No. 14399
Dinsdag 24 Augustus 1920.
59e Jaargang'.
ibrieke n
1 Trouwen!!
Huiskamermeu- I
elen. Linnenkas- I
dertien, Theeta- I
ffetten. Boeken- I
i, Zijden pluche
•ameublementen, I
Jlen- en Satijn-
jen. enz. en*.
JBSIll 20 I
DR JONGELUI I
SPLANNEN.
i.a.b.diWiiüii I
lefoon 12800.
Feuilleton.
DOOPS
ISTie-to.-'W'-s- ©xx .x^cLrtreartexxxa.e'ölsLCL TroorU-o’w.a.a. e-r-c
VERSCHIJNT DAGELIJKS
JDGEEST".
mmer* ten ovtritaan
1. 6. MULIE.
kugustus 1920
41
28
>kt 54.
De Vrouwe van Darracourt
4 merk W.L.
edingswaarde.
den Medailles.
Poolsche successen.
10
BKHAI.VR ZON- EN FEESTDAGEN.
1reg.l. 2.K, elk. regel meer f O.SO.
,^1
Redactie: Telef. Interc. 545.
Bureau: M A R K T 31, G O U D A.
Administratie: Teief. latere. 82.
CHT.
34
TER” en W.L.
17561
of-
voornaam-
wel is waar,
HOOFDSTUK XXIV.
76)
l«n
i
rln.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot teer geredu
ceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
van
RKEN
tvoering, belast
en den bezorgkring:
iblieke vermakelijkheden
btfslag op den prijs.
onderhan-
1 een
uit
leger Mlawa.
stok al bezet
jr de
over
Men
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina M) hooger.
te herstelh
duren.
ten
naniek te
St. Janskerk.
Muziek.
„.„aarni
offüciet— -
gelijktijdig
is uitgegevei
de
Irit-
Anzeii1
en inl
WIJDSTRAAT 21
GOUDSCHE COURANT
Velen.
geweest z
en hun geschie-
„Twee maanden
I oor-
en
daar
thie die in entf
in Engeland
mee v
ven, d
Lloyd
ROOKER?
te NAPOLEON, en
or slechts 7 cent!
P-POP 4 cent.
2882 8
inkbord”, Ver-
•rtegenwoordi-
laatschappü*»
1 moe.
die in
zijn.
eregeld tijdig
vangen ven
vermakelijk-
agenda
aan de plaats en die gaarne het
ste goed in handen kreeg.”
„Maar maar onderzocht Sinclair,
„hoe kon Lord Merle het verkoopen? Wa
ren er geen bepalingen?”
,4a. maar hjj onttrok zich aan die bepa
lingen met goedvinden van dien man daar
zijn zoon."
„Maar hij was zijn zoon niet tenmin
ste niet zjjn erfgenaam, en dus had de
Markies het recht niet het te verkoopen.”
„Neen”, zeide Pollard en een Üatagwek
kende glimlach kwam over zijn lijkkleurig
gelaat. „Neen, hjj had verlof moeten heb
ben van Harry Herne, den waren erfge
naam.”
„Maar dat deed hij niet!" zeide Sinclair,
„en daarom behooren de Hof en al de be
zittingen, het land, de pachthoeven in het
geheel niet aan deze miss Darracourt,
maar aan Harry Herne."
Hjj raakte zoo opgewonden bij deze ge
dachte, dat hjj opsprong en Mlarie Verner
hurkte nog lager.
Pollard deed een drogen, spookachtigen
lach hooren, die klonk als de herfstwind
door de boomen.
„Juiat, beweerde hjj rustig. „De overle
den Markies verkocht wat hjj niet het recht
had te verkoopen, dus bezit het mesaje,
deze rnias Darracourt, wat haar niet toe
komt, maar Harry Herne, zooals u hem
noemt, of zooals ik hem noem: den Mar
kies van Merle.”
Sinclair zat met het hoofd in de handen,
de kleine oogen half gesloten. Hij dacht
over het geval na. Het scheen te wonder
lijk om waar te zijn,
(Wordt vervolgd.)
