No. 14616
Maandag 9,lei 1921.
60e Jaargang.
G 38
0.75
GOUDA.
r
IA.
da.
garan-
NGr-St
FEUILLETON.
uivir Wil
■ïioïo
TIJ
Sigaar,
gaar
irikant,
JKEL
ler-
ERK.
DE LILA HOED.
3STie*czrtxrs- ezi.^.d.-vertexxtïe'blsi-d. voor G-o^da erx Öx»-@txe2bc;exx-
BEHALVE ZON* EN FEESTDAGEN.
De ministercrisis in Duitschland.
straat
VERSCHIJNT DAGELIJKS
14 Mgal» ƒ106, alle retai meer ƒ0.40.
Redactie: Telef. Interc. 545.
Bnrean: MARKT 31, GOUDA.
Administratie: Telef. Interc. 81.
OUDA.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
■atn ao
lui ao
alijk.
iigen.
ie men
49)
Walter Starving, dóe stil en met zün ge-
Altan?”
HOOFDSTUK XL.
Men neemt afscheid van den lila hoed.
ontstaan, tou eeuwig jong fri*rh bltfve».
EINDE.
F
1350
40
16, Gouda.
ITEIT.
markt.
millioen
kunnen
Neer bet Sehotseh van S. R. CROCKETT.
Vertaald door
L P. WESSELENK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
keek
meer,
man
zoon
Om de waarheid te zeggen, <had Ralph 1
het zonnescherm ópgetrokken om boter
zijn vrouw te kunnen zien, terwijl zjj bij
de maaiers tusschen het koren stond.
Ndettegenstaande hare wandeling en ver
rentocht over de akkers zag zü er niets
moe uit; zü waaide zich met een groot
rhabarberblad wat koelte toe en ging op de
bovenste trede ritten, zooals rij dikwijl»
deed wanneer ze ibü haar man wat kwam
uitrusten.
Ralph stond voor het venster en wen!
belegerd door de tenderen.
„Heb Je de ryrnwoonten kunnen titoen*-
-vroeg Wbntoe, Ralph toeder oonriende
„Er ontbreken er mij nog drie", «wie
fiOlDSCHE COURANT.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN i
Op de voorpagina 50 hooger.
Adverteatün kunnen worden ingezonden door taaeehenkomat van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau! en onze Agenten.
zei Ralph en nam hom van de tafel. ',Jhij
is gezond maar boos omdat w hem zijn
zakdoek hebben gerold, terwijl h(j voor een
boekentafeltje stond; nu heeft John Hair-
diewon er een va^igenaaid aan zijn xajc. Dt
twee nieuwbenoemde predtlcanten doen de
MuKrowynsche kerk alle eer aan. j
,.l»rt zou j(j niet gedaan hebben, Ralph’
zei z(ft» vrouw onomwonden.
„KeJia gaat in October trouwen en R»
ren H^ppuch wordt erg het hof fftmaM;
maar/jemima vindt dat hare zuwtejjf to
veel Aan aardsehe dingen denken. Nu weet
je>flle nieuwtje#”, zei Ralph, den 'brief op
vouwend.
„Heeft die wispelturige Sounders al «ra
nieuwe vlam?” vroeg hü-
Saunders hoonte bij de maaiers var
Craig Ronald.
Winnie lachte, „ik geloof ven niet; hij
beweert nu dat lijn moeder de beate huis-
houdster U, die men kan bedenken; «Is
men maar met naar haar gebabbel luistert.”
„Rn nu ga ik zien of grootje het tweed*
deel van <te roman wt heeft. Want zij ia
nooit uit haar hunmeur behalve wanneer
men haar niet gauw hot «lende deel be
zorgt”
Maar voordat z'ü ópstonden, hoorden
een geweldig rumoer op de trap en rtorm
de Wimfreu tonnen, gevolgd door Alton.
„Kijk eens wat grootmoeder mij heeft
opgezet", riep kleine Winifred.
„O, kók eens". zei Allan, „mam* tot op
schoot bU vader!”
Maar Ralph had slechte oogen voor «ten
heven ouden lila hoed die het friseche te-
ehenrie gezichtje van. de vijfjarige Winmw
omsloot Hij te&kte rich en kuste den bood
en de rose wangen beiden tegelijk. Do
heed was versleten en verschoten en de
keelbanden ontbraken. Toen stom! hjj «>p
en omhelwte teeder zijn bemande vrouw;
Dr. Mayer tot kabinetsformaeur benoemd. Hij beraadt zich. Hoe de
partijen tegenover het ultimatum staan. Keynes bepleit aanvaarding der
eischen. Eens zal de entente de realiteit erkennen. Frankrijk rust
zich toe. De Silezische kwestie. De entente zoekt een oplossing.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, por week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan one Bureau: Markt 31, GOUDA,
bfl onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den beaorgkring) i
15 regels fl.80. élke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs.
