;es.
No. 14615
JS
2.5G
>6
ES.
!8
Zaterdag 7 lei 1921.60e Jaargang,
1
abrieken
EERSTE BLAD.
Wit
ies.
les.
FEUILLETON.
■N.
rman
XTi.etX'ws- exx ■d^ci.^extexi.tieTölsLaL voor G-otzcL©- ®xx Oxxxstx@lc.exx-
DE LILA HOED.
ons (Mariemont.
mbeerde zakken.
gouden Medailles.
1—4 regels 2.06, elke regel meer ƒ0.50.
Redactie: Telef. Interc. 545.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Administratie: Telef. Interc. 82.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
INGEZONDEN MEDFDEEL1NGEN.
Markt 2S
GOUDA.
ie Vries
r den
zyn
rking.
2122
30
één
kun
i-
HAGENAAR.
HOOFDSTUK XXXIX.
Welter Skirting's vergiffenis.
22M) iroo
Kalzar.tr. BI
ant-
eleefd aan.
26
r*
Gewone advertentiin en ingezonden mededeelingen bü contract tot seer gereda-
ceerden prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Alle Genres Maatwerk worden
op eigen ateliers vervaardigd.
N.v. M0DE-ETABLI88EMXNT
„GOUDA"
Advertentiin kunnen worden ingezonden door tuMchenkomet van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau en ohm Agenten.
34
3TER” en W.L.
i ontzag-
*laas niet
den
hoe
ieuwe
Alle
Costumes Mantels
Robes Blouses Hoeden
ijaren
'predi-
Lilouses
Pelterijen
in-
srcen-
jang
het
igen.
-jeiijk
even bui-
ffing op
m. Degent
kunnen 1
oor een uit-
DA.
dracht Dr. J. H. r.
H. B. S. Ver.
GOUDSCHE COURANT.
VERSCHUNT DAGELIJKS BBHALVB ZON- BN FEESTDAGEN.
it pro-
iloten,
>rgan-
?daan,
—ndacht r*
.laag breel
«oor.
Had niet reeds den Haag het gunstigste
sterftecijfer?
die uitmunten. In dat
iverdreven omtrent de
reeds hieruit, dat
..nig schilders komen.
1 dun en schraal en
i groepje zich tot een
kwaad wordt aan de
ers, die alle ver-
>fd zien en dwars
blijven.
Dus als er ooit iets uitiékt, dan is dat
uw schuld, Alexander Taytour.
1O.— per 1000,
2301 20
12318 en 12360.
Naar het Schotsch van S. R. CROCKETT.
Vertaald door
L P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
Bairdie&on.”
De morgendienst begon. Gilbert Peden
nam als tekst: Hy, die zichzelf overwint <s
sterker dan hij dae een stad inneemt.
Miaar toen de kerk uit was en de deuren
gesloten, televen twee mannen alleen in de
Sacristie. Voor hen op tafel stond het mi-
niatuurpontret van een jong meisje met
roze wangen en lachende oogen.
De stilte wjerd alleen verbroken door een
geluid, dat op een snik geleek.
Gilbert Peden, die alles had verloren en
Allan Welsh, die gewonnen en daarna toch
verboren had, verzoenden zich. Stilzwijgend
beschouwden zy het gelaat van haar, die
hun van eeuwige liefde sprak. Dit ge
schenk als boodschap van Walter Starving,
door Winnie naar de pastorie gebracht,
(had die harten, welke twintig jaren ge
scheiden waren, weder vereenigd. Winnie
wist niet, dat zij zulk een goed werk had
verricht.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hooger.
wettig huwelijk met Agnew Greatorix.
„Zy zijn nu weer op het kasteel en Jock
Gorden zegt dat J«w haar man «w be
dilt; hij moet altijd vóór zevenen *savonds
thuiskomen."
„Wat ik zeggen wilde,” zei eensklaps
juffrouw Starving, „wie is er bij groot
vader
„Mijnheer Welsh,” antwoordde Wiintee.
„Ik denk, dat hij grootvader kwam spre
ken over het pakje, dat ik laatst naar de
pastorie heb gebracht. Waarom komt
mijnheer Welsh toch zoo zelden te Craig
Ronald?”
