oeilers
Zaterdag 9 April 192L
No. 14592
EERSTE BLAD.
Wortelboer
brieken
FEUILLETON.
genaamd
itan
uses,
ntels
‘kt 54.
XTie-cc-ws-exL -^d.-v-extexxtie'blsud. -voor G-OTzd.su ozx Ozxxstxelcozx.
e Buste
aor de
jrolse*
ging eener flink
DE LILA HOED.
itan**
Vernieuwing.
nd
BKBALVB ZON- KN FEESTDAGEN.
1—4 1.04, alk» rwl mwr /«.M.
Redactie: Telef. Intere. 545.
MARKT 51, GOUDA
Administratie: Telef. latere. St
Dit nummer bestaat uit twee bladen
HAGENAAR.
Atelier* voor alle genre» prima Maatwerk.
BINNENLAND.
vernieuwing,
het nieuwe g
1HH4 40
s artikelen
op
Mr. K.
^nieuwste
1722 ao
RECHTZAKEN.
Hooiren Raad
17
den
van
eerde zakken.
iden Medailles.
HOOFDSTUK XIX.
De roode rows.
geeft een flu-
299 18
en
nnementen «P
die twee vazen tegelijk
>P
die zich over dm
Jess
aa tagaaoadan door tnamhaakorest vu aoUada Boekkas
en obm Agenten.
Advertentie ta
dateren, Advretaa
Door dageUjktcht ontvangst nt«r<tn
Qr^ototo Kout» in laatoto Nouvmtuté'r
MANTELS, BUHKa, COSTUMES,
BLOUSES rn HOEDEN
34
ER” en W.L.
N. V. XODE-ETABLISBEMENT „GOUDA"
Markt »e Tolof. 131
Ctoroaa adwtaatUa ea iaawedaa maMwllatw b(| contract tot tmr emdu-
aardas args. Groot. latten aa landaa trardu barafcaari aau plaaterulmte.
IMOBONDBN MmMSDBSUNGBN;
Op de norpMdaa M 1t boa**.
In
ten
rookib?
te NAPOL1ON,
or slechts 7 centl
P-POP 4 cent.
ar
A ARMAN,
•hterkade 253.
wjj,
ge-
kinie. Verg. van
iuisvljjttentoon-
wregald tödii
amzen ran ver-
rmakslflkkcden
te vermelden.
en
huis,’’
droeg.
Aan
iAT 242
Hoofd «teeg
DAM,
hS
jon-
f"
ortelboer werken
e wormmiddelen
gesteld worden
koekjes, toren
laar deie midde-
benitten, die er
(iOIBSQIE COURANT
VERSCHIJNT DAGBLUKS
:kerij
1 GOUDA.
LN1TAS
eg 10.
oogstraat 87.
37.
6.
t is i
heid wil. Zjj zoekt andi
Maar de oude vormen
over haar. Zy worstelt
wanneer soi
hun onzekei
gelooven, dat het de nadt
nieuwe geluid, die de i
menschheid aankondigt.
t
Naar het Schotech van S. R. CROCKETT.
Vertaald door
I. P. WBSSHLTNK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
thans goed gt
de veldwachtei
posteerd is u,
een dat zkh
keersleidii^,. 1
buitenwegen is geheel and<
den waar het vov.
die moeilijkheden v
In onzen vorigen
de overdekte tennis
duidelijk dat
geen sprake I:
geen stukken
sten en
sche
Misschien was ze beleed igd over wat hjj
geschreven had, of nog smartelijker ge
dacht zij en M<ag lachten er misschien
te zamen over!
Een groot slank meisje kwam de kamer
bunnen met den zochten tred van een kat;
ze was al naast Ralph voor hij haar nog
bemerkt had. Hjj herkende haar ata het
jonge meisje, dat hij den eersten dag van
zijn aankomst ontmoet had.
De ondervinding die Jess had opgedaan
als kamenier, was haar voordeel geweest;
haar geheele persoon had een gratie, die
celfs het boerenwerk niet had kunnen ver
minderen. Bovendien verbood Winnie, die
Jeas teer vond, haar alle vermoeiend wwk.