GEN, DRAAD-
en Ijzerwaren
leggen Gratie.
Itahph wat ontstemd. „Ik heb veel geschre
ven; maar durf het niet over te lezen, daar
ik bang ben, «Lat 'het niet erg goed ia."
„Je zult gesoesd hebben. inpJaate van te
weiken", plaagde ze hem, terwijl ze hem
tegelijkertijd bewonderend aanzag.
Ralph was bijzonder knap geworden, se
dert zü voor hem zoogde.
ZÜ stond óp en trad in de werkkamer
„Komt kinderen, gaat vlug weer naar bui
ten in het gras sprten.”
En zü schudde haar boezelaar evenals
ze dat deed om de kuikentjes uit de schuur
te jagen.
De bengels liepen juichend weg,
Winnie omhelsde haar man, die lachend
zei: ,4e wilde op mijn knie komen Bitten,
is het niet?"
„Niet waar!” zei ze.
„Daarom zondt je de kinderen de kamer
uit!" en hij kneep haar lachend in haar
oor.
„Mfyn hemel, wat zijn de mannen toch
ijdel!" zei Winnie met geveinode veront
waardiging.
„Hoe ver zijn ze met maaien?" vroeg
Ralph.
„Jock Forrest is de voorman en ze wer
ken hink door. We «uilen wel zestig scho*
veq van het land maken en dan kan 'er een
nieuw tapijt voor je werkkamer «m over-
schieten."
„Hoera!" riep Ralph.
„Ik ben. juist tongen tyd bjj Mug ge‘
weest”, hfrnam Wmnt4’
jfrar baby?" vroeg Ralph.
O, de baby lag in een soort mandje dat
ze vrté de stroohalmen gemaakt had-. Hij
keek nu: met groote oagen aan. De k^.p
van «ijn wieg moet hem wel hert hoog
hebben geleken, toen hjj naar de tocht zag.
„Wie is er nu dichterlijk?" zei Ralph.
„Men zegt dat Jock Forrest een beste
man is en zü hem niet zou willen ruilen
al krwg w het herte fawteel van Gren-
torix.”
„Ik heb mm brief vaa vodar gakraivm
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer garadu-
ceerden prijs. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
ik mjjin geest in de handen Van mijn schep
per.”
Aldan Welsh dóet al zijn vermogen aan
Ralph Peden na, „daar ik hem beschouw
als mijn zoon, die mij de ware liefde en
moed en het ware geloof heeft leeren ken
nen en omdat iemand van wie hjj houdt,
mij het onderpand der vergiffenis heeft
gebracht."
Ralph moest onmiddellijk naar Craag
Ronald komen. Juffrouw- Skirving had hem
dagelijks noodig.
'Meg smeekte Wtmnie om het portret te
mogen zien dat Ralph haar uit EkÜnburg
had gezonden. Saunders sprak lederen
avond- over de gewichtige gebeuitenii® ter
wijl! hjj in den stal de staarten van Meg's
koeien vastihieldi Jock Forrest ging aüille-
tjes weg zoodra hjj onnoozele Jock zag
aankomen en deze hield dat voor een goed
teeken.
Ebde Farrish’s hart was gewond door de
trouweloosheid van Jess, in November (ging
hü in het naaste dorp, het hof maken aan
andere meisjes om de trouweloosheid van
zjja vroegere geliefde te vergeten.
En Winnie beklom lederen avond «ten
heuvel bjj het meer Ken om n^ar het
noorden te turen, want dakr was haar ge
heel© hart.
asBma
DE LEVER'S ZEEP MAATSCHAPPIJ,
F»b»ikaj»te v«a Sunlight Zeg».
Te Craig Ronald zjjn de maaiers weer
aan het werk; hunne stemmen klinken
van verre. Het graan is goudgeel, en door
de haver flikkeren de zeisen en de maaiers
trekken heen en weer als ijverig werkende
mieren.
Een slanke bevallige vrouw loopt in den
boomgaard. Ais üs ze jong, toch verraden
haar geposeerde manieren, «ie jonge moe-
«ter. Winnie Peden’s schoonheid is tot volle
rjjpheid gekomen en dat zeggen haar do
oogen van haar man, dia naar h«*a gaat
is geen zeeppoeder - geen geraspte zeep
geen tablet - doch zuivere zeep in vlokken!
