EIK
D
Blad.
uid!
c
No. 14407 Donderdag 2 September 1920, 59e Jaargw;.
OON
Feuilleton.
li;
enezing!
3
De Vrouwe van Darracourt
door
CHARLES GARV1CE
Geautboriseerde vertaling van
I P WEBSELLNK-v RU8SUM
(Nadruk verboden
XTxexfws- ezx ^.d.'trextezxtxe'bleLd. voox G-o-ulcL«u mzx OxajBtxtelEteXL
vicht in
aard“.
De onlusten te Breslau.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1—4 «nli /LM. alk» raetl war /U*.
UDA
Radactie: Telef. Interc. 545.
Bureau: M A RKT 31, GOUD A.
Administratie: TM. Interc. 82.
i i
ECHT.
lai
ree-
BUITENLANDSCH NIEUWS.
in
I
A.
Mercuriua.
Ij
sprak
(Wordt vervolgd.)
A
GOUDA.
>rkenwoude,
ehterbroek door
■sche, Stolwijk.
XHinementen op
ingenomen voor
oor
moeg
d. Ga
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tUMChukomst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau» en onae Agenten.
i van
J R K E N 4
uitvoering, belast
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 booger
Gewone advertentie en ingezonden mededeelingen bü contract tot zeer geredu-
ceerden prijs. Groote lotton en randen wotden berekend naar plaatsruimte.
DUITSCHLAND.
Typhae.
z(jn ongeveer 60 gevallen
ukkerfl
ON
heeft
eenheid
or Huidziekten
De
hcbbei
tie t
wéigeerinj
wj
feregeld Hfdig me
ngen van vergade-
kelijkheden, eaz.
te vermelden.
zeerstand van
deelingen. De
ir het dap-
heldhaftig.
5 verliezen
ikte in de
een bloedi-
i. verugge
door tw<
i. Het initiatief van Boediennv
lamgeslagen, dank zij de
de vervol-
hielen volgt
artillerieoar-
■schau
over
worde:
om met Frankrijk
te rukken een
tengevolge he
dat wü ook i
VERSCHIJNT DAGELIJKS
flesch ƒ0.75. en
(inhoud 5 maal
d voordeeliger)
by alle apothe-
^aar niet ver-
zich tot de ai
rs: firma B.
ig-Sneek.
NTON COOPS,
LOON, Markt
fiOlWHE COURANT
kwestie
fcommissie
.renheden besproki
toestand in Opper-£
1ELGIE.
De veepest.
veepest neemt af. in Oost-Vlaanderen
>ben da boeren vergunning gekregen om
beesten weer in de wei te laten.
I
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31. GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1--5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring
1—5 regels 1-55, elke regel meer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkheden
15 cent per regel. Advertentiën ip het Zaterdagnummer 20 bijslag op den pr(js.
vaa de coöperatie» gefusilleerd, onder wie
Koljoekh.
sen zijn
ïks ver-
socialisten.
Jende be-
Jen en
ran biiaondere
eerst
iders-
FUMRIU.
Duurder brood.
Met ingang vnn gUteren I» <le prü» te
HarU« vnn gewoon brood tot L30 franc en
voor luxe brood tot 4.20 francs per kilo ver-
hoogd.
I Nelsonstreet,
n schrijft: „Ik
«zing meer was
m(jn armen en
ie maanden ben
van twee dok-
nr zonder resul-
van 3 fleaschen
komen genezen,
icht ia goud
den algemeenen
king in de Oekraïne
boeren om levensmi
ingevolge van den algemeenen op-
nd der bevolking in de Oekraïne en de
geering der boeren om levensmiddelen
i de rooden te leveren, hebben de bolaie-
:l het schrikbewind tegen de Oekraïn-
e int<*llectueelen en de nationale ver-
ee^ïigingen verscherpt. Rakofskv noemt als
drie voornaamste vijanden van het sovjet
bewind het roode kruis, de coöperaties en
de vereenigingen voor de volksontwikke
ling, waaraan met groote zelfverlooche
ning 50.000 Oekraïensche intellectueelen
hun beste krachten wijden, die organisaties
hebben weten te scheppen, welke een staat
in den staat vormen. Al deze organisaties
zijn aan het toezicht van de communisti
sche partij onderworpen. Deze bepalingen
ontmoeten krachtige» tegenstand bij de
heele bevolking, welke de bolsiewiki met
een weergaloos schrikbewind trachten te
onderdrukken. Te Kief ziin 15 voormannen
armen.
