e
No. 14594 Dinsdag 12 April 1921 606 Jaargang.
FEKEND
IEL
1 van de
Inose.
FEUILLETON.
iksblad’
DE LILA HOED.
^Tiexrrxrs-©». ^»d.-vert©aa.txe‘blsud. tto©» Q-©txcL®u •□a.OaacxetrelKoaa.-
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGSN.
Nieuwe Duitsche voorstellen?
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Redactie: Telef. Interc. 545.
Borean: MARKT 81. GOSDA
AdministratieTelef. Interc. 82.
Jwrt asulh
SE versterkt uw
ten
mUaen
angrijk
sprak hy met luide
zei de oude
VDA.
>mei
oro<
<>m
)sidi<
•SE zuivert, ver-
let bloed.
SE versterkt uw
de Réunie. Verg, van
r de Huisvlijttentoon-
der Bini
8ineen l
INGEZONDEN MEDEDBELINGEN1-4 rsgris /*05, alk* ragri meer f9M.
Dp de voorpagina M booger.
begon Winnie.
Ik zei nog doof
Kan men dan
n te betalen
18ver hen in
WINKELIERS
NVERWANTEN
en SIGARETTEN,
aawaardig vakblad,
i 8000 lexers. Laag
wü geregeld tü da
b ontvangen ven ver
in, vennakelbkbedNi
agenda te vermeiden.
Naar het Schotech van S. R. CROCKETT.
Vertaald door
I. P. WESSELINK-w. ROSSUM.
(Nadrufk verboden.)
aan
■geerings-
laam ver-
ling te do<
dat besluit
mindering te r
aan de in ij n we r
zetten, niet alh
fet
tan hun adres aan
iOEMEIJER, Am
tell gratis 2 weken
5183 14
am der
ion aard,
Clynee.,
rege-
i het
heid is het beate
NGUINOSE bleek
een, overwerkten,
beste. Waarom?
wekt uw eetlust,
goede spysveite-
die, waar zjj ver-
fiOlBSCHE COURANT
gezicht, alsof
moest veront-
het te laat is. Gaat
drogist, en vraagt
E WITT’s Nier- en
tend voor nier- en
igesteld.
op
Hen ontvi
w met
1W 7O"‘
loei lijk
e DE
iden, s
1T C_
niddelyk
MAAR PASISt
6171 il
AdnrtraUln kusran word» Inbonden door tuaehrakomA vu wllod. B«khu-
Wuo, AdwtantMnmu «ra Acuten.
kost per flacon
12 fl. ƒ21.—.
lij Apothekers en
kiemen in het bloed
”s Nier- en Blaas-
r sterk en toch by
del, dat tot de ziek-
de kiemen aantast
ma zekeren tijd licht
wonderltfk vlug ge-
l kalmte met zich
per doos.
OUDA btfANTON
l en Mej. 8. VAN
5056 60
n
eningen.
slechte hoedanig-
wijls een blaasziek-
Drukkerij
ZOON GOUDA.
Gewone advertentie e* iagesoeden medededlngen bij contract tot «eer garada-
caardan prijs- Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
letten( dat men
zangt in doo-
goudgeel eti-
zegel op de kurk,
•ilykheden by het
WITT’s Nier-
zendt dan het
Co. Ltd., DEN
IM,c een flacon
heel amusant.”
.Jkairdieeon,” verbeterde Winnie.
Daar hij er nu zeker van was dat rijn
verhaal Winnie ook interesseerde, góng
Ralph met meer vuur voort. Winnie had
zich naast baai- grootmoeder op den grond
r deze kwellende en
gevolg van een oat-
kt gaat, moet met
dat in 99 van de
geeft, eens een
27)
„Wat een domoor, die John! Die heeft u
zeker geleerd voor de mooie jonge meisjes
weg te Loopen," plaagde de oude dame.
„Grootmoeder,” zei Wiinnie, dae er kre
gelig van wend-, „mijnheer Peden is geko
men om u te vragen, hoe u het vandaag
maakt.”
