No. 14629
Woensdag 25 Iel 1921.60e Jaargang
s
1
I
19681
19957
s
20242
09
I
i 96
I
s
IS
s
69
76
84
87
FEUILLETON.
DE ROODE ZEE.
s
99
20903
I i
XTie-a.-w-s-exx^.d.-vertexLXie'foia.d.’V-ooxG-o-ccd.eL sxx Om
S
g
JDGEES
Briand aan ’t woord.
19410
nu
4
en
siorheid van
binnen de
BUTTENLANDSCH NIEUWS.
I
abonnementen «P
oefening
omvatten elkaar. Gelukkige
(Wordt vervolgd.)
ils uit
1 eeps
Op de grafsteen van Raadsheer Kettter,
die een half jaar geleden gaatorven was,
stond: Geboren 16W, Gestorven 1M7. N«
geen oude man. Kort geleden had hü zijn
ving v
gehouc
fonds.
LOOP
n door
I. SPAARMAN,
Achterkade 25J.
Boman van CLARA VIBBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
zini
kindei
van l
teg<
SPA.
urskamer van de Re*
meente, ingang Raam.
volks-
ied zou
ie. toen
in xal sb
t de hoot—
oude commissie
waren te ontstel
opdoet, die
door cyfers
1942U
31
55
81
19608
34
81
Iffc.
u.
1970.
65
1983’
7(1
19-.V
5.
95
20001
24
93
20108
8
W
20214
70
20373
20472
70
20009
70
73
20722
J
23
CCO
0235
39 9324 10749
CO 9747 W387 13441
1137
met f 90
20943. 2M2 H32
mat f 90.-. 9TM
i iwa.
lien, maar
doen. On
gerech-
zii zal
Biuand’s rede
king
zaaik
Gei
bonnementen op
angenomen voor
lorir
erkenwoude.
chterbroek door
rwhe. Stolwijk
aiël, cursus oefei-
Jen van E.H.B.O.
r. Gebouw Concordia
«And van Oaspro-
3n van1
in Opper-Silezië s
Niec een enl
en geen troci
het gebied tl
zijn
Gelukkig, gelukkig, er waren er dus an
deren, die nog ongelukkiger waren dan zij
Verwonderd keek Hedwig om zich heen,
toen zij den vólgenden morgen ontwaakte.
De droom stond haar nog levendig voor
aten geest. „Ik heb van dtie vrouw ge
droomd”, zei zü tot haar man. „Merkwaar
dig! En zoo duidelijk en scherp omland!”
Bertboldi/keek zyO vrouw vol liefde aani
„Goddank, dat zy aich weer voor iets an
ders interesseert!”
„Heb je goed geslapen?”
„Ja en ik mewwte dat ik in het geheel
niet zou kunnen slapen. Zou ik haar nog
eens terugzien? Wat goed, dat wy niet in
Befriün wonen. Deap 7,qu ik haar waarschijn
lijk niet mèer tegenkomen.”
Reeds, den volgenden dag ontmoetten zü
elkaar weer; zij hadden toch beiden het
zelfde doei, het kerkhof. Zü Hepen achter
elkaar door de lange rüen versch gedolven
graven, vele graven; er stierven niet al
leen de sterken aan het front, de zwakken
hier bezweken ook. Als bü stille afspraak
ontmoetten zij elkaar by het kerkhof. Zwij
gend groetten de gestaken dka*r- V®n
volgenden dag U$jp *6 reeds samen het
oind door de plantsoenen, totdat hun we
gen zich scheidden. Zy hadden niet yed
met elkaar gesproken eq nwte van belang.
Maar toen Hedwóg de slanke gestalte na
keek, en deze zich toen nogmaals ontwend
de en haar zwijgend nog eens, groette,
welde zy een toci^msHOv sympathie.
(illlMIE COURANT.
Redactie: Telef. Interc. 545. Bureau: MARKT 31, GOUDA, Administratie: TM. Interc. 82.
Urwrt hiervan echte.
Advocaten bij den Hoogen Raad.
