1 s IIKEII ond. I o- en Panama- met .1 ;es. No. 14610 Zaterdag 30 April 1921. BIN >6 ES. >8 CAO 60e Jaargang. BS tes. ies. I COOPS 2.50 FEUILLETON. DE LILA HÓED. >ond Bi EERSTE BLAD, Wit ons t^arlomont. 1—4 ngda I IM, tlfca n(d mwr ftM. Redactie: Telef. Interc. 545. Bureau: MARKT 31, GOUDA. Admlnlatratle: Telef. Interc. 83. Dit nummer bestaat uit twee bladen INGBZONDKN MBDFDKKLINGKN. BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. Msrht 26 GOUDA i dit Rind. dezen Daarin 2122 N zi den aangename. HOOFDSTUK XXXIV. Voor het oude spreekgestoelte. 43) John uitgeven voor slapen,” (Wordt vervolgd.) 2102 800 deken ij 4 ■MM Alle Qenres Maatwerk worden op eigen ateliers vervaardigd. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bfl contract tot zeer gervdu- ceerdenprü». Groote letter* en randen worden berekend naar plaatsruimte. N.v. MODE ETABLISSEMENT „OOUDA" voor maar Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaechenkomat van tellede Boekhan delaren, Advertentiebureau! en onze Agenten, gevoed in Etliriburg.” „Dat kan Wel; maar my dunkt er ia veel gebeurd sinds dien! Maar, ga je gang, en als je Jock nog een boodschap wilt mee geven, dan kun je me hier morgenochtend vroeg vinden." WIJd.tr.at 31. dat ter *n is ont- derd door ■nten .vier rroep rking. motie wt latie, tot i gericht. Naar het Schotsch van S. R. CROCKETT. Vertaald door I. P. WESSELINK—v. ROSSUM. (Nadruk verboden.) en op werkir Marei gen< weii werp, op ontwerp men. En zóó urgent geworden, dat dan mag 1 vinden Ti ■telt op miliaris Het pi nen. De >ond I INGEZONDEN MEDEDEELINGEN Op de voorpagina 50 hooger. GOÏDSCHE (IK KAM. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. voor je maken,” zei hij. Er was een kfledne hooischelf, niet ver daar vandaan, en Jock trok het bovenste gedeelte er af, daar dd.t vochtig was en dekte Ralph met de rest vamhet hooi toe, waarover hij nog wat heideplantjes strooide. „Lig je daar nu niet als een prins? Je bed van drie shilling zou niet beter kun nen rijn.” Ralph was nog in diepe rust by het aan breken van den morgen. Maar toen de zon de bergtoppen verlichtte, maakte Jock een dakje van hei om Ralph te beschutten; toen keek hy naar de lucht en mompelde: „Ik zal den jongjen roepen als de zon wat hooger staat.” Het was dus ai klaarlichte dag, toen de twee reismakkers den weg naar Edinburg insloegen, die over de heuvels en door het dorp Leadhills daalt tot in. de Clyde-val- iei. Zy vervolgden hun weg over Abing ton en Biggas. Toen zij op den laatsten heuveltop kwa- mer, zagen zij de stad Edinburg ligigen. „Ga met me mee, Jock,” zei Ralph, ,Jk zal je Edinburg laten zien, zooals jij mij de heidestreek getoond hebt.” „Neen, dank je wel," zei Jock, „al vind ik het heel vriendelyik. Maar er zijn daar vreemde snoeshanen, die, wat graag zoo’n flinken kerel als ik ben, zouden ranselen en desnoods met geweld meenemen op een van hun ellendige booten, vóór dat ik een woord kon spreken. Neen, die oude rook- stad is niets voor my. Als ik zin had om me te laten pakken, zou ik een paard ste len; maar ik wil niet met den mond val tanden staan, als ze me vragen: ,jw&t kom je hier doen?” Zoo lang er Gordons geleefd hébben, zün De residentie is een inrichting r^ker ge worden waarop het met recht trotsch kan zün. Zij heeft thans de grootste overdekte zweminrichting in Europa binnen haar veste. Veleden week ia de inrichting geopend en daarom is den Haag een zwemplaats ryk