►rij
- GOUDA.
speerd
het Noordelijk onder
het centrale onder be
en diie belast zijn
van de terugtochtswe-
:he legers. De afdeeüng
.1 Mdawa-Prasnvta be-
op Ostrolenka aan. De
;ing van het leger van
der de beste voorwaar-
dusver
om de aristocratie te bestudee-
Ven> zooals u, maar ik weet er genoeg van
°m 4at te begrijpen. U zeide, dat hjj niet
rechte Markies was en nu zegt u, dat
hu het wel ia."
„Neen, neen!" zeide de oude man lang-
en met nadruk. ,Jk zeide, dat hij hun
Hjj liep met haar weg, toen hij verloren,
gedronken en al zijn geld verbrast had en
Darracourt zag hem en haar in geen jaren
t®rug. Toen kwam hij terug. Er was een
’^kere jonge dame, een rijke erfgename,
die zjjn vrienden voor hem gevonden had
den, Hjj zou haar trouwen, den Hof restau-
reeren en heel het goed, met haar geld. Hjj
trouwde haar; en deze man die lange,
lagere man, die daar staat te rooken
was hun zoon.”
Sinclair liet een uitroep van afschuw
dat de troepen den in-
turgermassa maken.
in burgerkleeding
rrlie van de Russi-
■4.L maar geheel
door
CHARLES GAK VICE
Geauthoriaeei de vertahirg ran
I P WES8EL1NK-V ROSSUM
(Nadruk verboden
>ls zijn van
en alle schil-
hebben daar-
stalen helmen ont-
w. ..-ssan langs de Oost-
i is onder den druk der
•rukkende Poolsche cava-
ontaardt, meldt de Lokal
zoon was, maar hjj is niet de echte Mar
kies."
„Niet? Waarom niet?”
„Wjjlen de markies huwde,
de erfgename, hier in de dorpskerk en
er heerschte algemeene vreugde; en de
zoon, die man daar werd geboren, en
er heerschte nog grooter vreugd maai
toch is hjj niet de Markies van Merle.”
„Niet? Waarom niet?”
De oude man staarde voor zich, zonder
te zien; Sinclair hield den adem in; Marie
greep de bank, beiden wachtten. Langzaam
kwam de herinnering terug in de hersenen
van den ouden man.
„Waarom niet?" herhaalde hjj. „Omdat
wjjlen de Markies Bessy Richards trouwde
en hun een zoon geboren werd."
Sinclair sprong haast in de lucht en zjjn
tanden klapperden. „Kunt u het bewijzen,
hoe weet u het?” snakte hjj.
Pollard glimlachte.
„Hoe ik het weet? Omdat ik al hun ge
heimen ken. Zjj hadden een xoon, een
mooien jongen met blond haar en donkere
oogen als die zjjner moeder. Zjj noemden
hem Harry Harry Herne. Zjj bracht
hem hier terug; en was tevreden hier te
leven en te sterven; zjj liet toe, dat men
in de meening verkeerde, dat zjj niet ge
trouwd en haar zoon onwettig was. Maar
ik weet het beter. Zjj zjjn getrouwd in de
kerk van St. Angelo te Harjjs, in de maand
Augustus, nu dertig jaar geleden.
Sinclair sprong bevend op. Zelfs met zjjn
klein, onbeholpen verstand begreep hjj, dat
deze wetenschap, wanneer ze verstandig
werd gebruikt, hem een fortuin kon bezor
gen.
•erde zakken.
Sinclair zat verwezen naar den ouden
man te kijken, te verbaasd om een woord
te uiten. Wat Marie Verner aangaat, de
openbaring trof haar als een donderslag.
Zjj greep den rand van de bank, terwjjl zjj
gedoken zat in haar schuilplaats en letter
lijk naar adem snakte. De ontdekking was
verbazend, en kon voor haar, als jj er een
geschikt gebruik van maakte, een prach
tige toekomst, een fortuin beteekenen, zoo
als zjj nog nooit gedroomd had.
Eenige minuten die haar eeuwen toe
schenen zaten de twee mannen zwij
gend; toen bekiwam Sinclair een weinig van
zjjn verbazing en riep met een snik, fluis
terend uit:
„Dus dus wilt u zeggen, dat deze
Harry Herne, die aangeaien is voor den
onwettigen xoon van wjjlen den Markies,
de ware Markies is; en dat de heer, die
daar staat, de onwettige zoon is en niets
meer markies dan ik?"