Mr. J. M. van Stipriaan Luisciua hoeft
zijn ontslag genomen als lid van den raad
van toezicht en diacinline van de orde van
Advocaten by den Hoogen Raad, m ver
band met den uitslag van de deken-ver-
k ezing in de jongste vwgudering dér orde.
In de eerstvolgende vergadering in Juni
«al in deze vacature worden voorzien.
AFRIKA.
Een Hollandsche kermis.
Hólland—ZZuid-Afrika geeft een besc^rii
van de kennis die te St^lenboech is
id en ten bate van het undversiteite-
- Ddar was ook een Hollandsche
kraam, waarin dames in Friesche. Zeeuw-
sche. Marker of Volendammer dracht Hol-
landsóie waar verkochte^, kraam
bracht ruim 300 prei. op. de heele ker
mis rpim 3000 paid. st. Het fonds is nu
een goede 4200 pnd. st. rijk,
hebben gezegevierd, zal in de kringen van
Opper-Silezie de anarchie ongehouden heb
ben. (Toejuichingen.)
In ’t vervolg zijner rede wees Briand
nog op de pogingen der Fransche troepen
om den opstand te dempen en zei hii. dat
de woorden van Lloyd George, slecht be
grepen en slecht overgebracht, hebben doen
gelooven aan de Duitsche .pers en in de
ikringen der Al-Duitschers. dat zü een
soort uitnoodaging bedoelden voor de Duit-
schers om in Oipper-Slezië od te treden en
er de „Redchswehr” te daten omrukken.
In verband hiermee herinnerde hü aan
de waarschuwing, die hii Duitschland ge
zonden had. er aan toevoegend dat juist
dien morgen de Duitsche regeering had
doen weten, dat alle maatregelen ge
inen waren tot sluiting der grens, ontwa
pening der wüwulLigersbenden. etc. en dat
de opruiende bladen zouden worden ver
volgd.
uand’s rede vormt behalve een bespie
der Oipiper-Silezlsche kwestie in hoofd-
een antwoord op de rede van Llovd
jonge, waarin hü getracht heeft zoo
veel mogelük de gaping die er in ’t ver
band is, te bepleisteren. Eigenlijk zijn we,
aldus Briand, het volmaakt met elkaar
eens: Lloyd George wil eerlijke uitvoering
van het- vredesverdrag, ik ook; Lloyd
George wil de uitslag van de volksstem
ming laten gelden: ik wdl niets liever en
natuurlijk bedoelde Lloyd George niet
Duitschland een wenk te geven de riiks-
weer naar Opiper-Silezië te laten ombe
ken. Dat moet nu wel heel geruststellend
klieken, doch man weet maar al te a»ed.
dat de eensgezindheid niet zoo groot is.
als Briand het voorstelt, en zooals hii wel
zou wtillen. Od de conferentie, die hein
mog altijd boven ’t hoofd hangt, zal hii 'lat
moeten ervaren. Intusschen, de Kamer
leden heeft hy geïmponeerd met z’n ver-
Beloeringen, hü is, ondank.- (te aanvallen,
die hü heeft doorstaan en de scherpe
tidk die geoefend is. od Frankrlik’s toe-
geeflijkheid, overtuigd van den steun der
Kamer. De motie van verhouwen zal hem
stellig niet onthouden worden.
van den man blykbaar minder erg vond
dan dat van den zoon. Nu begreep hü het:
myn lijdt onder een verloren verwachting
en wat is een zoon anders dan een hoop
volle verwachting? erger dan onder het
verlies van voorbijgegaan geluk.
'Doen zü 's avonds te bed lagen en hü
zich over haar heenboog om haar den ge
wonen nachtkus te geven, zekie ay, al
diep gepeips ontwakend: „Ik zou wet
willen wéten vlie deze vrouw is.”
Dien nacht droomde Hedwig Bertholdi
van haar ontmoeting. Anders had zy, in-
dien zü al sliep-, slechts verwarde droomen
bloed, afgrijzen, steunen, chaotische el
lende, waaruit zy niet kon opmaken, wat
maai- eenigszins zin had en ’s morgens
nog als herinnering bleef dien nacht
boog de vrpemdp vrouw zich over haar
heen. De donkere oogen keken diep in de
hare: „Waarom schreit jfe?” „Mftriftje,
Waarom schreit ge, schreit ge?"
hadden de kinderen gezongen den middag,
toen het telegram van Rudolf’s dbod was
gekomen.
