EHEEIE BU0ZÜDE Koopmans' Gerstegrutjes MSH COURANT zou lang niet voldoende zijn om U ook maar eenigszins een denkbeeld te geven van den enormen omvang en on uitputtelijke verscheidenheid van onze voorraden. Wij doen daarom maar op goed geluk af een greep uit onze collectie en brengen hier eenige voorbeelden die U ioonen wat thans modern is en het afdoende bewijs leveren, dat U nergens zoo voordeelig kunt koopen als bij ons. Tweede Blad. De Poolsche vredesvoorwaarden. fjgpv.i ROTTERDAM. Hoogstraat hoek Viaduct. tin moderne Mandei zeer ruim gesneden, met mooie zgdenstikkemj, prachtige kwaliteit stof Jets JSvilengewoons Wj bieden deren hkenmantd, mtpnmsealbwgen manchetten m alle rneuu/e kleuren oen, voor s/echts Sete mooie SchoéstfieJo/ zeer chique opgemaakt, m prachtige kteuren kont bj ons a/echts Voor de kleinen hebben wij bijzonder goed gezorgd. Dit öördjge, manteltje is een voor- 4873 7N RUIOS-rOTOi FIISTGROEPEN Poto-Br-lafk atartton FOTOGRAFISCH atelier Fi. W.J.ZENEN O.-Hsvm. beveelt r.ich beleeft aan voor het transporteeren van P i a n o's. Orgels en Brandkasten enz. enz. VERHUIZINGEN. Berging van INBOEDELS. 2823 Aanbevelend. 15 L. N. POLDERVAART, Tel. 344. Turfmarkt 1. GOUDA. zijn SMAKELIJK, VOEDZAAM en GOEDKOOP. GEBRUIKSAANWIJZING OP ELK PAK. 3694 30 d Electrische Drukkerij A. BRINKMAN k ZOON GOUDA. ZATERDAG. 9 OCTOBER 1920. Uns Wethouders Ontboezemingen ÜnM wethouder van sociale aangelegen ./pnheüen is een man van grooten styj, tiy doet gaarne byzonder gewichtig. Zyn ora- tori«cne talenten brengen hem daartoe vaak de verleiding, En zyn sentiment wérkt dat 's heeren Kolyn'a zoo losweg m de jongste Raadszitting in het debat geworpen v raag hoe het toch stond met de voorstellen betrellende net georga niseerd overleg, onzen wethouder irriteerde en liem tot spreken drong over datgene waarvan z«n geprangd gemoed reeds een vol Jaar was vervuld Hy sprak en attaqueerde, fel en heftig. l)e vraag trol hem ais een verwyt, dat liy van wcli slingerde naar den rooden hoek, die hem by het plaats gehad hebbend over leg inzake de salaris- en loonregeling van het gemeente-personeel, zoo krachtig heelt gesteund of liever gezegd gedreven in de richting die men daar wenschte. i)e rust van onzen wethouder was door de simpele vraag wreed veratoord. En daar om mocht het by dat enkele woord van ver weer niet blyven. Len jaar lang heeft hy gewerkt en gestreden in den Raad en hy heeft zich daarby steeds laten leiden door wat de roomsch-aatholieke staatsparty hem voorschryft en hy getuigde meerma len in 's Raads vergadering dat alles wat hy deed, geschiedde sub speciae aeternitatis. Ün dan dit verwyt aan het eind zyner eer stejaars wethouderlyke periode, waarin de sociale aangelegenheden aan zyn zorgen waren toevertrouwd! 't Was grievend. Rn daarom zette hy zich neer en schreef een rede in Hoffmanniaanschen styl, waarin al liet groote en gewichtige naar voren werd gebracht wat door zyn toedoen in en bui ten den Raad tot stand is gebracht en in de komende periode nog zal moeten wor den verwezenlykt. En om te mesr het ver wyt van zich te werpen dat zyn vtiend Ko- lyn hem als een vriendschappelyke herinne ring bo<^l, sprak hy het rond en open uit: „Maar voor alles en als punt één van 't werkprogram komt nu de inrichting van het georganiseerd overleg, ter uitvoe ring van de motie der Raadsleden van Ber kei en Rietveld". „De plannen