koop.
I
I
No. 14525
59e Jaargang.
Woensdag 19 Januari 1921
Hi
nl
t i
lil
rfluwenü
iskamermeu-
Linnenkas
jen, Tïeeta-
ten. Boeken-
liden pluche
eublementen.
- en Satiin-
enz. enz.
dit Blad
Feuilleton.
STERKE MAC.
IDGEEST"
nmers tenover-
fl. G. MULIE.
tari 1921.
10UT met
8 X 20,
30.
De Vlaamsche beweging.
1-4 nt«l. rik» r»«ri ™~r t*M.
Redactie: Telef. Interc. 545.
Administratie: Telef. Interc. U.
unstmin, Feeet-
HOOWÖTUK XLIX.
(SM voêct.)
Advertentiön kunnen worden ingezonden doer tuaachenkomzt van «oliede Bonkhan-
delaren, Advertentiebureaux en «ue Agenten.
Een paar opvattingen.
Dat ie die heeie geschiedenis maar
16449
7619
13514
17590
rt geding ge-
e democratie
iet Vlaamsch
log tag men
Gewone advertentie en ingeconden mededeelingen bjj contract tot «oer gereda-
ceerden prjj«. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
INGEZONDEN MEDEDEELINGKN
Op de voorpagina 60 hooger.
geregeld tjj<ftg
angen van vor-
rmakeliikheden
a te vermelden.
kerlj
GOUDA.
bl.
78
94
Naar het Schotsch van S. K. CROCKETT.
Geautoriseerde vertaling van
I. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
i verklaarbaar en
irbaar ia. Ik sluit
een
wil
_.en
traft
n de
dea-
illen
met de Bom
mm voor een
s de meaning
ft lf
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
71
42
20 165»
33 W
18561
69
81
90
is ons
i on» er
elkander
op des
den naar
het landi het neiuws vernomen werd, dat
dbor een vernissende wending van het
Rad der Fortuin, de heer Balgracie om
myn ouden wieiwl zijn eigen na am en ti
tel te geven erfgenaam was gewonden
van een groet landbezit en een aanzien-
vermogen. Het is w<aar, de grootte is zeer
overdreven, wiat ik uit goede bron verno
men heb, maar na allen aftrek is er ge
noeg overgebleven voor een aardige hu-
wely'losgnft voor het jonge meisje en (ten
jongen Mc Cullock, een waardig zoon van
een waardig vader, ofschoon ik voor my
vind!, dlat ze een beter huwelijk had' kan
nen doen. Maar zooals ik oo>!< wel weet
jonge rnenschen zijn dikwijls dwaas en
volgen gaarne hun eigen zin. Mijn eigen
dóchter, Hope, b/v. om niet verder van
'huis te gaan is toch een goed en aar
dig meisje, al zeg ik het zelf. Ze vertelde
mij, dat er nooit iet» aan was van het
praatje, dat de dochter van onzen gewe
zen schoolmeester, Adoma Go-acie (later
juffrouw Balgracie van Balgracie, met de
titels waar zij recht op heeft) een tijd
lang de genegenheid had gewonnen van
Sydney Lotómer. Het was zeker een zaak,
die niet weinig verbazing wekte, dat zij
die lange reis naar Spanje «leed om hem
uit het leger terug te halen. Maar nu is
voldoende gebleken wat haar beweegreden
wUs voor die ongewone daad. En een flink
meisje is ze, dlat kan ik niet ontkennen,
zoo haar leven te wagen en meer nog, haar
goeden naam om een dienst te bewij
zen aan den man, dien ze liefhadl em die
toen in ernstig levensgevaar verkeerde.
Maar dat de heer van het kerspel, de
heer Sydney Ixrtimer van Ixnvran, ooit in
ernst verliefd is geweest op de dochter
van den dorpsschool meester, is een te on
gerijmde gedachte. Inderdaad mag ik het
F. DE JONG,
000
90
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs.