Pollard boog het witte hoofd met een
plechtige deftigheid, die bjj deze gelegen
heid paste.
„Zoo is het!” bevestigde hjj.
„Dan dan oef! ik heb het be-
>end en naar Hol-
>racht.
Havas-Reuter bericht
zou het Poolsche
Lornsja en Bialvi
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal f 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper gesohiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer ƒ0.30, Advertentiën van pul
15 cent per regel. Advertentiën in het Zatqrdagnummer 20
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomtt van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten.
sische leger lich op de NJemen terug moest
trekken. Hjj vertelde, dat hjj de laatste
tien kilometer veel in den steek gelaten
bagage en weggeworpen geweren langs
den weg gezien had. Verscheiden duizenden
soldaten hadden daar al beproefd de grens
over te komen. De officier zeide nog, dat
zjjn corps reed» meer dan 1000 kilometer
afgelegd had. De stemming voor den oor
log tegen Polen was overigens goed ge
weest. Alle partijen waren daar eensgezind
voor geweest In het oude offtoeraeorpx
had het bolsjewisme geen groeten sanhang
Deze officieren standen ander scherp toe
zicht van de volkecomzniszariasen. HU wees
mij op een commissaris met een grof uiter-
lUk en zeide: „dat soort lieden zlin onae
meesters." Verder zeide hij, dat de beve
len altijd ma# geluid hadden: ..Voor
waarts”, ook nadat het strategisch ge
vaarlijk geworden was. Men had sich zoo
krankzinnig ver van itfa baste en ook van
de infanterie verwilderd, dat de nederlaag
wel moest komen.
Aan den staf van het coma, waar ik
kwam, aldus vervolgt de correspondent,
vond ik uitsluitend mannen tusschen 30 en
35 jaar, vele goed gekleed en goede offi-
cierstviien. De volkscommissaris daar, die
zelf van meening waa. dat de boleiewiki
naar hun einde gingen, daar de toestand
onhoudbaar was. scheen mij een intelligent
en welopgevoed arbeider.
- J van
>tz en Beuthen ziin Za-
vluchtelingen te Glei-
Vierhonderd wenden
getransporteerd naar
r door Duitsche Opper-Sile-
n gezorgd wordt. Intusschen
luchtekingen aangekomen uit
Polen. Het is dus ónmogelijk een regeering
te erkennen, die zulke vporwaartien stelt.
De correspondent van |et Journal geeft
de volgende bijzonderheden over het
van Lloyd George met Giolitti:
was vooral',de kwestie van
lerwerp dér besprekingen,
t inlichtigen nopens de wei-
?ower om schepen met muni
in de haffen van Dantaig
Lloyd Geonge antwoordde,
ingesteld. To
oi». dat geen en-
4e haven gei
echter
log,” stamelen zij.
Als men hun vraagt, waarom zii weder
m den oorlog gegaan zijn, dan luidt steeds
het antwoord: „De koeien weg, de paarden
weg, geen brood."
Ik had een lang gesprek me
van den staf van een cavalerh
goedgekleeden, Jongen, intellectuef
cier, vroeger ook reeds officier,
van meening, dat de nederlaag t<
len van ernstigen aard was en dat
Om
omvang
legers, die op
opgemerkt dat
sies bestonden.
bigd, acht hebben de helft
verloren en de andere
•met gevangenneming
jaging.
iet den chef
iekoros. een
•elen offi-
Hii was
tegen Po-
>t het Rus-
nauwd gekregen! maar, waarom stond
die Harry Herne niet op en zeide het!
Waarom is hij jachtopziener, of wat dan
ook, gebleven en liet dezen man rondloo-
pen met zjjn titel en bezittingen?”
(rH4j weet het niet. Ik denk, dat dit de
reden is. Zjjn moeder offerde haar goeden
naam op, verborg haar huwelijk voor hem
en de wereld, vond het goed beschouwd te
worden als het liefje van den overleden
Marknes en haar zoon als een onwettig
kind, opdat haar minnaar, haar echtgenoot,
het familiefortuin kon herstellen door een
rjjke erfgename te trouwen.”
