EHEEIE BU0ZÜDE
Koopmans' Gerstegrutjes
MSH COURANT
zou lang niet voldoende zijn
om U ook maar eenigszins
een denkbeeld te geven van
den enormen omvang en on
uitputtelijke verscheidenheid
van onze voorraden.
Wij doen daarom maar op goed
geluk af een greep uit onze
collectie en brengen hier eenige
voorbeelden die U ioonen wat
thans modern is en het afdoende
bewijs leveren, dat U nergens
zoo voordeelig kunt koopen
als bij ons.
Tweede Blad.
De Poolsche vredesvoorwaarden.
fjgpv.i
ROTTERDAM.
Hoogstraat
hoek
Viaduct.
tin moderne Mandei
zeer ruim gesneden, met
mooie zgdenstikkemj,
prachtige kwaliteit stof
Jets JSvilengewoons
Wj bieden deren hkenmantd,
mtpnmsealbwgen manchetten
m alle rneuu/e kleuren oen,
voor s/echts
Sete mooie SchoéstfieJo/
zeer chique opgemaakt,
m prachtige kteuren
kont bj ons a/echts
Voor de kleinen
hebben wij bijzonder goed
gezorgd. Dit öördjge,
manteltje is een voor-
4873 7N
RUIOS-rOTOi
FIISTGROEPEN
Poto-Br-lafk atartton
FOTOGRAFISCH atelier
Fi. W.J.ZENEN O.-Hsvm.
beveelt r.ich beleeft aan voor het
transporteeren van P i a n o's.
Orgels en Brandkasten enz. enz.
VERHUIZINGEN.
Berging van INBOEDELS.
2823 Aanbevelend. 15
L. N. POLDERVAART,
Tel. 344. Turfmarkt 1. GOUDA.
zijn SMAKELIJK,
VOEDZAAM en
GOEDKOOP.
GEBRUIKSAANWIJZING OP ELK PAK. 3694 30 d
Electrische Drukkerij
A. BRINKMAN k ZOON GOUDA.
ZATERDAG. 9 OCTOBER 1920.
Uns Wethouders Ontboezemingen
ÜnM wethouder van sociale aangelegen
./pnheüen is een man van grooten styj, tiy
doet gaarne byzonder gewichtig. Zyn ora-
tori«cne talenten brengen hem daartoe vaak
de verleiding, En zyn sentiment wérkt
dat 's heeren Kolyn'a zoo
losweg m de jongste Raadszitting in het
debat geworpen v raag hoe het toch stond
met de voorstellen betrellende net georga
niseerd overleg, onzen wethouder irriteerde
en liem tot spreken drong over datgene
waarvan z«n geprangd gemoed reeds een
vol Jaar was vervuld
Hy sprak en attaqueerde, fel en heftig.
l)e vraag trol hem ais een verwyt, dat liy
van wcli slingerde naar den rooden hoek,
die hem by het plaats gehad hebbend over
leg inzake de salaris- en loonregeling van
het gemeente-personeel, zoo krachtig heelt
gesteund of liever gezegd gedreven in de
richting die men daar wenschte.
i)e rust van onzen wethouder was door
de simpele vraag wreed veratoord. En daar
om mocht het by dat enkele woord van ver
weer niet blyven. Len jaar lang heeft hy
gewerkt en gestreden in den Raad en hy
heeft zich daarby steeds laten leiden door
wat de roomsch-aatholieke staatsparty
hem voorschryft en hy getuigde meerma
len in 's Raads vergadering dat alles wat hy
deed, geschiedde sub speciae aeternitatis.
Ün dan dit verwyt aan het eind zyner eer
stejaars wethouderlyke periode, waarin de
sociale aangelegenheden aan zyn zorgen
waren toevertrouwd! 't Was grievend. Rn
daarom zette hy zich neer en schreef een
rede in Hoffmanniaanschen styl, waarin al
liet groote en gewichtige naar voren werd
gebracht wat door zyn toedoen in en bui
ten den Raad tot stand is gebracht en in
de komende periode nog zal moeten wor
den verwezenlykt. En om te mesr het ver
wyt van zich te werpen dat zyn vtiend Ko-
lyn hem als een vriendschappelyke herinne
ring bo<^l, sprak hy het rond en open uit:
„Maar voor alles en als punt één van 't
werkprogram komt nu de inrichting van het
georganiseerd overleg, ter uitvoe
ring van de motie der Raadsleden van Ber
kei en Rietveld".