I
(iOUDSCHE COURANT
ISTlexc-wS” en d-trextezxtxe'blei.d. voor C3-otxd.su en Qaacxstxelcexi
VERSCHIJNT DAGELIJKS A - BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
staan,
zijn. Ik
verraders,
listen die
lijden,
zwakken
opkomen,
men zich
den geef
toestand
val den 31en
omzendbrief van
sr van Fin
dienst te
93)
Ais een ware duivel had hij de tusschen-
komst van zijn zoon gewraakt; de bespie
ding van zijn «iaden door Roy Mc Ouliock;
en dfe weigering van zijn verzoek door Jo
nathan Grier, dtie soms zijn makker was
geweest in het kwaad.
Want by het toenemen van zijn kracht
en vlugheid had de gewezen strooper on
getwijfeld1 het gemis gevoeld van een an
der wapen dan zijn mes, met het oog op
de jacht, zoowel als tot een madkfel van
wraak op zijn vijanden ondier de rnenschen.
®at het by Dhu Loch hem niet was ge
lukt, daaraan hadden Roy Mc Cullock en
■tele anderen hun leven te danken. Daar-
aa® en aan die onophoudelijke waak
zaamheid van den verminkten knaap.
Het is dus niet te verwonderen, in aan
merking genomen, wat hij had geleden,
<Üat Daid Mc Robb, den heuvel overgaand,
uit deze geschiiedenis verdwijnt, onder het
uitatooten van dlien vreemden, bovenaard-
schen lach. Hij had den man gedood, die
dat had gedaan.
tegenspreken, op gezag van miiu eigen
dochter. Zij kan het goed weten, want i4
merk, dat er veel brieven komen aan haar
«Wres (waarvoor «ware porto’s te betalen
zijn die ik mag voldoen!) van <te hand en
met het zegel van den heer Sydney zelf,
die nog altijd buitenslands is, dsenend in
het leger van lord Wellington. Ik meen
niet meer dan mijn plicht te doen, als ik
dus die geruchten tegenspreek met de
volle autoriteit van m(jn ambtelijke waar.
dEgheid'.”
aooais altijd, hebben sommige rnenschen
er nog een wtoorxllje over te zeggen. La
ten we eerst Aline hooren.
„Ziet ge”, zei ze tegen Roy en Adora,
„ik heb dat altijd verwacht, al van het
begin af. lik bad er zelfs om, of het ver
keerd' was of niet, ik maakte het tot een
gebed. In mijn hart heb Ik altijd geweten,
dlat je van hem hield!”
„Dan wist je meer dan ik zelf”, zeide
Adora glimlachend.
„Ja, ik wiet het bepaald)”, ging Aiine
voort. „En .weet je hete? Je had nooit één
goed woord voor hem te zeggen, maar op
hetzelfde oogenblik dat ik met je begon
te redeneeren en hem ook afivied, vatte je
vuur. O, meisje, ik vrees, dlat ik jelui maar
een al te groote plaats in mijn hart heb
gegeven; misschien wel boven de dingen
die eeuwig zijn en in den hemel. Als je
onzen landheer had genomen, dan zou ik
nooit
„Sydney Lorimer is een goed1, oprecht
man”, zei Adora. „En”, liet ze er op vol
gen, „als ik hem niet had liefgehad), Roy
dan ben ik niet zoo zeker of jij wel zoo
ver gereisd zoudt zijn om hem van den
galg te redden.
Roy lachte eventjes, hij kende Adbra.
„En die arme, stomme knaap?” vroeg
Afline, die niet van persoonlijke toespelin
gen hield. „Hebben ze hem niet gevonden
Wat denk je dat er van hem geworden
te?”
Roy, die nooit een vriend was van veel
woorden, wees met zijn duim achter zich
in de richting van het meer van Lowran.
„Dood? en als dat zoo is, ik maak hem
er geen verwijt van”, zei Aiine, alsof ze
op een onuitgesproken bedenking ant
woordde. „Het moet vreeaelijk geweest
zijn dat te zien, en nog enger het te doen!
Voor amnestie der veroordeelde activisten. Interpellaties in de Kamer.
