59e Jaargang.
Zaterdag 20 November 1920.
ak.
□TER.
No. 1
ge-
nt
tot
5
2ST ïewvs- u^d^rextezxtie'folsbd.Troox O-otzcLsu @xx Oxxxstrelcexx.
81
len
EERSTE BLAD.
fen.
Feuilleton.
I
3OOPS
11.60 per pont!
STERKE MAC.
<1
Da onderwijs-bioscoop.
Medische Brieven.
•C -'
5
VERSCHIJNT DA GEL IJ KS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
a
Redactie: Telef. Interc. 545.
Bureau M A R KT 31. G OU D A.
Administratie: Telef. Interc. H2
vormt) haar belangstellenden
de dui-
»685 300
HAGENAAR.
vone
HOOFDSTUK XXII.
IA.
(Wordt vrr/.’ad.)
STILLIS.
BLKTTKN.
5088 10
Dit nummer bestaat uit twee bladen
met inbegrip van de Kindercourant.
uJang van
maar vooral
i der lagere
INGEZONIIlty MEDEDEBLINGBNt 1—4 reg.l« JI.K, «Da regel meer 0.51.
Op de voorpagina 50 hooger.
i de Schoonheids-
ie boycot was een
vermakelük was.
F
afgronden
en
IDSTRAAT 39.
(franco.)
JOIMANS,
aan den Rijn.
len aangenomen
dehuis Nieuwe
5681 15
Réunie. Feestverg.
J«ia S. D. A. P.
•c. de Réunie. Con-
tot Nut van 't Al-
iw terugge-
laatste ver-
aan de
«sie niet
iet oogen-
rdige toeschou-
langstelling: de
laar even
gefluister
j les. (fie
h« Sjkotsch tm S. R. CBOCÏHTT.
Geauthoriaeerde vertaling van
L P. WBBSULlNK-^v. ROfiSUM.
(Nadruk veitWea.)
Gewone advertentiën en ingezonden mededeeli^gen b(j contract tot zeer ge red u-
ceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunruA worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
opera en een blyspel is het resultaat
ut.
onthouding
bij* opslui-
erpli’ging in
wy eveneens
ptreden.
jtnens is nu
kingen
del ij kei
mati|
soon
jodenver gad ering
?en”.
7HT.
Protestantenbond
lit Borculo.
5 uur en van
r van Arbeid
:aien van de Soc.
Joc. Ons Genoe
gend van Kaas-
(iOIDSUIE COURANT.
nstrantscha Kerk
W. Th. C. v.
■ukkerij
DN GOUDA.
Maar Sandy Ewan biracht. het eerst met
een gnap op Adora, haast dagely%s wat
van den lowatlfen drank. waarnaar hy snak
te, aan den meester. En de oude man gaf,
met inneniyk groote .schaamt», nu een aar
zeling toe. Toen orttwaa&te de oude dorst
weer v lervoutliig en begon hy den geheeien
dag. van het eerste oogenblik van ztfni ont
luiken. te dénken aan het bezoek van den
pachter in den numedklag. Op den tyd, wan
neer Advra de schriften nakeek, kon het
eerste slokje het gemakkeiykrt gebru.kt
wonden. Dan kwam zij niet licht binnen en
vooral niet als zij Samty Fhvan met haar
vader in de huiskamer hoonde.
Eir was nu weinig wiskracht meer over
in dén schoolmeester. Nooit heel sterk, had
den zyn bepnoevmgeh en onmatigheid hem
tot een schim gemaakt. Ziin kleeren hin
gen hem om het lyf als een vlag om den
stok op een dag Bonder winti. Woch kreeg
zijn gelaat, nu hek meer verviW iet» kin-
«lertijta. Zyn geert was ook zA^belder.
Want moer dan iet» anders was nét kna
gen van syn geweten dat hem deed1 lilden.
Evenwel hoe zwak hy was. bezeten door
dezen geheimen duivel. wus er iets onover-
winbaars in Donald Gracie. Het schip dreef
op de rotsen, de branding sloeg er tegen.
Maar hoe ook, ten spyt van z(jn phy«ek«*
zwakte, was de geert van den man net
geheel in de macht van den duivel.
