e No. 14594 Dinsdag 12 April 1921 606 Jaargang. FEKEND IEL 1 van de Inose. FEUILLETON. iksblad’ DE LILA HOED. ^Tiexrrxrs-©». ^»d.-vert©aa.txe‘blsud. tto©» Q-©txcL®u •□a.OaacxetrelKoaa.- BEHALVE ZON- EN FEESTDAGSN. Nieuwe Duitsche voorstellen? VERSCHIJNT DAGELIJKS Redactie: Telef. Interc. 545. Borean: MARKT 81. GOSDA AdministratieTelef. Interc. 82. Jwrt asulh SE versterkt uw ten mUaen angrijk sprak hy met luide zei de oude VDA. >mei oro< <>m )sidi< •SE zuivert, ver- let bloed. SE versterkt uw de Réunie. Verg, van r de Huisvlijttentoon- der Bini 8ineen l INGEZONDEN MEDEDBELINGEN1-4 rsgris /*05, alk* ragri meer f9M. Dp de voorpagina M booger. begon Winnie. Ik zei nog doof Kan men dan n te betalen 18ver hen in WINKELIERS NVERWANTEN en SIGARETTEN, aawaardig vakblad, i 8000 lexers. Laag wü geregeld tü da b ontvangen ven ver in, vennakelbkbedNi agenda te vermeiden. Naar het Schotech van S. R. CROCKETT. Vertaald door I. P. WESSELINK-w. ROSSUM. (Nadrufk verboden.) aan ■geerings- laam ver- ling te do< dat besluit mindering te r aan de in ij n we r zetten, niet alh fet tan hun adres aan iOEMEIJER, Am tell gratis 2 weken 5183 14 am der ion aard, Clynee., rege- i het heid is het beate NGUINOSE bleek een, overwerkten, beste. Waarom? wekt uw eetlust, goede spysveite- die, waar zjj ver- fiOlBSCHE COURANT gezicht, alsof moest veront- het te laat is. Gaat drogist, en vraagt E WITT’s Nier- en tend voor nier- en igesteld. op Hen ontvi w met 1W 7O"‘ loei lijk e DE iden, s 1T C_ niddelyk MAAR PASISt 6171 il AdnrtraUln kusran word» Inbonden door tuaehrakomA vu wllod. B«khu- Wuo, AdwtantMnmu «ra Acuten. kost per flacon 12 fl. ƒ21.—. lij Apothekers en kiemen in het bloed ”s Nier- en Blaas- r sterk en toch by del, dat tot de ziek- de kiemen aantast ma zekeren tijd licht wonderltfk vlug ge- l kalmte met zich per doos. OUDA btfANTON l en Mej. 8. VAN 5056 60 n eningen. slechte hoedanig- wijls een blaasziek- Drukkerij ZOON GOUDA. Gewone advertentie e* iagesoeden medededlngen bij contract tot «eer garada- caardan prijs- Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte. letten( dat men zangt in doo- goudgeel eti- zegel op de kurk, •ilykheden by het WITT’s Nier- zendt dan het Co. Ltd., DEN IM,c een flacon heel amusant.” .Jkairdieeon,” verbeterde Winnie. Daar hij er nu zeker van was dat rijn verhaal Winnie ook interesseerde, góng Ralph met meer vuur voort. Winnie had zich naast baai- grootmoeder op den grond r deze kwellende en gevolg van een oat- kt gaat, moet met dat in 99 van de geeft, eens een 27) „Wat een domoor, die John! Die heeft u zeker geleerd voor de mooie jonge meisjes weg te Loopen," plaagde de oude dame. „Grootmoeder,” zei Wiinnie, dae er kre gelig van wend-, „mijnheer Peden is geko men om u te vragen, hoe u het vandaag maakt.” „Nu, nu, dat is mogelyik, maar mijnheer Peden heeft zelf een tong, en hij kan zij* boodschappen wel zelf doen! Wat zyn die jonge meisjes beleefd, hè?” zei ze, zich tot Ralph wendend met een ze een bedorven kind schuldigen. Wiinnie ging in de kamer ernaast, en terwijl ze eenige bloemen opraapte, die Jess had laten vallen, wierp zij ze met een verachtelijk gezicht naar buiten. Dat ge baar had haar goed gedaan. Wat Ralph betreft, die een rustig geweten had en Iteen gevoel van schaamte behouden had over de kleine voorafgegane scène, hij was ©enigszins verwonderd, haar aldus te zien