Huysmans wijst op ongelüke behandeling der activisten. De Duitsche
éénheid. Plechtigheden te Berlijn. Vergaderingen in andere Duit
sche steden. Telegrammen van hulde aan den ex-keizer. Ebert
wenscht aansluiting van Duitsch-Oostenrjjk. Het program voor de
conferentie te Parijs. Het nieuwe kabinet wordt morgen voorgesteld.
Het Japansch-Amerikaansch incident.
ONS OVERZICHT.
Een. groote menigte vulde de tribunes, tot
zelfs in de wandelgangen der Kamer en
in <üen omtrek van het gebouw verdrongen
zich honderden belangstellenden.
Even voordat de vergaxlering geopend
wenl had een aivaardaging van Vlaamsche
vrouwen den voorzitter van de Kamer een
verzoekschrift ingediend om aan hen, die
iwegens_ activistische politiek veroordeeld
zijn amnestie toe te staan, in welk stuk
wordt opgetmerfat, dat zij veroordeeld rijn
onder den indiruk van een golf van pa trio-
tisme, waarin overdrijving schuilging en
dat dte geesten nog niet voldoende bezon
ken waren toen rij veroordeeld zijn.
Blijkens het verslag, dat we aan de N.
R. Grt. ontleenen, voerde het eerst Kamiel
Huysmans het woord. Onze interpellatie,
zei hy, richt rich tot alle regeeringen. Zy
raakt het leven, van honderden menische-
Ijjke wezens en is een uitvloeisel van den
oorlog. De burgeroorlog is honderdmaal
wreeder dan de andere oorlog.
Huysmans merkte vervolgens op, dat in
de afdeeling alle sprekers een ruimere toe
passing van het amnestieontwerp hebben
gevraagd. Eigenlijk is het ontwerp al vdt-
gebreid, want als men allen had willen
vervo-lgen,. dlie verklikt of aangeklaagd zajn
zou men tot fantastische, cijfers rijn ge
komen. In vele gevallen zijn die inlichtin
gen, waarop de veroordteetingen steunden,
achtergehouden. In die ailgemeene verwar
ring zijn vaak tegenstrijdige lastgevingen
verstrekt. Daaruit is zelfs onzekerheid en
gemis aan onderling verband voortgevloeid.
Van ambtenaren, die gelijkelijk gehandeld
hebben, is de een ontslagen en de ander
aelfs niet lastig gevallen, terwijl sommi
gen zelfs onderscheidingsteekenen hebben
ontvangen en promotie gemaakt. Anderen
zijn daarentegen voor dezelfde feiten ge
straft en onteerd, zonder dat zij zich heb
ben kunnen verdedigen. Lukraak zijn sla
gen gevallen.
Ik kom tot het activisme. Er zijn acti
visten, die mij koud laten, zoo als zü, die
het stelsel dier bezetting hadden willen
houden of die alleen hun eigen belang
hebben nagestreefd Miaar er zyn &r ook,
die te groeder trouw een politieke dwa
ling hebben begaan. De eenheid van de
Want, al was Grab een moordenaar en
veel erger dan dart, hij Was toch de vader
van den jongen. Voor den armen Daid is
heit beter, dat hij op den bodem van het
meer ligt Ik herinner me, dat hij me de
zen winter op de led vroeg of het lang
duurde eer men verdronk, en of het water
erg koud zou zyn. Hij had dus dlat voor
nemen toen al in zijn hoofd. Het arme,
mishandelde kind! De denk, dat God nie*
hard zal zyn voor zulke verdoolde schapen
als Daid, dia van dat ze op de wereld kwa
men, nooit eenige kans gehad hebben om
goed te doen, nietwaar?”
En op dit punt waren Adora en Roy het
geheel eens met Aline Mc Quhwrr.
27 2953 ba 2952
x. 11524 2C137
Men, in in dje eerste plaats de Vlamin
gen zelf, heeft de Vlaamsche beweging
wel eens vergeleken bij de Sinn Fein-actie
in Ierland: de Sinn Feiniers strijden voor
onafhankelijkheid van de Britsehe regee-
ring en de Flamanganiten vechten eveneens
voor een zekere onafhankely'khedd, nJ.
van de overheersching der Fransche taal.
Voor den oorlog werd dile strijd' al scherp
gevoerd, nadien echter zyn dfe partijen nog
feller tegenover elkaar komen te staan.
