H
LS
IS
Donderdag 13 November
so. 141(H)
■FEN
V
Fauilletoi.
ÜurDAU i iVlAÜM.1 31$ CeOKj OA>
Dochters van Hecuba.
Helfferich verhoord.
I'TïeMWB- exx -é^.d.-v©r't®xxt5.®“bl®ud.,v"oox G-OAjx<d.a. exx Oxxxstxeic
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
»laak Bl.
I
1ra<el. JIM, elke rejel meer /*4*.
Ei
Admiunratie Telef. »<«ro. 82.
itedaotielelef. latere. 545.
i.
TELS.
UDA.
f 3.7S.
i*t«ra.
Alices to
Ook Bewnont verlangt d*n »trijd t* rta-
HOOFEbTUK IV.
dcr
Advertenties kunnen worden iagerondtn door tusschenkomst van mIImU B**Mmmb-
d*lar*n, Advertentiebureau* en onse Ageaten.
ENGRACHT 286.
4408 30
SIU
100
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hoeger.
tijen.
NEN- en
5112 80
Marg&rrih.-.
ildo de bride
de voordooien van het vredesverdrag met
Bulgarije af te zien, dan deze voorwaard»
aan te nemen.
geering van den towtand op de hoogte te
brengen. De officier verklaarde met dee uit
eenzettingen mee te kunnen gaan, maar
vw<de er bij, dat Engeland ononogelyk een
druk op Frankrijk kan uitoefenen. Mij w*i
gaarne bereid de klachten door te zenden.
JTEIN, advoc»
i sia, *t geeft «lechti
:r geeft het een korte
iciéele voorspelling-
Ig veriiee, en krijgt
In een der volgend* zittingen «u'lea ein
delek Hindenburg en Ludendorff warden
gehoord. De eena zoo gevierde, grijr.e maar
schalk met een speciale trein te Berlijn aan-
geloomeai, waar hij ontvangen werd door
Ludendorff, Helfferich en verscheidene offi
cieren. Voor het station was een rere-com-
pagnie opgcsteld en Hindenburg door
oen groot® menigte luide toegejuicht. Even
wel, het .Jcruist hem” werd den vroeger al
gemeen populalren veldheer niet bespaard.
Een. vrouw riep hem toe; „Menschcn-
»1 achter” en „Leve de Internationale!"
Hieroop ontstond een vechtpartijwaaraan
militairen een eind moesten maken.
De mtergeallieerde commissie voor het
Baltasch gebied, die eenige dager, te Berlijn
heeft vertoefd voor z® haar reis naar het
Baltisch gebied aanvaardde, ie m laarheen
vertrokken. Ze arriveert Joist in le Oost-
zee-provindes nu Duitechland de ontruiming
geëindigd /beschouwt, d.w.z, nu alle solda
ten die zich hébben bereid verklaard terug
te keeren do Duitsche grens hebben bereikt.
De overigen, het grootste deel vnn de troe
pen, hebben rich by Bemlont aangesloten
en worden beschouwd geen Dmtache on
derdanen meer te zijn. In de Oostzeelandea
blijft slechts een afdeelmg spoorwegperso
neel om krachtens de Ententebepalingen
het materiaal over te geven <U I-rtton
en Lithauers. Ter bescherming van deze
afdeeling blijft daar een gepantser-h trein
achter.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b|j contrast tot wer «—dn
leerden prijs. Groot* letters en randen worden berekend naar plaataruieeto.
Vorder heeft de Opperste Raad de be
woordingen vastgestold van de nota welke
dadelijk aan de Servieeh-KroaUach-Rtoveen-
sche delegatie is gezonden in amtw'.ord op
«te aota, wnuurfaa tew> KMtte* wü«i sikuren
had gevraagd of interpretaties van het ver
drag, speciaal betreffende de bescherming
van de minderheden. De Opperste Raad
meent, dat zijn antwoord voldbening aan de
Zuid-Slavische delegatie geeft op al’e pun
ten, behalve voor zoover het betreft de stre
ken, welke Servië voor den oorlog v.in 1914
toebehoorden. Deze streken zul’en evenals
de andere aan de bepalingen van het ver
drag worden onderworpen, welke de min
derheden beschermen. Men hoopt, lat we
gens de gedane concessies de Zu'h'-S'avieche
delegatie het vredesverdrag van St Ger
main, dat den vrede met Oostenrijk regelt
zal teekenen. Het antwoord van den Ópper
sten Raad ia naar Belgrado overgemaak’
door de zorg van den min;Eter van buiten
la nd;sehe zaken TroemlbiteJ, die op het
oogenblik te Parijs als lid der delegatie ver
toeft
De mededeélong van Clemenceau aan de
Zuid-Slavische gedelegeerden, dat z(j het
vredesverdrag met Bulgarije niet eerder
mogen onderteekenen, voor zij ook den
vrede van St Germain hebben geteekend.
