ctie
N,
•tóf
•0$
No. 14593
60q Jaargang.
Maandag 11 April 1921.
240.
MEN.
leien nn
trdijeen.
.schcrij
lan”
174* te
IEN.
FEUILLETON.
11 39.
reg II»
loeren,
bladen
>rikant.
xrxstxelrexx.
DE LILA HOED.
Naar hot Sohotsch van S. R. CROCKETT.
J
XTïetz-we-eaa. ^.cL’vexte3a.t3.©t>lsucL-vooiG-©,xzd.&. Qzxxstxe
Kinderkleertjes
Sigaar,
gaar
Een tijd van crisis.
BBBALVK SON. E
I—4 ƒ10». nnl'iawr /AM.
mxtao vrUi. Groot» Mten
Redactie: Telef. Interc 545.
GOUDA.
Administratie: Telef. Interc. M.
C
de
uur «•-
1671 M
de onderhandehn-
vroqg juf-
HOOSTXSTUK XX.
John Bairdieaon.
Eenige bij i
den
loiraurfWMt*
5449 40
Craig Ronald lachtr
van
Been nenuek
(Wordt vervolgd.)
1)
i
i
t 16, Gouda-
„De dominee ia er met, mevrouw.
,-a u niet zeggen, wanneer hü terug
INGEZONDEN MRDEDEELINGEN:
Op de reorp**lna W hooger.
FEESTDAGEN.
Gewone ednrtentKn en inceeondu m»*<lMUM<» H eontreet tot aeer teredo-
readee worden bonkend Mar pluUrulmte.
Inteeonden door bueekonkoaut na rolled» loekku
ou» Afentu.
DE LIVEK’S UET-MAAnCHATHJ, VLAARDINCIN.
Fakriha.l. vro Sa.ll.k, Z.„.
AdrertwUMn koe.» weed
delenn, AdrarteatMorotuut
Vertaald door
I. P. WESSELINK-w. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
Bureau: MABKT
tijn naar ’t front. Denemarken en Sovjet-Rusland.
ONS OVERZICHT.
We leven weer in een crisistijd of ejgen-
of en
sterk
blik. I
en een
zou wet
rendeerende mijnen tijde!ijk te sub&kUas-
ren, ten einde die mijnen in staat te «tel
len, dezelfde loonen te betalen al* de voor
spoedige mjjnen, en daammle zal de loon-
kwestie tot vokboening van beide partijen
GOIDSCHECOURANT
VERSCHIJNT DAGELIJKS Ê- I BBSALVB SON- EN VBESTDAGB
tullen zacht, vlekkeloos ca sneeuwwit blijven
als U LUX gebruikt. .U kunt een overvloedig
zacht zeepsop verkrijgen door een weinig LUX
In warm water op te lossen, hetgeen de teerste
stoffen wascht zonder wringen. Probeer LUX
eens! De kleertjes zulltn volstrekt niet krimpen
en het zal een genot zijn voor Uw kindje.
EUX
DOET WOL NIET KRIMPEN.
Na de communistische beweging. Politieke crisis in Pruisen. Weinig
kans voor Duitschland op onverdeeld Opper-Silezië. De mjjnwerkers-
staking. Heden hervatting der onderhandelingen. Konstantinopel
en Angora vereenigen zich. Grieksche terugtocht. Koning Konstan-
♦ri« nnnr front DananinvL»- <3—.4-A r» 1
te vatten, maar Winnie week snel achter
uit, terwjjl ze de deur openhield, om hean
te laten voorbijgaan.
H\j( Icon niet amiers doen <tan gehoor
zamen.
iük leven we voortdurend daarin, adieen.
»e worden wie het ons» bijzonder
lewiust, nJ. wanneer op ’toogen-
ich allerlei conflicten voldoen
^criaia in dien crisis vormen. Er
Aeen heel lijstje te geven zijn van
seksen, die. als we er niet te diep
wanen, ons zouden leeren
«tandigheden nog verre
g, pas aan de naweeën
zih^. In Duitschland is
de aanstichters van den
en hun venvol-
Ln den stand tier stakingsbeweging in
Engeland is een verandering gekomen,
waarmee de hoop verlevendigd is, dat 't met
de algemeene staking der triple alliantie
wel zal loaloopen, te meer daar in arberf-
derskrdngen weinig sympathie is voor het
stopzetten van alle verkeer, met alle na-
deelige gevolgen daarvan in het economisch
leven, die de arbeiders zelve zeker niet 't
minst zouden ondervinden.
Een voorbeeld van verzet der arbeiders
tegen den gang van zaken, geeft een tele-
heeft moeten doen om
gen inogelük te maken.
