rond.
H
ra
No. 14547
Maandag 14 Februari '1921,
59e Jaargang
1
IhM
pper,
FEUILLETON.
DEIP/ER S XEEPMUVkMROIhGlM
Zoon.
den.
Lavendel en Oude Kant
exx^ud.rtrextexxtie'bleLd. -voox G-oxxcLeu exx Oxn.stxe2s.exx.
De wesclx alweer opgejslayen? Dan geeFik ze
niet meer oen den bleekerTKi ’i,*; wasschen met
öunlightzëëp
Haaaman| Weinig kosten.
PI nifl Weinig moeite.
R Weinig slijtage. Rir*^**1
Konstantinopel en Angora.
F 21)
'den la bij
BE HALTE ZON- EN FEESTDAGEN.
1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.50.
IUIT”.
I
Redactie: Telef. Interc. 545.
AdministratieTelef. Interc.
I
inter-Ialamittache veste
7
cs>
ïentheim dan niet
952 94
tie week.
LS.
(Wordt vervoked.)
IJL"-, .1. 1
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Gewone advertentiin en ingesondan mededeelingen b(j contract tot aeer gerede
neerd* prig». Groet» letter» en randen worden berekend naar plaatsruimte.
eren:
nde letters invul
lend spreekwoord
genomen de belangen entente tegen
over de Natiooaltoton
ben ach, naar SteflaoflHHHBWi
verneemt toegetroat tot een nieuw offen-
béhartigen, heb-
a»t Konstantinopel
•lef. Zü styn needs o* verlamningnactie
begonnen.
I door lysol.
577 40
Near het Engelsch van MYRTLE REED.
Geautoriseerde vertaling van
I. P. WESSELINK—<v. rossum.
(Nadruk verboden.)
gmiddag IS uur.
wen:
it de letters in de
rd vormen al» die
en naar beneden,
is iets waar alle
onlijk op verheu-
i Pi boekeen
verbonden xijn.
935 50
)e jaar naar toe?
taande letters de
n, dat zoowel in
leven?
elde woord.
i van een wereld
deel.
igan.
overweldigend
ich, door jaren
(iOlDSCHE COURANT.
VERSCHUNT DAGELIJKS
rich niet recht op zyn gemak en stond
op het punt nog iets te zeggen, teem de
dwpe basstem van Joe weeridonk:
„Goede dag!”
„Ook goeden dag”, klonk H«psey% boo
gie stem uit den tuin.
,»Heb je iets noodig vandaag?”
Er volgde een korte stilte, (Mar riep Joe
weer:
„Hepsey!”
„Wat is er?"
„Kom hier”, riep Joe, „ik moet roet je
praten."
..Zeg hst maar vanwaar je staat”, gilde
Hepsey terug. 1
„Waar zyh je gasten?”
„Zeg eens zyn zy verloofd?”
Hepsey liet haar werk in den tuin in
den steek en kwam naar de voorajjde van
het huis gekropen.
„Zij gaan samen wandelen en zitten
'heel veel samen, maar ik kan er niet adh-
ter komen of zij het samen eens zün. De
manieren van stadsmenschen xün zoo an
ders dan die onze."
Een donkere blo» bedékte Ruth’s gelaat
en haar handen bewogen zich zenuwach
tig. Winfield zou graag wat gezegd heb
ben, maar hy wist niets te bedenken. De
toestand was benauwd.
Joe zette zyn paarden aan. „Vooruit”,
zei hij. „Ik zde je later wel, Hepzey."
Ruth hield haar adem in, totdat hij hen
voorbij was. Toen was haar zelfbeheer-
sching. voorbij en snikte zü van «nart en
schaamte.
Winfield stopte zijn zakdoek in haar
koude handen, daar hij niot wtet wat te
doen.
„Huil niet”, «ri hü, airtrf ook hjj ge-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hooger.
gemeen interesseert men zich levendiger -
voor de financieele vraagstukken.
Volgens sommige berichten zou de Duit
se he delegate een schadevergoeding van
7500 nul!roen p. st. of 150 milliard marken
zonder interest aanbieden, maar de Ert
gelsche pers gelooft niet, dat het teg«?-
vooretel, waarvan de Duxtache Mailen
spreken betreffende het aanbod van een
schadevergoeding van 7600 milüoon over
dertig jaar, in ernst door de Duitse her»
te Londen ter sprake gebracht kan wor -
(Hen. Het bedrag is iets meer dan de drift
van hetgeen de Geallieerden eischen.