De duistere makker.
Vreemd en velerlei zijn de gevoelens in
de vrouwenharten. Hoe dliep Adora Gracie
voelde voor Roy Mc Culliock en hoe bfljj zij
was hem gekust te hebben waar iedereen
by was, kon zij niet nalaten in zich zelve
te denken, dat hy eenig&zins onedelmoedig
was tegenover Sandy Ewan. De jonge man
had, naar hare meaning. het goed bedoeld;
en zjj was innerlijk overtuigd. zooals de
meeste vrouwen, dat in gerechtelyke en
wetbelyike zaken het begin en het eind van
de zaak is, diat er iemand is. die opkomt
voor den beschuldigde. Nu wist Adora «Kat
Sandy Ewan een vrederechter was en
schoon zij veel verstandiger was dan het
meerendeel van haar klasse, geloofde zij
toch en dit dW’aaUbegnp is nooit uit het
vnouwelijlke hart uit te wissen diat alle
rechtspersonen van den ambtenaar, van
den Schout tot den hoogsben rechten-, te
zamen verbonden waren door de schakels
van de nauwste vrijmetselarij, zoodat, als
de gunst vam een van hen maar verkregen
kon worden, hy den overigen, zyn mede
plichtigen als het ware, maar een wenk
had te geven cm alles zou goed wezen.
Zoo gebeurde het, dat Sandy Ewan, be
rucht brengende van ‘alles (wat hij beweer
de) dat gedaan werd' om de vrijlating van
Sterke Mac te vericrygen. een niet onge
wone bezoeker werd van het schoolhuis
onder de pynboomen.
Ad o ra duldde hem en wat Dom aki Gra
stoel.
»Ik waarschuw je nogmaals, diat het be-
ter voor je is om te antwoorden”, zeide hij.
JlV2* je, dat ik er afkeerig van ben een
^Oken knaap naar de gevangenis te stu-
2®, die beter gebruikt kon, worden in den
(*tet yan Zyne Majesteit, maar aks je niet
n**kht spreekt, op mijn woord! zal ik je
"^eten gevangen nemen. Ik zie niet in,
ik andlers dóen kan.”
dus, zonder meer woorden, werd' Roy
O'clock gevangen gezet, om gevonnist
-.Wc>r^€n voor de tnosdiaad van schapen-
**>«n uit de boerderij van Boven- en Be-
®*«n-Airie, en in demi tusecheiïtyd werd
■V veroordeeld naar de gevangenis te gaan
’l graafschap en dé langzame schme-
v*n hrt gerecht in de eerste jaren van
negenttende eeuiw af te wachten.
cie betrof, hy zou zelfs de schooluren ver
korten om zich naar de huiskamer te spoe
den om met Sandy Ewan te praten* Hier
over verwonderde Adora zich zeer, want
de jonge landeigenaar was noch belezen,
noch had hy zelfs de minste neiging tot
de letteren; toch vied het niet te betwijfe
len, dat hy een merkwaardige macht over
den schoolmeester kreeg. Als Donald Gra
cie maar over zyn vroegeren leerling
sprak, begon zyn ha ml te beven en kiwarn
er een trilling in zijn stem.
Ten tweede male kwam Sandy Ewaa
onder de betoovenng van Adora. Zelf-
haar minachting trok hem aan, verzadigd
ala hij was door te gemakkelyk zegepra
len* Zy had zyn beste aanbiedingen gewei
gerd, poen hy meende, dat hü de hand
maar uit te steken had Maar hij «Lacht bij
zichzelven, dat Sterke Mac hem toen in
den weg stond. Daarom moest Sterke Ma<
uit den weg geruimd en tot dfit doel had
den de bHonde Schot en de donikere Riet te
zamen een plan gemaakt en het diep ver
borgen.