zijn ter secretarie in geree- „de bewerking. Dit overleg alleen reeds „brengt zeer groote moderne verandering. „Dn met gemeenschappelijk overleg over „grondlynen en uitbouw in 't college van „Burgemeester en Wethouders en in den „Raad hopen wy dat het spoedig gemeente lijk verordend zal zyn..." En 'deze rede vertrouwde hy toe aan de TUeu we Zuid-Hollander, die ze de zer dagen aan 's heeren Hoffman's geest verwanten bood. Ter geruststelling en be moediging. Ter geruststelling. Immers, na een beschouwing, waarvan de conclusie is dat wy allen in het zweet on- zes aanschyns ons brood moetén verdienen, zegt onze wethouder: „Tot stand kwam behalve o. m. bevorde ring van kennis der voorbehoedende maat- „regelep tegen besmettelijke ziekten, o. m. „door aanplakking van kaarten in alle „scholen, in het eerste jaar, door zeer lang durig en uitvoerig overleg van vertegen woordigers der raadsfracties met de afge- „vaardigden van landelijke en gemeentelij- „ke vakorganisaties en met de hoofden van „takken van dienst de algeheele en stelsel- „raatige herziening van de salarissen en „loonen van het gemeente-personeel. Pre- Een Andalusisch volkssprookje. (Geluk en Geld.) „Hebt gy de historie vam Donna For tu na en Don Dmero al eens gehoord?" vroeg Manuel de muilidierdryver aan de boeren, die met hem onder den grooten noteboom aaten. „Njet Nu, dan wiil ik u verteilen, hoe 't hu® ging, toen zy getrouwd waren, want het verhaal gaait, dat zij zoo razend „op elkaar verliefd waren, dat men nooit den één zonder den ander zag. Waar Do® Dinero ging, daar volgde Donna Fortuna hem als een schaduw. De mensohen begon nen daar al over te lachen, en zoo kwa men ze overeen, dat het maar het best was te trouwen. Don Dimero was een stomme rik met een ronden kap van I'eruaansch Ifoud, een buik van Mexicaaasch zilver, boenen van Segoviaansch keper en halve laarzen van papier uit de Madrüeensche fabriek. Donna Fortuna was een groote •zottin, veranderlijk, wtuft, grillig, tot aller lei dwaze dingen in staat, koppig, eigen- z.nnig en zoo hlirad als een mol. Dit jonge- Paai had pas de wittebroodsweken achter •kn rug, of ze begonnen al te kabbelen; de *rouw wilde de baas in huis zyn, maar Don Dinero, die ook ydel, eergierig en vol inbeelding was, vond dit niet goed. Daar ieder zyn zin wilde hebben, kwa men zy met elkaar avereen, eens de proef te nemen, wie van beiden de sterkste was. Kijk fens, zeide de vrouw tot den m®1». ziet gy dien armen duivel daar on der den olijfboom, dien bedelaar, die zoo moedeloos het hoofd laat hangen? Beproe ven wy eens, wie van ons beiden zijn lot verbeteren kan. De man vond dat goed en zoo gingen zij dan naar den olijfboom, hij huppelend als kilcvorsch, zij met één sprong en spoe dig ktooden ze voor den bedelaar. De arme drommel, die lm zijn leven geen van bei- „mievry pensioen, dat zelfs het Ryk niet „geeft, werd gewaarborgd. Voor kindertoe slag vreezen wy wegens principeele „verschillen in de opvattingen der fracties „in den Raad. Voor vacantietoeslag staan „wy wat blijmoediger gestemd. „Als wethouder van den Burgerlijken „Stand kunnen wy inededeelen, dat dit jaar „voor het eerst ook de onvermogende ka tholieke paartjes ten Raadhuize het Bur gerlijk Huwelijkscontract konilen aangaan „onmiddellijk voor de Heilige Huwelyks- „mis. „Wy zelf traden daarby byna altyd als „ambtenaar van den Burgerlijken Stand „op." Zonder de