloog en obstetri-
cfus, de drie posten, welke hy op dit
oogenblik nog aan het Ziekenhuis be
kleedt. Waarom zeg ik: mijn ge
moed Omdat ik gedurende een reeks
van jaren collega Montagne ken als
een voortreffelyk chirurg, als een
voortreffelyk medicus. Hij heeft in
die uren, ik durf zeggen: in (Tie
plechtige uren, welke ik in myn ge
zin had gehad, waarin over den
mensch komt de gedachte, dat hy
moet overgaan van het aardsche, ver-
gankelüke leven tot een hooger, eeu
wig leven, zoowel mü als myn kind
by'gestaan. Alleen dat reeds zal U
doen gevoelen wat er in my omgaat,
waar wy' te doen hebben met een
man, dien ik niet genoeg kan danken
voor hetgeen hü heeft gedaan voor de
zieken, welke aan myn zorgen waren
toevertrouwd en welke chirurgische
hulp noodig hadden. Hy is niet ten
onrechte de man, wiens daden niet op
papier geschreven behoeven te wor
den, die geen staat van' dienst, ge
schreven door een mensch, behoeft
over te leggen, wiens chirurgische da
den zyn gegrifd in de harten van de
menschen in en rondom Gouda. Maar.
wanneer ik mün verstand laat heer-
schen dat is ook iets waard voor
een. Raadslid en een Wethouder
dan zeg ik: wü leven op dit moment
op den grondslag van een instructie,
die door den vorigen Raad is aan
vaard, en daarom wil ik als Wethou
der, dus als houder der wet en ook als
houder van de gemeentelyke verorde-
niet als eerste daad van be-^
leid voorstellen van dia instructie af
te wüken.
Dr. Montagne heeft zich zelf bui
ten de wet, buiten de verordening ge
plaatst. Welnu, dan kunnen wy' hem
niet benoemen.
Ik ben geen jurist, al ben ik ad
vocaat van St. Pieter, maar ieder
een zal my moeten toegeven, dat het
toch niet aangaat om nu maar een
verordening te gaan wijzigen, die pas
aangenomen is door een wettig geko
zen Raad, onzen voorganger. Wan
neer wy daarmede begonnen, dan zou
volgende week een ander komen met
een voorstel om een of andere veror
dening te gaan wyzigen en dan weder
een ander.
Ik weet, zoo iets kan soms noo
dig zyn, maar het is in dit geval niet
noodig. Waarom niet? Qmdat de tü'd
komt, dat er hier ter stede 2 chirur
gen moeten zyn, om dezelfde reden
als ik straks aangegeven heb wat be
treft de obstetrie. Wanneer een
maal de Zieken wet in werking zal zün,
dan zal juist op chirurgisch gebied:
op orthopedisch gebied, op chirur-
gisch-tuberculeus gebied, kortom op
het gansche gebied van de heelkunde,
dermate een toevloed van patiënten
komen naar het Ziekenhuis van de
hoofdplaats van het district Gouda
van de Raden van Arbeid, dat er 2
chirurgen noodig zullen zyn.
Thans is het zoo gesteld. Wanneer
er een chirurg afwezig is, dan houdt
men n^deze gemeente zyn hart vast.
Het is deze week voorgekomen, dat
ik midden in den nacht een zeer ern
stig geval had, dat met den dood had
kunnen afloopen: de man moest ge
opereerd worden, maar er was geen
chirurg. Met God's zegen is het ech
ter gelukt den patiënt te redden.
Zoo iets kan zich herhaaldelijk
voordoen. Dus juist ter wille van de
hygiënische verzorging van de bevol- i
king hebben wy' in de naaste toe
komst 2 chirurgen hier ter stede noo
dig.
Wanneer dr. Montagne zegt: ik wil
chirurg zün van het Ziekenhuis, dan
zullen wy' hem met open armen ont
vangen, al zou my' dat vreeselÜk spü-
ten voor het voortreffelyke Zieken
huis van de nooit volprezen Wy'kver-1
pleging, maar 1 chirurg voor 2 ge- I
stichten kan op den duur niet getole-
reerd worden. Dat heb ik heden nog
van een hoogleeraar in de heelkunde
vernomen. Daar wordt het werk te
druk voor.
