iveren
I
H
>0
en
Irta’i Kj
Ol!
S)e'ruytefS Koffie en Thee
I
iiiten
M
IIIIIMIIIMiUIiW
uhtiii
IfcoliIwnHii ToM. bean. 82.
Eerste Bled.
I
Feuilleton.
4
rdt’s
chtige
Bn
ANDEh
G
Dochters van Hecuba,
door
AADT,
DHALEN,
i
Co
lijm.
Nieuw misdaadsrecht.
lï
r. . rJ Jaargm»^.
oede,
gheid,
HSrie-ux-wB- ezx -6b.cLvext®aa.t3.e*blsccL-troox Q-o-cud-ai öxl Otyi m+Tmlr-m-n
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Bureau» MARKT 31, GOUDA.
1 voor
1—4 Hnb /144> NR. nni mwr IIM.
«•daedal TeleC. Xatero. 545.
«um I MS TMt TH ItintKI
i MM
F
te KOOP
i
w-
na«r
4
I
OhtoB
f
OLTji j
pfnö]
1
MM
i
i]
zen, Zonne-
Dokkleeden,
36
4591
111
re». En met Ma groote stap wan sij hij
hvgr M. |lrn
U ren*» wat vertellen, Gu«-
Dit nummer bestaat uit drie bladen
en een bfjvoegseL
ME7
3OT
>AN,
CLARA VIEBIG.
Geautortoeerite vertaling van
MEVR. J P W£SflELINK-v. R0S8UM.
(Nadruk verboden.)
4666 26
- GOUDA
n omttrakan:
1, GOUDA.
1 Mor.
Mo. «1
38
M.
-
uwtabletten.
r koker 60 ct.
«^•tabletten.
regelen den
MODERNSTE WINKELBEDRIJF IN
GRUTTERSWAREN BOTE»
KOFFIE THEE CACAO.
Misdaadsrecht? Een onbekende klank
voor velen. En' toch zegt het voel. Want
wie dit woord gebruikt in de plaats van
„Strafrecht” wil trachten vast te leggen in
het spraakgebruik de groote verandering,
die in de laatste jaren de denkbeelden ep
het gebied van de criminaliteit hebben on
dergaat; hij wil vastleggen de idee, dat ia
de moderne maatschappij de misdaad in
haar oorsprong moet worden bestreden
door alle mogelijke middelen en niet al
leen door het straffen, zooals men vroeger
wilde.
En ook beteekent deze uitdrukking: dat
men de misdaad wil tegengaan, in welken
vorm zij zich ook voordoet
is ingedeeld. Bedenkt nu een slimme vent
iets nieuwi, iets dat niet in die wet met
zooveel woorded als strafbaar staat ver
meld, dan gaat h|j Vrij uit, hoe perfide, hoe
gemeen zijn daad ook moge zijp. En het
heeft maar heel weinig te schelen, het ver
schil met een wel passend geval hoeft maar
heel gering te ?jjn, doordat volgens dezelfde
geleerden de strafwet heel eng moet worden
uitgelegd om toch vooral geen schobbejak
ken te straffen, die, heel strikt genoemd,
niet strafbaar zijn. Een voorbeeld: als
iemand tomatenpuree uitvoert, terwijl al
leen de uitvoer van tomaten verboden is,
dan moet hij worden vrijgesproken. Of als,
gelijk in Frankrijk eens voorviel iemand
graan aan zijn kippen voert, terwijl het ver
boden is graan aan vee („betail’) te voe
ren, dan gaat hij ook vrij uit.
En wanneer men de gemeente oplicht
door een geheime aansluiting te maken met
den electrischen kabel, dan is zoo iemand
vaak vrijgesproken, omdat diefstal in de
wet heet: toeëigening van eens anders
„goed” en'men electriciteit geen goed, maar
een „kracht" noemt.
Men kijkt dus alleen naar den letter en
niet naar de geest! Hoewel overeenkomst
(„analogie" noemt men dat) het gebeurde
Varnilait ai«* Mas WrMrb-
t«WM« rt'laM*-aaabirttas te
GOIDSCHE COURANT.
ook heeft met een werkelijk strafbaar feit,
om dat eene, geringe verschil is de dader
niet strafbaar.
Dat alles was «n «oe erg nog niet, als
de wetgever gauw die bepalingen, die door
nieuw-' uitvindingen noodig werden, inlaseh-
te, dan zouden latere liefhebbers zich lee-
lijk branden. Maar men weet het en
t. iemand waagt het meer, dat te bestrijden,
onze wetgever komt dertig en meer jaren
achteraan, engrijpt niet in.