geworden, die het dringend noodig had. Er bestaat hier ter stpde reeds een dergelyke inrichting, die zelfs over twee bassins be schikt, maar deze leek de laatste jaren niet zoo gelukkig te rendeeren als wel wensche- lijk was. Aan de leiding ontbrak wel het een en ander en het scheen alsof het niet mo- gelijk was verbetering in vele zaken te bren gen. Gen wonder dan ook dat de twee groote clubs, die den steun vormden van de inrich ting, de Polo-club en de Reddingsbrigade zijn overgegaan naar de nieuwe moderne in richting, waar de leiders natuurlyk wel zoo slim zyn, dat zy aan ale wenschen, die in de oude inrichting werden gekoesterd, te gemoet is gekomen. Er komt bijvoorbeeld een middag voor „familiebad”, hetgeen de keurige vertaing is van bain-mixte Hier door wordt het mogeltfk dat leden van een zefde gezin eens gezamenlijk gaan zwem men. De tijden en de opvattingen zün zóó zeer veranderd, dat men over de oude voor- oordeeen is heengestapt. Het kost in ons land wel kracht om die middeleeuwsche op vattingen uit te roeien maar het gaat ten slotte toch. De nieuwe badinrichting is in alle opzich ten modern: ales wat de ervaring op dit ge bied in binnen- en buitenland heeft geleerd is hier toegepast Er zyn twee rijen kleed kamertjes boven elkaar; de toegang vanuit deze naar het bassin is onmiddellijk aange wen dit laatste geen hek als afzetting heeft. Het lijdt geen twijfel of deze inrichting zal floreeren. Er is veel behoefte aan en vooral in den winter is een uurtje zwemmen een heerlijke sport. In den Dierentuin wordt een tentoonstel ling gehouden, waarvan wy het doel zouden kunnen omschryven: aankweeken van lief de voor het dier. Het is niet nieuw wat er te bezichtigen valt, want het werk der ver schillende vereenigingen tot bescherming van dieren is overbekend. Een tijd lang heeft er over verschillende punten ten aanzien van de vraag in hoeverre het dier zyn krach ten ter beschikking van den mensch heeft te stellen, zeer veel verschil van meening bestaan, maar thans is er weer meer over- ABONNEMENTSl-KIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 eent, mat Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Branco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den beaorgkring) 1-5 regels tlM. elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: bijriagX de£ p^’s*^ reg’>1 meer /0,8°' Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 dóór den nacht door Jock had een ander over te gaan, tot de Indische bevolking tot zelfbestuur zal zijn gekomen) met 76 stem men tegen 3, werd de Staatsexploitatie (amendement-de Muralt) verworpen met 55 tegen 24. Ook een amendement-de Mu- ralt (een verplichte hoeveelheid stookolie ter beschikking van het land) vermocht gieen meerderheid te behalen, evenmin als hot amendement-Treub, om slechts een ge deelte van Diarnbi aan de Bataafsche te geven. De geheele coalitie stond als één man achter den Minister, evenals bij de eindstemming. zich in 1919 met groote meerderheid voor Staats-exploitatie uitsprak, over dit wets ontwerp niet kon gehoord worden! Men weet, dat de Regeering een belangen gemeenschap met de Bataafsche Petroleum- Maatschappy voorstelt. Haar gedachten gang is deze: de Staat is niet by machte zelf het bedryf „van den put tot de pit” te voeren, dus is hij aangewezen op een belan gengemeenschap met een der grootere li chamen, die hiertoe wèl in staat zyn. Een Regeering, die dit voorop stelt, maakt zich