Aan de heden te beginnen onder)mande
lingen zullen, ingevolge het verlangen van
de leiders der mijnwerkers, vertegenwiior-
digere van de regeeriiw deelnemen. Het
blijft nog de vraag, of Lloyd George, als
hoofd van de regeering, er zelf bii zal zijn,
ofschoon hij wel de aangewezen persoon
is om de onderhandelingen te leiden. Sir
Robert Horne, de huidige minister van Fi
nanciën, zal er echter stellig aan deelne
men. Niet alleen is hij. als voormalig
hoofd der departementen van Handel. Nij
verheid en Arbeid, volkomen bekend met
de ingewikkelde positie der mijnindustrie,
doch als minister van Financiën zal hij
ook rechtstreeks bii de onderhandelingen
worden betrokken.
'Er Is nog niets bekend van hetgeen de
regeering zal doen om de mijnindustrie
over den moeilijken tijd heen te helpen,
doch wjj gelooven niet mis te tasten met
de veronderstelling, dat de regeering zich
bereid zal verklaren om de slecht of niet
Bij zulke gelegenheden klopte haar hart
niet sneller. Nadat ze gegaan was, zei ze
bij zichzelf dat alles nog beter gegaan was,
dan ze gedroomd had.
Ralph had eindelijk zijn stem terugge
vonden en stamelde:
„Uneemt het me toch niet kwalijk, dat
ik vandaag gekomen ben? U wist, dat ik
komen zou, niet waar?"
Winnie antwoordde slechts:
»3t'Ün grootmoeder wacht. U deedt beter
dadelijk bü haar "te komen.”
„Winnie,” zei Ralph, die probeeren wou
deze weinige minuten onder vier oogen te
verlengen, „neem het me niet kwalijk, dat
ik U geschreven héb?”
Winnie dacht dat hÜ over het gedicht
sprak, dat ze gekregen had door tussehen-
komst van Manse Bell en Saunders. Ze
was verontwaardigd dat hü toespeling
maakte op al die geheimzinnigheden.
„Ik héb niets ontvangen, dat in het bij
zonder voor mü bestemd scheen te zün,”
ze ze koel.
Ralph zweeg; hij was geheel van de wüs.
Dus was ze er niet op gesteld met hem
den vriendschappel ijken omgang voort te
zetten! Hy verbeeldde zich dat haar koel
heid veroorzaakt was door den brief, dien
hü den vorigen dag gezonden had en hü
dacht niet aan de zonderlinge positie
waarin Winnie hem verrast had, toen ze
de kamer binnenkwam. Hjj wist niet dat
in dengelüke omstandaghenen de welwil
lendste vrouwen geneigd zü» tot de on
rechtvaardigste vermoedens. Wdnnie wend
de zich tot de deur van haar grootmoeders
kamer.
Ralph stak de hand uit, al a om de hare
B6)
Gehoorzaam bukte Ralph zich: hü was
een zeer goed humeur en voelde groote
lust het jonge meisje een genoegen te
doei, omdat ze hem herinnerde aan den
onvergetélüken dag van zün aankomst in
Gailowiay.
Maar hoe hü zaéh bukte, Jess had nog
moeite genoeg om de roos vaist te steken,
en op haar teenen staande, legde ze een
hand op die schouder van den jongen man,
teneinde haar evenwicht te bewaren. Toen
«treelde haar kroesig haar Ralph’s gezicht'
ta dit veroorzaakte hem een vreemde ge-
wwwordingMaar op hetzelfde oogen-
hlik werd hü Waniefred Charteris ge
waar, bleek en met een üskoudle uitdruk-
op het gelaat.
„Goeden dag, münheer Peilen,” zei ze
heel kalm. „Het verheugÉ->me, dat u den
tijd heeft, myn grootmoeder een bezoek te
brengen; ze zal Nü &Ün, u te zien.”
Br gingen eenige oogeribiikken voort>ü,
*oor Ralph een antwoord Icon vinden.
Wiat Jesa betreft, ze biooede niet een*.
Ze trok zich eenvoudig terug, zonder de
•ainrte verwarring, met de vlugheid en de
katachtige gratie, die haai- kenmerkten.
der vrouwen.”
Winnie scheen niet veel te luisteren.
Wat voor belang kon <bt alles hebben voo>-
haar?
