Di Zntahuis-lliiriiiititii. *s' ^aar zit dl18 aan I De benoeming van den heelkundige en van den chirurg-gynaecoloog. WU ontvingen het uitgewerkte stenogram van de zitting van den Goudachen Ge meenteraad van 26 September j.l. en druk ken nu kier «I de discussies, zooais die near aanleiding van de vooretellen van B. en W. in anke de benoeming van den heelkun dige en den chirurg-gynaecoloog van het Van Iteraon-Ziekenhuis zijn gevoerd. Aan de orde I>e benoeming van den Heelkundige van het Van Iteraon-Ziekenhuis. De VOORZITTER: In de eerste plaats breng ik in behandeling het voorstel van B. en W. sub A le, lui dende „den heer „Dr. A. Montagne Izn., alhier, op te dragen ingaande 1 Oc tober a.s. de verloskundige en opera tieve verloskundige verrichtingen by' patiënten in het Van Iterson-Zieken- huis en de heelkundige praktijk by de gestichten, alhier, een en ander op een jaarwedde van 1500. Er is nu een adres ingekomen van dr. Montagne, dat ik den Secretaris verzoek voor te lezen. Aan den Raad der Gemeente Gouda. Edelachtbare Hoeren, Naar aanleiding van het door Bur gemeester en Wethouders van Gouda aan Uwen Raad dato 22 Sept. 1919 gericht schrijven betreffende de be noeming Heelmeester van Iterson- Zikenhuis, hetwelk ook hem werd toegezonden heeft de ondergeteeken- de, zzonder er op in te gaan dat de herinnering aan een gesprek bü de deelnemejs daaraan natuurlijk kan verschillen, de eer Uwen Raad mede te deel en dat, indien de Raad hem mocht be noemen voor een gedeelte van zijn te genwoordige functie, zooals door Burgemeester en Wethouders wordt voorgesteld, hij in de huidige omstan digheden deze benoeming niet kan, aanvaarden. 't Welk doende enz., Dr. A. MONTAGNE Iz Gouda, 24.9.1919. De VOORZITTER: Miine Heeren' Naar aanleiding van dit schrijven aan den Raad wil ik even mededee- len, dat het voorstel om dr. Montagne te benoemen tot verloskundige aan het ziekenhuis zün oorsprong vond in de omstandigheid, dat dienaangaande in een ter zake gehouden conferentie overleg gepleegd is n dat dr. Mon tagne zich bü deze bespreking, welke gevoerd is in aanwezigheid ook van dr. Hoffman, persoonly'k bereid ver klaard heeft die functie te aanvaar den. Wel heeft hü het voorbehoud ge maakt, dat hü dientengevolge met anderen wenschte te overleggen maar in elk geval heeft hij persoon lek daarin toegestemd, en wü hebben ons bij de conferentie gesteld op het st&npunt dat, wanneer een oplossing gevonden was waarmede dr. Montag ne zich persoonlük vereenigde en wike hü persoonlük goedkeurde, het toch bezwaarlyk te verwachten was, dat hü zou ingaan op het oordeel van anderen, die meenen dat hü zich daarbü niet zou moeten nederleggon. Tenslotte is dit toch geschied. B. en W. hebben die mededeeling was ook aan hen gedaan niettemin ge oordeeld hun voorstel te moeten hand haven. Zü meenen dat hel aanbeve ling zal verdienen dr. Montagne tot deze functie te benoemen; dat niet alleen B. en W. maar ook de Raad moeten doen blüken van hunne goe de gezizndheid ten aanzien van dr. Montagne. Met het oog daarop is dit voorstel gehandhaafd, ten einde dr. Montagnft in de gelegenheid te stellen om, wan neer hü eventueel door den Raad tot de hier bedoelde functie wordt be noemd, die benoeming al dan niet aan te nemen. De heer HOFFMAN: M. de V.! Gaarne wil ik een enkel^ woord spre ken teneinde te weerleggen de mee ning, welke hier ter stede heerscht alsof het onnoodig zou zijn in de toe komst een afzonderlüke betrekking voor de operatieve obstetrie te creëe- ren voor ons ziekenhuis, alsof dat al leen een hulpmiddel zou zijn geweest teneinde tot den medischen vrede te geraken. De zaak strikt anders. Ver eerd door het vertrouwen van dezen Raad met het nieuw ingestelde wet- houdersohtp, waarvan ik thans de ti tulaire* ben, heb ik gemeend, voor zoover dat een mensch gegeven is. eenigszins te mogen vooruitzien en niet alleen te moeten blijven bjj den dag van heden. En dan is het naa** mijn bescheiden wyze van zien zoo goed al* zeker, dat in de toekomstige jaren, misschien reeds Mnnen zeer korten tijd, een dergelyke post een der belangrijkste in steden van deze grootte zal sqil Waarom? Met het oog op de Radenwet, het geheele sy steem van de Raden van Arbeid, dal ons land in 39 districten verdeelt, en met het oog op de Ziektenwetten, het zij dan de wetten-Talma, hetzü wel ke wetten ook gewijzigd. Er zal een streven zün in de toekomst om bin nen het gebied van een Raad van Ar beid, wat hier dus wil zeggen binnen het gebied van 37 gemeenten zooveel mogelük te bevorderen de centrale behandeling van alle ziekenhuizen te verplegen ingeschrevenen voor de a.s. ziektenwetten, zooveel mogelük die zieken te sturen naar het ziekenhuis van de hoofdplaats van een dergelijk district. Dat is hier dus de stad Gou da. Nog hedenmorgen had ik een on derhoud met den chirurgischen hoog leeraar van de universiteit te Utrecht, die het met mü eens was hü wist het trouwens veel beter dan ik dal de ziekenhuizen van de universitei ten overladen zün, dat zü reeds te klein zy'n, wanneer zij nauwelijks zijn vergroot. Dat neemt ieder jaar toe en waneer wy nu krijgen de zeer in tensieve behandeling van de zieken in de toekomst, dan zullen wü moe ten hebben een decentralisatie voor de behandeling van vele zieken bui ten de groote univrsiteitstéden en buiten de ziekenhuizen van de andere groote