zelf tot de zwakke partij. Mr. Marchant wees hierop met grooten nadruk; de Regee ring zegt hier openlijk: ik kan niets, help mé alsjeblieft en dus bindt zy zich aan han den en voeten aan de Bataafsche. Er komt dus een „belangengemeenschap” tusschen de Koninklijke (Bataafsche) en de Nederlandsche Regeering. Doch bestaat hier in wezen een gemeenschap van belangen? De Minister is hier zeer optimistisch. Z. Exc. ziet hier geen stryd van belangen. De Staat wil een overheerschenden invloed heb ben op de te stichten N. V. en de Bataafsche toont, door zich „niettemin" voor dezen vorm van gemengd bedryf te laten vinden, dat zy beseft dat de verandering der tyden eischt, „in wijden kring de overtuiging te vestigen, dat het kapitaal, zonder opoffe ring van eigen karakter, aan de belangen der gemeenschap zich dienstbaar weet te maken". De Koninklijke zal dus, volgens den Minister, meer de gemeenschap willen die nen dan haar eigen belang. De „overheer- schende" invloed, welke de‘ Regeering zich in den Raad van Beheer der N.V. verzekert, wordt by zulk een opvatting haast een on begrijpelijk gemis aan vertrouwen! In ernst; welken waarborg heeft de Re geering, dat het belang der Bataafsche niet eischt, Djambi niet, althans voorloopig niet exploiteeren En voorts, wat waar borgt, dat de nieuwe belangen gemeenschap de meest gewenschte prijzen zal bedingen, waar de Bataafsche slechts 30 40 van de winst der op te richten N.Ind. Aardolie Mij. zal verkrijgen en de volle 100 van de winst als opkoopende of ten vervoer of ter verwerking aannemende party, die dus bij een zoo laag mogelyken aankoopsprys u zoo hoog mogelyken prijs voor ver- nng en vervoer belang heeft. Voor mr. :hant stond het zelfs vast, dat de voor genomen wijze van exploitatie géén of zeer weinig winst zal opleveren en dit terwyl het maken van een zoo hoog mogelijke winst het eenige doel is van het regeeringsont- werp. Er is een zeer uitvoerig en belangrijk debat gevoerd over dit ontiwerp. Linkerzijde met groot wantrouwen vangen, nog aanzienlijk vermeerde een vergissing, welke door de Bataafsche noch door den Minister was ongemerkt en •welke den schijn had van, een poging om niet alleen Diarnbi, maar practisch geheel Indië aan de Bataafsche te gunnen. In- tussehen is deze vergissing hersteld, al is er een onaangename indruk bliiven hangen. Na verwerping van een motie der revo- lutionnairen (om niet tot ontginning eenstemming verkregen. Eén van die punte betrof den hond. Mag de hond als trekdh worden gebruikt? Er was een groote gi van dierenvrienden die oordeelde dat een gematigde aanwending onder gunstige om standigheden toelaatbaar was. Hiertegen over stond een krachtige groep die den hond absoluut ongeschikt achtte voor trekdier en di$ met alle macht tegen dit gebruik ageer de. Deze laatste groep heeft het tenslotte gewonnen en algemeen is thans het verzet tegen he gebruik van den trekhond, zoodat de verschillende vereenigingen thans ge meenschappelijk actie voeren voor de ver krijging van een wetteljjk verbod van het gebruik van den hond als trekdier Behalve voor den hond komen dé vereeni gingen op voor vele andere dieren. Het paard en de koe, zoowel als de paling doelen in de sympathie Voor het paard wordt de beste bespanningswijze aangegeven, voor het welzijn van de koe pleit men hèt aan brengen van een afdak op de weide, voor de paling heeft men een methode van snel- dooden uitgedacht Voor de hanen, kippen, katten