„De plannen zijn ter secretarie in geree-
„de bewerking. Dit overleg alleen reeds
„brengt zeer groote moderne verandering.
„Dn met gemeenschappelijk overleg over
„grondlynen en uitbouw in 't college van
„Burgemeester en Wethouders en in den
„Raad hopen wy dat het spoedig gemeente
lijk verordend zal zyn..."
En 'deze rede vertrouwde hy toe aan de
TUeu we Zuid-Hollander, die ze de
zer dagen aan 's heeren Hoffman's geest
verwanten bood. Ter geruststelling en be
moediging.
Ter geruststelling.
Immers, na een beschouwing, waarvan de
conclusie is dat wy allen in het zweet on-
zes aanschyns ons brood moetén verdienen,
zegt onze wethouder:
„Tot stand kwam behalve o. m. bevorde
ring van kennis der voorbehoedende maat-
„regelep tegen besmettelijke ziekten, o. m.
„door aanplakking van kaarten in alle
„scholen, in het eerste jaar, door zeer lang
durig en uitvoerig overleg van vertegen
woordigers der raadsfracties met de afge-
„vaardigden van landelijke en gemeentelij-
„ke vakorganisaties en met de hoofden van
„takken van dienst de algeheele en stelsel-
„raatige herziening van de salarissen en
„loonen van het gemeente-personeel. Pre-
Een Andalusisch volkssprookje.
(Geluk en Geld.)
„Hebt gy de historie vam Donna For tu
na en Don Dmero al eens gehoord?" vroeg
Manuel de muilidierdryver aan de boeren,
die met hem onder den grooten noteboom
aaten. „Njet Nu, dan wiil ik u verteilen,
hoe 't hu® ging, toen zy getrouwd waren,
want het verhaal gaait, dat zij zoo razend
„op elkaar verliefd waren, dat men nooit
den één zonder den ander zag. Waar Do®
Dinero ging, daar volgde Donna Fortuna
hem als een schaduw. De mensohen begon
nen daar al over te lachen, en zoo kwa
men ze overeen, dat het maar het best was
te trouwen. Don Dimero was een stomme
rik met een ronden kap van I'eruaansch
Ifoud, een buik van Mexicaaasch zilver,
boenen van Segoviaansch keper en halve
laarzen van papier uit de Madrüeensche
fabriek. Donna Fortuna was een groote
•zottin, veranderlijk, wtuft, grillig, tot aller
lei dwaze dingen in staat, koppig, eigen-
z.nnig en zoo hlirad als een mol. Dit jonge-
Paai had pas de wittebroodsweken achter
•kn rug, of ze begonnen al te kabbelen; de
*rouw wilde de baas in huis zyn, maar
Don Dinero, die ook ydel, eergierig en vol
inbeelding was, vond dit niet goed.
Daar ieder zyn zin wilde hebben, kwa
men zy met elkaar avereen, eens de proef
te nemen, wie van beiden de sterkste was.
Kijk fens, zeide de vrouw tot den
m®1». ziet gy dien armen duivel daar on
der den olijfboom, dien bedelaar, die zoo
moedeloos het hoofd laat hangen? Beproe
ven wy eens, wie van ons beiden zijn lot
verbeteren kan.
De man vond dat goed en zoo gingen zij
dan naar den olijfboom, hij huppelend als
kilcvorsch, zij met één sprong en spoe
dig ktooden ze voor den bedelaar. De arme
drommel, die lm zijn leven geen van bei-
„mievry pensioen, dat zelfs het Ryk niet
„geeft, werd gewaarborgd. Voor kindertoe
slag vreezen wy wegens principeele
„verschillen in de opvattingen der fracties
„in den Raad. Voor vacantietoeslag staan
„wy wat blijmoediger gestemd.