is door de pers te Belgrado met krachtig
protest ontvangen. Verscheidene bladen
hebben de regeering aangespoord liever van
79, Solution
ijlen f 0.19,
allen f 0.05,
staal f 0 89,
Olie f 0.89,
f 0 69, Bat-
Jturen f 2.37,
2.37, Sloten
Kapdragers
6, Fittingen
0 05, Snoer
z. enz.
ie«l Europa,
tra korting-
UDA.
Hedeu loopt die termijn voor Bulgarije af,
waarin het moest doen weten of het *t vre
desverdrag toekent of met StarnlWoMd
ia naar I’arije vertrokken om het verdrag
uit naam van Bulgarije te onderteekeaaa.
De Amerikaanache en Engetache delega
tie hebben hun plan meeged4eld, om Parijs
eind November te verlaten. Dan wordt hak
werk der confarantie beëindigd.
Dergelijke geruchten bonbon al iroegvr
de ronde gedaan en w* hebben er toen op
gewezen, dat hieruit zou moeten worden af
geleid. dat op dit tijdstip «mdalük het vre
desverdrag in working treedt Volgens de
„Matin” ia echter op *t oogenblik zelfs niet
tegiiwen naar den datum van het van kracht
worden van den vrede. De Opperste Raad
moet hierover «elf nog in ’t onzekere ver
keeren. Alles hangt af van de vran* of en
wanneer Amerika het verdrag van Veranil
los zal ratificeeren.
De Opperste Rand zou m deze wel i*to
kunnen doen, maar hU heeft op *t oogen
Wik beiangrijketr zaken en geen gelegen
heid om zich in te laten met het lot van
een aantal Duitachere. Het individueel* lij
den van ©enige honderden of duizenden telt
ui den tegenwoordige» tdjxl niet De houding
van vereehÜlende landen wekt Ge mis
noegdheid op van de vijf machtigen te Pa
rite. Zo hebben eindelijk, nadat driémaal toe
daarom te hébben gevraag! antwwwd van
Roemenië ontvangen.
De nota is nog niet gepubliceerd. Het
schijnt dat Roemenië wei Boed^peet wi'.
ontruimen maar niet geheel Hongarije tot
de linie die de Opprste Raad had aange-
geven. Naar verluidt, is de Raad tot de con
clusie gekomen dat het Roemeen «che ant
woord op geen enkel punt «■oldoening geeft
De geallieerden hebben daarom een nieuwe
nota opgesteld welke aan de Roemtensche
regeering zal worden g—
beeft hij besloten fritefgetillleerde comman
danten te benoemen als hxrfd der politie-
en genxlarmetroepen in Hongarije.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per Week 17 cent, met Zosdagsblad
por kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze agenten, don boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den besorgkring)
15 revels 1.05, eiken regel meer 0J0. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15
regels 1.30, elke rogel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijkheden
12% cent per regel. Adverteatiën in het Zaterdagnummer 20 toeslag op den prijs.
opraéMperd.
druMe zij
van den president van 22 Jstrtuari vertoont
rich reeds het gezicht van den Wllcon van
Versailles.
Hierop werd de .beraadslaging tot Vrij
dagmorgen om 10 uur vetdaagd.
President Wileom voerde wel het volken
recht aan, maar maakte a le» owderg««hikt
aan de. handelsbelangen. Kolonel House
had tot Bernstorff gezegd, dat Wüeon de
zaak niet wilde storen. Deze bestond daar
in, uit de tranen van Europa Amerlkoanwh
goud te maken. Hoe zwaar de nkt neutrale
houding van Amerika reeds op ons drukte,
was het voor de rykeregeering toch volko
men duidelijk, wat de inmenging van Ame
rika in den oorlog voor ons beteekenen zou.
