■gil
1
flii
7» 12,15 U9SB SJ
12»g 'SIS B
ijl
n .«8 5
No. 14643
Vrjjdag 10 Juni 192160e Jaargang,
op dit Blad.
J? ,«S
15
J
FEUILLETON.
DE ROODE ZEE.
IJDGEEST’'
fi
1'751
5
18531
18121
^^^©^"W’s-exx-^d.-Trertea^.txe'bleucL-v-ooxG-oxrd.a, en. Oxxxstxelcexi.
S '”g l>
s J
^',8S 8 g j
'“g
„Jl S 8“s
E ,»8 3 .4
a n»° k
K SJ X S*»
lis .«S ,BK I
.,-,s as®
■»S8EJ
4^
De aansluitingsbeweging.
'“g g
2788 20
82C4 1C188 104)1
9220
fl
!7)
18187 i
90.—.
(Wkwdt wrvdcd.)
94
98
abonnementen op
aangenomen voor
door
maar
on c
terkenwoude.
Achterbroek doo»-
ersche. Stolwflk.
weet
weg
me-
ii«8'
zijn
wvoige
'oor de
)OO nummers ter
lari* A. G. MUL E
9 Juni 1921
bekentenis heeft ingetrokken.
itwooixL De Dresi^uv
hü hier onder eede
Dr. Ma»
aelier, hef
rug,
van
99
13539
13651
91
13700
Tafels, stoelen,
n, leer ameuble-
iblementen, Club-
tij wollen dekens,
9.50 de zes. Com-
jublementen ƒ98.
E KOOPJES,
b., - bovenhuis.
de Schiekade,
DAM.
14900
i:xmi
58
15112
16
15226
60
15392
15406
15611
15
19
59
15838
89
57
80
16218
53
1M3Q
16526
16616
26
32
8 19645
11344 19124
84 71
88 1Ê858
17420 1MH
53 W
67 20159
84 26325
85 46
96 30450
17556 99
90 20653
17685 W7M
17934 20.51
18016
92
18418
09
81
91
18866
18909
GOUDSCHE COURANT.
Redactie: Telef. In tere. 545. Bureau: M A H KT 31, GOD D A. Administrate: Tel»f. Intare. 8Ï.
_s arrestanten
gezorgd en geeft den beklaagde een zoo
- „^k getuigschrift van goed ge-
dingen, die den beklaagde ten
geiteed, weet getuige niet;
he refcrgnilarw. die evenals
de veldpolitie was. leurt eet»
matige verklaring voor beklaagde af. De
Roman van CLARA VIEBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. p. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
f in vragei
■ngen w<
In de
van der V
tei'eu retelling
legerleiding ht
.“’c 8
70 4" -*
93 5
73
IO7?4
15
31
83
92
99
10850
67
10906
19
24
48
80
11018
11130 11
Duitsche
m, dr.
1 di
BINNENLAND.
De DjanibiconceMies.
Er is een uitvoerig Voorloopig Verslag
der Eerste Kamer over het Djambi-ontwerp
te verwachten, verneemt het „Hbld.", het
geen de oorzaak is, dat het zoo laat ver
schijnt, niettegenstaande het afdeelingson-
derzoek begin verleden week maar één dag
duurde.
vinger van den stervende genomen en aan
zijn vrouw gezonden. Zoo jong nog en reeds
weduwe! De oogen dfer mannen richtten
zich nog met meer belangstelling op haar.
Annemarie had zich over geen veronacht
zaming te beklagen. Men vroeg haar of
men het raampje mocht openen, of men
bet weer zou sluiten. Men bukte zich snel
naar de courant, die van haar schoot was
gegleden. Als zij iets uit haar handkoffer
wilde nemen, waren er dadtalyk twee be-
<üg, haar dien uit het net aan te reiken.
Zij boog het hoofd, en zei’. „Dank u.” Het
lukte niet, haar in een gesprek te wikke
len; zij was moe. geeuwde en dommelde
den heelen nacht door.
Toen zij nu 's morgens op ’het perron
van het station te Keulen stond, toonde
haar jong gelaat niet die afgematte trek
ken van de andere vrouwen. Haar jeugd
kon de nachtreis verdragen. En het was
haar niet onaangenaam, nu met den heer,
die ook op den trein wachtte, een paar
woorden te wisselen.