„Het is het is ongelooflijk!" stotterde
Sinclair en bjjna herhaalde Marie Verner
<fie woorden.
„Niets is vreemder dan de waarheid”,
zeide Pollard somber. „Sommige vrouwen
zjjn tot zoo’n zelfopoffering in staat. Men
hoort dikwijls van dergeljjke gevallen. Bes
sie Richards was er zoo een, maar zjj of
ferde zich tevergeefs op.”
„Hoe dat zoo?” vroeg Sinclair.
„Niets kon een Merle redden", zeide
Pollard. ,^ijj worden allen als spelers ge
boren. De overleden Markies deed met het
geki van zjjn rjjke vrouw, wat hjj met het
zjjne gedaan had. Hjj verteerde, verspeelde
en wierp het weg. Hjj moest den Hof ver-
koopeni"
„Dezen Hof! Deze plaats?" riep Sinclair
overhaast uit.
Marie Vemer hield den adem in. Zjj wist
wat er komen xou, maar verlangde ieder
woord er over te hooren.
,4a, dezf plaats. Hjj verkocht die aan
den heer Darracourt, die hier een kleine be
zitting had, wiens naam vert>onden was
hooren.
„Is dat alles? Wat is daar nu aan, om
er zoo’n omhaal over te maken? riep hij
m een verontwaardigd gefluister. „Wjjlen
de Markies huwde een erfgename en daar
steat hun zoon; en hjj is natuurlijk de te
genwoordige Markies. Ik heb er mjj niet op
Om tot de Pookch-Russieche oorlog
terug te keeren: de Polen bijken aan de
winnende hand. Ze hébben hen strijdkrach
ten opnieuw gegroepeerd en twee legers
gevormd, waarvan
bevel van Haller ea
vel van Pilsoedski staat
met het afsnijden
gen der vier Russisch
'Halter heeft de Ijjn
reikt en rukt redht o
omsingelende bewegir
Pilsoedski wordt ondf.
den voortgeoet. Het meldt tot dusver
35.000 gevangenen en een buit van 200 ka
nonnen.
Volgens een
Warschau
Ostrolonka.
hebben.
<De terugtocht der Rust
Pruisische grens
uit het Zuiden odi
lerie in een paniek
tiger. Russische afdeel ingen cavalerie
nfanterie vluchten in de grootste ver
warring langs de straatwegen. Officieren
en commissarissen trachten met de revol
ver in de hand de onde te herstellen. Een
deel der z.g. vliegende regimenten heeft
de wapenen weggeworpen. Ten Oosten
van Chorzele zjjn gisteren vierduizend
Russen, o.a. de brigadestaf van de 54e bri
gade, over de Duitsche grens gekomen. De
„Hoe hoe weet u het?” riep hij uit.
„Omdat ik de plechtigheid bjjwoonde”,
hernam de oude man, langzamerhand te
rugzinkend in zjjn gewonen staat van ver-
droomen. „Ik zag de plechtigheid en ik
heb de kopy van het register in het link-
sche laatje van mjjn bureau. Die man daar,
die zich Markies de Merle noemt, is niets,
en de rechtmatige is Harry Herne!”
5 11060 ZjF;
12683
«eigen fleJdj
7 11950 14242 16511 18874
5 96 53 45 18941
4 12102 92 87 49
5 31 97 1662019022
5 73 14410 29 43
98 21 9919171
112210 3316795 83
J 45 50 16811 19222
5 85 14553 43 19310
112306 57 16908 82
9 146'4 76 19410
J 10 19 17053 33
43 27 17167 55
11244114710 7619513
I 34 ?6 78 47
42 49 17213 19611
56 14831 78 36
12539 63 17395 19795
12606 14916 17439 19858
15 37 70 84
42 52 17505 96
12817 54 27 19930
12918 88 41 80
21 15011 92 93
50 19 1764520015
•54 33 17722 42
13052 50 29 20111
98 15108 44 17
13222 59 49 31
13301 15215 67 37
40 38 71 40
I34C4 58 99 85
13535 64 17804 89
81 93 6620221
I36OA 15406 7! 48
18 15586 87 76
26 1569O17L65 2O318
49 95 90 31
95 15729 18049 W
3706 37 84 20417
35 15804 18177 20508
91 97 90 20
96 150C0 18233 82
3875 75 1832220753
3916 16003 49 Ö2
28 35 75 20870
51 16212 18421 81
63 15 49 84
4016 16 54
38 16301 74 20)03
49 37 18548 24
70 16402 92
1119 18 18628.