beteekenis van het voorgaande te willen schaden meenen wij toch te moeten opmerken, dat wat onze wethouder mee deelt ten aanzien van de onvermogende ka tholieke paartjes niet geheel en al juist is. Wy moenen toch te weten dat deze reeds eenler hun burgerlyk huwelijk konden slui ten onmiddellijk vóór het kerkelijk huwelyk, vóór Dr. Hoffman als wethouder van den Burgerlijken Stand optrad, 't Is maar een kleinigheid die aan het gewicht van des wethouders arbeid natuurlijk niets afdoet. Ter bemoediging ook. Wat staat ons nu te doen? zoo vraagt onze wethouder. „Het spreekt van zelf, dat hier ons „woord persoonlijk is. Kr kan nog overleg „gepleegd. „Regeeren in onzen evenredig vertegen- „woordigden, en georganiseerd overleggen- „den tijd, is compromis Bluiten, waar dit „kan en mag; als loodeen varen over stroo- „ming en keerstrooming onder politieken „wind, maar steeds geest en hart geheven „naar de loodaster, naar de Poolster dér „hooge bovenaajrdsche beginselen! „Volgens de thans geldende desiderata „onzer gemeentelijke partijen zou er een „meerderheid in onzen Raad te vinden zyn „voor deze punten van ons Wethouderlyk „program: Meerdere zorg woor openbare En dan volgt verder het lijstje van pro grampunten, zooals die door verschillende partyen zijn gepubliceerd. Maar aan het slot komt dan, wat wy hierboven reeds ci teerden: „Vóór alles het georganiseerd overleg!" Het ugnt van verwyt! Merkwaardig^ Wij zullen deze rede van onzen commu- nalen regeeringsvertegenwoordiger dit mooie woord is van onzen wethouder Hoff man niet bespreken. Straks by de be handeling der gemeente-begrooting komen weder de groote debatten, waarin het oude liedje opnieuw wordt gezongen. Dat dit gebeuren zal, daarop wijst hetgeen reeds geschiedde. De aanval van Dr. Hoffman op de sociaal-democraten werd bij wijze van inleiding reeds in de Voorwaarts van 5 Oct. gepareerd. Het is een praeludium van het groot po litiek conoert bij de komende begrootings- Wy geven de ontboezemingen van onzen wethouder voor sociale aangelegenheden slechts weer, opdat ze in breederen kring kunnen worden overwogen. Medische Brieven. Vetzucht. Hoewel ik veronderstel, dat de meesten uwer weinig te klagen zullen hebben over bovenstaande aandoening, althans niet na de hongerperiode, die wij achter den rug hebben, zoo zal toch menigeen zich in niet geringe mate verbaasd hebben, wanneer hy 'of zy een corpulente(n) heer of dame door onze straten zag wandelen, terwyl wy heusch niet met een O.W. te doen hadden. Om dit vraagstuk goed met u onder oogen te kunnen zien, wil ik allereerst opmerken, dat wij normaliter koolhydraten, eiwitten en vetten dagelijks opnemen, welke stoffen, aangezien zy verbruikt worden, telkens be- hooren aangevuld te worden. Het ligt dus den gezien had, zette deuren op, toen hij die twee voor zich zag staan. Kent gij mij niet? vroeg Don Dinero Ik héb niet de eer, uw edelheid te ikennen, maar ik ben geheel bot uw dienst, zeide de boer. Gij hebt mijn gezicht dus nog nooit gezien Neen, nog nooit van mijn leven. Wat? bezit gy dan heelemaal niets? O ja, antwoordde de arme, ik bezit zee kinderen, nog zoo naakt, als toen ze geboren werden, en zoo hongerig als wol ven; maar vermogen heb ik niet en ik leef maar van de hand in de tand. Waarom aibeidt gij dan niet? Waarom niet? Gij hebt goed vragen, uw edelheid! Omdat ik geen aitoeid vind. Ik ben zoo een ongeluksvogel, dat allee met mij den kreeftengang gaat. 