„Nu, nu, dat is mogelyik, maar mijnheer
Peden heeft zelf een tong, en hij kan zij*
boodschappen wel zelf doen! Wat zyn die
jonge meisjes beleefd, hè?” zei ze, zich
tot Ralph wendend met een
ze een bedorven kind
schuldigen.
Wiinnie ging in de kamer ernaast, en
terwijl ze eenige bloemen opraapte, die
Jess had laten vallen, wierp zij ze met een
verachtelijk gezicht naar buiten. Dat ge
baar had haar goed gedaan. Wat Ralph
betreft, die een rustig geweten had en
Iteen gevoel van schaamte behouden had
over de kleine voorafgegane scène, hij was
©enigszins verwonderd, haar aldus te zien
handelen.
Hy keek zijn beminnelijke ondervraag-
®ter aan, om te zien of hö voort moest
gaan.
De eud« dapie knikte hem weiwtü-
lend toe.
„Wel nu,” zei Ralph, „mijn vader is niet
te overtreffen. Myn moeder heb ik, na
tuurlijk erg gemist. Maar mijn vader Is,
wat teederiheid betreft, een ware moeder
voor mij geweest”
„Uw grootvader, de oude Ralph Gilch
rist, wend zeer betreurd. Men heeft gebe
den voor zyn zaeleheü, rn de gemeente,
gedurende de drie dagen, die op zijn dood
volgden," zeide de oude dame.
Winnie scheen iets te wiMen zeggen,
hetgeen haar weer een terechtwijzing van
haar grootmoeder op den hals haalde.
„Zeg eens, kleintje, ontving jjj bezoek
van dezen jongen man of ik? Je hebt me
zelf gezegd, dat hij om mij kwam. Kom,
laat ons rustig praten en zeggen, wat we
te zeggen hébben!”
Aldus berispt bleef Winnie zwijgen.
Maar voor den eersten keer keek ze
Ralph met een glimlachje van verstand
houding aan, dat zijn hart deed opsprin
gen. En hij antwoordde op goed jjjaluk in
de volgende seconden.
,3fijn vader o ja! Hy draagt altijd
de heilige hoeken als John Beèrdfenon
preekt"
„Wat zegt ge me daar?"
dame ontsteld.
„Ik wilde zeggen, dat John Bairdiasoe
de heilige boeken draagt, als mijn vader
preekt, en als hij de deur sluit fluistert
John door het hekje: „En ve rites nu met
het Naadje met de psalmen, zooals voor
drie weken gebeurd ia,” of ook wel: „Wees
voorzichtig met dezen kant van den preek
stoel, de deur is niet in orde!” Waarna
hij heen gaat, maar midden in de kerk
keert hy zich om, om te zien of mijn va
der zijn instructies heeft opgevolgd. Zoo
handelt hij sinds den dag, waarop mijn
vader in inaeriyk gebed verzonken, recht
op in zijn preekstoel staan bleef, zonder
iets te zeggen, zoodat de aanwezigen ge
loofden dat hij in directe verbinding stond
met den Almachtige.”
„Wat heeft John Bsirdieson bij die ge
legenheid tegen uw vader gezegd?” vroeg
Winnie, voor het eerst dién dag vriende
lijk tegen Ralph sprekend.
Deze wierp haar een verrasten blik van
dankbaarheid toe en in de verwarring van
zijn ziel zocht hy te vergeefs naar een
verklaring van het raadselachtige gedrag
der jonge meisjes. Maar eindelijk ant
woordde hy erg vertegen:
„John Ba Wiesen heeft gezegdJohn
Bairdieson zei.ik moet bekennen dat
het mi) heelemaal door het hoofd ge
gaan is!”
De oude dame wierp hem een goedkeu
renden blik toe:
,jGe zyt geen Wjhig, ge hebt goed bloed
in de aderen,” zei ze zeer onverwacht.
„O, nu herinner ik het me,” viel Ralph
'haar levendig in de rede.
John zei: ,ga zitten dominee, want al
is u geneed om naar den hemel te vliegen,
er zijn een beele hoop meneohen in deze
kerk, die heelemaal niet klaar zijn om u te
volgen!”
Ralph zag, det Winnie en haar groot
moeder erg veel belang stelden in zijn
verhaal.
