GOUDA
w
I
No. 14585
59e Jaargang.
3
loff-
i om
Maandag 7
1921.
1914
De beslissende dag.
1G,
sfnon 118.
•ij
I
FEUILLETON.
j-polis.
Lavendel en Oude Kant.
LEN
EN.
Bonm.-S
vöqx GFoxtd.su szx Qancxistx®lc.exx-
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
2>Ti®tZ"\xrs-exx u^cL*v-@x,téxx^ï@'
VERSCBUNT DAGELIJKS
stx-ws-bxx u^<d.TO-@xtexx^ï@Bieucx voox GFo-ctd.su •ïiOsxistxe
ras
';.jn
30
110 gram.
dolaren, Adve
T
Redactie: Telef. Interc. 545.
Administratie: Telef. InÜrc. 82.
I
52
rui
in
iH
NB,
ber
gen.
hit
aanden.
fftl
of
de«
bea
>rA
|en.
Wilson’s
te volgen.
heel
zijdt
den
echter
voorstellen
moet
3
39)
AintJie,
u breekt mijn
(Wordt vervolmt)
Mies leert
rekenin-
m maken
hooi
KT 69.
wt-
hrn
de en&
‘orrespon-
LANSCH,
5CHOON-
bouwtte
r te
op
Bepraat
weer dprtit
«een f'-
reeds L
deskundin
Sevdoux.
heer
va&.lFehrett
tuiWhen de
onveran
Ide enact
kg V an d
kiens in
Naar het Engelsch van MYRTLE REED.
Geautoriseerde vertaling van
I. P. WESSEUNK-v. rossum.
(Nadruk verboden.)
i
raait voor een ander
in Rusland heeft
Duitschland zeker
In gros.
Ihiillio
Nbiedei
jterml
liCen e
Mwbj
El
doch
1 gaan indie-
s nota, zooals
i. zal zijn. In
de Panische
zouden worden geteekend
legen
u de
'der En-
opge-
Pruwen. ten einde hun al-
rat tkutochluri In kwrten
jied ran wwtf^onbou»’ heeft
HeenoR witet hoe hjj aiih
Mijeea^n. went, dit fa’
^n>sahted. Öyerienlher-
ook de^onafhaifcelii-
hert standpunt «taart. 1
Harije. 1 Trrr-
hp«iB i
al van
«ane zomers verspreidden zach. Het wtil
was overgegaan tot een ivoor-achtige tint
Toen Ruth binnenkwam, met een van de
nachtjaponnen over haar arm, kwam er
een Lichte Hos op de wangen van juffrouw
Aanaüe.
„Heb jeheb je deze gevonden?" vroeg
zy.
„Ja”, antwoordde Ruth, Jk dacht dat
u ze graag zoudt willen dragen.”
De kleur verdween van juffrouw Ain.-,
lie’s gelaat en het duurde eenigen tijd,
vooiplajt ze weer sprak.
willeb je... heb je ook de andere gorvon
den. die met Venetiaansche kant?”
.Ja, juffrouw Ainaltie, wilt u dde hebben,
die is heel mooi.”
„Neen”, zei zy, „nu niet, maar ik dacht,
dat ik die graag zou dragen later
bugryp je mü?"
Een schaduw gleed over Ruth’s gdaat
en haar lippen klemde zij op elkaar.
„Wees niet bedroefd’’, zei juffrouw
Ainslie zacht.
„O, juffrouw
hart”
„Ruhh”, zei juffrouw Ainslie zacht.
..Ruth, lieve, huil niet, ik aal er niet meet
over spreken, maar ik wilde je ddt zeggen
Ruth gaf haar pen 1tus en ging heen, ze
was niet in staan op dat oogeniblik meer
te verdragen. Zij ging in de hal zitten, otn
bij de hand te zyn. als w haar noodig
mocht hebben. Juffrouw Ainslie zuchtt
en begon toen een slaapliedje te nmiriën
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 aaat, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.20, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 8.4Ö.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Burbau: Markt JL GOUDA, j
bö onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot dga besorgkring)jM
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gbuda en den bezorgkring: 4F
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 Jk
bijslag op den prijs. WJ
•telde'vi
der dat
vWsrtel
4-
wï<
dat ld
;bel<
wbë|
ten. r
1267 80
I
{SUSSEN.