Landslieden! Dat gaf een veilig gevoel!
En merkwaardig, hoe klein dte wereld was!
Hij kende menschee, die zij ook kende,
tenminste by naam. Hf was in Koblenz
heel goed bekend!, moest daar dikwijls zijn.
Zeker een groot-industrieel of een eigenaar
van wijnbergen. Hü was elegant gekleed,
zonder bijzonder op te vallen. Annemarie
taxeerde met één biik *ün verschijning:
alleen de leeren handschoenen die zü droeg,
waren al veel waard,.vooral in dezen tijd.
En de handkoffer waarmee de grijze pak-
jesdrager kwam aanhögen. w oriberfe-
péüjk.
gevlochten, die stond haar als een kroon.
Toen zy den berg weer afdaalden de
rivier fortkelde als zilver en goud, een be
dwelmende avondglans lag over de mooie
wereld toen zongen de studenten het
1-ed van Schoonste aan den Rijn” en
flat dat haar gold, dat voelde zij wei. En
nu?!
„M(jn man is gevallen”, zeide zü zacht
Een oneindige bitterheid vervulde haar
plotseling. Was zy maar liever nooit van
'hier gegaan! Dan zou zy nu .nog het jongv
meisje zijn, en geen vrouwenlot zou haar
getroffen hebben. Zij zuchtte diep. Zij wist
er niets meer van, hoezeer zy verlangd
had van hier te gaan. Hoe zy haar hand'
had uitgestrekt uit de drukkende beklem
ming, hoe oneindig zy genoten had gedu
rende den eersten tijd in het huis van da
Bertholdi’s Wat had haar dit gegeven.?
Niets anders dan het lot eener weduwe,
moeet zy nu op dra leeftijd, waarop an
deren pas beginnen te leven, zichzelf be
graven?
Het wm haar, alsof zjj met geweld werd
gedwongen het raampje te openen en naar
beneden te springen: weg te zinken in de
voorbyatroomende geweldige rivier. Haar
wangen werden heel bleek, haar adem gite?
gejaagd; liever daar wegzinken, verdrin
ken, dan dat zy zichzelf levend begroef.
.«Mevrouw ia nog zoo jong”, klonk de
diepe stem van haar reisgezel. Hy hagi
haar voortdurend gadegeslagen. Al haar
gevoelens toekenden zich duidelijk af op
haar gelaat. „Mevrouw zal ook weer ge-
luMag wanten.”
63 47 16t0l 97
militair rechter had bezocht Hii had voor
een goede verzorging van de
mooi mogel'iik getuigschrift van woed ge-
dnag. Ven de dingen, die den beklaawde ten
laste worden
af. Een Duitsche
beklaagde bü de
Kur.i- -
Belgische bevolking was de Duitsche be
zetting zeer vijandig gezindk geweeat.
Wjaarechiinliik wordt vandaag requisitoir
genomen.
toe te staal
„Edoch, uit
worden enz.”
en ik wensch tegen de daarin geuite bewe
ring op te komen.
Wat heet te blijken, blijkt niet, kan niet
blyken.
Wat men i
puur verzinsel
De regeérin
1915 de motie-
de Kamt
dacht
titel ook,
af te sta'
beleid
tot
62
S “S
n der Lin-
lingen met
de ontgin-
uvar
.ioor
i van ha-
sre maat-
jloniën
om met de
daarin deel
In het proces te Leipzig tegen Randohr.
die van kitulermisihatwleling wordt beschul-
dagt, verklaarden verschillende ieugduge
Belgische getuigen, dak zü door den be
klaagde waren geslaron. De eerste van
hen, die beëedigd kon worden, een acht
tienjarige Belg,-ft door den krijgsraad in
April 1918 tot veertien dagen gevangenis
straf veroordeeld, omdat hii bekend had.
draden aan het station in elkaar rodraaid
te hebben. Hii ontkent thans deze daad en
wordt deswewe door den president ver-
maand de waarheid te zeggen. Gevraagd,
waarom hii destijds heeft bekend, ant
woordde hij, dat hij tengevolge van de
rniisbandeiling niet meer wist wat hii deed.
