koop. I I No. 14525 59e Jaargang. Woensdag 19 Januari 1921 Hi nl t i lil rfluwenü iskamermeu- Linnenkas jen, Tïeeta- ten. Boeken- liden pluche eublementen. - en Satiin- enz. enz. dit Blad Feuilleton. STERKE MAC. IDGEEST" nmers tenover- fl. G. MULIE. tari 1921. 10UT met 8 X 20, 30. De Vlaamsche beweging. 1-4 nt«l. rik» r»«ri ™~r t*M. Redactie: Telef. Interc. 545. Administratie: Telef. Interc. U. unstmin, Feeet- HOOWÖTUK XLIX. (SM voêct.) Advertentiön kunnen worden ingezonden doer tuaachenkomzt van «oliede Bonkhan- delaren, Advertentiebureaux en «ue Agenten. Een paar opvattingen. Dat ie die heeie geschiedenis maar 16449 7619 13514 17590 rt geding ge- e democratie iet Vlaamsch log tag men Gewone advertentie en ingeconden mededeelingen bjj contract tot «oer gereda- ceerden prjj«. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte. INGEZONDEN MEDEDEELINGKN Op de voorpagina 60 hooger. geregeld tjj<ftg angen van vor- rmakeliikheden a te vermelden. kerlj GOUDA. bl. 78 94 Naar het Schotsch van S. K. CROCKETT. Geautoriseerde vertaling van I. P. WESSELINK—v. ROSSUM. (Nadruk verboden.) i verklaarbaar en irbaar ia. Ik sluit een wil _.en traft n de dea- illen met de Bom mm voor een s de meaning ft lf Bureau: MARKT 31, GOUDA. 71 42 20 165» 33 W 18561 69 81 90 is ons i on» er elkander op des den naar het landi het neiuws vernomen werd, dat dbor een vernissende wending van het Rad der Fortuin, de heer Balgracie om myn ouden wieiwl zijn eigen na am en ti tel te geven erfgenaam was gewonden van een groet landbezit en een aanzien- vermogen. Het is w<aar, de grootte is zeer overdreven, wiat ik uit goede bron verno men heb, maar na allen aftrek is er ge noeg overgebleven voor een aardige hu- wely'losgnft voor het jonge meisje en (ten jongen Mc Cullock, een waardig zoon van een waardig vader, ofschoon ik voor my vind!, dlat ze een beter huwelijk had' kan nen doen. Maar zooals ik oo>!< wel weet jonge rnenschen zijn dikwijls dwaas en volgen gaarne hun eigen zin. Mijn eigen dóchter, Hope, b/v. om niet verder van 'huis te gaan is toch een goed en aar dig meisje, al zeg ik het zelf. Ze vertelde mij, dat er nooit iet» aan was van het praatje, dat de dochter van onzen gewe zen schoolmeester, Adoma Go-acie (later juffrouw Balgracie van Balgracie, met de titels waar zij recht op heeft) een tijd lang de genegenheid had gewonnen van Sydney Lotómer. Het was zeker een zaak, die niet weinig verbazing wekte, dat zij die lange reis naar Spanje «leed om hem uit het leger terug te halen. Maar nu is voldoende gebleken wat haar beweegreden wUs voor die ongewone daad. En een flink meisje is ze, dlat kan ik niet ontkennen, zoo haar leven te wagen en meer nog, haar goeden naam om een dienst te bewij zen aan den man, dien ze liefhadl em die toen in ernstig levensgevaar verkeerde. Maar dat de heer van het kerspel, de heer Sydney Ixrtimer van Ixnvran, ooit in ernst verliefd is geweest op de dochter van den dorpsschool meester, is een te on gerijmde gedachte. Inderdaad mag ik het F. DE JONG, 000 90 ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA, by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring): 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. I (iOUDSCHE COURANT ISTlexc-wS” en d-trextezxtxe'blei.d. voor C3-otxd.su en Qaacxstxelcexi VERSCHIJNT DAGELIJKS A - BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. staan, zijn. Ik verraders, listen die lijden, zwakken opkomen, men zich den geef toestand val den 31en omzendbrief van sr van Fin dienst te 93) Ais een ware duivel had hij de tusschen- komst van zijn zoon gewraakt; de bespie ding van zijn «iaden door Roy Mc Ouliock; en dfe weigering van zijn verzoek door Jo nathan Grier, dtie soms zijn makker was geweest in het kwaad. Want by het toenemen van zijn kracht en vlugheid had de gewezen strooper on getwijfeld1 het gemis gevoeld van een an der wapen dan zijn mes, met het oog op de jacht, zoowel als tot een madkfel van wraak op zijn vijanden ondier de rnenschen. ®at het by Dhu Loch hem niet was ge lukt, daaraan hadden Roy Mc Cullock en ■tele anderen hun leven te danken. Daar- aa® en aan die onophoudelijke waak zaamheid van den verminkten knaap. Het is dus niet te verwonderen, in aan merking genomen, wat hij had geleden, <Üat Daid Mc Robb, den heuvel overgaand, uit deze geschiiedenis verdwijnt, onder het uitatooten van dlien vreemden, bovenaard- schen lach. Hij had den man gedood, die dat had gedaan. tegenspreken, op gezag van miiu eigen dochter. Zij kan het goed weten, want i4 merk, dat er veel brieven komen aan haar «Wres (waarvoor «ware porto’s te betalen zijn die ik mag voldoen!) van <te hand en met het zegel van den heer Sydney zelf, die nog altijd buitenslands is, dsenend in het leger van lord Wellington. Ik meen niet meer dan mijn plicht te doen, als ik dus die geruchten tegenspreek met de volle autoriteit van m(jn ambtelijke waar. dEgheid'.” aooais altijd, hebben sommige rnenschen er nog een wtoorxllje over te zeggen. La ten we eerst Aline hooren. „Ziet ge”, zei ze tegen Roy en Adora, „ik heb dat altijd verwacht, al van het begin af. lik bad er zelfs om, of het ver keerd' was of niet, ik maakte het tot een gebed. In mijn hart heb Ik altijd geweten, dlat je van hem hield!” „Dan wist je meer dan ik zelf”, zeide Adora glimlachend. „Ja, ik wiet het bepaald)”, ging Aiine voort. „En .weet je hete? Je had nooit één goed woord voor hem te zeggen, maar op hetzelfde oogenblik dat ik met je begon te redeneeren en hem ook afivied, vatte je vuur. O, meisje, ik vrees, dlat ik jelui maar een al te groote plaats in mijn hart heb gegeven; misschien wel boven de dingen die eeuwig zijn en in den hemel. Als je onzen landheer had genomen, dan zou ik nooit „Sydney Lorimer is een goed1, oprecht man”, zei Adora. „En”, liet ze er op vol gen, „als ik hem niet had liefgehad), Roy dan ben ik niet zoo zeker of jij wel zoo ver gereisd zoudt zijn om hem van den galg te redden. Roy lachte eventjes, hij kende Adbra. „En die arme, stomme knaap?” vroeg Afline, die niet van persoonlijke toespelin gen hield. „Hebben ze hem niet gevonden Wat denk je dat er van hem geworden te?” Roy, die nooit een vriend was van veel woorden, wees met zijn duim achter zich in de richting van het meer van Lowran. „Dood? en als dat zoo is, ik maak hem er geen verwijt van”, zei Aiine, alsof ze op een onuitgesproken bedenking ant woordde. „Het moet vreeaelijk geweest zijn dat te zien, en nog enger het te doen! Voor amnestie der veroordeelde activisten. Interpellaties in de Kamer. Huysmans wijst op ongelüke behandeling der activisten. De Duitsche éénheid. Plechtigheden te Berlijn. Vergaderingen in andere Duit sche steden. Telegrammen