Maar haar grootmoeder was tot hare
bevreemding erg ontroerd.
„Ik hoor niets,” zei zij. „Ga toch eens
binnen kijken."
Winnie deed zachtjes de deur open en
zag den dominé geknield liggen voor haar
grootvader. De oude man had zijn handen
gelegd op de grijze haren van Allan
WeWi.
OnetelcP en aangedaan liep zü naar haar
grootmoeder terug.
De oude dame zweeg een kwartier lang,
toen zei ze: „Breng my naar de kamer.”
Toen gaf Winnie haar een arm an ge
leidde haar naar het stille vertrek, waar
baar -grootvader nog steeds zat met zyn
hand op het hoofd van Allen Welsh. Doch
iets in de houding van den geknMdea
man trof Winnie.
Zü ging naar hem toe en wilde ham mat
hare jonge sterke armen oprichten. Doch
hü was dood gestorven, nadat ham ver
giffenis rwas geschonken.
(Wondt vervolgd.)
en vertelde toen
Zelfs predikanten van de M arrow ljnsch(
kerk. Daarom moeten w(j twee der Oud^f
,inK«n aanstellen om recht te si
te kiezen. Welnu, laten we tot on— -
kanten benoemen Gilbert Peden 'en Allan
Welsh!”
De vergadering ging uiteen, John Bair-
d.eson betrapte juist Margate Truepenny,
die met haar kruk tegen de kerkdeur aan
klopte.
„Denk je”, zei hü, ,dat de Israëlieten
zóó hard1 klopten tegen de deur van den
tempel te Jeruzalem?"
„Dan lieten daar de kosters zeker niet
zoo bang wachten eer zij open deden, John
i heel wat
gaan trekken dan vroe-
De bosschen langs de
ten noorden van het chalet
;in „de Ruigehoek” trekken
bezoek. Vooral de padvin-
’m daar gevonden. In
deze jeugdige avon-
wij
De sociaal-democraten wilden de Kamer
bü motie laten uitspreken, dat zü op behoud
van de militaire wacht van het Kamerge
bouw geen prjj» stelt.
De S.D.A.P. is tegenwoordig tot Ro-
zendaal! voor „geen man en geen cent”.
Dus mag er ook geen militaire politie voor
de orde in het Kamergebouw waken. Wel
burgerlyke politie, ryksveldwachters, gelyk
de Tweede Kamer bewaken. Die 6 veldwach
ters van de Tweede Kamer noemde de heer
Vliegen geen gewapend^fcacht, de mili
taire politieagenten van de Eerste Kamer
wèl. Dus moesten die weg. De Eerste Kamer
mocht zich niet „wapenen tegen het volk”!
En dus moesten er „burgerlyke”, eveneens
gewapende rustbewaarders komen.
De motie-Vliegen kreeg slechts de socia
listische stemmen.
Wanneer mpn niet beter wist, zou men
denken, dat de S.D.A.P. den kinderschoenen
nog niet ontwassen is!
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DLV.
De badplaats is bezig zich te kleeden voor
het zomerseizoen. De vele tenten en tentjes
worden op het strand geplaatst, de badstoe
len krygen hun bivak en de café's gaan één
voor één open. De pier is 's winters ook al-
tüd voor het publiek geopend, maar het
strijkje arriveert en het bal op zee begint.
Het klinkt wat zonderling een bal op zee,
maarh et komt hierop neer dat in de roton
de van de pier gelegenheid is tot dansen.
Heel mooi is de decoreering van het
strand met al het zomersche meubilair niet
en de schoonheidscommissie die dikwyls zoo
veel noten op haar zang heeft, mocht hier
wel eens een oogje in het zeil houden. Het
zün over het algemeen leelyke ruwe tentjes,
die opgeslagen worden en vele ervan zyn
een ontsiering. Trouwens, de gansche ex
ploitatie van het strand is niet mooi. De
leelüke kleuren van de kleeren der wande
laars, de nes-groene badkoetsjes, het is alles
zoo fel-ontsierend tegenover het zachte
blauw van de zee en het effen-getinte van
het zand. Alleen witte tenten doen het aar
dig en een enkele harde kleur van een vlag
of een wimpel kan het schoonheidseffect
verhoogen. Maar nu lykt het strand te veel
op de kakel-bonte kermis. Het kan nu een
maal niet anders. Zaken zün zaken en het
gaat hier in de eerste plaats over de vraag
hoe er flink wat verdiend kan worden.