ARKT Jl, GOWDA.
nen. Waar
uit <tg' U-GJtr
indruk gekrikte
R en dr. Sgnona
ilng bestaat i
buitenlandsche zaki^i
dat de conferentie
-Hi--r "TO "to* bijeenbrengen
van taatertaid \vyor rede, wélke Simons
Maandag zrtl houden1) en waarin hii Uovd
George aal beantwxxxèden. Tevens bliükt uit
de ivertroUweliilke telegrammen, diie het
ministerie vah buiUdlandsclu- zaken heeft
ontvangen, dat de vage combinaties over
het standpunt, dat Duitachland naar het
heet, inneemt en een reeks van interviews
met leden van de Duitsche delegatie, wel
ke de Engtaache couranten opedjiww ge
maakt hebban, voor het grootste gedeelte
Verzonnen zijn. De toestand, aooals dae on
jtsoho delegatie
ondubbelzinnig.
litaehe dedegmtae
X Paniecthe die-
bTm* ran i
W ruin
öaar het opnic
tem mnd
eigen kersenbloesems.
De kleine man., dae de vaas heeft #e-
maakt} ‘droeg een blauwe tuniek en had
geen galagewaad, daar hij airm was. Hü
had de dochter van een edelman lief en
zij had oo(k hem lief, maar geen van bed
den dorst het zeggen. Daarom zat hij voor
zijn huis en werkte aan deze vaas. Hü
maakte van klei eeji model en bewerkte
het met zdjn vangers, totdat het volmaakt
was. Daarna werd er een zilveren vaas
van gegoten en daarop maakte hy zorg
vuldig een teekening van koperdraad. Toen
hy er voödaan over was, vulde hy de tee-
kening op met émail van prachtige kleu
ren en maakte zelfs de vlekken op de vlin
ders gelijk aan die, welke hy op de vel
den had gezien. Om de teekemng heen,
bedekte hy de vaas met donker email, zoo
dot de heldere kleuren beter uitkwamen.
Terwyl hy werkte kwam het jonge meis
je. dat hij liefhad, nu en dan voorbij en
sloeg hem eenige oogenlhlikken gade en
dan deed hy een heel klein stukje goud in
de vaas. Hy bracht een bloem in de tee-
kening aan, gelijk aan die, welke zy in
haar haren droeg, en daarna een andere,
gelyk aan die welke zy op zekksren dag atan
zyn voeten liet vallen toen niemand keek.
De kunstenaar legde al zyn liefde in
zyn werk en hoopte, dat hjj, als het ge
reed zou zijn een plaats aan het hof zou
krijgien. Hy was heel geduldig onder het
telkens opnieuw schuren en polijsten en
op zékeren middag, toen de lucht dóór
trokken was van de geuren, der kersebloe-
isema, werd er de laatste hapd aan geleed-
Misschien stierf de ontwerper, maar het
ontwerp bleef en bereidwillige vingers ar
beidden er aan, gedurende lange jaren,
terwijl er eiken dag nieuwe schoonheid
•an werd toegevoegd, en nieuwe droomen
®r in werden geweven. Toen werd op ze
keren dag de edndknoop gelegd, door een
gesluierde vrouw, die tusschen haar lied
'k>or zachtjes zuchtte en zich verbaasde
Wer de ongeëvenaarde schoonheid er van.”
„En?" zei juffrouw Ainslie zacht.
„Iemand, dde u liefhad, bracht het u.”
nJa”, herhaalde zy glimlachend, iemand.
die my liefhadVertel my nu hiervan”,
*®i zy bijna smeeketnd. terwijl zy een cloi-
tennê vaas aannaakte.