handelen. Hy keek zijn beminnelijke ondervraag- ®ter aan, om te zien of hö voort moest gaan. De eud« dapie knikte hem weiwtü- lend toe. „Wel nu,” zei Ralph, „mijn vader is niet te overtreffen. Myn moeder heb ik, na tuurlijk erg gemist. Maar mijn vader Is, wat teederiheid betreft, een ware moeder voor mij geweest” „Uw grootvader, de oude Ralph Gilch rist, wend zeer betreurd. Men heeft gebe den voor zyn zaeleheü, rn de gemeente, gedurende de drie dagen, die op zijn dood volgden," zeide de oude dame. Winnie scheen iets te wiMen zeggen, hetgeen haar weer een terechtwijzing van haar grootmoeder op den hals haalde. „Zeg eens, kleintje, ontving jjj bezoek van dezen jongen man of ik? Je hebt me zelf gezegd, dat hij om mij kwam. Kom, laat ons rustig praten en zeggen, wat we te zeggen hébben!” Aldus berispt bleef Winnie zwijgen. Maar voor den eersten keer keek ze Ralph met een glimlachje van verstand houding aan, dat zijn hart deed opsprin gen. En hij antwoordde op goed jjjaluk in de volgende seconden. ,3fijn vader o ja! Hy draagt altijd de heilige hoeken als John Beèrdfenon preekt" „Wat zegt ge me daar?" dame ontsteld. „Ik wilde zeggen, dat John Bairdiasoe de heilige boeken draagt, als mijn vader preekt, en als hij de deur sluit fluistert John door het hekje: „En ve rites nu met het Naadje met de psalmen, zooals voor drie weken gebeurd ia,” of ook wel: „Wees voorzichtig met dezen kant van den preek stoel, de deur is niet in orde!” Waarna hij heen gaat, maar midden in de kerk keert hy zich om, om te zien of mijn va der zijn instructies heeft opgevolgd. Zoo handelt hij sinds den dag, waarop mijn vader in inaeriyk gebed verzonken, recht op in zijn preekstoel staan bleef, zonder iets te zeggen, zoodat de aanwezigen ge loofden dat hij in directe verbinding stond met den Almachtige.” „Wat heeft John Bsirdieson bij die ge legenheid tegen uw vader gezegd?” vroeg Winnie, voor het eerst dién dag vriende lijk tegen Ralph sprekend. Deze wierp haar een verrasten blik van dankbaarheid toe en in de verwarring van zijn ziel zocht hy te vergeefs naar een verklaring van het raadselachtige gedrag der jonge meisjes. Maar eindelijk ant woordde hy erg vertegen: „John Ba Wiesen heeft gezegdJohn Bairdieson zei.ik moet bekennen dat het mi) heelemaal door het hoofd ge gaan is!” De oude dame wierp hem een goedkeu renden blik toe: ,jGe zyt geen Wjhig, ge hebt goed bloed in de aderen,” zei ze zeer onverwacht. „O, nu herinner ik het me,” viel Ralph 'haar levendig in de rede. John zei: ,ga zitten dominee, want al is u geneed om naar den hemel te vliegen, er zijn een beele hoop meneohen in deze kerk, die heelemaal niet klaar zijn om u te volgen!” Ralph zag, det Winnie en haar groot moeder erg veel belang stelden in zijn verhaal. „Weet ge, dat ik uw vader vroeger even goed gekend heb, als ik. een zoon had kun nen hebben, hoewel ’aeel, heel. wat jaren ze een soort vereering voor hem schouwen ze hem als onfeilbaar.” ,In den tyd, dat ik uw vader kende,” ze juffrouw Skirving, „zouden wat Wndm volmaaktheid en een weinig overmoed hem geen kwaad gedaan hebben. Het i» uom* nuttig in dit leven!” „Maar, groolmoeiier „Wees stil, kleintje. 1 worden door je gebabbel. niets zeggen, zonder in de rede gevallen te worden? Als jy het niet bent met je .grootmoeder!" dan is het die andere daar ginds, die je aankykt, alsof je je ziel aan satan verkocht hadt. Ik heb nooit zoo’ll huis gezien!” Die Ideine uitbarsting scheen de oude <lame te verlichten. Geen der schuldg.