van hulde aan den ex-keizer. Ebert wenscht aansluiting van Duitsch-Oostenrjjk. Het program voor de conferentie te Parijs. Het nieuwe kabinet wordt morgen voorgesteld. Het Japansch-Amerikaansch incident. ONS OVERZICHT. Een. groote menigte vulde de tribunes, tot zelfs in de wandelgangen der Kamer en in <üen omtrek van het gebouw verdrongen zich honderden belangstellenden. Even voordat de vergaxlering geopend wenl had een aivaardaging van Vlaamsche vrouwen den voorzitter van de Kamer een verzoekschrift ingediend om aan hen, die iwegens_ activistische politiek veroordeeld zijn amnestie toe te staan, in welk stuk wordt opgetmerfat, dat zij veroordeeld rijn onder den indiruk van een golf van pa trio- tisme, waarin overdrijving schuilging en dat dte geesten nog niet voldoende bezon ken waren toen rij veroordeeld zijn. Blijkens het verslag, dat we aan de N. R. Grt. ontleenen, voerde het eerst Kamiel Huysmans het woord. Onze interpellatie, zei hy, richt rich tot alle regeeringen. Zy raakt het leven, van honderden menische- Ijjke wezens en is een uitvloeisel van den oorlog. De burgeroorlog is honderdmaal wreeder dan de andere oorlog. Huysmans merkte vervolgens op, dat in de afdeeling alle sprekers een ruimere toe passing van het amnestieontwerp hebben gevraagd. Eigenlijk is het ontwerp al vdt- gebreid, want als men allen had willen vervo-lgen,. dlie verklikt of aangeklaagd zajn zou men tot fantastische, cijfers rijn ge komen. In vele gevallen zijn die inlichtin gen, waarop de veroordteetingen steunden, achtergehouden. In die ailgemeene verwar ring zijn vaak tegenstrijdige lastgevingen verstrekt. Daaruit is zelfs onzekerheid en gemis aan onderling verband voortgevloeid. Van ambtenaren, die gelijkelijk gehandeld hebben, is de een ontslagen en de ander aelfs niet lastig gevallen, terwijl sommi gen zelfs onderscheidingsteekenen hebben ontvangen en promotie gemaakt. Anderen zijn daarentegen voor dezelfde feiten ge straft en onteerd, zonder dat zij zich heb ben kunnen verdedigen. Lukraak zijn sla gen gevallen. Ik kom tot het activisme. Er zijn acti visten, die mij koud laten, zoo als zü, die het stelsel dier bezetting hadden willen houden of die alleen hun eigen belang hebben nagestreefd Miaar er zyn &r ook, die te groeder trouw een politieke dwa ling hebben begaan. De eenheid van de Want, al was Grab een moordenaar en veel erger dan dart, hij Was toch de vader van den jongen. Voor den armen Daid is heit beter, dat hij op den bodem van het meer ligt Ik herinner me, dat hij me de zen winter op de led vroeg of het lang duurde eer men verdronk, en of het water erg koud zou zyn. Hij had dus dlat voor nemen toen al in zijn hoofd. Het arme, mishandelde kind! De denk, dat God nie* hard zal zyn voor zulke verdoolde schapen als Daid, dia van dat ze op de wereld kwa men, nooit eenige kans gehad hebben om goed te doen, nietwaar?” En op dit punt waren Adora en Roy het geheel eens met Aline Mc Quhwrr. 