•Die vaas kwam uit Japan”, zei hy, „een
vreemde wereld met vreemde meuschen,
evenals dde, welke op een waaier worden
geschilderd. De straten zyn nauw en er
®Ü<n vreemde huizen aan beide zijden. Die
kleine dametjes loopeu rond in vroolyk
gewaad, op vlinders gelykend zy dra-
B*n vreemde schoenen aan haar bevallige
^••tjta. Zy «yn even lieftallig als haar
De vaas was zoo mood, dat hem werd
opgedragen eendge groote vazen voor de
teoonaaal te maken en toen deed hij met
blijheid in zyn hart aanmoek om de hand
van de dochter van den edelman. De on
deAandeüingen wenden door een ander
geleid en het meisje was genoodzaakt toe
een \u wel ijk, ofschoon haar hart bloedde,
om den kunstenaar in de blauwe tunica,
wiens naam zy niet kende. Toen zy ver
nam, dat haar echtgenoot de man zou zijn,
dien zy zoo lang had liefgehad, kwamen
er tranen van geluk in haar donkere oogen.
De vaas was op geheimzinnige wijze
verdwenen en hy loofde een groote be
loomng uit voor dengene, die ze terug
bracht. Bindelyk waren zy genoodzaakt
de hoop op te geven, de vaas ooit weer te
vinden en h(j beloofde haar een zelfde vaas
te maken met dezelfde bloemen en vlin
ders en ook met dezelfde stipjes goud. dde
de dagen aangaven, waarop zy kwam.
Zoo sloeg zy hem gade, terwy'l hy de
nieuwe maakte, waaraan hy nog meer lief
de besteedde dan aan de eerste.”
„En?” begon juffrouw Ainriie.
„Iemand dde u liefhad heeft ze voor u
meegebracht.”
,Jla”, herhaalde zij glimlachend. .Jernand
die mij liefhad.”
Winfield fantaseerde een verhaal by eik
voorwerp, dat zich in de kamen* bevond,
elk kleed had zyn eigen geschiedenis en
elk kunstwerk zyn eigen varhaal. Hy riep
weer den keizer in het leven, aan wien
eer» de teakhouten stoel had toebehoord
en een maHriaain, met tochee de beaaité’s
tegen het beleid van dén vooézatte^bu dé^
bchorsing van de vorige sitting. lEwSVooi--
zitter zeide. dat hii ia ventend nffit) d«n
ernst van het oogpnblik, zjjn veq-drjdfging
tot nader orde achterwege zou laten. (Toe
juiching.) Hii verleende het woord, aan
den ryk^loanseljer tot het afleggen van een
(korte verklaring.
Hy zeide: „Aan de opdracht, welke od
grond van de door den Itijkadag vastge
stelde richtlijnen, de 1 Rykisminister van
Jluitenl. Zaken dr. Von Simons van het
■kabinet heeft meegekregen, om nJ. zijn
handtekening niet te zetten onder eenige
voor het Duitsche volk onvendraagiuke
verplichting, is niete veranderd en zal ook
biets veranderd worden.
Hat kabinet ia overtuigd dat Simona van
alle mogelijkheden tot onderhandelen bin
nen de getrokken grenzen gebruik zal ma
ken en dat het Duitsche volk de handtee-
kening van zijn gevolmachtigde zal hono-
ireeren. indien deze handiteekenmg een toe
zegging dekt, welke na zorgvuldig onder
zoek binnen de grenzen van het uiterst
mogelyke prestaitie-vermogen Hiift.
Het kabinet ia echter ook overtuigd, dat
het Duitsche volk even vastberaden achter
achter zyn gevolmachtigden zal staan, ais
ZÜ weigeren hun naam te zetten onder
een document, dat het ónmogelijke bevat.
Anderzijds heeft Simons evenzeer ondracht
ontvangen niets na te laten wat het af-
'btreken der oiulerhandelingen kan voorko
men, mits daarbij de genoemde limiet niet
Wide overschreden.”