en konij nen zijn ook wijze lessen in zake opvoeding en verpleging te krijgen en een paedago- gische afdeeling. om te leeren hoe kinderen in liefde voor het dier kunnen worden op gevoed ontbreekt op deze tentoonstelling In de steden is het dierenvraagstuk nogal gemakkelyk. Trekhonden zijn er niet of zeer weinig en het komt ons voor dat de men- schen in de steden meer overlast van de dieren hebben dan de dieren van den men- schen In de dichtbevolkte wijken is feitelijk geen plaats meer voor huisdieren. Honden zijn een ergernis voor ieder dan den eige naar en het is tijd dat het verplichtend wordt de handen op straat aan de ketting te houden. Afschuwelyk is de hanenplaag. De hooge huizen vormen aan de achterzijde een diepen smallen kom, in tal van hokjes verdeeld, die stadstuintjes heeten. Wanneer in één van deze een haan zijn bivak heeft, is hy de ongevraagde wekker voor alle bu ren. Zijn gekraai ressoneert op schelle wijze in de huizenkom. Wil het ongeluk dat er twee van het edele hanen-ras in één zelfde kom huizen dan geeft het ’s morgens voor dag* en dauw een soort echotisch concert dat voor velen onuitstaanbaar is. Een naehteltfk kat ten-concert is al even min aangenaam en menige kat heeft aan zijn of haar muzikaliteit een ontjjdigen dood te wyten. Sommige eigenaren van honden hebben ook de weinig lof waardige manier van doen om 's avonds hun hond alleen thuis te laten en bijvoorbeeld in den keuken op te sluiten. Natuurlijk gaat het dier zich vervelen en meestal eindigt het met op jankerigen toon aan zijn misnoegen kennis te geven. Meestal is bet trouwens zóó dat men wel het aan gename van het gezelschap van een huis dier wil hebben maar dat men zjjn buren graag laat deelen in het minder aangename, ’s Morgens stuurt men den hond op straat omdat men hem thuis wel missen kan en „Goede genade! Mrijnheer Ralph, wat moet dat beteekenen?” riep John Bairdie- son uit ,toen hy de deur van het huis in Slt. James Court opende. ,JIoe komt u hier? En waarom hebben deminé Welsh of u niet geschreven, dat u terug zoudt ko men? En waar zyn uw boeken en klee- ren?” P „Ik ben te voet gekomen, John”, ant- wooiylde Ralph. „Ik. heb woonden gehad met den predikant en hy heeft me de deur gewezen.” ^Hemelaehe goedheid! Was het over do leer of over uw gedrag?” Domané Welsh zei, dat hy geen godde loos iemand onilex zijn dak wilde herber gen.” hDuk hebben juMie gekibbeld over het geloof? Wat zal ons nu gebeuren? Wat zal uw vader zeggen? Was er iets aan te merken geweest op uw gedrag, dan had diit nog op rekening van uw jeugd kunnen komen; maar over het geloof zal hjj niets wallen hooren. O, mynheer Ralph, als u er niet om wilt jokken, houd dan ten minste uw mond. Ik zal wel aan uw vadeX.'peg gen, dat men u op een oogstfeest te heeft laten drinken op de gezondheid van den heer van het dorp en daar u dat niet gewoon is Ralp lette er in het began niet op; maar onwillekeurig stemde het schoone land- schap hem kalmer en zelfs was de uitwer king er van ihy hem zóó groot, d!at hij al weer bezig was plannen voor de toekomst te maken toen Winnie nog half versuft van smart op (haar bed lag in haar kamertje te Craig Ronald. Al denkend begon hy te fluiten en ver snelde ayn pas. Wait Jock Gordon aan gaat, deze liep als een trouwe hond naast hem voort Het was bijna donker toen zy den top van den Leadhills bereikten en het dorp van Wandockad aan den voet zagen lig gen, waar de lichten in het