't Ongeluk ver volgt mij al sinds ik getrouwd ben. Eerst onlangs maakte een aannemer met ons een verdrag, om hier een put te graven, onder voorwaarde, dat ieder van ons een dubloen zou krijgen, als er water werd, maar vroger ook ge Dat was een verstandige inval, meen de Don Dinero; geld in de zakken, handen in de zakken, zegt het spreekwoord. Maar vertel verder, oudje. Wy begonnen met alle macht te ar beiden, want ofschoon uw edelheid mij in aulke armoedige pflmnje ziet, ben ik toch een man. Ja zeker, dat zyt gij, zeide Don Di nero. Kijk, uw edelheid, ging de arme voort, er zyn vier klassen van menschen; er zijn menschen die mannen zjjn. en er zijn lam- melii^en, er zijn fiksche, ferme jongens en ook weer flauwerds, die 't wieter niet waard zijn, dat ze drinken. Wat ons aan voor de hand allereerst tjfemken ,|at in een geval van vetzucht de toevoer van voe dingsproducten grooter is dan het verbruik zoodat wy telkens een restant overhouden.' Duurt dit geruiinen tijd, dan is 't duidelijk, dat wy weldra over een aanzienlijke hoe veelheid moeten beschikken. Het is echter niet noodzakelijk, dat de toevoer van voeilingspraiucten zoo'n over dadige is, dat wy gaan lijden aan vetzucht, mits een behoorlyke lichaamsbeweging en spierinspanning zou zorg dragen voor het verbruik der toegevoerde stoffen. Het komt nu juist by een weelderige levenswijze vaak voor, «lat beide factoren samenwerken, zoo dat bovenstaande aandoening noodzakelijker wijze ontstaat. Eenerzyds hebben we in die gevallen dagelijks een te groote toevoer, anderzijds een te gering verbruik, zoodat het overschot buitengemeen groot is. Het is ons nu sinds lang bekend, dat niet alleen het vet afs zoodanig de schuldige in *'it opzicht is, doch ook de koolhydraten en de eiwitten een omzetting kunnen onder gaan en als vet kunnen worden ge«lepo- neerd. Hierbij wil ik u slechts wyzen op het ervaringsfeit, dat vele menschen dik worden by gebruik van meelspijzen, die in hoofd- aak uit koolhydraten, een geringe hoeveel heid eiwit bestaan en een vry kleine hoe veelheid vet bevatten, welke laatste in hoofdzaak nog afkomstig is van de melk, waarin de grutterswaren zjjn gekookt. In dit verband wil ik nalaten ook te wijzen op de alcohol en wel speciaal op het gebruik van bier. Wij allen kennen wel de echte bierdrinkers met hun dik buikje. Het bier nu bevat een aanzienlijke hoeveelheid kool hydraten, zoodat, wanneer deze omgezet worden in vetten, men een belangryk kwan tum in reserve krygt. Hoe het nu ook zy, niet altyd kunnen wy de corpulentie op deze manier verklaren. Wy kennenimmers menschen, die minder eten en drinken dan de magersten onder ons en die tevens groote wandelingen of fiets tochten ondernemen, ja dagolyks flinken spierarbeid verrichten en toch een buiten gemeen hoog lichaamsgewicht bezitten. Wij hebben dan te doen met een stoornis in de omzetting der voedingsproducten, hetgeen berust op een eigenaardigheid der constitu tie. Wy begeven ons hier op een terrein, waarop wij helaas nog allesbehalve goed thuis zijn en ons veilig gevoelen. Ik wil te vens uw aandacht vragen voor het merk waardige feit, dat tal van klieren met z.g inwendige afscheiding als b.v. de schildklier, de bynieren, de hypothyse, die in de herse nen zetelt, de geslachtsklieren etc., etc. ion buitengemeen gewichtige rol by tie vetaf- scheiding