„Als wethouder van den Burgerlijken
„Stand kunnen wy inededeelen, dat dit jaar
„voor het eerst ook de onvermogende ka
tholieke paartjes ten Raadhuize het Bur
gerlijk Huwelijkscontract konilen aangaan
„onmiddellijk voor de Heilige Huwelyks-
„mis.
„Wy zelf traden daarby byna altyd als
„ambtenaar van den Burgerlijken Stand
„op."
Zonder de beteekenis van het voorgaande
te willen schaden meenen wij toch te moeten
opmerken, dat wat onze wethouder mee
deelt ten aanzien van de onvermogende ka
tholieke paartjes niet geheel en al juist is.
Wy moenen toch te weten dat deze reeds
eenler hun burgerlyk huwelijk konden slui
ten onmiddellijk vóór het kerkelijk huwelyk,
vóór Dr. Hoffman als wethouder van den
Burgerlijken Stand optrad, 't Is maar een
kleinigheid die aan het gewicht van des
wethouders arbeid natuurlijk niets afdoet.
Ter bemoediging ook.
Wat staat ons nu te doen? zoo vraagt
onze wethouder.
„Het spreekt van zelf, dat hier ons
„woord persoonlijk is. Kr kan nog overleg
„gepleegd.
„Regeeren in onzen evenredig vertegen-
„woordigden, en georganiseerd overleggen-
„den tijd, is compromis Bluiten, waar dit
„kan en mag; als loodeen varen over stroo-
„ming en keerstrooming onder politieken
„wind, maar steeds geest en hart geheven
„naar de loodaster, naar de Poolster dér
„hooge bovenaajrdsche beginselen!
„Volgens de thans geldende desiderata
„onzer gemeentelijke partijen zou er een
„meerderheid in onzen Raad te vinden zyn
„voor deze punten van ons Wethouderlyk
„program: Meerdere zorg woor openbare
En dan volgt verder het lijstje van pro
grampunten, zooals die door verschillende
partyen zijn gepubliceerd. Maar aan het
slot komt dan, wat wy hierboven reeds ci
teerden: „Vóór alles het georganiseerd
overleg!" Het ugnt van verwyt!
Merkwaardig^
Wij zullen deze rede van onzen commu-
nalen regeeringsvertegenwoordiger dit
mooie woord is van onzen wethouder Hoff
man niet bespreken. Straks by de be
handeling der gemeente-begrooting komen
weder de groote debatten, waarin het oude
liedje opnieuw wordt gezongen. Dat dit
gebeuren zal, daarop wijst hetgeen reeds
geschiedde. De aanval van Dr. Hoffman op
de sociaal-democraten werd bij wijze van
inleiding reeds in de Voorwaarts
van 5 Oct. gepareerd.
Het is een praeludium van het groot po
litiek conoert bij de komende begrootings-
Wy geven de ontboezemingen van onzen
wethouder voor sociale aangelegenheden
slechts weer, opdat ze in breederen kring
kunnen worden overwogen.
Medische Brieven.
Vetzucht.
Hoewel ik veronderstel, dat de meesten
uwer weinig te klagen zullen hebben over
bovenstaande aandoening, althans niet na
de hongerperiode, die wij achter den rug
hebben, zoo zal toch menigeen zich in niet
geringe mate verbaasd hebben, wanneer hy
'of zy een corpulente(n) heer of dame door
onze straten zag wandelen, terwyl wy
heusch niet met een O.W. te doen hadden.
Om dit vraagstuk goed met u onder oogen
te kunnen zien, wil ik allereerst opmerken,
dat wij normaliter koolhydraten, eiwitten
en vetten dagelijks opnemen, welke stoffen,
aangezien zy verbruikt worden, telkens be-
hooren aangevuld te worden. Het ligt dus
den gezien had, zette
deuren op, toen hij die twee
voor zich zag staan.
Kent gij mij niet? vroeg Don Dinero
Ik héb niet de eer, uw edelheid te
ikennen, maar ik ben geheel bot uw dienst,
zeide de boer.
Gij hebt mijn gezicht dus nog nooit
gezien
Neen, nog nooit van mijn leven.
Wat? bezit gy dan heelemaal niets?
