lil
I
1
'4
59e Jaargang.
Zaterdag 22 Jmari 1921.
No. 14528
1IR00P
voldoende.
illjmoplonand I
onchltis, Ca- I
i, Klnkhoaat,
M
XTxe-cE-ws- exx -^d.-v-ext©xx.tïe‘E>l®-dhro©x (3-o-czd.a. ©zx Qxxxstx©3c.©zx-
Uw
EERSTE BLAD.
I
terkende,
mende
sheid.
leid,
d.
lA’S
FEUILLETON.
Lavendel en Oude Kant.
aksblad”
'kt 54.
pillen.
iji
Ernst of kortswijl?
1—4 ret«l. /SOS, alk. n«al
Redactie: Telef. Interc. 545.
Bureau: MARKT
Administratie: Telef. Interc. tt.
deze nieuwste
naar
HAGENAAR.
BINNENLAND.
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
4992 34 4
DA.
tal Kunstmin, Feari-
1
AdnrtanUSn kiuuun word» iagMonden dwr tu»ach«nko<nit v*. »u«le Brnkbu-
Marea, AdeartmUebureaux en oom Agenten.
r een
ftiets
te Schoonhoven,
tolwyk.
Haastrecht,
te Gouda.
te Gouda.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
met inbegrip van de Kindercourant.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN:
Op de voorpagina 60 hooger.
Gewone advertentie»» en ingeaonden raedodeelingeo by contract tot zeer geredu
ceerde» prija. Groeta lettors en randen worden berekend naar plaatsruimte.
hel]
te 1
j dan in het
te warenhui
■eral waar de bezorging per looper geschiedt.
Zondagsblad ƒ3.40.
wÜ geregeld tödtt
ontvangen van ver-
vermakeliikheden
ganda te vermeidan.
die gasieninfh
irde werking van
i
GOUDA.
Naar 'het BngeLsch van MYRTLE REED.
Geautoriseerdle vertaling van
I. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadruk verbodten.)
ring van een
een nieuwighi
germate zal f
nieuwe stelsel
het zijn uitslv..
gen die hierbij den
a en Omstreken van
1 Landbouw. Losing
Reimers, Café He*
zelfstandigheid,
under ver-
en kinderen laten slachten, en-
Maar toch gein leger, geen
tpenen aaheehaffen, geen
i, kortom geen man en
„j dan het ergste ons over-
i brutale indringer ons onder
loopen pok dan
dat wy.. -
dan
iden hun adres m
3HOEMEIJER, Am
gen gratis 2 weken
5183 41
l WINKELIERS
ANVERWANTEN
en SIGARETTEN,
enswaardig vakblad,
m 8000 lezers. Laag
I ROOKER?
ate NAPOLEON, en
aer slechts 7 cent!
IP-POP 4 cent.
ena. Soc. de Reunie.
<p over ZdeJoen-Con-
v „Concordia”. Toe-
„Thalia”.
ve Schouwburg. Da
waken, del
eten.” Aan
eer Hugenholtz
an 230 gram
gram ƒ3.60, van
-. Alom verkrijg-
n. band met onze
I. AKKER, Rot-
„Nee, juffrouw. Zij heeft geze«ri>, dat u
het u zelf ,maar gezellig moest maken en
dat u kon slapen waar u wikte.”
„Heel goed, ik ga nu zelf eens rondza-en,
ik zou graag om zes uur theedrinken.”
Ze hield' den brief nog altijd in haar
handt zeer tot teleurstelling van Hepeey,
die in alles belang stelde en gehoopt had
er een blik in te kunnen werpen. Het was
niet de gewoonte van juffrouw Hathaway
haar brieven zoo te bewaken, het verbaas
de haar en stelde haar teleur.
Toen Ruth de nauwe trap beklom, stem
de dte stilte van het oudierwetsche huis
haar kalm en rustig. Het zag er buiten
gewoon helder uit en er hing een geur van
welriekende kruiden. De geheele omgeving
aóemdte een puriteinschen geest. Bezitten
onze huizen niet de eigenaardliglheid ons in
een bepaalde stemming te brengen?