Na deze met levendagen bijval begroette
verklaring van den Rijkskanaelier. nam de
meerderheidfisocialist Mülier. de vroegere
Kykskan.sel.ier, ’t woord, die nog eens met
nadruk den beslissenden zin herhaalde,
de Rijksmmister van Buitenl. Zaken van
alle mogelijkheden tot onderhandelen bin
nen de getrokiken grenzen gebruik zou
maken.
Muller gaf als de opvatting zijner partij
te kennen, dat zyn partij nog steeds de
Parijsche eischen voor onuitvoerbaar houdt
omdat daardoor de economische crisis
®ich tot een Europeesche ramp zou ont
wikkelen.
Duitschland
te. wn Leom un dien aanlHuwon uit Znéit
terland via DiMtachuuzl naar Zweden te
breadwn.
Ikidendorit beëchriift uitvoerig den po
l.tMwn toeatand m die dagen en ver
Maart, dat de UutekaniMlier van het zen
don van Lomu imuu Sweden oen MMM-digv;
ontwtWühüng vau de rwolutae m Ruaianu
had veHtuht en dientengevolge het oei
der aan-Jden dJur komen van vredeaetaoo-
tiungen daar te mode.
14 'Opperste ikutoche Itgedeidmg,
bchryti Ludendorff verder, irad m dj^da
jken iijaar één doel Voor pogen: oen mmm>-
jaige^iferzwnJtaing van de ^RuaaiMhe atnid-
De btaf heeft niet geweten, wie den
Itiikakiktiselier den raad gaf om Lerun na<v
Ruslan.h te heupen, maar men heeft utu<i
irenwend. dat üit is geachicd oo aundr.m
gen vaö social iatusche zijde.
loUM de Rytcskanaelier met «iin plan
kwam, iohriift Ludendorff, hebben wij Le-
inn nauwelijks met name gekend. De voor
.spelling van de legerleiding bleek later üi-
derdaad recht van beetaun te hebben ge
had.
lnderd-aa<k in *t Onaten heeft de Rumi-
sche revolutie den Duitechers aanvanar-
lijk voord< Jen bezorgd, wat echter dé ver
plettering van Duitschaiand met heeft kun
nen beletUyi en in zekeren am geidt ook
hier: Wie een kuil gn
De geslaagde revolutie
het Roede element in
krachtige:- gemaakt.
en gepoedenl haar, die minnebrieven
schreef aan de ingölegde tafel uit den tijd
der Lodewyken. Hij vertelde verhalen van
de zeeschelpen en van meermannen die ze
aan het strand brachten, opdat iemand, dae
haar tóefhad ze haar zou kunnen brengen
en zy het zachte geluid van de zee altijd
in haar oor zou hooien, terwijl z|j visoe
nen van een blauw uitspansel en tropische
eilanden zou zien.
De keizer en de markiezin werden wer
kelijke personen voor juffrouw Ainalie en
de Japansche geliefden glimlachten haar
toe, als ze keek naar de vaas. Soms, ter
wijl ze het kleed op haar .schoot hield, ver
telde zij hun hoe het geweven was en her
haalde de Liefdesgeschiedenis van een
mooie vrouw, die er aan gewerkt had.
Soms zong zy in de schemering nacht in
zichzélf lang vergeten melodieën en eens
een slaapliedje. Ruth en Carl zaten ar by
en keken naar de geringste verandering
die er mocht komen, maar zy sprak nooit
over haar hartsgeheim.