Spr. herinneonde verder aian 7 October
1916, toen dr. SpeJm in de rijksdngcommis-
sie uit naarn van alle leden der centrum-
fractie verklaarde, dat voor politieke be-
Blnssingen de r(jkakaraelier bij zijn beslis
singen over de oorlogvoercng in werkelijk
heid op de beslissingen der opperste oor
logvoering steunen moest. Viel deze bead is-
sing uit ten gunste van den onbeperkte»
duikbootoorlog, dan kon de rtikflkanselier
zeker zyn van de instemming van -len rijks
dag. Daarmede had de sterkste ryksdagfrac
tie de beslissing over den diuikbootoorlog
m handen van de opperste legeraanvoering
gelegd en den rijkskanoelier van de poli
tieke verantwoordelijkheid voor deze beslis
sing ontheven.
Op ito mededeeling van den kanselier aan
den keizer (Ld 81 October antwoordde de
keizer met een brief waarin o.a. stond:
„Het voorstel om vrede te kluiten is een
moreele daad, die noodzakelijk Is om de we
reld, ook de onzijdigen van den op hen rus
tenden druk te bevrijden. Ik heb er den
moed toe; in vertrouwen op God wil ik (het
wagen.”
Is er iemand, vroeg Helfferich, He aan
de eerlijkheid van ’s keizers bedoelingen om
vrede te maken, twijfelt Ons vredesaan
bod van 12 December werd inert snijdende
scherpte door de Entente afgewezen. Wij
hadden verklaard dat wij België niet an
nexeeren wilden en deze verklaring noemde
kolonel House tegenover graaf Bemstorff
van zeer jjroote waarde. De collectieve
nota van 17 Januari toonde, waar de vre-
desbemoeiingen van Wilson eenzijdig op
aanstuurden. Zijn boodschap van 22 Januari
aan het Congres bevat volgens de meening
van graaf Bernstorff een censuur van het
vredesdoel der centrale mogendheden ten
gunste der Entente. Daarmede waren de
ongehoorde oorlogsdoeleinden der Entente
en van Wilson gekenmerkt, die v*»or ons
onaannemelijk waren. Achter de boodschap
zoo aan de stilte in haar klein vertrek gw-
woon geraakt, dat dit haar bijna duizelig
maakte Wat praatte die Gretohen t>ch
v<vl! Haar verlootöe was in Frankrijk,
hij was altijd in Frankrijk geweest, ver.
zekerde zij - en Gerti>idl meende toch
vroeger van haar gehoord te hebben, dat
I hij ook in Rusland was geweest.
Maar Gretoheu vertelde en haeld daarbij
haar hand in do hoogte, zoodat delaatete
afraai van de ondergaande zon op haar
Hng vieldeze ring waai uit Frankrijk,
Fraoech gnud. Uk het groots Fransche
goudstuk, dat do graaf hem in de hand
had gedrukt, toenhij voor de oogen van
den vertwijfelden vader de doohter uit de
huiden der begeerige soldaten bevrijd had.
Hij had de belooulng niet Villen aame-
m°n maar de graaf had zoo aangehou
den, tot hij er eindelijk in toestemde met
de woorden „Nu, dan zal ik daarvan
voor mijn lef meisje thuis d« vertorfagB-
ring laten maten.
..Waart ge dan nog niet verlooft! Hadt
ge dan nog geen ring vroeg Gertrud.
Zij vroeg het zoo terloops, alleen maar
om icte te zeggen, haar gedachten dwaal
den «L Och. wat was die te benijden, die
droeg den ring van haar geliefds aan haar
vinger, wat er ook gebeuren mocht, die
was zijn verloohte I Onwillekeurig ksek zij
naar haar eigen band. aan h-ivr vinger
was geen ring.
Margarrthe lachte zacht, daarop Hulëter-
de zij geheimzinnig „8rt, neen niemand
thui mag het nog weten, dat ik verloofd
boa. Ik doe dan ring alleen aso, ala ik
uitga. Ate ik naar hate ga, dos ik h«a
te varen Hrt te nog •riwim.''