Op de vraag van den president, waarom
hii dan niet, evenals de andere getuigen,
eün bekentenis heeft ingetrokken, geeft
hy een ontwijkend antwoord. De president
iwyist hem er op, dat 1_ ,_2,_
de daad heeft geloochend»
Een andere jeugdige getuige behoort
eveneens tot degenen, die door den krijgs
raad tot drie jaar gevangenisstraf zijn
veroordeeld. Hii zegt sledhte tengf
>van de slagen bekend te hebben. Vo
vekirechtbank heeft hii precies aangege-
jven, hoe hii en zün vrienden de signaal-
flraden beschadigd hadden om een aarikn-
ftnendOn trein te doen derailleeren. Het
was op een Vrijdag geweest, dat hii door
Duitsche soldaten was gearresteerd. Thans
veridaanle ook deze getuige zijn bekente
nis voor onjuist. De Duitsche Lste luite-
bnant Kessler gaf een nauwkeurige be
schrijving van de inrichting der cellen en
«wachtkamers, die hii meer dan eens als
rer Mjayr. Het gevaar voor in-
r entente is natuurlijk nog niet
-vooral nu Stiermarken zich
opmaakt om eveneens een volksstemming
over de aansluiting bii Duitschland te
houden. Als het aan Èiarikrijik lag, zou de
entente zeker allang tot eenige actie ziin
besloten, want het vreest Oostenriik’s aan
sluiting, dtie Duitschland te machtig zou
maken, met groote vreeze, (om Engeland
te manen niet al te lauw te zjjn. heeft het
daarom al gewezen op ’t gevaar, dat in
de weerspannige gebieden eenzelfde toe
stand zal ontstaan als in Orpper-Silezië,
Haar oogen keken vriendelijk. Hij sprak
zoo echt als de Rijnlanders. Onwillekeurig
verviel zy tot het accent, dat zij zich
eenigszins afgewend had. Het was haar
opeens, of zjj nooit van den R(jn was weg
geweest. Als een nevel lag Berlijn achter
haar.
Toen zjj in den trein zaten en aan gene
zyde der rivier elkaar den eersten der ze
ven bergen wezen, slog zy haar handen in
elkaar: „Hoe wondermooi!”
Daar was de rijder, breed, groen, en
ginds de Drachenfels met zijn schakterach-
tigie ruïne en op de helling de op een kas
teel gelijkende bezittingen. Levendig was
zij opgesprongen, zij stond voor het raam
pje. Het iiefiat zou zijn het geheel hebben
laten zakken en er ver, ver uitgeleund
hebben.
Hii sloeg haar gade. „Mevrouw is zeker
in lang niet hier geweest?”
,Jn veel te langen tijd niet!" Z(j sloeg
haar wimpers neer. Opeen* stond haar
meisjestijd haar voor de oogen. Zü, herin
nerde zich den gulden dag, waarop de eer
ste klas een uitstapje naar hier had ge
maakt. Wat wafen zij toen vroolijk
weest, hoe uitgelaten! Studenten uit Bonn
hadden den dag ook benut; zy waren ach
ter de meisje* den berg opgeklommen. De
studenten keken naar de meisjes, de meis
jes naar de studenten. Annemarie herin
nerde zich nog heel goed de jurk die zj)
aan had; een tamelijk verkleurd klein
gwart en wit ruitje. De anderen waren in
het wit, m het lichtblauw, in het rose;
was ondanks dat toch de mooiste. 7*ü had;
den kram van «dteMbUdtertn voor haar
rolde zich ineen als een po»es, zoodat zjj de
zachtheid van. haar eigen ledematen, voel
de; zjj trok de deken hoog op, zij verborg
haar hoofd in het kussen en snikte zich
eindelijk in slaap.
Annemarie was smaller geworden en had
bloedarmoede zei de dokter. Een andere
omgeving zou haar goed doen, haar ook
afleiding bezorgen. Het had Annemarie
reeds afleiding bezorgd, te jvoeten pakken
voor de reis.
Groote koffer, kleine koffer, blousekof-
fer, handkoffer, hoadehkoffe r, reisbasch,
kleeren, mantels, hoeden. iVii had veel
mooi goed, vóór de rouw ternauwernood
gedragen en nu kwam er nog nieuw bij.
„Wil je dat allemaal meenemen?” vroeg
haar schoonmoeder. Waarom dan niet?