Met eenige belangstelling wordt afge
wacht wat het effect zal zün van de nieuwe
regeling bij het baden, waardoor een deel
van het strand wordt afgesloten. Het valt
te vreezen dat daartegen heel wat zal wor
den gemopperd, want het zal vooral voor de
geregelde bezoekers een onaangenaam feit
zyn, dat zü op bepaalde plaatsen niet meer
langs de zee kunnen wandelen.
In de laatste jaren is de zee
meer belangstelling gaan trekker
ger het geval was.
kust gelegen
van de Koningin
thans zeer veel t.
ders hebben hun paden daar gev<
de laatste weken zün deze jeugdi,,
turiers nogals over den tong gegaan.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bü onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels f 1.30. elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
bid regeld 1’r5’ ellW r*gel meer °’80' Advertentiën het Zaterdagnummer 20
brengst van den accyns (20 millioen) te be
reiken, zonder dezen hooger op te voeren
dan 10 pCt. der waarde. M. a. w. de accyns
brengt te weinig op naar de meening der
Kegeering, doch nu wordt niet deze met
eenige percenten verhoogd, doch het
voerrecht met eenige tientallen pei_
ten. Dit moge een fiscale gedachtengi
zyn, met deze motiveering kan men
v^rstgaande protectionisme verdedig
Prof, van Embden stond ontegenzeggelyk
sterk in zyn bestryding van deze e’’"~ U"J
tensporige als ongemotiveerde hefi
ingevoerd goed.
De heer Idenburg heeft wellicht zyn par
ty en de Regeering geen dienst bewezen,
door ter bestryding van den heer van Emb
den openlyk den lof van de beschermende
rechten te zingen. De antirevolutionaire lei
der was wel by zyn repliek zoozeer van zyn
eigen rede geschrokken, dat hy te eenen-
male ontkende voor protectie gepleit te heb
ben, doch hy vermocht er niet in te slagen
den indruk van zyn eerste rede weg te ne
men. De tendenz daarvan was geen andere
geweest dan een aanpryzende verwyzing
naar andere landen, die zoo wys waren hoo-
ge invoerrechten te heffen, waartegenover
ons arme land gesteld werd met zyn ongun
stige handelsbalans als gevolg van het vast
houden aan den vryen handel, conclusie: ver
minderden invoer!
Het is waar, de Regeering heeft, in ant
woord op den aandrang van den heer de
Wykerslooth in de andere Kamer, zich tegen
protectionistische maatregelen uitgespro
ken. Intusschen incasseert zü desondanks
een sterk verhoogd invoerrecht op tabak en
vooraanstaande mannen van de antirevolu
tionaire (regeerings) party als prof. Die
penhorst en de heer Idenburg dringen open-
Jyk op het verlaten van den vrijen handel
«xier is dus alle reden om waakzaam
te zyn en de geheele Linkerzyde heeft dan
ook terecht geweigerd den eersten stap op
den verkeerden weg te doen.
De Kamer was blykbaar niet op een prin
cipieel debat over beschermende rechten
voorbereid. De heer Vliegen volstond daarom
met het signaleeren van de rede des heeren
Idenburg en met het uiten van een korte
waarschuwing tegen het optrekken van pro
tectionistische muren en de heer van Emb
den benutte zün repliek om de verwyzing
naar andere landen de Minister had zelfs
op de Entente-heffing van Duitsche goede
ren gewezen! af te wyzen. En inderdaad,
indien andere landen, hetzy door oorlogspsy
chose geleid, hetzy’ in hun economische ont
reddering tot noodlottige maatregelen over
gaan, moet Nederland hierin dan volgen, of
is het onze roeping krachtiger dan ooit op
te komen tegen alle kunstmatige belemme
ring van den vrüen handel, oorzaak en ge
volg beide van conflicten tusschen ommuur
de mogendheden?