Sandy Ewan geloofde zelfs, dat, Axiom’s
pas ontstane verxiraagzaamheid het begin
was van iets hoopvollers. Het was alleen
noodfrg geweest dien zoon van den strooper
den voet te Itehten. En dan <le vader van
het meisje Sandy Ewan 'achte in zich
zelven. Hy had een gemakkelijke manier
gevonden met den sufferd o. zoo’n ge-
makkelyike manfier en iextereen wist, dat
Adora Gracie haar ziel zou verpanden om
haar vader genoegen te geven.
vetpn srhjinn»!lüi*”
schooi gegeven wordt,
afwisselend, echter,
e kwam om te leeren, ye
„,l. .„.igen die wo<
den aanwezigen terdege waar
Herhaaldelijk verschenen op 't d<
matische schetskaartjes, waarop je de berg
ketens zag teekenen, de rivieren ontsprin
gen en naar haar uitmonding stremmen, de
windrichtingen met pijltjes aangeven, etc.
en daarbij gaf de inleider uitvoerig col
lege over den invloed der Alpen op 't kli
maat, de samenstelling der bergketens, etc.
Het wetenschappelijk!: deel werd telekens
af gewisseld door mooie natuuropnamen.
Elschte een deel der film nadere bespre
king en beschouwing, dan kon de heer Van
S. door middel van een schelletje «len ope
rateur waarschuwen de film te laten stil
staan. waarvoor aan de machine een een-
eenvoudig mechaniekje is aangebracht.
We zullen geen volledig verslag van de
les geven laten we alleen zeggen, dat bij
iedere afdeeling onze bewondering steeg,
niet alleen voor de techniek, die dergelijke
opnamen mogelijk maakt, doch vooral ook
voor het hulpmiddel by het onderwijs, dat
door niets, maar dan ook door niets, kan
worden geëvenaard. Je zag tandradbanen
omhoog klauteren, kabelsporen in de lucht
zweven, je voelde mee de sensatie' der pei-
zigers, die in den trein langs afgronden en
door tunnels worden gevoerd en kreeg nog
vele indrukken meer. Daarvan kan de beste
leeraar, al is hy nog zoo'i^bekwaam ver-
I.
„Neen, werkelijk, er is geen plaats
meer", verzekerde de controleur aan den
ingang der Haagsche schoolbioscoop tot een
jroepje mannen en vrouwen, die teleurge-
rteld en wat beteuterd van den strengen
lichter naar de onverbiddelijk gesloten
deur keken, als verwachtten ze van daar
een verschijning, die het tegendeel zou ver
tellen. En tot ons bevestigde hij nog eens,
udat we ’t doel van onze, komst uit Gouda
hdden meegedeeld: „U creft het al hèèl
decht, er is geen stoel meer onbezet".
Gelukkig ’t viel mee. Op 't hooren van
ten naam der kaarsenstad schoot een heer
toe: „U komt uit Gouda? Ja, er is op u
terekend”.
Zoo mochten
neren, n
de blikkei
we dan den Cerberus pas
neren, nagestaard door ettelijke benijden
de blikken der leergierigen, die nog niet tot
heengaan hadden kunnen besluiten en nog
Lmaar niet konden gelooven dien avond in-
fderdaad van een „filmles” verstoken te zul
len blijven. Wy, bevoorrechten, vondehnog
’•enuitgelezen plaatsje, waarvan we het ge
heel goed konden overzien. Daar was het
as ook om te doen, want ons bezoek had
i een zeer bijzondere reden. Wellicht herin-
I art men zich, dat de heer Lafeber enkele
I Baanden geleden in den gemeenteraad wees
op de wenschelijkheid tot stichting van een
I rhoolbioscoop hier ter stede, waarna B. en
L W binnenkort weer ter sprake komt (mis
tten reeds by de behandeling der begroo-
wilden we onze lezers een en ander
dat moderne onderwijsinstituut vertel-
ho> we stelden ons daarom in verbinding
«et den heer Van Staveren, den Directeur
ter Gemeentelijke Haagsch Schoolbios
coop, de eerste inrichting van dien aard
hier te lande en kwamen met hem overeen
61 een avond voor volwassenen, die onge
veer twee maal 's maands gegeven wordt,
ta een les voor kinderen by te wonen. De