het kerk-
Over de vraag of de Briteöhe münwer I
ker» «I of niet in staking zulle» gaan te fl
nog niets beslist. Het drievoudig verbond
heeft vergaderd, na afloop waarvan het
bestuur van het miinwerkeraverbond een
langdurige bespreking hield. Naar ver
luidt. zou een voorstel tot bemiddeling
ingediend zijn en het bestuur den weg
hebben overwogen, welke zii aan de ver
gadering der afgevaardigden zal voorstel
len om In te slaan. Indien de mijnwerkers
de bemiddeling aanvaarden, zal de uitge
breide sub-commlssie van het drievoudig
verbond waarschijnlijk vandaag stappen
doen bij de regeering.
De beslissing van de spoorwegarbeiders
•n de transportarbeiders, de beide overige
leden van het drievoudig verbond,
geen verbazing gewekt. fjpmdat
van handelen en het vormen van een vairt-
aaneengesloten gelid een der groote idea
len van het verbond ziin en er gedn reden
ds om aan te nemen, dat er geen stappen
zullen worden gedaan om den vrede in de
nijverheid te veraekeren en het vrliwel
zeker geacht wordt, dat, al» het drievou
dig verbond geen stappen in die richting
mocht doen, de parlementaire commissie
sit het vakvereenigingscongres een bemfd-
delingslichaam zal aanwiizen om met de
regeering te onderhandelen.
De bladen leggen er den nadruk op. dat
de toestand niet zoo kritiek geacht wordt,
dat de eerste minister er ïiin vacantle in
Zwitserland voor zou moeten afbreken.
83)
„Zoo, jü hebt dus een geheim?” zei hy.
..Kom er mee voor den dag. De tijd schiet
op. Hoe interressant je ook bent, ik kan
je niet langer dan vijf minuten aan het
gekkenhuis onthouden. I”
„O, kunt u dat?” vroeg Sinclair hoonend.
„U denkt, dat ik gek ben. Misschien, Mar
kies, hebt u nooit van Bessie Richards ge
hoord?”
Merle schrikte even op, toen stond hij
op en keek neer op den man met een half
toegevenden, half medeljjdenden lach.
„Mijn vriend, het spijt mij voor je,” zeide
Hij. „Als je denkt, dat je mij geld kunt af-
persen door te dreigen met eenige afdwa
lingen van wijlen den Markies bekend te
maken, dan vergis je je. Arme kerel, iedere
man en ieder vrouw in Darracourt kent de
geschiedenis van Beasie Richards!”
„Zoo, kennen zjj die? Ik geloof het
niet,” zeide Sinclair.
„Iedereen weet, dat mijn vader zin in
een meisje kreeg en met haar wegliep. O,
ik begrijp het nu, jij bent een bloedver
want van haar. Dat is je spelletje, vriend,
niet waar?”
IMl ttJ
king, een vloei-
n krachtig wer-
enstelling in op-
huid-spfcialitei-
ooruitgang in ’t
eten erkend
[reft de vredesbesprekingen tus-
en Moskou wordt nog ou
de plaats waar de confe-
m hervat.
Te Potsdam
van typhus.