Verschillende uitlatingen van békende
Duitechers vestigen den indruk, dat de
verspreiders van bedoelde berichten het
niet zoover inis hebben.
Prof. Schikking berekent in het Berli
ner Tagöblatt, dat by een betaling van zee
milliard gioudmark per jaar aan de En-
Tengevolge van de rumoerige vergade
ring van den Beierechen Landdag, waarin
hot tot een tamelijk heftige discussie
kwam tusschen de onafhankelijke socialis
ten en de regeering over de békende in
terpellatie van eerstgenoemden, heeft deze
partij, maar de Freüheü uit München ver
neemt, besloten tot een oproep, waarin zij
de regeering een scherpen strijd aankon
digt en op aansluiting van de geheele ar-
beiderabenroikipg van Duitachland aan
dringt, om het de Beierache regeering ón
mogelijk te maken in den tegenwoordigen
toestand de eenig anogelyke politiek, wel
ke het ryk volgen wil, te hinderen.
De mimsterraaxt hqeft zijnerzijds beslo
ten te gelegener tjjd zich over den alge-
meenen toestand ujj te spreken.
De hftlge bélangptelding voor de ontwu-
peningskwestiie beperkt zich tot Beieren
en de ooetelyke grensgebieden. Over al-
tegen een boomwortel en voegde er in de
(bitterste zdfbeochulddging aan toe: ,Jk
ben een lomperd!”
„Nieen”, antwoordde Ruth met lieftal
lige verlegenheid, „u bent heel aardig. Nu
zullen wjj de courant weer gaan lezen.”
Iftj wendde een looortsachtige belang-
ateMing voor in de markrtUberichton, maar
zijn gedachten dwaalden af, zeker had er
niete ergere kunnen gebeuren. Het leek
hem, alsof een bloemknop, die hij langen
tijd met een groot verlangen had gade
geslagen, plotseling door een ruwe hand
wm opengerukt. Toen hij den «reten keer
de oogen van Ruth met de toppen zijner
vingers aanraakte, had hij gebeefd ais een
schooljongen en hij vroeg ziel} af, of sjj
dit gemerkt zou hebben.
Indien zij het wist. Liet zü het niét mer
ken. Haar wangen gloeiden nog, maar
haar neergeslagen oogleden waren rose en
haar stem had den helderen klank verlo
ren, maar zij las snel zonder opmerking
achtereen door, totdat de voorraad nieuws
berichten uitgeput was. Toen begon zij
met de advertenties, bevreesd voor het
einde van haar taak en vergeefs naar
meer couranten verlangend. Haar hart was
met «n gevoed van weelde vervuld, dat
zij niet onder woorden durfde brengen.
het genoog," zei hij op eens, .ik
■tel er hoegenaamd geen belang in hoe
men zomerhandschoenen moet schoonma
ken. Ik had u iets wnHen zeggen, toen ik
straks kwam ik moet nu wég.”
Rutbti hart klopte onrutMg. Ju,” ant-
woortbde ^j, terwyï xjj haar eigen rtetn
neet harkende.
Jk r* voor een wéék weg, ik moet mijn
oogarts opzoeken en eenige andere dingen
regdeh; ik zal weer gauw terug zijn.”
Advartentito kunnen worden ingezonden door tUMchenkomst van aollade Boekhan
delaren, Advortantiobureaax en oom Agenten.
het is in Brussel
in Rotterdam, de
■ooter. Rotterdam
rpen, doordat het
n. handelsstal! is.
tad, al is er na-
ndel. Mjjn harte-
,’e versje, je zult
iige vérsje. Mis
in de krant gezet.