Ruth had de kamer op het noorden aan
de andere zijde van de hall, waar twee
kasten stonden. Een or van wr.> leeg ge
meest tot zij er haar goed in had ge
borgen. De andere was gesloten. Z(j vond
op zekeren dag, toen zy eenige dingen
voor juffrouw Ainslie noodig had, den
sleutel die er achter hang. Zoools zy reed»
half had gedacht, was die gevuld met fijn
linnen en bataat. De gedroogde lavendel-
bloemen ritselden zacht, toen Ruth eer-
h'edig de klGedingstukken optilde en de
lang opgegaarde geuren van voorbijge-
W
(het totale bedrag afatfroldMu wonden van
alles wad de Detachers tot iwa toe reed*
geleverd hebtoëji (in schepen enz.), De
ftDuitechere schatten dit bedrag w 1 mil-
ïluwxl p. st. en de Geallieerden o© iota min-
wer. Het dient apgemerkt te wonten. <tat
met Diutache aanbod precies het nuddan
lioudt tusschen wat Keyinps voor mpgwlilk
2 milliard en liet bedrag, dat
Mand, volgens Ltaruch. den Amen-
jfytn deskundige, zouden kunnen be-
tattneldk 3 milUard D, *it. Die beide»
ten dient men irutaeiliiks met »e,
van jwt reed» geteverde te ver
ren. M<en ziet over 't hoofd, dat de
voor echte vüf taren 650
m p. at (14 milliard marken) aon-
it 400 millotn welke «i door een (n-
ionale le««j0LR willen bij elkaar krfi -
verder 50 milkoen teer iaar. W|eln»i.
fii*i ÏS müliopn p. »t. ia pre
at de Geaw «Berden zelf .voor de vüf
‘paren gewdagd 'hebbeA. wanneer
|M||rekening houdt met de ui#vo«r-
porsteitam L bijzonderheden slechts
Vl# te atellon
prtieuw te gaan onderhande-
iDuitsch plan. Hot werd te
«►édgekeunl dèor de Geal-
nddoen en wé(l op voorstel
Ten slotte verklaren de
CiOUDSCHE COIKANT
VERSf HUNT n A r.PITIRH j p J - - w.
het oogenblik voor de Duii
is ontstaan, is klaar en
Lloyd George heeft de Puil
voo®. de keuze gesteld, het
taat te aanvaarden of een aanbod te doen
dat met inachtneming van de Panische
besluiten voor de-£pallleerden van dezelf
de waarde als deze besluiten ia. Het is
buiten twyfed dat de eerste mogelijkheid.
nJ. onderrteakening van bet Pariiache dic
taat voor Duitschland. niet in aanmerking
komt. Simons zal de Pariisclie besluiten
nooit onderteekenen. Het Berlunsche kabi
net houdt aan zijn, door het geheele Duit
sche volk goedgekeurde besluit in vollen
oinvang vaat. Er bestaat volle<lnge overeen
stemming tusschen het Berlunsche kabi
net en de delegatie te Londen. Iets anders
is de tweede mogelijkheid, name! ijk die
voor onderhandel ingen. welke Lloyd
Geo®ge heeft aangeduid, doch het is mo-
gelyk dat ook deze komt te vervallen.
De Engeieche liberale pers, die altijd
geschermd heeft met Keyner’ boek, durft
over 't algemeen, nu t puntje by t paal
tje komt en hoewel Duitschland meer aan
biedt dan Keyner redelijk achtte, hun
ntandpunt niet voi te houden. Alleen de
Nation durft den ex-viiand in bescherming
te nemen. Het blad merkt op:
„Het Duitsche voorstel is. naar wij mee
nen. niet «mredeliik, al is het met weinig
tact aangeboden. Het belooft in wiaarde
op dit oqgiesnblik 2% milliard ponden st. in
plaats van de annuïteiten, wier huidige
waarde waarschijnlijk heel wat minder is
dan 4 milliard. Van dit totaal moet echter
doen, omd
tdonnene u
door de hl
Het is e
tent» to b
Brusaél
Lieerde deskuiwltioen en
van Spydoux. Tem slot»,
Duitschers nog dat zy Dpper-Siieziër
ten behouden en rechthebben op een be
handeling in het internationale economi
sche verkeer, zooals Wilson’s vaertien
punten die voorschrijft.