omstandigheden voerden ons ’t eerst naar
de bijeenkomst voor volwassenen, een beti
teling, die niet al te strikt moet worden ge
nomen, want onder de aanwezigen, die de
•toelenryen vulden (de controleur had niets
te veel gezegd, er was geen enkele der 175
titplaatsen meer vry) vond je allerlei leef
tijden vertegenwoordigd. Daar zat, tusschen
vader en moeder «in, een blonde krullebol,
die zelfs nog te klein was voor de school
bioscoop, welke alleen bezocht wordt door
kinderen na het vijfde leerjaar, eenige jog-
gies van veertien, vijftien jaar hadden zich
op de verwarmingsbuizen geheschen en
voorts zag je jeugdige winkeljuffertjes, ty
pistes, arbeiders en kleine middenstanders,
velen, in afwachting van de komende din
gen, ijverig hun avondblad lezend. Je voel le
1® in gezelschap van menschen, die gewoon
HJB ieder vry oogenblik te benutten **n d e
gfaag iets willen leeren, een publiek, waar-
<nt c.»k leeszaal en volksuniversiteit (waar
mee de onderwijsbios«x>op een waardige
teller, 1
och arr
aan de
je troi
zien,
schatt
hopelooze
pen. Platt
ding, terwyl
en daarbij d
dat je het g
had je over «le Alpen geen andere les gehad
dan dze, dan nog zou je van de Alpen meer
weten dan je in vele schooljaren leert.
Enkele dagen later zagen we hetzelfde
onderwerp behandel»! voor leerlingen van
lagere en M. U. L. O. scholeh. De jongens
en meisjes kwamen klasse-gewys binnen
onder toezicht der onderwijzers, die tevoren
de film gezien en ze met de kinderen be
sproken hadden. De jongens en meisjes had
den bovendien de Alpen bij de aardrijkskun
dige les al behandeld, ze waren dus vol
maakt op de hoogte, de film-les beoogde
slechts het op school geleerde vast te leg
gen door aanschouwing”. De laatste ge
deelten werden voor deze leerlingen gecou
peerd en de toelichting geschiedde in ande
re bewoordingen dan tijdens het avond
college.
Intusschen, ook deze jeug<
wers toonden «le warmste bela
leeraar behoefde bij den aanvang me
in de handen te klappen en geen g«
werd meer gehoord en tijdens de
(met een korte auze) bijna twee uur duur
de, behoefde niet verboden te worden. De
leerlingen waren er veel te veel „in” om hun
gedachten ook maar een oogenblik te laten
afdwalen. Men kan er van verzekerd zijn,
nog dagenlang spreken d> ^bolieron <xr»r
de films '•lilteHitevoorrechte
ao» «ie naar Zwitserland te kunnen maken:
voor altijd hebben ze een levendig begrip
van de ligging der Alpen de transportmid
delen in de bergen, van glitschers en andere
wetenswaardige zaken.
Voor ons was er maar één conclusie: We
moeten in Gouda zoo spoedig mogelijk een
onderwijs-bioscoop hebben, in 't belang van
*t onderricht aan oud en jong, 1
tfn behoeve va nde leerlingen
scholen en de z.g. rijpere jeugd.
(Wordt vervolgd).
BRIKVEN UIT DE HOFSTAD.
DXXXI1.
Wel zelden heeft een begrafenis zooveel
vreemdelingen naar Den Haag gevoerd als
het geval is geweest verleden week Vrydag
toen het stoffelyk overschot van dr. Kuy-
per aan den schoot der aarde werd toever
trouwd. En zelden was een dcrgelyke plech
tigheid zoo vrij van allen uiterlyken glans.
Geen bloemen, geen vertoon van uniformen,
geen statie en geen breede stroom van
prachtige woorden bij deze begrafenis. Mis
schien heeft toch nooit het overlijden van
één man zooveel oprechte rouw gebracht.
Dr. Kuyper was niet alleen een eerste
figuur op allerlei gebied maar hy was ook
bij het publiek als persoon bekend. Het is
ons heel vaak overkomen, dat wy op straat
wandelend met iemand die niet onmiddellijk
bekent! is met «ie voornaamste persoonlijk
heden op openbaar gebied, een passeerende
aanwezen als: „dat is nu de bekende die of
Delirium tremena.