Dc Vlamingen die niet minder dapper hun
plaats in de voorste linies hebben ingeno-
rnjen dan de Walen, en naar ze zelf be-
weerdlen het leeuwenaandeel hadden in het
afslaan van den vijand, hoopten als beloo-
ning op volkomen gelijkstelling der beide
talen. Daarbij komt, dat de soldaten in de
loopgraven haddlen ondervonden wat het
beteekent te woiden gecommandeerd door
officieren, wier taal ze niet kenden en die
tien niet begrepen en tenslotte had de op
richting van de Vflaamsohe Hoogeschool te
Gent door de Duitschers verlangens ge-
wekt, die de Belgische regjeering bleek niet
te willen bevredigen. De Vlaamsche Hoo-
gesohool werd opgeheven en de professo
ren dlie in dier haast gevlucht waren, tot
z-ware straffen venoandeeldl. Sindsdien is
er geen maand, of eigenlijk geen week
voorbijgegaan of men hoorde van de be
weging der „activisten”, der rnenschen die
daadwerken ijke propaganda voeren voor de
rechten der Vlamingen, of van hun ver-
oordeetldng en o^a. tadryke intelllectueelen
zijtn daardoor in de gevangenis geraakt,
vat onder de Vlaamfichgezinden geweldige
ontevredenheid heeft gewekt. Tenslotte is
een beweging ontstaan tot het verkrijgen
van een algemeene amnestie, die de sociaal
democratische Kamerafgevaardigden Ka
meel Huysmans (Antwerpen) en Doms
(Leuven) aanfleiddng gegeven heeft verlof
te vragen tot het houden van een interpel
latie over den toestand dJetr burgers (waar
mee speciaal bedoeld worden de activis
ten) dlie getroffen zijn door disciplinaire
of administratieve maatregelen of door de
rechtbanken zijn veroordeeld en over de
wenschelykheid oin hun verzachting van
straf toe te staan.
Gisteren is dleze interpellatie behandeld.
oncordia”. Toa-
ilia”.
Réunie”. Voor-
Omstreken van
adbouw. Lezing
ners, Café Het
Belgische staat is nooit in I
bracht zoolang de Waalse
niet in botsing kwam met
conservatisme. Voor den <M
geen separatisme in Vlaanderen, omdat
men de nationale gelijkheid lang® normale
wegen hoopte te bereiken. Er is van schei
ding in Vlaanderen geen sprake geweest
voor het oogenblik, waarop men meende,
dat er van het Belgische parlement, zooals
dat nu is samengesteld, niets te verwach
ten vóél. Qp kinder!üike wyee wend toen
een Raad van Vlaanderen gevormd naar,
het voonveeld van de Assemblee Waillone
en sommigen meenden, dlat als de gealli
eerden streden voor autonomie van Polen,
zij het ook voor Vlaanderen zouden doen.
Daarna kwam dte bezetter met zyn ver! ei-
(Lng.Ik tracht geen enkele verrader te ver
dedigen, ik herinner slechte aan wat ge
zegd is. Ik geef toe, dart-veïBcheidene Vla
mingen meenden, dlat waar de staatsuni
versiteit van Gent in 1916 eenmaal ver-
vlaamscl/ was, het onlogisch zou zyn om
haar niet te steunen. Ik neem dit voor
beeld aan om dien gedachtengang van som
mige te karakteriseer en. Dit is het geval
met den gemeentesecretaris van Antwer
pen, die de tegenstand tegen de Duitscners
'aanmoedigde, zich tegen de deportatie ver-
'aette, maar zyn zoon naar de vervlaamsch-
te uniivensdte.it van Gent zond De gemeen
teraad van Antwerpen heeft hem daarvoor
haar vertrouwen niet opgezegd.
Ik edsch volledige amnestie voor de stu
denten van de Vlaamsche universiteit te
Gent.
Vervolgens besprak Huysmans het ble
ven verschijnen van enkelé politieke dag
bladen onder de bezetting oja. te Luik en
te Gent. De daarvoor gestrafte journalis
ten moesten begenadigd worden. Ik geloof,
zei Huysmans, dat de tjjid voor matiging
gekomen is.