-n bewoog zich, of het moeet zyn, dat Winnie den arm verlegde op de knie van haar grootmoeder en haar kin met een kuiltje, op haar hand steunde, waarbij ze met een gelaten en tevreden uitarlyk glimlachte Eenige «ogenblikken keek de oude dame, haar streng aan, toen verzachtte zich haai blik en haar hand gleed tuaseben de krul len van het jonge meisje. Haar kleine humeurige aanval maakte plaats voor re» gemoedelijke rtrengheki. (Wordt vervolgd,) ,tiek, jicht, nier- en n rug, moeheid, wa- troebele urine, ont- 1 andere kenteekenen .n oiuniddelijk eens eesmiddel een proef. 1 een spoedige ver- genezing volgt in de J, ,4a zeer by «ijn parochianen, want w vin- Bliikens de laatste berichten uit Enge land, loopt de miinwerkerastaking éinde. Oio de eerste aanmaning der leiders hebben de mannen aan de pompen onmid dellijk het werk hervat en de grootste oor zaak voor bezorgdheid, dat door het over- stroomen der mijnen ernstige schade zou worden veroorzaakt is daardoor weggeno men. In het Rhonde dal in Zuid.Wales, het grootste productie-district, heeft men ge lukkig geen moeilijkheden ondervonden bij het weer in werking brengen van de ma chines. De snelheid en vastberadenheid, waarmede de mannen, die de pompen bedie nen, weer aan het werk zyn gegaan heb ben waarschijnlijk de mijnen gered, want ïrsenen, zy over ste hoofdpijn; ge- lid; zy geeft nieu- honderden hebben eemt er de proef ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2.25, per week 17 cent, met ZoedafMad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de beporging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA, bjj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den becorgkring) 1—5 regels ƒ1.30. elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den besorgkring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiün in het Zaterdagnummer 10 bijslag op den pr|js. t voorbij z|jn gegaan, sinds hij hier aan ftujs kwam?” Winnie keek haar grootmoeder met ver wonderde oogen aan. „Ja, kleine meid,” vervolgde ze, „je mag me aankijken, maar zijn vader had heel goed uw vader kunnen zijn!” Uit de doeken die hem anxgaven, keerde Walter Skirving haar een streng en ge- ergeerd gezicht toe, alsof die woorden van zijn vrouw hem plotseling op de aarde terugriepen. „Stilte, vrouw!” stem. Maar juffrouw Skirving scheen m het minst niet bewogen. Ze vergenoegde zich met gedurende eenige minuten het stil zwijgen te bewaren; daarna hernam ze: „Ik heb Gilbert Peden zeer gbed gekend. In dien tijd had hy even mooie, zwarte en gekrulde haren als zijn zoon ze nu heeft!" W<inne bekeek met veel belangstelling de deur. „Kwam hy om ons te zien, groot moeder?” vroeg ze. „Ha, ha! zeker! Zoo zeker, als deze jonge man komt om my! Ze hebben het me bei den gezegd!” Juffrouw Sknrving hield weer op, want ze voelde de oogen van haar echtgenoot op haar gevestigd. „Ga voort met on> te vertellen over uw vader en John Boiriaon," zei ze, .liet if. if Co., j|4. Den Haag. «iao8 k» uiterst Links publicceren een mededeel uur op de binnen pagina en doen die volgen door een waarschuwing tegen de monar chisten, die waamchiinlüik door den doou der keizerin, een poging sullen wagen om de regeermg omver te werpen. De Vpr- warts: de pQgiAgen om de keuze ran tot