Ou
echt.
l!
k—
rlei aard.
Zn te rd tig 00 September 1919
14114
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
i
Eerste Blad.
dit Blad.
I
If
Feuilleton.
nebad
HEER,
G
XTie-cu-ws- exxteri»»ó.trerxexxtxe1olsLcL“v-oor Q-o-txd.su eixCmstrekerL.
68e Jaargang,
Een overhaaste stap.
ANDEri
Parlementaire werkwijze.
Bureau: MARKT 31- GO»,DA.
1—4 regels 1.45, elke regel meer 8.49.
Admi in atie i 'lelef. lauru. 82.
<«iiacti«-1 Telef. latere 545
...J!
1320 29
1
te
Je
4003 10
gaat*
hte meer ten voi e
f
ik
ongeduld In zijn m
het mij wilt veroorloven,
75
HAASTRECHT.
Gewone advertentiën en ingeaonden mededeel ingen b(j contract tot «er ge redu
ceerden prijs. Groot* lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tiiMchenkotnst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau» en onze Agenten.
Dit nummer bestaal uit twee bladen
en twee bijvoegsels.
ptats to.
„Je «tojut da
wen oh
in i-
INGEZONDEN MEDEDEKLINGEN:
Op de voorpagina 60 hooger.
DOT
KAM.
MET
GOUDSCHE COURANT.
afdoening van zaken, die by den tydgeest
past.
Het is niet alleen een belang van de Ka
mer zelve, het is een landsbelang, dat de
Kamer alles doe om haar populariteit -
waaraan meestal met zoo voorzicht ge mo-
t’oven geknabbeld wordt te verhoog®,
en dit vooral in tijden, waarin allerlei op
hitsende propaganda en schoonschijnende
inaar in wezen dolzinnige eütchen zeer ge
schikt zijn om de menschen blind te ma
ken voor de groote waards tan e® volks
vertegenwoordiging, dde, in volle vrijheid
door het geheele volk gekozen, feitelyk hst
1 am 1^ regeert.
n advertentiën
COURANT en
'HE COURANT
iht aangenomen
gezet.’’
antwoord-
Hit bet Engtessh vertaald vaar Mi
„Boerab. HandalsbUT'
iaar
P WEBSKL 11I-V11 KUMUM
(■sink varbaéa».)
seling met de Regeering, de soms breed
voerige en tydroovende Voorloopige Ver
slagen en Memorieën van Antwoord, dat
alles kon vlugger en wy gelooven, dat fa
Kamer zelve meer en meer beseft, dat hier
maatregelen tot bespoediging niet kunnen
uitblyv®, vooral omdat de Eerste Kamer,
die als Kamer van revisie in de wetten
niets veranderen kan en dus slechts ja of
neen kan zeggen, precies dezelfde om
slachtige werkwijze volgt. Ware voor deze
Kamer oi. het geheele afdeelingsonderzoek
met *ljn schrifteiyke gedachtewisseling
zonder eenige schade af te schaffen, voor
de Tweede Kamer staat de zaak gansch
anders. Daar heeft het onderzoek in de
i&ecties groote woorde voor Regeering en
Kamer beide. Daar komen de deskundigen
en goed-ingeliohten, die vaak zeer belang
rijke op- en aanmerkingen te berde bren
gen; in departementale kringen, waar men
overigens gaarne op de Tweede Kamer af
geeft, geeft men u grif toe, dat de Voor
loopige Verslagen dikwijls zeer juiste leem
ten en fouten aan den dag brengen, die den
Minister of zyn hoofdambtenaren bot
wijziging en aanvulling der oorspronkelijke
wetsvoordraeht brengen. Bovendien heeft
het Voorloopig Verslag van de Tweede Ka
mer het groote voordeel, dat de Regeering
hierdoor in hoofdzaak de meaning der Ka
mer leert kennen en hiermee by het al- of
niet wijzigen (soms ook intrekken) van
haar wetsvoorstellen kan rekening houden.
Het sfdeeiingsondOTzoek en het'Voert oopig
Verslag vormen bovendien een uitnemende
bron van studie voor de ndet-deskundige
Kamerleden, die by de openbare beraad
slaging geroepen worden ook over de onder
deelen te oordeelen. Men denke zieh eens
m een openbaar debat, byv. over groote
sociale of belastingwetten zonder eenige
voorbereiding: het zou een warwinkel wor
den, een tentoonstelling van invallende ge
dachten en de groote meerderheid der le
den zou er niet wijs uit kunnen worden,
om nog van de arme' ministers te zwijgen,
<ie allen houvast zouden miss®.