Dus vulde Jess, toen Ralph aangekomen
was, de versierde porcdeinen vazen met
frisse he bloemen: rozen uit den tuin, ha-
gedoorntakken, blauwe hyacinthen, gou
den regen en vurig»? papavers, waar Jess,
met haar zigeuneremaak, hartochteljjk veel
van hield. Ze had er eenige in een bou-
quetje lichtblauwe vergeet-my-nietjes ge
stoken en dit gaf iets vreemd* levendigs
aan dót frissche en eenvoudige stuk.
Ralph was opgestaan en stak haar op
een hartelijke wjjze de hand toe.
keek hem aan.
„U herkent me dus?” zei ze.
der vindingrijke
drijven zeker
en andere inge-
rel bij volwasse-
?5 cent per doos,
Overal verkrijg-
„Qp mijn woord, *t is een mooie hand,”
zei ze, ,^naar meester Cairnochou heeft
mjj even mood leeren schrijven als, wie dan
oak. Eens zal hjj mij schrijven! ik wil niet
mijn heele leven dienstmeid blijven, neen,
zeker niet! Arme Meg, ze zal met een boer
trouwen en haar heele leven in een hut
leven met een Stuk of tien kleuters aan
haar rokken. Maar er zijn alimmeren, ik
heb de rijken gadegeslagen en ik kan even
goed praten als de beste. Ala ik niet ia
Overtreding RüksinkomMtenbelaatinc.
De rechtbank te Tiel veroordeelde giste
ren een landbouwer te Leerbroek weren
overtreding der Riikainkamatenbelaatine
1914 tot drie dagen gevangenisstraf. De
ewch was één maand.
Beid, had een boomgaard, die hem f 140W
had opgebracht, aangegeven voor f 400.
door de Neder-
md.
t voorzien van
worden als na-
5622 45
i voor namaak.
Winnie maakt rich weer eens gereed om
te kneden. Er waren weinig bezigheden,
die ze prettiger vond te doen en eiken dag
stelde ze haar mooie teint aan de hitte
van den oven bloot, ondanks de protesten
van haar grootmoeder, die beweerde, maar
tevergeefs, dat Meg haar heel goed had
kunnen vervangen.
Met een peinzend uiterlyk woelde Win
nie met de handen door het meel, voor ze
begon, toen het haar toescheen, dat er
iemand den weg aflkwam. Ze was dan ook
niets verwonderd, toen ze luid op de Jour
hoorde kloppen, dat door de stilte van den
namiddag weerklonk en echo’s opriep tot
achter in de gewelfde gangen van het huis.
Dat was Ralph Peden, die daar klopte,
daar was ze zeker van. Toch riep ze Meg.
„Meg,” zed ze, „daar is de jonge predi
kant, die rnyn grootmoeder een bezoek
komt brengen. Laat hem in de zijkamer.”
Meg keek haar meesteres aan en haar
antwoord scheen met hét gegeven bevel ia
geenerlei betrekking te staan.
„Gelooft u, dat ik van gisteren ben?”
zei ze.
w Reeuwijk. Le
en Zeilvereeni-
lie. Liederavond
tot Nut van ’t
25)
„Aan hem denken! ik doe niets anders
sedert ik hem gezien heb. Aan hem den
ken! aJ-sof dat een misdaad was! Men moet
wel zorgen zich zelf te helpen, hetzij men
de dochter .van een boer of van een pach
ter is. Een jongen zien, hem beminnen,
veroveren en houden: dat is mijn devies.
'Ralph Peden zal mij kussen voor het jaar
om is!" eindigde ze met een vast besloten
uiterijjk.
Vreemd genoeg, Jess, de zigeunerin, Jess,
de brunette, voelde, terwijl ze den brief
van Ralph las, noch woede, noch jalouzie.
Volgens alle regels had ze het moeten zijn,
en zelfs trachtte ze zich te overtuigen dat
het was; maar in werkelijkheid deed
kaar de gedachte, dat Ralph aan Winnie
schreef, niet de minste pijn. Bewijst dit
dat Jess niet wtaarlyk en hartstochtelijk
Mauritehuis is de oplossing van zeer veel
gewicht want een prachtig deel van de ver
zameling zou daaruit verdwenen zijn. Waar
Hchiinljjk zou dit naar Amsterdam i(jn ge
gaan en dus voor Nederland bewaard bib
ven, maar het zou een groote attractie
voor het Mauritshuis minder zy'n geweest,
een attractie die tot ver over onze grenzea
idng.