Men kan een huis, dat lang heeft leeg-
gestaan, binnengaan en men gevoelt in
stinctmatig wat voor mansch er het laatst
heeft gewoond!
De stille muren vertellen u waar ver
driet en zong hebben geheerscht en waar
zorgeloos gelach weerklonk. Wie heeft ’s
nachts niet spookachtige schreden op de
trappen gehoord, het zacht sluiten van
onzichtbare deuren, het takteen tegen een
venster en misschien een zucht, of ge
ween? Angstige zaed^n mogen huiveren en
bevreesd zyn, maar verstandiger menschen
glimlachen als het oude huis zyn droonwn
vertelt.
Toen zy door de keurige, kleine kamers
dwaalde op de tweede verdieping juf
frouw Hatbaway'e huis, kreeg Ruth een
man van da
- geen cent. En
hy vervolgde; „Ik weigel vrouw en kind
5H5 zonder ve iet”, maar geen
irbereidingl 1 a de heer Hu-
T ven digen? Door te
'i M
:ona van 60 Ct.
heeft
lijn
ied kan
zigzag va-
1 maakte.
lordeeld.
‘noopt
zouden
vraag,
verbre-
(iOUBSfflE COURANT.
VERSClflJNT DAGELIJKS I' BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
conti
-persom
:ht geens-
te nemen.
brute op-
genee;.-
steld en
commissie
het personeel
stellen, welke
hebben
„De Réunie”. Voor-
t Nut”.
lin, de heer en me-
Het dienstmeisje stond in vreezen en
beven te Wachten, want ze wist niet welke
aanwijzingen haar excentrieke meesteres
had achtergelaten.
„AAtes is in orde, Hepaey”, «ei juffrouw
Thome vriéndelijk, „en ik denk, dat we
het samen goed zullen kunnen vinden.
Heeft juffrouw Hathaway gezegd, welke
kamer voor my bestemd ia?”
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, ovt -J
Franco per post per kwartaal 2.75, met
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgkring)
16 regels *1.30, elke regel meer ƒ0,25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—6 regels 1.56, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
byslag op den prys.
2)
Als ik ergens kom, waar ik je lean schrij
ven, stuur ik je dadelijk mijn adres, dan
kun je me vertellen hoe alles thuis gaat.
Het kattenkruïd hangt aan de balken op
ocldier, indien je er van af wilt trekken en
het sassefras is in een kleine lade in het
bureau, welks sleutel (*r achter hangt.
Is er iets anders, dat je noodig mocht
hebben, dan weet Hqpsey het wel te vin
den.
In dte hoop dat deze je in goede gezond
heid sail bereiken, blijf ik
je je liefhebbende tante
Jane Hathaway.”
.J’uS. Je moet iederen avond voor het
raam op het oosten op de viierii
lamp laten branden. Pas op, dat
in brand geraakt."
Met de mui
„Stier Van P<
bekende grapje---
grapje is. het Is óns nog,dezer dagen ge
bleken hoe velen niet eens weten waar m-t
gemeentemuseum gevestigd ia. Van het zee»
bezienswaardige museum Meerman» VN «at
venlanuni heeft 80 ptt. van de Hagenaars
nooit gehoord en 95 pCt. heeft het nooit be
zichtigd. Wie was de ontwerper van het
Vredespaleis? Noem eens vyf schilderijen
uit het Mauritshuisleder die deze vrage^
^terloops even stelt, zal de gekste dingen er
varen. Deze wetenschap moest uitgang*
punt zijn by de oplossing van het vraagstuk
wat er gedaan kan worden om het waanle-
volle bezit der musea meer productiM te
maken voor de ontwikkeling en beschaving
van de bevolking. Het is wel gebleken, dat
het oude stelsel van etaleering in musea
niet deugdelijk is. Het publiek komt met
naar de musea wanneer het daar niet leer
zaam toegaat. De weieens beproefde wan
delingen onder geleide door de musea zyn
eveneens zonder succes gebleven. Het eeni-
ge dat overblijft om te probeeren is het or-
ganiseeren van kleine tydeiyke exposities,
die goed worden voorbereid en toegeucht.