O ja, antwoordde de arme, ik bezit
zee kinderen, nog zoo naakt, als toen ze
geboren werden, en zoo hongerig als wol
ven; maar vermogen heb ik niet en ik leef
maar van de hand in de tand.
Waarom aibeidt gij dan niet?
Waarom niet? Gij hebt goed vragen,
uw edelheid! Omdat ik geen aitoeid vind.
Ik ben zoo een ongeluksvogel, dat allee met
mij den kreeftengang gaat. 't Ongeluk ver
volgt mij al sinds ik getrouwd ben. Eerst
onlangs maakte een aannemer met ons
een verdrag, om hier een put te graven,
onder voorwaarde, dat ieder van ons een
dubloen zou krijgen, als er water
werd, maar vroger ook ge
Dat was een verstandige inval, meen
de Don Dinero; geld in de zakken, handen
in de zakken, zegt het spreekwoord. Maar
vertel verder, oudje.
Wy begonnen met alle macht te ar
beiden, want ofschoon uw edelheid mij in
aulke armoedige pflmnje ziet, ben ik toch
een man.
Ja zeker, dat zyt gij, zeide Don Di
nero.
Kijk, uw edelheid, ging de arme voort,
er zyn vier klassen van menschen; er zijn
menschen die mannen zjjn. en er zijn lam-
melii^en, er zijn fiksche, ferme jongens
en ook weer flauwerds, die 't wieter niet
waard zijn, dat ze drinken. Wat ons aan
voor de hand allereerst tjfemken ,|at in
een geval van vetzucht de toevoer van voe
dingsproducten grooter is dan het verbruik
zoodat wy telkens een restant overhouden.'
Duurt dit geruiinen tijd, dan is 't duidelijk,
dat wy weldra over een aanzienlijke hoe
veelheid moeten beschikken.
Het is echter niet noodzakelijk, dat de
toevoer van voeilingspraiucten zoo'n over
dadige is, dat wy gaan lijden aan vetzucht,
mits een behoorlyke lichaamsbeweging en
spierinspanning zou zorg dragen voor het
verbruik der toegevoerde stoffen. Het komt
nu juist by een weelderige levenswijze vaak
voor, «lat beide factoren samenwerken, zoo
dat bovenstaande aandoening noodzakelijker
wijze ontstaat. Eenerzyds hebben we in die
gevallen dagelijks een te groote toevoer,
anderzijds een te gering verbruik, zoodat
het overschot buitengemeen groot is.
Het is ons nu sinds lang bekend, dat niet
alleen het vet afs zoodanig de schuldige in
*'it opzicht is, doch ook de koolhydraten en
de eiwitten een omzetting kunnen onder
gaan en als vet kunnen worden ge«lepo-
neerd. Hierbij wil ik u slechts wyzen op het
ervaringsfeit, dat vele menschen dik worden
by gebruik van meelspijzen, die in hoofd-
aak uit koolhydraten, een geringe hoeveel
heid eiwit bestaan en een vry kleine hoe
veelheid vet bevatten, welke laatste in
hoofdzaak nog afkomstig is van de melk,
waarin de grutterswaren zjjn gekookt. In
dit verband wil ik nalaten ook te wijzen op
de alcohol en wel speciaal op het gebruik
van bier. Wij allen kennen wel de echte
bierdrinkers met hun dik buikje. Het bier
nu bevat een aanzienlijke hoeveelheid kool
hydraten, zoodat, wanneer deze omgezet
worden in vetten, men een belangryk kwan
tum in reserve krygt.
Hoe het nu ook zy, niet altyd kunnen wy
de corpulentie op deze manier verklaren.
Wy kennenimmers menschen, die minder
eten en drinken dan de magersten onder ons
en die tevens groote wandelingen of fiets
tochten ondernemen, ja dagolyks flinken
spierarbeid verrichten en toch een buiten
gemeen hoog lichaamsgewicht bezitten. Wij
hebben dan te doen met een stoornis in de
omzetting der voedingsproducten, hetgeen
berust op een eigenaardigheid der constitu
tie. Wy begeven ons hier op een terrein,
waarop wij helaas nog allesbehalve goed
thuis zijn en ons veilig gevoelen. Ik wil te
vens uw aandacht vragen voor het merk
waardige feit, dat tal van klieren met z.g
inwendige afscheiding als b.v. de schildklier,
de bynieren, de hypothyse, die in de herse
nen zetelt, de geslachtsklieren etc., etc. ion
buitengemeen gewichtige rol by tie vetaf-
scheiding spelen.