Dit z/ijn gematigde eischen en wij zou
den wel den naam wülen wetai van een
enkel erkende autontedt onder de econo
misten. dde beweert dat Duitschland om
’t even welke schadevergoeding betalen
kan, wanneer lust tegelijkertijd zijn kolen
mijnen en zijn economische rechten op de
kealilleerde markten verliest”
Destijds heeft men de Duitsche legw-
Lekkiing verweten, dat ze midden in den
oorlog de Russische revolutionairen zou
hebben geholpen. Nog onlangs is in den
Kykisdag een interpellatie over deze aan
gelegenheid aangekondigd. Thans heeft de
voormalige chef van den Duitschen geno-
ralen staf, generaal Ludendorff, in het Mi-
litar Wochenblatt een uiteenzetting gege
ven van de toen gevolgde taktiek. Het ar
tikel, getiteld Der Zwtapg im Kriege. gaat
over de duadwerkeljjke hulp, welke de Duit-
sches legerleiding aan Lenin en Trotzkv
heeft verleend en wed in April en Mei 1917.
Ludendorff beroept zich op een uitspraak
van Bismarck in diens Herinneringen,
waarin deze laattate uitdrukkelijk betoog
de. dat hij bj,j een strijd op leven en dood
nimmer een kans op hulp zou hebben la
ten voorbijgaan.
In een soortgelijke positie, schrijft Lu
dendorff. waren Hindenburg en ik. toen
iwrii het plan vormden een Poolsch leger op
de been te helpen en daaraan het denk
beeld verbonden van een koninkrijk Polen.
De nood noopte one toen eveneens, schrijft
Ludendorff verder, om het eens te zijn
met den toenmaligen Rijkskanselier, wel
ke zijn voornemen aan ons kenbaar maak
INGEZONDEN MEDgDEKLINGEN: 1-4 r«<el« ƒ2.06, «Ike re<«l meer /OM.
Op de yoorpa<ta« 50 ïpagt.
Gewone advertentie m ingelanden medadeelingen b(j contract tot sear geredu-
|ceerdea prfls. Groote lettere on randen wordta berekend naar plaatsruimte.
Advertentita knaaon worden ingebonden door tiuschenkomst van sollede Bookhaa-
an onze Agenten
tenisBen
winden,
oefleere nervositeit
drukken, immers L_
dtennng der herzien:
stellen is déar, uhai^
of de ^onrierluM
voortgeret of dat
kous op den
ruRikeareffl Oi
toestand jte o
Zaterdag 'te
mogedijk i
schadeveufl
idaord rt
met hea
de vorige.:
deele bevi
gediiend, 1
Duitschland om den waren toestand bloot
te leggen, zullen deze door de geallieerde
deskundigen onderzocht worden, hoewel
er in ieder geval een belangrijke wijziging
moet komen in de malle houding, welke
Duitschland tot dusver heeft aangenomen.
Nu zal men er niet zoo heel gauw toe
overgaan de besprekingen te laten af-
Bpningen; voor Duitschland zou dit onmid-
dellyk zeer ernstige gevolgen hebben en
Lloyd George kwam in een lastig parket,
immers, hij zou zjjn belofte getrouw, moe
ten medewerken aan de uitvoering der
maatregelen, waarmee Duitschland is be
dreigd, lyiat hem nu juist niet de vriend
schap der arbeiders zou (bezorgen. Dus zal
men waarschijnlijk zoeken naar een voor-
loopige oplossing en vermoedeliik heeft
men dat al gedaan, wiant naar verluidt heb
ben Uoyd George en Briand met dr. Si
mons geconfereerd, natuurlijk niet-offi-
cieed. want officieel zou de voorzitter der
Duitsche afvaardiging eerst vandaag wor
den ontvangen om zijn antwoord mee te
deelen. Te oordeelen naar de berichten uit
Berlijn zou hy dan weinig soepeler zijn, er
wordt n.l. gezegd, dat het kabinet aan zijn
zijde staat en niet wil. dat hii voorwaar
den accepteert die ónmogelijk na te komen
zijn. Nu doelt de bewering dat de regee-
ring de houding van dr. Simons steunt*