Alleen dan zal het gelukken aandacht te
krijgen
Voor
trekking beloofd' wanneer zy wenschte te
rug te komen en er stond een kleine som
op de spaarbank, die zy niet zou behoeven
aan te spreken, dank zy de vriendelijkheid
van deze excentrieke tante, die zy nooit
had genien. De giroote kamer was ean ty-
pieche dakkamer, met haar spinnewiel en
ufgedankte mahoniehouten mv<ubel«n
die menige huismoeder in <te stad ja-
loersch zou holiben gemaakt eti waarvoor
de eigenares weinig of niets voehta. Er
atondlen latafels, twee of drie koffen*, een
ce<Jerhouten kast en ontelbaar veel doo-
an in allerlei maten. Bossen welririkandn
krukten hingen aan <te lualken, waar Rieea
apinnewebben te ontdekken waren, d»ar
juffrouw Hathaway een volmaakte huds-
vtouw was.
Ruth mifrte de spinnewebben en besloot,
dat als dte kleine spinnen hun voordeel
mochten willen doen met de afwezigheid
van tante Jane, zy hen niet nou hinderen.
Zy vond een ou<ten stoel wel awak op zjjn
pooten, maar toch stevig genoeg om op te
gaan zitten. Zy trok dezen naar he< raam,
nam plaats en tuurde naar de zee, waar
het geduw! van de branding «acht van het
strand omhoog steeg, vermengd met de
melodie van dte brekende golven.
De avomtechemering begon te dalen,
voor zaj er aan dacht naar benetten te gaan.
Een volle lucifersdoos hing by het raam
en denkende aan hetgeen haar was opge
dragen, .stak de lamp aan en sloot hel
venster.
Ploteeimg hooaxte zy beneden luid ge
rucht dut haar verschrikte.
(Wordt vervoigd.)
Een adres in zake dr. Stürkopp.
In het Orgaan van den Centr. Bond vaa
Ned. Post-, Telegraaf- en Telefoonperso
neel is een request opgenomen, gericht aaa
den minister van Waterstaat, waarin gezegd
wordt, dat by het bestuur van die organisa
tie herhaaldelijk klachten binnenkomen over
het optteden van dr. Stürkopp, controlee-
rend geneesheer voor het P. T. T.-personeel
te Amsterdam. Het bestuur wenscl
zins simulanten in bescherming 1
doch is van ineening, dat aan het
treden van dezen controleerenden g
heer paal en perk moet worden gest
heeft den minister verzocht een
van onderzoek, waarin ook het
is vertegenwoordigd in te
het optreden van dr. Stürkopp zal
na te gaan.
jude stelsel van
deugdelyk is. Het r
de musea wanneer 1
im toegaat. De weleei
ingen onder geleide u
ms zonder succes gel
overbluft om te r~
tydeiyl
-bereid
gelukken aanc
voor de musea in het algemeen,
velen z(jn musea plaatsen der ver
schrikking, der verveling en der eentoonig-
heid. Het zyn ook veel te veel pakhuizen en
warenhuizen. Alleen wanneer onmiddeüyk
bij het tentoongestelde een explicatie wordt
gegeven, heeft het bezoek nut en is hH
aangenaam.
Men zoeke in andere richting
stichten van nog meer artistieke
zen.
ze den inhoud, goed in rich had opgenomen
verscheurde ze het papdor in kleine stuk
jes. Zij begreep, dat, aoolang ze hier zou
vertoeven, ze deze lamp eigenlijk zou moe
ten aansteken, maar waarom, dtat wus
haar een raadbel. Op het vernis van de
tafel, <lat eens glimmend was geweeet,
had hat ruwe giaa ontelbare krassen ach
tergelaten. Ruth vroeg zich af, of ze hier
tegenover een my.*iterie stond.
