iveren I H >0 en Irta’i Kj Ol! S)e'ruytefS Koffie en Thee I iiiten M IIIIIMIIIMiUIiW uhtiii IfcoliIwnHii ToM. bean. 82. Eerste Bled. I Feuilleton. 4 rdt’s chtige Bn ANDEh G Dochters van Hecuba, door AADT, DHALEN, i Co lijm. Nieuw misdaadsrecht. lï r. . rJ Jaargm»^. oede, gheid, HSrie-ux-wB- ezx -6b.cLvext®aa.t3.e*blsccL-troox Q-o-cud-ai öxl Otyi m+Tmlr-m-n VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Bureau» MARKT 31, GOUDA. 1 voor 1—4 Hnb /144> NR. nni mwr IIM. «•daedal TeleC. Xatero. 545. «um I MS TMt TH ItintKI i MM F te KOOP i w- na«r 4 I OhtoB f OLTji j pfnö] 1 MM i i] zen, Zonne- Dokkleeden, 36 4591 111 re». En met Ma groote stap wan sij hij hvgr M. |lrn U ren*» wat vertellen, Gu«- Dit nummer bestaat uit drie bladen en een bfjvoegseL ME7 3OT >AN, CLARA VIEBIG. Geautortoeerite vertaling van MEVR. J P W£SflELINK-v. R0S8UM. (Nadruk verboden.) 4666 26 - GOUDA n omttrakan: 1, GOUDA. 1 Mor. Mo. «1 38 M. - uwtabletten. r koker 60 ct. «^•tabletten. regelen den MODERNSTE WINKELBEDRIJF IN GRUTTERSWAREN BOTE» KOFFIE THEE CACAO. Misdaadsrecht? Een onbekende klank voor velen. En' toch zegt het voel. Want wie dit woord gebruikt in de plaats van „Strafrecht” wil trachten vast te leggen in het spraakgebruik de groote verandering, die in de laatste jaren de denkbeelden ep het gebied van de criminaliteit hebben on dergaat; hij wil vastleggen de idee, dat ia de moderne maatschappij de misdaad in haar oorsprong moet worden bestreden door alle mogelijke middelen en niet al leen door het straffen, zooals men vroeger wilde. En ook beteekent deze uitdrukking: dat men de misdaad wil tegengaan, in welken vorm zij zich ook voordoet is ingedeeld. Bedenkt nu een slimme vent iets nieuwi, iets dat niet in die wet met zooveel woorded als strafbaar staat ver meld, dan gaat h|j Vrij uit, hoe perfide, hoe gemeen zijn daad ook moge zijp. En het heeft maar heel weinig te schelen, het ver schil met een wel passend geval hoeft maar heel gering te ?jjn, doordat volgens dezelfde geleerden de strafwet heel eng moet worden uitgelegd om toch vooral geen schobbejak ken te straffen, die, heel strikt genoemd, niet strafbaar zijn. Een voorbeeld: als iemand tomatenpuree uitvoert, terwijl al leen de uitvoer van tomaten verboden is, dan moet hij worden vrijgesproken. Of als, gelijk in Frankrijk eens voorviel iemand graan aan zijn kippen voert, terwijl het ver boden is graan aan vee („betail’) te voe ren, dan gaat hij ook vrij uit. En wanneer men de gemeente oplicht door een geheime aansluiting te maken met den electrischen kabel, dan is zoo iemand vaak vrijgesproken, omdat diefstal in de wet heet: toeëigening van eens anders „goed” en'men electriciteit geen goed, maar een „kracht" noemt. Men kijkt dus alleen naar den letter en niet naar de geest! Hoewel overeenkomst („analogie" noemt men dat) het gebeurde Varnilait ai«* Mas WrMrb- t«WM« rt'laM*-aaabirttas te GOIDSCHE COURANT. ook heeft met een werkelijk strafbaar feit, om dat eene, geringe verschil is de dader niet strafbaar. Dat alles was «n «oe erg nog niet, als de wetgever gauw die bepalingen, die door nieuw-' uitvindingen noodig werden, inlaseh- te, dan zouden latere liefhebbers zich lee- lijk branden. Maar men weet het en t. iemand waagt het meer, dat te bestrijden, onze wetgever komt dertig en meer jaren achteraan, engrijpt niet in. Wat nu te doen? Op hem is geen wach ten! Voor een nuchter denkend mensch ligt de oplossing yoor de hand: de rechter moet een man, die gemeen en gevaarlijk en in strijd wet -ien geest van de wet heeft