Men zal dienen af te wachten, of het den
antirevolutionairen ernst wordt met het pro
tectionisme. Wy achten het rtiet uitgesl
dat de ervaring, door den grooten vooi
ger dr. Kuyper met dit vraagstuk opgedaan,
aan den heer Idenburg, vereerder als wei
nigen van den overledene, niet zonder meer
zaï zyn voorbygegaan.
igen,”
nogmaals de
ontslag; ik ben een zondaar geweest en
niet waardig langer mjjn ambt te beklee-
den. Myn leven spoedt ten einde en wel
dra zal> ik naar den Vader terugkeeren,
wiiens geboden ik eerlijk heb onderwezen,
als Avas ik zelf een onwaar»Lige.”
Toen stond Gilbert Peden op. Zym stem
was heesoh van aandoening.
„Jht ontslag werd gegeven in haast, on
nadenkend, in een woord tot schande van
de eenige ware kerk in Schotland. Ik be
ken als een toornig, ontoerekenbaar mensch
te hebben gehandeld. Ik heb door drift en
hoogmoed tegen mijn broeder gezondigd.
Evenals Uzah heb ik dezelfde zonde be
dreven als de Israëliet, die de hand slaat
aan de ossekar om de arke Gods tegen te
houden. God is zoo barmhartig geweest
om my niet, zooais deze Israëliet, te doo-
Dus werd Gilbert Peden herkozen; maar
I Allan Welsh wilde niet herkozen worden.
F „God wil het niet hébben”, zei hy en
Gilbert Peden wist hiertegen niets te zeg
gen.
„Nog een woord”, zei John Bairdteson,
„voordat deze vergadering uiteengaat.
Geen van ons is getrouwd behalve Alexan
der Taylour, de wagenmaker. Natuur! yk
moet alles, wat hier behandeld is, geheim
meentebestuur bezig den aanleg yan de dui
nen te organiseeren. Er worden paden aan
gelegd en groote gedeelten worden zóó ge
maakt, dat zy niet meer veranderen kunnen.
De bepaling belemmert de afschuiving en
verzekert een behoorlüke verdeeling der
boasehagea. Het üt te vuoraien, dat zich hier
mettertüd een groot duinpark zal ontwikke
len, dat een lustoord zal zün. Voor het be
houd van de duinen zelf is deze aanleg van
veel belang, vooral nu de stroom van wan
delaars en padvinders deze streken meer en
meer requenteert.
De dichters hebben altijd veel over de
duinen gezongen, maar onze voorvaderen
hebben het bü dat zingen gelaten. Het z.g.
maagdelijke duin, het duin dat nog geheel
onaangeroerd is gebleven, ziet er zeer slecht
uit en met eenige moeite zou het mogelyk
zün geweest de duinen veel beter te onder
houden en te beharden. Eerst nu begint men
er aan te denken om door aanplanting ste
vigheid te geven aan de zandlaag en daar
mede de gansche duinen formatie te schra
gen. Natuurlük zal daartegen wel oppositie
komen van hen, die den natuurstaat mooier
vinden, maar daaraan behoeft men zich niet
gelegen te laten liggen. De ervaring leert
dat die oppositie wel verdwijnt.
In de duinen bezit Nederland een
lyk groot gezondheidsoord, dat heb
voldoende geëxploiteerd wordt. Wanneer
men tot dat inzicht zal komen, zal men meer
aandacht aan de duinen gaan wüden. In den
Haag breekt eindelük het inzicht daarvan
dooi
iMaar eer hü verder kon gaan, stond
Allan Welsh op. John Bairdaeson vertrok
zijn gezicht. „Hoe minder men er over
spreekt, hoe böter,” zei hy haastig, ,Jhev
ia tüd dat de dienst begint.”
heb maar een enkel woord te zx«-
bogon Allan Welsh. „Ik bevestig
rechtvaardigheid van myn
48)
Hij behoefde niet lang te wachten of
daar kwamen Goidin Max Fadaean, de
schoenmaker, en Alexander Taylour, de
wagenmaker, beiden ouderlingen van de
Marrowynsche kerk. Zij waren door John
ontboden en namen stil plaats. Toen kwtam
Allan Welsh. Het laatst van allen ging
John Baardieson zitten. Voor het eerst wa-
tea de vyf notabelen der kerk als gelü-
ken byeen.