halfduister flikkerden. Ralph stelde te brengen; j plan. „Waarom geld bromde hy. „Jock zal je van de hei net zoo’n lekker bed maken als je m de pastorie hadit” Jock bracht hem naar een beschut plekje tusschen de rotsen en sneed een groote heidipl anten, waarvan hij een zachte ma tras maakte wat wat brem er bij. »Ga daar slapen .dan zal ik een schermt heid dei de steden te; krijgen overlast ondervinden, wordt tie verkregen. Men in één klap, zouden we kunnen zeg; dien het althans geoorloofd is vll< slaan. Ten l dierenbescherming is schen de steden en 1 daarmede rekenii hierboven meenen Cotiumet Mantels Robes BUnues Hoeden Pellerijen ,4bhn. John! Zoo iets wil ik niet hebben. Het is daarenboven zelfs in Galloway ón mogelijk een oogstfeest te geven als het koren nog niet rijp ia,” zei Ralph 'glim lach end. „Dan kunt u. zeggen of u kunt het my laten vertellen, dat u te laat waart thuis gekomen, vertel alles wat u wil maar laat het geloof er buiten. Maar het is toch niet over de geloofsartikelen van de Marro- wynMhe kerk is het wel, mijnheer Ralph?” Ralph ging naar zyn kamer en John vroeg hem of hij zou luisteren aan zijns vaders deur. Eenige oogenblikken later kwam met ontstelt gelaat by hem. „Gij moet beneden komen om uw vader te zien, mynheer Ralph; maar ik bid u wees voorzichtig; want hij slaapt al twee nachten niet, zóó heeft hij zich opgewon den over die verdoekte conformisten, die de duivel moge halen, en die hü veraf schuwt als sterken drenk.” Ralph ging naar beneden, klopte zacht jes aan de deur van de werkkamer en trad binnen. Zijn vader zat in een stoel, die rondom dicht ww,. Het was de preekstoel geweeM van een beroemd prediker tijdens de Her vorming en iedere keer ala Gilbert Peden hier inzat bestond voor hem alleen de Mar- rowynsche kerk, de eendg trouw gebleven» aan het convenant (een verband der Her vormden tegen de Roomschen en Anglica nen). TWEEDE KAMER. Tegen de Zondagswet. Djambi. Er is deze week in de Kamer een be slissing genomen, drie de bijzondere aan dacht verdient. Een motie-iDmys, uitepre- kende ,dat als regel het houden van op tochten en meetings, eventueel met muziek tochten en meetings, eventueel met muziek en banieren, ook op Zondag geoorloofd moet zijn", is met 46 tegen 29 stemmen aangenomen. Deze motie was het resultaat van een interpellatie, tot Minister Ruvs de Beeren- brouck gericht, over de weigering door den Christ.-historischen (burgemeester van Haarlem van een optocht der S. D. A. P. op Zondag (1 Mei). Wy veiheugen ons in bijzondere mate over deze uitspraak der Kamer. Juist een jaar geleden diende de Minis ter van Binnenlandsche Zaken zijn be faamd ontwerp Zondagswet in. Daarin wordt (artikel 5) het houden van optoch ten op den openbaren weg op Zondag ver boden (behoudens openbare godsdienst oefeningen, waar de Grondwet deze toe staat), zij 't dan oolk dat de Gemeenteraad voor den middag uitzonderingen kan toe staan. Wjj hebben dit ontwerp meer als een Calvinistisch dan als een katholiek voor stel 'beschouwd en dit art. 5 was een der nictakatiholieke dwingerjien. Het Voorl. Verslag der Kamer is nog steeds niet beantwoord, maar de Tweede Kamer (heeft heden, dank zii de medewer king van 13 Katholieken, dit artikel 5 bii voorbaat afgestemd. Tien Katholieken (w. o. de leider, dr. Nolens) hebben hun stem aan de motie-Duys onthouden, een cour toisie jegens de protestantsch-christeliike bondgenooten, die nriet meer dan noodig was .behoefden ontstemd te worden. Dertien Katholieken en de geheele Lin kerzijde is meer dan genoeg om ons voor Calvinist!schen diwang te behoeden. Ook om de andere onvriiheidslievende artikelen uit de wet van Ruys te verwij deren. Zoodat heden het beginsel van het ont- werp-Zondagsweit-Ruys, zonder dat de wet aan de orde was, verworpen is. Waarvan dankbaar acte! Den 31n Maart... 