Wat zullen wij nu hebben te doen tegen de
niet alleen zoo lastige corpulentie, doch ook
soms gevaarlyk wordende vetzucht? Im
mers deze aandoening kan soms zoodanige
afmetingen aannemen, dat leyensgewichtige
organen in de knel komen, waarvan het hart
in de eerste plaats genoemd mag worden.
Ook het ademhalingsproces kan zeer groote
moeilijkheden ondervinden, zoodat ingrijpen
gewenscht is cn zoo spoedig mogelyk po
gingen in het werk gesteld dienen te wor
den, dat althans het allergevaarlijkste mo
ment tot een minimum wordt beperkt. Het
spreekt van zelf, <la(| wij "slechts langs twee
wegen (lit doel kunnen bereiken, n.l. een
zoo geving mogelijke hoeveelheid voedsel-
en vloeistoftoevoer, terwyl in alle opzichten
het verbruik dient bevorderd te worden, m.
a. w. weinig eten cn drinken en veel
lichaamsbeweging. Nu komen wy daarby
niet zelden in groote moeilijkheden, want de
lichaamskracht dienen wy toch vooral op
peil te houden en het zijn juist deze corpu
lente menschen, die, wanneer deze kuur nu
uiterst nauwgezet en onder deskundige lei
ding wordt doorgemaakt, het slachtoffer
worden van een algemeene zenuwzwakte.
Het zal u nu duidelijk geworden zijn, dat
zoo eenvoudig deze raad op het eerste ge
zicht lykt, zoo moeieTyk deze in de praktijk
is uit te voeren. Toch kan ik u mededeelen,
•lat wij meestal met eenige volharding, zoo
wel van den kant van de(n) patiënt(e) als
van den medicus slagen en tusschen de klip
pen ten slotte behouden en wel doorzeilen.
Hebben wy by de behandeling van elke
ziekte rekening te houden met het individu,
zoo is dit wel in de eerste plaats bij die van
de vetzucht.
gaat, wij groeven er duchtig op los, doch
hoe dieper wy groeven, des te drooger het
werd. Het was ailsof de aarde tot in haar
ingewand was opgedroogd. Het einde van
't liedje was dat wy ten laatste niets dan
een oude slof vonden.
Nu, dan wil ik u thans mijn gunst
toonen, zeide Don Dinero en drukte den
armen, man een rijksdaalder in de hand.
Deze verbeeldde zich, dat hij droomde;
hy sprong op en vloog meer dan hy liep,
want de blijdschap gaf vleugelen aan zyn
voeten, en hy snelde naar een bakkers
winkel, waar hy brood kocht Toen hij ech
ter naar zyn geld in den zak tastte, vond
hy daarin niets meer dan een gat, waar-
woor het geldstuk, zonder zelfs goedendag
te zeggen, ontsnapt was.
De arme sukkel was geheel wanhopig
en ging dadelijk aan den gang, om het
stuk te zoeken, maar hoe zou hij het vin
den? Buiten het geld verloot de man zijn
tijd en zijn moeite en bovendien zijn ge
duld, zoodat hy op zyn ongeluk begon te
schimpen en te vloeken, dat iemand de ha
ren ervan te berge moesten rijzen.
Donna Fortuna hield van 't lachen haar
buik vast, én Don Dinero's gelaat werd
geel van kwaadaardigheid; doch er zat
niets voor hem op, dan zyn beurs nog eens
open te doen. Ditmaal gaf hy den armen
man een goudstuk en raadde 'hem, dat ste
vig in de hand te houden en zich niet weer
op zyn kapotte® zak te verlaten. Nu was
de arme sukkel opeens weer heelemaal in
de wolken. Ditmaal liep hij echter niet
weer naar den bakker, maar vloog, he<t
goudstuk vast in zijn hand geklemd, naar
den winkelier, om een japon voor zyn
vrouw en buisjes voor zijn kinderen t« koo
pen.