Wat nu te doen? Op hem is geen wach
ten!
Voor een nuchter denkend mensch ligt de
oplossing yoor de hand: de rechter moet een
man, die gemeen en gevaarlijk en in strijd
wet -ien geest van de wet heeft gehandeld,
-wel veroordeelen. Dat durft hij echter niet,
in de eerste plaats uit vrees voor den
nogal formalistisch gezinden Hoogen Raad
en vooral ook uit eerbied voor dat van ouds
en alom geprezen beginsel, dat de wet elk
geval precies moet aangeven. Dat beginsel,
meenen wij, is ook neergelegd in art 1 van
ons strafwetboek: „Geen feit is strafbaar
dan uit kracht van eene daaraan voorafge
gane wettelijke ttrafbepaling”. We meenen
ernstig te kunnen betwijfelen, of dit art
zoo streng is ais men meent. Maar, afge-
tskleur.
altabletten.
n vanaf 10.90.
overspanning,
INGKEONDBN MBDBMRUNOBN:
O, de Toonwee M tnogu.
Gew<« edT.rt.ntUe e. iMModee mMhIIio* by coatreet tot mu nnto
■etdm prü.. Grnte letton ea readea werdea huekead eaar plaatenümto.
AdrartoeWa tanaea woedea laaeeeadea door toeeAeakeatof vee eoltode B-~—
driarea, Adrertoatlelauaator ea oaao A«eatoa.
INGBZONDgNMRORjSaUNQKN.
J Tegen inwisseling van deaen coupon
4 ontvangt U in once winkels vanafata.
Maande, tot en met ZaWda, bl)
a tabee, tan I pond Kaf Ho
GRATIS TER KEURING
Tbeo b M tante.
F. DE GRUTTER A ZOON.
ABONNEMENTSPRIJS: p.r kwartaal /2.2S, per week 17 «at, met Zomtegtoted
per kwartaal 2.M. per week 22 rent, overal waar da bezorgta, per looper geaehiodt
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA
bjj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den becorgkriag)
1—5 regels 1.05, eiken regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den beaergkring: 1—4
regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Advertentiën van publieke vsrmakelijkhedea
12H cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 toealag op den prijs.
veorwaarden z|ja aanwealg voor een ver-
oordeeUag, behalve dat hei geval zich een
tikje anders voordeed dan da wetgever bet
bUjkeas zijne woorden zich heeft voorge
meld, de gsMt gaat beven de letter, wij
reehters sga geroepen «u de maateehappg
te boaskemen. Duswü veroorMen
en passen die straf of maatregel toe, die
voor dit geval het doelmatigst b.”
En Ut gevolg? Dan weet voortaaa Ubr-
een, dat Ut niet mo gemakkal|jk o* ge
meen» dingen te doen en toch hu eek— de
mazen an de verouderde wet door te krul
pen. En de taak van den rechter zoo er
heel wat dankbaarder door worden; pas
daa iou M| «Un toekmnst-ttak naar bo-
hooren kunnen waarnemen, dan pas zou h<j
Mja: Sociaal opvoeder!
De wetgever dan? O, ah die emdelft
eeiu zjjn slakkengang prijs gaf, dan zou h
aan het voorgestelde middel zijn hooge en
genadige goedkeuring kannen geven.
Maar dkarop moet niet gewacht worden.
Mèn ziet Uawaren? Willekeur, ongelijk
matigheid, klassenjustitie? Dan verbeter»
men de recrutering van on« rechterscorps
en drage zorg, dat aaa de besten onder ons
de beslissing gegeven «Ij over vrijheid en
goed van de burgers.
Ook hier is werk aan den winkel!
Mr B.
Het opvoeden van den misdadiger, hem
geschikt maken vqot de maatschappij, voor-
kem|ag van nieuwe vergrijpen tegen de
«meatechappelijke orde, ziedaar hetgeen
hoofddoel moet zijn van het nieuwe „Mls-
dAadsrecht". Vooral straffen alleen, als met
een anderen maatregel niet iets beters te
berÜken valt.
We zijn reeds op den goeden weg met
onze kinderstraffen, die ons opvoeding op
kosten en leiding van den staat, een stren
ge berisping, Ja zelfs eenvoudige wraggave
aan de ouders brachten. Een stap verder
gingen we reeds met de Voorwaardeljjke
Veroordeeling, waardoor men eigenlijk den
misdadiger nog eens rustig den tijd geeft
zich te bedenken of hjj zich beteren wil of
niet.
Ook zijn we reeds op den juisten weg
met de proeven, die tegenwoordig in Veen
huizen worden genomen met landarbeid van
veroordeelden.