„Waarom schreit ge?”
„Omdat ik myn zoon, myn Leveling heb
verloren,”
„Ge hebt hem niet verloren, hu w W
de uwe. Hy slaapt slechte. Honderd ge
lukkige herinneringen verbinden u met
hem. Er is niets wat u Vim ^beidt
U<we nog levende ael glydt naar den ont
slapene; zy omvatten elkaar. Gelukkige
moeder, gü W een gelukkige moeder!
De vreemdelinge hief in uaSveng ijr-
iangea de handen omhoog, tarnen vloeden
uit haar oogen, gelijkende op een ondoor-
grondelzen nadat.
f Instemde met de
lefinitieve regeling
i kunnen krügen,
tiatief nemen om
beperken tot de
is ten deze
ambt in Berlfyn verlaten. Rust, rust, daar
■verlangde hy naar, verlangden zü beiden
naar; zoo waren nü naar hier gekomen en
hier had zyn vrouw hem ha enkele maan
den begraven.
,,Wiaar <te jjwe arme man aan gestor
ven?" waagde Hedwig op zekeren dag aan
de weduwe te vragen.
„Arme man! Ja, dwta heeft u gelijk*,
arme map1,” Het klonk nameloos bitter.
,JLÜ stierf aan een hartkwaal.”
Hedwig kon niet vwder vragen; er kwam
een trek vi\n lijden om den mond der an
dere, die haar verschrikte. De zoon, de
zoon, waarom sprak de moeder niet van
haar zoon’! Wm die gewond? Hy leefde,
dat wist z>y. En toch sprak de moeder
nooit een woord over hem.
Hedwig was op weg naar haar nieuwe
kennis. Zü had morgens een brief van
mevrouw KetMer ontvangen, waarin deze
haar verzocht, haar een bezoek te brengen.
Toen Hediwtig voor de deur der mooie villa
stond, vje^ he| baar plotseling op, hoe
doodech, ongastvry en verlaten het hui» er
vitzag, omlanks de pijnl ijfo netheid van
het geharkte grasveld, ondanks de ffissche
dennebpomjpje» voor de ramen ap op hot
baicon. Hoe anders zag haar eyftm huis in
vergelijking daarmee ar uit! Niettegen
staande aUe nmart. die daarin woonde,
gfaurterden de ramen helder; het er
reeds van buiten urtn<MxV<end en gezellig
uit
Het dienstmeisje, dat op zachte muiltjes
liep, liet Hedwig in een groot, een weinig
donker gemaakt vertrek. Helene Kettter
stond van de rustbank op, waarop zü had
gelegvn met het hoofd naar dén muur.
11485
97
11560
11674
11709 1«
98 W
11804 14864
12041 14506
ÏO
92 1501,
12193 15ir
97 i:“
12-66
12103 It
12557 1!
12645
5o>baar.