26 58 43
1222 81 18726
nog de vol
onderhoud i
's Ochtends
Danbzig het ondf
Giolitti vroeg
gering van T<
tie voor Polen
toe te laten.
dat hij een onderzoek had
wer zou he/bben laten wetxU».
kei schip met wapens in de haven gewei
gerd wordt. De verklaring iegt echter niet
of het lossen en vervoeren van de lading
is toegestaan.
’s Middags liep het onderhoud ovei
heele Oosterache kwestie en vooral
het Russisch-Poolsche vraagstuk,
ïtnoet ook over de Adriatische zaak gespro
ken hebben.
Lloyd George, over wiens reis men el
ders eenige typische bijaoKderheden vindt,
heeft dus in ziin vacantie nog wel wat an
ders te doen dan bergen te beklimmen of
•in een schommelstoel te liggen luieren.
De internationale politiek staat hem
geen volkomen rust toe en ziin verblijf in
Zwitserland zal hij mogeltik gebruiken om
nog eenige zeer ingrijpende vraagstukken
te behandelen. Naar verluidt zou de Duit
sche riikskanselier Fehrenbach, die nas
van vacantie te Berlijn is teruggekeerd,
zal, naar verluidt, zich binnenkort even
eens naar Luzern begeven om een aantal
(kwesties met den Britse hen minister-pre
sident te bespreken. Tot deze behoort on
getwijfeld de moeilijkheden in Opper-Sile-
zië. Hierover straks.
Een bijzondere correspondent van de N.
R. Ct. heeft den terugtocht van het Itus-
sische leger te Janowo, een dorp op de
Oost-JPruiMsche grens, gadegeslagen: een
droevig beeld van verslagen, terugtrekken
de troepen. Dag en nacht trekt de cava
lerie traag en moe voortui. Van infanterie
en artillerie bespeurt men niets.
De troepen zijn op zeer merkwaardige
wijze samengesteld. Alle nationaliteiten
van het oude Russische rijk ziin in kleine
groepen vereenigd. Op een brug over de
Oraic zie ik mjj omringd, seint de corres
pondent, door Qhineezen. Kaukasiërs.
bruine Mohammedanen uit het Zuiden. Jo
den, Tsjerkessen, Duitsclk-Qostenrükers.
Van verreweg het grootste gedeelte zijn
de kleeren vrijwel tot lomnen geworden.
Velen hebben geen schoenen aan. Ik zie er
ook enkele met één schoen aan. de andere
voet bloot. De hoofddeksels ziin van pot-
sierljjke bontheid. Alle legers
derachtige Oostersche modes
toe bijgedragen. Zelfs
braken niet geheel.
Het is rfiet waar,
druk van een bi
schoon er verscheidene
onder zijn. Het zand-gi.,„
sche uniform overheerscht.
verkleurd en versleten.
De manschappen ziin ontzettend
lichamelijk en geestelijk.
Duitsche gevangenschap
spreken een beetje Duitsch
denis is altijd tragisch: „Twee maai
thuis geweest, dan weer oorlog. Altijd
Russen werden ontwapei
land (Pruisen) overgebra
De Russische verdediging zal waar
schijnlijk eerst achter Kolno-Ix>ms|a geor
ganiseerd kunnen worden, tem einde <ie
reservetroepen niet in de naniek te betrek
ken. In weerwil van hun vermogen, zich
uiterst vlug te herstellen, zal het nog wel
eenigen tijd duren, voordat de Russische
troepen zich opnieuw hebben kunnen groe-
peeren en een verdedigingslinie kunnen
vormen, daar de Polen over aanmerkelijke
hoeveelheden vliegtuigen en tanks be
schikken. De Russen verklaren niettemin,
Mat het laatste woord nog geenszins ge
sproken is.
eenigen indruk te geven van den
van de nederlaag der Russische
Warschau aanrukten, wordt
deze uit 21 Russische divi-
Hiervan ziin er zes vemie-
van nun sterkte
zeven zijn bedreigd
of algeheele uiteen-
Eenig nieuws uit Minsk. Nieuwe eischen der Russen. Lloyd George
keert zich van Moskou af. Besprekingen tusschen Lloyd George en
Giolitti. Fehrenbach misschien naar Luzern. Poolsche vorderingen.