Wanneer de toestand zoo is en dr.
Montagne waarin hü van stand
punt gelijk heeft - zich niet aan de
instructie, zooals zy nu luidt wenscht j
te onderwerpen, zit er voor ons niets
anders op dan het vraagstuk niet met
het gevoel maar met het verstand op
te lossen.
Wij zy'n gedwongen een ander te
nemen dan dr. Montagne, hoewel ik I
meen, dat hy' als voortreffelyk chi
rurg voor ons de meest aannemelijke
en meest sympathieke medicus in dit
opzicht hier zou zy'n.
De heer SANDERS: M. d. V. Naar
aanleiding van hetgeen de heeren
van der Want en Hoffman gezegd I
hebben, wil ik nog een enkel punt ter I
sprake brengen.
De zaak stellende zooals zy' wezen I
moet, wil ik verklaren, dat het bü mü I
niet om het persoon ly'ke gaat. Ik stel I
op den voorgrond, dat het belang van I
het Ziekenhuis hier no. 1 moet zy'nI
maar juist omdat dr. Hoffman hier I
den persoon van dr. Montagne zoo op
den voorgrond heeft gesteld als een
bekwaam chirurg, meen ik te mogen
zeggen, dat het juist een groote aan
winst voor het Ziekenhuis zou zün
als zulk een bekwaam man aan die
inrichting verbonden werd.
De bekwaamheid van dr. Montagne
is, voor zoover ik heb kunnen na
gaan, niet in het geding gekomen;
daarom ging het niet. Dus wanneer
ik den persoon van dr. Montagne naar
voren breng, dan doe ik dat omdat no.
een by my is het belang van het Zie
kenhuis, en daaraan zit naar myh ge
voelen onomstootely'k vast dr. Mon
tagne.
Het persoonlyke schakel ik dus ook
u»t, maar als wy toch de zaak moeten
Kaan reorganiseeren, dan trachten
doen °P de best m°£elÜke wyze xe
Nu weet ik wel en dat is een I
argument, waarvoor ik wellicht zal
m p ^Üken dat door den vori"
aad n°K pas een nieuwe instruc- I
ast, dat wy als nieuw gekozen Raad
LVan die instructie een ge- I
handeh'ng moeten gaan aoen
7»^Üle?e ï^wiet accoord gaan. Het
dat ^ekomst meer ffebeuren,
maatvoJ i8^n afSetreden college een
S025 ,8 *etroffen' die aan een
mS C°JIege niet sympathiek is,
d~n het toch zeker aan
6 meuw gekozenen vry' om die een
maal vastgestelde instructie te wyzi
gen. En nu ben ik het met dr. Hoff
man volkomen eens, dat hier in de
toekomst de aanwezigheid van twee
chirurgen noodzakelyk zal blüken,
want ons medelid de heer van der
Brug zal het kunhen getuigen hoe
diens vrouw, aan wie een klein onge
val was overkomen, naar Utrecht
moest worden vervoerd, omdat de Cjhi-1
rurg niet aanwezig was. Maar, wan
neer wy dit voorstel, zooala het daar
ligt, aannemen, krygen wy dan twee
I chirurgen? Ik zeg: neen! wü krygen
dan aan het Ziekenhuis geen twee chi
rurgen, want dr. Montagne zal bedan
ken en dan houden wy alleen Dr.
Steffelaar over. De kwestie wordt
dus niet opgelost.
De heer HOFFMANIk bedoel niet
twee chirurgen aan één ziekenhuis,
maar in de stad.