„Inderdaad!” spotte Sinclair, haast gek
wordend door de gemakkelyke, brutale
wijze van den man, dien hjj had willen ver
nederen. ,4a, en nogmaals inderdaad! U
bent niet méér Markies van Merle dan ik!”
,4e hebt nog twee minuten om dat te be
wijzen, vriend, en dan kun je terug keeren
naar het gesticht, waaruit je ontsnapt
bent!"
„Ik kan het gemakkelytk genoeg bewij
zen,” zeide Sinclair, in zijn opgewonden
heid opstaande. „Uw vader liep weg met
Bessie Richards en trouwde haar!”
■Nog veranderde Merle’s gezicht niet in
het minst.
„Trouwde haar!” herhaalde Sinclair,
razend geworden door het onveranderde
gezicht en zwijgen van zijn vijand.
„Trouwde haar! Maakte haar tot markie
zin van Merle en de jongen, Harry Herne,
is de tegenwoordige, echte Markies, en u
bent ja, de hemel moge weten wat!"
„U bent een impertinente krankzinnige,"
zeide Merle kalm. „Ga uit mijn oogen, of
ik laat je op straat gooien. Je hebt gen
verstand om dat te begrijpen, denk ik.
weg, hoor je!”
Sinclair ging weer op zijn stoel zitten.
/Schel maar, mijnheer,” zeide hü bru
taal. „Schel en roep de bedienden, laat de
vrouw, die u getrouwd hebt, komen, en ik
zal hun vertellen, wat ik u alles gazegd
heb en het hun ook bewijzen!”
Merle bracht de hand weer aan de schel,
doch liet die weer vallen.
„Kom!" zeide hij, een goudstuk uit den
zak halend, „ik heb geen zin in schandaal,
dat weet je. Hier heb je een goudstuk.
Neem dat aan, en dank je gelukkig ge
sternte, dat ik je niet naar de gevangenis
heb laten brengen. Pak je weg!”
Sinclair nam het goudstuk en wierp het
door het open raam.
„U denkt, dat ik gek ben en niet kan
bewijzen, wat ik zeg!” riep hij, purper van
woede. „U denkt me met een goudstuk te
kunnen omkoopen? Ik zal bewijzen, dat
uw vader Beseie Richards trouwde in de
kerk St. Angelo te Parijs, in de maand
Augustus, dertig jaar geleden.”
Merle schrikte, het bloed vloog hem naar
het hoofd, maar daarna werd zijn gelaat
zoo wit als marmer.
,4e liegt!” zeide hÜ-
„Het is de heilige waarheid!" zeide
Sinclair, „en hier is de copie van het re
gister!” Hij trok een strookje papier uit
'z|jn vestjeszak en zwaaide het voor Merle's
oogen.
Eenige oogenblikken was het stil. De
groote, vergulde klok tikte voort met een
spottenden klank, terwijl de twee mannen
de een, aristocraat tot op zijn vinger
toppen, de ander, van top tot teen een
plebejer elkander aanzagen.
,4e hebt je rol goed gespeeld, vriend,”
zeide Merle ten laatste hoonend. „Ik vraag
je excuus. Ik zie je bent niet gek, je bent
slechts een knappe en nog al stoutmoedige
schurk! Natuurlek is dat papier valsch!”
Mede nam het papier tusschen vinger
en duim en onderzocht het Het was een
copie van de akte. Het was echt. Hoe hü
dit wist en er van overtuigd was. kon hu
niet zeggen, maar misschien waren het de
laatste woorden van den man, die gehol
pen hadden om hem te overtuigen. Hij
nam het papier bü het licht, keerde het
„Neen, ik ben geert bloedverwant,” zeide
Sinclair. „Ik heb die vrouw nooit gezien
ik vraag u wel excuus de dame. Dus
geeft u toe, dat de oude Markies, uw va
der, met haar is weggeloopen?”
„Zeker!”
„O!” Sinclair haalde diep ade«n. „En
dat een kind een zoon geboren was,
hè?”