Reeds 35000 gevangenen. Russen over de Duitsche grens. Aanblik
van het terugtrekkend leger. De ongeregeldheden van Opper-Silezië.
Egypte’s onafhankelijkheid erkend.
ONS OVERZICHT.
kennen en evenmin met haar te onder
delen. Ook hebben zii aan Millerand
gemeenschappelijke actie voorgesteld, ten
einde voor Polen ziin volle rechten te ver
krijgen, krachtens het verdrag van Ver
sailles, een voorstel, dat de Fransche pre
mier volgaarne zal aannemen.
Het officieele comonuniaué, dat gister
avond gelijktijdig te Plariis, Londen en
Rome is uitgegeven, meldt, dat Frankrijk
niet behoeft te denken dat de overeenstem
ming ten aanzaen van de Poolsche kwestie
verloren zou gaan. Giolitti heeft verklaard,
dat bü alle geallieerden de meest volkomen
overeenstemming bestaat. Lloyd George
kwam eerst gistermorgen In het bezit van
de officieele bevestiging van de wijzigin
gen, welke de Savjet-regeering in haar
voorstellen heeft aangebracht en hierdoor
werd onmiddelljjk de geheele toestand ge
wijzigd.
Er bestaat geen twijfel, dat indien
Bolsjewiki de voorwaarden door de Bi
sche regeering medegedeeld, aanvaard had
den, de erkenning van het Sovjet-regieme
nog slechts een kwestie van weken, mis
schien slechts van dagen zou ziin geweest,
doch de duidelijk gebleken bedoelingen van
de bolsjewiki om een z.g. arbeidersleger in
te stellen ten einde aan Polen een Soviet-
regeering op te dringen door middel van
geweld, heeft Lloyd George ten zeerste
vertoornd en gistermiddag heeft hii ver
klaard. dat de Russiche voorstellen de vrij
heid zouden uitroeien. Lloyd George gaf
zich na de conferentie met Giolitti geen
moeitfe om deze gevoelens te verbergen.
Naar Moskou is een telegram verzonden,
dat in werkelijkheid neerkomt on een ul
timatum en waarbij antwoord wordt ge
vraagd tegen het einde van deze week. In
dit telegram worden de Fransche voorstel
len, welke beoogen Polen ziin rechten te
waarborgen, gehandhaafd, terwijl tevens
gezinspeeld wondt op. het gebruik van En-
tente-strijdkrachten ten einde de verbin
ding met Polen te verzekeren.
Lloyd George legde er nog den nadruk
op, dat zjjn weigering om de oligarchie der
Sovjets te erkennen of met haar te onder-
liandelen niets heeft uit te staan met het
feit, dat de sovjet-regeering een dictatuur
van het proletariaat is. Hii zeide. dat hand
having van de territoriale integriteit en
de politieke onafhankelijkheid van Rus
land en Polen voor alle mogendheden van
even groot belang is.
Lloyd George voegde hier aan toe. dat
Groot-Brittannië de dictatuur reeds vroeger
erkend had. Doch de voorwaarden welke
Rusland aan Polen tracht od te dringen,
zjjn een inbreuk op de vrijheid, de onafhan
kelijkheid en het zelfbeschikkingsrecht van
De Polen leven in een overwiruMDgaroes.
waar ze komen nemen ze het heft in han
den, ook in Opper-iSilezië, waar al of niet
geregelde benden zijn binnengedrongen en
zich het bestuur van vele dorpen en ste
den hebben aangematigd, Kattowitn. Do
pe in on Beuthen xijo de eenige ateden in
Opper-Sila*jö die de Poolsche benden nog
niet hebben kunnen bemachtigen. Over het
algemeen zijn alle districten van het ge
west door de Poolsche opstandelingen be
zet. In den loop van Zondag Is het hen ge
lukt binnen te dringen in Pleas. Gieiwit*
en Tarnowita. Bobrysk, Königshütte en Ni
kolai f zijn in Poolsche handen. Rvbnyk
hebben de Polen omsingeld.