DOET WOL NIET KRIMPEN I
MAAKT ZIJDE NIET GEEL»
VLAAIUMHCIX. X
Nieuwe gevechten. Geheime „Orgesch” in Opper-Silezië? De prins
von Wied weer Mbret’ d’Annunzio's voorbeeld.
ONS OVERZICHT.
Vooi- zoover we tot heden kunnen na
gaan is Zaterdag en Zondag de politieke
hemel boven Duitschland niet opgoklaard.
Nog pakken dreigende wolken zich samen,
nog is er onzekerheid inzake de oplossang
van de ministercrisis (of misschien is on
*.c ©ogenblik dat we dit schrijven de be
slissing reeds gevallen, de telegrammen
eullen dan wal' de noodage ophekloring
brengen) in Opiper-Silezië duren de onlus
ten voort en welk antwoord den geallieer
den moet worden toegezonden on het be
faamde en beruchte ultimatum, daarover
heerscht nog «ie aliergrootste duisternis.
Toegeven is haast ondoenlijk. echter, wei
geren... diat zou te groote gevolgen heb
ben. Ons past afwachten, we kunnen moei
lijk met stelligheid voorspellen wat er tc
gebeuren staat. Misschien zal men eerst
trachten een nieuw kabinet te fermee ren.
alvorens een besluit te nemen en inmid
dels de geallieerden uitstel verzoeken met
met oog op de binnenlandsche moeifliiklhe-
den. want dr. Simons noch Fehfenbach
zullen er veel voor voelen, om na het in
hen betoonde wantrouwen, de onderhande-
Jiingen verder te voeren, vooral, daar mis
schien een leider van» ’t kabinet gevonden
is, dae door ziin ambt volkomen on de
hoogte is met «Ie venhouding van Duitsch-
lamd tot de entente. Dr. Maver. de Du.it-
sche zaakgelastigde te Pariis. die na ’t uit
breken der ministercrisis naar Berlijn werd
teruggeroepen, is door den president ver
zocht zich met de samenstelling van een.
nieuw kabinet te belasten. Dr. Maver heeft
dat Zerzoek niet onmiddellijflo aanvaard.
doc¥ een bedenktijd gevraagd, welke hem
wenl toegestaan. Zaterdiagmidag te 4 uur
zou hii een antwoord geven, of hü de taak
van kabinetsformateur zou willen aanvaar
den of niet.
In den voormiddag heeft dr. Maver be
sprekingen gevoerd met de leiders der re-
Ueeringspartijen, teneinde zioh op de hoog
te te stelten van de houding der verschil
lende fracties tegenover het ultimatum der
Entente. De kwestie, of hij den hem aange
boden post zal aanvaarden of niet is ervan
afhankelijk of hü in den Rijksdag een
meerderheid kan vinden welke betreffende
het ultimatum dezelfde meening koestert
als hij zelf. Onmiddel/lük na het bezoek.
betalen, of in. «Ie ploata daarvan 100 mil-
l:oen pond stcri-img. maar in goen geval
bekte bedragen.
Het Vretiesvtjrtiraig. «lat «ie Gealljeeixlea
wenschen te doen uitvooren. blijft dus. vol
gens den schrijver, even onuitvoerbaar uk-
het aitüd geweeot ai. Hii vindt echter, «tot
Duitschland het er maar op moet wag»u»
omdat «Ie entente zich wel eenmaal bü de
realiteit zal neerleggen.
Frankrijk past een ander inuldrttte toe
om Duitschland over te halen tot inwilli
ging der eischen. Het werkt'krachtig uan
de vooiberekWen voor de liezettuw van
Ruhrbekkcn. Uit Mainz wordt gameid,
klat «te Fransche Rünvloot bevel gekngeu
heeft zich gereed te houden voor tien troe
pen verscheping godu rende verscheidene
«lagen. Te Berlijn won.lt van bevoegde zudv
nMHjgetteekl, dat Zatenkurochtond reeds
Fransehe ruiterafdeelingen het Ruhrgeblcd
om de drukproeven .van zijn werk na te
zien.
Maar Winnie wordt onverwachts omsin
geld «loor een jongen en een meisje, die
vroolijk lachend en pratend uit den boom
gaard op haar hosstormen. Zü hebben een
soort wapenrusting aan van meibloempje»,
en houten zwaarden die Andrew Kiseock,
hun trouwe slaaf, voor ze geknutseld heeft.