Doch aan een radicale hervorming staat
te veel ouds nog in den weg; nieuwe banen
worden versperd door oude dogma's. Ook
hier wordt de volksovertuiging tot voor
gaan geroepen om de hinderpalen weg te
nemen. Geen revolutie, maar evolutie!
Een hinderpaal zullen we noemen, die
nog heel veel te angstvallig, eok door jon
geren der wetenschap, is ontzien. We bedoe
len dit: volgens vele en geleerde menschen
is het een hoofdbeginsel van ons tegenwoor
dig strafrecht, dat niemand mag worden
gestraft, als zijn daad niet precies past in
een van de vakjes, waarin ons strafwetboek
1320 29
er doos 50 ct.
aagpijn.
geen eetlust,
3312 60
agtRbletten.
r koker 60 ct.
j jicht,
de ledematen,
>ijn, influenza,
eapijn.
tabletten.
r koker 60 ct.
-- JIMI,
kerkhof, achter de
Ipijntabletten.
r 45 en 80 ct.
naam van den
NHARDT,
k ZEIST,
irogistan.
oops, Wijdatr.
N. v. Zessen;
Spruit; J. F.
-••a A. v. d.
J. v. Gennep;
4118 55
daar ontmoetten haar ooghn <te vaat op
haar geriefaten blik van Mtrouw (Lrttggr.
Zij ontateide; toen reheen tij eet> oogen-
bllk na te denken, en plotseling gleed een
sneMe blos over haar gelaat. Er kwam
tets vijandig» in de uitdrukking van haar
gelaat „Wat weateoht
Juffrouw Krüger wU het dadelijk die
tweft je herkend en ze i» ook nog booa
op je. Btenk er geen tborn In GeHrud»
oogM» - iete «Itdagend» - o( mw bet
steehw verweer? Maar dat deed er nu
r’rts toe, nu morel zij allee goed maken,
zij kwam voor Guttav, ja voor Gustav on
voor
Het kit«lergMclhr«< went ateed» 1
en midden tuaMben dk giMMhrrt zt.
trouw KrUger - «Ij ad brt hert kalm,
maar liaar hart bonsde re bij: ,,I» dat
do kleine? Hij heeft goede tongen. *t fa
immers i>ou jjngwt, niet waar?”
„Jawel,” trt de jong» moeder korttf en
wohddo zich om, om lw*t hute binnen te
gaan, t
Xu nam de moeder oen vast bestuit; »fj
mocht zich ntet dóór do afw ijzeudo hou
ding van do andere van haar stuk laten
brengra. zij moert baar zeftpm, wat alj
to vertellen had en Gretrod morel totate
i hnar haar
de moeder
verder. Gertrud Bageihahn was blijk
baar niet te vinden. Woonde zij hter rote-
schien ook al niet meer? Zij wao reed»
bijna aan ’t eind van de huizen grto-
men Eindelijk hoorde zij van een post-
bode, dien zij tegenkwam: „Hlreelhaim-
juftroww Hiewlbaim. o, die me< het kind!
Dfe woont daar beriemoal buirtn op d»
kleine hoove aan het eind van het aard-
pppeflenland bij den wegweMter Dom-
broweki.
Juffrouw Kriiger Mirt het va-molmde hek
open en ging den omheinden hof binnen,
't Zog er hier heel eenvoudig uit, tame
lijk armoedig. Onaanzienlijk akloefgereed-
schap stond in «»d, ren kruiwagen,
c-xn schop, een bamm, een paar kapotte
B»nden. Aan de opewtwnde deur van
ecu loog» bouten schuur waar met kla-
geiijk gemtauw ren bat «w hoen stoop,
hing eer versleten ja», dte door weer en
wind tot een vogéN^rewchkikfcer w«a go-
maakt, en eon ouden vilten hood, dte al.
leen nog maar «n. raai, maar geen bol
had Deeo verrteten ja», deze hoed, waar
van niet» over was itan de rand, de lee-
go schuur, dit adre maakte cm Indruk
ran treurige verlatenheid, ofceboon dv zon
helder scheen.
Juffrouw Krügre kreeg ren hgklomd ge
voel: too zag het er hier uk? Alleen
het gesnater van een gans, m kwasn
aanwaggplen eu een ruiende kip, die in
het zand krabde, stekten, baar gerept; dat
was althans tete, dat reidgaraMte vertrou-
was althans iete, dtt
wen .schonk!
Een vrouw mrt de mouwen hoog opge-
Htroopt. de voeten in klompen, stond aan
een wanchsobbe voor de huisdeur en
kindergoed Zij moest töep buk
ken, zweetdroppel parrtden in db tobbe
neer, maar zij had flinke handen an zij
was ijverig.