37 28 17202 I
53 82 18
11821 95 44
62 14508 51
87 15 17302
92 14600 34
11920 31 36
35 14740 83
98 57 17413
12078 93 14
12101 14800 33
7 21 71
33 66 17543
47 15010 83
48 24 88
12203 65 17624
70 67 30
81 96 32
91 15115 46
12110 54 17757
39 15200 91
6'2 4 17812
93 15307 19
12327 71 32
37 96 47
84 15430 57
87 35 93
89 66 17920
12618 70 43
f0 80 18005
96 15518
12757 72
67 92
12811 15671
27 89
50 15703
12937 18
68 26
95 56
13042 57
65 93 91
13103 95 18124 5
16 15812 29
33 27 18275
49 15933 18335
62 75 39
13203 78 66
22 16008 69 1
34 12 18433
43 16104 66
44 23 77
86 93 18500
13300 16203 16
2 49 54
35 89 61
13404 90 18614
16 16344 84
20 50 18744
74 74 66
13511 94 18817
32 16404 22
H 1*,^
56
19060
18125
M
WM0
TO 171»
i 14414 84 «2
66 90
81 16582
82 66
85 16601
13620 41
22 72
63 99
13801 16705
M 42
98 76
13936 83
61 88
81 10815
I 14033 20
36. 36
U.S
88
14200
76
14325
De Duitaohe regpe-'m: doet inmiddels
al het m&gelüke om haar onschuld te be
tuigen. Het ministerie van buitenlandsche
zaken machtigde der. Berlünschen corres
pondent vpn de New York Tpibune het
volgende antwoord te ontyiceeren:
De berichtep over de aanwezigheid van
troepen vangnet Duiteche leger binnen de
■zone in Opper-Silezië zyn voltrekt onge
grond. Niec een enkel spidaat van de
Rijkswee-r ep geep troepen van eenigerlei
soort zyn het gebipd binnengetrokken. In
S&lezië zün buiten het nlebisciotgebied
eenige bataljons van de Rüksweer gele
gerd in overeenstemming met de bepalin
gen van het verdrag van Versailles. Zü
(hebben order in de kazernes te blij
ven, hun verloven zün ingetrokken. Het
is niet onwaarschijnlijk, dat vroegere
soldaten naar Silezië zün gekomen en oor-
logsuniform dragen, omda; een groot deel
van het vroegere leger geen andere kiee-
dmg heeft. Even waarschijnlijk is. dat
troepen voor zelfverdediging zün ggvopmd
uit persopen geboortig uit Silefcë niet be
velhebbers oofc gebofeö in Silezië. tot hulp
vah eenige duizenden die zün aangewor
ven d<x>r de Intergeal'lieerde commissie
voor yerdedigingsdoeieinden. Het mipiste-
Gusteren zün te Uister de verkieiüagen
voor het nieuwe parlement voor Nwpd-Ier-
Land gehouden. Volgens de berichten was
de aandrang bij dë stembureaux groot.
De uitslag zal waarschijnlijk niet voor
Donderdag of Vrydag bekend zijn. Er zijn
Voor de 62 zetels van de Noordelijke de
partementen 40 unionistische candidaten
gesteld tegenover 20 Sdnn Feiners. 13 na
tionalisten. 4 onafhankelijke arbeiders en
één vertegenwoordiger der boeren. De in-
zet van den strijd is om de eenheid van
Ierland; Sdnn-Fedners. Rationalisten en
arbeiders voeren gezamenlijk den strijd.
Belfast lüdt te zeer onder de economische
gevolgen van de thans feiteliiik bestaande
scheiding om eenige geestdrift te ipjjni-
festeeren voor U tot stand kopieq yan ziin
parlement, dat ije oortftak 'der huidige
deptpe^s» (namelijk de scheiding) zal be-
stendigien. Toch verwacht iedereen een
unionistische overwinning. Men heeft de
grenzen van het Noordelijke district daar
toe met al te veel zorg en 'kermis der po
litieke geographic vastgesteld. Toch zullen
er eep aantal oDiPositie-candidafen geko
zen worden, die echter geen nitting in het
parlement zullen nemen, schrijft een lersch
correspondent van de .Nation”.
■Dat onder de gegeven omstandigheden
er groote kans was. dat de verkiezingen
niet zonder relletjes houden voorbijgaan,
is begrijpelijk.
Iets, dat op oen glimlach geleek, gleed owr
haar treurig gelaat en als verlost van <le
kwelling tier eenzaamheid, auchtte zü
„Goddank dat u bent gekomen!” En haas
tig vervolgde «da werd zy innerlijk aan
gezweept tot spreken: „Venkeet mij, dat
4k u liet roepen; ik hoop, dat ik uw plannen
niet in de war stuurde, ik voel me zoo
alleen. Deze naderende lente met haar
scherp zonlicht maakt my ziek. Ik zit Le
ver in het donker, ik...” Zü streek met de
hand over het voorhoofd Haar donkere
oogen dwaalden rond, als verwachtte zü
uit eiken hoek ieta verse hrikkelyk» te zien
opduiken.
„Wat scheelt u!” Vol meegevoel legde
Hed-wag haar arm op den van <fe bleek
gewordene. „Kan ik u helpen? De nou het
zoo graags Spreek toch!”
Toen liet de eenzame vrouw het hoofd
op den schouder der andere rusten en
weende.