IMerle knikte en keek op zijn horloge.
„Niog drie minuten!” zeide hij.
„Misschien kent u den naam, waaronder
hjj bekend staat?” zei Sinclair arglistig.
„Misschien kent u hem heel goed den
man, dien ik bedoel Harry Heme”.
,4a, ik ken hem,” zeide Merle en een
kwaadaardige blik kwam in zjjn oogen.
dus kom je van hem? Goed. Ik zal je
tijd sparen. Zeg hem, dat je by mij bent
geweest, en dat ik gezegd heb, dat ik hem
tien jaar dwangarbeid zal laten geven, als
hij ooit m(jn pad kruist” ua
Si nel aar keek verbijsterd.
„Alweer mis, Markies!” zeide hij bru
taal. „Ik kom niet van hem, en ik weet ook
niet waar hij is. Wat dwangarbeid betreft,
ligt die voor hem in het vet?”
„Wat bedoel je dan en wat wil je?”
zeide Merle ten laatste ongeduldig. De
naam van Harry Herne had hem verbit
terd en voor het eerst toonde hij zich
driftig.
„Dit is het wat ik bedoel,” zeide Sin
clair: „ik bedoel dat u een bedrieger bent.
Markies. U bent evenmin de Markies van
Merle als ik die ben.”
De markies leunde tegen den schoor
steenmantel en keek hem strait aan.
„Inderdaad!”
De berichten uit die streek ziin nog
niet zeer gunstig. Door de hervatting van
ontwapeningsactie. voor zoover de
daarbij in het spel ziin. is niet veel
een grap, aangezien de Polen
anders inleverden dan onbruikbare
terwijl dagelijks in het geheim
goede en nieuwe wauens
over de grens worden gebracht.
De gebeurtenissen in Oost-Pruisf
Dinsdagavond besproken in een reel
gaderingen van meerderheidsso
in Berlijn en voorstede^. Verschilk
kende socialistische parlementsled!
leiders voerden het woord. Van bik
beteekenis was het feit, dat voor het
een Duitsche generaal in een arbeii
vergadering verscheen om ook zijnerzijds
in een kring van mannen, die geheel an
dere ideëen en een andere levensopvatting
hebben dan hjj, zijn meendng te zeggen om
trent de problemen in het Oosten.
Nadat Erwin Barth opder grooten bijval
aan de mededeelingen van Dittman in de
..Freiheit” over Soviet-RusUnd herinnerd
had. opende de voorzitter de discussie en
■gaf het eerst het woord aan zekeren heer
Hoffman. Deze begon: Ik ben generaal
Hoffman, «lie u wellicht van Brest-Litowsk
bekend is. Het mag u. mijne heeren.
vrertmd en wonderlijk schijnen, dat ik in
een arbeidersvergadering kom om u mijn
standpunt ten aanzien van het onderwerp
van dezen avond uiteen te zetten, maar de
/uiteenzettingen van den heer Barth heb
ben mij moed gegeven, want ik kan die
woord voor woord onderschrijven. Het
oude Duitsche rjjk had ziin bloei in hoofd
zaak te danken aan de Duitsche arbeiders,
en ook thans nog kunnen wij slechts met
de hulp der arbeiders uit de ellende ko
men. Daarom is het ook noodig. dat wij
wederzijds onze meening zeggen. In ons
groote ongeluk hebben wü geen tijd vopr
partijstrijd. Het vaderland moet hooger
staan dan de partij- Wü moeten een basis
zien te vinden, waarop wü tot overeen
stemming kunnen komen. De groote moei
lijkheden. waaraan Europa lijdt, komen
niet alleen voort uit het vredesverdrag
van Brest-
trachten en zich loyaal tegenover Rus
land te bedragen, moet het uit Petersburg
’t verwüt hooren, dat de Polen, die a«.|
geïnterneerd zün ,vrü rond loopen in Oost-,
Duitschland zonder ontwapend te aün.