Waar de zee dien heuvel beepoekte wbs
<teze rotsachtig en tuaschen den moestuin
edhter het huis en (ten rand) van de steile
hc-lling stonden een paar boomstronken,
byna geheel bedekt met mos. Van de
plaats waar zij stond kon zy die bosschen
zien, die aan óen noordelijken kan* van
den heuvel begonnen en zich tot aan zee
schenen uit te strekken. Aan de zuidzijde
stonden enkele hoornen by de kliip, het
andtere geboomte in (te nabijheid was groo-
txruteels omgehouwen. Venter naar het
zuiden en onderaan den heuvel lag een
grasvlakte, waardoor een glinsterend ri
viertje zich naar den Oceaan slingerde.
Walgen, getooid met zilverachtag groen,
stonden aan den oever, terwijl het purpe
ren schemerlicht de onderste kale takteen
kleurde. Ruth opende heit raam en haalde
diep adem. Haar gevoelens waren afge
stompt door al de jaren in de stad dbor-
gehracht, doch haar verborgen, niet-ver-
geten kindsheid kiwam als by tooverslag
terug, door de geuren van zee en lente.
Nu pas besefte ze hoe dankbaar xy wus,
korten tijd verwijderd te zyn van haar
lessenaar m schrijfmachine.
De hooALredtocteur had haar dezelfde be-
isea is het al niet beter. De
'etter van Rembrandt” ia het
dat helaas niet altijd een
DVLI.
De fata van het jaar ’20 besprekend,
wezen we op de treurige toestanden in het
visscherübedrijf en de ver-strekkende ge
volgen, welke deze hebben, direct voor de
Scheveningsche bevolking, indirect voor de
residentie. Het gemeentebestuur is voor de
belangrijkheid van deze aangelegenheid
niet blind gebleven, al heeft het wel heel
lang geduurd vóór zyn oog er op viel. Thans
is dan een steunreggling gemaakt, die moet
Ipen om de trawlvisschery aan den gang
houden. De gemeente zal nu aan de ma
trozen een weekloon van ten hoogste twin
tig gulden garandeeren en aan de reeders
een vergoeding voor schade aan ’materiaal
tot een bedrag van ten hoogste twee dui
zend gulden. De kosten die aan deze rege
ling verbonden zullen zijn, worden geraamd
op 360.000 gld., waaraan het Rijk misschien
twee derde deel en de gemeente één derde
deel voor zijn rekening zal nemen. Hier heb
ben we dus een rechtstreeksche subsidiee-
particulier bedrijf, inderdaad
leid, waarvan menigeen eeni-
schrikken. Op zichzelf is dit
»1 niet zonder bedenking maar
„luitend praktische overwegin-
doorslag hebben gege-
houdt en geef dat aan de marine. Het is
kostelijk van naieviteit; alsof er dan. ooit
een cent voor marine zou overblijven en als
of niet de verdediging des lands, eenmaal
de noodzakelijkheid daarvan toegestemd,
voorop zou staan. Is het niet ergerlijke de
magogie om de vrijzinnig democraten te
hooren verklaren, dat zy wel 25 millioen
zouden willen toeetaan en dat de Minister
nu maar voor dat bedrag een goed systeem
moet kiezen? Het zou een lief ding waard
zijn, waneer men de heeren Marchant, Oud
c.s. eens eenigen tyd de gelegenheid kon
geven, om hen te laten toonen, of zy voor
de helft of nog minder van het voor een
zeer bescheiden marine noodzakelijke iets
dergelyks zouden kunnen leveren; wij zul
len wel heel lang moeten wachten op de
adressen van zulke goedkoope vaartuigen
en dito mannetjes!
Het ergste heeft het echter de socialis
tische woordvoerder,, de heer Hugenfaoltz,
gemaakt en het verwonderde ons dan ook
geenszins, dat zoowel na de eerste rede als
na de repliek van de marine-spreker i'
D. A. P. de leider Mr. Troelstra, op hem toe
trad en in een levendige discussie met zijn
partijgenoot geraakte. „Wy zeggen niet”
- aldus de heer Hugenholtz - „dat wy niets
voor de verdediging willen doen, maar dat
wy er niets voor willen doen met militaire
middelen. Dat maakt een groot verschil. Ik
stel pry's op onze nationale zelfstandigheid,
ik ga nog verder en voeg erby:: ook op be-
houd van onze koloniën.”
Toch geen militaire offers!
