TTEN ?LUX BBES JSC No. 14541 i v Maandag 7 Februari 1921, 59e Jaargang» in dit BlxL fl FEUILLETON. ZAAL's lijke rafelen. EFOON 423 AVOND XTIstz-ws- ezx-d^.d.'vextean.tö.e'bl&.A voos G-e-cxêlsL ezxOxxxstxelc.exL- Na de Parijsche conferentie. «14 $0 INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. ft ^1 l’ 832 72 behooren ni«t Id f- „Dat zal wel (Work rervolgd.) .xSK*. 4 M «Q flDMiMtflb T/tatartiw to* Telefoon 216. DE LEVER'S ZEEr-MAATSCHATTIJ, VLAARDINCEN. Fabrikant* van Sunll*kt Zee*. als een maxi- Duitschers er eerlang de initieve pro- In betrel vreesetyk look gels te vefza- rdam, eeht on to I Brastel ge- 1 beide koeren eds in Gouda, tear Jniat toen geul van Wielh de intemationi Barcelona. In Flrankryk zjjn den laatoten tijd ver scheidene buotenlandBch* communisten m- srd, waaromtrent Het Journal 04L Maar weg geven, dag wat Vrydag- briefje, was dat e niet eens ver- squé gaat? Wat beter is. Ik had ik jou niet bin- nhaalde. meneer aodschap m midda week V e, is dat afge- Voensdag maar aar op de dear. dat jullie na je en jö over het was toch en. Welke boe- 1IERSVEREEHKIM. den door mksmlddenstandsadvlNif 4<n«tind«poittle oor niet-ledcn. Toeg«ng«. »ij den Secretarii. Voetwitter. «MUIZEN. Imm, Lavendel en Oude Kant Naar het Engelsch van. MYRTLE REED. Goautoriaeerdfe vertaling van I. P. WESSELINK—<v. ROSSUM. (Nadruk verbod* n.) ter conf*raoti* te r wionte genegd. dan om dw. voor n arrivoeren. aan .don o<n de zaak tjea te bemraken. and heeft men te ar Londen te ®ul- galingan van Pa- dagen aal de re- t officieel moeten ita voor de Lon- 1 ia ft laatet dar u ook niet?” „Misschien.” „Welke letters stonden daarginds op dat rotsblok? J. H. en B.” ,Dat dacht ik wei. ,J. B." moest vee', vrijen tü<l gehad hebben, want ïü’n initia len zijn gesneden aan de bdnnenzüde van het hek van de weduwe Pendleton en in een appelboom op het achtererf.” „Hoe belangwekkend.” „Wiet u dat Joe en Hepsey hedenavond uitgaan „Neen, dat wiet ik niet zij met tot mijn Intieme vrienden.” ,Jk begrijp niet hoe Joe ooit denkt te trouwen op de inkomsten die het dorpa- voertuig optevert.” „Zyn zy al zoover?” „Ik weet het niet", antwoordde Win field met het voorkomen van iemand die een vertrouwelyke mededeel ing wil doen. „Ziet u, ofschoon ik nu al aenigen tijd in dit vreedzame dorp ben geweest, heb ik het fijne onderscheid nog niet kunnen uit vinden tusschen „samengaan” en „vaste verkeenng". Ik veronderstel dat .jMunen- ®aan” het eerst komt, want „vaste ver- keering” veredscht heel wat meer moed.” ,Joe neemt haar eiken Zondag mede in het rijtuig”, «ei Ruth. „Waarin?” „In het rijtuig heeft u reden?" titoriw towfrri U«*n iniMtiag op UdrimOMie 1M- tea VQMdMto BMürie ftnatatik. r op <ter bestaer- r «ito wor MM* Mide landen door ««baat süa moet mmwI waaneer dia IB eft atelMbnatgr Um tat alle snor- ■rijke mate belast elders in betere aar eeaugsain*. te ca lAivourueeui ae p uit Ifettechland betalen we <K* sar we ilto tevre- t Duiteduand to onder water.” „U doet mij onrecht, juffrouw Thorne, dk heb nog nooit iets verdronken.” Zijn entwoerd gnng vwor haar verforen, want zü stond op het strand onder de nota en keek naar het water. Hét gtinste- rend turiroods Mauw ging in S'rÜs ®n een enkele zeemeeuw ciilkelde boven hun hoofd. Hij maakte nog een paBr maal een op- merimng, waaraan ze geen akhdacht schonk. .Juffrouw" Ihome”, zei hy met voorge wende bezorgdheid, .gdaoft u niet, dat het beter is, dat wy hier vandaan gaan? Ik weet niet wanneer de vloed opöcpmt en ik zou uw tante nooit Mi het gelaat dur ven zien, indien ik er top had meegewerkt dat haar eenige bloedverwante een onge luk overiowam." «Goed”, aei Ririh wAteloos, Jaat ons den anderen weg gaan.