Wanneer dit juist is en dat is zeer goed
mogeiük, want Dudtschland beschikt in ’t
grensgebied niet over voldoende troepen
om alle vluchtelingen onder toeaicht te
«teilen, profiteeren daarvan de Russen
eerder dan de Polen. Het troepje Poolsche
vluchtelingen is zeer gering, vergeleken
ibÜ de aanzienlüke contignenten Russen die-
vrij in OostiPruisen rondloopen. zeker niet
tot genoegen der bewoners die goedschiks,
of kwaadschiks genoodzaakt worden de;
zwervende vreemdelingen te voeden. Men
vreest dat een nieuwe toevloed van vluch
telingen in verband met het hernieuwd
Russische offensief, den toestand onhoud
baar zal maken.
In tegenspraak met ’t bericht, dat de
Russen geen tegenoffensief organiseerden,
wijzen de officieele mededeelingen er op.
dat de Russen bijzonder actief ziin. Het
Poolsche communiqué hield gisteren o.a.
in: In de streek van Zamosc stuiten de
troepen van den Russischen aanvoerder
Boedienny op zeer beslisten we“’
de zijde der Poolsche legerafdt™
stad Zamosc is omsingeld, maai
pere garnizoen verdedigt zich L
waarbij het den bols.jewiki hevige verlh
toebrengt. Een colonne, die oprul.^
richting van Grabowiec. is. na
gen strijd, teruggedrongen in zuidelüke
richting door twee Poolsche afdeelingen
legionarissen. Het initiatief
is grootendeels lamgeslt„_.
krachtige medewerking van
gingstroepen, die het op de
en verscheidene vüandeUjike
ken heeft buitgemaakt.
In Galicië heeft de Poolsche cavalerie
Chodorof genomen, en vervolgt ui den
vijand. die wükt in de richting van
HONGARIJE.
Het Hongaareche parlemeat he«At «a»t
een meerderheid van 25 stemmen de wet op
de invoering van stokslagen als strafmiddel
aangenomen. Apponyi stemde onder luide
toejuichingen zjjner medestanders tegen.
Deze bestraffing zal alleen worden toe
gepast ingeval van uitbuiting, prijsopdrij
ving en dan nog alleen, wanneer deze mis
drijven in handeiszaken worden gepleegd.
Chodorof s
vijand, die
Rohatym
Wat be
schen W»
derhandel
rentte yt\
Polen vraagt eveneens schadevergoeding. Simons bij den Franschen ge
zant. Nog onrustig in Opper-Silezië. Generaal Hofman bepleit toena
dering tot Rusland. Duitschland’s neutraliteit. Toch een Russisch
tegenoffensief. Roode terreur in Oekraiene. De dreigende mjjnwer-
kersstaking.
Het jonge Pblen volgt getrouw de aan-
wüzingén en het voorbeeld van zijn groo
ten Franschen broer na. Frankrijk heeft
geprotesteerd tegen de schending van het
Rransche consulaat te Breslau en zware
eischen voor schadevergoeding gesteld (de
Temps en andere Pariische bladen vinden
ze niet zoo geweldig, integendeel gema
tigd) en natuurlijk haast Polen zich even
eens zün waardigheid gekrenkt te toonen.
’WPoolsche consulaat is er wel veel beter
afgekomen dan ’t Frahsche. zdodat zelfs
een Belgisch adjudant het snalle ingrij
pen der Duitsche veiligbeidsweer gepre
zen heeft, wat toch wel een bewijs is. dat
hier geen opzet van de Duitsche regeering
in 't spel is; ’t doet er allemaal niets toe.
Polen heeft eveneens voldoening geëischt.
De Poolsche regeering heeft haar gezant
in Berlijn instructies gezonden aangaande
de schadelo-ïsstellin. die Polen in verband
met het gebeurde meent te mogen ver
ingen.