Het gaf haar genoegen zich mooi aan te
Weeden. „Rudolf zag het zoo gnaagl" Haar
schoonmoeder zei niets meer.
Later wilde Anpemarie naar 1*aar moe
der gaan. Eerst naar een bediplaate om
aan te sterken en afleiding te zoeken. Het
„afleiding zoeken” zou haar niet erg ge
lukken; ze schreide toen zy afscheid nam,
zjj was erg van streek. Ze z?4g ook tegen
de reis op en tegen het alleei l zijn ®«n
vreemde plaats. Als Lili ten minste maar
tegelijk mee ging, maar diei wilde eerst
afwachten, of Heinz niet vó«5r het einde
van den oorlog nog eens met verlof kwam.
Zoo erg als de jonge vrouw r zich het al
leen reizen bad voorgesteld, wzs het nu
niet. Het was tot Keub® goed gegaan. De
heeren keken naar haar: „Een ni<>oie
vrouw!” Naast haar trouw ring schitterde
nog ern tweede. Mali hadi b«n v» <ten
°2 17 16 1:01
„2 24 16301 W
23 2' 111
50 4
35j 11436 99 16570 jö
65 4I 14010 78 M
94 w
97
972
aio r ai A
14 i
504 f 30000.-
5281 5504
90 12044 72 17123
)654 12222 83 4
8 1Z,5 a
S S J
"446 31 I54«
24
NK
50
53
97
15616
90
15719
Vertrek van dr. Konen.
De Duitsche minister van Buitenland
se he Zaken, dr. Rosen, heeft gistermiddag,
na eenige dagen te ’s Graven huge te heb
ben vertoefd, in verband met zyn aftreden
als Duitsch gezant hier te lande, de ra*i-
dentie voor goed verlaten per Staataspoor-
trein van 5 uur 54 minuten.
Alle leden van het Duitsche gezantschap,
voorts de minister van Buitenlandsche 2a-
ken, jhr. mr. dr. van Karnebeek, en ver
schillende autoriteiten en vrienden van den
vertrekkend^, waaronder het Eerste Kamer
lid Idenburg, deden den heer Rosen uitge
leide.
Mevrouw Rosen blyft nog eenige dagen
te 's Graven ha ge.
ciën Wijven, en Lasteytrie zou het andere
departement krijgen. Volgens een andere
tering zaJ Doumer, daar ziin opvattingen
noch door de begrootingBcommissie, noch
door zijn collega’s gedeeld worden, aftre
den en tot gouverneur-generaal van Al
giers worden benoemde In dat geval zou
Louchour, de minister voor het bevrijde
gebied, als minister van financiën op
treden.
Zij zou op zijn knieën zitten, haar arm
0,n zijn hals slaan, haar gloeiend gelaat
tegen het zijne vlyen. Zyn streelende hand
omvatte haar, steeds weer kuste hij haar.
Zij zagem samen de maan opkomen en veel
sterren, de gansche wereld was ver weg.
Ei- was niets op de aarde dan hy en zij.
O. dat was heerlijk!
In een haar zweepende onrust sprong
«e jonge wedeuwa- van heit bed, snelde naar
net raam, boog zich ver voorover en hyg-
met geopenden mond naar adem. Daar
die tuin in het maanlicht. Een zilver
ens op elk blad, maar diep tusschen de
struiken een geheimzinnig donker.
De oogen der eenzame probeerden het te
“oorboren: als daar eens iemand stond?
h* het geheimzinnig duister? Niets
tewoog zich. Steeds verder boog zy zich
^’’te'over. Het was haar alsof zü moest
Wftnken.
Ach, daar was immers niemand, slechts
*e® schaduw. Schuw keek zü om zich heen.
ontzettend alleen. Zü huiverde, waar
voor?
sprong wMt ze weer in bed. Zü
een waarsckuwiyig die (als ze maar eenig
IblÜk van een juisten kük op de ver
houding in Dultsch-Oostenrijk had) voor
Engeland van groote beteekenis zou ziin
omdat het dagelijks ondervindt hoe moei
lijk het is de ontketende hartstochten van
naar zelfbestemming snakkende en naar in
ly ving van naburig gebied verlangende
volken, weer aan banden te leggen.