Aan wi«n bet gegeven is rijn leed uit
te spreken, (he vmdt reeds halve vwhch
tmg. Helene Kottier had het nooU kunnen
doen; heden, hier, had zy het gevoel: „Dat
is een moeder als gü-” Zü voelde den band,
die ach slingert van de eene moeder naar
de andere. Zy snikte: „Ik heb myn soon
verloren, myn eenige zoon!”
Hoe, nu plotseling? Byna ademloos vroeg
Hedwig: „Wanneer? Waar? Dood?" Zü
beefde, door medelijden aangegrepen.
De wegende schudde het hoofd: .JRj te
niet dood. En toch dood!”
Overtreding Arbeidswet.
Op de vragen van den heer Van Zadelhoff
betreffende overtreding van de Arbeidswet
1919 in de Lekstreek in de bedryven van
hoepeimaken, hout- en teensciuiien, enz.,
antwoordde do Minister van Arbeid, uat
vanwege den dienst der Arbeidsinspectie 10
Maart, 16, 20 en 27 April J.I. te Ameuie va
in de omgeving een onderzoek is ingested
naar de naleving der Arbeidswet 1919 in de
betrokken ondernemingen. Daar dit onder
zoek bemoeilykt werd door de omstandig
heid, dat de ondernemingen alle aan een
weg zyn gelegen, waardoor de aanwezig
heid van den controleerenden ambtenaar
gemakkeiyk bekend werd, en geen mede
werking van arbeiderszüde werd ondervon
den, bleek aanvankelijk niet van overtre
ding der Arbeidswet. Later echter werden
overtredingen van de administratieve voor-
schrifteiL’der wet geconstateerd en voorte
werd tegen drie werkgevers proces-verbaal
opgemaakt terzake van het doen verrichten
van arbeid door jeugdige personen vóór 7
uur v.m. In twee gevallen had deze over
treding plaats ten aanzien van één jongen
van 13 en één jongtt» van 14 jaar, in het
derde geval ten aanzien van drie jongen»
van 14 en 16 jaar. Ook bleek, dat arbeids-
luwrten waren afgegeven voor twaalfjarige
kinderen, die niet voldeden aan het vemsch-
te, gesteld in art. 101, vyfde lid, onder a der
wet. De burgemeester van Ameide heeft
toegezegd de intrekking van deze arbeids
kaarten* te zullen bevorderen.
Het onderzoek bevestigde voorts, dat in
deze streek onder schoolgaande kinderen
gewoonte is, om plaatsen, waar teends ge
schild, af te zoeken naar overgebleven teen-
afval, z.g. snoeisel. Dit snoeisel wordt thuis
door de kinderen van den bast ontdaan
vervolgens aan teenschillerspatroons voor
een gering bedrag verkocht. In sommige ge-
uien wordt de opbrengst ten behoeve der
eren bespaard, in andere Voor aankoop
kleeding of schoeisel aangewend, het
jengaan van het ingewortelde gebruik on
dervindt moeilükheid door gebrek aan me
dewerking der bevolking. Aan de betrokken
autoriteiten is verzocht op de naleving van
de bepalingen der Arbeidswet 1919 een
voortdurend en scherp toezicht te houden.
Ook de arbeidsinspectie blyft in dezen dili
gent.
binnenland.
Kiiksmiddelen.
Dtükeiu hot Overzicht der Middelen
over de maand April bedroe» het totaal-
Benwaal f 39.473AW tegen f 8fl.2a2.7ia m
<te overeenkom**^ periode van het vori
ge jaar. Tot deze vai-meerderinsr van ruim
3.21 milKoen hebben verschillende mid
delen in ruime mate bügedragen. waar
onder op den voorgrond treden deinkom-
stenlbedaating met 12.404.6fl9 tegen
f 11.49&.1Ö4 v. j.. vermogensbelasting met
2.942.131 tegen f 2.106.208 v. j.; suiker-
«ccyns met 3.122.329 tegen f 2.816.477
v. j.; registratierechten met f 4.510^
tegen f 3.460.092 v. j. Bovendien brachten
de invoerrechten f 3.130.676 od tegen
2.952.387 v. j.; het gedistilleerd
4.428.716 tegen f 4.271.559 vong jaar;
dc altoos wisselvallige baten der successie
rechten f 2.636.272 tegen f 2.397.196 vo
rig jaar. terwijl ook het statistiek -recht
in ojibrongst toenam, nl. van f 352.199 v.
j. tot f 473.985 en de loodsgelden van
87X162 tot f 170.660.