Behoud dus van het sectie-onderzoek in
de Tweede Kamer. Wat niet wegneemt, dat
men het bespoedig®, wellicht ook eenigs-
z;ns vereenvoudigen kan. Het nieuwe regle
ment van orde heeft voor de openbare de
batten reeds veel verbetering aangebracht;
hier bleek een goede wil by de overgroote
meerderheid voor te zitten en onder de kra
nige leiding van den voortvarenden presi
dent was het resultaat verrassend. Men
geve nu met vereende krachten ook het
iJdeelingsonderzoek een stoot in de goede
richting, d. i. in de richting van een vlotte
aar, maar zorg
st Uw hoofd
reinigen met
n uitstekende
ie stof, roos
iverheden en
ijdert. Omdat
n doodt, is het
i r voor
kinderen
kinderen in
Prijs f 0.25
ie voor l/2 liter
i drogisten.
OTTERDAM.
as
NÉT
vomber van verleden jaar woonde ik het
vertrek by van ettelijke honderden Belgi
sche soldaten, die Ln het kamp nabij do
Scheven»ngsche visscherehaven hadden ge
legen!. Het afscheid was zeer hartolijk en
menige traan werd weggepinkt. Toen de
soldaten in extra-trams wegreden, klonk
een enthousiast „Vive le Haye”. Wie hal
toen kunnen vermoeden, dat in Den Haag
tal van demonstratie* zouden noodig zijn
om te protesteer® tegen de hebzucht der
Belgen! Wie had kunnen denken, dat de
Belgische regeering een geheime order zou
kunnen uitvaardigen, die geen ander doel
heeft, dan om het gif der verliefdheid uit
te zaai® in onze gewast®!
Gelukkig was de Belgische Mlnteter van
Buitenlandache Zak® als diplomaat ge®
knip voor den neus waard heeft Neder
land een Minister, die in talent met hoofii
en schouders boven z(jn Belgischen collega
uitsteekt. We kunn® dit wel zeggen, dat
wanneer het hem niet gelukt was het Re’.-
giache varken te wasschen, het aan nle-
rrand gelukt zijn.
Bijna dagelijks word® w|j in Den Haag
vergast op vliegmachines. Een uitstapje
naar de residentie schijnt in Amsterdam
tot de meest geliefde vermak® te behoo-
ren. Men is tegenwoordig geen inensch van
eendg gewicht, indien men niet het lucht
ruim heeft doorkliefd
Met e®ige schuchterheid moet ik be
kennen, dat ik voorshands nog tot het
„ongevlogen” deel der menschheid behoor
en dat ik het hoogvlieten nog op een an-
deze w|jze moet tracht® te bereik® dan in
reëel® zin. Maar miwchi® zal D® Haag
spoedig een vliegterrein bezitten. Recht
duidelijk is het mjj nog steeds niet, wat
voorshands het nut is van zoo’n vliegter
rein. Op de Elta zijn 3500 passagiwsvluch-
ten gemaakt. Maar was dat iets anders dan
spel, dan gnapje? Was het nog niet moge
lijk om reeds nu per vliegmachine de tele
grammen van Ajnsterdam naar D® Haag
te breng®? Wat nut heeft al het gevlieg
tot nu toe. M® zegt bezig te zijn met de
organisatie, maar voorloopig is vliegen nog
een spelletje, dat vel® zoet houdt.
Vooral schijnt het aantrekkelijk te zijn
om lange de kust te vliegen. Geen dag g*ng
voorbij of vliegtuig® snord® langs Sche-
vemngen. Nog altijd bestaat er in D®
Haag een verord®ing op het vliegen boven
de stad. Niemand trekt
aan. Thans 1* m® in Wh
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.60, per week 20 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 3.50, per week 27 cent, overal waar de bezorging per looper gezehiedt.
Franco per poet per kwartaal 3.10, met Zondagsblad f 4.—.
Abonnamratea worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze ageotan, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot d® beaorgkring)
1—5 regels f l.tf,
regels LM, ,0e
12*4 cent por ritge
Nog vóór de slutting van het zittingsjaar
heeft de Tweede Kamer een belangrijk stuk
bociale wetgeving afgedaan.