Er hebben 30 ter dood veroordeelingen
plaats gehad, 12 veroordeelingen tot le
venslang, 1 voor 25 jaaa-, 19 voor 30 jaar,
23 voor 155 jaar, 19 voor 12 jaar, 30 voor
10 jaar, 1 voor 8 jaar, 13 voor 7 jaar, 30
voor 5 jaar, dat wil zeggen 137 veroordee-
lingen tot tezamen 1418 jaar gevangenis
straf! (Beweging op alle banken).
Amnestie zal de gemoederen tot bedaren
brengen. Het gemis aan den internationa
len vrede heeft in alle landen tot ongevoe
ligheid geleid. De toestand is gevaarlijk.
Als de volken niet met eenparigen schouder
staan, zal 1921 een vreeselyk jaar worden!
Hoe kan men echter den vrede tusschen de
volken onderling laten terugkeeren, als men
haar niet wil herstellen in eigen boezem
Hierop nam Doms het woord. Wat de ver
oordeelden in de gevangenis betreft, zei hij,
zal ik mij beperken tot de opmerking, dat
sommigen deJ veroordeeling verdiend heb-
10746
5967
1 619
15695
ekC
.1 17112 18585
7518620
..Z2 64
70 18733
17745 18879
65 92
1841 18993
61 94
17919 19138
2619465
►57 15166 86 19535
>65 15268 18096 19654
76 18108 19851
15442 42 19919
15721 18261 27
15992 18371 7S
16030 18498 20237
- 18515 20495
63 20569
20961
ben, dat deze van anderen
van nog anderen onverklaai
me aan bij mijn vriend Huysmans om
revisie dezer processen te eischen. Ik wi
echter pleiten voor hen, die op vrye voetei
maar desondanks wreed ge»tr°*
heb al gezegd, dat, afgezien van
ik de veroordeelden en de ide*»
lie voor hun ideaal hebben wil.«_
acht; er bevinden zich onder hen
en berooiden, en voor die wil ik
Hun daden zijn verklaarbaar als
het tijdperk van de bezetting voor
ïst haalt, rekening houdt met den
I en de verstrekte bevelen. Zoo be-
Juli 1914 een vertrouwelijke
-Ha den heer Vandevijver, toen
minister van Financiën, de ambtenaren aan
om in dienst te blijven en als het noodig
was de bezettingsoverheid te gehoorzamen.
Dientengevolge bleven er ambtenaren in
.danks de maatregelen tot invoe-
de bestuurlijke scheiding en het
van het Vlaamsch en kwam het
>rst tot verzet toen er sprake kwam van
-t verplaatsen der miniaterieele bureelen
naar Namen. Eerst in
tien de ambtenaren hun ont-
den wapenstilstand vernam
een opdracht uit Havre was
zij in functie konden blijven,
ministeries van de bestuurlijke
Deze ambtenaren ondervonden
Daarom eischen zij een herzie-
i en alle boeten. Zoo
de ministeries en bij
ook by het onder-
-krachten, die uitgewe-
i zelfs last om terug te
--zyn er onderwijzers ge-
".<lat zij in den bezettingstijd va-
laatsen bezetten, hoewel zij
jvroeden, dat zij daarmee een i
'uvende daad begingen. De
hiervan verscheidene geve
’t bijzonder op 't geval
Wbartxy, als aanhang, de meening ge
voegd wordt van Purslane, uitgedrukt
dtoor Lady Lotimer.
,rEn een zegen is het Purslane, dat ik
myn eigen idee volgde en niet jouw «in,
ten opzichte vein die jonge vrouw. Balgra-
cie van Balgreèie m zeker een oude naam.
maar in den laataten tijd achteruitgegaan.
En die ouwe gek, die schoolmeester was
ze zeggen me, ebt hij zijn hoofd kwijt
D van trots. En dan die erfenis het
land is ver boven de waarde bezwaard,
durf ük wedden. En aan geld in de Dank
is er maar net zooveel, dat er voor het
meisje een japon kan gekocht worden,
aooals het spreekwoord zegt. O, een groo
te zegen dat ik mijn eigen hoofd heb ge
volgd!