De heer SANDERSIk dacht, dat
het ging over twee .chirurgen aan het
Ziekenhuis, maar nu gëvoel ik, dat I
er twee chirurgen in de stad zqllen I
komen. Er moet evenwel verband I
zün tusschen die twee; zy moeten I
ejkander assisteeren pn zal dat dan I
gebeuren? Wanneer dr. Montagne I
niet hi aanmerking kan komen voor I
I deze functie en daarvoor een ander
wordt benoemd, zal hy dan zyn mede
werking gaan verleenen aan het %%-
I kenhuis? Dat is voor my nog een
vraag, want dr. Montagne zal zich
dan geheel aan de Wükverpleging ge
ven. Nu is er nog geen sprake van
concurrentie, want, zooals ik vér-
nomen heb, zyn aan de Wy'kverple-
I ging slechts 6 of 7 bedden en een in-
I richting van dien aard kan niet n|et
I een ziekenhuis concurreeren, maar de
I zaak wordt dan anders, als dr. Mon-
I tagne zich daaraan geheel gaat gevén,
zal, naar ik onderstel, in de naaste I
toekomst die inrichting worden uit
gebreid. Wy' zullen dus twee groote
instellingen krü'gen en nu is er in de
vorige vergaderingen, waarin ik niet
tegenwoordig was, geschermd met
cijfers om aan te toonen, dat het Zie
kenhuis finantieel achteruitging, en I
gezegd, dat daarom de reorganisatie I
was ter hand genomen. Wat zullen I
wü nu bereiken Dat door het duwen I
van dr. Montagne in een andere in- I
richting de concurrentie grooter I
wordt. r 1
De capaciteiten van dr. Montagne
zün buiten het geding gebleven. Ik
ken de geheime rapporten niet, Ik
heb de geheime zitting niet büge-
woond en weet dus niet waarom dr.
Montagne niet voor een eventueéle
benoeming in aanmerking is geko
men. Men zal zeggen: omdat hy de in
structie niet wilde accepteeren, Welke j
door den Raad was vastgesteld. Dat
is het kardinale punt, maar door de
aanneming van punt A lo. bereiken
wjj niet, dat Dr. Montagne er toe ge
bracht wordt op zün besluit terug te
komen en die instructie wel te aan
vaarden. Als punt A lo. is afgedaan,
gaan wy over tot de behandeling van I
I het volgend punt en l>enoemen wij I
een chirurg. Het is voor ons, die ta- I
melijk leeken zyn op dit gebied, een I
ingewikkelde zaak en zeer moeilyk I
te beoordeelen wat voor een inrich- I
ting als het Ziekenhuis goed is. Ik I
zou gaarne willen hooien hoe andere I
heeren er over denken. Is het mo- I
gelijk, dat wy' die instructie gaan wfa'- I
zigen 1
De VOORZITTER: Op de vraag
van den heer Sanders moet ik in ont-
kennenden zin antwoorden. Het is
wel mogelük, maar met het oog op
het beginsel van vastheid in verorde
ningen, welke de Raad maakt, met
het oog op de continuïteit daarin, zoo
als de heer Hoffman heeft gezegd, is
I het van dringend belang, dat niet in
I de eene vergadering een verordening
I wordt vastgesteld en deze weer in een j
I andere direct wordt gewy'zigd.
I Spoedige wüziging kan noodig zün,
I wanneer de ervaring geleerd heeft,
I dat er fouten in voorkomenmaar
deze verordening is per slot van re
kening nog niet eens in toepassing
geweest en dan zou men haar reeds
willen gaan wyzigen.
Er is in deze discussie gesproken
I van uitstel, maar dat zou ik toch drin-
gend, willen ontraden. Deze geheele
zaak van de reorganisatie heeft reeds
zooveel tü'd in beslag genomen, heelt
reeds zoovele gemoederen in be we
aring gebracht, dat het inderdaad
meerman dringend noodig: wordt, dat
er een eind aan komt. Wilde men de
instructie weder gaan wijzigen, dan
zou dat noodzakelük uitstel tnet zich
moeten brengen.