spelen. Wat zullen wij nu hebben te doen tegen de niet alleen zoo lastige corpulentie, doch ook soms gevaarlyk wordende vetzucht? Im mers deze aandoening kan soms zoodanige afmetingen aannemen, dat leyensgewichtige organen in de knel komen, waarvan het hart in de eerste plaats genoemd mag worden. Ook het ademhalingsproces kan zeer groote moeilijkheden ondervinden, zoodat ingrijpen gewenscht is cn zoo spoedig mogelyk po gingen in het werk gesteld dienen te wor den, dat althans het allergevaarlijkste mo ment tot een minimum wordt beperkt. Het spreekt van zelf, <la(| wij "slechts langs twee wegen (lit doel kunnen bereiken, n.l. een zoo geving mogelijke hoeveelheid voedsel- en vloeistoftoevoer, terwyl in alle opzichten het verbruik dient bevorderd te worden, m. a. w. weinig eten cn drinken en veel lichaamsbeweging. Nu komen wy daarby niet zelden in groote moeilijkheden, want de lichaamskracht dienen wy toch vooral op peil te houden en het zijn juist deze corpu lente menschen, die, wanneer deze kuur nu uiterst nauwgezet en onder deskundige lei ding wordt doorgemaakt, het slachtoffer worden van een algemeene zenuwzwakte. Het zal u nu duidelijk geworden zijn, dat zoo eenvoudig deze raad op het eerste ge zicht lykt, zoo moeieTyk deze in de praktijk is uit te voeren. Toch kan ik u mededeelen, •lat wij meestal met eenige volharding, zoo wel van den kant van de(n) patiënt(e) als van den medicus slagen en tusschen de klip pen ten slotte behouden en wel doorzeilen. Hebben wy by de behandeling van elke ziekte rekening te houden met het individu, zoo is dit wel in de eerste plaats bij die van de vetzucht. gaat, wij groeven er duchtig op los, doch hoe dieper wy groeven, des te drooger het werd. Het was ailsof de aarde tot in haar ingewand was opgedroogd. Het einde van 't liedje was dat wy ten laatste niets dan een oude slof vonden. Nu, dan wil ik u thans mijn gunst toonen, zeide Don Dinero en drukte den armen, man een rijksdaalder in de hand. Deze verbeeldde zich, dat hij droomde; hy sprong op en vloog meer dan hy liep, want de blijdschap gaf vleugelen aan zyn voeten, en hy snelde naar een bakkers winkel, waar hy brood kocht Toen hij ech ter naar zyn geld in den zak tastte, vond hy daarin niets meer dan een gat, waar- woor het geldstuk, zonder zelfs goedendag te zeggen, ontsnapt was. De arme sukkel was geheel wanhopig en ging dadelijk aan den gang, om het stuk te zoeken, maar hoe zou hij het vin den? Buiten het geld verloot de man zijn tijd en zijn moeite en bovendien zijn ge duld, zoodat hy op zyn ongeluk begon te schimpen en te vloeken, dat iemand de ha ren ervan te berge moesten rijzen. Donna Fortuna hield van 't lachen haar buik vast, én Don Dinero's gelaat werd geel van kwaadaardigheid; doch er zat niets voor hem op, dan zyn beurs nog eens open te doen. Ditmaal gaf hy den armen man een goudstuk en raadde 'hem, dat ste vig in de hand te houden en zich niet weer op zyn kapotte® zak te verlaten. Nu was de arme sukkel opeens weer heelemaal in de wolken. Ditmaal liep hij echter niet weer naar den bakker, maar vloog, he<t goudstuk vast in zijn hand geklemd, naar den winkelier, om een japon voor zyn vrouw en buisjes voor zijn kinderen t« koo pen. Toen hij het goudstuk op de toonbank legde en nog klein geld dacht terug te krij gen, was het of hij een slag in zijn gezicht Vandaag wapenstilstand. l'olen's winst in gebied en geld. - Aanspo