een 'martelaars en een heldin te maken, moe ten miahdcken, aangezien haar gedrag mets in heeft dat haar aanspraak geeft op meer contiKleratae dan eenige andere Duiteche moeder. De Freiheit deelt haai’ dood medé in die regels, due aldus eindigen: De mo narchisten zullen trachten hieruit nropa- ganda te slaan, maar voor on» ta deze zaak van geen belang. Als dat bil de begrafenis (waarover on- inenland meer) maar niet tot bot- leidtl Hoe belangrijk deze zaak ook. toch heeft het meerendeel der Duitsche bevol king grootere belangstelling van een an dere aangelegeniieiid, n.l. het overt if den der ex-keézerin, wier herinnering in sym pathie is blijven voortleven. Slechts de ■uiterst Imkschen wülea niets meer weten van de vrouw, die tot voyr enkele laren naast den keizer, aaau ’t hoofd van ’t rijk atond. Zij hebben zich in den Rijksdag ook verzet tegen geen motie van sympathie met de overleden keizerin, die des ondanks werd goedgekeurd, daar het hier geen mo narchistische betooging geldt: de keizerin ommers heeft zich nimmer in de politiek gemengd, maar zij heeft békend gestaan als een goede moeder en een goede vrouw, zoodat de sympathie haar persoon geldt. In Potsdam was de uitwerking van het Ibericht buitengewoon sterk: des middags (begonnen de klokken van alle kerken te luiden en hielden dit een héél uur vol. ter wijl de Pruisische en Duitsche vlaggen ihaifetok waren gehaschen aan bijna alle huizen en zelfs op sommige politieke ge bouwen. Er waren gala-uniformen van zulk een verscheidenheid en schittering, als sedert de dagen van Wilhelm niet meer waren gezien. Een onondeifbroken stoet rytoigen reeds op naar het marmer Pa leis, waar ervenwel de kroonprinses niet aanwezig was. Dergelijk» tooneelen kon men ook waarnemen bij het paleis van Eitel Fritz en van andere prinsen. De conservatieve en monarchistische bladey. zijn gistermiddag verschenen met zwarte rouwranden en groote letters: Onze keizerin overt «ten; zft wedden uit over dé tragedie van haar leven, welke eindigde in het buitenland. Maar de bladen van Merkwaardige uitlating van dr. Simons. Zal Duitschland nieuwe voor stellen doen? De commissie voor Buitenlandsche Zaken bijeengeroepen. Het overlijden der ex-keizerin. Motie van sympathie aangenomen Verzet der uiterst linkschen. Verklaring van ex-keizer Karl. De mljnwerkersstaking loopt ten einde. Oplossing van ’t arbeidsconflict in Denemarken. ONS OVERZICHT. Even na den terugkeer van de Duitsche delegartae uit Londen, waar ze zoo leediik de kous op den kop gekregen heeft, was er sprake van dr. Simon’s aftreden, de be sprekingen in den Rijksdag echter evenals de houdimg van de commissie voor buiten- ikindsche aangdlekenheden gaven hem re den toch maar aan te blijven, doch opnieuw doken geruchten op over het heengaaji van den minister voor buitenlandsche za ken toen hij onlangs naar Zwiserland ver trok om daar na de zenuwsnannende da gen op z’n veihaal te komen. Intuaschen. dr. Simons denkt op ‘t oogenblik er niet aan de portefeuille neer te leggen. Hij is weer opgekikapt. de overspanning schijnt hij te boven te zijn en de verhouding tot de entente heeft nog zijn volle aandacht en belangstelling. Graag wil hij het con flict, dat te Londen is ontstaan en dat ten gevolge der toegepaste sancties voor Duitschland in z’n geheel en woor de nieuw bezette gebieden in ’t bijtzonder zuilke on aangename