Zü spelen krijgertje met hun moeder, die
zich laat neervallen op het gras en met
hun liefkoozingen wordt bestormd. Het is
een hachelijk oogenhlik, maar soldaten rijn
in hun overwinnigsroes ook niet verant-
woordelük voor hunne daden.
„Wliilien jullie Wat meer eerbied voor je
moedef hebben, jeugdige woestelingen?"
roept een stem van de stoep.
„Daar is vader, hoera! Kom
roept generaal Winifred.
Zü vliegen de studeerkamer binnen met
sabel en vlag een witte vlag, waarop
met potlood een blauw kruis is geteekend.
en zetten deze op den werktafel.
Winnie kwam bedaard achteraan.
„Mogen de deugnieten binnen komen?”
riep zü, op de laatste trede staande. Zü
ijahet vertrek en liet de zonneblinden
vindt het heerlijk om voor haar
te zorgen, alsof hü haar oudste
sche volkspartij de nota van de geallieer
de rogeeringen als onaannemeJiik afgewe
zen. in «te democratische Dartjj achijnt «te
meerderheid een zelfde meening toegedaon,
al zijn de besprekingen er nog met tol
een einde gebracht In de centrumpaJtii en
by de sociaaldemocraten ziin de meenui-
gen over een aanneming of een verwer
ping van het ultimatum verdeeld.
INu komen er van de oyerzjide van het
Kanaal zachte aanmaningen tot Duitsch
land om de eischen toch maar in te wil
ligen, om in deze nu eens wijzer te ziin
dan de geallieerden, die veel te vei* gaan
m hun pretenties, maar die fe toch maar
als dwingende kinderen, hun zin moet ge
ven .omdat ze later toch wel zullen inzien
dat ’t in de praktijk niet gaat het willetje
door te drijven. Keynes is daar steik in.
Men kent den economist van naarn en uit
'déh excerpten die de pers uit zün beroemd
gewonden boek gegeven heeft. Kevmes
befcft steeds de voorwaajxlen. die aan
Diiibschlaiul zün opgelegd, als onuibvoei-
baiir gebi-andmerict, dat doet hü nd nog
en 'toch hoopt hü, met vele anderen, dat
de regeering te Berlijn zal toegeven. Daar
door «al het den vrede van Europa red
den, schrijft hü in een artikel dat in de
Wiestuninster Gazette is opgenomèn on uit
«ien toon van het heele artikel mag men
stelling opmaken, dat hü, Keynes, meent,
«lat heel Ihet pacifistische Europa en het
Engelsche liberalisme in de eerste plaats
de Duitsche regeering zeer dankbaar zul
len zün wanneer zü zich ter wiljen van
den vrede aan het dreigende geweld on-
derwerpt.
Overigens is er volgens Keynes ook wei
eenige reden tot optimisme, de toestand
is steiliijg verbeterd. Er is, in de eerste
plaats, het besluit der hör&tel-commilsaie
om DuitscbOand’s schuld on 137 milliard
gouden marken vast te stellen, inclusief de
som, verschuldigd vóór 1 Mei en inctosicf
Duitschland’s verplichtingen voor België’s
schuld aan de Geallieerden, een triomf van
den geest van rechtvaardigt ed«l. welken
het Duitsche volk niet zal kunnen misken
nen.
>Dit totaal heeft mtusschen niets te ma
ken met Duitschland’s vermogen om te be
talen. Het is alleen een calculatie, door «le
experten opgesteld. die tot taak hadden
vast te stellen wat Duitschland volgens de
letter van het Vredesverdrag schuldig u.
j Wat nu het nieuwe plan der Geallieer
den betreft, dat valt volgens Kevnes als
een wettige ontwikkeding uit het vredes
verdrag te beschouwen en vertoont daar
door een wezenlijk onderscheid met vroe
gere voorstelled, zooals die van Pariis.
Vüf procent interest en 1 percent coin-
pensatie-hetaling over de heele rekening,
■na aftrek van wat Duitschland al betaald
dachten ver van deze werekl was, zen toen
helder en duidelyk: „Als gü hen vergeeft,
die u beleedigd hebben, zal uw Hemelsche
Vader ook u vergeven!”
Wlalter Skirving overleefde tien man.
dien hij zijn heele leven gehaat had, slechte
«enige uren. Hij scheen alleen dn het leven
te zyn gebleven opdat Gods zon niet over
rijn toom zou ondergaan. Toen hü zü'n
vergiffenis had geschonken ging hü ®acht-
kens de eeuwige rust in, als een scheepje
dat in behouden haven aangeland was.
<De twee begrafenissen hadden op den-
zelfden dag plaats.