Twee broeders mogen in huis met el-[
kaar vechten, daarbuiten zuilen ze naar ’tj
zwaard grijpen om elkaar te verdedigen,
zegt een Jiapamsch spreekwoord en vrij
overgezet in *t Nederlandsch en wat ruim
opgevat, kan men zeggen, dat twee par-’
tijen kunnen kibbelen zooveel als ze wil
len, wanneer die nood aan den man komt,
verdedigen ze elkaar’s belangen, wanneer
daarmee haar eigen belangen tevens zitfn
gediend). Een merkwaardig staaltje daar
van doet zich op ’t oogenblik in ’t Oosten
voor. Men weet, hoe de regeeringen te
Konstantinopei en te Angora met elkaar
overhoop liggen. Te Konstantinopel zetelt1
do Sultan, volgens begrippen van. den bui
tenstaander en ook volgens diens eigen
meening vertegenwoordigt hjj dus hèt
Turksche bewundi. „Nee”, zei Kemal Pasja, i
het hoofd der Nationalisten: de regeering
is te Angora gezeteld. Je mag wel in Kon-
stantinopel blijven, mats je het regelen der
politieke aangelegenheden maar aan mij
overlaat." De Sultan zond dlaarop een va
derlijke vermaning naar den dlwalenden
acon en wees hem er op, dat de entente
wel een uitnoodiging naar Angora had ge
bonden voor de Londensche conferentie,
welke echter niet insloot dat dinar twee
Turksche delegaties zouden worden ont-1
vangen. Het benoemen Van afgevaardig
den moest dus maar aan de Porte worden
ovengelaten. Het lag nu in de lijn, dat een
felle ruzie zou volgen, over Turküe’s ver
tegenwoordiging te Londen, niets is echter
minder waar. Beide partijen hebben al heel
gauw ingezien, dat alleen met eendrach
tige samenwerking iets te bereiken is bij
den gemeenschappelijke»! tegenstander, de
entente, zoodiat Kemal Pasja en die Sultan
overeenkwamen dat hun respectieve af
vaardigingen zich te Londen zouden ver-
eenngen tot één delegatie. Aangezaen deze
vereeniging niets zou beteekenen wanneer
de leden niet hetzelfde doel nastreefden,
is ook een overeenkomst getroffen inzake
de te stellen eischen. Te Londen heeft
men vernomen, dat het ontwerp, ’t welk
tot grondslag zal dienen voor de bespre
kingen aldaar en dat de Turksche dele
gatie aan de geallieerden zal voorleggen,
de volgende punten omvat:
le. handhaving van de Ottomaansche
«ouvereiniteit in dte Dardanéllen en Kon-
Hotzedftte VANchljinMi samenwerking
üi gemeenschappelijk gtemar hebben we,
vroeger ia hierop Seeds geweien, in
Ihiitechland WMigenomen, waar Beieren,
hoewel tégen z’n rin, |ich gebukt heeft
ivoor dé wenschen de Rijksregeering om
de edschén der entente betreffende de ont-
wapening in te willigen. Zoo althans lui
den de voorfloopige berichten. Het ant
woord dht München op de krachtige aan
maning uit Berlijn gegeven heeft, d» of
ficieel nog niet bekend, en vermoedalijk
zulten -we ook niét in z’n geheel te hooren
(krijgen. Gisteren werd het Duatschland’s
hoofdistad verwacht, doch de Beiensche re
geering heeft dén wenodk geuit, dat het
él» vertrouwélijk aal Wteden beschouwd.
Redenen van buitenlandschen poiitieken
aard hébben de Beiereche regeering ge
dwongen aldus te handelen, maar het Ber
liner Tageblatt vermoedt, dat ook bdnnen -
tanifeche politieke redenen hier een rol
spelen. Volgens de Munchener Aaigsburger
Zeitung zou minister-president von Kahr
op de conferentie der minister-presidenten
te Berlijn gewezen hebben op de onmoge
lijkheid voor Beieren, tot de ontwapening
der iburgerwnciht over te gaan, daar deze
absoluut nootzakelijk voor de bescherming
van het land zijn. Hij herinnerde aan de
politieke samenstelling van Beieren, dat
uit ontelbare dorpen en gehuchten bestaat
en waar de misdaden op het platte land
steeds talrijker worden. De politie is veel
te zwak om er tegen in te gaan en déarom
is de zelftentediigingsonganisatie van de
bevolking onmisbaar. Von Kahr zou kalm
en zake!ijk hebben gesproken. De sociaal
democratische minister-president protes
teerde tegen zijn woorden. Het was bo
vendien voornamelijk ook de kaneelier
Fehrenbach, dde tegen de opvatting van
den Beterschen mimaterpreeident sprak.
Ikwetet was, „Rwth, lieve, huil niet zoo!”
Ben nieuw gevoél van teederheid deed
hem bijna vergieten wat hij vroeger over-
peinsd had. De minuten, die volgden, sche
nen uren, toen hief Ruth eónctekjk haar
hoofd op en beproefde te glimlachen. „U
vindt mij z»ker heel kinderachtig", aaide
zÜ, terwijl zij haar betraand gelaat weer
verborg.