Met de Oiptper-Silezische kwestie
men te Londen eigenlijk niet goed
meer. Meh meldt van daar, dat de
li.kfheW. van een plan voor het vaststellen
van eeen neutrale zone tusschen de Duit
sche zeltbeschermingKonganfisata.es en de
Pooilsche opstandelingen in Op/per-Silerië
is onderzocht door een kleine commissie
van geallieerde militaire commandanten
ter plaatse en dat bevonden is dat het plan
strategische zwakke punten opdeverde,
waardoor het ónmogelijk kon worden aan
vaard. Een. dergeliike meening was reeds
vioeger uitgesproken door Engelsche auto
riteiten én, nadat zü de bijzonderheden
nauwkeurig hadden onderzocht, waren de
andere geallieerde deskundigen het vol
komen met hem eens.
Het plan, dat nu wordt opgevolgd, is om
de betwiste gebieden te zuiveren van ben
den door middel van geallieerde troepen.
Cm daarvan een voorbeeld te geven, zün
er Engelsche officieren gezonden om de
Polen te Rosenbeyg, ten O. van Öppeln,
mede te deelen, dat de Engelsche troepen
van plan waren, deze stad te bezetten od
en vooruit bepaalden tjjd. Het gevolg daar
van wias, dat de opstandelingen heel
vreedzaam terugtrekken voordat de Engel
sche troepen aankwamen. Kort daarna
kwamen er ook Enansche troepen te Ro
senberg.
Hoewel de Engelsche
Engelsche troepen in O.-~.
den vrodie in dat gebied te
.het bijzonder om het
i tegen het Poolsehe
gevoelt mem,
van landswege bereid bü het voorloopig
den van het Kabinet, waarvan ik deel ult-
maukte in Juni daaraanvolgende ver
wacht in een door mij practisch grachten
zin op te lossen en, ik moest iny er, hoe
noode ook, toe bepalen de door mü voorge-
stelde oplossing ‘aan mijn opvolger aan te
prijzen, toen deze op 10 September liHM
de portefeuille van my overnam.
Tü<lens het ministerie Cort van
den zün geen andere onderhandelii
de Bataaf ache gevoerd, rakende de on
ning der Djambi-olieveklen, dan die
het contract, dat de Tweede Kamer in 1915
heeft verworpen.
j Vries heeft, naar we vern«-
groepen ter rechterzijde van
‘K gepleegd over ecu nieuw
Grondbeiastingwet, waarin
wordt geopend om, met be-
elsel der wet, ontheffing te
die aangeriagenen, welke,
den Hoofd-lnspecteur
de bepalingen der
>M*Kt«tUt
De inkomstenbelasting verlaagd.
Na een vinnig debat heeft de Rotterdam-
sche Raad gisteravond zonder hoofdolüka
stemming besloten den vermenigvuldigings
factor voor de plaatseiyke inkomstenbelas
ting te verlagen van 2.4 tot 1.35.
min,,,,,
TWEEDE KAMER,
Vergai^erina van 9 Juni,
Voorzitter: Mr. Dr. Kooien.
Nieuw regeling van d«n dtenstptictit,
De heer Duvmaer van Twist (o.
r.) verzette rich tegen de voorstellen vaa
den MJiniater en drong aan ou het vorvai-
l«n van de scheiding, tusschen kern- m
reservetroepen
De heer yan Wük (dem. weerm.)
mxAmde dut het wetsontwerp zal leiden tot
droeviger omstandigheden dan in 1914 en
spr. begrijpt daarom met, dat minister I'op.
d’.e den slechten toestand van 1914 kent,
tiiane mot dergeliike voorstellen durft ko-
murr^Spr. verzet zich daarom ten Merieste
tjjgen dit wetsontwerp en zou gaarne tien.
<liat een commissie van onderzee* wordt
benoemd. Daarna diende spr. een motie
daartoe in. die echter door niemand ontlnr-
steund werd.
Een tweede motie werd evenmin onder
steund.
De heer Bomans' (rik.) verwacht veel
heil van de reorganisatieplannen.
De heer Kruyt (x:,p.) diende era mo
tie in vragende schorsing der beraadata-
g'ngen wegens onvoldoende voorbereiding.
avondvergadering sprak d» heer
r Voort van Zü© (e.r.) xiiin
uit over het feit dat onze
iet vraagstuk van het vesting-
De zorgen van den Ooetenrykschen i'ijkskanselier. Een verklaring van
dr. Mayr. Het scheppen van een neutrale zóne in Opper-Silezië ónmoge
lijk geacht. Eerst dient ’t gezag der intergeallieerde commissie hersteld.