Hopen wy dat het in dezen kunstkriag
pais en vreê zal blijven en dat wjj voor den
geljjke geschillen gespaard blijven. Zjj ple
gen het aanzien van de kunst niet te wr-
sterken.
woont, overgaat n«
sn slotte mogen wij
nalaten om e"
het feit dat
bevredigend i
blijven in het
zal de functie van
len. We mogen
gen. Indertijd 1
het conflict betreurden, vooral omi
Bredius óm zijn groote kwalitei
kunstkenner, zjjn groote verdft
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f2.25, par week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezargüjg per looper gesohiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 8.8»^
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan om BAreen: Markt 8L GOUDA,
ba onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den h—orgkring)
1—5 regels ƒ1.80. elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den beeoêgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer N 95
basing op den prys,
Nederlandsche week te Madrid.
Udit Madrid is telegrafisch bericht ent
vangen, dat de opening van de Nederlaul
sche Week aldaar is uitgestekl. Ze wordt
nu gehouden van 3 tot 9 Me*.
w|jl het licht van haar lantaarn grillige
gedaanten teekende op de met spsnneweb-
ben beddkte muren.
„Hij heeft aan Winnie geschreven, goed'
eens zal hy aian mij schrijven. Hy heeft
haar lief, denkt hy, de tyd zal komen dat
hij my lief zal hebben, en dan zal hy er
niet aan t^nyfeflen! Laat eens zien: ais ze
dezen brief ontvangen had., zou ze er niet
op geantwoord hébben. Dan zpu hy ’s mor
gens komen en er geen woord over reppen.
H|j zou alleen maar zien of ze er tevreden
uitziet, en daar die onnoozele Saunders
hem de roos gegeven heeft, aal hem dat
wildoende zijn.
„Ja, maar voor hij terugkeert, zal
Jess Kdssock zien, die hem over den j
gen man van het kasteel zal spreken!’
Jess wierp nog een blik op den brief.
Officieren en onderofficieren in burger-
betrekkingen.
overleg met de andere Denartemen-
heeft de Minister van Oorlog dooi'
tusschenkomst van den commandant vsn
het Veldleger eene opgave ter kennis gw
bracht van «enige burgerbetrekkingen, die
in verband met de reorganisatie van het
leger door officieren en onderofficieren
zouden kunnen wowrden vervuld. Doe op
gave bevat vrijwel uiteluitend tiidelii’ko be
trekkingen bii de verschillende roden van
arbeid. Veel animo schdnt cr. voegt het
Hibld. hieraan toe, in de buwrambtenaare
wereld dus niet te bestaan oon den Mink
ter van Oorlog van zijn overcompleet ka
mende officieren en onderofficieren af te
helpen. ^,1
de voeten van Ralph viel er een
van en liet een ove.rv}oed van blauw, wit
en purper ontsnappen,
parketvloer uitspreidde.
Jese wierp zich op de knieën, terwijl ze
haar onhandigheid verwenschte.
Heel beminnelijk was Ralph begonnen
'haar te helpen en terwyl ze de blo«ne«
op raapten, stelde Jess al haar verleidings
middelen te werk; maar, wat het effect
dat ze by Ralph teweegbrachten, bad ze
haar couquetterie evengoed kunnen aan
wenden tegenover Jock Gordon, den o*-
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DLII.
Het inwerkingtreden van de gewijzigde
en aangevulde Huurwetten zal geen geringe
beteekenis voor de residentie hebben. Het
aantal leegstaande woningen is aanzienlijk
en naar verluidt, zal het gemeentebestuur
krachtig gaan optreden, opdat deze alle met
1 Mei in dienst genomen zullen zijn. De
taktiek van het leeglaten zal daarmede zeer
raak worden getroffen, want het beoogde
doel is dan niet bereikt. Het is altijd te be
treuren geweest dat de eerste Huurcom-
missiewet niet beter is geweest. Trouwens
in de crisisjaren hebben we het met den
minister van Justitie niet bijster getroffen.