In dit opzicht meent de regeering to Ber
lijn dus te hebben gedaan aan de haar bij
den wapenstilstand opgelegde verplich
tingen. Ze rekent nu ook op den terugkeer
der krijgsgevangenen uit Frankrijk, waarop
dezer dagen te Parijs krachtig is aange
drongen.
De nota schijnt aanvankelijk
hebben gehad.
Naar verschillende Berlijnsche bladen
melden, waren de Franschen begonnen de
Duitsche krijgsgevangenen terug te zenden.
Een trein was aü te Fissen aangekomen. In-
tusschen is echter uit Parijs plotseling het
bevel gekomen om de transporten te sta
ken. Het heet, dat tien transporten opge
houden en teruggezonden zijn.
Waaraan dit te wijten ia? Dat komen we
waarschijnlijk nooit te hoonen.
Over het krijgsgevangenen-vrragstuk
hebben verschillende vertegenwoordigers
van de socialistische partij te Keulen een
onderhoud gehad met de Engelecbe mili
taire zending. De afvaardiging verzocht den
Engel schen dringend om de Franrcbe re-
Arar
CLARA TIEBIG.
Gsautorteserde vomUng vmi
MFVR. J P. WFriflELINK-v. RONHJM.
(Nadruk vmhsd—
Het ia niet bekend of de note ran (tea
gezonden. Ventten. Oppten Raad, waarin de gemeenterende-
u. verkiezingen in Opper-cHezië ongeldig
worden verklaard, reeds te Berlijn over
handigd. De uitslag* der sbemm ng zal der
geallieerden wel meevallen, deze wijrt niet
een zoo grooto pro-Duitachheid Ier bevol
king aan *1» werd gevreead.
De officieele uitslagen der gemeente-
raadsverineeingen m Opper-Sitezlë gevm
volzwuw net iroiiannacn nimmeuwau, o»
volgende resultaten: In het district Hinden
burg heeft ongeveer 66 van da kiezer»
gestemd. Van de uitgebrachte stemmen
kwamen 64 ten goede aan de Puien ee
36 aan de andere parijen. In bet dis
trict Beuthen namen ongeveer 65 kie
zers aan de verkiezingen deel. De Pole*
kregen ongeveer 78 van de uitgebracht*
■temmen. De cijfers zjjn voor Kattmritz on
geveer dezelfde als voor Beuthen. In het
district Tamowitz nam ongeveer slechte de
helft der kiezers aan de «temming leel. De
Polen kregen 89 van de uitgehraehte
stemmen.
Toch wendde Gertrud zich om. Over
winning’. Lu titer, mi begonnen zij voor
den dertten «eer! En aJ had zij persoon
lij Ir ook niet» meer t» verltezon en nlrta
meer te winnen, zij werd/ toeh naar *t
«Alten gedreven. Op zulte oogenblikken
moest mem nlA blteen zijn. D*ar wacra
le anderen, meneeben genoeg iui, daar
zou zij vernemen, wat voor overwinning
het waa. En ol er nu rfpoedlg vrede z*u
tornen.
18)
Gertrud had aan haar naaimachine ge
iten en genaaid en Mhi^parothe. gezeten
op een laag bankje, dat den kinderen van
DwbrowHkl toebehoorde, had baar hoofd
Gertrud’s knie gelegd en t klantje
op haar schoot gehouden. ..Och, lact het
mij vasthoudien, atejeiolirft. atajéblleft!
Zij vergoot bittere tranen over het 'ut
ter vriendin, zij kon w niet genoog over
hooren: „Ooh, ooh, v*rt.*l toch - on ’oen
fP* 't hem gezegd hebt, wat zei hij toen?
Wilde hij ondanks dart toch geen oorlogs-
huwelijk! «luitee?
-Zijn moeder wüde het niet.''
Dal Hjkl wel een roman! De oogen
van juffrouw Dletrtah waren groot en wijd
Mht overgroots teederheid
-« het klefotje tegen zich aan,
hield hr< U-gxsi Iwiar borst al» een in-ie-
ter ,,Zoo’n kind, zoo'n lief Kind! Aoh,
“M ik toch ook mr'r een kin’l.” Zij bate
me, de stealing, dl» hw tooh niet
begreep en deed hem tang» varhalen van
»Jn vader, die in den oorlog war.