„Toch is het niet goed voor Ohitatenen
om zonder vrouw in het huis te wonen,"
vervolgde de grootmoiMier ontevreden
„Maar ik verzeker u, juffrouw Skarving,
<tat John Bardleson ons huishoudtm hec<
goed doet Bijvoorbeeld, wil hü voltrekt
gt-en vrouwen op de pastorie zien en staat
geen enkele toe, binnen te komen, hü kijk»
se strak aan door het sleutelgat, voor hil
hen opendoet en al» hü opendoet, ontvang'
hü gewoonlük met een: ,^eg nu, wat je
tc zeggen hebt en maak dan, dat Je weg
komt!”
De vrouw
bartel Uk.
„Ahi ik u een bezoek gin* brengen, aou
ik hem goedé manieren leerenl M*ar vrat
doet hü, *1* <lame« van goeden stand uw
vader komen bezoeken? Behandelt hü die
op dezelfde riddedijl» manier?"
„In dat geval-," zei Ralph, „luistert Johs
aan de deur van mün vaders vertrek af
zich niet beweegt. Als hü niete hoort, «egt
John„Di
en ik kan
komt”
„Eens is mün vader uit de kamer geko
men en heeft hem dus op een leugen be
trapt, maar toen hü John verweet, dat h(j
aldus opzettelijk gelogen had, antwoord-
l John: „AIIm goed en we), maar het zal
\nog lang duren, voor.de mannen de gr-
Sg^iedenu met den appel vergeten aün!”
INGEZONDEN M EDE DEEL INGEN.
kwestie tot
opgeloet zijn.
Gemeenschappelijke moeilijkheden bren
gen rnenschen en ook regeeringen tot el
kaar. Nu de Grieken in Klein-Aiië krach
tig optreden, heeft Izzet, naar het B. T. A.
seint, een accoord gesloten met de regnr-
ring van Angora (die der nationalisten
oni een einde te maken aan hetbestaan
van twee regeeringen in Turkije. Db uil
voering van het accoord zal slechts olaat
hebben, nadat de toestand in Klesh-Axië i»
opgeklaard.
Intusschen beteekent dit. dat de natio
nalisten zullen samenwerken met de re
geer ing te Konstantinopel.
In het laaitet uitgegeven Grieksche com
muniqué wordt gemeld, dat de Griek>»d»e
tioepen onder dein druk van den numeriek
sterkeren vijand zich op de posities hd>
De kans op het onverdeelde Opper-Sile-
zië is voor Duitschland vrijwel verkeken.
Volgens de „Echo de Paris” heeft de in-
•tergeallieerde commissie te Qppeln zich
iee<ks vereenigd met het beginsel eener
verdeeling. De eenige kwestie, welke nog
ihiangende is, is die der ondeelbaarheid van
industriestreek, waar de Polen in de
jneerderheid zijn.
De „Petit Parisien” merkt op, dat. hoe
jneer men de kiwestie onderzoekt, des te
meer blijkt, dat de industriestreek in haar
geheel aan Polen moet wonden toegewezen.
Polen, zal evenwel de bescherming van de
Duiteche bevolking, welke grootendeeds be
staat uit landverhuizers en ambtenaren,
jnoeten waarborgen.
De Poolsche bevolking van Opper-Silezië
izelf is van oordeel, dat de toewijzing van
de geheele industriestreek aan Polen nood-
zAkëljjk is uit een oogpunt van wijs beleid.
Twee hoiiulerdduizend Pojen zouden onder
geen omstandigheden onder Duitsche
iheerschiaippü willen leven. Om deze rede
nen, schrüft de „Petit Plarisien”. is het
iwaanschünlük, dat Frankrijk het beginsel
zad verdedigen eener toewijzing aan Po~'
len van de geheel industriestreek, welke
aan den i-eyhteroeyy vgp dett Oder is ge
legen.
Vodgenis het .Journal” is het zéker, dat
de Fnansche regeering rich er formeel te
gen zal verzetten, dat de Opper-Silezlsche
kwestie overeenkomstig liet Duitsche ver
zoek zal worden samengekoppeld met die
der schadevergoeding.
Een beritht uit Londen meldt, dat men
te Londen de verdeeling van Opper-Siiezië
beschouwt als de eenig mogedjjke oplossing
der kwestie, welke door de volksstemming
naar voren is gekomen en Fhankriik zal
hierbij kunnen rekenen o© Etageiarids
steun.
De vreugde te Berlijn, toen het plebis
ciet als gewonnen werd bejuicht. is dus wel
wat voorbarig geweest. Wannéér Duitsch-
iand slechts een deel en nog wei het arm
ste deel van Opper-Silezië wordt toege-
wezen, kan men niet van een overwinning
of aanwinst spreken.