steden van ons land, zooals in dit geval Rotterdam en den Haag. Terwille van de administratie van den Raad van Arbeid de voorzit ter van dieh Raad hier ter stede, de medische adviseur van deze_ nieuwe staatsvoorziening en meer menschen, die in deze beweging zitten zy'n het daarover eens en voor het medi sche overzicht van alle in de toekomst te behandelen zieken binnen het ge bied van de Raden van Arbeid zal het noodzakely'k zy'n die zieken naar een hoofdplaats te zenden, waar in dit district behalve Oudewater en Schoonhoven de gemeente Gouda de eenige belangrüke plaats is de ove rige plaatsen in dit district zy'n plat telandsgemeenten met een landbou wende bevolking en waar in de toekomst veel meer gynaecologische en operatieve verloskundige gevallen in de ziekenhuizen zullen worden be handeld ik kan daarover niet in zooveel ongetrouwde menschen aan wezig zün dan tot nog toe, zü die enkele vingerwy'zing voldoende om ons allen de mogelykheid te doen in zien, dat wü werkelük zullen komen te staan voor de noodzakelijkheid van een afzonderlijken post van obstetri- cus aan het ziekenhuis van de hoofd plaats van het gebied van een Raad van Arbeid. Daarom ben ik gekomen in de ver gadering van B. en W. met het voor stel, dat tevens bedoeld was als be middelingsvoorstel, om Dr. Montag ne uit te noodigen zich voor deze be trekking beschikbaar te stellen. In verband met zün zün van chirurg wil ik niet spreken. Wanneer straks de voordracht ter benoeming van een heelkundige aan de orde komt, zal ik het müne daarvan zeggen en daar over kan ik thans dus zwügen, maar dit wil ik eenvoudig mededeelen, dat het dus ggen uit de lucht gegrepen denkbeeld is om dezen post te schep pen en dat ik in de toekomst heb wil len zien. Ik wys op Schiedam, een plaats van dezelfde grootte als Gouda, waar reeds zulk een post bestaat, ter- wül in andere plaatsen aan het ge- meentely'k ziekenhuis een dergelijke betrekking zal worden ingesteld. Ook aan tal van particuliere ziekenhuizen bestaat naast de betrekkin# van chi rurg een dergely'ke post reeds sinds jaar en dag. De heer SANDERSNaar aanlei ding van hetgeen de heer Hoffman gezegd heeft wensch ook ik mijne kennen. Vooreerst wil ik erop wijzen, dat de ziekenhuis-quaestie voor ons een zeer moeilyke quaestie is, omdat wü haar niet heelemaal medegemaakt hebben. Thans worden wy ten aan- zienswijze omtrent dit punt te doen zien van deze aangelegenheid gesteld voor een taak, die welbent niet zoo moeilijk zou zy'n, indien wij b.v, de geheime vergadering hadden mede gemaakt en ok het geheim rapport van meer nabü kenden. Zooals ik de zaak zie gaat het hoofdzakelijk hierom, draait de zie kenhuis-quaestie voornamelijk hier om: dr. Montagne voor het Zieken huis te behouden. Ik wil direct toegeven, dat hetgeen dr. Hoffman zegt juist is: dat het in de toekomst noodzakelijk zal zy'n dat dergelijke positie van heelkundige in het leven geroepen zal wordenmaar wy' staan toch niet geheel los van den persoon van dr. Montagne. Wy allen, die de zaak gevolgd hebben, hebben kunnen zien dpt alle pogingen in het werk gesteld zy'n om hem, die al zoo vele goede diensten, aan de stad en a*fi het Ziekenhuis bewenen heeft, nu niet buiten te sluiten en voor het Zie kenhuis te behouden. Daarvoor zün twee redenen volgens my. Ik doe hier opmerken, dat ik voor myn persoon spreekdit betreft geen partij zaak en een ander, al behoort hy' tot eenzelf de groep, kan daaromtrent zeer goed een ai^ere opinie hebben. Mijne, meening is. dat het van groote waarde ?ou zy'n, indien wij dr. Montagne voor het ziekenhuis kon den behouden. Nu is er een Voorstel, hetwelk er toe kan leiden om hem te behouden, maar hij heeft persoonlijk pertinent verklaard, dat hij een even- tneele benoeming niet zou aannemen. Het logisch gevolg is dus dat wy, on danks uit voorstel, dr. Montagne toch kwy't raken, en dan zijn we éven ver als toen de Raad begon met de reor ganisatie. Ik zou dus den Raad in overwe ging willen geven het voorstel sub A le niet aan te nemen. Wanneer wü dat voorstel wel aannemen en wü gaan daarna over tot de benoeming van een chirurg-gynaecoloog, waar- bü dus dr. Montagne uitgeschakeld wordt, omdat hij benoemd is als ver loskundige ,dan zün wü dr. Montagne in elk geval kwüt; dat staat als een paal boven water; het resultaat van de benoeming van dr. Montagne zou nihil zijn, omdat hü pertinent ver klaard heeft dat hy de benoeming niet zal aanvaarden. Ik weet wel, dat dr. Montagne in de conferentie op Zondag te kennen gegeven heeft, dat hjj de benoeming wel zou aannemen, maar bü nader inzien en na overweging, met zijne collega's denkelijk per slot van re kening moet hü zelf weten met wie hij het wil uitmakenis hy' daarop teruggekomen en wü willen dus, dit voorstel aannemende," dr. Montagne niet behouden. Ik zou daarom aan den Raad in overweging willen geven dit voorstel niet te behandelen en het aan te hou den. Wanneer dan later, zooals Dr. Hoffman verwacht, de noodzakelijk heid zal blüken om zulk een tituïai- res aan te stellen, dan kan dat aan de orde worden gesteld en kunnen sollicitanten worden opgeroepen. De heer VAN DER BRUG: M. de V.! Ik ben het met den heer San ders volkomen eens, dat de nieuwe Raadsleden voor een uiterst moeilijk ding staan. Het ware wenschelük ge weest, indien de oude Raad die zaak geheel mVde goede richting