27 2953 ba 2952 x. 11524 2C137 Men, in in dje eerste plaats de Vlamin gen zelf, heeft de Vlaamsche beweging wel eens vergeleken bij de Sinn Fein-actie in Ierland: de Sinn Feiniers strijden voor onafhankelijkheid van de Britsehe regee- ring en de Flamanganiten vechten eveneens voor een zekere onafhankely'khedd, nJ. van de overheersching der Fransche taal. Voor den oorlog werd dile strijd' al scherp gevoerd, nadien echter zyn dfe partijen nog feller tegenover elkaar komen te staan. Dc Vlamingen die niet minder dapper hun plaats in de voorste linies hebben ingeno- rnjen dan de Walen, en naar ze zelf be- weerdlen het leeuwenaandeel hadden in het afslaan van den vijand, hoopten als beloo- ning op volkomen gelijkstelling der beide talen. Daarbij komt, dat de soldaten in de loopgraven haddlen ondervonden wat het beteekent te woiden gecommandeerd door officieren, wier taal ze niet kenden en die tien niet begrepen en tenslotte had de op richting van de Vflaamsohe Hoogeschool te Gent door de Duitschers verlangens ge- wekt, die de Belgische regjeering bleek niet te willen bevredigen. De Vlaamsche Hoo- gesohool werd opgeheven en de professo ren dlie in dier haast gevlucht waren, tot z-ware straffen venoandeeldl. Sindsdien is er geen maand, of eigenlijk geen week voorbijgegaan of men hoorde van de be weging der „activisten”, der rnenschen die daadwerken ijke propaganda voeren voor de rechten der Vlamingen, of van hun ver- oordeetldng en o^a. tadryke intelllectueelen zijtn daardoor in de gevangenis geraakt, vat onder de Vlaamfichgezinden geweldige ontevredenheid heeft gewekt. Tenslotte is een beweging ontstaan tot het verkrijgen van een algemeene amnestie, die de sociaal democratische Kamerafgevaardigden Ka meel Huysmans (Antwerpen) en Doms (Leuven) aanfleiddng gegeven heeft verlof te vragen tot het houden van een interpel latie over den toestand dJetr burgers (waar mee speciaal bedoeld worden de activis ten) dlie getroffen zijn door disciplinaire of administratieve maatregelen of door de rechtbanken zijn veroordeeld en over de wenschelykheid oin hun verzachting van straf toe te staan. Gisteren is dleze interpellatie behandeld. oncordia”. Toa- ilia”. Réunie”. Voor- Omstreken van adbouw. Lezing ners, Café Het Belgische staat is nooit in I bracht zoolang de Waalse niet in botsing kwam met conservatisme. Voor den <M geen separatisme in Vlaanderen, omdat men de nationale gelijkheid lang® normale wegen hoopte te bereiken. Er is van schei ding in Vlaanderen geen sprake geweest voor het oogenblik, waarop men meende, dat er van het Belgische parlement, zooals dat nu is samengesteld, niets te verwach ten vóél. Qp kinder!üike wyee wend toen een Raad van Vlaanderen gevormd naar, het voonveeld van de Assemblee Waillone en sommigen meenden, dlat als de gealli eerden streden voor autonomie van Polen, zij het ook voor Vlaanderen zouden doen. Daarna kwam dte bezetter met zyn ver! ei- (Lng.Ik tracht geen enkele verrader te ver dedigen, ik herinner slechte aan wat ge zegd is. Ik geef toe, dart-veïBcheidene Vla mingen meenden, dlat waar de staatsuni versiteit van Gent in 1916 eenmaal ver- vlaamscl/ was, het onlogisch zou zyn om haar niet te steunen. Ik neem dit voor beeld aan om dien gedachtengang van som mige te karakteriseer en. Dit is het geval met den gemeentesecretaris van Antwer pen, die de tegenstand tegen de Duitscners 'aanmoedigde, zich tegen de deportatie ver- 'aette, maar zyn zoon naar de vervlaamsch- te uniivensdte.it van Gent zond De gemeen teraad van Antwerpen heeft hem daarvoor haar vertrouwen niet opgezegd. Ik edsch volledige amnestie voor de stu denten van de Vlaamsche universiteit te Gent. Vervolgens besprak Huysmans het ble ven verschijnen