Vooreerst komt die wyziging van
de instructie niet op de agenda voor;
zy zou dus per slot van rekening inge- I
volge het Reglement van Orde eerst
na afdoening van de andere punten
der agenda aan de orde kunnen ge
steld worden. Maar verder, aangezien
het reglement van het Ziekenhuis be
paalt, dat over de instructie gehoord
moeten worden de geneesheer-direc-
teur en het college van regenten van j
het Ziekenhuis, sou eerst dergelyke
I wüziging aan het oordeel van den ge-
I neesheer-directeur en van genoemd
I college moeten worden onderworpen.
Du» in deze vergadering is een
I wyzing der instructie practisch on-
mogelyk.
Ik herhaal, dringend noodig wordt
het, dat aan deze zaak, welke reeds
zoolang zoovele gemoederen in bewe
ging gebracht heeft, een einde komt.
Ik houd my ervan overtuigd en
ik zou zoo gaarne de heeren daarvan
doordringen dat, waar de voorstel
len gedaan zün door B. en W. op sd-1
vies vaq het college van Regenten, er I
toch geene enkele andere beweegre-1
den voorgezeten! heeft dan om de I
zaak van het Ziekenhuis, dat van zyn I
eerste bestaan af tot nog toe een ly-
densgeschiedenis geweest is, geleide-
lük in betere banen te leiden.
Wy meenen nu, dat wy' daarin zul
len slagen, wanneer men met ons
voorstel wil medegaan.
Dr. Hoffman heef* wat betreft de
sollicitatie van dr. Montagne als chi
rurg zeer terecht opgemerkt, dat
deze naar de betrekking van chirurg
aan het Ziekenhuis, zooals die functie
na de reorganisatie zal worden, feite
lijk niet solliciteert; als zoodanig is
hy' buiten aanmerking gebleven. Ten I
I einde nu dr. Montagne ook nog voor
I het Ziekenhuis te kunnen behouden,
I is dit voorstel gedaan. Hy heeft wel
I is waar geschreven, dat hy die func-
I tie niet zal aannemen, maar toch we-
I ten dr. Hoffman en ik, dat by de be-
I spreking welke gehouden is dr. Mon
tagne verklaard heeft, dat hy per
soonlijk bereid was de functie te
1 aanvaarden. Ik heb dan nog steeds I
goeden moed, dat dr. Montagne, wan-1
neéi* de Raad hem benoemt en wan-1
neer van de zyde der Raadsleden in I
het licht gesteld wordt het groote be-1
I lang, dat de benoeming door hem I
wordt aangenomen, bereid gevonden
zal worden de functie te aanvaarden.
Wy' zullen daarmede bereiken
het groote belang daarvan is reeds in
het licht gesteld dat wü te Gouda
2 chirurgen zullen krygen, iets wat
dringend noodig is.
By afwezigheid van dr. Montagne
is de toestand hier steeds kritiek.
Wü hebben getracht om daarin te
voorzien door met chirurgen van el-
ders een overeenkomst aan te gaan,
I wa&rbjj zy zich zouden -verplichten
I om, wanneer de nootf aan den man
I was, hier een operatie te komen ver-
I richtenmaar geen chirurg heeft zich
vast willen verbinden. Zy hebben hun
eÜfea werkkring en zeidenwanneer
wü in onze ^woonplaats werk hebben,
kunnen wü onp niet verbinden om I
naar Gouda te komen.
I Zoo blyft de toestand by' afwezig-1
heid van dr. Montagne steeds precair. I
Dr. Hoffman kan met my' getuigen,
dat by het onderhoud, hetwelk te
Haarlem plaats gevonden heeft, het
door de beide chirurgen uitdrukkelyk
besproken is. Wy' waren daar zoo na
tot elkander gekomen, dat alles tot in
de kleinste by zonderheden tusschen
de beide chirurgen geregeld was en
dat men daar ook gesproken heeft
van elkander te vervangen en helpen
in geval van afwezigheid. En naèr
aanleiding van wat de heer Sanders
over dit punt heeft gezegd, zou ik i
niet aarzelen om te verklaren, dat
beide heeren, die aan die bespreking
hebben deelgenomen, hoog genoeg
I van karakter zün om niet de zieken
I het slachtoffer te laten worden omdat
I zy' samen het niet eens zyn. I
L Met het oog daarop moet ik dan
toch in overweging geven om punt
A lo. af te doen en in de eerste plaats I
over te gaan tot de benoeming van
een verloskundige.