(terteud gfantachte weemoedig. Zij had
Door de avondstilte heen hadden cte ktok-
ken geroepen Overwinning! Denmiwch**
verdrongen zich aan stof Ion. 2oo voi
il» hediw wm het zelta ntet geweest, toe*
troepentransporten 1 liH perron voor
bij roden. Ze hf<H««n ld» niet stil, maar
nu wutik* de F«d'^cr>uon toe, die half
uit do wantoner hing«u, welk* met kran
en Mmgen waren eo veraterd door met
icrlj. geridhrevea apeohrtflen, on men riep
h<r vol «Andiming woorden van begrve-
1 g en van, af-whrid na. Wel gingen de
woorden verloren bij hei reteienP weg
snellen. maar de wulvehJ* grxteu. wet
ten besrtfwoord met heftig gebruhte hoe
ri’«
Nu vfcrlrong de menigte itah voor
wnplakblljet ma t de rtadonsdeur.
..De viering Sowogeor jtewrit, cte laatete
filing van (ten vihnd In Rol
hardnetótigre tegen*«a"id gouomen.
De vredesgenergdheid in een de*I Van
Oort-Europa is groot. Het plan van Polan
waarvan nog geen offteiee'.e bevest'fing is
ontvangen, is door de Randstaten met in
stemming begroet. Z(j hebben eer conferen
tie gehouden waarop Bstlwd. Let'and en
IJthauen een gemeenschapr>el(jk programma
aannamen voor de behandeling van de
kwestie van dan vrede met Sovjet Rusland.
Het begin van de vredesonderhandelingen
met Sovjet-Ruriand wem op 15 November
gesteld.
zoo tets te zaggen! Gertrud dacht erover
aa toen zij alleen terug ging. ,,Ilc ben
zoo arm.hos kan dat? Gertrud schrok
plotseling, zij hoorde huilen..
Door <lw (hiteternita kwam iets acÜMer
haar aan getrippeld. Nu huilde het luid.
Vorcchrikt bleef zij «aaau de kinderen
van vrouw Domhcowski? „Waar «omen
juhio vandaan? Waar is jullie moeder?’’
De kleine Minna greep tuig tig naar de
japon van Gertrud m klemde er rich aan
v«m,. ,JUu, wat i-si t donder!'*
Maar de kleine jongen schimpte; „Moe
der9 Och d/e! &j herit otte naar hub
jMuurd. Die amuseert ?icn!''
V at moest dat Ixteekenei? Dio amuseer
de zich? Gertrud wiltte juist, gedroven
door een vreemd gevoel van alzeer ge
mengd met beaorgiheid den jmgen uitvra
gen. toen zij In het tiiteter vabdtea avond
een dof gegons hoorde. Een verwijderd
griiBon. Dat waren de klokken van d*
Kerk. Die lig ver weg en wind kwam
niet van dien kant, maar het langzaam
zware, plechtig geiroun was tooh te her-
Kennen. Zij bleef staan en gelwod den
jongen, die luid verd-r euiwld, stil te
ziin Nu hoorde men hei duilelijker- Die
d»ep*. ernstige, metalen sem. Op dezen
tijd klokgelui? L>| n*jni>ktegjiien»t wm
laag voorbij, bsgi^len/ssen hadden zo*
i*ai udet meer ulaate. Dat moert eeu orer
winning boteekenen. Al* het ophitlil, be
gon *t nog een< driemaal opnieuw. Mea
kerde dat Voor zooveel overwinningen
hadden <te kloeren reed* geluU, aog pa*
voor dritj weken voor beu grooto War
schau, men wa* er a*n genrooa oarwUrt
•a bijna ar voor «bsatomyt
„Maar Haarom dan tooh? AJ* hataoo’n
bravo man is?" Daarover verwonderde
Gertrud zich.
..Mijn moeder kan hem nart uitstaan, db
te slecht! Maar »ls Ik hem niet krijg,
spring ik In het water!” Opgewonden
sprong het meisje op en tiep onrustig de
kamer op en neer
Het kind, dat door Iwar heMgheid uit
een zaohton tftuliner waal gewekt, begon te
huilen. Gertrud wilde het mimen, maar
Margarethe liet het niet toe. „Zoo n kind,
zoon Uef kind, och, had ik ook maar
(ten kinrl!” Zij begon te snikken.