** Zij volgden het strand» totdat zij aan de andere zjjde van dan heuvel kwamen, maar rij vonden geen pad om hen terug te bren gen naar de bewoonde, wereld, ofschoon *t niet moeilijk was dk«n heuvel te beldim- men. xEr rijn hter ’róór one menschen ge- weeat”, aaide fatf; ,hier rijn letters in de- •en steen geenedfm. Maar fc kan ze niet lezen." Ruth bukte zich «m naar het granieten roteWok te kjjkm, dat hjj aanwaes. H.\ «Mtewwcdde rij» J- B Ufet ia ctet compleet", merite» bü op, x«r moeet asm hart bij zijn rwrt een pfll dooiboorA” JD»t km U n Hl «IM»". mMooH- verscheurd, zooals jriéfje. s het met de klein peuter heeft toch kwam die hooge door? Heb jjj 2e lit de stad was? is, het is al weer verpleegster was, boden de zwarte *agen als je niet iékenhuis was ge- fging kwam voor de groene mantel töde, het stond de of het eigenlijk niet, je ziét hét jna nooit.. Waar bij mogélijke on en je bent mls- Ster, daarvoor is Jaar de kap te i tijd. Hét beste op gevolgde antwoord der Entente, en hii verklaarde, dat de Hongaarse he regoering door de nota wilde conatateeren. dut sii de door dien vrede van Trianon vastg*- atelde grenzen niet als definitief beschouw- de, en dan zij vertier de kwestie van West- Hongarye wenschte uit te maken door rechtstreeksche onderhandelingen met de Oostenriiksche regiering. Met vreugde constateerde de mi rusten, dat de nota der standpunt der Hoflgaareche ten volle heeft aanvaard Er dat niet alleen gtrenaverboterin- jn. maar ook voorstallen. De minister eindigde met n te uiten in de levensmat- Hongar ije maar een arme slavin.” „O, wat zou dit zijn, op muziek gezet! Ik kan me dat voorstellen. Dames en hee- ren, ik wal u met uw vriendlalijke toestem ming een lied voorzingen, met den titel: Moderne slavinnen izonder tehuis?” „U heeft mijn toestemming niet. En ik geloof dat u vreeselijk jong is”, zeidle zjj. ,^al u ooit een man worden?" „Si!” riep Wïnfieddl jongensachtig, ,Jk ben byna dertig jaarl” „Werkelijk? Ik zon niet gedacht hebben dat u meerderjarig waart.” „Hier is een zijpad, juffrouw Thome”, zei hü eensklaps, ,bet schijnt in het boech uit te loepen. Zullen wjj het eens onder zoeken In het eerste uur zal het nog niet donker zijn.” "Zy daalden met eenige moeite den heu vel af, daar het pad ndef duidelijk was en kwamen in het boech, niet ver van de plek, waar de omgevallen boomstam over het pad lag. „Wij moeten daar niet meer gaan zit ten”, zed htf, ,/>f wy beginnen weer te twisten. Daar zaten wy laatst, toen u be proefde mj' tot vyand te maken.” „Dat deed ik nitet”, zei Ruth veront waardigd. „iDfie doek schijnt vrij droog te riin”, zei hy schijnbaar tot zich zelf, „indfen wy by de zeer komen kunnen wy hem misschien vochtig maken en u aldus wat kalmeeren." Zij lachte onwillekeurig. Het pad liep om den heuvel heen en voerde van de hoog te naar een smalle strook strand, die on der de steile rots lag. „Wilt u mij laten verdrinken?” vroeg>j, „het lijkt ar veri op, want met den vloed staat deze strook Natuurlijk houdt ook de Belgische pers «ach bezig met de Panische conferentie, dten vindt de getroffen regeling, hoewel België de eerste 214 millitoen mark goud riin toegewezen, met onverdeeld wmstag. Dr v xi. Peare betoogt m de Stan daard, dat de maatregel, waanbii een uit voerrecht van 1214. pet. geheven woedt, hierop neerkomt, dat de Belgen en Enan- schen en Mngedschen zichzelf met hun «gen munt betalen. Dat Duitsch uitvoer recht komt