Het zal me een les voor je zijn, Pure-
lane, voortaan meer te luisteren naar je
meesteres. Het zou wat moois geweest
iyn, als mijn zoon Sydney zich verlaagd
had <toor in «ulk een familie te komen!
Neen, <bar heb je nu het dochtertje wa
onzen predikant. 74j zal geen groot ver
mogen hebben, maar h|J iz een rorotan-
dig man en is altijd een spaarder geweest
en nooit een veriewiater
ar.
188 77 16617 II
8914312 78
210 37
85 45
438 14421
43 34
55 51 17121
09 74 22
33 28
37 68 r
74 19019
17206 25
56 87 17 87
98 14607 82 19140
314 19 84 45
25 25 17312 19211
54W8U8 17 90
335 15001 26 19319
85 28 60
)79 15211 17401
85 90 7
10815334 14
16
26
34
37 87
46 15433
87 89
12915523
39-
116
57 15740
126 -
51
991!
05
26
34 75
5516015
ander, die door u tot een belangrijk ambt
benoemd is!
Louis Strauss, schepen van Antwerpen:
zeide, dat Emmanuel de Bom volstrekt met
Duitschgezindheld besmet was. Onder die
omstandighe<len hebben w(j, aldus de heer
Strauss, den heer de Bom verzocht om ont
slag te nemen als correspondent van de
„Nieuwe Rortterdamsche Courant”; wat h(j
gedaan heeft.
Ik heb geen betrekkingen i
onderhouden, omdat ik ht
Duitschgezinde hield. Dat was
der meeste Antwerpenaars.
De bspreking over de interpellatie wordt
de volgende week Dinsdag voortgezet.
Zoover gekomen worden we vereerd
met de ontvangst van een dbcument van
waardle. Het opschrift luidt: „De meening
vian Zjjn Wel eerwaarde Ds. Cyrus Mefklew-
(ham, predikant in het kerspel Lowran,
door hem zelf opgerteelkend, ter wille van
deze kroniek:
„Het is mijn volle en besliste opa nd e, na
zestigjarige ondervinding in mijn tegen
woordig ambt, dta.t er sedert menschen-
heugeni® in dteze streek niets is gebeurd
van zooveel belang als wat in verband
staat met den dood van Alexander Ewan,
Esquire van Boreland en het rechtsgeding
van zijn vrienden, de Mc. Cui lock’s, den
ouderen en den jongereh bewoner van het
Huis van Muir. Het was inderdaad een
harde slag voor my, toen myn geachte
hulpprediker, mijnheer Gracie, op een wel
wat haastig genomen besluit van het
Kerkbestuur voor een tyd geschorst werd,
en ontzet uit onze kleine Broederschap.
Ik had achting voor mijnheer Gracie, en
nog meer voor zyn lieve dochter. Dus was
niemand meer verheugd dan ik, toen ik in
III! 20
JONGELUI
.ANNEN.
i. ie kbiekiii
oon 12800.
was
Diei
dienst ondi
ring van
gebruik
een
het
voor Walenland
Maart 1918 name*
slag en pas na
men, dat er
geweest, dat
zelfs in de
scheiding,
geen last.
ning van alle straffen
was het niet alleen in i
de belastingen, maar
wijs. De onderwijskrfi
ken waren, kregen
keeren. Niettemin i
«traft, omd
canto plaatsen bezetten, hoewel zij niet
konden bevroeden, dat zij daarmee een anti-
vaderlandslievende daad begingen. De spre
ker haalde hiervan verscheidene gevallen
aan en wees in ’t bijzonder op 't geval van
den Vlaamschen letterkundige Emmanuel
de Bom, die afgezet is als bibliothecaris
van de stad Antwerpen, omdat hjj het mani
fest had geteekend vóór de aanvaarding van
de vervlaamsching van de Gentsche hooge
school, en bleef medewerken aan de „Nieu
we Rotterdamsche Courant”. Deze mede
werking was echter gewenscht door minis-
ter de Broqueville zelf.