De heer VAN DER BRUG: M. de
V.! Er is gezegd, dat Dr. Montagne
zich met het oog op zü« sollicitatie
buiten de wet had gesteld, maar ik
zou willen vragen wat hij anders kon
doen in dit geval? Hy' heeft een voor
behoud gemaakt. Ik heb zelf tot hem
I gezegd, dat hy gevaarlijk werk deed
jen zyn sollicitatie niet voor behan- j
(deling vatbaar maakte, maar daar-
I tegenover staat, dat, wanneer hü
1 bloot gesolliciteerd had, zooals de an-
Jdere heeren, gezegd had kunnen wor-
I den dat dr. Montagne met de instruc-
I tie instemde. Dr. Montagne is in een
I uiterst moeielyke situatie geweest en
hy kon haast niet anders.
Er is in de vergadering van 26 I
Augustus gezegd, dat men met deze I
zaak voorwaarts moest en haar tot I
I een einde brengen. Ik kan daarmede
geheel instemmen, maar IJc voeg er
aan toe: in de goede richting. Wanneer
echter mocht blüken, dit men wel
voorwaarts ging, maar niet in de
goede richting, zou het dan erg syn,
dat jnan een stap op *ün weg- terug
ging teneinde zoodoende tot eéh goed
besluit te komen? Er wordt beawaar
gemaakt tegen een wüziging van de
instructie en ik ben het met de hee
ren eens, dat het moeielyk gaat om j
een pas vastgestelde instructie twee
(vergaderingen later weer te wyzigen
maar hier is het een bü*onder geval.
Vooreerst is die instructie door den
ouden Raad vastgesteld en van de 19
leden, die toen den Raad vormden,
zijn er 11 niet teruggekomen in den
nieuwen Raad, wat een heel groot ver- I
schil geeft, als men spreekt van be-1
zwaar. Bovendien is die instructie met I
10 tegen 8 stemmen aangenomen, wat I
wil zeggen, dat zü lang niet de in-1
stemming had van den geheelen Raad. I
I Waar gesproken is van twee chi-1
rurgen in de stad, wil ik wel yerkla- I
ren, dat ik, hoorende dat een schik-1
king was getroffen, dat Dr. Montag-1
ne aan het Ziekenhuis verbonden I
bleèf en wy' een nieuwen chirurg
kregen, dit een kostelyk plan vond,
waarmede niet alleen het Ziekenhuis,
maar ook alle ingezetenen in geval
van nood gebaat zouden zijn, want ik
acht het noodzakelük, dat er twee!
I chirurgen in de stad zijn. Ik heb dat I
Izelf gevoeld, toen onlangs een van de
lieden van myn geain een ongeval
Ioverkwam; gelukkig was er niet di-
Irecte chirurgische hulp noodig, magr,
I als dat wel het geval ware geweest,
(had ik voor een moeielük geval fe-
I staan. Nu wordt er gezegd, dat gden
I andere chirurg is te krygen, maar
|Dr. Montagne heeft my verklaard,
[dat, als er dringend hulp noodig is,
b.y. in geval van besloten koliek of
[blinde darm ontsteking, twee chirur
gen te Rotterdam bereid zün dlréct j
te komen, als zü per auto worden ge
haald. Dat groote bezwaar is du# on
dervangen, maar ik ben ei* voor dm
zoo mogelyk twee chirurgen in de
stad te hebben. Dit mag echter niet
gebeuren door Dr. Montagne op zyde
te zettendat is niet de weg, hoe
wenschelyk het ook is twee chirijr-
Igen hier te krügen.
Er is gesproken van een lydensge-
schiedenis en gezegd, dat deze zaak
vanavond afgehandeld moest worden.