ring tot gematigdheid. ningel's positie. Het Knsaiach antwoord aan Ungeland onbevredigend geacht. De moeilijkheden in Ierland. Stakingen in Italië en Frankrijk. De volksstemming in Klagonfnrt. Directe besprekingen tusschen Frankrijk en Duitschland. ONS OVERZICHT. Vanavond eindigt dus de strijd tusschen Polen en Russen. sdie zoovele maanden op en neer heeft gegolfd. Nu eens was Mare de Russen, dan weer den Polen gunstig gezind en de uitslag is tenslotte heH an ders dan degenen die meenen dat het recht zyn loop heeft en de nederlaag toekomt aan dengene, die den oorlog ontketent, zouden willen, 't Is ontegenzeggelijk waar, dait Polen begonnen is, maar men praat dit te Warschau goed door zich vast te klam pen aan den stelregel, dat wie *ich wil ver dedigen, moet aanvallen. Aks wy niet in de nchbing van Moskou waren opgerukt, zouden de Russen in minder dan geen tyd voor de poorten van Warschau hebben ge staan, akius verweert men zich m Polen's hoofdstad. Edoch, het voorkomen was hier geen genezing, want voor de Polen het toezagen, stonden de Russtn toch voor Warschau. Dagen van heftige spanning volgden, heel Europa beschouwde Polen reeds als den overwonnene en ter confe rentie te Minsk verschenen de Poolsche gedelegeerden dan ook aJe afgevaardigden van den verslagen vjjand. wie® een vrede kon worden gedicteerd. Toen keerde de kans opnieuw, de Russen begonnen tc wjj- ken, werden gestadig teruggedrongen door de zegevierend oprukkende Iblen, die in hun overwinnaars roes alle aanmaningen der entente tot gematigdheid over 't hoofd zagen en de z.g. Curzon-Ainie veare achter zich lieten. Eindelylk kwam de conferentie te Riga bijeen met het resultaat, dat on zen lezers reeds bekend is. De correspon dent van het Journal de Pologne noemt de onverwachte beslissing „un coup de théa- tre", die zelfs de grootste optimisten heeft verrast en hy noemt het duidelyk dat Po len volle genoegdoening krygt E® of! De Polen hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt en den kans waargenomen om meer te krygen dan den entente het had toegedacht. De grens zaj loopen van Disna. ten Oosten van Dunabupg, tot een punt ten Oosten van Molodeczno in zuidooste lijke richting. Dan zet zij zich voort tot Baranowiteji, sluit op de oude Duiteche verdedigingslinie aan, loopt over Stamy en Rofno om te eindigen bij de Oost-Gal i- clsche grensrivier de Zbrucz. Ten Oosten van Litihauen zal een Poolsche gang toe gang geven tot de Leteche zeehavens en daardoor wordt Lithauen van Rusland af gescheiden. Ook bij de vend ere vredesvoorwaarden. die»»n de geheime bijeenkomst van de pre sidenten der delegaties eveneens voorloo- i'itf zyn vastgesteld, komt Pélen niet tekort. Hieifctf heeft Polen zich ook financieeJe voorde elen behaald. Rus land neemt de Poolsche schuld over en zal aan de Poolsche buigers de in den oor log geleden schade vergoeden. Voorts ver bindt Rusland zich de Poolsche archieven en historische souvenirs terug te geven en eveneens de naar Rusland gevooerde ma chines en huisraad. Men ziet, de geallieer den hebben school gemaallat, Polen is bij het stellen van zijn eiachen in velerlei op zicht tc rade gegaan met het te Versailles opgestelde verdrag. De entente ia daar over minder goed te sproken en heeft Po len opnieuw tot gematigdheid aangespoord, zooals Leygues, de Fnansche premier, in een pensgesprek met een verslaggever van de