had afge wikkeld, maar nu dat niet het geval is geweest, nu de benoeming van een heelkudige is opgeschort en een nieu we oproeping heeft plaats gehad, is de nieuwe Raad geroepen de zzaak af te wikkelen, zü het in de goede rich ting, maar op dit oogenblik staan wij voor een uiterst moeielük geval. Zooals de heer Montagne in zijn adres zegt, wenscht hij een eventu- eele benoeming op dit voorstel niet te aanvaarden. Daardoor heb ik een zwaar hoofd in de zaak, want wat zal het gevolg zijn, wanneer wy' Dr. Mon tagne benoemen voor de functie, waarvoor dit voorstel hem bestemt7 Dr. Motagne zal dan bedanken en dan zün wij hem kwüt. Daarvan moet weer het gevolg zün dat kan niet anders, want ik bekijk de zaak nu van den practLschen kant een openlijke concurré^Ke tusschen de wijkverple ging en het Ziekenhuis en dan moe ten wy' niet uit het oog verliezen, dat Dr .Montagne in Gouda een zeer po pulaire medicus is, die zeer zeker de publieke meeting op zyn hand heeft. Ik wil niet zeggen, dat wij ons op die publieke meeiing altijd blind moeten staren, maar toch kan zij voor de zie kenhui saangelegenheden van groot belang zün. Daarbij koijit nog, dat de Goudsche doktoren zi<h, om die uitdrukking eens te gebruiken, solidair hebben vèrklaard met Dr. Montagne, zoodat wy' van die fcy'de krijgen de tegen werking, althans in geer» geval de me dewerking. Daaruit zal voortvloeien, dat, als het kkn, zoo weinig mogely'k patiënten naai* het Ziekenhuis komen. Op de zaalpafënten zal dat misschien niet zoo grooten invloed hebben, maar de klassenpaLiënëteji en daarom ging het by de reorganisatie-plannen zullen wegttyven; die zullen naar de Wijkverpleging gaan, of, indien zy' dat niet venschen. naar Utrecht, Leiden of waiu*heen ook om daar be handeld te worden. Dat levert een uitrest grootj meilykhcid op, waar voor ik op ditioogenblik niet veel kans zie een oplosing te vinden! maar al leen zou ik lit willen vragen of er geen mogeljkheid is, dat wy Dr. Montagne opjde een of andere wyze behouden. Iniverband daarmede wil ik nog dit zedgen. Zooals het voorstel hier lag, waslhet zeer toe te juichen, vooral m*t fa*;, oog op het bemidde lingsvoorstel van Dr. Hoffman, die Dr. Montagne aan het Ziekenhuis wilde verbinden en daarnaast een an deren chirurg, benoemen, omdat dat voor Gouda een enorme aanwinst zou zy'n geweest. Het heeft echter zoo niet mogen zyn en mem kan er Dr. Montagne geen verwijt van maken, dat hij het plan, zooals het daar lag, in duigen heeft doen vallen. Voor hem gelden andere motieven. Toen hü te Haarlem die conferentie heeft gehad, heeft dit plan hem mooi toege- leken, maar hy heeft dit voorbehoud gemaakt, dat hü er met zy'n collega'! over zou spreken. Het gebeurt wel meer, dat op het eerste gezicht een voorstel mooi lykt, maar dat men er bü nadere overweging van het voor en tegen moeily'kheden in ziet. Wat betreft zyne verhouding te genover de andere collega's, men moet niet vergeten, dat 3 of 4 sollicitanten zich ter wille van dr. Montagne te ruggetrokken hebben, toen zy' ver nomen hadden hoe de stand van za ken te Gouda was. Wat moeten nu die collega's van dr. Montagnezeg gen? Zy' moeten zeggen: hij heeft ons leelük in ons hemd laten staan. Dit moet wel de beweegreden voor dr. Montagne geweest zün om zich niet bereid te verklaren deze benoe ming aan te nemen. Wat moeten wy nu doen? Ik wil vragen, of het niet mogelük zou zijn dit punt te verdagen. Dit zal mis schien ook moeilükheid opleveren, maar eer wü verder gaan zou ik toch willen wieten, of B. en W. geen kans zien om die klip te ontzeilen. De heer VAN DER WANTM. de V. Hoewel ongaarne zie ik mü toch verplicht om my opnieuw te begeven in de discussie> welke hier reeds ge durende een veel te langen tijd plaats vindt, om eindelük te komen tot wat wy' willen: een beteren toestand in het Ziekenhuis. Direct wil ik ojj den voorgrond stellen, dat ik in dit opzicht geheel verschil met den heer Sanders, dat het behoud van dr. Montagne een van de voornaamste punten van deze zaak is. Ik meen, dat vooraan behoort te staan de reorganisatie van het Ziekenhuis, het verkrü'gen van een goeden toestand in het Ziekenhuis, een goede behandeling van de zieken, de zorg, dat wü zeker weten dat de personen, die de zieken moeten be handelen, er altyd in voldoende mate zullen zijnen dan moeten wy' daar voor desnoods, in het belang vjan het Ziekenhuis, eiken persoon voorbij zien. Op dit standpunt sta ik wat betreft de reorganisatie van het Ziekenhuis. Wanneer wü de geschiedenis er van nagaan, dan weten wy' allen, dat wat de chirurgische afdeeling aan gaat ook zeer zeker verbeteringen aan te brengen zyn. Wy' hebben ge dacht en daartoe heeft de Raad ook besloten om dat in de eersts plaats te moeten doen door het vast stellen van een instructie, welke be tere waarborgen zou geven, dat de aan het Ziekenhuis verbonden chi rurg ook van een zoo groot mogelijke waarde voor de zieken m die inrich ting zou bly'ken te zün. Die instructie is nu eenmaal vast gesteld en op grond van die instruc tie zün sollicitanten opgeroepen. Dr. Montagne heeft by' voorbaat gewei gerd zich aan die instructie te onder werpen. Dus wanneer wy' op den weg dien wy' op dit oogenblik; zün inge slagen, voortgaan, dan lykt het my, onmogelijk, ook als wy gelük de heer Sanders wil voorstel A lo van de agenda afvoeren, om dr. Montagne