Toen hij het goudstuk op de toonbank
legde en nog klein geld dacht terug te krij
gen, was het of hij een slag in zijn gezicht
Vandaag wapenstilstand. l'olen's winst in gebied en geld. - Aanspo
ring tot gematigdheid. ningel's positie. Het Knsaiach antwoord
aan Ungeland onbevredigend geacht. De moeilijkheden in Ierland.
Stakingen in Italië en Frankrijk. De volksstemming in Klagonfnrt.
Directe besprekingen tusschen Frankrijk en Duitschland.
ONS OVERZICHT.
Vanavond eindigt dus de strijd tusschen
Polen en Russen. sdie zoovele maanden op
en neer heeft gegolfd. Nu eens was Mare
de Russen, dan weer den Polen gunstig
gezind en de uitslag is tenslotte heH an
ders dan degenen die meenen dat het recht
zyn loop heeft en de nederlaag toekomt
aan dengene, die den oorlog ontketent,
zouden willen, 't Is ontegenzeggelijk waar,
dait Polen begonnen is, maar men praat dit
te Warschau goed door zich vast te klam
pen aan den stelregel, dat wie *ich wil ver
dedigen, moet aanvallen. Aks wy niet in
de nchbing van Moskou waren opgerukt,
zouden de Russen in minder dan geen tyd
voor de poorten van Warschau hebben ge
staan, akius verweert men zich m Polen's
hoofdstad. Edoch, het voorkomen was hier
geen genezing, want voor de Polen het
toezagen, stonden de Russtn toch voor
Warschau. Dagen van heftige spanning
volgden, heel Europa beschouwde Polen
reeds als den overwonnene en ter confe
rentie te Minsk verschenen de Poolsche
gedelegeerden dan ook aJe afgevaardigden
van den verslagen vjjand. wie® een vrede
kon worden gedicteerd. Toen keerde de
kans opnieuw, de Russen begonnen tc wjj-
ken, werden gestadig teruggedrongen door
de zegevierend oprukkende Iblen, die in
hun overwinnaars roes alle aanmaningen
der entente tot gematigdheid over 't hoofd
zagen en de z.g. Curzon-Ainie veare achter
zich lieten. Eindelylk kwam de conferentie
te Riga bijeen met het resultaat, dat on
zen lezers reeds bekend is. De correspon
dent van het Journal de Pologne noemt de
onverwachte beslissing „un coup de théa-
tre", die zelfs de grootste optimisten heeft
verrast en hy noemt het duidelyk dat Po
len volle genoegdoening krygt E® of! De
Polen hebben van de gelegenheid gebruik
gemaakt en den kans waargenomen om
meer te krygen dan den entente het had
toegedacht. De grens zaj loopen van Disna.
ten Oosten van Dunabupg, tot een punt
ten Oosten van Molodeczno in zuidooste
lijke richting. Dan zet zij zich voort tot
Baranowiteji, sluit op de oude Duiteche
verdedigingslinie aan, loopt over Stamy
en Rofno om te eindigen bij de Oost-Gal i-
clsche grensrivier de Zbrucz. Ten Oosten
van Litihauen zal een Poolsche gang toe
gang geven tot de Leteche zeehavens en
daardoor wordt Lithauen van Rusland af
gescheiden.
Ook bij de vend ere vredesvoorwaarden.
die»»n de geheime bijeenkomst van de pre
sidenten der delegaties eveneens voorloo-
i'itf zyn vastgesteld, komt Pélen niet
tekort. Hieifctf heeft Polen zich ook
financieeJe voorde elen behaald. Rus
land neemt de Poolsche schuld over en
zal aan de Poolsche buigers de in den oor
log geleden schade vergoeden. Voorts ver
bindt Rusland zich de Poolsche archieven
en historische souvenirs terug te geven en
eveneens de naar Rusland gevooerde ma
chines en huisraad. Men ziet, de geallieer
den hebben school gemaallat, Polen is bij
het stellen van zijn eiachen in velerlei op
zicht tc rade gegaan met het te Versailles
opgestelde verdrag. De entente ia daar
over minder goed te sproken en heeft Po
len opnieuw tot gematigdheid aangespoord,
zooals Leygues, de Fnansche premier, in
een pensgesprek met een verslaggever van
de Daily Chronicle verklaarde. Woensdag
heeft hij in overeenstemming met den
Engelschen gezant een desbetreffende no
ta naar Warschau gezonden.