Dat dit een weinig inconsequent is gaf de
socialistische marine specialist toe: „Ieder
onzer en iedere partij is in zekere mate in
consequentWelnu, men gunne my de
inconsequentie van verweer als ik wordt
aangevallen zonder nochthans de vechters
bazen mijn kant uit te trékken door het mea
te laten flikkeren.”
Is dit nu niet over alles heen? Men wil
zich by een aanval verdedigen, maar mag
zich daarvoor niet wapenen. Dat trekt den
vechtlustige aan! Het is alsof de eventu-
eele tegenstander die ’t op ons land ge
munt heeft zal redeneeren: Ja wanneer Ne
derland een flink leger en een stevige vloot
had, dan zou ik dat land den oorlog aan
doen, maar nu het zich niet verdedigen kan,
is het niet mooi den weerlooze te overrom
pelenAlsof het conflict tusschen twee
landen dat op een oorlog dreigt uit te loo
pen, een sportieve krachtmeting ware!
En toch was het den heer Hugenholtz
ernst
Ja, hy erkende, dat zyn standpunt, dat
er immers toch geen oorlog meer komt, spe
culatief is. Zyn „waarborgen”, de Volken
bond, de algemeene werkstaking enz. zou
den kunnen wislukken. De heer Hugen
holtz stemde de mogelijkheid daarvan toe:
Nederland kan ook z.i. worden aangevallen.
Dan kwam de situatie van de motie-Wyk:
zal dan Nederl. zich niet moeten verdedi
gen? Natuurlijk! antwoordt de heer Hugen
holtz zonder blikken of blozen: ons uit
gangspunt is immers het handhaven van
onze nationale zelfstandigheid. Daarom zou
da heer Hugenholtz, stel Nederland zou
weer in de situatie van 1914 geraken, pre
cies dezelfde houding aannemen van toen,
„Weerloosheid is nooit ons standpunt ge-
gevoel van veüflgiheid en rust, dat ze nooit
tevoren had gekend! Er waren twee voor
kamers van gekjjke grootte, die uitragen
op het westen, ze koos die aan dte linker-
zijdie, omdat dteze twee namen op het aui,-
dJen had. Bethalve de kleine, aan het eind’
van (ten gang, was er nog slechts een an
dere kamer (fee waarschijnlijk aan Hepeey
behoorde.
Een van de kabinetten waa leeg, mftar
op een plank in het andere lag een grooie
stapel bedrlegoed. Zjj trok een stoel nader
bij, tastte onder de lakens en vond een
kleine houten doos. De irihoud rinkelde
zacht, toen zy ze te voorschUn haalde.
Rath nam haar vondst onder den arm
en ging de «matte trap op, die naar het
zolderkamertje leidde. Aan het eind, tegen
het schuine dak, stond het bewuste bureau.
Het kon moeilijk versdhovep worden, maar
de schuine zonnestralen van den laten
namiddag vielen juist op den «sleutel, die,
zooels haar tante had geschreven, aan
een spijker aan den achterkant hing. Zon
der te probeeren wwe* tij, dte.t dte sleutel
zou passen. Toen zij de doos opende, viel
er een papiertje uit. Zy raapte het op en
las in het (teideflylce handtechrift van haar
tante:
^Hepsey krijgt andarimlve dollar per
week. Geef haar niet meer.”
Daar het huis wat insprong, was het
dlakraam op het oosten het eenige dat lüt-
aicht gaf op de zee. Een Ideine tafel,
waarvan de pooten wat waren afgezaagd,
kwam juist tot aaa de vensterbank en
'hierop stond een heel eenvoudige olielamp.
Zij 1m den brief nog eens over en nadat
ven. Wanneer da visscherü stilligt, loopen
er zes i zevenhonderd vimhers werkloos
rond én natuurlijk wordt dan onmiddellijk
bij de openbare kas om steun aangeklopt.
Het oude denkbeeld van werkverschaffing
heeft men moeten laten varen en wel om
twee redenen. In de eerste plaats omdat
werkverschaffing inproductief is. Voert
men een verschaffing in van productie ven
arbeid, dan drukt men daardoor andere be
drijven en is men genoodzaakt volle loonen
te betalen.