bü het voorstel "sub 2o voor een even- tueele benoeming in aanmerking te laten komen, want wat geldt op dit oogenblik voor punt lo van het voor stel geldt ook voor punt 2owy' weten dat dr. Montagne zich met die in structie niet accoor^d kan verklaren. In elk geval, houden wy dus vast aan de instructie, die öoodig is om een goeden chirurg in het Ziekenhuis te hebben, dan weten wü ook op dit oogenblik yooruit, dat dr. Montagne zeer zeker zal bedanken. Ik blyf er geheel en al buiten daarop wensch ik den nadruk te leg gen wat betreft den persoon; daarom gaat het niet. Was het moge ly'k dat dr. Montagne aan het Zieken huis verbonden bleef; bleek het dat züne capaciteiten voldoende waren om hem opnieuw te benoemen, ik zou er gaarne toe medegewerkt heb ben maar op dit oognblik is dat an ders. De heer van der Brug doet het denkbeeld aan de hand om de zaak opnieuw te verdagen. Ik geloof dat wü, als wy daarmede begonnen, In derdaad zouden kragen een zaak zon der eind. Wij weten er allen genoeg vanhet duurt al lang genoqg, en het voor de soUfdtantni in quaeatie ningen, toch ook geen aangename pooitie om zoo lang te moeten wachten. Ik zou er dus in elk geval de voorkeur aan geven deze zaak heden af te doen. Wat betreft de vrees voor een openlyke concurrentie tusschen het Ziekenhuis en de Wükverpleging, ook die geeft bij ray den doorslag niet. Wanneer wy' in Gouda hebben een ziekenhuis, waaraan goede krachten verbonden zün en waarvan wü kun nen aantoonen, dat daarin alles goed verzorgd is, en willen de patiënten dan toch naar de Wykverpleging of een andere inrichting gaan, dan kun nen wü dat niet tegenhouden. Trou wens, wü zien in de grootere plaatsen waar de meest modern ingerichte zie kenhuizen zün, dat de particuliere verpleging welig bloeit. Niet iedereen wil rtaar een ziekenhuis en men prefe reert dikwijls een bepaalden speciali teit en een bepaalde inlichting. Ook ik dacht in het belang van Gouda, als er twee chirurgen aanwe zig zün, want het is my bekend, dat, wanneer de tegenwoordige chirurg met verlof of ongesteld is, dit niet anders kan z;jn dan in het nadeel van de zieken in het Van Iterson-Zieken- huis. In een stad als Gouda moet ook in dergelijke gevallen kunnen worden ingegrepen. Alles bij elkander genomen, sta ik op het standpunt ook gehoord het advies van Dr. Hoffman dat wy het voorstel van B. en W. moeten vol gen om in de eerste plaats te benoe men Dr. Montagne voor de afdeelin- gen van het gesticht en voor de spe ciale verloskunde en in de tweede plaats een chirurg aan te stellen. Dr. Montagne heeft dan nog de gelegen heid om te overwegen wat hü in de gegeven omstandigheden alsnog moet doen. Er is altüd nog een kansje, dat hü weer van idee verandert en er weer een toenadering komt tusschen de heeren doktoren wij hebben al zooveel veranderingen medegemaakt zoodat hü deze functie wel wil aan vaarden. Doet hy dat niet, dan zyn wy' nog evenver, maar dan hebben wü althans de zekerheid, dat het zie kenhuis niet zonder een goeden dhi- rurg zit. En dat is venavond voor mif* no. I, Dus, hoe de afloop ook zy, ik wil de voordracht van B. en W. vol gen en dan, lettende op de gevolgen, zien welke houding wij hebben aan te nemen. De heer Dr. HOFFMAN: M. d. V. Het lag aanvankelijk in mün voorne men om eenigszins in een breede be schouwing het vraagstuk in algemee- nen zin met de vergadering te behan delen, maar door de orde, welke onze Voorzitter aan het debat heeft gege ven, door eerst punt A. lo. te doen behandelen, heb ik my in eerste in stantie tot het maken van een enkele opmerking, op dat punt betrekking hebbend,e, beperkt, maar mün vrees is niet ongegrond, dat dit debat niet zal zün af te scheiden van het alge meen inzicht over het geheele vraag stuk. Daarom meen ik toch iets te mogen zeggen ten einde als de be trokken Wethouder eenige leiding te kunnen geven aan het debat. Wanneer ik myn gemoed liet heer- schen, zou ik geen oogenblik aarze len U voor te stellen met algemeene stemmen Dr. Montagne te benoemen als chirurg, gynaecoloog en obstetri- cfus, de drie posten, welke hy op dit oogenblik nog aan het Ziekenhuis be kleedt. Waarom zeg ik: mijn ge moed Omdat ik gedurende een reeks van jaren collega Montagne ken als een voortreffelyk chirurg, als een voortreffelyk medicus. Hij heeft in die uren, ik durf zeggen: in (Tie plechtige uren, welke ik in myn ge zin had gehad, waarin over den mensch komt de gedachte, dat hy moet overgaan van het aardsche, ver- gankelüke leven tot een hooger, eeu wig leven, zoowel mü als myn kind by'gestaan. Alleen dat reeds zal U doen gevoelen wat er in my omgaat, waar wy' te doen hebben met een man, dien ik niet genoeg kan danken voor hetgeen hü heeft gedaan voor de zieken, welke aan myn zorgen waren toevertrouwd en welke chirurgische hulp noodig hadden. Hy is niet ten onrechte de man, wiens daden niet op papier geschreven behoeven te wor den, die geen staat van' dienst, ge schreven door een mensch, behoeft over te leggen, wiens chirurgische da den zyn gegrifd in de harten van de menschen in en rondom Gouda. Maar. wanneer ik mün verstand laat heer- schen dat is ook iets waard voor een. Raadslid en een Wethouder dan zeg ik: wü leven op dit moment op den grondslag van een instructie, die door den vorigen Raad is aan vaard, en daarom wil ik als Wethou der, dus als houder der wet en ook