Deze opgewonden.!* kl had werkelijk iets
verontrustende. Gertrud wa® eigenlijk heel
b'u, toen h»r Itezredurtor eindelijk ver-
jok. Tot aan de eerste hulzen w;ld» zij
Gretchen brengen. Zij sloeg een doek om
zic.i en het rindi eu nam het ophaararm;
aan den. anderen hing Margareth.-.
De schemering omhulde d* bride vrou
wen, dte zich langzaam In de ririring
van do huizen begaven. Zo waren bedden
donker gekleed en donker waren ook reeds
de akkers, rechte en links van den straat
weg Gehrimzi uiige, witle gestalten ver-
hieven zldh in het duister en schenen te
wenken Margarothe hing zwaarder op Ger
trud ’s arm en dirong zich dichter tegen
baar aan: „Hoe lief, dat go meegaat, ik
zou hot van angM besterven. Ooh, mijn
Hef Trui je. nietwaar, ge koert op mijn
bruiloft? Ik noodig u uit. Och, zeg toch
tegen mij - dat maakt mij geluk
kig Zeg, boud je van mij? Ik heb nie
mand, die mij zoo oprecht Uafhtolt - ik
b*n zoo arm!"
Wat wa* dat vw haar, om
Nogmaals de duikbootooriog. Hindenburg toegejuicht en uitgejouwd.
De ontruiming van het Baltisch gebied geëindigd. Eindelijk terug
keer der krijgsgevangenen? Roemenië’s antwoord onvoldoende.
De Opperste Raad aan ’t werk. De verkiezing in Opper-Silerië. Vre
despoging der Randstaten. Annexatie van Mongolië.
ONS OVERZICHT.
Het ondenzoek der tweede sub-commiatoe
uit de Nationale Vergadering und kmn
Ende. Dagenlang verdiepen de cominissie*-
ieden zich nu al in den dmkbootoorlog, ai-
leriei details, dóe met de eigenlijke schuld
vraag mets te maken hébben, worden breed
uitgemeten en hert eigenlijke onderzoek vor
dert niets. Wanneer zed de commissie met
de gertuigenverhooren gereed zijn en een
aanvang kunnen maken mot het opstellen
der conclusies Zeker dn een verre toekomst.
Von Bethmann Hollweg moet in een inter
view sarcastisch verklaard hebben, lat liet
onderzoek zou duren „tot den jongsten
dag”. Waaritfk, 't begint er wel op te ge
lijken, dat Von Bethmann itermee len spij
ker op den kop «laat
Gisteren wend o.a. Helfferich verhoord?
Deze legde b(j den aanvaisg de verklaring
af, dat de parlementaire commissie van on
derzoek een juridische merkwaardigheid
vormde. Achter deze commissie staat ten
slotte het staatsgerechtohof en het schijnt
duidelijk, dat daarvoor niet aanhangers van
huidige, maar leden der vroegere regee
ring zullen worden geroepen om rekenschap
af te leggen. Dooidat zij gedwongen worden
nog wel onder cede een verklaring af te
leggen voor de commissie, zullen zjj even
tueel zelf het materiaal voor een aanklacht
tegen hun persoon moeten leveren. Hij
echter ir bereid tot het doen van een ver
klaring, te meer daar hij niet gelooft, dat
hetgeen hij zal zeggen belastend mate
riaal brengt.
Allereerst wend de rede van Helfferich
in den rijksdag van 31 Januari 1917 voor
gelezen, waarin hij in tegenstelling tot
vroegere uitlatingen heit tijdstip voor den
verscherpten duikbootooriog voor aange
broken verklaarde. Helfferich rechtvaardig
de de wijziging van zyn standpunt met den
toernnaligen toestand en zette dezen in on
geveer denzelfden zin uiteen als de verkla
ringen van Von Betflunann Hollweg reeds
hadden gedaan. H(| legde er bijzonderen na
druk op dat Wilson tegenover be de oor
logspartijen niet dezelfde en rechtvaardig
was geweest.
Het vraagstuk van den onbeperkten duik
bootooriog kon geen principieel® kwestie
z(Jn, ging Helfferich voort, maai was een
zaak van de militaire en politieke oorlog
voering. Het wae geen vraagstuk van eenig
dogmatisch geloof, maan* van doelmatig
handelen.
(iOIIDSCHE COURANT
60