gehandeld, -wel veroordeelen. Dat durft hij echter niet, in de eerste plaats uit vrees voor den nogal formalistisch gezinden Hoogen Raad en vooral ook uit eerbied voor dat van ouds en alom geprezen beginsel, dat de wet elk geval precies moet aangeven. Dat beginsel, meenen wij, is ook neergelegd in art 1 van ons strafwetboek: „Geen feit is strafbaar dan uit kracht van eene daaraan voorafge gane wettelijke ttrafbepaling”. We meenen ernstig te kunnen betwijfelen, of dit art zoo streng is ais men meent. Maar, afge- tskleur. altabletten. n vanaf 10.90. overspanning, INGKEONDBN MBDBMRUNOBN: O, de Toonwee M tnogu. Gew<« edT.rt.ntUe e. iMModee mMhIIio* by coatreet tot mu nnto ■etdm prü.. Grnte letton ea readea werdea huekead eaar plaatenümto. AdrartoeWa tanaea woedea laaeeeadea door toeeAeakeatof vee eoltode B-~— driarea, Adrertoatlelauaator ea oaao A«eatoa. INGBZONDgNMRORjSaUNQKN. J Tegen inwisseling van deaen coupon 4 ontvangt U in once winkels vanafata. Maande, tot en met ZaWda, bl) a tabee, tan I pond Kaf Ho GRATIS TER KEURING Tbeo b M tante. F. DE GRUTTER A ZOON. ABONNEMENTSPRIJS: p.r kwartaal /2.2S, per week 17 «at, met Zomtegtoted per kwartaal 2.M. per week 22 rent, overal waar da bezorgta, per looper geaehiodt Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA bjj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den becorgkriag) 1—5 regels 1.05, eiken regel meer 0.20. Van buiten Gouda en den beaergkring: 1—4 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Advertentiën van publieke vsrmakelijkhedea 12H cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 toealag op den prijs. veorwaarden z|ja aanwealg voor een ver- oordeeUag, behalve dat hei geval zich een tikje anders voordeed dan da wetgever bet bUjkeas zijne woorden zich heeft voorge meld, de gsMt gaat beven de letter, wij reehters sga geroepen «u de maateehappg te boaskemen. Duswü veroorMen en passen die straf of maatregel toe, die voor dit geval het doelmatigst b.” En Ut gevolg? Dan weet voortaaa Ubr- een, dat Ut niet mo gemakkal|jk o* ge meen» dingen te doen en toch hu eek— de mazen an de verouderde wet door te krul pen. En de taak van den rechter zoo er heel wat dankbaarder door worden; pas daa iou M| «Un toekmnst-ttak naar bo- hooren kunnen waarnemen, dan pas zou h<j Mja: Sociaal opvoeder! De wetgever dan? O, ah die emdelft eeiu zjjn slakkengang prijs gaf, dan zou h aan het voorgestelde middel zijn hooge en genadige goedkeuring kannen geven. Maar dkarop moet niet gewacht worden. Mèn ziet Uawaren? Willekeur, ongelijk matigheid, klassenjustitie? Dan verbeter» men de recrutering van on« rechterscorps en drage zorg, dat aaa de besten onder ons de beslissing gegeven «Ij over vrijheid en goed van de burgers. Ook hier is werk aan den winkel! Mr B. Het opvoeden van den misdadiger, hem geschikt maken vqot de maatschappij, voor- kem|ag van nieuwe vergrijpen tegen de «meatechappelijke orde, ziedaar hetgeen hoofddoel moet zijn van het nieuwe „Mls- dAadsrecht". Vooral straffen alleen, als met een anderen maatregel niet iets beters te berÜken valt. We zijn reeds op den goeden weg met onze kinderstraffen, die ons opvoeding op kosten en leiding van den staat, een stren ge berisping, Ja zelfs eenvoudige wraggave aan de ouders brachten. Een stap verder gingen we reeds met de Voorwaardeljjke Veroordeeling, waardoor men eigenlijk den misdadiger nog eens rustig den tijd geeft zich te bedenken of hjj zich beteren wil of niet. Ook zijn we reeds op den juisten weg met de proeven, die tegenwoordig in Veen huizen