als houder van de gemeentelyke verorde- niet als eerste daad van be-^ leid voorstellen van dia instructie af te wüken. Dr. Montagne heeft zich zelf bui ten de wet, buiten de verordening ge plaatst. Welnu, dan kunnen wy' hem niet benoemen. Ik ben geen jurist, al ben ik ad vocaat van St. Pieter, maar ieder een zal my moeten toegeven, dat het toch niet aangaat om nu maar een verordening te gaan wijzigen, die pas aangenomen is door een wettig geko zen Raad, onzen voorganger. Wan neer wy daarmede begonnen, dan zou volgende week een ander komen met een voorstel om een of andere veror dening te gaan wyzigen en dan weder een ander. Ik weet, zoo iets kan soms noo dig zyn, maar het is in dit geval niet noodig. Waarom niet? Qmdat de tü'd komt, dat er hier ter stede 2 chirur gen moeten zyn, om dezelfde reden als ik straks aangegeven heb wat be treft de obstetrie. Wanneer een maal de Zieken wet in werking zal zün, dan zal juist op chirurgisch gebied: op orthopedisch gebied, op chirur- gisch-tuberculeus gebied, kortom op het gansche gebied van de heelkunde, dermate een toevloed van patiënten komen naar het Ziekenhuis van de hoofdplaats van het district Gouda van de Raden van Arbeid, dat er 2 chirurgen noodig zullen zyn. Thans is het zoo gesteld. Wanneer er een chirurg afwezig is, dan houdt men n^deze gemeente zyn hart vast. Het is deze week voorgekomen, dat ik midden in den nacht een zeer ern stig geval had, dat met den dood had kunnen afloopen: de man moest ge opereerd worden, maar er was geen chirurg. Met God's zegen is het ech ter gelukt den patiënt te redden. Zoo iets kan zich herhaaldelijk voordoen. Dus juist ter wille van de hygiënische verzorging van de bevol- i king hebben wy' in de naaste toe komst 2 chirurgen hier ter stede noo dig. Wanneer dr. Montagne zegt: ik wil chirurg zün van het Ziekenhuis, dan zullen wy' hem met open armen ont vangen, al zou my' dat vreeselÜk spü- ten voor het voortreffelyke Zieken huis van de nooit volprezen Wy'kver-1 pleging, maar 1 chirurg voor 2 ge- I stichten kan op den duur niet getole- reerd worden. Dat heb ik heden nog van een hoogleeraar in de heelkunde vernomen. Daar wordt het werk te druk voor. Wanneer de toestand zoo is en dr. Montagne waarin hü van stand punt gelijk heeft - zich niet aan de instructie, zooals zy nu luidt wenscht j te onderwerpen, zit er voor ons niets anders op dan het vraagstuk niet met het gevoel maar met het verstand op te lossen. Wij zy'n gedwongen een ander te nemen dan dr. Montagne, hoewel ik I meen, dat hy' als voortreffelyk chi rurg voor ons de meest aannemelijke en meest sympathieke medicus in dit opzicht hier zou zy'n. De heer SANDERS: M. d. V. Naar aanleiding van hetgeen de heeren van der Want en Hoffman gezegd I hebben, wil ik nog een enkel punt ter I sprake brengen. De zaak stellende zooals zy' wezen I moet, wil ik verklaren, dat het bü mü I niet om het persoon ly'ke gaat. Ik stel I op den voorgrond, dat het belang van I het Ziekenhuis hier no. 1 moet zy'nI maar juist omdat dr. Hoffman hier I den persoon van dr. Montagne zoo op den voorgrond heeft gesteld als een bekwaam chirurg, meen ik te mogen zeggen, dat het juist een groote aan winst voor het Ziekenhuis zou zün als zulk een bekwaam man aan die inrichting verbonden werd. De bekwaamheid van dr. Montagne is, voor zoover ik heb kunnen na gaan, niet in het geding gekomen; daarom ging het niet. Dus wanneer ik den persoon van dr. Montagne naar voren breng, dan doe ik dat omdat no. een by my is het belang van het Zie kenhuis, en daaraan zit naar myh ge voelen onomstootely'k vast dr. Mon tagne. Het persoonlyke schakel ik dus ook u»t, maar als wy toch de zaak moeten Kaan reorganiseeren, dan trachten doen °P de best m°£elÜke wyze xe Nu weet ik wel en dat is een I argument, waarvoor ik wellicht zal m p ^Üken dat door den vori" aad n°K pas een nieuwe instruc- I ast, dat wy als nieuw gekozen Raad LVan die instructie een ge- I handeh'ng moeten gaan aoen 7»^Üle?e ï^wiet accoord gaan. Het dat ^ekomst meer ffebeuren, maatvoJ i8^n afSetreden college een S025 ,8 *etroffen' die aan een mS C°JIege niet sympathiek is, d~n het toch zeker aan 6 meuw gekozenen vry' om die een maal vastgestelde instructie te wyzi gen. En nu ben ik het met dr. Hoff man volkomen eens, dat hier in de toekomst de aanwezigheid van twee chirurgen noodzakelyk zal blüken, want ons medelid de heer van der Brug zal het kunhen getuigen hoe diens vrouw, aan wie een klein onge val was overkomen, naar Utrecht moest worden vervoerd, omdat de Cjhi-1 rurg niet aanwezig was. Maar, wan neer wy dit voorstel, zooala het daar ligt, aannemen, krygen wy dan twee I chirurgen? Ik zeg: neen! wü krygen dan aan het Ziekenhuis geen twee chi rurgen, want dr. Montagne zal bedan ken en dan houden wy alleen Dr. Steffelaar over. De kwestie wordt dus niet opgelost. De heer HOFFMANIk bedoel niet twee chirurgen aan één ziekenhuis, maar in de stad. De heer SANDERSIk dacht, dat het ging over twee .chirurgen aan het Ziekenhuis, maar nu gëvoel ik, dat I er twee chirurgen in de stad zqllen I komen. Er moet evenwel verband I zün tusschen die twee; zy moeten I ejkander assisteeren pn zal dat dan I gebeuren? Wanneer dr. Montagne I niet hi aanmerking kan komen voor I I deze functie en daarvoor een ander wordt benoemd, zal hy dan zyn mede werking gaan verleenen aan het %%- I