Het eerste parlementaire jaar van hei
nieuwe Ministerie, dat zich eeret door het
vele' interpelleer® andere omstandighe
den, welke in meer of minder ver wij den!
verband stonden met de revoluta®adre stem
ming na het beëindigen van d® oorlog, als
vrij onvruchtbaar liet aanzien, is door d®
ernstig® wil van Regeering èn Kamer op
bet laatst nog e® belangrijk jaar gewor
den. En de laatste week is zeker niet de
ministe geweest. Wy wijzen hierop nadruk-
kdijk, omdat hieruit duidelijk blijkt, dat
de bezwaren, die teg® het parlem®taris-
nie en de democratie zijn in te brengen
bezwaren, die wij natuurlijk niet geheel
ontkennen en die tegen ieder regeersysteem
uiteraard zijn aan te voer® zeer over
dreven word® en het volstrekt onjuist is,
dat de Kam® slechte een praatcollege is
oiMMïthoud veroorzaakt.
Natuurlyk, de Kamer „praat” in haar
openbare vergadering®. Wat wil men an
ders van een groot college, dat besiissingen
moet nemen? Wie ap“de®® grond de Ka
mer als een ndets-nut-pnaat-college voor
stelt, begrypt de roeping van een Parle
ment niet ziet het Kamerwerk slechts
zeer oppervlakkig van den buitenkant
Het is de Kamer, die voortdurend contact
houdt met de regeering, die wenschen en
grieven, die in het volk leven, by de Re
geering en hare departem®tale adviseurs
aanbrengt, het is ten slotte de Kamer, door
wie het volk zich uit® kan over al wat de
Regeering doet en laat. Dat dit contact de
kans bevordert, dat wat de Regeering als
noodig voorstelt, niet tegen den wil der ba-
volking zal zyn, spreekt vanzelf. De voort
durende controle der Kamens dwing® iede-
ren Minister, dwing® ieder Departement,
zich aan te passen aan wat de volkaver-
U-genwoordiging wenscht en in de regre-
rngisvoorstell® hiermee rekening te hon
den. Dat dit ook zjjn schaduwzyd® heeft,
spreekt haast van zelf. Maar wie weet een
beter systeem
Het is juist, dat de parlementaire behan
deling van wetsvoorstell®, vooral van in
grijpenden aard, meestal lang duurt. De
voorbered.d®de, schriftelyke gedaehtenwis-
BRIEVEN urr DE HOFSTAD.
CCCCLXXH.
De groote meeting, die in d® Dieren
tuin is gehouden om nog eens te demon
streer® tegen het Belgische gedoe, is e®
groot sa cc es geweest. Waarlijk, Nederland
blyft ditmaal eens niet lauw en gaat met
op e® stoel en een warm® stoof zitten at-
vacht®, totdat het geschil is opgedost.
Aanvankelijk.had 't er wel den schtfn van
on waarachynlyk kwam dit hieruit voort,
dat m® de beteekenis van het drijven in
België onderschatte. Het was na al het
geen Nederland voor België had gedaan,
bjjnu iets lugubers, dat men thans een deel
van ons land durfde opeischan m® ver
trouwde hier te ze^r op het rechtsbesef van
h®, die hierover te beslissen hadd®, don
dat men zich «dik” maakte oyer het geval.
MieecW® te het de heer Uro®®d*el,
wien de eer toekomt, dat hij wat beweging
heeft gebracht in de massa. Zijn treurige
houding wekte argwaan deze leidde tot
een opening der oogen voor het lang niet
denkbeeldige gevaar, dat uit het Zuiden
dreigde. De schrandere Van Karnebeek was
op zyn post hij zag aanstonds d® weg
dienrjuj had te volg®. Wij hebben er geen
oogenblik aan getwijfeld, of hy zou dat
Belgische varkentje wel wet® te was-
schen. Hoe goed men aJgeme® inziet, dat
deze Minister, die by zijn optreden al sjoe-
dig van vele zijd® den wind van voren
kreeg, ten volle is opgewassen tegen 'le
zware taak, bleek op de Dderentuin-
mreting, waar een „leve de Regeering” de
hartelykste instemming verwierf.
In Den Haag is m® weer onaangenaam
getroffen door het Belgische annexionisme;
juist hier heeft m® eenige jaren lang dui
zenden Belgen gehuisvest en geholp® op
e® wyze, die zelfs bov® d® lof der Bel
gen verheven was. Natuurlijk, die men-
sch® stellen wjj niet aansprakeltfk voor
hetgeen een domme regeering doet, maar
men gevoelt hier toch, dat van de Belgi
sche bevolking zelf wel krachtiger verzet
teegn het streven harer regeering had kun-
n® uitgaan. In de tweede helft van No-
0lng
forden
Igd
zijn aan
t. Ischias,
jen enz.
maken van
natlekolle.
leze lijden
ondervinden,
ing bij vonden.
flacon,
iden gratis)
en
ir. Emmer-
(Dr.)
la bij ANTON
H. v. LOON,
3908 26
BMEVEN UIT DU1TSCNLAND.