gevolgen heeft, tot een goede oplossing brengen. Daarvan getuigde al het jongste memorandum, dat ten doel had, naar dr, Simons tot den bekenden verte genwoordiger van de Matin in Zwitserland Sauerwein verklaarde, het Duitsche stand punt uiteen te zétten tegenover <lat der go- Al lieerden, dat in de rede van Lloyd George was neergelegd. Wat mü betreft, zei dé minister verder, zult u zich herinneren, dat ïk in Spa op duidelijke wijze uitdrukking heb gegeven aan onzen wil, om de ver woeste gebieden van Noord-Frankriikte herstellen. Ik handelde toen i*n volkomen overeenstemming met mijne te voren i» den Rijksdag en elders afgelegde vericla- ringen. Doch er is niet alleen sprake van kien wederopbouw der verwoeste gebieden Frankrijk wil zonder twijfel geld hebben. Diit is veel moeiéliiker. want wij hebben geen geld. Wü moeten ons dit verschaffen, (hetgeen groote moeilijkheden met ziclj (brengt Wij kunnen het vraagstuk slechts oplossen door een vergelijk met Frankrijk. Bij het schadevergoeddngsvraagstuik ii Frankrijk de overheerschende mogendheid, het geeft den geallieerden leiding. Ik ben ér volkomen van overtuigd, <Jat geen en kele zijner bondgenooten Frankrijk zal te genwerken, wanneer het zijn zaken in eigen hand wil nemen en steeds scherpere dwangmaatregelen toepassen. Wanneer het ons will neerdrukken, kan het dat. Ik heb nooit op on ©enigheid onder de gealli eerden gerekend. Men moet dus met iFVankriik onderhandelen, doch ik geloof niet volgens de methode van Parijs en Londen. Men moet nieuwe basis zoeken en nieuwe methodes van onderhandel ing. laten glijden en haar arm lag op de knieën der op de dame. Ralph vroeg zich af, of met de ja ren Winnie haar grootmoeder’* evenbeeld zou worden; en hü sprak tat zichzelf, dat hy haar in dien tijd nog dui xendmaal meer zou liefhebben.' ,^Tyn vader,” ging h(j voort, bemind by xyn parochianen, waj den een waar vader in hem. Ook hebben en be- Terwiijd te Berlijn de naam der ex-keize rin op aller lippen is. komt men in Ooeten- i-iik en Hongarije weer tot bedaren na het avontuur van hun ex-jnonarch. Deze heeft Zijn hart uitgestort bij den Mertnn-corres- ponrlent Sauerwein: Van een plan van een nolitieken staat, die zoowel Oostenrpk4iongariie ate Beie ren zou omvatten, wikte Karl niets weten. „Mpn ambities strekken zich niet tot een vreemd land,” zei hij, welke uiting Sauer wein zeer prijst, omdat daaruit hliUrt dgt Start heel goed inziet, dat bif zulk een op lossing Beteben slechts het lokaas zou ziin bm Oostenrijk tot het Duitsche rijk te lokken. Tot lof van Karl en als bewite van diens Franschgezinjdhekl, vertelt Sauerwein ver der nog dat de jonge vorst plan had zoo- dra hij op den troon gekomen wus. eeh vredesvoorstel tot Frankrijk te richten. Hjj sprak daarover met Czermn. die om dit plan te doen mislukken, voorstelde rich daartoe met Cailiaux in vertuading te stellen. Maar Karl wikte daarvan niete we ten en zich, alleen wenden tot de mannen, die inderdaad Frankrijk regeerden. In een vergelijking tusschen Karl en Konstantiin van Griekenland, dien hij inderdaad m dri.