overeen met een Belgisch. Wansch. enz. invoerrecht. Een voorbeeld eal het duidtalyk maken: Ik koon een hoek »n Duitsohland. Daar kost het 100 ft-. De mogenulheden leggen er een udtvoertaks ov ïfiL12? dan «al ik voor het boek 112% frank betalen. En waar gaan de fr. 12.50 naar toe? Naar de Belgische staatskas? Neen, naar het consortium der mogendheden, dat de 12% fr. verdeelen zal in deze verhoudiing, door de groote mo gendheden, van nu af bepaald. Maar wie eai wat zal den Duitechen njiveraare be- letten de pryzen hunner koopwaren lager (Entente het regeering blijkt uit. gen mogelyk riii die verder gaan, zijn vertrouwen baarheid van H< De Wielingen. Volgens de „Gazette de Hollande" ia! d* kwestie van de geul van Wielingen bespro ken worden op de internationale verkeers- conferentie te F vrede richtte, bloei komen. Viervoigens gaf Uoyd George Duitach- land den raad de rekening te aanvaarden, zich met door zijn hartstocht te laten mee slepen en de dwaasheden van het verleden niet te herhalen. De last, die Duitachland opgelegd ie, is niet overdreven zwaar. Von Simons was gerechtigd.' om rijn te genvoorstellen in te dienen, doch als zy mets anders zouden riin dan eeen poging om aan de betaling te ontkomen, zouden de geallieerden ze niet duldlen. Lloyd Geoowe zei vervolgens, dat hü te S<pa het onaangename gevoel had. dat achter ven Sunone- de mannen vin 1914 stondén, doch het hernemen van de macht door <le verwekkers van den oorlog kon niet geduld worden Het zwaard moet voor goed in de seheede worden gestoken. Liberalen waarop het handeld, nog baar gemaal daarop schen worder neemt plaats gel treffende de besprei een en and< i, hoe die ouders dat klaar spelen kinderen gaan bed, omdat te r avonds naar n zie je ze over- perig en zyn ze broertje flink 16) „Ja, dat is zy”, antwoordde Ru,th. „Ik ga myn vijanden niet opzoèken, doet u dat?” „Dat weet ik nog niet”, zei hy, terwy? hy haar veelbeteekenendT aankeek. Zij kleurde, maar antwoordde scherp: „Laat ons, tecwdlle van den vrede, aan nemen, dat u het niet doet.” «Juffrouw Thotme”, begon hy, terwyl zy den heuvel békiommen, ,Jk begrijp ndet, Waarom u niet wtat knLmeerends gebruikt voor uwe zenuwen. Een doek, met koud water, om uw hals gebondenhebt u dri ooit geprobeerd? Men zegt dat het helpt.” „Ik heb er nu een om”, antwoordde rii, schijnbaar ernstig, ,/u kunt het alleen on dier myn lint niet zien. Die begint droog te worden en ik geloof, dat ik gauw mar bris-fa om hem weer nat te maken. Vindt u dat ook niet het beate?” Winfield lachte vrooiyk. beste zyn”, reide hü- Vóór zij halverwege den heuvel beklom men hadden, waren zij weer goede vrien den. „Ik heb nu geen lust, naar huis te ®aan, u wel?” vroeg hij. «Naar hui*? De heb geen tehui*. De ben liOlDSCHE COURANT. Redactie: Telef. Interc. 545.Bwwu M A R»| II, OO B A- AdmtobtratleTelef. Interc. RE. Cc aMlra Ww Hnlb.fin dan woor SRm »*M> ■nhm. fernia, dw luM l*ate laxat wn Mml-jk bcW. ena. <ta rarinltan <tar «t| den, krigetaad *a EN van het b^ierowM zy bwten <taa^ cnrng. DM taan viante j nüveriiedten, maar datl een K~nrhmpirvL«i¥ïliM^ «wg bewMen wnatak bescherming noo alg«n dooygavoerd wordt, <M ten van producten y* j worden, omnnea <tf i voonwaarden, of zette bekomen zijn. Wy beta kleurstoffen en ander* rijvenheid noodgedmrarii betrokken mo«t. Ducd kteedrel wat dminter. 