„Weet ge, dat ik uw vader vroeger even
goed gekend heb, als ik. een zoon had kun
nen hebben, hoewel ’aeel, heel. wat jaren
ze een soort vereering voor hem
schouwen ze hem als onfeilbaar.”
,In den tyd, dat ik uw vader kende,” ze
juffrouw Skirving, „zouden wat Wndm
volmaaktheid en een weinig overmoed hem
geen kwaad gedaan hebben. Het i» uom*
nuttig in dit leven!”
„Maar, groolmoeiier
„Wees stil, kleintje. 1
worden door je gebabbel.
niets zeggen, zonder in de rede gevallen
te worden? Als jy het niet bent met je
.grootmoeder!" dan is het die andere daar
ginds, die je aankykt, alsof je je ziel aan
satan verkocht hadt. Ik heb nooit zoo’ll
huis gezien!”
Die Ideine uitbarsting scheen de oude
<lame te verlichten. Geen der schuldg.-n
bewoog zich, of het moeet zyn, dat Winnie
den arm verlegde op de knie van haar
grootmoeder en haar kin met een kuiltje,
op haar hand steunde, waarbij ze met een
gelaten en tevreden uitarlyk glimlachte
Eenige «ogenblikken keek de oude dame,
haar streng aan, toen verzachtte zich haai
blik en haar hand gleed tuaseben de krul
len van het jonge meisje. Haar kleine
humeurige aanval maakte plaats voor re»
gemoedelijke rtrengheki.
(Wordt vervolgd,)
,tiek, jicht, nier- en
n rug, moeheid, wa-
troebele urine, ont- 1
andere kenteekenen
.n oiuniddelijk eens
eesmiddel een proef.
1 een spoedige ver-
genezing volgt in de
J, ,4a zeer
by «ijn parochianen, want w vin-
Bliikens de laatste berichten uit Enge
land, loopt de miinwerkerastaking
éinde. Oio de eerste aanmaning der leiders
hebben de mannen aan de pompen onmid
dellijk het werk hervat en de grootste oor
zaak voor bezorgdheid, dat door het over-
stroomen der mijnen ernstige schade zou
worden veroorzaakt is daardoor weggeno
men.
In het Rhonde dal in Zuid.Wales, het
grootste productie-district, heeft men ge
lukkig geen moeilijkheden ondervonden bij
het weer in werking brengen van de ma
chines. De snelheid en vastberadenheid,
waarmede de mannen, die de pompen bedie
nen, weer aan het werk zyn gegaan heb
ben waarschijnlijk de mijnen gered, want
ïrsenen, zy over
ste hoofdpijn; ge-
lid; zy geeft nieu-
honderden hebben
eemt er de proef
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2.25, per week 17 cent, met ZoedafMad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de beporging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bjj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den becorgkring)
1—5 regels ƒ1.30. elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den besorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiün in het Zaterdagnummer 10
bijslag op den pr|js. t
voorbij z|jn gegaan, sinds hij hier aan ftujs
kwam?”
Winnie keek haar grootmoeder met ver
wonderde oogen aan.
„Ja, kleine meid,” vervolgde ze, „je mag
me aankijken, maar zijn vader had heel
goed uw vader kunnen zijn!”
Uit de doeken die hem anxgaven, keerde
Walter Skirving haar een streng en ge-
ergeerd gezicht toe, alsof die woorden van
zijn vrouw hem plotseling op de aarde
terugriepen.
„Stilte, vrouw!”
stem.
Maar juffrouw Skirving scheen m het
minst niet bewogen. Ze vergenoegde zich
met gedurende eenige minuten het stil
zwijgen te bewaren; daarna hernam ze:
„Ik heb Gilbert Peden zeer gbed gekend.
In dien tijd had hy even mooie, zwarte
en gekrulde haren als zijn zoon ze nu
heeft!"
W<inne bekeek met veel belangstelling
de deur. „Kwam hy om ons te zien, groot
moeder?” vroeg ze.
„Ha, ha! zeker! Zoo zeker, als deze jonge
man komt om my! Ze hebben het me bei
den gezegd!”
Juffrouw Sknrving hield weer op, want
ze voelde de oogen van haar echtgenoot op
haar gevestigd.