John Bairddeson bad, i
wat er was voorgevallen.
De twee ex-prednkanten hoonden kalm
en stil toe als of er een bladzijde uit de
Handelingen der Apostelen ward voorge
lezen. Zoo iets vreemds op godfidtenstig
Stfcied kan alleen in Schotland voor
komen.
„Let goed op,” zed John Bairdieson, „dit
alles is in toorn gezegd, want predikanten
zijn ook menechen.
Zelfs predikanten
Op een moeien, zonnigen middag in
Auigustt» vengeaelde Winnie haar groot
moeder op een wandeling lange de koren
velden.
„Wat hoor ik?” zei juffrouw Starving,
„heeft die jonge malloot van het kasteel,
Jess Kissock gescluurkt en getrouwd te
Gretua Green? Het is niet mogedyk!”
„Ja, grootmoeder, het is heusch waar.
Jock Gordon heeft dit nieuwtje verteld;
hü was te Gretua tegengekomen in een
rytuólg met vier paarden."
„En wat zegt züne moeder, Lady Eliza
beth, er van?”
„Die is er erg mee ingenomen,”
woordde Wfinnie.
„Dat is een leugen," zei de meesteres
van Cnüg Ronald beslirt.
Zü kende I.ady Elisabeth maar al te
goed.
„Mem vertelt,” vervolgde Winnie, ,jd»t
Jess ieder op het kasteel naar haar pijpen
laat dansen.”
„Als ze hen eens nieuwe tapijten liet
koopen, dan zal ze een wonder verrichten!”
zei de grootmoeder vinnig. Zü was vaa»
goeden huize, en hield niet van huwelijken
beneden iemands stand gesloten, schoon
men fluisterde, dat dat ook ge
daan had.
Maar er viel verder niet over te twis
ten. Jess had haar rd van verpleegster aoo
goed vervukt, dat zdfa Lady Elhnbeth
hare toestemming had gegeven tot een
EERSTE KAMER.
De tabaksaccyns aangenomen. Protec
tionisme. Bedenkelijke aandrang.
Burgerlyke en militaire politie.
De tabaksaccyns is er!
Een serie senatoren heeft nog eens op
treffende wyze de groote bezwaren aange
toond, welke aan het ontwerp tot heffing
van een tabaksaccyns kleven.
Ook van bevriende zyde heeft men
Minister overduidelyk laten gevoelen,
weinig bewondering men voor deze nh
belasting van mr. de Vries gevoelt,
grieven, zoo overbekend uit de talrijke adres
sen, bekend ook uit de behandeling van deze
wet in de andere Kamer, zyn opnieuw de
revue gepasseerd. Vooral de kleinfabrikan
ten hebben de noodige aandacht gevonden.
De nyvere thuiswerkers, die uit hun brood
dreigen gestooten te worden, vonden by'zon-
dere beschenning.
Mr. Smeenge pleitte er in 't büzonder
voor, dat de Regeering groote localiteiten
zou beschikbaar stellen, die de voormalige
thuiswerkers dan zouden kunnen huren,
waardoor deze lieden (eenige duizenden)
zouden krygen wat zy wenschen, namelyk
de gelegenheid om hun vak te blijven uit
oefenen, terwy’l tevens de nuttige concur
rentie, die zy den grooten industrieën aan
doen, niet zou verloren gaan.
In die richting schijnt de Minister wel iets
te willen doen. Z. Exc. zegde toe, als het
slechts even mogelük is, in de genoemde
richting te zullen gaan en daarvoor zoo noo- r’J*
dig de gelden te zullen aanvragen. Degenen, aan’
die hiervoor niet in aanmerking kunnen ko
men, zullen op andere wy'ze, do<
keering, ondersteund worden.
Voor het overige: een doublure van het
debat aan de overzijde van het Binnenhof.
*Het Kabinet had zyn leven aan deze
accynsheffing verpand en dus zal deze
plaag over eenige maanden een groot deel
der bevolking uit haar humeur brengen.
Met 22 tegen 8 stemmen is de veel bespro
ken wet ten slotte goedgekeurd.
Het „aanvullende” wetje, de herziening
van het invoerrecht op tabak en papier, is
met een zuivere party stemming, Rechts te
gen Links, aangenomen.