1 den met de illusie. taalt. Over een en ander M Londen wel iete nu Naets belet den gealliei de Duitsche gealÜaeK vóór-Mieeakloomst te h< eerst nog eens amp Overigen», in Duitec kennen gegeven, niet jlen gaan, wanneer d* rijs definitief rijn, De» weering haar hoUdu vaststellen, de uitnood! densöhe conferentie i* ngrige week anngéirpra ONOVERTROFFEN voor Corduroy en andere Kindermanteltjes dat overkómen. Nopens de schadevergoeding zei de eer ste minister, dat Duitechland aedelijk ver- iptkcht was tot betalen van de schade, die ihet moedwillig aangericht heeft, maar men kan van een schuldenaar niet halen, wat <liy met bezit. Echter, aan Duitechland mocht niet vergund worden ie betelen, op een wijze, welke onrechtvaaidig riin sou jegens het land, dat de betaling ontvangt, ib.v. door de levermg van goedkoope goe deren. Wat het wisselkioersvnaagstuk: betreft, wie es de eenste minister er op. dat Duitsch* lands tydeuyk bankroet voor de deskundi gen een alle beschry wig te boven gaande moeiayJheul opüeverde, zooilra zun waren over zyn grenzen kwamen. Met al deze moeiiuioheden voor oogen, hadiden de geallieerden de vorige week xe- kere besluiten genomen en de rekening in- gediend. Deze rekening was berekend op een bloeiend Duitecnland. Een niet bloeiend iDuitschband zou met kunnen betalën. Kwam het tot bloei, dan kan het dat wri en zou het dlat ook moeten. Alls het Duiitsche volk, zoo ging de eer ste minister voort, zyn gedachten maar eens van den oorlog aflwiendde en op den zou het spoedig weer tot arresteei maldt: Goldenberg, Bralcofwita.i, Jeifa en Lissits- jnits zyn wederom op vrije voeten gesteld. Vier anderen riin echter in vooriootpigp liechtenas gehouden. Tegen hen «al rechts ingang worden venteend, tor zake van overtreding der .amreriaten-wet” van 28 Juld 1894 en wegens aanslag tegen die vei- ligjheüd van den staat. Vijf andere verdach ten zyn als ongewemrihte vreemdielingep over de grenzen gM«t. Ten slotte zün te Nltce, naar men weet, teveneenis drie leden gearresteerd. nJ. Albremowitsj, Zelma Bertin en Anna Gruntalatt. Uit de gevonden papieren is thans afdoende gebleken, dat de laateten in geregelde veatónding stonden met een iiïbematioale •^JommuiMsten-organisatie. Inmiddels heeft ide politie nog huteeoe- king gedaan by een zeker echtpaar Kheim. Uit de ten rijnen huize gevonden papieren ic thans gebleken, dat deze Kheim in voortdurend contact was met Berlijn, waar hü ook dezer dagen een onderhoud zou hébben met eenige vertegenwoordigers van het internationaal communistisch bu reau. Tevens bekende hii bü riin arresta tie. twee maal te Londen te rijn geweest. Men vond bij hem een vijftal envelop pen, waarin rapporten waren geborgen over den toestand der communistische be weging in Frankrijk en Engeland sedert het congres te Tours. Deo» rapporten zou hü meenemen naar Berlijn. Eindelijk heeft de justitie nog e*n aan tal gelden opgevordeni, welke bü veerschil lende banken op naam der verdachten wa ren gedeponeerd. Grefftrelhee. oud-secretaris van C. G. T. en Dunom, secretarisgeneraal van de ..Hu- manité” riin ter beschikking van de justi tie gesteld, in verband met het feit dlat Nu reeds tweespalt. Rede van Lloyd George. Rekening is gehouden met een „bloeiend” Duitschland. De rechten op den Duitschen uitvoer een nadeel voor de geallieerden. Arrestatie van communisten in Frank rijk. Rede van den Hongaarschen minister Gratz. ONS OVERZICHT. met name wat betreft de inrichtingen vyor het maken van kanonnen, b'rankrülk. dat vreesriyik is goteteterd, heeft het recht te eiachen, dat het soodeta niet meer tam BINNENLAND. De Fusieplannen. Zooals na de gehouden vergaderingen op 15 Januari jongstleden 1» medege deeld, zyn zoowel ter vergadering van de Liberale Unie, als van den Bond van Vrije en van den Economischen Bond, it ontworpen fusie-program is be- >g verschillende wenschen ken- akt met betrekking tot enkele, voorkomende puntert. Deze wen- zouden dan nog nader onder het oog m gezien. Naar de „Tél." thans ver- t heeft dezer dagen een verandering •had van de gedelegeerden dor be- partijen, die van den beginne af .