Uit het door de Polen bezette gebied
de kreitsen Kattowitz en Beuthen ziin
terdag vijfhonderd
witz aangekomen,
middags verder
Kendrzin, waar
zieërs voor hen
zijn nieuwe vIl.u.»
den krdits Pless, die eveneens naar Kend
rzin worden gébracht.
Te Beuthen heeft een strikt vertrouwe
Hjlke bijeenkomst plaats gehad van de lei
ders van alle politieke partijen en alle vak-
vereenigingen. Een commissie heeft gene-
laal Gracier, de leider van de geallieerde
commissie in ’t volksstenuningsgebied te
Kattowitz de volgende eischen overhan
digd: Algemeene ontwapening der bevol
king; opheffing van den staat van beleg-,
een onpartijdige naar evenredigheid sa
mengestelde veiligheidspolitie; opheffing
der staking en onmiddelliike hervatting
van den arbeid; bescherming van de werk-
De Poolsche nieuwsbron te Minsk begint
heel traagjes te werken, druppelsgewijs
komt een kort, weinigzeggend berichtje
binnen. Zoo weten we nu ’t belangrijke
feit, dat de Russisch-Poolsche onderhande-
lingen in een meisjesschool gehouden wor
den, een bijzonderheid waarnaar de wereld
natuurlijk te hunkeren zat. De Russen heb
ben nu een nieuw verzinseltje om de Pool
sche zwijgzaamheid te verklaren: De Po
len zouden de onderhandelingen onnoodig
rekken om des te meer te kunnen profi-
teeren van de nederlaag die het Russische
leger op 't oogenblik lijdt. Wel beschouwd
zijn de rollen nu omgekeerd: De Russen
trokken als overwinnaars naar Minsk en
de gedelegeerden die als overwonnenen te
genover hen zaten, zijn nu op hun beurt de
sterksten, die de macht hebben om voor
henzelf voordeelige eischen te stellen. Is
dit inderdaad de houding die de Warschau-
sche afgevaardigden aannemen? Zoo wei
nig weet men van hun doen en laten, dat
men er niet eens zeker van is of ze wel op
de hoogte zijn gébracht van den gewiizig-
den toestand, misschien verkeeren ze in de
meening dat Warschau nog altijd omsin
geld wordt, wie weet, of ze niet gelooven
dat de hoofdstad al gevallen is. De Britsche
bladen fulmineeren dan ook tegen de Rus
sische regeering, die den Poolschen gede
legeerden de faciliteiten van een goede ver
binding met Warschau onthoudt. Laat ze
de gedachtenwisseling tusschen de Poolsche
vertegenwoordigers en hun regeering ver
gemakkelijken, roepen ze uit. Dan eerst
kan men er over oordeelen of dp Polen
de besprekingen sleepende houden. Het be
langrijkste van de weinige doorgekomen
berichten 'bevestigt niet den indruk, dat
de Russen zich wat ingebonden hebben,
als gevolg van de geleden verliezen.
Te Warschau is n.l. een draadloos
telegram ontvangen, dat de Sovjet-regee-
i’ing zich niet houdt aan de voorwaarden,
welke Kamenef te Londen heeft gepubli
ceerd. Zii heeft nieuwe eischen geformu
leerd en wil o.a. de Poolsche regeering ver
plichten, 200.000 arbeiders te wapenen,
waardoor natuurlijk te zijner tijd de vor
ming van een Rood leger tegen de Poolsche
regeering zou worden vergemakkelijkt.
iDe afwijking van de eens gestelde voor
waarden is een verstandige zet van de sov
jets. Ze kan er alleen de geringe sympa-
■dente-kringen (hoofdzakeliik
en Italië, zooals men weet)
verspelen. Mogen we de Times geloo-
dan is de slag voor haar al gevallen.
,d George en Giolitti hebben elkaar te
Ijizem ontmoet en daarbij zouden ze.
naar het Britsche blad verneemt, besloten
hebben de Russische regeering niet te er-