In de tweede plaats is het bijkans onmo
gelijk om werk te vinden, dat geschikt ia
voor het zeevarend volk. Dat kent geen vak,
is zeer moeilijk te gebruiken zelfs voor den
meest cngeschoolden arbeid. Het eenige wat
men de Scheveningers wist te laten doen
wm zandscheppen en wegen aanleggen en
verbeteren. Maar ook daaraan kwam een
eind. De steunregeling van dit particuliere
bedrijf is een indirecte werkverschaffing.
Het doel is de werklieden aan werk te hel
pen in het bedrijf d* ZÜ kennen. Hun ar
beid wordt daardoor productief zonder dat
eenig ander bedrijf wordt gedrukt. Ver
gelijkt men deze regeling bijvoorbeeld met
de bemoeiing van de overheid met het bouw
bedrijf, dan zal men tot de erkenning ko
men, dat de regeling analoog is. Dit is dan
ook de reden waarom de voorgestelde rege
ling algemeene instemming vond.
In elk geval is er ook dit goede aan ver
bonden, dat er meer visch zal komen en dit
beteekent voor allen zeer veel. Niet alleen is
visch een volksvoedsel by uitnemendheid,
maar wjj weten zeer, dat overvloed van
visch ook zijn terugslag heeft op de vleesch-
p rij zen. Onze hoop is nu dus èn voor de
vischvangst èn voor de bestrijding der
werkloosheid op deze ietwat hyper-moderne
Steunregeling gebaseerd.
De museumplannen trekken de aandacht,
maar vinden geen onverdeelde instemming.
Dit geldt niet zoozeer voor de plannen zelf
als wel voor het feit, dat men vyftien mil
lioen gulden in de naaste toekomst beschik
baar wenscht te stellen voor de museum
luxe.
Niet onaardig is in dat verband een klein
ingezonden stuk in een der Haagsche bla
den, waarin iemand wijst op het gemis aan
kennis, zelfs omtrent de personen die door
de standbeelden in den Haag zijn ver
eeuwigd. Een groepje personen, bestaande
uit een advocaat, een bekend zanger, de
schrijver van het stukje en nog een onbe
kende vierde konden het niet eens worden
over de vraag wie wordt voorgesteld door
het ruiterstandbeeld vóór het Paleis in het
Noordeinde. De zanger meende, dat het Ko-
ning Willem I was, de onbekende vierde
was het daarmede eens. De advocaat hield
zich „op de vlakte”, want hy wist het ook
niet. Voorts vertelt de inzender dat hy eens
bemerkte, dat zelfs een ritmeester der hu
zaren het niet juist wist.
Over dergelijke onwetendheid behoeft
men niet al te verbaasd te staan. Staaltjes
daarvan zouden met tal van andere kunnen
worden veirneerderd. Men zou kunnen vra
gen welk percentage van de bevolking
weet wie Cartesius was, wie Huygens was,
wat het monument op het Tournooiveld be
duidt enz. Eigenaardig is het, dat Jan de
Witt de eenige is die algemeen bekend is.
weest”, zoo verklaarde d
nieuwe leus; geen man. e
hy vervolgde;
te laten slachten
militaire voorbereidin]
genholtz zi$h dan wil -- --
waken, niet door te vecht i! Ook ia 1914
hebben wjj niet gevochte»; Wy hebben toen
gewaakt. „Als die situatie xich weer voor
deed, zouden wy weer mo ten v_7±.
noods met gerequsreerde Jriddelen.’
wapenen koopen doet de
niet mee.
Wy hebben gemeend
vinding de aandacht te i beten vestigen.
Zij verdient zulks o, j. i .alle opzichten.
Het is uiterst moeilijk de clownerie
verdienste en toch op pa ementaire wijze'
te qualificeeren.