Mr. Ort was een Kamergeleerde, die weinig
kennis van het leven had en daardoor on
beholpen wetten maakte. Van den eersten
dag der indiening van het ontwerp is ge
wezen op de hiaten en leemtén. Nu eerst
na vier jaar zy’n er eenige van gestopt. Het
was niet zoo’n moeilyk vraagstuk indien het
maar niet zoo ingewikkeld bureaucratisch
was opgezet en uitgewerkt als thans het ge-
geval is. Het stelsel van gemeubileerd-ver-
huren heeft een goed deel van de beteekenis
der wet weggenomen. Men kon er zeker
van zijn dat de helft der vrijkomende wo
ningen op de een of andere wijze werden
onttrokken aan de Huurwet. Hier was het
het befaamde sleutelgeld, daar werd de ver
plichting gesteld van opknappen van de
gansche woning, elders werd de eisch ge-
we ouder gewordta z|ja, dat het str|jd koat
en veel teleurstelling en bitterheid, dat het
juist het leven zoo moeilijk maakt. Maar
we erkennen ook de noodzakelijkheid en we
ten, dat het het leven naast moeilijk heer
lijk maakt als een nieuwe lente met haar
bloesempracht en geurenweelde. Daarom
zoeken we de vernieuwing juist vaak in de
moeilijkste dagen.
Gaat het de menschheid feitelyk niet
evenzoo? Minder bewust misschien, maar
even onvermijdelijk tast zy naar de nieuwe
vormen, wanneer de oude vormen haar be
hoeften en verlangens en aspiraties niet
langer kunnen bevredigen en hun knellenden
dndc doen gevoelen. Maar als de mensch
ook tast zy vaak lang voordat zij vindt. In
dat tasten en zoeken werkt het nieuwe le
ven. Het is de vernieuwing, maar die wij
nog niet zien, het nieuwe geluid, dat we
nog niet hooren. Is het niet, of wij ook nu
uit de verte zijn vage klanken hooren aan-
ruischen over de lange, wachtende wereld?
Het ly’kt duister in de wereld den laatsten
tyd en iedere nieuwe gebeurtenis schijnt die
duisternis slechts te verdichten. Maar wordt
niet juist uit de duisternis het licht gebo
ren. Wat conferenties te Londen en derge-
ly’ke bekokstoven, dat is niet wat de mensch-
dere, nieuwe paden,
i hebben nog macht
om vernieuwing. En
soms verre vreemde klanken ons in
.erheid verschrikken, laten we dan
lering is van het
nieuwe lente der
De zaak Deen.
Het O. M. bli den Hoogen Raad wuanie-
nomen door den advocaat-generaai Lede-
ixxn- concludeerde heden tot verweraing/
van het cassatieberoep van den hoer W.
Deen, gewezen directeur van de Permk
Petroleum Maatschappij tegen het vojmL
van de Rechtbank te Den Haag, waarbij i-
toegewezen de vordering aan die maat
schappij tot betaling eener schadevenrgoe
ding wegens den aankoop van aandealen
in de Petroleum-Maatschappii Zuid Pen
lak, welke schadevergoeding gerekend
wondt ongeveer 5 millioen gulden te zullen
iMïdragen.
Uiiitapraak
Juni a.s.
stond er op Craig Ronald niemand behalve
Winnie.
Jess, die wist dat Meg ieder oogenbük
ver.schynen kon, antwoordde: „Ik ben hiet
om in huis te hel,pen. Mag Kissock is mij*
zuster.”
Ze keek om te zien, of ze m de oogett
van Ralph niet eenige verachting las. Maai
voor een zoon der Marowijnsche kerk be
staat er geen onderscheid van fortuin of
stand.
,,lk ben er zeker van, dat u goede dien
sten bewijst,” zei hü beleefd.
,Jk ben niet zoo sterk al» mün zuater,
over 't algemeen heb ik bezigheid ia
zei Jess,
;oed geoefend zijn. Het punt waar
'tter als verkeersagent was ge-
wel een druk punt maar niet
dat zich leent voor het geven van ver-
«.v/.ing. Trouwens de toestand op de
L anders dan in de ste-
het vooral de kruispunten z|jn
.1 veroorzaken.
brief noemden wij even
«..isbanen. Reeds nu is het
van voortbestaan daarvan
irake kan zijn. De kosten zy’n
na gedekt door de ontvang-
het lijdt geen twijfel of het gan-
garantiefonds zal er aan gelooven
moeten. Het volgend zal er geen sprake
van kunnen zijn dat deze banen weer ge
opend worden tenzij wederom een garantie
wordt verleend. Het is eenerztfds jammei
dat deze poging zoo schromelijk is mis
lukt, want niet alleen dat thans tot in leng
te van jaren de kans verkeken is voor de
definitieve oprichting van een overdekte
tennisbaan, maar ook wordt de onderne
mingsgeest in het algemeen er zeer door
gedeprimeerd.