Van den dag in den dag.
Hoe vreemd lev® hier toch de men-
schen. Acht dagen lang was het in I<eipaig
of Duitechland had niet alleen nooit een
oorlog gekend, ook geen nederlaag en
ge® revolutie. Acht dagen lang heeft Leip
zig de glorie en den roes gek®d van de
schoonste Mease, die m® zich denk® kan;
een succes zonder weerga. Meer dan 9000
nzenders waren er; de gewone Meaae-hui-
zen voided® niet meer; de Technische
Messe moest naar de diergaarde verhui
zen. De Duitsche boekhandel, zich herinne
rend welk een goeiten naam „Bugm” ge
weest was, wiet e® heel Mesee-huis te
vullen met de voortbrengselen van de uit
geverij. Meer dan 100.000 vreemdelingen
zijn Mar IxHpzig gekom®, hebben er da
genlang gewoond, zvn vol geestdrift naar
hundanden, steden dorpen teruggekeerd
De Zwitsers, verbaasd over de bui
tengewone openbaring van Duitse he kracht,
die deze Meese was, hebb® beslot® e®
zich daar iets van
Haag bezig krach
tig op te tred® tegen het onbesuisde rij
den van auto’s en motorrijwiel®, dat
waarljjk weer op z’n ouderwetech bezig was
al erger erger te worden. Jammer dat
de politie zoo’n klein arbeidsveld kiest: al
leen in de middenstad te het toezicht
scherp; in de buitenwijk® blijft het een
levensgevaarlijk gevlieg langs de breede
hoofdstraf®. Deze straten, die hoogstens
twee maal daags een theelepel toezicht
krijg®, ïÜn voor wiandelaars fietser»
Ach, wat war® fat gelukkige dag®!"
Zij zuchtte diep-® vouwde haar handen
ui baa- schoot Na «m tijdje hi 4 zij
haar hoof l op en zag h«n voor de eer
ste nrial recht in het g<4aat
,,Je hebt mij gezocht," zei zij.
hebt mij zeker lete te zqgg®?’’
„Je vermoeden te (ju te. Mw lieett mij
verteld, dat je d«e maand naar Varulam
gaai.”
Wanneer mevrouw Soari<4t je dat vter-
old heeft, dan hetet zo do waarhei l ge
sproken
HIJ bleosde opofeuw, hoewel zijn g -
weten zeer zeker zu.ver wae, maar zij
gedooide dat ni't, b?e® zij deo bkw zig.
.,He< 7A»i mij aangenaam zijn, wanneer
je je toeaegging tegenover lady Luoy,
om le komen, weer zo»m> wi'lm t»*ug-
nem®," zei hij. Terwijl hij trachtte luch
tig en natuurlijk te opreken, wal hnn
echter niet gelukte in verband img dte
twee gjro-Xe, mooie oog®, die voortdu
rend op hem geverttkjri war®; ,tk heb
Bever niet, dht je naar Verutem gfk.nL."
„Niet! En waarom niot?f'
„Om vtf'Hcidllttxie reien®- Maar Ik
d'nk, dat h'l je vottomde zal zijn, wan
neer Ik je zeg, dal Ik nf?l naar Voru-
lam ga dat wij reeds t‘ lragg««hei
d® zijn geweeot "Het zal in jouw be-
hag beter zijn, waaneer wij de wnreld
niet hngur voedsel voor praatjes gewen.
Ixiat ons iw dn toekan* treoblkn. ten
nditete t urnover dte buitenwereld. wl®d-
-whappeilljk met te rand er te verkewea
Het irkitee grflutetee «baadt de reputade
van een vrouw!’*
„Zoo! H«b jij «tearaan gedatete,” uido
dan heeft zo
egen
in-tabletten.
en f 1.70. I
e Drogisten.
met een
47
Daarna gaf zij hem nog op d® koop
tod e® behoorlijk standje. Hij kon alech s
van haar afttoróen door te bteov®, dat
hij d«» vojg®d® dag lady Blaine e®
bezoek zou. brengen om pereöooiijk zijn
hulde en zijn veronttftohuldr.glng® aan te
biedt ft.