van enkelé politieke dag bladen onder de bezetting oja. te Luik en te Gent. De daarvoor gestrafte journalis ten moesten begenadigd worden. Ik geloof, zei Huysmans, dat de tjjid voor matiging gekomen is. Er hebben 30 ter dood veroordeelingen plaats gehad, 12 veroordeelingen tot le venslang, 1 voor 25 jaaa-, 19 voor 30 jaar, 23 voor 155 jaar, 19 voor 12 jaar, 30 voor 10 jaar, 1 voor 8 jaar, 13 voor 7 jaar, 30 voor 5 jaar, dat wil zeggen 137 veroordee- lingen tot tezamen 1418 jaar gevangenis straf! (Beweging op alle banken). Amnestie zal de gemoederen tot bedaren brengen. Het gemis aan den internationa len vrede heeft in alle landen tot ongevoe ligheid geleid. De toestand is gevaarlijk. Als de volken niet met eenparigen schouder staan, zal 1921 een vreeselyk jaar worden! Hoe kan men echter den vrede tusschen de volken onderling laten terugkeeren, als men haar niet wil herstellen in eigen boezem Hierop nam Doms het woord. Wat de ver oordeelden in de gevangenis betreft, zei hij, zal ik mij beperken tot de opmerking, dat sommigen deJ veroordeeling verdiend heb- 10746 5967 1 619 15695 ekC .1 17112 18585 7518620 ..Z2 64 70 18733 17745 18879 65 92 1841 18993 61 94 17919 19138 2619465 ►57 15166 86 19535 >65 15268 18096 19654 76 18108 19851 15442 42 19919 15721 18261 27 15992 18371 7S 16030 18498 20237 - 18515 20495 63 20569 20961 ben, dat deze van anderen van nog anderen onverklaai me aan bij mijn vriend Huysmans om revisie dezer processen te eischen. Ik wi echter pleiten voor hen, die op vrye voetei maar desondanks wreed ge»tr°* heb al gezegd, dat, afgezien van ik de veroordeelden en de ide*» lie voor hun ideaal hebben wil.«_ acht; er bevinden zich onder hen en berooiden, en voor die wil ik Hun daden zijn verklaarbaar als het tijdperk van de bezetting voor ïst haalt, rekening houdt met den I en de verstrekte bevelen. Zoo be- Juli 1914 een vertrouwelijke -Ha den heer Vandevijver, toen minister van Financiën, de ambtenaren aan om in dienst te blijven en als het noodig was de bezettingsoverheid te gehoorzamen. Dientengevolge bleven er ambtenaren in .danks de maatregelen tot invoe- de bestuurlijke scheiding en het van het Vlaamsch en kwam het >rst tot verzet toen er sprake kwam van -t verplaatsen der miniaterieele bureelen naar Namen. Eerst in tien de ambtenaren hun ont- den wapenstilstand vernam een opdracht uit Havre was zij in functie konden blijven, ministeries van de bestuurlijke Deze ambtenaren ondervonden Daarom eischen zij een herzie- i en alle boeten. Zoo de ministeries en bij ook by het onder- -krachten, die uitgewe- i zelfs last om terug te --zyn er onderwijzers ge- ".<lat zij in den bezettingstijd va- laatsen bezetten, hoewel zij jvroeden, dat zij daarmee een i 'uvende daad begingen. De hiervan verscheidene geve ’t bijzonder op 't geval Wbartxy, als aanhang, de meening ge voegd wordt van Purslane, uitgedrukt dtoor Lady Lotimer. ,rEn een zegen is het Purslane, dat ik myn eigen idee volgde en niet jouw «in, ten opzichte vein die jonge vrouw. Balgra- cie van Balgreèie m zeker een oude naam. maar in den laataten tijd achteruitgegaan. En die ouwe gek, die schoolmeester was ze zeggen me, ebt hij zijn hoofd kwijt D van trots. En dan die erfenis het land is ver boven de waarde bezwaard, durf ük wedden. En aan geld in de Dank is er maar net zooveel, dat er voor het meisje een japon kan gekocht worden, aooals het spreekwoord zegt. O, een groo te zegen dat ik mijn eigen hoofd heb ge volgd! Het zal me een les voor je zijn, Pure- lane, voortaan meer te luisteren naar je meesteres. Het zou wat moois geweest iyn, als mijn zoon Sydney zich verlaagd had <toor in «ulk een familie te komen! Neen, <bar heb je nu het dochtertje wa onzen predikant. 