„Ga voort met on> te vertellen over uw
vader en John Boiriaon," zei ze, .liet if.
if Co.,
j|4. Den Haag.
«iao8 k»
uiterst Links publicceren een mededeel uur
op de binnen pagina en doen die volgen
door een waarschuwing tegen de monar
chisten, die waamchiinlüik door den doou
der keizerin, een poging sullen wagen
om de regeermg omver te werpen. De Vpr-
warts: de pQgiAgen om de keuze ran tot een
'martelaars en een heldin te maken, moe
ten miahdcken, aangezien haar gedrag mets
in heeft dat haar aanspraak geeft op meer
contiKleratae dan eenige andere Duiteche
moeder. De Freiheit deelt haai’ dood medé
in die regels, due aldus eindigen: De mo
narchisten zullen trachten hieruit nropa-
ganda te slaan, maar voor on» ta deze
zaak van geen belang.
Als dat bil de begrafenis (waarover on-
inenland meer) maar niet tot bot-
leidtl
Hoe belangrijk deze zaak ook. toch
heeft het meerendeel der Duitsche bevol
king grootere belangstelling van een an
dere aangelegeniieiid, n.l. het overt if den
der ex-keézerin, wier herinnering in sym
pathie is blijven voortleven. Slechts de
■uiterst Imkschen wülea niets meer weten
van de vrouw, die tot voyr enkele laren
naast den keizer, aaau ’t hoofd van ’t rijk
atond. Zij hebben zich in den Rijksdag ook
verzet tegen geen motie van sympathie met
de overleden keizerin, die des ondanks
werd goedgekeurd, daar het hier geen mo
narchistische betooging geldt: de keizerin
ommers heeft zich nimmer in de politiek
gemengd, maar zij heeft békend gestaan
als een goede moeder en een goede vrouw,
zoodat de sympathie haar persoon geldt.
In Potsdam was de uitwerking van het
Ibericht buitengewoon sterk: des middags
(begonnen de klokken van alle kerken te
luiden en hielden dit een héél uur vol. ter
wijl de Pruisische en Duitsche vlaggen
ihaifetok waren gehaschen aan bijna alle
huizen en zelfs op sommige politieke ge
bouwen. Er waren gala-uniformen van
zulk een verscheidenheid en schittering, als
sedert de dagen van Wilhelm niet meer
waren gezien. Een onondeifbroken stoet
rytoigen reeds op naar het marmer Pa
leis, waar ervenwel de kroonprinses niet
aanwezig was. Dergelijk» tooneelen kon
men ook waarnemen bij het paleis van Eitel
Fritz en van andere prinsen.
De conservatieve en monarchistische
bladey. zijn gistermiddag verschenen met
zwarte rouwranden en groote letters: Onze
keizerin overt «ten; zft wedden uit over
dé tragedie van haar leven, welke eindigde
in het buitenland. Maar de bladen van
Merkwaardige uitlating van dr. Simons. Zal Duitschland nieuwe voor
stellen doen? De commissie voor Buitenlandsche Zaken bijeengeroepen.
Het overlijden der ex-keizerin. Motie van sympathie aangenomen
Verzet der uiterst linkschen. Verklaring van ex-keizer Karl. De
mljnwerkersstaking loopt ten einde. Oplossing van ’t arbeidsconflict in
Denemarken.
ONS OVERZICHT.
Even na den terugkeer van de Duitsche
delegartae uit Londen, waar ze zoo leediik
de kous op den kop gekregen heeft, was
er sprake van dr. Simon’s aftreden, de be
sprekingen in den Rijksdag echter evenals
de houdimg van de commissie voor buiten-
ikindsche aangdlekenheden gaven hem re
den toch maar aan te blijven, doch opnieuw
doken geruchten op over het heengaaji
van den minister voor buitenlandsche za
ken toen hij onlangs naar Zwiserland ver
trok om daar na de zenuwsnannende da
gen op z’n veihaal te komen. Intuaschen.