|- zelftie salon te Luzern had geïnterviewd, prijst hij de houding van den eerste, die niet zooals de tweede ziin land opofferde aan xyn kroon, maar ziin land weer ver liet, loodra hii bemerkte dat ziin aanwe zigheid het zou kunnen schaden. In Bruaeel was men op den goeden weg, Ongelukkigerwijze ia deze wijze van zake lijke onderhandekng, die businesslike was. met tot het etiiiide voortgezet.” Onze deskundigen hebben geen toestem ming gekregen den geallieerden experts van antwoord te dienen en volgens mün oordeel heeft men de conferentie waarvan Anen zooveel sprak en welke tot mets kon Leiden, veel te haastig voortgestuwd. Ie Londen héb ik ons standpunt, zooals mij was opgedragen, onjbwukkeld. Ik had met het recht, den te Parijs voongestelden ver anderlijken factor te aanvaarden en ik kon 'noch een anderen voorstellen, noch in over- weging geven, het vraagstuk aan een con ferentie van deskundigen voor te leggen. Anders zou men dan hebben geloofd, dat ik het beginsel der veranderlijke jaarlijik- oche betalingen zalf verwerp. Dit is niet waai’. Volgens miin oordeel is het moge lijk, in korten tijd iets dertgelijks te vinden. Ik ben te Londen vender gegaan, als met mijn' instructies vereenigbaar was. omdat »k een man ben. die meer gevoel heeft voor onze verplichtingen, dan degenen, die hun blik hoofdzakeliik gericht houden on ‘te binnenlandsche politiek. De bebalings- capaciteiten van een land moeten.niét slechts technisch worden beoordeeld, doch zij zyn ook een psychologisch vraagstuk, .want de arbeidsvoorwaarden spélen daar bij een zeer belangrijke rol. Wat Duitsch land betreft, ben ik in dit opzicht veel op timistischer dan vele anderen, doch de overeenkomst, welke men wil treffen, moet zooveel mogelijk rekening houden met de zen psychologischen factor. Nauwkeuri ger kan ik u niets Zeggen, zoolang ik niet met mijn collega’s heb gesproken. Ik spreek hier geheel persoonlijk» en min of hneer onsamenhangend, doch, ik hoop, dat u desondanks de grondgedachte begrijpt, door welke ik mü laat leiden. Ik kan u zeggen, dat ik njet minister zou willen wollen bljjven in een regeering, welke niet den absoluten wü heeft, hare verplichtin gen tot aan de uiterste grenzen van het mogeljjke na te komen. Overigens ben ik van oordeel, dat wij binnen weinige dagen op duidelijke wijze blijken zullen geven van onzen goeden wik Tot zoover de merkwaardige rede va* dr. Simons, die, hoewel de minister uit drukkelijk gezegd heeft z’n persoonlijke opvatting te hebben gegeven, toch afkom stig is van den man, die de verantwoor ding voor de buitenlandsche politiek draagt en die er bovendien nog aan toegevoegd heeft dat, wanneer de regeering niet mee gaat met z’n zienswijze, hii maar Liever verder voor de functie van minister zal bet- -Ï'U!11-L n-!!_—-» danken. De veridarirur heeft dan ook i* 'politieke en diplomatieke kringen te Ber lijn wel eenig «xtien gewekt Te „bevoegder pdaatse” verldaajxte men. volgens het Acht Vhr AbendhLatt, eerst na den terugkeer van den minister te Ber lijn in staat te zuilen rijn nadere mede- deelingan te doen omtrent de vraag, wat hü met zijn toespelingen op nieuwe Duit- ache voorstellen in zake de kwestie der schadeloosstelling heeft bedoeld. Naar van ander zijde verluidt, staat liet vast, dat op het ministerie van Buiten- landsche Zaken op het oojrenbflak geen nieuwe voorstellen worden udtirewerkt. Hoe ’t rij, de uitiatmg van dr. Simons blijft merkwaardig en ze zal niet nalaten ook in krüiren der geallieerden veronder- rtellingen vermoedens te wekken. di« miJHchien riet zoo onjuist riin, als de ,.be- voegde plaat»*' te Berlijn meent Binnen kort zullen we er iheer van hooren. ■Naar