In sommige kringen veronderstelt men,
kreog. want de winkelier zette een keel
van belang en zei, dat het goudstuk valboh
was en dat de eigenaar een bedrieger en
valsche munter was, die hy aan het ge
recht dreigde over te leveren. Toen de ar
me man dit hoorde. werd zyn hoofd zoo
gloeiend, dat men op iedere wang wel een
kip had kunnen braden. Hij zette het op
een loopen, om den oploop te ontgaan, en
kwam by Don Dinero terug, wien hy al
snikkende alles vertelde, wat hem daar nu
weer was overkomen. Toen Doona Fortu
na dit hoorde, schudde zij van het lachen,
terwijl Don Dmero zich van ergernis op
blies.
Daar, neem dit! zeide hy en gaf den
armen kerel tweeduizend realen. Gü hebt
in alles een beestachtig ongeluk; maar ik
wül u er uithelpen, zoo waar ik een man
ben.
De arme sukkel was nu zoo blij, dat hy
zelf niet wist, lyaar hy naar toe liep, tot
dat hij tusschen twee straatroovers ver-
aeild raakte, die hem heelemaal uitschud
den. en hij heel ontdaan onder zijn olijf
boom terugkeerde.
Donna Fortuna knikte haar man nu uit
dagend spotachtig toe en hij trok een ge
zicht ads een booze aap.
Nu is de beurt aan mijn, mijn engel,
zeide zy tot hem en wy moeten nu aien,
wie meer macht heeft, de rok of de broek,
broek.
Zy trad op den armen man toe. die zich
op den grond had geworpen, met handen
en voeten om zich heen sloeg en zich de
haren uit het hoofd trok. Zij blies over
hem heen en al dadelijk voelde hij den
harden rijksdaalder op den grom! rollen,
die uit de pijp van zyn broek viel, waarin
hij was blijven hangen.
Liever een Vu'is in de kool. dan heel
geen vleesch! zei de arme man. Ik wil nu
brood voor de kindera gaan koopen, die nu
dat Rusland de Poolsche e use hen heeft in
gewilligd om mat te meer kracht tegen
Wraugt'l te künnen oprukken. We zijn tea
andere meening toegedaan, naar men wfct.
Ook met Wraogel willen de Russen tot
overeenstemming komen: de berichten dat
tot hen het verzoek is gericht onderhen
deliygon aan te knoopen, worden wel niet
officieel, maar toch. bevestigd. Of Wran
ge! op dit verzoek zal ingaan us een andere
vraag. De invlosd van deze generaal in
Zuid-Rusland begint zich juist nu aardig
uit te breiden, zoodat het hem voordeelïger
zal lijken den ytrjjd nog een poosje voort
te zetten.
Naar Reuter meldt uit Sebastopol, heeft
aldaar een geestdriftige militaire bijeen
komst de definitieve alliantie tusschen
W;rangel en de Atamans van de Don-, Koe-
ban-, Terek- en Aistrakaako-aalktoen gevierd.
Wrange! prees de Britsche hulp »n het ver
leden en de Fransohe hulp van ^egeuwoor
dig. Struve, Wrangel's mimetyr van bui
tenlandsche zaken, is naar Pmrys vertrok
ken met een belangrijke zending. Wran
gel's taktiek van snelle aanvallen op de
bolsjewistische verbindingen en basis
wordt voortgezet en met toenemend succe*
bekroond, o.a. met de verovering van het
belangryk spoorwegknooppunt SineKnikowu
met 3000 gevangenen en WWnowakha met
6000 gevangenen. Wrange I's troepen vie
len Hughesofka en aadere Weateiyk ge
legen deel en van het steenkoolgébled bin
nen. Overal worden zij geestdriftig be
groet. Bericht wordt, dat de bolsjewiki Je-
fkatcrinaalaf en Pawlograd ontruimen.