dr. Simons denkt op ‘t oogenblik er niet
aan de portefeuille neer te leggen. Hij is
weer opgekikapt. de overspanning schijnt
hij te boven te zijn en de verhouding tot
de entente heeft nog zijn volle aandacht
en belangstelling. Graag wil hij het con
flict, dat te Londen is ontstaan en dat ten
gevolge der toegepaste sancties voor
Duitschland in z’n geheel en woor de nieuw
bezette gebieden in ’t bijtzonder zuilke on
aangename gevolgen heeft, tot een goede
oplossing brengen. Daarvan getuigde al het
jongste memorandum, dat ten doel had,
naar dr, Simons tot den bekenden verte
genwoordiger van de Matin in Zwitserland
Sauerwein verklaarde, het Duitsche stand
punt uiteen te zétten tegenover <lat der go-
Al lieerden, dat in de rede van Lloyd George
was neergelegd. Wat mü betreft, zei dé
minister verder, zult u zich herinneren, dat
ïk in Spa op duidelijke wijze uitdrukking
heb gegeven aan onzen wil, om de ver
woeste gebieden van Noord-Frankriikte
herstellen. Ik handelde toen i*n volkomen
overeenstemming met mijne te voren i»
den Rijksdag en elders afgelegde vericla-
ringen. Doch er is niet alleen sprake van
kien wederopbouw der verwoeste gebieden
Frankrijk wil zonder twijfel geld hebben.
Diit is veel moeiéliiker. want wij hebben
geen geld. Wü moeten ons dit verschaffen,
(hetgeen groote moeilijkheden met ziclj
(brengt Wij kunnen het vraagstuk slechts
oplossen door een vergelijk met Frankrijk.
Bij het schadevergoeddngsvraagstuik ii
Frankrijk de overheerschende mogendheid,
het geeft den geallieerden leiding. Ik ben
ér volkomen van overtuigd, <Jat geen en
kele zijner bondgenooten Frankrijk zal te
genwerken, wanneer het zijn zaken in
eigen hand wil nemen en steeds scherpere
dwangmaatregelen toepassen. Wanneer
het ons will neerdrukken, kan het dat. Ik
heb nooit op on ©enigheid onder de gealli
eerden gerekend. Men moet dus met
iFVankriik onderhandelen, doch ik geloof
niet volgens de methode van Parijs en
Londen. Men moet nieuwe basis zoeken
en nieuwe methodes van onderhandel ing.
laten glijden en haar arm lag op de knieën
der op de dame. Ralph vroeg zich af, of
met de ja ren Winnie haar grootmoeder’*
evenbeeld zou worden; en hü sprak tat
zichzelf, dat hy haar in dien tijd nog dui
xendmaal meer zou liefhebben.'
,^Tyn vader,” ging h(j voort,
bemind by xyn parochianen, waj
den een waar vader in hem. Ook hebben
en be-
Terwiijd te Berlijn de naam der ex-keize
rin op aller lippen is. komt men in Ooeten-
i-iik en Hongarije weer tot bedaren na het
avontuur van hun ex-jnonarch. Deze heeft
Zijn hart uitgestort bij den Mertnn-corres-
ponrlent Sauerwein:
Van een plan van een nolitieken staat,
die zoowel Oostenrpk4iongariie ate Beie
ren zou omvatten, wikte Karl niets weten.
„Mpn ambities strekken zich niet tot een
vreemd land,” zei hij, welke uiting Sauer
wein zeer prijst, omdat daaruit hliUrt dgt
Start heel goed inziet, dat bif zulk een op
lossing Beteben slechts het lokaas zou ziin
bm Oostenrijk tot het Duitsche rijk te
lokken.
Tot lof van Karl en als bewite van diens
Franschgezinjdhekl, vertelt Sauerwein ver
der nog dat de jonge vorst plan had zoo-
dra hij op den troon gekomen wus. eeh
vredesvoorstel tot Frankrijk te richten.
Hjj sprak daarover met Czermn. die om
dit plan te doen mislukken, voorstelde rich
daartoe met Cailiaux in vertuading te
stellen. Maar Karl wikte daarvan niete we
ten en zich, alleen wenden tot de mannen,
die inderdaad Frankrijk regeerden. In een
vergelijking tusschen Karl en Konstantiin
van Griekenland, dien hij inderdaad m dri.|-
zelftie salon te Luzern had geïnterviewd,
prijst hij de houding van den eerste, die
niet zooals de tweede ziin land opofferde
aan xyn kroon, maar ziin land weer ver
liet, loodra hii bemerkte dat ziin aanwe
zigheid het zou kunnen schaden.