Tot de Mikklelen die over de afgedoouen
maand minder opbrachten, dient in de
eerste plaats de grondbelasting genoemd,
met büna een millioen gld. lagere op
brengst nJ. f 621.081 tegen f 1.620.500:
emitaccüns van 125.433 tot f 115.625.
geslacht van f 1.174.844 tot f 986.443 en
zegelrecht van f 24*9.113 tot f 1.976.&66.
De overige nog niet genoemde Middelen
wijken in slechte geringo mate van de cij
fers der overeenkomstige berichteoeriode
af, en leggen derhalve geen overwegend
gewicht in de schaal.
De opbrengst over Aiprii j.l. der oorlogs-
winetbelasting bedroeg 7.968.590, terwijl
de inkomsten ten bate van het I^eening-
fonds 1914 f 12.741.fl5 beliepen.
Rüksuitkeering aan gemeenten.
Verschenen is de Mem. van Antwoord der
Tweede Kamer betreffende het wetsont
werp tot wyziging van de Ryksuitkeering
aan de gemeenten, krachtens de artt. 1 tot
en met 9bis der wet van 24 Mei 1897, gewü-
zigd bü de wet van 3 Juni 1905.
^De Regeering blijkt daaruit weinig hoop
vol gestemd, waar het geldt de kansbere-
keni^g dat ooit eon regeling zal tot stand
komen welke de bevrediging «al schenken
die het Voorloopig Verslag van een en an
der dan het onderhavige voorstel Verwacht.
Dat YOOriitel is aangediend als een nood
maatregel en heeft ook geen hoogere pre
tentie.
Betwyfeld wordt of een nieuwe staats
commissie er in xal slagen het licht te ver
spreiden dat de hoogstbekwame mannen,
ëie de oude commissie vormden, buiten
machte waren te ontsteken. De ervaring
welke ieder opdoet, die zich aan een uit
gewerkt en door cyfers verlucht voorstel
waagt, stemt weinig hoopvol.
Over de oorzaken en het karakter van den
huidlgen financieelen nood kan verschillend
worden gedacht.
De Regeering kan zich niet losmaken van
de onderstelling dat er Raadsleden zün d9>«
bü het bepalen van hun stem zich laten Zei
den door de geheime gedachte dat, als mie
touwen breken, hgt Rijk wel xal moeten by-
springen. Verhooging van de Ryksbydrage
zal bovendien licht leiden tot een steunen
op ’s Rüks schatkist, tot verzwakking van
het verantwoordelükheidsgevoel waar hex
geldt een pynlük zuinig beheer der gemeen-
telyke penningen.
Indien dë Regeering
overxuigmg dat een de
binnenkort haar beslag aou
zou zü «eer gaarne het initl
het aanhangig voorstel te beperl
jaren 1921 en ^922. Maar zü ii
126
?l
HOM 13223
11157 13363
64 99
11224 13569
27 13873
82 13916
97
11300
minder optimistisch gestemd en, daar zy
van den luyleren kant beseft dat op een
~êenmaAl tCTOgelcende verhooging niet gemak
keiyk valt terug te komen, moet zy de op
neming van een tonnyn ontraden.
legen den drang om den Kykasteun aau-
merkeiyk te veriwogen, moet de Kegoenng
zich ten sterkste verzetten. Niet alleen dat
's Kyks schatkist metterdaad geen groeier
ou er kan brengen, maar het is ook steuig
met geraden een stap verder te gaun uua
tér voorkoming van de inzinking van te
zwaar belaste gemeenten, volstrekt nood-
zaketyk wordt geacnt.
De bezwaren, dat het platteland mede
moet bydragen in sommige kosten der su»-
delyke gemeenten, zyn ui het Voonovpig
Verslag reeds zëó aidoende weerlegd, dut
de Regeering met een beroep op de saam-
hoongneid der Natie kan volstaan.