En dan te zeggen, zoo vervolgde de hear
Doms, dat de „Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant” tijdens de bezetting in België twee
correspondenten had, waarvan de een door
het gemeentebestuur van Antwerpen is
ontslagen als hoofdbibliothecaris, terwijl de
andere later door den minister van weten
schappen en kunsten benoemd is tot hoog-
leeraar aan de universiteit te Gent.
Minister Destrée: Niet daarom heb ik
hem benoemd!
Doms: ’t Zy zoo! Maar dat belet niet, dat
de heer de Bom zyn betrekking en zijn
recht op pesioen is kwyt geraakt, omdat-
hy precies hetzelfde had gedaan als een
90
15334
54 23
64 46
71 49
87 17517
9219601
97 4
15523 17653 19838
15608 17787 42
35 89 49
87 94 88
9919925
5817885 2U013
93 9320144
158137 17901 20213
70 3 9e
15922 3620397
37 4820406
18009 34
04 58 39 59
27 9318103 76
82J6141 14 T"”
90 58 43(
03 60 7ü
36 71 96
95 8ö-
97 91
i23 ZZZ
2616303
51 21
67 44
481842? 5U
50 52 59
69 87
18503
31
De herdenking van het vijftigjarig be
staan der Duitsche eenheid heeft gisteren
geen aanleiding gegeven tot ongeregeldhe
den in Berlin of andere steden van Duitsch-
land. Te Berlijn werden kransen neergelegd
by de standbeelden van Bismarck, Roon en
Moltke op het Koningsplein. Ettelijke stu
denten zag men in vol ornaat over straat
loopen. Het Berlynsche garnizoen der rijks-
weer is door den° minister van .verdediging
en door den plaatsel(jken commandant van
Berlyn in de groote kazerne op Moabit toe
gesproken. Dergelijke officieele plechtighe
den hadden o. a. ook op de ministeries
plaats.
Te München ia een parade gehouden. Te
Stuttgart had de regeering een feestelijke
zitting bijeengeroepen, waarin staatspre
sident von Hi eb er het woord voerde. Te
Stetin heeft generaal-veklmaarschalk von
Mackensen het woord gevoerd. H(J zeide
o.a.: Soldaten zyn niet geboren om te pra
ten, maar om te handelen. Toch wil ik op
dezen dag eenige woorden tot u richten.
Nationale arbeidsgemeenschap is de leus
Wj de herdenking van de stichting van hot
ryk. W(j moeten nationaal denken en han
delen. Onze meest verbitterde tegenstan
ders treffen ons juist door hun nationale
tucht zonder welke geen natie ter wereld
zich kan handhaven.
Enkele der vergaderingen zonden een
huldigingstelegram aan den Duitschen ex-
keizer.
In het bezette gebied la het vijftigjarig
'bestaan van het Duitsche rijk wegens ver
bod van de geallieerde bezettingstroepen
niet officieel herdacht. Wel werden er o. a.
in Keulen en Aken openbare vergaderingen
gehouden van de Volkspartij en de Natio
nale Party, waar verschillende bekende
sprekers het woord voerden.
Rykspresident Ebert vaardigde de vol
gende proclamatie uit, waarin werd ge
zegd:
De groote ramp, dat de Duitsche eenheid
wederom uiteen zou vallen, is ons ge
spaard gebleven en wy willen ons er over
verheugen, dat wij ons aan elkander z(|n
blyven vasthouden, hoewel wtf op dezen
dag ook met groote droefheid sien naar de
Duitsche landen, die tegen hun wil van hun
stamverwanten en van hun land zijn afge-
IH I
2Q58U
I2U621
i 36
- 54
18202 85
78 2070J
16255 1833b 2U8X
- "2U934
I 43
45
igen qek
211 13641
16 42
145 13836 17553
577 13906
595 14303
187 90
)68 14805 17É
90 14907
178 60
J66 93
15166
152f"
73
24
04
27
69-
92 16552
04 16973
173E
193U
19444
45
50
83
19515
31
92
98
•“601
79
16744
16841 18609
16908 18877
17121 18914
“2 29
515 78
6814504
384 18
715 79