vermoedelijk niet op diens reeds ingedfien-
de en afgewezen voorstellen, doch op het
nieuwe antwoord, dat hy zal gaan in
nen en dat dan de eigenlijke
ze te Berlijn ontworpen werd,
ieder geval stond vast dat
besluiten niet
(wat ook nooit in de bedoeling gele
heeft). Haar definitieve houding zou
Indiening der nieuwe ügenvoorstellen^
rentie. De Duitsche ffegeeriniil aan S
Duitschland’s voorstel redelijk. Lud
wiki. Opstand in Rusland. De wj.tï
in handed der matrozoi. Beroering 0
J ma en (lostji
v i ONS OiVÈB|
Wieetr een gsoote dag. nipn van Opwin
ding en spanning, angstig «wachten, doch
alles in lichteren «raad, taet minder he
vigheid, geringer intensiteit dan ivorige
wem: men raakt aan alles gewend, ook
aan het verbeiden vak belangrijke gebeur
en men kan zich met blijven, op-
hoewel men jhederi te Berlijn een
mét zal kunnen ondjer-
het j mfidatin voor de ]in^
en^|‘ Duitacke tegenVoor-
moet worden bedlist
^onderhandeningen «uilen worden
dn Simons c-sk'met ^en
i kop lutar Berlijn zullen' te-
Om hen vhw den ernst van. den
overtuigen publiceerde Reuter
vernemen dat het heel goed
ras. dat de conferentie over de
toeding Maandag geëindagd ver-
ru worden, tenzij de Duitschets
wat redelijker voorstellen dun
zouden komen. Indien echter ten
edigende voorstellen worden in-
lae wijzen op een poging van
De grondvesten van 't sovjet-regime
srauAelen. De op zuch celfstaante sauwu
/.weringen tegen de sovjet schijnen te syn
ultgogroeid tot een groote bewegung, :ta-
de bobjewüa mat ondergang bednugi. te
iieten&urg en Kroonstad moeten de con
tra-revolutwiuMuren al vasten voet ge
kregen hebben: de versterkingen moeten
in handen der opstandelingen zyn.
Een aantal troepen ter sterkte van
35.U0U man, die de sovjet-regeenng naai
Mookou wilden zenden, heeft geweigenl te
vechten. Op het Kremlin te Moskou sou
de witte vlag geheschen zijn.
to Praag verschijnende blad de
„Wolja Rossi” verneemt draadloos ovw
Keval:
„Volgens den wil van de matrozenradon
cn arbeiders te Kroonstad, is de macht te
Kroonstad geheel in handen van het voor
loupige revolutionnaire comité overge
gaan. zonder dat een enael schot gevai.en
is. De arbeudersklawse te Kroonstad is
vastbesloten, zach niet meer te laten mu.
leiden door de communistische party, die
zich de vertegenwoordigster van het volk
noemt, maar inderdaad geheel lust tegen
overgesteide is. Kameraden, gelooft niet
aan de wxiorden der autocratisch reaeeren
den; komt u er van overtuigen, dat te
Kroonstad geen witte officieren met g»
neraal Kosiowski aan het hoofd de macht
in handen hébben. Dat is een brutalr leu
gen. Uw Kamerleden te Kroonstad ver
zoeken u dringend, u terstond bii hen aan
te sluiten, opdat door gemeonschappeluke
pogingen de langverbeide vrijhowl wordt
verkregen.”
- Mogelijk uiteengaan <Jet Confe-
mons’ zjjde. De „Nation” vindt
ndorff oVer de hulp aan d<
VItSi°P
jeering bepak
a Zaterdag, w
tiyjt de Lonllena
e^rót zou wiordj
«telling hiervoor
listen- en puhli
'<lan geheel bezet
bOkeh vias het m|erkbotir. dat ei ifM
zertdetrs aan de W|4 was- DnmidmtO
de opening der tatgatlering grcoeh.i'd
mann en Grispien <le gelegeniheidWfc
uit naam hunner bartuen te nrpwoyt
4. *..x van voo1rzifate«*’,|>i
vorige ritting. .1®
hii in verband Wt]
st oogenblik. zjjn vefri^tw
Hii Verleende het woord
ions’ zijde, De „Nati
r de hulp aan
Kremlin1,
Oorlog^