E® peet.ante is toch nog wel iemaod,
zei lady Luoy nog altijd eenigjtóna ver-
ontwaardigl, „e® om mama te verwaar-
loozen, die je altijd verafgool heeft, al
mag de hemel weien....’*
„Mijn peettante te meer dan iemand,”
®ai Wriothea'ey, wijselijk een betoog af
brekend, dn| beloofde li’t bijzonder aan-
genaent te word®. „Zij te de
toiraiteijksite van haar sekse. Ik
daarbij go® enkele uitzondering te
»,Nu, denk er aan, dat je morgen komt.
Wil hebbet» aUeronaang®aainï«e oogenldlk-
k® nut ha-ir baleald vandiag, nadat
Markham liaax zoo onverstandig mogelijk
vertetd had, dat je inderdaad! ghsttweMvond
Aw betrouwbare ge.ulg® gazkn waart.”
„Ik aal bet bepaald Diet verfeteni”
«Ikon regel meer t.20. Van buiten Gouda den bezorgkring: 1—5
regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijkheden
•gel. Advertentiën in het Zaterdagnumrter 20 toeslag op den prü».
Hij slaagde er toen in te omtenapp® ea
ging va>#)ee4oten dwars door de kamer,
waar Marvel keek naar de eerste proef
van een gedicht, dat 'niet geschreven was
door mevrouw Geraint.
„Het ia alleritefet! Wlait een talent!" zei
zij „ïk hoor, dat Cregnn en Peters het
heel goed vinden. Wit u mijnbeer Mor
land zegg®, dat ik ham zeer verplidht
bon voor zijn vriendelijkheid mij er nu
neds wat vetn te lat® zien? D®kt u,
dat ik hqt l>t morgen houden nvg|? Ik
zou hel zoo graag nog eens lezen, wan
neer Ik alleen b® en
kan op prlja stellea
„Zeer zeker En do kwestie te, lady
Wriothealey, dat ik door Morland ate af-
gezant naar u tosgw&owlen ben, om u
te vragen, of u hem wilt veroorloven, dit
deeltje aan u op te drag®. Wat ik u
bidden mag, weigert u hem dat niet«Hlj
heeft er zij zflnnm zoo op
,.Hem dat weigeren - na®!”
de zij beminafdijk. „Zagt u bem, dat het
mij ni i allera» genoeigen zal do®, maar
dat ik er trotech op ben. Erkenning van
de zijde van zoo’n talent al» bet zijne
1-», is werkelijk e® wr."
Haar metgezal boog.
„Warneer u het mij wilt veroorloven,
zal Ik dan onnIjdellijk afaciield n®»en,’’
z<4 Irij „zulk nfcuws, ate ik thamsMor
tend heb over te lireogen, moet m® geen
oogvnhjlk uitetell®, vind l’<
Zij gat hem haar hand hij verdween
Toen hij dit deed, nam Wrtofliesley, die
bet geheele geeprek had aangehoord, zijn
wereld te regeer®, teer in veie dii<® haar asHteeote.
waar.n je je beweegt," zri bij
ecnlgweins gedwongen gflimlach. >D<ciMu*s
en prin*m wedijver® hun hukte te
te'-ngeu Lk zou bijna de oude Marvel
vergeten."
„Je helt er tijd genoeg voor gehad,"
zri zij rustig.
„Je hebt gelijk,zei hij, terwijl hij
vaa. kleur verschoot Ik hoop even
wel, dat mij tijd zal word® gegeven,
o<n le nieuwe te leer® kennen."
Dut ligt dn ,e eg® macht. Naar wat
je zegtf meen ik echte* to moeten opma
ken, dlij je niet van plan bent weer on-
mfldejlljk naur het butreitonii te gaan
„MisH^lmm. wel in het geheel niet.
Mijn geweten heeft er mij t® stofte, zij
hei intewAton ook wel wat laai, aan her
innerd, dat, wanneer iemand (groote be
zittingen heeft, hij ook heel wat arme i
he<fr dat het mijn pMfthl |e om voor
h® te z>rg®. Daaróm ben. ïk naar hute
gekomen voor goed.”
Ferl bitter "hmlachj-. apeeMo om haar
Kpp®
„Ik b® blij Jat je ®au je* - annen
dpichtzri zij, „imer mtea^hl® zijn zij
nlo: zoo verwawkxtel art-» je je verbeeldt.