Daily Chronicle verklaarde. Woensdag heeft hij in overeenstemming met den Engelschen gezant een desbetreffende no ta naar Warschau gezonden. In sommige kringen veronderstelt men, kreog. want de winkelier zette een keel van belang en zei, dat het goudstuk valboh was en dat de eigenaar een bedrieger en valsche munter was, die hy aan het ge recht dreigde over te leveren. Toen de ar me man dit hoorde. werd zyn hoofd zoo gloeiend, dat men op iedere wang wel een kip had kunnen braden. Hij zette het op een loopen, om den oploop te ontgaan, en kwam by Don Dinero terug, wien hy al snikkende alles vertelde, wat hem daar nu weer was overkomen. Toen Doona Fortu na dit hoorde, schudde zij van het lachen, terwijl Don Dmero zich van ergernis op blies. Daar, neem dit! zeide hy en gaf den armen kerel tweeduizend realen. Gü hebt in alles een beestachtig ongeluk; maar ik wül u er uithelpen, zoo waar ik een man ben. De arme sukkel was nu zoo blij, dat hy zelf niet wist, lyaar hy naar toe liep, tot dat hij tusschen twee straatroovers ver- aeild raakte, die hem heelemaal uitschud den. en hij heel ontdaan onder zijn olijf boom terugkeerde. Donna Fortuna knikte haar man nu uit dagend spotachtig toe en hij trok een ge zicht ads een booze aap. Nu is de beurt aan mijn, mijn engel, zeide zy tot hem en wy moeten nu aien, wie meer macht heeft, de rok of de broek, broek. Zy trad op den armen man toe. die zich op den grond had geworpen, met handen en voeten om zich heen sloeg en zich de haren uit het hoofd trok. Zij blies over hem heen en al dadelijk voelde hij den harden rijksdaalder op den grom! rollen, die uit de pijp van zyn broek viel, waarin hij was blijven hangen. Liever een Vu'is in de kool. dan heel geen vleesch! zei de arme man. Ik wil nu brood voor de kindera gaan koopen, die nu dat Rusland de Poolsche e use hen heeft in gewilligd om mat te meer kracht tegen Wraugt'l te künnen oprukken. We zijn tea andere meening toegedaan, naar men wfct. Ook met Wraogel willen de Russen tot overeenstemming komen: de berichten dat tot hen het verzoek is gericht onderhen deliygon aan te knoopen, worden wel niet officieel, maar toch. bevestigd. Of Wran ge! op dit verzoek zal ingaan us een andere vraag. De invlosd van deze generaal in Zuid-Rusland begint zich juist nu aardig uit te breiden, zoodat het hem voordeelïger zal lijken den ytrjjd nog een poosje voort te zetten. Naar Reuter meldt uit Sebastopol, heeft aldaar een geestdriftige militaire bijeen komst de definitieve alliantie tusschen W;rangel en de Atamans van de Don-, Koe- ban-, Terek- en Aistrakaako-aalktoen gevierd. Wrange! prees de Britsche hulp »n het ver leden en de Fransohe hulp van ^egeuwoor dig. Struve, Wrangel's mimetyr van bui tenlandsche zaken, is naar Pmrys vertrok ken met een belangrijke zending. Wran gel's taktiek van snelle aanvallen op de bolsjewistische verbindingen en basis wordt voortgezet en met toenemend succe* bekroond, o.a. met de verovering van het belangryk spoorwegknooppunt SineKnikowu met 3000 gevangenen en WWnowakha met 6000 gevangenen. Wrange I's troepen vie len Hughesofka en aadere Weateiyk ge legen deel en van het steenkoolgébled bin nen. Overal worden zij geestdriftig be groet. Bericht wordt, dat de bolsjewiki Je- fkatcrinaalaf en Pawlograd ontruimen. Eveneens tracht de sovjet-regeering in 't reine te komen met Engeland, Wat even wel niet gemakkelijk gaat. Engeland