1915 diende Minister Pleijte zyn Djambi-ontwerp in, 15 Nov. d. a. v. verwierp de Tweede Kamer het ont werp en werd een motie-Albarda voor Staatsexploitatie aangenomen. Twee jaar later verschijnt een nieuw regeeringsont- zijn beurt weer vervangen door het dat thans in behandeling is geko- In na zes jaar slepen is de zaak plots irden, dat de Volksraad, die ze ieder op hun beurt minstens één keer in d «gevangenis geweest en zijn geëin digd met de galg; en Jock is niet iemBut die ontrouw wordt aan de regels en V- woonten van zijn voorvaderen. „Eenm» gevangen en dan opgehangen. Dat is mBi stelregel Ralph drong niet aan, maar was onF roerd, toen hij afscheid van Jock nam. Hij walde hem drie goudstukjes uit Winnie’s beurs geven, maar Jock weigerde hard nekkig. „Ik en goudstukken! maar vriend le wilt den arme Jock toch niet ongelegen heid brengen? Wat zouden de menschen zeggen als zjj dat goud zagen Die schurk achtige Jock heeft iemand bestolen, zou den ze overal zeggen. En weg zou mijn goede naam zyn, verdwenen evenals mijn laatste glas whisky.” „Kan ik dan niets voor je meebrengen, als iik uit Edinburg terugkom?” vroeg Ralph, die steeds aan zijn terugkeer dacht. /Omdat je het mij zoo rechtuit vraagt, ja, dan zou ik wei zoo’n pak snuif willen hebben van Cotton, den winkelier in de Langstraat. Men zegt dat die bijzonder goed is! Wully Hullfcy heeft er wat van gekocht, toen hy zijn schapen naar de markt bracht en zei dat van één snuifje nóg wel acht dagen lang zijn oogen traan den. Dat moet heeriijk zün!” Ralph beloofde het, bly dat hy zoo iets goed kon maken van de groote verplich tingen die hy aan Jock had. „Maar mynheer Ralph, dat Edinburg is een vervelende stad! Ik zal hier tot mor gen bilven voor het geval, dat je weer met me terug zou willen gaan.” „Maar Jock!” protesteerde Ralph. „Dat behoeft heusch niet, ik ben geboren en op- --5— iedereen de overlast en van onder- fegen den tijd dat men weer prjja de gezelligheid van heer canis fa- roep men hem weer binnen. aard is uit de steden bijna verdwe- UBH. trams, de rijwielen en de auto’a hebben het verdrongen De koe en het var ken zün alleen in gebakken en gebraden vorm bekend en vogels zün uiterst schaarsch. Alles te samen lykt het ons gewenschter dat ten plattenlande een dieren-tentoonstel- ling wordt georganiseerd dan in een groote stad. Natuurlük is het van belang in de steden sympathie te wekken voor het stre ven der vereenigingen, maar dat bereikt men ook SÖbr lectuur-verspreiding. Gaarne hopen vrij dat spoedig een wet» geving wordt verkregen, die de dieren be lt tegen dwingfandü en hardvochtig er menschen. Wanneer men dan voor tegelijkertijd een wet weet te ver- i die de menschen beschermt tegen de «t die zü in de steden van de dieren een gelukkige combina- - slaat dan twee vliegen zouden we kunnen zeggen, in- Ithans geoorloofd is vliegen te aanzien van het vraagstuk der -ia er groot verschil tua- het platteland. Men dient ing te houden, gelijk wij i te hebben aangetoond. HAGENAAR.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1