Ir heb mij op d^ hoogte guetekt Ik
heh gedaan, wat ik kon-"
„Jij!” Hij zag haar verbaasd aan.
„Last je dat nl i verbazen* zet-le zij
koeltjes. Iemand mod 1 te doen, wan
neer hij aiet wil doodgaan of kraakten-
nig word®. Eu je vergat, of wtat «hlen
weet je hei niet, dat ik jar® teng tan
t>4jee aehnoezeni® grweert b®, zoo jon?
ate ik w»; bov«ndi® baar boekhoud-
zlj met een vag® gümUtoh. Hij zagdt®
en dil ergerle hem.
„Jij dwingt nnj om er thj'w aan
denken," zei hij eenlgwliw gedaagd
„Wanneer er i<Mu wiuvrw te fa» wat je
zegt, waarom heb je dan nid em jiar
gel'don aan dte alles getladbl? Aahtl®
maand® geleden?"
Ik wéte, dut ja allo recht hebt, mij
op dat punt verwijlen do®. Mftarhel
e nooit t< lutf om op e«» vertorerl®
w.-g om te keer®. Lk wewM» dM -
nul jouw hulp," jt-4 hij hoffelijk. .,W1|
je 'lat beeoak opgi v® en in plaah-i daar
vin don wfottv In mijn geatenctapdbor
lire urm?"
„En waar? Heb je daarouteen: ook al
plannen gtanaakt?"
In Bh» Towers, viwmoed lk.”
„The Towers! O, neen, noo't, nootlt"
Zij week van hem terug, ateo! hij hsar
ec.i slag gegev® had
IHngwool d"B - of fkatete® lk go
to- nite, «int je Qhmm*® ootejgeai® hebt."
,/Ne®,” artwoorkte tej >n»oraoblllij>,
•11 sl-Mjf Zij had wflen ZR*;®: „En hel
te mij ook votetrskt oaversahillig wan
neer ik hte nook zie."
„Wet?’’ z<4 hij tm u»te ren tikje
ongnluld ln zijn «m. ,,B® je van plan
mij ee» antwoordgov®?’’
„Je vraagt mij om drao mtraol kn Ve
nt kun op te .teven, waar fk mij amusee-
ren zoo, om mte jxi - met jou te gain"
- zij watAite, alsof *ij e®ige woord®
wlMe oudonlnikken, die tiaar op de lip.
I»® te®®, ,.in de vwrvdfe« der afzonde
ring Le hte dat, watje vanfatij vertengV"
(Wterdl rervtHfd.)
verre van aangenaam, wanneer ae ais ren
banen voor de auto’s dienst doen.
Tot slot ev® een verwdjaing naar de ver-
eeniging van huisvrouwen. Eindelijk begin-
n® de huismoedree in te zi® dat zij zelfs
krachtig moeten optred® tegen de duurte.
Aan alle kant® gordt men tech aan tegen
de uitbuiters, waarvan de huisvrouw® hec
slachtoffer zijn. De vrouw® will® echter
ook het dienteibode-vraagatuk behandelen.
Dat doen ze nog wat primitief. De dames
wi'den elkaar beloven dat zij elkaar rakel
eorijjke getuigschriften zullen geven en dat
xo edkaar geen meisjes zuil® afhandig ma
ken.
Mevrouw WUnaendts-Franc ken, die al
wat langer in het vereeniffingslev® heeft
meegeloop®, kwant eens e® hartig
woordje zegg® teg® het vernederen van
C.en arbeid, die oa, bljjkt uit de toenemend o
arheidsaehuwiheid. Zjj wees op dat er
tal van categorieën van person® z(jn Jia
veel langer en veel harder werk® dan an
der® voor wie thans op allerfel wijze ver
korting van den arbeidsdag wordt gebracht.
Zal de maatschappij weer goe»i kunnen
word®, zoo besloot deze spreekster, dan
zal er gewerkt moet® word® nog e®s
gewerkt word® en moet er geprotesteerd
worden tegen d® geest van luieren en de
arbtedmtifeuwlheid.
M® i^ nu van plan e® conaumentev-
vereeniging op te riehten gelijk reeds in al
lerfel groepen van personen het geval is.
De kleine winkelier moet naar het oordeel
van de huisvrouw® die hier vergaderd wa
ren, worden uitgeechateeld totdat weer
blijkt dat de concurrentie in sere ia hte-
eteld. Zonder die loopt de hand* I»
honderd.
Wy »yn benieuwd naar de resultaten.
HAGENAAR.