kenhuis? Dat is voor my nog een vraag, want dr. Montagne zal zich dan geheel aan de Wükverpleging ge ven. Nu is er nog geen sprake van concurrentie, want, zooals ik vér- nomen heb, zyn aan de Wy'kverple- I ging slechts 6 of 7 bedden en een in- I richting van dien aard kan niet n|et I een ziekenhuis concurreeren, maar de I zaak wordt dan anders, als dr. Mon- I tagne zich daaraan geheel gaat gevén, zal, naar ik onderstel, in de naaste I toekomst die inrichting worden uit gebreid. Wy' zullen dus twee groote instellingen krü'gen en nu is er in de vorige vergaderingen, waarin ik niet tegenwoordig was, geschermd met cijfers om aan te toonen, dat het Zie kenhuis finantieel achteruitging, en I gezegd, dat daarom de reorganisatie I was ter hand genomen. Wat zullen I wü nu bereiken Dat door het duwen I van dr. Montagne in een andere in- I richting de concurrentie grooter I wordt. r 1 De capaciteiten van dr. Montagne zün buiten het geding gebleven. Ik ken de geheime rapporten niet, Ik heb de geheime zitting niet büge- woond en weet dus niet waarom dr. Montagne niet voor een eventueéle benoeming in aanmerking is geko men. Men zal zeggen: omdat hy de in structie niet wilde accepteeren, Welke j door den Raad was vastgesteld. Dat is het kardinale punt, maar door de aanneming van punt A lo. bereiken wjj niet, dat Dr. Montagne er toe ge bracht wordt op zün besluit terug te komen en die instructie wel te aan vaarden. Als punt A lo. is afgedaan, gaan wy over tot de behandeling van I I het volgend punt en l>enoemen wij I een chirurg. Het is voor ons, die ta- I melijk leeken zyn op dit gebied, een I ingewikkelde zaak en zeer moeilyk I te beoordeelen wat voor een inrich- I ting als het Ziekenhuis goed is. Ik I zou gaarne willen hooien hoe andere I heeren er over denken. Is het mo- I gelijk, dat wy' die instructie gaan wfa'- I zigen 1 De VOORZITTER: Op de vraag van den heer Sanders moet ik in ont- kennenden zin antwoorden. Het is wel mogelük, maar met het oog op het beginsel van vastheid in verorde ningen, welke de Raad maakt, met het oog op de continuïteit daarin, zoo als de heer Hoffman heeft gezegd, is I het van dringend belang, dat niet in I de eene vergadering een verordening I wordt vastgesteld en deze weer in een j I andere direct wordt gewy'zigd. I Spoedige wüziging kan noodig zün, I wanneer de ervaring geleerd heeft, I dat er fouten in voorkomenmaar deze verordening is per slot van re kening nog niet eens in toepassing geweest en dan zou men haar reeds willen gaan wyzigen. Er is in deze discussie gesproken I van uitstel, maar dat zou ik toch drin- gend, willen ontraden. Deze geheele zaak van de reorganisatie heeft reeds zooveel tü'd in beslag genomen, heelt reeds zoovele gemoederen in be we aring gebracht, dat het inderdaad meerman dringend noodig: wordt, dat er een eind aan komt. Wilde men de instructie weder gaan wijzigen, dan zou dat noodzakelük uitstel tnet zich moeten brengen. Vooreerst komt die wyziging van de instructie niet op de agenda voor; zy zou dus per slot van rekening inge- I volge het Reglement van Orde eerst na afdoening van de andere punten der agenda aan de orde kunnen ge steld worden. Maar verder, aangezien het reglement van het Ziekenhuis be paalt, dat over de instructie gehoord moeten worden de geneesheer-direc- teur en het college van regenten van j het Ziekenhuis, sou eerst dergelyke I wüziging aan het oordeel van den ge- I neesheer-directeur en van genoemd I college moeten worden onderworpen. Du» in deze vergadering is een I wyzing der instructie practisch on- mogelyk. Ik herhaal, dringend noodig wordt het, dat aan deze zaak, welke reeds zoolang zoovele gemoederen in bewe ging gebracht heeft, een einde komt. Ik houd my ervan overtuigd en ik zou zoo gaarne de heeren daarvan doordringen dat, waar de voorstel len gedaan zün door B. en W. op sd-1 vies vaq het college van Regenten, er I toch geene enkele andere beweegre-1 den voorgezeten! heeft dan om de I zaak van het Ziekenhuis, dat van zyn I eerste bestaan af tot nog toe een ly- densgeschiedenis geweest is, geleide- lük in betere banen te leiden. Wy meenen nu, dat wy' daarin zul len slagen, wanneer men met ons voorstel wil medegaan. Dr. Hoffman heef* wat betreft de sollicitatie van dr. Montagne als chi rurg zeer terecht opgemerkt, dat deze naar de betrekking van chirurg aan het Ziekenhuis, zooals die functie na de reorganisatie zal worden, feite lijk niet solliciteert; als zoodanig is hy' buiten aanmerking gebleven. Ten I I einde nu dr. Montagne ook nog voor I het Ziekenhuis te kunnen behouden, I is dit voorstel gedaan. Hy heeft wel I is waar geschreven, dat hy die func- I tie niet zal aannemen, maar toch we- I ten dr. Hoffman en ik, dat by de be- I spreking welke gehouden is dr. Mon tagne verklaard heeft, dat hy per soonlijk bereid was de functie te 1 aanvaarden. Ik heb dan nog steeds I goeden moed, dat dr. Montagne, wan-1 neéi* de Raad hem benoemt en wan-1 neer van de zyde der Raadsleden in I het licht gesteld wordt het groote be-1 I lang, dat de benoeming door hem I wordt aangenomen, bereid gevonden zal worden de functie te aanvaarden. Wy' zullen daarmede bereiken het groote belang daarvan is reeds in het licht gesteld dat wü te Gouda 2 chirurgen zullen krygen, iets wat dringend noodig is. By afwezigheid van dr. Montagne is de toestand hier