Het invoerrecht, dat nu geheven zal wor
den, is driemaal zoo hoog als de accyns.
Dit is protectionisme, al geeft de Minister
een voorstelling, alsof alle protectionisti
sche neigingen hem vreemd zyn. Minister
de Vries redeneerde als volgt: de impor
teur heeft minder administratieve lasten
dan de Nederlander; dus moet deze be
schermd tegen dit voordeel van gene. Maar
de Minister zal niet durven beweren, dat
die meerdere administratieve omslag by
de Accynswet als zoo onbeduidend voorge-
steld! een driemaal hoogere belasting
rechtvaardigt. De Minister had dan ook nog
een ander argument: alleen by een „eenigs-
zins hoog invoerrecht” is de verlangde op
hebben deze jongelui tal van malen in hun
doen en laten gadegeslagen en het is ons al
tijd weer opgevallen, dat zy zelf niet goed
weten wat zy doen moeten. Hun spel is zeer
eentonig; 't is altyd weer een spel dat half
soldaatje, half roovertje lÜkt Aan de kunst
termen die zü gebruiken, bespeurt men dit
al spoedig. Het is geen echt spel dat ze spe
len; het is geen ravotten of stoeien maar
veel te groote mensch-achtig geregeld. Het
schijnt hen echter nogal te amuseeren en
dat is hoofdzaak.
Twee dingen hebben w(j van de padvin
ders altüd hinderlyk gevonden: het vuurtje-
stoken en het hoorn-blazen. Het eerste is
hinderiük èn om het gevaar dat het heeft
voor de bosschen èn om den stank dien het
langs het lage hout over een groote uitge
strektheid voortdryft. Vooral wanneer het
windstil is, kruipt de walm, de verstikkende
hout-lucht langs den grond en op een zeer
grooten afstand ruikt men dat er weer een
vuur wordt gestookt.
Het hoorn-blazen schünt een belangrijk
deel van des padvinders bedrijf te zün. Het
aantal echte blazers is niet groot, maar hin
deriük groot is het aantal leerling-blazers.
Bijna de gansche dag hoort men het gebrek
kige getoeter, soms van drie, vier punten.
Het is een vermaak, dat voor hen, die in
deze rustige omgeving rust zoeken, niet
aangenaam is en het lükt ons dat het ach
terwege kon blüven.
Het eenige en groote voordeel van de pad
vinders is het verblüf in de buitenlucht en
het by'één brengen van jongelui, die elkaar
leeren kunnen. Wanneer zü onder goed ge
leide bivakkeeren in de open lucht, zün
daaraan vele nuttige kanten, maar terdege
dient dan vast te staan hoe de tüd besteed
zal worden. En juist aan dit laatste lükt
ons veel te haperen.
Onlangs hebben de bladen gemeld, dat er
niet ongevaarlyke branden hadden plaats
gehad in de nabyheid van den Ruigenhoek.
in hoeverre dit aan de padvinders is te wü*
ten geweest, is niet na te gaan, maar het
wijst in elk geval op het gevaar van dit
vuurtje stokep. Te spoedig is de overheid
bü dergelyke gebeurtenissen er op uit om
te gaan verbieden en daarom is het gevaar
al weer denkbeeldig, dat ter onzaliger ure
het verblüf in de duinen werd verboden. En
dat zou een slag zün voor vele honderden
personen, die aan het vuurtje-stoken part
noch deel hebben. Er zün altüd al zeer vele
stemmen, die vóór het welzy’n van de duinen
pleiten. Daaronder zün er, die misschien
nimmer van het duin-schoon genieten, maar
alleen meejuichen of mee-klagen, omdat het
altüd „gekleed” staat, voor het behoud van
natuurschoon op te komen. Het duinland
schap in zyn ouden staat is heel mooi al zyn
het niet vele plekjes
opzicht wordt veel oi
schoonheid. Dit blükt o.a.
in deze duinen zeer weinig
Het geboomte is zeer
maar zelden voegt een
artistiek geheel. Veel 1
duinen gedaan door de ruiten
bodsbepalingen over het hooL‘.
door alles heen rijden.
De kanten van Loosduinen op is het ge-