II.
Het is u den vorigen kéer duidelijk ge
worden dat het delirium tremens een zeer
merkwaardige aandoening is, die geken
merkt is door zeer eigenaardige verschijn
selen. Langen ty«l heeft men gemeend, dat
de erfelykheid nu een groot rol speelde, dus
m. a. w. iemand zeer weinig aicohol kon
gebruiken en toch lijdende kon zyn op een
gegeven oogenblik aan bovengenoemde
ziekte. Hoe langer zoo meer men zich ia «iit
alles verdiepte en nauwkturiger onder-zoe-
1 op dit terrein verrichtte des te dui-
ir werd het, dat het langdurig over
ig gebruik van alcohol door den per-
1 in kwestie de eenige oorzaak was voor
't plotseling uitbreken van het delirium tre
mens, mits hiertoe op een of andere wyze
een kleine stoot gegeven werd. Ging n.l.
een alcoholist aan een min of meer onbedui
dende ongesteldheid lyden b.v. een verkoud
heid, een lichte aanval van influenza etc.
etc., dan brak hiermede niet zeiden tegelijk
het delirium tremens uit. Wy nemen «iit nu
ook heden ton dage nog al eens waar. Te
vens wil ik niet nalaten u er attent op te
maken, dat juist in den tijd, waarin de al
coholist pogingen aanwen«lt om z(jn leven
te beteren, dus geen alcohol gebruikt deze
de dupe plotseling wordt van het delirium.
Ook waar t niet is de goede wil van «len
alcoholist, doch «laar, waar de
ntxxlgetlwongen geschietit. b.fr. b(j
ting in de gevangenis, bij de ve
een ziekenhuis enz. enz. zien v
het delirium vry veelvuldig optr
De duur van het delirium trei
drieëenheid
rccruteeren.
Het zaaltje had, behoudens de klapstoel
tjes en het witte scherm, weinig gemeen
met een gewone bioscoop: de effen muren,
versierd met platen, zooals je in ieder
schoollokaal vindt, het podium en de toon-
tafel voor 't scherm, alles gaf aan «le ruim
te iets „schoolsch". De expositie-tafel was
bezaaid met een aantal voorwerpen: ski’s,
opgezette vogels, een kistje met bergge-
steenten, e. d., allemaal attributen, betrek
king hebbend op het dien avond te behan
delen onderwerp: „De Alpen”. Merkwaar
dig, juist hierover een bioscoop-les te krij
gen, byna geen H.B.S.-leerling of hij staat
op gespannen voet met dat deel van Euro
pa. De naam alleen reeds wekt herinnering
aan lange ryen namen, die je weten móest
namen van bergen en passen, van rivieren
en zijrivieren, lengte dalen, watervallen,
spoorbanen, waarvan je den juisten weg
met alle dalen en tunnels die ze doorgin
gen behoorde te kennen. Hoeveel tijd werd
er niet Verknoeid met *t leeren diej zeld
zaam nuttige kundigheden, maar, wanneer
je dan al die namen in je hoofd gestampt
had, wat wist je dan eigenlijk nog van de
„Alpen”, van de prachtige natuur, van de
pogingen om den vreemdelingen het ver
blijf zoo aangenaam mogelyk te maken,
van de verkeersmiddelen, de geneuchten der
reizigers, het leven der bergbewoners en
alle andere wetenswaardigheden, die je bij
een bezoek aan 't land zelve bijzonder tref
fen immer een* bitter klein beetje. Plicht
matig had je feitenkennis verzameld die
heel gauw vervluchtigde, een levend begrip
had je niet gekregen, had je ook niet kun
nen krijgen omdat je niet „gezien” had.