neemt Rusland'» moeilijke positie te baat om ein delijk de bevrijding der gevangenen te ver krijgen en in defte wil het sioh niet met halve beloften tevreden stellen. Op het zg. ultimatum heeft Krassin gisteren geaat woord. De s4»vjet-regeering heeft er in toe gestemd, dat de Engelsche gevangenen, die nog in Rusland zijn, zullen tdrugfcee ren, maar wat de Engelsche gevangenen tc Bakoe betreft, wordt voorgesteld dat de Britsche regeering vertegenwoordigers naar Tiflis zenden zou om te onderhand* len. De afdoening vaa de Aziatische kwes tie en de propaganda-kwestie is niet be vredigend. Volgens de Times acht de regeering dit antwoord verre van bevredigend. Curzon overweegt de zending van een. nieuwe nota naar Moskou, waarin definitieve veneke ringen zullen worden geëischt en een ter myn gestehl, bumen welken het antwoord moet zjjn binnengekomen. Het Central Newt agentschap verneemt» dat de regee ring haar gedragslijn definitief heeft vast gesteld, voor hot geval, dat het Russische ajntwoord niet bevredigend is. v Over Engelaod'a eigen moeilijkheden wordt, wat betreft de mynwerkerastaking, weinig nieuws vernomen. Iets meer i» ge meld over de lersche kwestie, het groote probleem dat Lloynl George en diens mede werkers dag in d"MT uit bezighoudt. Een ernstig vraagstuk is, hoe het conflict by de spoorwegen op te lossen, dat ontstaan h door de weigering van het personeel om troepen, politie en munitie te vervoeren, hetgeen reeds drie maanden duurt. Daar de spoorwegen nog onder staatscontrole staan, evenals in Engeland, wordt intrek king van het subsidie mogelijk geacht. al drie dagen honger geleden hebben. Toen hjj op weg naar den bakker den winkelier voorbijkwam, kwam deze naar buiten, riep hem nu en verzocht hem wel honderdmaal excuus, dat hjj zyn goudstuk voor valsch had aangezien. Een goudsmid was kort daarna by hem geweest en had hem de verzekering gegeven, dat het stuk niet alken goed was, maar aelf» overwicht had. Hij verzocht den armen man uiterma te beleefd, het goudstuk weer terug te ne men en buitendien het er voor gekochte goed als een preeentje tot veenontlM»! voor «Ie ongegronde beecJniUigu*, wOii hii to gen hem hul ingebracht. De arme man liet zich dat geen tweemaal aegjgen. parte aliea op on Wilde juist met tón bundeltje over de martrtplaate /aan, toen h» era troep gereolltadienaron te/eniewam. die juist de .beide schelmen opdracht™, die hem hst- den urt/esciuid. Achter hen aan kwant de rechter, dte daathy nog wel xulk een eer lijk cn streng rechtvaardig rechter wav ilat htj gelastte, dat de tweeduiaend realen hem terrtood tonder aftrek en kreten ion- den worden tonmeten. Bet dit grid nam de arme man deet aan een apeculntie van een van xijn neven, die een uxtogroeve wilden gnu ontginnen en hti hiel nog teen drie aitneleagun dhp ge graven, toen hit reeds op een goudlaag, op eea alver- on koperertagiunr nhet, waar uit hi| gouden, xdveran en tomaren munt kon loten slaan, eooveei htj set/ snaar ver koos, wat hem tonnen horten tijd tot een man van antoattietoen ryMom en uatiea .Hinds dien tijd heelt Donna Kortram haar maa heelemaal rad or den duhn ge trsgra maar leidt nog grtttfger en wilder leven den oog te raven en «raelt haar gamnt tonder aelts eeaig overlag ünka en rechts uit", bee toto Menuet, drijver, sjjn leerrijk verhul

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1920 | | pagina 3