het HoUandech Nieuwsbureau uit Berlijn verneemt, zal Dr. Streeemapn ter stond na den terugkeer van dr. Simons de Rükfcoommissie voor buitenlandsche zaken bijeen roepen. In hoofdzaak geldt dit de 'behandeling van het vraagstuk der schade vergoeding. By alle partijen bestaat de wensch dat de regeering hen tijdig op de hoogte zal stellen van de nieuwe voorstel- Jen en dr. Simona aan de commissie ziin plannen zal mededeelen. het water stroomde met groote snelheid naar binnen en verder uitstel zou verwoes ting van de kolenvelden op groote schaal tengevolge hebben gehad. Gisterochtend is de aangdfondigde con ferentie tusschen het bestuur der mijnwer- kersfederatie en de vertegenwoordigers der directies begonnen. Lloyd George woonde «e bij en «eide in een rede o.a., dat de re geering tot het uiteindelijk besluit is ge komen, dat de kolennijverheid niet blij vend kan worden gesubsidieerd. Evenmin kan de regeeringscontrole op de nijverheid worden hernieuwd. Het huidige conflict is voortgekomen uit de actie der mijneigenaars, die oordeelden dat er niet genoeg geld was om de loonen waartoe de subsidies tot dus... staat hadden gesteld, weshalve zij mede deel ing hadden gedaan de contracten te be ëindigen en de geheelé loonschaal te zullen herzien Daarom meende de premier dat *t aan de mijneigenaars stond en mededee- ling te doen der reden, waardoor zjj tot dat besluit waren gekomen en de looMVer- rechtvaardigen. Het zou dan srkers zijn hun zaak uiteen te leen met verzet tegen de cty- .jrs, maar door het voorleggen van plan nen ter rechtvaardiging der geheele positie. De uiteenzettingen moesten de grondslag vormen voor het onderzoek van den gehee- len toestand De Premier stelde voor dat dit •onderzoek zou worden toevertrouwd aan een klein lichaam van niet meer dan 6 mijneigenaars zonder of met 2 ref vertegenwoordigers en dat dit lichi slag 'zal uitbrengen aan de volledige con ferentie. Ofschoon de Premier afstapt om zelf met eenig concreet voorstel te komen, wordt met beslistheid insommlge kringen medegedeeld, dat de regeering bereid ia fi- nancioele hulp te verleeney aan de kolen nijverheid om die over haar vertegenwoor- dige moeilijkheden heen te helpen. Deze hulp zou voor een streng beperkte tyd bestemd zijn en moet niet worden be schouwd als subsidie. Het uitzicht op regee- ringhulp op deze wjjz© heeft goede hoop gegeven op een succes der conferentie. We gens <le gunstigp keer in den toestand werd het debat, dat heden in het lagerhuis tou hebben plaats gehad over de plaataeljike proclamatie tot oproep der reserves, uitg^- steld. Chamberlain aanvaardde uit naai regeering blijde een motie van deze ingediena door de arbeidersleider Chamberlain zeide, dat de instructies g< ven door de mtfnwerkersfederatie, om pompen door vrijwilligers in de mijnen toe te staan, algemeen werden opgevolgd. De geschillen waren terstond in de meest vriendschappelijke geest behandeld. De conferentie der mijnwerkers en mijn eigenaars is bijeengekomen, maar de de on derhandel ingen zullen aanzienlijken tijd kosten en met groote moeilijkheden ge paard gaan. Daarom was het noodig dat de voorzorgsmaatregelen tot het oproepen der reserves zal worden uitgevoerd, totdat het gevaar voorbij is. Behalve dat de vernieling der mijnen voorkomen is, kan als tweede en belangrijk

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1