Op ander gebied durft men nog wel iets
aan. Dezer dagen wordt een nieuwe zwem
inrichting geopend, die geheel naar de mo
derne eischen is ingericht. Wij hopen er het
een en ander van te vertellen, zoodra de in
stelling gereed is. De bestaande zwem- en
badinrichting heeft niet het talent bezeten
om tegemoet te komen aan de verlangens
van het publiek en het gevolg daarvan is
natuurlijk dat een groot deel daarvan, dat
bovendien nog dichter bij de nieuwe inrich
ting woont, overgaat naar deze.
Ten slotte mogen wij in dezen brief niet
een enkel woord te wijden aan
t het conflict met dr. Bredius
is opgelost. De schilderijen
Mauritshuis en Dr. Bredius
adviseur blijven vervul-
i ons daarover zeer verheu-
hebben w(j gezegd hoe wy
idat Dr.
dten als
iensten als
kunstminnaar en zijn groote offervaardig
heid tegenover de kunst meer en beter had
verdiend dan met ruzie van het tooneel te
verdwijnen. Gelukkig heeft de minister dit
ingezien en hij heeft alles in het werk ge
steld om het geschil by te leggen. Voor het
„Een nieuwe lente, en een nieuw geluid”,
zoo begon een onzer beste dichters van den
lateren tyd zijn prachtig gedicht „Mei”. De
nieuwe lente is er. Maar het nieuwe geluid?
We hooren het nog niet Maar wil dat zeg
gen, dat het er nog niet is. We zjjn zoo
licht geneigd alleen als bestaand te erken
nen, wat we met onze zinnen waarnemen.
Maar hét leven werkt onzichtbaar. Alleen
straks, wanneer de hoornen in nieuwe bloe
sempracht en nieuwen bladerendos staan,
worden we die werking van nu gewaar. Dat
moest ons voorzichtiger stemmen met onze
beslissingen.
De nieuwe lente is er. We bespeuren er
nog maai- een klein beetje van. Meizoentjes
steken schuchter hun hoofdje boven het lage
gras. Paardebloemen kleuren al met hun
fel geel hier en daar onze weidevlakten. Aan
de boomen beginnen de dichte knoppen te
botten en peren staan al hier en daar in
hun eerste bloesempracht. En een luwe len
tewind streelt soms verrassend om ons
hoofd. We weten, dat het nieuwe leven bezig
is te ontkiemen en weldra in zjjn heerljjk-
sten bloei voor onze altjjd opnieuw verwon
derde oogen zal schitteren, dat de regelma
tige vernieuwing van het leven, die altjjd
uit het oude en voorbijgegane de nieuwe
vormen wekt, zich voltrekt en tot haar heer-
Ijjkste uitdrukking komt. Zouden we dan
aan het nieuwe geluid twijfelen?
De wereld van thans wacht er op. Het
is, of voor haar al het oude is voorbijge
gaan. Maar het is nog niet nieuw gewor
den. Dat nieuwe, de nieuwe dingen en nieu
we vormen zoekt zij, die haar de verlossing
zullen brengen. Zij verlangt en hoopt en
luistert. Maar het nieuwe geluid is er nog
niet. Of is het alleen maar dat zjj het nog
niet verstaat? In de boomen, in de bloemen
werkt al lang het nieuwe leven, voor we zjjn
uitwerking, zjjn resultaten zien. Mogen we
gelooven, dat ook in ons menschenleven de
vernieuwing bezig is zich te voltrekken, of
schoon we haar nog niet waarnemen?
We hebben die vernieuwing noodig,
ieder voor ons afzondejnijk en wij allen
zamenljjk. In ons eigen leven hebben we ze
noodig en in het groote leven daarbuiten
van volken en maatschappijen. Nooit als in
dezen tijd misschien heeft de menschheid
er naar uitgeziep. Er is een zoeken, een
tasten overal. Maar het is veelal nog als
het tasten van een kind in een donkere
kamer, waaruit het vergeefs een uitweg
zoekt. We hebben veel geleerd de laatste
jaren en allen zjjn we tot de zekerheid ge
komen, dat het anders moet. Maar we weten
meestal nog niet hoe. En wanneer we het
al vermoeden, dan kunnen we nóg zoo moei
lijk op dien nieuwen weg raken. De mensch
kan zoo moeiltfk de oude paden verlaten.