„Neen", art hij kortaf. Daarna legde hij
met een gevoel alsof er ecm prop in zijn
keel zat, zijn hand op haar schouder.
„Doe dat niet", zei zij snikkend, terwijl
ajj zich van hem afwendde dat wta-t
wet zü zeiden was ai erg genoeg."
De laatate woorden eindigden in een
snik en geheel temeergesiagen begon hij
op en neer te loopen.
Eenakter viel hem tete in. Jk kom
dadelijk terug”, zaï hij.
Toen hü terugkwam, had hij een blik
ken bak in de hand, gevuld, met frisch
water. Jbual niet meer”, smeekte hij zacht.
Jk zal uw geacht betten."
Ruth leunde achterover tegen den boom
en hij knielde naast haar. ,D. dat doet me
goedT, zet dankbaar, toen zij zijn zak
doek en zijn koele hand op haar branden
de oogen voelde. Na korten tjjd was zij
weer lening ofschoon haar bont oog hef
tig op en neer ging.
„Amn, Uefa vrouwtje”, xri hü teedar,
,Je bent zoo xenuwachtig ala het maar
laan. Trek bet je met zoo aan. Denk maar,
dat het iemand wat, dre het met was.”
JMe niet wM wm?” vraag Ru*
«huldig. WtafiaU Meurtte tot aan de wor-
tela van Mjn lumr ta wierp dan biiktan
bak ver vw aich. Wat wat zei
den-, atemaide hü. niat wetend wat.Mj
M O, w Hü «hopte nnnod
papier.
we op school
noodig hebben.
lielid.
al.
zetsel.
:er.
een korrel?
muis?
snipper
pluis
lezen:
m
De regeeringen van den Sultan en Kemal Pasja werken samen. H< ge*
meenschappelijke ontwerp. Engebnd’s Oostersch program. Beleren
en de rjjksregeering. De houding der sociaaldemocraten. Bekende
Duitechers over de financieele eischen. Hoeveel belasting betaald
wordt. Interview met ex-keizer Wilhelm. De Sinn Fetners aan *t
werk? Smyts’ overwinning.
ONS OVERZICHT.
stantiuopel2e. Turtclj® «al de intingeal-
lieerde controle aanvaarden over de Dar-
dtenellen, om het open water te waarbor
gen, op vKrorwaanie, dat Amerika verte-
genwKrord'igd wordt in de eommiasie van
controle als wiaartxng tegen Brit»di Im
perialisme; 3e. de Ottomaansche aouvertl-
niteit over Ktein-Azië, Smyrna, Oerfa en
Aintab, welke laatste plaats na een beleg
van 11 maanden zich Donderdag aan de
Franschen heeft overgegeven; 4e. terug
gave van het grootste died van Thracië
aan Turfcye, met inbegrip van Adrianopel,
doch uitgezonderd' dte Bulgaarsche haven
aan den Egeïsche Zee; 5e. volledige waar
borgen voor de Turksche mjndeitiedeii;
itergelijke waarborgen zjjn vaetgelegri in
alle vredesverdragen, behalve in het Turk
sche; 6e. financieele hulp van de zijde der
Geallieerden, om de Turksche regeering
te reorganiseeren.
Op de a.s. conferentie te Londen, die
vandaag over acht dagen begint, aal de
geheele politiek in ’t Oosten besproken
.worden. Brittannië speelt thans open kaart
en heeft verklaard wat het nastreeft. In
een nota, wellke niet aan dé pers is ver
strekt, maar die in officiaéle kringen
groote beroering heeft teweeggebracht,
heeft, naar het Hollandsch Nieuwsbureau
verneemt, Lloyd Geoige medegedeeld, dat
Groot-Brittannië besloten heeft onmiddel-
Ujk het mandaat over Meeopotamië op te
geven en een volksstemming te laten hou
den, waarbij aan de Arabische bevolking
zal worden toegestaan te stemmen voor
volkomen oiuifhankelij'kheid met Emir Fei-
eoel als keizer.