De les, die men dien avond in de school
bioscoop kreteg \yas anders, zij 't niet min
der wpfensrhantwslül»” j»» U- .«aJJ-i
bare school gegeven wordt, ze was amu
santer, afwisselend, echter, ze bleef ,,een
les”. Je kwam om te leeren. geide «Ie direc
teur in zyn inleiding en die woorden werden
aanwezigen terdege waar gemaakt,
laldelijk verschenen op ’t doek auto-
waarop je de berg-
rivieren ontsprin-
43
öerfÜHW oin<Ssx»e ten zin met een
generend gevoeil en keek voor dé eenste
n’®*l zijn gevangene recht Lanjgis zyn news
De Schout bewoog ziieh onrustig op
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, oveteal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0,25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkhe
den 15 cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 by slag op den prya.
id gegeven als
bezeten. Hij
■middellijk
dat h|j op
ig door de
indelde. De laat-
wvo.ioofds, ietwat
met een veer-
veronderstellen,
geen denklbeeld gevn, en platen
irme, als je nog eens even terug dacht
photo's die je aardrijkskunde-leeraar
>uw na afhandeling van een gebied liet
kon je niets anders dan een gering-
ttende medelijden voelen voor 's mans
9 poging, je iets te laten begry-
ten, ze geven niets dan het doode
wyl de film je het leven laat zien
laarby de aandacht zoo geboeid houdt,
geziene nooit weer vergeet. Al
«le Alpen geen andere les
1 nog zou je van de Alpen
e in vele schooljaren leeri
igen
beha:
blik gesteld is met de her-benoeming van
deze commissie is ons niet bekend, maar
niét onwaarschijnlijk is het, dat alsnog aan
de architecten gevraagd is zitting te willen
nemen en dat het besluit op hun vergaderinpz
daarvan het gevolg is geweest. Vooral rtu
deze commissie nog veel meer bevoegdbqül
krygt. willen «leze hoeren, die zelf helang-
hebbenden zyn, zich laten gelden.
De opvoering van „Electra”, h«*f beroem
de stuk van Sophocles, in het Ntulerlandsch
vertaald door dr. Boutens, met muziek van
dr. Diepenbroak, geregistreertl «loor dr.
Royaards is niet zoo’n succes geweest als
men wel had gehoopt en verwacht. Het
komt ons voor, dat men die oude stukken
altijd te mooi wil maken en ze dan zoo mooi
maakt, dat het eigenlijk nog primitieve van
opzet en bouw daardoor in een nieuw licht
komt te staan. Het.allermodernste op too-
neel- en muziek-gebie«l wordt hierbij toege
past om een passent! millieu te maken voor
een drama, dat in de openlucht zonder eenig
decor, zonder möziek opgevoerd moest wor
den. Het doet denken aan het geval van den
kok, die beweerde van keistcenen een heer
lijke soep te kunnen koken door er n.l.
bouillon en vleesch en groenten en kruiden
by te voegen. De keisteen wordt ten slotte
met de soepbeenderen niet geconsumeerd en
zoo bljjft er van het drama van Sophokles
ten slotte ook niet veel te genieten over,
wanneer daarom hepn allerlei ander fraais
wordt gegeven.
Een c
geweest
die". Kuyper echter kende iedereen;
zende foto’s van hem, en de tienduizenden
carncaturen, waarin altjjd weer het karak
teristieke van zijn figuur uitkwam, hebben
hem een universeele bekendheid
wellicht nooit iemand heeft
was bovendien een type, dat om
opviel. Het gebeurde niet zelden,
het drukste uur van den middai
propvolle winkelstraten wandel
ste jaren liep hij steeds blootsht
gebogen, maar altijd nog
kracht die allerminst deed
dat hij om-en-by-de-tachtig was.
Zijn heengaan beteekent op dit oogenblik
niet meer zooveel als het wellicht tien jaren
geleden zou beteekend hebben. De gevolgen
vun zijn aftreden van het politiek terrein
zijn reeds geregeld en feitelijk was hy reeds
geheel uitgeschakeld. Maar dat neemt niet
weg, dat nu het feit er is, dat het duidelijkst
spreekt omtrent het neerleggen van zijn
functies.