En als de mensch is de menschheid. Dat
maakt, dat alle vernieuwing zoo moeilijk en
als onder zware barensweeën haar beslag
krjjgt. Wij zelven weten het wel, wanneer
steld van aankoop van anderhalf gordjjn en
een vloerzeil tegen een fabelachtigen prijs.
Thans h wel zoowel het aannemen als het
geven van sleutelgeld strafbaar gesteld,
maar daarmede is het nog niet uit. De
eenige methode ware geweest dat een wo-
ningbeurs met macht gekleed de bemidde
ling had verleend. Thans zal dit geschieden
wanneer de verhuurder nalatig is in het
verhuren. Het Belgische stelsel is veel be
ter geweest Daar is man van de grondge
dachte uitgegaan dat iéder die een woning
heeft, daar in blijft, tenzjj hjj er zelf uit
wil. Wie zjjn woning verlaten wil geeft dit
op aan de commissie. Deze bepaalt aan wel
ke personen die eventueel zal worden ver
huurd, naar gelang van de noodzakelijkheid
dat zjj een woning behoeven. De huiseige
naar wordt voorgeroepen en mag uit dat
aantal kiezen. Op die wjjze is geknoei vrjj-
wel uitgesloten- ’"*t*
Tegen het leeg laten staan en het gemeu-
bileenl verhuren had men van den aanvang
moeten optreden. Lekkages in een wet zjjn
voor het publiek altijd zeer hinderlijk en
verminderen in het algemeen het respect
voor de wet.
De regeling van het verkeer op de stra
ten is thans een ontwerp dat zeer in de mo
de is gekomen. Na den oorlog is plotseling
het verkeer zóó opgeleefd, dat men er van
geschrokken is en gauw allerlei maatrege
len heeft getroffen. De agenten met den
getralieden manchet ziet men in verschil
lende steden op de belangrijkste knooppun
ten van de wegen. Het is heusch niet een
aangenaam baantje om het verkeer te lei
den, er komen eigenschappen voor te pas
die niet iedere dienaar van Hermandad be
zit. Dit bleek ons toen we Zondag een ver-
keers-veldwachter in actie zagen op een
brug over de Haagsche Schouw. Dit was
een nieuwigheidje, goed bedoeld, maar wat
al te gemakkeljjk geacht. De goeie man
deed zijn best, maar hjj stuurde meer in de
war dan dat hy ordende, want hjj beging al
dadeljjk de fout het verkeer telkens stop te
zetten. De kunst is juist het verkeer te lei
den zonder het ook maar even te stoppen,
want stoppen geeft dadeljjk een opstopping
en die is juist op drukke punten noodlot
tig. Het le-ek wel alsof de veldwachter het
doel van zjjn nieuwe functie zelf niet best
snapte. Hy zal eens een weekje in de leer
moeten bjj de collega’s in de residentie die
naöT zeker niet: maar het bewijst in
elk geval, dat ze hield van hdnderndssen en
van stejjd.
Aldus sprak ze tot xichzeif, de ellebogen
op de knieën, het voorhoofd in de handen,
tiwwjjl haar donker haren wanordelijk om
haar gezicht vielen, een houding, die wxm-
denroed paste bjj haar vreemd type, ter-
noozeJe.
Toen al de bloemen weer in den W»
waren, zed Jeas:
„Nu ruit u «r een hebben voor uw toto!”
zooals ze eens van een dame in Engricml
had gehoord en ze koos een roca uit,
een donker en fiuweehg rood. „Buk u,”
zei m. (Wordt vervolg*!)
,^5«er,” anbwnonlde
,4ioe zou ik u vergeten kunnen hebben,
nucMt u me zoo flink geholpen hebt mjjn
boeken te dragen onderweg, onlangs
*a avonds? Het doet me genoegen u hier
te vónden, ik wist heeteenaal niet, dat u op
Craig Ronald woonde!”
Dit was volkomen waar; voor hem be-
iDesteettegenataande ging ze den jongen
man apen doen en liet hem in de zijkamer.
In dese kamer, waarin een groote rust
hetrschte, hing een geur van lavendel.
Ralph Peden gti« ritten, hjj voelde een
lichte huivering bjj de gedachte, dat Win-
nie zelf had enteangan. Dtt laak hem esa
slecht voortesken.
Hierop bhies Jeas Ktasock de tantaara uit
en ging naar bed.