Vóór onze nationale zelfstandigheid,
tegen weerloosheid, niet zonder ver
zet vrouw en kinderen laten slachten, en-
zoovoorts. E__.
vloot, geen wap<
der S.,' (weerbare mannen,
geen cent En als
komt en een brutale indringer ons
den voet wii loopen ook dan wil de heer
Hugenholtz, dat wy... waken en mis
schien zijn er dan wel middelen te requi-
reerejo... wie weet komen er dan niet wat
goede vaderlanders aangeetroomd, niet ger
oeftWr Riet voor het gevecht uitgerust, voL
komlja, Onvoorbereid voor hun taak, mis
schien Ak wat gerequireerde boerenpaar
den en Jiifylpeweren. Kortom: „waken niet
Waarlqk. wU hebben reeds veel gezien
op het slaiM goonl der landsverdediging,
op het slappe koort der landsverdediging,
maar dit laatste staaltje van verdwazing
overtreft alles! j V
De Marine is reeds sinds jaren het stief
kind in de politiek.
Marine-specialiteiten in den zin van des
kundigen zijn er niet meer in de kamer van
honderd; twee predikanten, de heeren Van
der Voort van Zyp en Hugenholz, houden
jaarlijks groote redevoeringen, maar men
krijgt daarby (vooral bij den woordvoerder
der S. D. A. P.) sterk den indruk dat het
meet om de marine-m a n n e n, dan om de
marine zelve te doen is. En een groot deel
der Kamer is het stuur op dit terrein totaal
kwijt: opeenvolgende Marine-Exellenties
hebben door hun beleid het vertrouwen in
de vloot eerder ondermynd dan versterkt,
waardoor in de Kamer de opvatting, dat het
toch alles weggegooid geld is, ingang h
kunnen vinden. Men heeft geen vaste
waargenomen, waarvoor de leek eerbü
koesteren, het is een tasten en
ren geweest, dat den leek kregel
Toch is ook vaak onbillijk geo(
Men was in en na den oorlog wel gei
af te wachten hoe de dingen zich
ontwikkelen; eenbeslissing over de
wat met de Marine te doen, hing onvei
kei ijk vast met de internationale verhou
dingen en den groei van den Volkenbond.
De Regeering heeft thans, na de overtui
ging te hebben verkregen, dat ons land nog
niet zonder marine kan worden gelaten,
aan een kleine deskundige commissie opge
dragen spoedig haar maritieme voornemens
uit te werken en daarvan ook de ffnanci-
eele zijde te bezien; de Regeering wil bezui
nigen waar mogeljjk, maar zy kan de ma
rine niet laten in het verval, waarin ze ge
raakt is.
Ons dunkt, tegen dit standpunt is niets
in te brengen. De oppositie tegen de jong
ste Marine-begrooting was dan ook één stuk
demagogie, één doorloopende jacht op suc
ces bij de ondeskundige massa, die liever
ontvangt dan voor leger en vloot betaalt.
Is het niet treffend, wanneer iemand als
de christen-democraat Staalman telkens
weer herhaalt wat leger en vloot p e r d a gr
kosten Dat maakt dan den gewenschten in
druk en men vertelt er natuurlijk wijselijk
niet by, dat Hoofdstuk VI (Marine) met
zijn 52 millioen nog een heel stuk beschei
dener is dan Onderwijs met 133 millioen,
Waterstaat met 64, Landbouw’ met 93, Ar
beid met 75 en Fipanciën zelfs met 193
millioen. In deze cijfers zit geen muziek
voor de kiezers, de 52 voor Marine heeten
wij niet te kunnen missen.
Natuurlijk is het voor de opposanten niet
om het geld te doen dat zij gaarne op
één dag per motie voor andere dingen wèl
■toestaan het gaat tegen de marine als
deel van de landsverdediging, al zeggen niet
allen dit openlijk. Mr. Oud bijvoorbeeld, de
woordvoerder der vryzinnig-democraten,
erkent de noodzakelijkheid eener marine,
maar redeneert aldus: Zie éérst, wat alle
andere dingen kosten, zie dan wat ge over-
Uitvoer van eieren.
De minister van Landbouw, nijverheid en
handel heeft tot nadere aankondiging dis
pensatie verleend van het verbod tot uit
voer van eieren, eigeel en eiwit, in verachen
en gedroogden toestand, zoomede van pro
ducten daarvan.
Deze beschikking treedt in werking mei
ingang van 21 dezer.