■••«kingen hebben gevoerd, waarop een en ander nader is besproken. Is het blad wel ingelicht, dan is op deze vergadering volledige overeenstemming.ten aanzien van de verschillende programpun ten bereikt. verband hiermede zullen effende partyen het defii gram te behandelen krijgen, ten einde de eindbeslissing te kunnen nemen. rij teder een chique voor tienduizend francs van Abramowitsi hebben ontvangen voor bolsjewistische propaganda in Frank rijk. Zy worden beschuldigd yan samen zwering tegen de bdnnenlandsche veilig heid van den staat. Greffuedihes is voor- toopdg op vrye voeten gelaten: Dunois is in hechtenis genomen. De Hongaarsche minister van Buiten- landsche Zaken Grata heeft in dte Natio nale Vengadering een rede gehouden, waarin hy oa. zeide: Hongarije hoopt, dat liet zich door de groote offers van den vrede van Trianon de welwillendheid heeft verzekerd van de westelü'.ke mogendheden ten dat de Entente zal inzien, dat de on dersteuning van het wetiteiük streven van Hongarije ook in 't belang is van den .Europeeschen vrede. Ook werd groot ge wicht gehecht aan de vriendschappelijke betrekkingen met Italië: de minister hoopt dat de tegen Hongarye gekeerde spits van het Rapallo-verdrag een incident van voor- hygaandeti aard zal blijken. Hongarije is wel geneigd om met de Tsjechen te ondorthandelen over economi sche vraagstukken, maar de eerste voor waarden om het eens te worden, is een loyale en coneiiiante opvatting van het Vredesverdrag door de Tsjechen en een eerbiediging dér rechten van de minder heden. De minister besprak daarop uitvoerig het optreden der Zuid^Slavische regeering itn Pees en Baranva. hetwelk bij een hoon voor het volkenrecht en de politieke mo raal noemt, waartegen hii een beroep doet op de Europeesche openbare meenang. De Hongaarsche regeering zal niet rusten, voordat Zuid-Slavië de onrechtmatig be zette gebieden zal hebben ontruimd. Het róet aan te nemen, dat de Zuid-Slavische regeering den Trianon-vrede. waaraan zii zoo groote voordeelen heeft te danken, met geweld zal schenden. Eindelijk las de minister een nota der Hongaarsche regeering voor aan de am- hassadteursconferentie betreffende de kwee- tóe. van West-Hongariie. evenals het daar- de Ruth koel, ^k denk niet, dat het iemand jete zal kunnen schelen.” zy hoorde zyn antwoord niet, want eens klaps vtel het haar in, dat ,J. H.", Jane Hathaway kon bsteekenen. Zy stonden daar een poosje in het sche merlicht en keken naar de wisselende kleu ren aan die horizon, toen er een flauw lichtschijnsel van de rots af op het water viel. Ruth deed! eenige schreden naar ach teren. zoodat zy kon zien, dat Hepsey de lamp voor het raam m de zolderkamer had reset. „Het wordt tyd om heen te gaan”, zei zy. daar wjj den weg terug moeten nemen Waartangs wy gekomen zijn.” Zy gingen naar den anderen kant van den heuvel en gingen door het bosch te rug. Het was schemerdonker en zü liepen snél tot zijn aan de plek kwamen waar de boomstam over het pad lag- „VSw goede kennis is dus niet half wü*”. zei bj, terwijl hy beproefde haar over den boomstam te helpen. Zich wat van hem afwendende, zeide zy: ,/?at hangt er van af wie u bedoelt, u bent niet heel duidelijk.” „Wy hebben vergeten den doek nat te maken, is bet