Volgen
War schat
diger ak.
geering
verwoesting.
cónsulaat te Bresiau.-
iDe Fransche nota is al twee keer in den
kabinetsraad bespraken. Voor de eerste
niaal Dinsdagmiddag, toen blijkbaar ’t be
sluit genomen werd, dat de minister van
Buitenlandsche Zaken, dr. Simons. een8
mei den Franschen gezant zou gaan spre
ken om Duitschland’s bezwaren mondeling
toe te lichten. Dit ondeiboud. moet al heel
weinig resultaat hebben gehad. Volgens
de KBlnische Zeitung stuitte dr. Simons
reeds bü den aanvang op een tamelijk
scherpe afwijzing. Het blad meent, dat de
materieele eischen. dae door de Fransche
regeering gesteld worden, van Duitsche
zijde nauwelijks op tegenspraak zouden
stooten: geheel anders staat het met de
aan het Duitsche volk, door een vernede
rend bezoek van den hoogsten Staats
ambtenaar aan het Fransche gezantschap,
toegedachte moreele afstraffing, al moet
ook toegegeven worden dat aan den kant
der Duitsche overheid grove fouten be
gaan zün.
Gisteren is het kabinet opnieuw bijeen
gekomen en heeft Simons het resultaat
van zün missie bügewoond en bovendien
werd de kwestie gisternamiddag in de
RÜ'ksdagcommissie voor buitenlandsche
aangelegenheden bespraken, waar tevens
den toestand in Opper-Silezië behandeld
werd.
een paar maal om, en gooide het Urag
naar Sinclair. Toen ging h(j naar het raam
en stond eenige minuten stil uit te küken;
daarna kwam hü terug, zelfs z(jn lippen
waran wit, maar kalm.
„Wie heeft je dat gezegd? Hoe weet je
dat?" onderzocht h(j.
Sinclair was veratandig genoeg te weten
dat niets dan de waarheid hem kon die
nen voor z(jn doel een leugen kon bwrn
in het verderf storten.
„Een oud man-— een oudheidkundige,”
hernam hü-
„O!” zeide Merle, „dus zün er twee!”
„Neen!” zekle Sinclair bedaard, „u hebt
maar met een mensch te maken. De oude
man is drie dagen getedeu gestorven. Tot
zoolang heb ik gewacht."
Merle stond met gekruiste
,4ü alleen! Je vergeet
register."
Sinclair schudde het hoofd.
„Wie opent en onderzoekt dat?” vroeg
hü. „het is dertig jaar geleden. Ik ben het
alleen."
„Hoeveel verlang je?” vroeg Merle
kalm, niets toonende van wat er bü hem
omging, behalve het uitzetten der neus
vleugels en de buitengewone bleekheid van
zün gezicht.
„Vyf en twintig duizend pond!”
Merle lachte luid.
„Bespottelük -~ krankzinnig!"
„Nu je honderdduizenden hebt?"
Sinclair.
„Ik heb niet» haast nieta!"
eelend vloeibaar
i de huid dringt
verlichting
soriasis, Ring-
Puisten, Schil
len door de ver-
Itwerking. D. D.
poriën der huid
nen. Zalven ver-
bevorderen den
men. D. D. D.
ardoor deze in
rljjk geneesmid-
len.
ONS OVERZICHT.
de werkzaamheden is de rust uiterliik
hersteld, doch innerlijk broeit het nog
steeds en binnen korten tiid schijnt men
weder met nieuwe onlusten rekening te
moeten hopden. Uit de districten Hinden
burg en Pless komt alarmeerend nieuws.
In Hindenburg büv. meende de rüksveld-
wacht verplicht te zün de bewaking weder
op zich te nemen, met het gevolg, dat vaa
vüf gendarmes er binnen eenige ©ogen
blikken drie waren neergeschoten door
Polen.