Dat was Gorirud ffirerthabn. Juffrouw
Krijger herkende haar dadelijk, ofschoon
zij haar maar ren paar maal vtooMghad
gezien Zij bleef teel stil rtutMi en steeg
de vlijtig wrekende vrouw ffute- Hert ar-
moedige hemdjes, genaaid idt reeds half
verrteten goed, een paar kleine Mje-i eu
Inters.
Juffrouw Krfigre wfoohte het zweet vkn
haar rezicht: wat was vandaag oodra-
grtijk heet! En thuis had zij nog aooveel
bruikbaar ktaiergoed!
UM het lage venster klonk nu een krach-
tige kinderrtom, ren luid, haMg geschrei.
Ja, K wmU maar eons rven!” D»
vrouw aan Mb» bM te* taooM ep.
nooit in haar zijn opgekomen om op dit
uur haar bewöhadue’ten tuin te verlaten
of haar kode kamer, waar de tafel reed»
g<>dekt was, en de gomakkelijke breede
sofa, die tot een miAlageiaapje ultnoodi^
de Maar vandaag kon bet niet anders.
Zij moest iet», wtt rij verzuimd had,
herstel ten; zij wilde het weer goed ma-
ken Ata rij dan Gurtav kon. actzrijven,
dat zij Gwtrud had opgeeocht re vriénde
lijk tegen haar geweest, dat zij -het
kind had geaien - rijn kind - dan zou
hij blij zijn- Zij xou een brief van b»m
krijgen, een brief vol verzoenende jroor-
dre, en zij zou, «ij zou - wat zou «ij
dan? Dat wist zij self nog ntet. Kwam
tijd, kwam raad.
Met een vartbertotenbeld, die il
moeheid deed vergeten, zocht u
Nu wü wedgr in do gologonheid «ga, «otf «nM
Koffio’s te importoeren.aamaa te stellen en inoaz»
eigen branderij te branden, ia bet ona Megolijkyi
in onae winkels
hoogfyne kwaliteiten verschgebrandè koffid
verkrijgbaar te «tellen.
Ook hebben wy wpderom de beschikking evgr
de fijnste soorten Thee, die geleverd kunne»
worden, en die, vakkundig gemengd zijnde, aan
iederen gebruiker een waar genot verschaffen.
Opdat U zichzelf van onze ongeëvenaarde k walk
teiten zult kunnen overtuigen, noodigen wij U alt,
gebruik te maken van nevenstaanden reclame*
ceupanl
P. DE GRUYTER ZOON.
WINKELS DOOR GEHEEL NEDERLAND.
10 V. KORTING.
’t mstaje «n
Zeg, wil Ik
tav loeft!”
..Wat gtat mij d«t am Gertnvl Hte
•dhstei wikte oweeMhilttg dom. maar
«U werd tart» drodsbtertc.
maar er fewamen. geen tranen. AI» men
boos van elkander is giegtuwi, dan. valt het
wachten nog veel moeibjkre. Gelooft u
dot maar van mijl’’
zien daarvan, wis in de praktijk van het
rechtersambt zit en een zoodanig „apart”
geval onder oogen krijgt, denkt toch wel
heel gauw: „drommels, dat gaat toch nlat
deM fcchurk te laten loopen; «ou daaraan
geen mouw te passen zVn?** En na t.„
zoeken vindt zoo’n Ijverig man en ze
ker zön dat niet onze minste rechters
wel oens een nooddeurtje, een sluippoortje,
waardoor h(j toch zijn zin en de schurk zijn
loon krijgt en eene veroordeeling binnen
smokkelt.
De ruimte ontbreekt hier om daarvan
ctaaltjes te noemen; het staat <chter onom-
stootel|jk vast, dat ze er zijn, maar
maarhet gaat heel, heel stiekum! Is
dat nu goed? Want het kan alleen gebeu
ren ten koste van de waarheid van het von
nis. En men moet toch uit een vonnis de
waarheid kunnen proeven: vrij «n frank
d>ent deze daaruit gelezen te ku> nen wor
den. Het vonnis is toch niet bestemd om
den lez«-r zand in de oogen te strooien'
Deze manier om er een mouw aan te
passen, is op zichzelf al een euvel, het mid
del al niet veel beter dan de kwaal!
Wat dan wel het juiste middel is?
Dat de rechter de wet frank en vrjj on
der de oogen ziet en openlijk zegt: „alle
BINNENLAND.