steeds kritiek. Wü hebben getracht om daarin te voorzien door met chirurgen van el- ders een overeenkomst aan te gaan, I wa&rbjj zy zich zouden -verplichten I om, wanneer de nootf aan den man I was, hier een operatie te komen ver- I richtenmaar geen chirurg heeft zich vast willen verbinden. Zy hebben hun eÜfea werkkring en zeidenwanneer wü in onze ^woonplaats werk hebben, kunnen wü onp niet verbinden om I naar Gouda te komen. I Zoo blyft de toestand by' afwezig-1 heid van dr. Montagne steeds precair. I Dr. Hoffman kan met my' getuigen, dat by het onderhoud, hetwelk te Haarlem plaats gevonden heeft, het door de beide chirurgen uitdrukkelyk besproken is. Wy' waren daar zoo na tot elkander gekomen, dat alles tot in de kleinste by zonderheden tusschen de beide chirurgen geregeld was en dat men daar ook gesproken heeft van elkander te vervangen en helpen in geval van afwezigheid. En naèr aanleiding van wat de heer Sanders over dit punt heeft gezegd, zou ik i niet aarzelen om te verklaren, dat beide heeren, die aan die bespreking hebben deelgenomen, hoog genoeg I van karakter zün om niet de zieken I het slachtoffer te laten worden omdat I zy' samen het niet eens zyn. I L Met het oog daarop moet ik dan toch in overweging geven om punt A lo. af te doen en in de eerste plaats I over te gaan tot de benoeming van een verloskundige. De heer VAN DER BRUG: M. de V.! Er is gezegd, dat Dr. Montagne zich met het oog op zü« sollicitatie buiten de wet had gesteld, maar ik zou willen vragen wat hij anders kon doen in dit geval? Hy' heeft een voor behoud gemaakt. Ik heb zelf tot hem I gezegd, dat hy gevaarlijk werk deed jen zyn sollicitatie niet voor behan- j (deling vatbaar maakte, maar daar- I tegenover staat, dat, wanneer hü 1 bloot gesolliciteerd had, zooals de an- Jdere heeren, gezegd had kunnen wor- I den dat dr. Montagne met de instruc- I tie instemde. Dr. Montagne is in een I uiterst moeielyke situatie geweest en hy kon haast niet anders. Er is in de vergadering van 26 I Augustus gezegd, dat men met deze I zaak voorwaarts moest en haar tot I I een einde brengen. Ik kan daarmede geheel instemmen, maar IJc voeg er aan toe: in de goede richting. Wanneer echter mocht blüken, dit men wel voorwaarts ging, maar niet in de goede richting, zou het dan erg syn, dat jnan een stap op *ün weg- terug ging teneinde zoodoende tot eéh goed besluit te komen? Er wordt beawaar gemaakt tegen een wüziging van de instructie en ik ben het met de hee ren eens, dat het moeielyk gaat om j een pas vastgestelde instructie twee (vergaderingen later weer te wyzigen maar hier is het een bü*onder geval. Vooreerst is die instructie door den ouden Raad vastgesteld en van de 19 leden, die toen den Raad vormden, zijn er 11 niet teruggekomen in den nieuwen Raad, wat een heel groot ver- I schil geeft, als men spreekt van be-1 zwaar. Bovendien is die instructie met I 10 tegen 8 stemmen aangenomen, wat I wil zeggen, dat zü lang niet de in-1 stemming had van den geheelen Raad. I I Waar gesproken is van twee chi-1 rurgen in de stad, wil ik wel yerkla- I ren, dat ik, hoorende dat een schik-1 king was getroffen, dat Dr. Montag-1 ne aan het Ziekenhuis verbonden I bleèf en wy' een nieuwen chirurg kregen, dit een kostelyk plan vond, waarmede niet alleen het Ziekenhuis, maar ook alle ingezetenen in geval van nood gebaat zouden zijn, want ik acht het noodzakelük, dat er twee! I chirurgen in de stad zijn. Ik heb dat I Izelf gevoeld, toen onlangs een van de lieden van myn geain een ongeval Ioverkwam; gelukkig was er niet di- Irecte chirurgische hulp noodig, magr, I als dat wel het geval ware geweest, (had ik voor een moeielük geval fe- I staan. Nu wordt er gezegd, dat gden I andere chirurg is te krygen, maar |Dr. Montagne heeft my verklaard, [dat, als er dringend hulp noodig is, b.y. in geval van besloten koliek of [blinde darm ontsteking, twee chirur gen te Rotterdam bereid zün dlréct j te komen, als zü per auto worden ge haald. Dat groote bezwaar is du# on dervangen, maar ik ben ei* voor dm zoo mogelyk twee chirurgen in de stad te hebben. Dit mag echter niet gebeuren door Dr. Montagne op zyde te zettendat is niet de weg, hoe wenschelyk het ook is twee chirijr- Igen hier te krügen. Er is gesproken van een lydensge- schiedenis en gezegd, dat deze zaak vanavond afgehandeld moest worden. Ik ben het daarmede eens, maar toch is dat wel een beetje zware eisch voor den nieuwen Raad, als wü nagaun dat de oude Raad 2% jaar over de j behandeling van die reorganisatie- j I plannen "heeft gedaan, te meer waar I blijkt, dat wü in een verbazend I groote moeielykheid zitten. De VOORZITTER: Het wil mü I voorkomen, dat de zaak langzamér-1 (hand voldoende toegelicht is. Alleen I nog een kort woord aan het adres v*n den heer van der Brug. Met veel genoegen heb ik uit zijn mond vernomen, dat de oplossing, welke door B. en W. was voorgesteld I door hem zeer wordt toegejuicht. Dat was ook inderdaad de oplossing. Wanneer er nu bezwaren tegen rij zen, dan is het niet omdat B. en W. in eenigerlei opzicht hunne meeniag gewy'zigd hebben, maar omdat dr Montagne teruggekomen is op zün aanvankelüke bedoeling om met het voorstel van B. en W. mede te gaan. I Persoonlük heeft hü zich er mede Ivereenigd. Dus dan zou ik zeggeo: Ihet is toch aangewezen dat beproefd I worde rir. Montagne te bewegen - len