74j zal geen groot ver mogen hebben, maar h|J iz een rorotan- dig man en is altijd een spaarder geweest en nooit een veriewiater ar. 188 77 16617 II 8914312 78 210 37 85 45 438 14421 43 34 55 51 17121 09 74 22 33 28 37 68 r 74 19019 17206 25 56 87 17 87 98 14607 82 19140 314 19 84 45 25 25 17312 19211 54W8U8 17 90 335 15001 26 19319 85 28 60 )79 15211 17401 85 90 7 10815334 14 16 26 34 37 87 46 15433 87 89 12915523 39- 116 57 15740 126 - 51 991! 05 26 34 75 5516015 ander, die door u tot een belangrijk ambt benoemd is! Louis Strauss, schepen van Antwerpen: zeide, dat Emmanuel de Bom volstrekt met Duitschgezindheld besmet was. Onder die omstandighe<len hebben w(j, aldus de heer Strauss, den heer de Bom verzocht om ont slag te nemen als correspondent van de „Nieuwe Rortterdamsche Courant”; wat h(j gedaan heeft. Ik heb geen betrekkingen i onderhouden, omdat ik ht Duitschgezinde hield. Dat was der meeste Antwerpenaars. De bspreking over de interpellatie wordt de volgende week Dinsdag voortgezet. Zoover gekomen worden we vereerd met de ontvangst van een dbcument van waardle. Het opschrift luidt: „De meening vian Zjjn Wel eerwaarde Ds. Cyrus Mefklew- (ham, predikant in het kerspel Lowran, door hem zelf opgerteelkend, ter wille van deze kroniek: „Het is mijn volle en besliste opa nd e, na zestigjarige ondervinding in mijn tegen woordig ambt, dta.t er sedert menschen- heugeni® in dteze streek niets is gebeurd van zooveel belang als wat in verband staat met den dood van Alexander Ewan, Esquire van Boreland en het rechtsgeding van zijn vrienden, de Mc. Cui lock’s, den ouderen en den jongereh bewoner van het Huis van Muir. Het was inderdaad een harde slag voor my, toen myn geachte hulpprediker, mijnheer Gracie, op een wel wat haastig genomen besluit van het Kerkbestuur voor een tyd geschorst werd, en ontzet uit onze kleine Broederschap. Ik had achting voor mijnheer Gracie, en nog meer voor zyn lieve dochter. Dus was niemand meer verheugd dan ik, toen ik in III! 20 JONGELUI .ANNEN. i. ie kbiekiii oon 12800. was Diei dienst ondi ring van gebruik een het voor Walenland Maart 1918 name* slag en pas na men, dat er geweest, dat zelfs in de scheiding, geen last. ning van alle straffen was het niet alleen in i de belastingen, maar wijs. De onderwijskrfi ken waren, kregen keeren. Niettemin i «traft, omd canto plaatsen bezetten, hoewel zij niet konden bevroeden, dat zij daarmee een anti- vaderlandslievende daad begingen. De spre ker haalde hiervan verscheidene gevallen aan en wees in ’t bijzonder op 't geval van den Vlaamschen letterkundige Emmanuel de Bom, die afgezet is als bibliothecaris van de stad Antwerpen, omdat hjj het mani fest had geteekend vóór de aanvaarding van de vervlaamsching van de Gentsche hooge school, en bleef medewerken aan de „Nieu we Rotterdamsche Courant”. Deze mede werking was echter gewenscht door minis- ter de Broqueville zelf. En dan te zeggen, zoo vervolgde de hear Doms, dat