Eveneens tracht de sovjet-regeering in
't reine te komen met Engeland, Wat even
wel niet gemakkelijk gaat. Engeland neemt
Rusland'» moeilijke positie te baat om ein
delijk de bevrijding der gevangenen te ver
krijgen en in defte wil het sioh niet met
halve beloften tevreden stellen. Op het zg.
ultimatum heeft Krassin gisteren geaat
woord. De s4»vjet-regeering heeft er in toe
gestemd, dat de Engelsche gevangenen,
die nog in Rusland zijn, zullen tdrugfcee
ren, maar wat de Engelsche gevangenen
tc Bakoe betreft, wordt voorgesteld dat de
Britsche regeering vertegenwoordigers
naar Tiflis zenden zou om te onderhand*
len. De afdoening vaa de Aziatische kwes
tie en de propaganda-kwestie is niet be
vredigend.
Volgens de Times acht de regeering dit
antwoord verre van bevredigend. Curzon
overweegt de zending van een. nieuwe nota
naar Moskou, waarin definitieve veneke
ringen zullen worden geëischt en een ter
myn gestehl, bumen welken het antwoord
moet zjjn binnengekomen. Het Central
Newt agentschap verneemt» dat de regee
ring haar gedragslijn definitief heeft vast
gesteld, voor hot geval, dat het Russische
ajntwoord niet bevredigend is.
v
Over Engelaod'a eigen moeilijkheden
wordt, wat betreft de mynwerkerastaking,
weinig nieuws vernomen. Iets meer i» ge
meld over de lersche kwestie, het groote
probleem dat Lloynl George en diens mede
werkers dag in d"MT uit bezighoudt. Een
ernstig vraagstuk is, hoe het conflict by
de spoorwegen op te lossen, dat ontstaan
h door de weigering van het personeel om
troepen, politie en munitie te vervoeren,
hetgeen reeds drie maanden duurt. Daar
de spoorwegen nog onder staatscontrole
staan, evenals in Engeland, wordt intrek
king van het subsidie mogelijk geacht.
al drie dagen honger geleden hebben.
Toen hjj op weg naar den bakker den
winkelier voorbijkwam, kwam deze naar
buiten, riep hem nu en verzocht hem wel
honderdmaal excuus, dat hjj zyn goudstuk
voor valsch had aangezien. Een goudsmid
was kort daarna by hem geweest en had
hem de verzekering gegeven, dat het stuk
niet alken goed was, maar aelf» overwicht
had. Hij verzocht den armen man uiterma
te beleefd, het goudstuk weer terug te ne
men en buitendien het er voor gekochte
goed als een preeentje tot veenontlM»! voor
«Ie ongegronde beecJniUigu*, wOii hii to
gen hem hul ingebracht. De arme man liet
zich dat geen tweemaal aegjgen. parte aliea
op on Wilde juist met tón bundeltje over
de martrtplaate /aan, toen h» era troep
gereolltadienaron te/eniewam. die juist de
.beide schelmen opdracht™, die hem hst-
den urt/esciuid. Achter hen aan kwant de
rechter, dte daathy nog wel xulk een eer
lijk cn streng rechtvaardig rechter wav
ilat htj gelastte, dat de tweeduiaend realen
hem terrtood tonder aftrek en kreten ion-
den worden tonmeten.
Bet dit grid nam de arme man deet aan
een apeculntie van een van xijn neven, die
een uxtogroeve wilden gnu ontginnen en
hti hiel nog teen drie aitneleagun dhp ge
graven, toen hit reeds op een goudlaag, op
eea alver- on koperertagiunr nhet, waar
uit hi| gouden, xdveran en tomaren munt
kon loten slaan, eooveei htj set/ snaar ver
koos, wat hem tonnen horten tijd tot een
man van antoattietoen ryMom en uatiea
.Hinds dien tijd heelt Donna Kortram
haar maa heelemaal rad or den duhn ge
trsgra maar leidt nog grtttfger en wilder
leven den oog te raven en «raelt haar
gamnt tonder aelts eeaig overlag ünka en
rechts uit", bee toto Menuet,
drijver, sjjn leerrijk verhul