In Bruaeel was men op den goeden weg,
Ongelukkigerwijze ia deze wijze van zake
lijke onderhandekng, die businesslike was.
met tot het etiiiide voortgezet.”
Onze deskundigen hebben geen toestem
ming gekregen den geallieerden experts
van antwoord te dienen en volgens mün
oordeel heeft men de conferentie waarvan
Anen zooveel sprak en welke tot mets kon
Leiden, veel te haastig voortgestuwd. Ie
Londen héb ik ons standpunt, zooals mij
was opgedragen, onjbwukkeld. Ik had met
het recht, den te Parijs voongestelden ver
anderlijken factor te aanvaarden en ik kon
'noch een anderen voorstellen, noch in over-
weging geven, het vraagstuk aan een con
ferentie van deskundigen voor te leggen.
Anders zou men dan hebben geloofd, dat
ik het beginsel der veranderlijke jaarlijik-
oche betalingen zalf verwerp. Dit is niet
waai’. Volgens miin oordeel is het moge
lijk, in korten tijd iets dertgelijks te vinden.
Ik ben te Londen vender gegaan, als met
mijn' instructies vereenigbaar was. omdat
»k een man ben. die meer gevoel heeft
voor onze verplichtingen, dan degenen, die
hun blik hoofdzakeliik gericht houden on
‘te binnenlandsche politiek. De bebalings-
capaciteiten van een land moeten.niét
slechts technisch worden beoordeeld, doch
zij zyn ook een psychologisch vraagstuk,
.want de arbeidsvoorwaarden spélen daar
bij een zeer belangrijke rol. Wat Duitsch
land betreft, ben ik in dit opzicht veel op
timistischer dan vele anderen, doch de
overeenkomst, welke men wil treffen, moet
zooveel mogelijk rekening houden met de
zen psychologischen factor. Nauwkeuri
ger kan ik u niets Zeggen, zoolang ik niet
met mijn collega’s heb gesproken. Ik
spreek hier geheel persoonlijk» en min of
hneer onsamenhangend, doch, ik hoop, dat
u desondanks de grondgedachte begrijpt,
door welke ik mü laat leiden. Ik kan u
zeggen, dat ik njet minister zou willen
wollen bljjven in een regeering, welke niet
den absoluten wü heeft, hare verplichtin
gen tot aan de uiterste grenzen van het
mogeljjke na te komen.
Overigens ben ik van oordeel, dat wij
binnen weinige dagen op duidelijke wijze
blijken zullen geven van onzen goeden wik
Tot zoover de merkwaardige rede va*
dr. Simons, die, hoewel de minister uit
drukkelijk gezegd heeft z’n persoonlijke
opvatting te hebben gegeven, toch afkom
stig is van den man, die de verantwoor
ding voor de buitenlandsche politiek draagt
en die er bovendien nog aan toegevoegd
heeft dat, wanneer de regeering niet mee
gaat met z’n zienswijze, hii maar Liever
verder voor de functie van minister zal bet-
-Ï'U!11-L n-!!_—-»
danken. De veridarirur heeft dan ook i*
'politieke en diplomatieke kringen te Ber
lijn wel eenig «xtien gewekt
Te „bevoegder pdaatse” verldaajxte men.
volgens het Acht Vhr AbendhLatt, eerst
na den terugkeer van den minister te Ber
lijn in staat te zuilen rijn nadere mede-
deelingan te doen omtrent de vraag, wat
hü met zijn toespelingen op nieuwe Duit-
ache voorstellen in zake de kwestie der
schadeloosstelling heeft bedoeld.
Naar van ander zijde verluidt, staat liet
vast, dat op het ministerie van Buiten-
landsche Zaken op het oojrenbflak geen
nieuwe voorstellen worden udtirewerkt.