ABONNEMENTSPRIJS: p«r kwartaal /2J5, par waak 17 *»t, mH Zondanblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geechiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bü onxe agenten, den boekhandel on de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels ƒ1.30. elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer SO
byslag op den prüs
Mm het- groote
looi aan het
niging te Loa-
■ertirigd dat de
wiBtisehe bewe>
I van revolutie.
Mandache teren-
tBfcrertwte-
*tó «te aetie
dompelt.”
e moet de sta-
bdeei der pom-
Ikthie bestond.
nu bekend
wMrfoosheid-
Jep weet, dat
V&? als uitite-
te recht oo de
a onafJutakeliik
deed
-----mijn-
werkers beslist, oip grond, dat de eégenaan
het aanbod hebben gedaan om te onder
lianditien over een nieuw loontarief. welk
aanbod niet aanvaard ie. Het wéric is on
gehouden bij het verstrijken vqn de be
staande «abeideorvereenkiamrt. Aleoo! De
berekhvTil'ligheid der staJtingsleidere om
tot ondedhandeliing te komen, i*. hierdoor
stellig toegenomen.
Stappen tot toenadering zijn reeds ge
daan. Zaterdagochtend hebben de verte
genwoordigers der spoorweg- en transport-
arbeiders gedurende meer dan __T
confereerd met Iloyd George. Daarha
hadden zij een onderhoud met hoofd
bestuur der münwerkersfederatoe, terwijl
zü in den namiddag nogmaals een samen-
komst hadden met den egraten minister.
Zü dienden zekere voorstellen nopens de
inijjawerkers in. dne, hoewel er geen offi-
cieele verklaring i» gepubliceerd, de hoop
'wékken, dat de ondebhaadeimgen zouden
worden hervat. Die hoop is niet ijdel ge
bleken. Na breedvoerige besprekingen met
tie. aanvoéders der transwrtaibeiders en
spooriieden, hebben de miinwerkersleiders
toegegeven en te middernacht was de brug
gelegd voor onderhandelingen, dóe vandaag
zullen aan vangen.
Namens het bestuur van de mijnwerkers-
feileratie zond de secretaris Hodges nog te
mididiernacht naar alle miindistricten over
het geheele land het volgende telegram:
..Conferentie met eigenaars begint on-
voonwaandelük. Wjj verzoeken al onze le
den dringend, zich te onthouden van iedere
handeling, die de noodige maatregelen tot
verzekering van de veiligheid der mijnen
zou kunnen belemmeren of het gebruiken
van de macht door de regeering noodzake-
lük zou maken.”
Hét laatste deel van dot telegram strookt
niet met de eerste zinsnede ervan. Immer»
nu het federatiebestuur wen! bewogen,
den mijnwerkers aan te raden, de veilig
heid van de mijnen niet te belemmeren,
hetgeen hier en daar met oogluikende
goedkeurrng. der leiders geschiedde, kan
kwalijk worden gezegd, dat de onderhaa-
delangen met de mijneigenaars onvoor-
waardediik beginnen.
De waarheid is. dat het federatiebestuur,
evengoed als Lloyd George, een concessie
flink,” antwoordde Ralph.
„Ge woont te Hdiiimrg?”
frouw Skirvin*.
,Ja,” zei Ralph, „vg wonen op James’
Court. Mün vader is graag te midden van
zün« parochiekinderen.”
„WÜnifred, kindlief, kom hier en ga zót
ten! Blüf niet zoo heen en weer 1 nopen,
inaar wees rustig en luister naar wat mijn
heer Peden ons te vertellen heeft over zjjn
vader.”
Zonder haast en met eenigen tegenzin
gin* Winnie bü den stoel van haar groot-
moeder zitten. Ze naam haar hand en keek
met een veratxxml uitertük, recht voor
zich uit.
„Ilk weet niet, wat ik u zeggen zal om te
'beginnen,” zei’ Ralph aarzelend.
„Komaan! vertel me of uw vader en gü
alleen woont, zonder vrouw om het huis te
besturen, zooals ik héb iiooren zeggen?”
vroeg de meestere-s.se van Craig Ronald.
„Het is inderdaad juist,” zed Ralph glim
lachend, ernaar wü hebben den ouden die-
naar van de pastorie, John Bairdieson.
John heeft heel wat gezag over ons en
laat ons alles doen, wat hü wél. Hjj
matroos en kok gVMweat aan boord van
een schip in den tjjd van zqn jeugd, maar
sedert hü Bekeerd ia, doordat hü boven uit
den grooten mart in een dok viel (zooals
hü xelf vertelt), ia hü tot den godsdienst
taruggdceenl op een manier, die büna fa
natiek ia Dit belet hem niet een goede kok 1
te zün en even waardevol als een vrouw
voor ons tehuis.”