wanneer blijkt, dat men dr. Mon- I tagne op die wüze wenscht te behou- Iden voor het Ziekenhuis, dan zal hy daarvoor niet geheel onontvankelijk zün de benoeming welke naar ik [hoop de Raad zal doen te aanvaarden. Dan zal ik heb het van verschil- j lende heeren mogen hooren een oplossing gegeven zyn aan het vraag stuk, dat zoo moeilyk tot oplossing te brengen is. I Ik geef thans in overweging tot j stemming over te gaan. Wordt benoemd met algemeene (18) stemmen dr. A. MONTAGNE Izn. De VOQRZITTER: Met genoegen constateer ik, dat dr, Montagne met j algemeene stemmen benoemd is. Ik Ihoop, dat dit op zyne definitieve be- I slissing van invloed zal zün en fic I spreek tevens de hoop uit, dat de le- Iden die dr. Montagne meer persoon lük van npbU kennen niet zullen na laten om ook in dit opzicht hun in vloed ten goede aan te wenden. Aan de orde: D« benoeming van een chirurg-gynaecn- loog a-tn het Van Iteraon-Ziekenhuia. De VOORZITTER: Aangezien my gebleken is dat men de door B. en W. opgemaakte aanbeveling wenscht te [bespreken; zou ik in overweging wil- ilen geven om, waar die bespreking uit den aard der zaak van meer ver- trouwelykn aard zal zün, de deuren te sluiten. STEMMEN: Neen, neen! De heer HOFFMAN: Ik sal maar alle» mededeelen. De hear VAN DER WANT: Hft is, geldof ik, de bedoeling van Dr. .Hoffman om te spreken over de ca- I paciteiten van de sollicitanten of heb lik dat mis? I De heer HOFFMAN: Hoe kun- Inen de heeren anders een oordeel vel- [len? De heer VAN DER WANT: Als een benoeming moet plaats hebben, onderzoeken w(j altüd aan wien der sollicitanten wü de voorkeur moeten L geven en wy doen dat dan op r onze manier en naar ons beste we ten. Indien Dr. Hoffman nu meent, aan deze voordracht nog het een of ander te moeten toevoegen, dan moet hy dat weten. I De VOORZITTER: Ik wil naar aanleiding daarvan en van mün voor stel nog even in het midden brengen, dat mÜ in verband met de mogelüke besprekingen, welke over dit punt zouden worden gevoerd, is verzocht ik heb dat ook gedaan den nieuwbenoemden geneesheter-direc- teur Dr. Cleyndert te vragen ten tyde van de benoeming aanwezig te zyn om zoo noodig inlichtingen te ge ven, Dat is my uitdrukkelyk verzocht door u, mynheer Hoffman, niet waar? De heer HOFFMAN: Ja, M.'d. V. De heer KNUTTEL: M, d. V. Ik kan mü de 2aak nu niet meer begrü- pen, Wü hebben de geheele discussie gevoerd; wü hebben gesproken over den verloskundige en over den chi rurg, wü zün nu toch aan het einde van onze beraadslagingen? Nu is het nog wel mogelük de capaciteiten van den een of anderen sollicitant naar voren te brengen, maar de stukken hebben de Randsteden ter Inzage ge legen en waarom zullen wü de zaak nu weer gaan bespreken Iedereen weet het is geen geheim dat er de laatste dagen in Gouda een be spreking van deze zaak heeft plaats gehad, waaraan iedereen heeft deel genomen, zoodat ik u de verzekering kan geven, dat de leden van den Raad tot in de fünste puntjes op de hoogte zü'n van de stukken, welke ter visie hebben gelegen, en van de rapporten, welke omtrent deze zaak zün inge komen. Ik zie dan ook niet in waarom nu nog in den Raad over personen moet worden gesproken. De heer HOFFMANEr zün nieu we stukken in het geding gekomen, welke gü niet hebt gezien. De heer VAN DER WANT: Dan was het de plicht Van B. en W. ge weest te zorgen, dat wü 'die stukken wel kenden. De heer HOFFMAN: Dat kon niet, want ik heb ze pas een uur in handen. De VOORZITTER: Ik wensch even. mede te deeien, dat de heer Hoffman zich de gegevens, welke hü in handen heeft, heeft verschaft en dat B. en W. er nu pas mede in kennis worden gesteld. De heer HOFFMAN; Neen, M, d. V„ bij Jen aanvang van de vergade ring heb ik U er mede in kennis ge steld. I De VOORZITTER: Ik bedoel met „nu" dezen avond, dat wü gekomen zün om te vergadelen. In elk geval is mü verzocht te bevorderen, dat dr, Cleyndert hier aanwezig zou zün ten einde de door hem ingewonnen inlich tingen te kunnen mededeelen en daar aan heeft deze gevolg gegeven. Hü heeft een aantal blieven, welke uit den aard der zaak hem zün gegeven als zeer ver- trouwelük en nu is het toch voor de heeren te begrüpen, dat, wanneer men volledig wenscht inge licht te zü», Dr. Cleyndert inlichtin gen, welke hem als zeer vertrouweiük zün verstrekt, niet aan de openbaar heid mag prüs geven. Dat gaat een voudig niet en vandaar mün denk beeld om het aldus te doen. De heer KNUTTEL: M. d. V. Ik wensch te verklaren, dat ik geen ge heime zitting over deze zaak wil hou den. Ik -heb daarvan reeds zooveel onaangenaamheden gezien, dat ik daaraan niet meer kan meedoen. De VOORZITTER. Dan stel ik voor tot stemming over te gaan. De heer VAN GALENM-.d. V. Al vorens tot de stemming overgegaan wordt wensch ik een enkei woord in het midden te brengen naar aanlei ding van den brief van den heer Cleyndert aan het college van Regen ten, dat hem verzocht had zpn oor deel over de sollicitanten te doen ken nen. In dat achrüven worden bespraken een drietal sollicitanten: de heeren Steffelaar, van Nieuwenhuizen en dr. Montagne. "Ik moet verklaren, dat ik het niet erg tactvol van Regenten gevonden heb om een man ais de heer Cleyndert, die pas aan het Ziekenhuis verbonden is, een oordeel te laten vellen over de benoeming van een chirurg.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1919 | | pagina 4