Natuurlijk doen tal van verhalen omtrent
zijn persoon de rondte; vele zullen wel ge
deeltelijk legendarisch zijn maar allen, die
Itet voorrecht hadden met hem in aanraking
te komen, hebben iets als een bijzondere
herinnering aan hem behouden. WU hebben
ook eenmaal zyn studeerkamer betreden en
nog altijd blijft de herinnering daaraan le
vendig. Het eerste wat ons opviel was het
zonderlinge costuum, dat hij droeg n.l. een
soort donkerblauwe schipperstrui. Hy ont
ving ons buitengewoon vriéndelijk en zelfs
hartelijk; onmiddellijk stelde hij allerlei
vragen, die hem als het ware moesten doen
zien wie hij voor had. De journalistiek was
en bleef zijn lievelingsberoep en dat zei hij
altijd weer onverholen. Toen in 1918 een
perstentoonstelling werd gehouden, was hij
dadelijk bereid ta komen. Zelfs stond hij hei
door Haverman geschilderde portret ter op
luistering af. Haverman was daarover stom
verbaasd want hy had voor zyn eigen ten
toonstellingen meermalen het verzoek ge
daan om dit stuk te mogen exposeeren en
het was hem nimmer toegestaan.
Maar aan de joumafTs’ten weip-erde hij het
■niet. Voor de tento«yGtelling zelf ha«l hij le
vendige belangstelling en wat altijd in de
zen genialen maiyjfrappeerde was zijn ont-
zatrlifke kennis enjreheugen. waaruit hy on-
middelHjk tal van bizontlerheden over de
journalistiek en het krantenleven putte.
Zijn heengaan zal een groote leegte laten
die niet kan worden aangevuld. Het is niet
de plaats om hier over zijn vele talenten
uit te weiden maar dat hü onsterfelijk is in
Nederland en dat hij tot in lengte van dagen
een voorbeeld zal zijn op allerlei gebied, dat
is wel zeker en mogen wij zonder tegen
spraak profeteeren.
Onlangs hebben we melding gemaakt van
het feit, dat de bond van architecten ziin
leden met bovcothaii bedreigd indien iemantl
het mocht wagen zich beschikbaar te stellen
voor het lidmaatschap van
commissie in Den Haag Di<
dikdoenerij die daarom zoo
omdat er zeer velen waren, die het juist
een fout achtte dat architecten in die com
missie zitting hebben en door dezen bovcot
werd aan het verlangen van «leze voldaan.
Nu «•chter zijn «ie architecten gau’
krabbelt! en zij hebben op hun li
gadering besloten hun medewerking
samenstelling dier beroemde Commisf
te zullen onthouden. Hoe het op h<
Maar weer eens betlmoog Sandy Eiwan
zich. Hij gedoofde, «iat Adora Gracie, ge
scheiden van Mc Cullock, binnenkort zdch
bewust zou worden van de voordeelen om
de vrouw te worden van Alexantler Ewan.
bezitter van Grensland, en Artlirtloss, vre
derechter van de provincie Kjrkenilbrn«<ht.
Dat, zeide hy tot zichzelf, was zeker hoog
genoeg voor 'Ie dóchter van een sohool-
meeeter. Maar Sandy Ewan beschouwde
zich als het meest begeerlijke tvoe van den
voonspoodLigen man en vergat rekening te
houden met dat in het hart van de vrouw,
dat vol droef verlangen den fdecht behan-
delde en ongelukJoge volgt, totsiat, geheel
onverwacht, zij haar hart vervuld voelt
met eeni man. Niet diat Sterke Mac's on
gelukken tot nog toe zoo on Adora inwerk-
tL-n. Maar dit tenminste is zeker, tint San
dy Ewan’s grootheid, zy.n schreeuwerige
begeert ijkftieid eerder tegen hem «lan vóór
hem spraken, tenminste wat A«lora betrof.
H»t meisje wist nog niet boe haar hart
zou spreken, ja, gelooft!» soms, dat zy er
geen had.
Het geheim van de macht van Sandy
Ewan over «len meester was eenvou«lrg.
Het besten»! in e«»n kleine brantlewynflesch
die vol In het schoolhuis kwam en tlie het
leeg verliet. NMant door toenemen«le U-
chaamszjwakite kon de school meester niet
langer naar Lucky Greentree guan voor
zyn wekelykschen inslag en tot nog toe
had rremarei de s’ir’nge Makkale. «k>or
Adora ingeskeld en voigehouden, «lurven
doorbreken,