De Regeering keu niet méégaan met het
denkbeeld om terugwerkende kracht te ver-
leenen tot 1 Januari 1920.
60 numman tan
tria A. G MULIE,
1 Mai 1921. 1
13)
Zou die dan geen kinderen hebben, geen
«x>n in dén oorlog? Hedwig keek weer
tersluiks naar de onbekende. Heel bedeesd
vroeg zy, alsof zy zich schaamde over
taar vragen en het toch niet kon laten:
„Heeft u geen aoon in den oorlog?”
«Zeker” De dame gtond «p, boog even
H Hoofd tot jfroet en ging heen.
Een vreemde vrouw! Waarom lag in
kaar oogen die onzegbare droefheid? Hed
wig had in geen menschelü'k oog ooit iet»
^i’gelijilte gezien. Maar als haar zoon toch
nog leefde?
Op dien dag warep Hedwig’s gedachten
ra beslag genomen door de onbekende.
Verbaasd keek Bertholdi by het middag
eten van zyn bord op: hoe, zün vrouw
dacht eens aan iete anders dan aan haar
0fen leed?
ïy aside: „Ik heb vandaag een dame OP
het kerkhof ontmoet en ik moet telkens
HA haar denken, zy heeft haar man ver-
•Hen’’ zacht legde zü daarbü haar hand
SP de zijne- „Maar, weet je, dat alleen
HU het niet zyn. Haar zoon is immers
teet dood.”
Vroeger zou het Bertholdi misschien ge*
■*t*t hebben, dat vrouw het ynrijes
- UjujUil
10830 12721 15773 18QAH
47 13126 15810 19025
M 43 15922 jjj
10935 71 16206 9U
82 78 22 19254
HOM 13223 16310 m
11157 13363 42 19322
64 99 72 3u
--166jq
82 139ÏÖ 16622
90 14135 16717 9a
97 59 16961 1M10
..300 80 78 7.
67 I4«O5 17077 *87
76 14328 17108 19514
11495 tO 35 43
74 86
1452<i 17328
70 54
14690 93
!4767 17606
78 17895
17977
- 82 20312
31 18038 20487
15079 18101
15177 51
15304 60
75 97
15454 18341
15546 1847?
58 18600
15682 1872»
aene ledenvergadering
n.
wfj «ere***
««■nda te rannelo^
Bespreking der Opper-Silezische kwestie. Een antwoord aan Lloyd Ge
orge. Duitschland neemt maatregelen tegen de vrijwilligers benden.
Het Engelsche Lagerhuis by een. Verkiezingen in Ulster.
ONS OVERZICHT.
Briand heeft zjjn groote rede, ter be-
antwioordmg der voridge week gehouden
mterpei'iatues, uitgesproken en daarin na-
tuurtyk hyzonder gewicht gelegd op de
Qpper-Silezifiche kwestie, die od ‘t oogen-
bi'ïk de b ranschen gansch en al bezighoudt.
Uiriand vertelaarde de ontroering *te begrij
pen 4ie Zech van het land heeft meester
gemaakt tegenover de gebeurtenissen in
Qpper-bilezië. Hfci herinnerde er vervol
gens aan, hoe de Geallieerden, na eerst he
lsloten te hebben Oujoer-Silezië in te lij
ven bü Bolen, er in toestemden. od aan
dringen van Duitschland. dat een
^temming over het lot van het gebb
beslissen. De stemming geschiedde.
dc Duitschea's 180.000 Dersonen. die in Üid-
periSdezië waren geboren, derwaarts had
den laten gaan om te stemmen.
Nadrukkelyk erkende hii dat Frankrijk
wil eeatlyke uitvoering van het vredesver
drag. Geen 'bogenibdok heeft Erankriik er
aan gedacht om aan Polen streken te ge-
iven, die bü Duitschland wenschten te blli
jven. Ik ben het volkomen eens met wat de
Rngelsche eerste minister heelt gezegd:
het vredesverdrag moet eerlijk worden na
gekomen. O.ptper-Si'lezië werd nooit be
schouwd als een zuiver Duitsch land en in
Duitsche atlassen staat het uangegeven
als een gebied, waar Poolsch de taal is.