Ik ben het daarmede eens, maar
toch is dat wel een beetje zware eisch
voor den nieuwen Raad, als wü nagaun
dat de oude Raad 2% jaar over de j
behandeling van die reorganisatie- j
I plannen "heeft gedaan, te meer waar
I blijkt, dat wü in een verbazend
I groote moeielykheid zitten.
De VOORZITTER: Het wil mü
I voorkomen, dat de zaak langzamér-1
(hand voldoende toegelicht is. Alleen
I nog een kort woord aan het adres v*n
den heer van der Brug.
Met veel genoegen heb ik uit zijn
mond vernomen, dat de oplossing,
welke door B. en W. was voorgesteld I
door hem zeer wordt toegejuicht. Dat
was ook inderdaad de oplossing.
Wanneer er nu bezwaren tegen rij
zen, dan is het niet omdat B. en W.
in eenigerlei opzicht hunne meeniag
gewy'zigd hebben, maar omdat dr
Montagne teruggekomen is op zün
aanvankelüke bedoeling om met het
voorstel van B. en W. mede te gaan.
I Persoonlük heeft hü zich er mede
Ivereenigd. Dus dan zou ik zeggeo:
Ihet is toch aangewezen dat beproefd
I worde rir. Montagne te bewegen -
len wanneer blijkt, dat men dr. Mon-
I tagne op die wüze wenscht te behou-
Iden voor het Ziekenhuis, dan zal hy
daarvoor niet geheel onontvankelijk
zün de benoeming welke naar ik
[hoop de Raad zal doen te aanvaarden.
Dan zal ik heb het van verschil- j
lende heeren mogen hooren een
oplossing gegeven zyn aan het vraag
stuk, dat zoo moeilyk tot oplossing te
brengen is.
I Ik geef thans in overweging tot j
stemming over te gaan.
Wordt benoemd met algemeene
(18) stemmen dr. A. MONTAGNE
Izn.
De VOQRZITTER: Met genoegen
constateer ik, dat dr, Montagne met
j algemeene stemmen benoemd is. Ik
Ihoop, dat dit op zyne definitieve be-
I slissing van invloed zal zün en fic
I spreek tevens de hoop uit, dat de le-
Iden die dr. Montagne meer persoon
lük van npbU kennen niet zullen na
laten om ook in dit opzicht hun in
vloed ten goede aan te wenden.
Aan de orde:
D« benoeming van een chirurg-gynaecn-
loog a-tn het Van Iteraon-Ziekenhuia.
De VOORZITTER: Aangezien my
gebleken is dat men de door B. en W.
opgemaakte aanbeveling wenscht te
[bespreken; zou ik in overweging wil-
ilen geven om, waar die bespreking
uit den aard der zaak van meer ver-
trouwelykn aard zal zün, de deuren
te sluiten.
STEMMEN: Neen, neen!
De heer HOFFMAN: Ik sal maar
alle» mededeelen.
De hear VAN DER WANT: Hft
is, geldof ik, de bedoeling van Dr.
.Hoffman om te spreken over de ca-
I paciteiten van de sollicitanten of heb
lik dat mis?
I De heer HOFFMAN: Hoe kun-
Inen de heeren anders een oordeel vel-
[len?
De heer VAN DER WANT: Als
een benoeming moet plaats hebben,
onderzoeken w(j altüd aan wien der
sollicitanten wü de voorkeur moeten
L geven en wy doen dat dan op
r onze manier en naar ons beste we
ten. Indien Dr. Hoffman nu meent,
aan deze voordracht nog het een of
ander te moeten toevoegen, dan moet
hy dat weten.
I De VOORZITTER: Ik wil naar
aanleiding daarvan en van mün voor
stel nog even in het midden brengen,
dat mÜ in verband met de mogelüke
besprekingen, welke over dit punt
zouden worden gevoerd, is verzocht
ik heb dat ook gedaan den
nieuwbenoemden geneesheter-direc-
teur Dr. Cleyndert te vragen ten
tyde van de benoeming aanwezig te
zyn om zoo noodig inlichtingen te ge
ven, Dat is my uitdrukkelyk verzocht
door u, mynheer Hoffman, niet
waar?