de „Nieuwe Rotterdamsche Cou rant” tijdens de bezetting in België twee correspondenten had, waarvan de een door het gemeentebestuur van Antwerpen is ontslagen als hoofdbibliothecaris, terwijl de andere later door den minister van weten schappen en kunsten benoemd is tot hoog- leeraar aan de universiteit te Gent. Minister Destrée: Niet daarom heb ik hem benoemd! Doms: ’t Zy zoo! Maar dat belet niet, dat de heer de Bom zyn betrekking en zijn recht op pesioen is kwyt geraakt, omdat- hy precies hetzelfde had gedaan als een 90 15334 54 23 64 46 71 49 87 17517 9219601 97 4 15523 17653 19838 15608 17787 42 35 89 49 87 94 88 9919925 5817885 2U013 93 9320144 158137 17901 20213 70 3 9e 15922 3620397 37 4820406 18009 34 04 58 39 59 27 9318103 76 82J6141 14 T"” 90 58 43( 03 60 7ü 36 71 96 95 8ö- 97 91 i23 ZZZ 2616303 51 21 67 44 481842? 5U 50 52 59 69 87 18503 31 De herdenking van het vijftigjarig be staan der Duitsche eenheid heeft gisteren geen aanleiding gegeven tot ongeregeldhe den in Berlin of andere steden van Duitsch- land. Te Berlijn werden kransen neergelegd by de standbeelden van Bismarck, Roon en Moltke op het Koningsplein. Ettelijke stu denten zag men in vol ornaat over straat loopen. Het Berlynsche garnizoen der rijks- weer is door den° minister van .verdediging en door den plaatsel(jken commandant van Berlyn in de groote kazerne op Moabit toe gesproken. Dergelijke officieele plechtighe den hadden o. a. ook op de ministeries plaats. Te München ia een parade gehouden. Te Stuttgart had de regeering een feestelijke zitting bijeengeroepen, waarin staatspre sident von Hi eb er het woord voerde. Te Stetin heeft generaal-veklmaarschalk von Mackensen het woord gevoerd. H(J zeide o.a.: Soldaten zyn niet geboren om te pra ten, maar om te handelen. Toch wil ik op dezen dag eenige woorden tot u richten. Nationale arbeidsgemeenschap is de leus Wj de herdenking van de stichting van hot ryk. W(j moeten nationaal denken en han delen. Onze meest verbitterde tegenstan ders treffen ons juist door hun nationale tucht zonder welke geen natie ter wereld zich kan handhaven. Enkele der vergaderingen zonden een huldigingstelegram aan den Duitschen ex- keizer. In het bezette gebied la het vijftigjarig 'bestaan van het Duitsche rijk wegens ver bod van de geallieerde bezettingstroepen niet officieel herdacht. Wel werden er o. a. in Keulen en Aken openbare vergaderingen gehouden van de Volkspartij en de Natio nale Party, waar verschillende bekende sprekers het woord voerden. Rykspresident Ebert vaardigde de vol gende proclamatie uit, waarin werd ge zegd: De groote ramp, dat de Duitsche eenheid wederom uiteen zou vallen, is ons ge spaard gebleven en wy willen ons er over verheugen, dat wij ons aan elkander z(|n blyven vasthouden, hoewel wtf op dezen dag ook met groote droefheid sien naar de Duitsche landen, die tegen hun wil van hun stamverwanten en van hun land zijn afge- IH I 2Q58U I2U621 i 36 - 54 18202 85 78 2070J 16255 1833b 2U8X - "2U934 I 43 45 igen qek 211 13641 16 42 145 13836 17553 577 13906 595 14303 187 90 )68 14805 17É 90 14907 178 60 J66 93 15166 152f" 73 24 04 27 69- 92 16552 04 16973 173E 193U 19444 45 50 83 19515 31 92 98 •“601 79 16744 16841 18609 16908 18877 17121 18914 “2 29 515 78 6814504 384 18 715 79

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1