niet?” Mi hij. ,A wil de toespeling graag ^anvaanlen, indoen ik uw vriend mag zijn.” „Dat is wei vriendelyk van u", zei ze beleeft! Het pad werd breeder en hy liep naast haar voort. „Heeft u wel opgemerkt, juffrouw Thor ne, dat wij telkens, als wij deze schijnbaar onschuldige barrière naderen, verschil van meening hebben. Ik geloof, dat wy beter does uit de buurt dbamm te bljjv*n» vindt Do KdiadriooMtaUing und kein Ende. In Parijs staat men er mee op en gaat er mee naar bed, in Berlijn dito dito én in Londen is het al niet veel anders gesteld. Men redeneert, discussieert en is het al lergeweldigst oneens met elkaar, wiant de overeenstemming die Frankrijk en Enge land zoo ft heette, hadden bereikt, was mete dan sdhyn. Er is een ernstig mee- mngavereclül: In Frankirink beschouwt men de cyiers in de overeenkomst van Parijs ten aanzien van de veggoeduig genoemd, als een minimum, doch men vreest, en met recht, dat Lloyd George ze mum beschouwt en dlat de_r in zullen slagen dit maximum bü de be- spreiónigen te Londen te verlagen. Ook de kolenclausule leidt tot een misverstand. Die van Bpa liep op 81 Januari af. Te Pa rijs werden nieuwe ontworpen. Men meen de, daat Lloyd George in die belangryk* vfciranderung toestemde. Achteraf heeft hii gezegd, dlat de Londensche conferentie op 28 dezer daarover moet besüuasen. Men denkt daarbij aan den invloed, der Britache mynedgenaars. Men ia ook boos dat Duitschland onverbloemd is meegedeeld, wat dit land bü met-nalooming miner ver plichtingen te wachten staat. Dit alles maakt dat het overgroote deel der open bare meemng Briand steunt tegenover Tandfieü. Na zyn laatste redevoering in antwoord op de interpellatie, had Briand trouwens het pleit al gewonnen. Lloyd George heeft .nu ook een verkla ring afgelegd, betreffende de Parijsche conferentie, niet in ft Lagerhuis, doch hü 'heeft in afwijking van de gewoonte de ge legenheid om rich van zyn plicht te kwü- ten, aangegrepen, toen hii het eerebur- gerschap van Birmingham aanvaardde, 'waarbij hy toch ft woord moest voeren. De oude Duitsche staatslieden zouden moe deloos geworden zün ondier de taak de machtigste militaire instelling die de we reld ooit gekend heeft, .terug te brengen tot een leger van 100.000 man en het re gelen van de schadevergoeding, die Duttsch- land moet betalen. De geallieerden waren in den loop van één week tot een gemeen schappelijke regeling gekomen. De han del zou niet weer tot bloei komen, voordat de geregelde toestanden in midden-Euro pa weeigekeerd waren. Niet de teekemng van het vredsverdrag alleen was van be- langj, maar ook het herstel van den geest van den vrerfje, het herstel van de goede buurschap onder de volken. De eerste voor waarde hiervoor was gelegen in de eer biediging der vredesverdragen. Een met voeten getreden verdrag beteekende een steeds dreigenden oorlog. Met name twee voorwaarden moesten door Duitschland in acht genomen wordten. Ln de eerste plaats de ontwapening. Sinds den wapenstilstand heeft Duitschland1 in dien zin groote vor deringen gemaakt door de inlevering van groote hoeveelheden wapens, maar het heeft nog altijd teveel oorlogstuig en te veel geoefende mannen onder de wanenen in ongeregelde formaties. De Duitsche re solutie was hiervoor een verontschuldi ging geweest en daarom kon hij (Lloyd George) er wat van door de vingers zien, maar de geallieerden hadden niettemin be sloten, dat Duitschland het verdrag van Versailles moest nakomen, met name wat betreft de inrichtingen voor het nakomen

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1