De heer HOFFMAN: Ja, M.'d. V.
De heer KNUTTEL: M, d. V. Ik
kan mü de 2aak nu niet meer begrü-
pen, Wü hebben de geheele discussie
gevoerd; wü hebben gesproken over
den verloskundige en over den chi
rurg, wü zün nu toch aan het einde
van onze beraadslagingen? Nu is het
nog wel mogelük de capaciteiten van
den een of anderen sollicitant naar
voren te brengen, maar de stukken
hebben de Randsteden ter Inzage ge
legen en waarom zullen wü de zaak
nu weer gaan bespreken Iedereen
weet het is geen geheim dat er
de laatste dagen in Gouda een be
spreking van deze zaak heeft plaats
gehad, waaraan iedereen heeft deel
genomen, zoodat ik u de verzekering
kan geven, dat de leden van den Raad
tot in de fünste puntjes op de hoogte
zü'n van de stukken, welke ter visie
hebben gelegen, en van de rapporten,
welke omtrent deze zaak zün inge
komen. Ik zie dan ook niet in waarom
nu nog in den Raad over personen
moet worden gesproken.
De heer HOFFMANEr zün nieu
we stukken in het geding gekomen,
welke gü niet hebt gezien.
De heer VAN DER WANT: Dan
was het de plicht Van B. en W. ge
weest te zorgen, dat wü 'die stukken
wel kenden.
De heer HOFFMAN: Dat kon
niet, want ik heb ze pas een uur in
handen.
De VOORZITTER: Ik wensch even.
mede te deeien, dat de heer Hoffman
zich de gegevens, welke hü in handen
heeft, heeft verschaft en dat B. en
W. er nu pas mede in kennis worden
gesteld.
De heer HOFFMAN; Neen, M, d.
V„ bij Jen aanvang van de vergade
ring heb ik U er mede in kennis ge
steld.
I De VOORZITTER: Ik bedoel met
„nu" dezen avond, dat wü gekomen
zün om te vergadelen. In elk geval
is mü verzocht te bevorderen, dat dr,
Cleyndert hier aanwezig zou zün ten
einde de door hem ingewonnen inlich
tingen te kunnen mededeelen en daar
aan heeft deze gevolg gegeven.
Hü heeft een aantal blieven,
welke uit den aard der zaak
hem zün gegeven als zeer ver-
trouwelük en nu is het toch
voor de heeren te begrüpen, dat,
wanneer men volledig wenscht inge
licht te zü», Dr. Cleyndert inlichtin
gen, welke hem als zeer vertrouweiük
zün verstrekt, niet aan de openbaar
heid mag prüs geven. Dat gaat een
voudig niet en vandaar mün denk
beeld om het aldus te doen.
De heer KNUTTEL: M. d. V. Ik
wensch te verklaren, dat ik geen ge
heime zitting over deze zaak wil hou
den. Ik -heb daarvan reeds zooveel
onaangenaamheden gezien, dat ik
daaraan niet meer kan meedoen.
De VOORZITTER. Dan stel ik
voor tot stemming over te gaan.
De heer VAN GALENM-.d. V. Al
vorens tot de stemming overgegaan
wordt wensch ik een enkei woord in
het midden te brengen naar aanlei
ding van den brief van den heer
Cleyndert aan het college van Regen
ten, dat hem verzocht had zpn oor
deel over de sollicitanten te doen ken
nen.
In dat achrüven worden bespraken
een drietal sollicitanten: de heeren
Steffelaar, van Nieuwenhuizen en dr.
Montagne.
"Ik moet verklaren, dat ik het niet
erg tactvol van Regenten gevonden
heb om een man ais de heer Cleyndert,
die pas aan het Ziekenhuis verbonden
is, een oordeel te laten vellen over de
benoeming van een chirurg.