worden genomen met landarbeid van veroordeelden. Doch aan een radicale hervorming staat te veel ouds nog in den weg; nieuwe banen worden versperd door oude dogma's. Ook hier wordt de volksovertuiging tot voor gaan geroepen om de hinderpalen weg te nemen. Geen revolutie, maar evolutie! Een hinderpaal zullen we noemen, die nog heel veel te angstvallig, eok door jon geren der wetenschap, is ontzien. We bedoe len dit: volgens vele en geleerde menschen is het een hoofdbeginsel van ons tegenwoor dig strafrecht, dat niemand mag worden gestraft, als zijn daad niet precies past in een van de vakjes, waarin ons strafwetboek 1320 29 er doos 50 ct. aagpijn. geen eetlust, 3312 60 agtRbletten. r koker 60 ct. j jicht, de ledematen, >ijn, influenza, eapijn. tabletten. r koker 60 ct. -- JIMI, kerkhof, achter de Ipijntabletten. r 45 en 80 ct. naam van den NHARDT, k ZEIST, irogistan. oops, Wijdatr. N. v. Zessen; Spruit; J. F. -••a A. v. d. J. v. Gennep; 4118 55 daar ontmoetten haar ooghn <te vaat op haar geriefaten blik van Mtrouw (Lrttggr. Zij ontateide; toen reheen tij eet> oogen- bllk na te denken, en plotseling gleed een sneMe blos over haar gelaat. Er kwam tets vijandig» in de uitdrukking van haar gelaat „Wat weateoht Juffrouw Krüger wU het dadelijk die tweft je herkend en ze i» ook nog booa op je. Btenk er geen tborn In GeHrud» oogM» - iete «Itdagend» - o( mw bet steehw verweer? Maar dat deed er nu r’rts toe, nu morel zij allee goed maken, zij kwam voor Guttav, ja voor Gustav on voor Het kit«lergMclhr«< went ateed» 1 en midden tuaMben dk giMMhrrt zt. trouw KrUger - «Ij ad brt hert kalm, maar liaar hart bonsde re bij: ,,I» dat do kleine? Hij heeft goede tongen. *t fa immers i>ou jjngwt, niet waar?” „Jawel,” trt de jong» moeder korttf en wohddo zich om, om lw*t hute binnen te gaan, t Xu nam de moeder oen vast bestuit; »fj mocht zich ntet dóór do afw ijzeudo hou ding van do andere van haar stuk laten brengra. zij moert baar zeftpm, wat alj to vertellen had en Gretrod morel totate i hnar haar de moeder verder. Gertrud Bageihahn was blijk baar niet te vinden. Woonde zij hter rote- schien ook al niet meer? Zij wao reed» bijna aan ’t eind van de huizen grto- men Eindelijk hoorde zij van een post- bode, dien zij tegenkwam: „Hlreelhaim- juftroww Hiewlbaim. o, die me< het kind! Dfe woont daar beriemoal buirtn op d» kleine hoove aan het eind van het aard- pppeflenland bij den wegweMter Dom- broweki. Juffrouw Kriiger Mirt het va-molmde hek open en ging den omheinden hof binnen, 't Zog er hier heel eenvoudig uit, tame lijk armoedig. Onaanzienlijk akloefgereed- schap stond in «»d, ren kruiwagen, c-xn schop, een bamm, een paar kapotte B»nden. Aan de opewtwnde deur van ecu loog» bouten schuur waar met kla- geiijk gemtauw ren bat «w hoen stoop, hing eer versleten ja», dte door weer en wind tot een vogéN^rewchkikfcer w«a go- maakt, en eon ouden vilten hood, dte al. leen nog maar «n. raai, maar geen bol had Deeo verrteten ja», deze hoed, waar van niet» over was itan de rand, de lee- go schuur, dit adre maakte cm Indruk ran treurige verlatenheid, ofceboon dv zon helder scheen. Juffrouw Krügre kreeg ren hgklomd ge voel: too zag het er hier uk? Alleen het gesnater van een gans, m kwasn aanwaggplen eu een ruiende kip, die in het zand krabde, stekten, baar gerept; dat was althans tete, dat reidgaraMte vertrou- was althans iete, dtt wen .schonk! Een vrouw mrt de mouwen hoog opge- Htroopt. de voeten in klompen, stond aan een wanchsobbe voor de huisdeur en kindergoed Zij moest töep buk ken, zweetdroppel