Qpper-Bileaië is voor ongeveer 600 jaren
niet geweld aan Duitschland gehecht. Vol
gens het verdrag moet men dë geografi
sche verdeeling in U oog houden. Het zou
niet rechtvaardig zyn om onderscheid te
maken tusschen arme en riike gebieden,
tusschen de stemmen van Pöolschp arbei
ders ey rijke Duitschers. Indien in de miin-
difJtrictep de Poolsche arbeiders de meer
derheid van stemmen hebben, moeten deze
stemmen den uitslag geven. (Toejuichin-
ken.)
- Ik zeg dit niet, omdat men het niet eens
is onder de Geallieerden. Men moet kalm
zijn oordeel zeggen en indien er geen bü-
bedoeling is, zal men wel tot overeenstem
ming komen. Men kon gelooven. dat Frank
rijk eischte de mijndistricten aan Polen te
geven en deze aldus bevoorrechte, om rede
nen, die, ik geef het toe. zekere waarde
zouden hebben, want na een oorlog als de
zen. zou Fp&nhrlik recht hebben om zoo te
handelen. Het verlangen der Geallieerden
öm Polen het bestaan te verzekeren, heeft
hen er toe geleid om het een toegang naar
de zee te geven, dwars door Pruisen heen,
maar dat is niet voldoende. Indien het lahJ
pen middelen heeft om te leven, gaaf het
ten onder, of het valt in de handen van
dén buurman. Overigens hebben de miin-
districten aan Opmer-Silezië niet allegn een
globale meerderheid voor Pélen opgeleverd.
paar ook een meerderheid per gemeente,
pe Enansche commissaris in OfDDer-Silezië
Ws dus in zijn recht, toen hii ziin con
fusie nam.
Zou, nadat wij te ramen zooveel moei-
jiikheden hebben overwonnen, de Entente
dlendig moeten sterven wegens een moei
lijkheid van dezen aard .men zou er in
berusten, men zou niet verlangen, dat zü
Weef bestaan. Zoo denkt Frankrijk er ech
ter niet over. (Toejuichingen).
(Briand erkende dat militairen mis^ihien
niet het meest bevoegd zün om de voor
waarden van een verdrag od waande te
schatten, of eon grens vast te steil
geallieerden bullen ulthoraak
dit punt, evenals op andere .moet
tigheid zegevieren en den dag als
nc der Rüksweer
geen kennis.
1M moed beschouwd worden als een voor-
loopug antwoord od een nob* uie trankryk
bareilenae de Uwper-sueziscne Kwestie
aan de Diutócne gezant ar. ma ver heeft
overhandigd, waarvan ue inhoud overeen-
«wint met de wensenen en grieven due ue
daarate dagen uit rarus zyn genooi-d. xtaiie
zou een ueigeuyke nota naar öeriun neo-
ben gezonden en uuigeianu wor<|t eveneen»
tcegedicnt een noto naar iHfcmn te heubeu
gexiabeid, wiat echter te Londen worut
tegengesproken.
Ook in de Briteche Kamer is gisteren
dc Opper-buleaische kwestie behandeld,
dat is te zeggen, er werden verscnuiende
vragen gedaan, maai- een algemeene poli
tieke verttoarmg werd met gegeven. Met
betrekking tot het zenden van wier Brit-
sche bataljons naar Ooper-öilezie deelde
(Jhamberiain mee. <lat het plan bestond om
deze troepenmacht zoo mogeluk te ver-
grooten. Op de vraag, of er reeds een be
slissing was genomen aangaande de toe-
ikomst van Optper-bdezte al» gevolg van de
volKsstemmang, zeide hü. dat de kwestie
zou worden besproken od de aanstaande
conferentie der Geallieerden.
Qhamberlain deelde verder mee. dat de
■regeering Donderd" een verklaring zou af
leggen over den toestand in de Britsche
Industrie, en hij voegde er bij. dat op het
oogenblük, als er uiteicht was od een duur
zame regeling in het münwerkereconflict.
de regeering de wrtiien tot elkaar
aou brengen.