De
Polen
meer dan
niets
geweren,
wagenvrachten
gen en ik heb hoop, dat dit ons gelukken
zal. daar de omstandigheden sterker zullen
zün dan de haat der EMtente qn de Fran
sche wil om te vernietigen. Wil hebben de
Russische levensmiddelen nooodig om once
arbeiders te voeden.
Het is de hoofdfout van het verdrag van
Versailles, dat de kwestie van het Oosten
niet geregeld is. Rustend moet weer de
plaats innemen in het Hprapeesche orkest,
die het voor den wereldoorlog had. Wi
hebben het Russische brood nooodig en
Rusland onze industrie-producten. Met de
tegenwoordige Russische regeering zal het
waarschünlük niet noodig zün tot over
eenstemming te komen. Het Russische
volk moet in de gelegenheid worden ge
steld door middel van een vrije stemming
een regeering te kiezen. Wie dan uit de-
stembus komt. Lenin of de Tsaar, raat ons
niet aan. Het Russische volk tnoet een re
geering hebben. waarachter de groote
meerderheid van het volk staat. De taak
tot wederopbouw van Rusland is «oo reus
achtig. dat wü Duitschèi'a alleen dat niet
kunnen doen. Alle Europeesche staten
moeten tezamen met Rusland aan het her
stel van dat land werken. Reeds dit alles
zal er toe leiden, dat' het Duitsche Rijk in
Ihet Europeesch staatsconcert weer mee
zal tellen. Het is niet waar, dat wü reeds
In den afgrond gezonken zjjn. Wü staan
■aan den rand en op het punt er in te
vallen.
De rede, die herhaaldeliik door bijvals
betuigingen werd onderbroken, is merk
waardig. omdat de btlsjewist-freundliche
uitlatingen van een >Ud« komen waarvan
men ze allerminst zouf verwachten, ’t Zal
ons benieuwen of de entente hierin ireen
aanleiding zal vinden 4® Duitsche regee
ring de beschuldiging .van samenwerking
met de sovjets. Er zün inderdaad pogingen
gedaan om dien te bewerkstelligen, gelijk
de minister van buitóntandsche zaken in
bovengenoemde zitting Am den commissie
voor buitenlandsche aangelegenheden er
kende. Hü’ zeide dat bü hem aangedron
gen was, om het bolsjewisme tegen de
Westersche mogendheden gemeente zaak
te maken en daarmee den vrede van Ver
sailles in elkaar te trappen. Dit heeft hü
met Volle overtuiging van de hand gewe
zen. Aan den anderen kant was er ooaan-
gèdrongen samen met de Westersche mo
gendheden zich tegen het bolsjewisme te
keeren. Dat was evenzeer ónmogelijk. De
minister vervolgde: Ongetwijfeld zou een
poging om met Frankrijk en Polen tegen
Rusland op te rukken een burgeroorlog in
Duitschlami tengevolge hebben. Ons be
sluit eischte, dat wü ook tegenover de re
geering van generaal Wrangel en van de
Oekraïne een afwerende houding aanna-
Geen mogendheid, welke met Rus
oorlog is. mag op onzen steun
De
waaraan Europa
sen voort uit het vre
van Versailles, maar ook uit dat
Litowsk. W(j moeten in elk geval het ver
drag van Versailles gpwüzigd zien te krü-
?ns officieele mededeelingen uit
uiu heeft de Duitsche vertegenwoor-
ildaar in naam van de Duitsche re-
zün leedwezen betuigd over de
aangericht in het Poolsche
geering
Oekraïn-
men.
land
hopen.
Het is moeilijk het allen naar den zin te
maken en in oorlogstijd wordt een neutrale
allicht door alle partijen met scheeve oogen
aangekeken, niemand weet daarover beter
mee te praten dan ’t onze. Duitschland
ervaart dit nu. Terwijl het er naarstig
naar streeft de striktste onzijdigheid te be-