parrtden in db tobbe neer, maar zij had flinke handen an zij was ijverig. Dat was Gorirud ffirerthabn. Juffrouw Krijger herkende haar dadelijk, ofschoon zij haar maar ren paar maal vtooMghad gezien Zij bleef teel stil rtutMi en steeg de vlijtig wrekende vrouw ffute- Hert ar- moedige hemdjes, genaaid idt reeds half verrteten goed, een paar kleine Mje-i eu Inters. Juffrouw Krfigre wfoohte het zweet vkn haar rezicht: wat was vandaag oodra- grtijk heet! En thuis had zij nog aooveel bruikbaar ktaiergoed! UM het lage venster klonk nu een krach- tige kinderrtom, ren luid, haMg geschrei. Ja, K wmU maar eons rven!” D» vrouw aan Mb» bM te* taooM ep. nooit in haar zijn opgekomen om op dit uur haar bewöhadue’ten tuin te verlaten of haar kode kamer, waar de tafel reed» g<>dekt was, en de gomakkelijke breede sofa, die tot een miAlageiaapje ultnoodi^ de Maar vandaag kon bet niet anders. Zij moest iet», wtt rij verzuimd had, herstel ten; zij wilde het weer goed ma- ken Ata rij dan Gurtav kon. actzrijven, dat zij Gwtrud had opgeeocht re vriénde lijk tegen haar geweest, dat zij -het kind had geaien - rijn kind - dan zou hij blij zijn- Zij xou een brief van b»m krijgen, een brief vol verzoenende jroor- dre, en zij zou, «ij zou - wat zou «ij dan? Dat wist zij self nog ntet. Kwam tijd, kwam raad. Met een vartbertotenbeld, die il moeheid deed vergeten, zocht u Nu wü wedgr in do gologonheid «ga, «otf «nM Koffio’s te importoeren.aamaa te stellen en inoaz» eigen branderij te branden, ia bet ona Megolijkyi in onae winkels hoogfyne kwaliteiten verschgebrandè koffid verkrijgbaar te «tellen. Ook hebben wy wpderom de beschikking evgr de fijnste soorten Thee, die geleverd kunne» worden, en die, vakkundig gemengd zijnde, aan iederen gebruiker een waar genot verschaffen. Opdat U zichzelf van onze ongeëvenaarde k walk teiten zult kunnen overtuigen, noodigen wij U alt, gebruik te maken van nevenstaanden reclame* ceupanl P. DE GRUYTER ZOON. WINKELS DOOR GEHEEL NEDERLAND. 10 V. KORTING. ’t mstaje «n Zeg, wil Ik tav loeft!” ..Wat gtat mij d«t am Gertnvl Hte •dhstei wikte oweeMhilttg dom. maar «U werd tart» drodsbtertc. maar er fewamen. geen tranen. AI» men boos van elkander is giegtuwi, dan. valt het wachten nog veel moeibjkre. Gelooft u dot maar van mijl’’ zien daarvan, wis in de praktijk van het rechtersambt zit en een zoodanig „apart” geval onder oogen krijgt, denkt toch wel heel gauw: „drommels, dat gaat toch nlat deM fcchurk te laten loopen; «ou daaraan geen mouw te passen zVn?** En na t.„ zoeken vindt zoo’n Ijverig man en ze ker zön dat niet onze minste rechters wel oens een nooddeurtje, een sluippoortje, waardoor h(j toch zijn zin en de schurk zijn loon krijgt en eene veroordeeling binnen smokkelt. De ruimte ontbreekt hier om daarvan ctaaltjes te noemen; het staat <chter onom- stootel|jk vast, dat ze er zijn, maar maarhet gaat heel, heel stiekum! Is dat nu goed? Want het kan alleen gebeu ren ten koste van de waarheid van het von nis. En men moet toch uit een vonnis de waarheid kunnen proeven: vrij «n frank d>ent deze daaruit gelezen te ku> nen wor den. Het vonnis is toch niet bestemd om den lez«-r zand in de oogen te strooien' Deze manier om er een mouw aan te passen, is op zichzelf al een euvel, het mid del al niet veel beter dan de kwaal! Wat dan wel het juiste middel is? Dat de rechter de wet frank en vrjj on der de oogen ziet en openlijk zegt: „alle BINNENLAND. Tegen ontwrichting van da gaanente financiën. raaa Naar aanleiding van bat feit, dat ver- vrol schOlend» gemeefteraden er In den Jbng- sten tijd toe «tfn overgegaan de beloorta- gen van het ambtenaarspenoneel in eeni- i vorm belangrijk te verimogen, zonder men zich rekenschap heeft gegeven van de geldeljjke gevolgen, welke zoodanig be sluit na zich sleept, heeft d» Minister vaa Binnenlanduche Zaken eenige wenken gege ven te.