De predikant en de „ouderling” rustten
naast elkaarwaarover velen zich verwon
derden. De keri« van Dullarg wés due zon-
Mer predikant en Manse Bell zorgde voor
de (pastorie. Jonas Shillingtaw, de notaris,
las het testament van Waiter Skirving en
dat van Allan Welsh voor. Walter Skir-
vmg liet Craag Ronald en al zün bezittin
gen aan Winifred Charteris na op voor-
*ttaide, dat haar (grootmoeder, haar keus
tui echtgenoot zou goedkeuren. „Ik keur
ten volle goed' dat Winifred, dharterie
Weldh., den zoo® huwt van m»n ouden
griend, Gilbert Peden, predikant van de
M&rrowynsche kerk te Edinburg- Dear hü
rich op de letterkunde wil toeleggen wensch
dat de jonge man na rijn huwelijk te
Ronald komt wopen totdat hjj een
trekking heeft. De beveel hun beiden
Mne lieve trouwe echtgenwte aan; en in
hoop van em zalige opstanding beveel
heeft, zou een bedrag uitmaken van onge
veer 400 millioen 'pond sterling (goud) per
>aar. Daar nuemand meent. <iat dit nu kan
betaald worden, wordt in het plan voor-
gestedd, dat Duntschlanil 100 millioen ponti
sterling per jaar zal bebalcn. plus het
equivalent van 26 percent van ziirn uit-
voer.
Volgens «te meening van. Kevnes is het
ónmogelijk dat Duitf&hkind. zelfs deze ge
reduceerde som kan betalen, hetgeen Kev
nes aan de hand van cijfers betreffende,
«ien Duitechen uitvoer aanioont. Dun tech
land zou dan immer» van zijn Duttechen
uitvoer ad 200 millioen pond sterling per
jaar de reeds genoemde 100 millioen. plus
26 percent van 200 millioen. is 52 millioen.
lmoeten betalen. Totaal dus 152 millioen
pond sterling; hetgeen Keynes niet moge
lijk acht.
Misschien zou Duitschland 52
p. st. (26 percent van zün uitvoer)
door hem aan den rükspresident gebracht,
•heeft hü zich met een aantal partijleiders
onderhouden en wel het eerst met dien van
de partij, waartoe hü zelf ook behoort. nJ.
de Beieresche volkspartii. Daarna had hü
een onderhoud met den voorzitter van de
centrumpartij, dr. 'rrihuborn en met den
leader- van de Duitsche volikepartiK dir.
Strescmann. en vervolgens met den leider
van de meeideriheids6ociaJ.isten. Hermann
Muller.
Over het algemeen kan men zoggen, dat
bü de coalitiepartijen de meening over-
fafenscht. dat er over de finanoieele voor
waarden van fret ultwnatum te spreken
valt, al wordt daardoor ook een ontzet
tende zware finanoieele druk op de Duit
se he industrie uitgeoefend Men moet ech
ter alles in het wenk stellen om een bezet
ting van het Ruhrgebied te vermijden. De
aigemeene eisch was echter: ..Eerst on-
derteekenen. wanneer de geallieerden de
bezetting zullen hebben ^afgelast”.
Over de politieke voorgaarden heerscht
echter een andere opvatting, vooral de
kwestie van de ontwapening en de wijzi
ging van het vredesverdrag in dien zin.
dat de bezetting niet zal worden «jpgdhe-
ven. voordat Duitschland de laatste an
nuïteiten heeft bepaald, vormden de groo
te moeilijkheid. Zoo kan men. in het kort
samenvattend zeggen, dat men de finan-
cieele voorwaarden wel wil aanvaarden om
daardoor een bezetting van het Ruhrgebied
tee voorkomen, echter de pblitieke eischen
als onaannemelük wil afwijzen. Vooral die
voorwaarde, dat de ontwapening van de
•Beiereche burgerwachten o© 31 Mei a„s.
volledig moet hebben plaats gehad, werd
door de partüen eenstemmig verworpen.
Men is algemeen de meening toegedaan,
dat het om technische redenen een onmo-
gelü'kheid is, de ontwapening in zulk een
korte spanne tiids te doen plaats vinden.
Ook is het de vraag, of in .het andere ee-
val de rijiksregeering wel in staat zal kun
nen ziin. om de Beiersche regeering en het
Beiersche volk tolt die ontwapening te
dwingen, aldus de correspondent van De
Courant, waaraan deze gegevens zün ont
leende
Naar het ..Berliner Tageblatt” verneemt
hebben de Duitsch-nationaien en de Duit-
VOOR HETWASSCHfN
VAN AUE FIJN GOED