Hoe ’t rij, de uitiatmg van dr. Simons
blijft merkwaardig en ze zal niet nalaten
ook in krüiren der geallieerden veronder-
rtellingen vermoedens te wekken. di«
miJHchien riet zoo onjuist riin, als de ,.be-
voegde plaat»*' te Berlijn meent Binnen
kort zullen we er iheer van hooren.
■Naar het HoUandech Nieuwsbureau uit
Berlijn verneemt, zal Dr. Streeemapn ter
stond na den terugkeer van dr. Simons de
Rükfcoommissie voor buitenlandsche zaken
bijeen roepen. In hoofdzaak geldt dit de
'behandeling van het vraagstuk der schade
vergoeding. By alle partijen bestaat de
wensch dat de regeering hen tijdig op de
hoogte zal stellen van de nieuwe voorstel-
Jen en dr. Simona aan de commissie ziin
plannen zal mededeelen.
het water stroomde met groote snelheid
naar binnen en verder uitstel zou verwoes
ting van de kolenvelden op groote schaal
tengevolge hebben gehad.
Gisterochtend is de aangdfondigde con
ferentie tusschen het bestuur der mijnwer-
kersfederatie en de vertegenwoordigers der
directies begonnen. Lloyd George woonde
«e bij en «eide in een rede o.a., dat de re
geering tot het uiteindelijk besluit is ge
komen, dat de kolennijverheid niet blij
vend kan worden gesubsidieerd.
Evenmin kan de regeeringscontrole op de
nijverheid worden hernieuwd. Het huidige
conflict is voortgekomen uit de actie der
mijneigenaars, die oordeelden dat er niet
genoeg geld was om de loonen
waartoe de subsidies tot dus...
staat hadden gesteld, weshalve zij mede
deel ing hadden gedaan de contracten te be
ëindigen en de geheelé loonschaal te zullen
herzien Daarom meende de premier dat
*t aan de mijneigenaars stond en mededee-
ling te doen der reden, waardoor zjj tot
dat besluit waren gekomen en de looMVer-
rechtvaardigen. Het zou dan
srkers zijn hun zaak uiteen te
leen met verzet tegen de cty-
.jrs, maar door het voorleggen van plan
nen ter rechtvaardiging der geheele positie.
De uiteenzettingen moesten de grondslag
vormen voor het onderzoek van den gehee-
len toestand De Premier stelde voor dat dit
•onderzoek zou worden toevertrouwd aan
een klein lichaam van niet meer dan 6
mijneigenaars zonder of met 2 ref
vertegenwoordigers en dat dit lichi
slag 'zal uitbrengen aan de volledige con
ferentie. Ofschoon de Premier afstapt om
zelf met eenig concreet voorstel te komen,
wordt met beslistheid insommlge kringen
medegedeeld, dat de regeering bereid ia fi-
nancioele hulp te verleeney aan de kolen
nijverheid om die over haar vertegenwoor-
dige moeilijkheden heen te helpen.
Deze hulp zou voor een streng beperkte
tyd bestemd zijn en moet niet worden be
schouwd als subsidie. Het uitzicht op regee-
ringhulp op deze wjjz© heeft goede hoop
gegeven op een succes der conferentie. We
gens <le gunstigp keer in den toestand werd
het debat, dat heden in het lagerhuis tou
hebben plaats gehad over de plaataeljike
proclamatie tot oproep der reserves, uitg^-
steld.
Chamberlain aanvaardde uit naai
regeering blijde een motie van deze
ingediena door de arbeidersleider
Chamberlain zeide, dat de instructies g<
ven door de mtfnwerkersfederatie, om
pompen door vrijwilligers in de mijnen toe
te staan, algemeen werden opgevolgd. De
geschillen waren terstond in de meest
vriendschappelijke geest behandeld.
De conferentie der mijnwerkers en mijn
eigenaars is bijeengekomen, maar de de on
derhandel ingen zullen aanzienlijken tijd
kosten en met groote moeilijkheden ge
paard gaan. Daarom was het noodig dat de
voorzorgsmaatregelen tot het oproepen der
reserves zal worden uitgevoerd, totdat het
gevaar voorbij is.
Behalve dat de vernieling der mijnen
voorkomen is, kan als tweede en belangrijk