„Dat is een leugen,” zeide de oude dame.
„Dn beste der mannen is niet zooveel
waard voor het huishomten, als de slechtste
wees met 293 van de 388
minister van de volkswel
vaart. den centrumman Stegerwakl, als
vormer van een nieuw- kabinet aan. Een
belanigrüke stap in de goede richting dus,
doch daarmee is men er nog lang niet. Het
is nog lang niet zéker, dat hii er in sla
gen zal een kabinet samen te stellen. Naar
verluidt, zal hü trachten, den tegenwoonid-
'gen minister van Justitie. Aan. Zehnluxff.
als zoodanig te behouden, evenals Fisch
beck als minister van handél. Fischbeck
wordt ook als toekomstig minister van
financiën genoemd. Verder meent pien dat
Severing, de minister van bdnnehlandsche
zaken, uitgenoodiigd zal wonden te blijven.
gram van het personeel
Liimestreet-etation te LWé
luxx&Howiartier der vakrere
den, zeggend: „Wü zün c
igznsche affaire een b»bi
ging is voor het verweklk
door bemiddeling van buik
ten en geen optreden va»
Ring. Wü weigeren zteui
welke de natie in anarchk
Ook onder de mijnwerta
tang, waarvoor (bü ’t meei
pers) toch al weinig syi.
nog afnemen in popularity
geworden is, dat ze geen i
uitkeering zullen krijgen. 'M<
de stakemden zich bes
statenen en daarom n
iiitkeerimg te hébben.
scheidsrechter, die h?~*
kwestie uit te nratan, heeft tegen de
van taonlranfraq
iiat die normale
ajjn en dat we
van den oorlog toe
het onxleivoek naar
conumunistiscihen opstand
ging in vollen gang.
De bijzondere rechtbank te Halen heeft
9 communisten veroordeeld tot tucht- en
gevangenisstraffen van tot 4 iaar. In
Beieren is gebleken, dati ongeveer 30 com
munisten op U eind van Maart geheime
bijeenkomsten hebben gehouden. waarin
plannen werden besprokenom oa. te Re
gensburg en te Augsburg spoorbruggen in
de lucht te doen vliegen, het spoorweg
verkeer tot stilstand te brengen en de al-
gt-meene staking te proclameeren. De com
munisten hadden voldoende expjoeie-staf-
fen voor de uitvoering hunner plannen bij
eengebracht. deze bevinden zich thans in
handen der regeering. -
I Voorts heeft Duitschland de anoolos-
baar schijnende moeilijkheden met de en
tente en daarbij is enkele weken geleden
nog een politieke crisis in Pruisen geko
men. Uiit den tneure is er onderhandeld,
allerlei combinaties werden voorgesteld en
ook wfeer verworpen. De democraten en
het centrum verlamgtlen een coalitie van
vier partijen on^een eind te maken aan het
overwicht der socialisten in de regeering,
doch tien socialisten legden hieraan moei
lijkheden in den weg. De zaak van praten
en nog eens praten zou zeker nog weken
op denzelfden voet zijn voortgezet, als het
Seniorenconvent den knoop niet had door
gehakt en niet had bepaald dat Zaterdag-
morgen een minister -president moest wor-
‘den gekozen. Dit is gebeurd en de Pruisi
sche landdag
I stemmen den
den centrumman Stegerwald.
„Goeden dag, meneer Ralph," zeide de
beminnelijke oude dame, zoodra ze Ralph
bemerkte. „Hef toch uw hoofd orp, jonge
man, en loop als een Gilchrist, ge ziet er
even treurig uat als een schaap, dat zün
ooilam verloren heeft.”
Walter Skarving scheen hem niet te her
kennen. Hü liet hem zün band vatten, die
onbeweeglijk en koud als een steen was,
maar toen de jonge man haar losgelaten
luid, hief h-ü haar op en beschouwde haar
langen tijd.
„Hebt ge nu genoeg geleerd, sinds gein*
Galloway zqt, om niet meer voor de jonge
meisjes te vluchten, münheer Ralph?”
zeide de oude <iame, die het niet versmaad
de verscheiden keer deuelfde aardigheid op
het tapijt te brengen.
Het moet gezegd worden, dat ze, behadve
met Mq* en Winnie, weinig gelegenheid
tot schertsen had.
,Ja, heè?” vervolgde ze, tonder Ralph
tüd te geven om te antwoorden. Tegen
den rog van den stoel geleund, geleek ze
op een heilige uit de middeleeuwen, die
nog «enigen levenslust bewaard had.
„Komaan, vertel me nu maar eens wat
over uw rader.*
„Het gaat hem zeer goed en hü te heel