Tegen ontwrichting van da gaanente
financiën.
raaa Naar aanleiding van bat feit, dat ver-
vrol schOlend» gemeefteraden er In den Jbng-
sten tijd toe «tfn overgegaan de beloorta-
gen van het ambtenaarspenoneel in eeni-
i vorm belangrijk te verimogen, zonder
men zich rekenschap heeft gegeven van
de geldeljjke gevolgen, welke zoodanig be
sluit na zich sleept, heeft d» Minister vaa
Binnenlanduche Zaken eenige wenken gege
ven te.- voorkoming van een ontwrichting
van de gemeentefinanciën.
Een onafwijsbare eiseh wordt het in de
eerste plaats genoemd, dat in onverbreke
lijk verband met een besluit tot toekenning
van loonsverhooging worden aangewezen de
middelen tot dekking. Niet in een min of
meer vagen vorm, maar aldus, dat hetzij
worde vastgelegd, uit welke reeds beschik
bare inkomsten de uitgave zal gekweten
worden, hetzij een nieuwe bron van inkom
sten worde gecreëerd, voldoende om het
toe te kennen bedrag in z^n geheel te dek
ken.
In Je tweede plaats schijnt het den mi
nister geen onreaeljjk verlangen, dat der
gelijke beslissingen nimmer worden geno
men dan na degelijke voorbereiding-
Gewenscht wordt, dat, als de gemeente
een taak wil overnemen, die tot dusver
door particulieren was vervuld, dit ook niet
geschiedde door een eenvoudig besluit ad
Limgzaam verliet juürouw Krügerdevll-
ia van die familie Bertboldi «n liep (te
straat af-D e zon. etend hoog, <10 hitte
was’ verlamsoend. Zij eioop naar do scha
duwzijde En toch had zij eigenlijk moe
ten loepen, aloof zij heel jong waa, ren
nen, vliegen - haar Gvwtav, haar Gustav
leefde immers! Terwijl zij met mevrouw
EfTtholdi sprak, wa» ’t ale door een plot
selinge ingeving in haar opgekomen zij
mo<¥<t naar 't meisje gaan Zij moert een»
gaan kijken, zichzelf ovartuiljen, hoe ’t
haar gin& opdat zij, dan aan haar zoon
zou kunnen schrijven. En nu wikte zij
maar liever daideflajk gaan, direct.
Het was een heel eind van hier
ginds. Vroeger had Gertrud Hieflrthahn In
de buurt gewoond, niet ver van bet oude
bloemen- en Idtaasen-
Wnderij Daar had Gustav haar ook lee-
ren kennen. Toen wae hij weggetrokken.
Nu moest zij aan t andere gedeelte van
dn plaats wonen, geheel bulten, daar waar
do villa’s eindigen en arbeiderswoningen,
allo geheel gelijk van bouw, oprijzen uit
d? velden» die reeds geen akker» meer
zijn, on nog geen tuinen zijn geworden
Hier wae juffrouw Krüger nooit geweest
ën nu moert zij van huis tot huia zoe-
k. n Dit loopen in de hitte van den mid
di\: maakte haar zeer tnoe Hire ’fas In
|w* gehwi geen ettbaduw, de boompjes,
die langs dre kant ven den weg «tonden,
waren nog jong en ktete. 't Zou andere
3) -
Hrt ie tsoh. zoo’n fateoenlijke jongen
Den gebeden Verloftijd beblien wij daar
over onrenigheid gehad - die paar dagen
or geheel door bedbrvent Eindelijk
*»b ik ’t hem toch uil het luoifd gepraat.
Maar hij werd or niet vroolijker op. Den
morgtr,, toen jjjj wegging, heeft hij mij
riet edlh de 'hand gegeven, en daarom
hij mij ook niet gertthraven, aan
niemand Zij haalde diep adem „God zij
dat hij leeft! Dat hij in die ttem-
mtog^niet voor altijd. v"n mij te hrenge-
8*an.” Zij sloeg haar handen» in elkaar
•I« tot een gebed: „God zij duik!”
„Maar juffrouw Krilger, heeft u hem
m 't geheel nlat geedhkWeU?
wat denkt u wol!” JuffrouwKrü-
gfcr wierp het hoofd iu den nek. Al»
hu Met schrijftMaar nu zal ik hem
«wijven.... jas ja, mijnheer Bartholdi zal
W®1 zoo goed zijn mij te zeggen,
*)0 ik het moet aanJtggen. Corstas-op
1C*(«ri» God, dat te zeker wel heel
Wjn jongen» nfiju, berte, brave jon-
H«ir gericlx vreteok, afeof zij op
1 Pnnt stond in buiten uft ts bsntaB