- voorkoming van een ontwrichting van de gemeentefinanciën. Een onafwijsbare eiseh wordt het in de eerste plaats genoemd, dat in onverbreke lijk verband met een besluit tot toekenning van loonsverhooging worden aangewezen de middelen tot dekking. Niet in een min of meer vagen vorm, maar aldus, dat hetzij worde vastgelegd, uit welke reeds beschik bare inkomsten de uitgave zal gekweten worden, hetzij een nieuwe bron van inkom sten worde gecreëerd, voldoende om het toe te kennen bedrag in z^n geheel te dek ken. In Je tweede plaats schijnt het den mi nister geen onreaeljjk verlangen, dat der gelijke beslissingen nimmer worden geno men dan na degelijke voorbereiding- Gewenscht wordt, dat, als de gemeente een taak wil overnemen, die tot dusver door particulieren was vervuld, dit ook niet geschiedde door een eenvoudig besluit ad Limgzaam verliet juürouw Krügerdevll- ia van die familie Bertboldi «n liep (te straat af-D e zon. etend hoog, <10 hitte was’ verlamsoend. Zij eioop naar do scha duwzijde En toch had zij eigenlijk moe ten loepen, aloof zij heel jong waa, ren nen, vliegen - haar Gvwtav, haar Gustav leefde immers! Terwijl zij met mevrouw EfTtholdi sprak, wa» ’t ale door een plot selinge ingeving in haar opgekomen zij mo<¥<t naar 't meisje gaan Zij moert een» gaan kijken, zichzelf ovartuiljen, hoe ’t haar gin& opdat zij, dan aan haar zoon zou kunnen schrijven. En nu wikte zij maar liever daideflajk gaan, direct. Het was een heel eind van hier ginds. Vroeger had Gertrud Hieflrthahn In de buurt gewoond, niet ver van bet oude bloemen- en Idtaasen- Wnderij Daar had Gustav haar ook lee- ren kennen. Toen wae hij weggetrokken. Nu moest zij aan t andere gedeelte van dn plaats wonen, geheel bulten, daar waar do villa’s eindigen en arbeiderswoningen, allo geheel gelijk van bouw, oprijzen uit d? velden» die reeds geen akker» meer zijn, on nog geen tuinen zijn geworden Hier wae juffrouw Krüger nooit geweest ën nu moert zij van huis tot huia zoe- k. n Dit loopen in de hitte van den mid di\: maakte haar zeer tnoe Hire ’fas In |w* gehwi geen ettbaduw, de boompjes, die langs dre kant ven den weg «tonden, waren nog jong en ktete. 't Zou andere 3) - Hrt ie tsoh. zoo’n fateoenlijke jongen Den gebeden Verloftijd beblien wij daar over onrenigheid gehad - die paar dagen or geheel door bedbrvent Eindelijk *»b ik ’t hem toch uil het luoifd gepraat. Maar hij werd or niet vroolijker op. Den morgtr,, toen jjjj wegging, heeft hij mij riet edlh de 'hand gegeven, en daarom hij mij ook niet gertthraven, aan niemand Zij haalde diep adem „God zij dat hij leeft! Dat hij in die ttem- mtog^niet voor altijd. v"n mij te hrenge- 8*an.” Zij sloeg haar handen» in elkaar •I« tot een gebed: „God zij duik!” „Maar juffrouw Krilger, heeft u hem m 't geheel nlat geedhkWeU? wat denkt u wol!” JuffrouwKrü- gfcr wierp het hoofd iu den nek. Al» hu Met schrijftMaar nu zal ik hem «wijven.... jas ja, mijnheer Bartholdi zal W®1 zoo goed zijn mij te zeggen, *)0 ik het moet aanJtggen. Corstas-op 1C*(«ri» God, dat te zeker wel heel Wjn jongen» nfiju, berte, brave jon- H«ir gericlx vreteok, afeof zij op 1 Pnnt stond in buiten uft ts bsntaB

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1919 | | pagina 1