De groote beteekenis van dit bericht ligt
niet alleen in het feit, dat Feisod een der
bitterste vyanden van Frankrijk is en on
getwijfeld zün uiterste best aal doen om
een eind te maken aan de Fransche bezet
ting in Syrië, maar ook in het feit, dat
Feisoed geikozen werd tot „militairen lei
der van den Islam” op het congres dat op
15 Januari te Sitvas gehouden is. Op diit
congres waren vertegenwoordigers aanwe
zig van de belydiers van den Islam over
de gdheele wereJdi, Turken, Indiër», inwo
ners van Afganistan en Koerden. Da>ar
Fedsoel niet aanwezig was, is aan zyn
broeder Eimir Aibdoellah de opdracht ge-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, mat Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per’ week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 8.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureae: Markt 11, GO EDA,
bjj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezargfcrlng
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentittn in het Zaterdagnunmer M
byslag op den prijs.
Nadat zjj haar brieven had doorgelezen,
begon zij voor te lezen, maar onrustig en
haastig, hetgeen Winfield niet ontging.
„Hier staat iets over een man, wien een
stukje been uit zyn schedel werd geno
men”, zeide zy, „zal ik het voorlezen? Hy
Bchy'nt in letteriyken zin iet» gehad te heb-
I ben, wat hem drukt.”
I ;,U bent vanmorgen schitterend", ant-
woortkte Winfield ernstig, waarop zy ze-
nuwachtiig begon te lachen.
„Wat scheelt u?” vroeg hü, „u schünt
zelf niet te zyn.”
«Het is niet aardig van u dat te zeggen,
na uw vorige opmerking."
Genatel van wielen werd op den weg
gehooid en daar hem een afleiding wel-
fa>m was, stond Winfield op om te zien
wat het was. „Joe komt daar aan; heeft
u iets uit het dorp noodög?"
„Neen", antwoordde zü mat, ,Jk heb
niets noodig nergens.”
„U bent een buitengewoon meisje”, zei
hij. Jk zou u aanraden, uw portret te la
ten maken. De couranten zouden het graag
hebben: „Het portret van de eenige vrouw
die niets veriangt." Dat zou in tien mi
nuten een extra oplage noodig maken.”
Ruth keek een oogenblik naar hem en
I iwendde toen baar blikken af. Hjj voelde
„Ik zal u missen", zei ay om iota te
zeggen. Toen begreep zy da| hy weg gmg
om haar van het -beklemmende van zyn
gezelschap te bevrydea, en i&gmde hem
in stilte er voor.
„Wanneer vertrekt u?” vroeg zy-
„Vanm.d<kag, ik verlang er mets naar,
maar het is beter dat ik het maar dade-
lyk doe; kan ik rota voor u in de ated
doen?”
,^leen, dank u, mya behoeften zijn maar
weinig en op het oogenblik heb ik ncetr
noodig."
„Ik dacht fiat vrouwen altüd stukken
stof hadden, waarby oanMddallyk iets pw-
send» gezocht moest worden."
„Daar heeft u aakar wvl een» rota grap
pigs over geschreven, ia het ntet?" vroeg
Ruth.
„Zoo is het, juffrouw Tborne, en ik tér*
wacht, dat ik het nog eens aal moeten
doen.”
Na een poosje waren ay waar mot al-
\aar op dreef, maar toch was allea an
ders, want beiden voelden zy. dat teto hen.
belemmerde.
Hü liep met haar terug naar bet hun
en voor den twaecten keer dien dag kwam
Hep«y naar buiten om de veranda te
vagen.
„Ad«u, juffrouw Thome,” Mi hij.
•Adieu, mynüeer Wmfteld.”
Dat was alles, maar Ruth keek hem aan
met een onuitgesproken vraag in haar
oogen en hy kee--. haar recht m da oogen,
zonder een oogenblik zjn blik af te wen
den. Zü wirt, dut heel spoedig aou
terugkeeren an zy begreep zü» antwoord.
Baron: MARKI U. GOWDA.
L3!!L-
geven aan Feieod hM aanbod van Enge
land over te brengen.
Er wordt gefluisterd, dat Engeland
eenige tegenprestatie van FetaoH verwach
ten zou, namélük, dat Hü zijn invloed als
lieder van den Islam gal aanwenden om
de Aonabteren aan de ti^de van Engeland
te brengen, waardoor een scheuring in den
Islam sou werdén teweeggebracht en de
L L opnieuw het hoofd
sou opstoken. Dft aou foor Engeland een
steunpunt kunnen sfJh om in Anë met
succes te kunnen heeaaihen.
De Grieken, dde eeritfb op zich hebben
houd,
nt