Zuiveringsactie. De aanstaande conferentie te Londen. Wijziging
in 't Fransche kabinet? Het mijnconflict in Engeland. Voortzetting
van ’t getuigenverhoor tegen Randohr.
ONS OVERZICHT.
"ayr, de Oostenrifeche rükskan-
heeft een kwaden tüd achter den
de halsstarrigheid van de bewoners
Salzburg en Tirol, die de volksstem
ming hebben doorgedreven, ondanks pro
test en verzet der entente en der riiks-
regeering, hebben hem heel wat hoofdbre
kens bezorgd en harde nooten te kraken
gegeven. Niet alleen van de zijde der en
tente werd hü heftig aangevallen, verant-
woordlelylk gesteld voor de gebeurtenissen
in de gebieden, die zich niet aan hem
stoorden en bedreigd met zware straffen,
die Oostenrijk zouden kunnen treffen, o.a.
was er sprake van een mogelijken Italiaan-
schen aamval. Was het darbij nog maar
gebleven. Doch de bamnenlandsche bladen
iieten zich evenmin onbetuigd en na alle
waarschuwingen, die hfl de. naar aanslui
ting bü Duitschland hakende Salzburgers
en Tirolers heeft toegevoegd, nadat
hü zich door de mindstercrisis (ge
volg van het plebisciet in Salzburg)
izijn medewerkers heeft zien ontval
len, tarü'grt hü van de Weensche bladen
te hooren, dat hij eigenlijk de scherpe en-
tente-nota’s heeft uitgelokt Hii zou zoo
ongeveer tot de geallieerden hebben ge
zegd: „lik zie geen kans het klaar te spe
len dat de volksstemming wordt afge-'|
last, maar probeeren jullie het eens met
een in krachtige bewoordingen gestelden
brief, misschien heeft die succes.” Natuur
lijk wijst de rijkskamselier een dergeliike
betichting verontwaardigd van de hand.
In een vergadering der Ohristeliiik-%-
ciale partij, welke eergisteren te Weenen
iheeflt plaats gehad1, heeft Dr. Mavr naar
aanleiding der beschuldigingen het woord
gevoerd. Hy wees er op, dat zjjn regeering
Ier in geslaagd was de voornaamste mo
gendheden gunstig te stemmen tegenover
de plannen tot herstel van Oostenrijk: men
vas zoover gevorderd, dat er gegronde
hoop op credieten bestond. Wanneer men
mü nu in zekere Waden komt verwijten,
dat ik er bü de Entente op aangedrongen
heb dat zjj dreigende nota's tegen de
volksstemmingSbewegiing zou zenden, dan
meen ik op zsulke belachelijke beweringen
hiet eens te moeten antwoorden. Ik heb
met alleen volstrekt niet naar zulke nota’s
gevraagd, maar zelfs in een aantal verto
gen tot de Ententeregeeringen het recht
der bevolking om voor zün ideaal op te ko
men, verdedigd en dien algemeenen toe
stand uiteengezet, die tot de bekende de
monstraties in Tirol en in Salzburg aan
leiding gegeven hebben. Ik heb zelfs be
reikt dat de beide eerste volksstemmingen
althans geen ernstige gevolgen voor
Oostenrijk zullen hebben. Intausschen is de
ontstemming in de groote en in de kleine
Entente e^èter nog toegenomen.
Tot ZOOV€
«ryipen der
verdwenen,
om evei
aansh
Het steenkoodgeschil in Engeland nadert
zyn oplossing. Gistermorgen had opnieuw
een bijeenkomst pl&tkte van mijnwerkers
en inüneigenaars, en na afloop gingen
Hodges en zün collega’s heen met op
schrift gestelde nieuwe voorstellen van de
eigenaars.
Des middags veiwaderde het federatie
bestuur voor het opstellen van het rap-
port, dat morgen in de ge<lelegeerd'enver-
«adering te Londen zal worden uitgebracht,
met een voorstel van hot bestuur, om de
mijnwerker® over de voorwaarden te laten
stemmen.
<Het federatiobesibuug zal de voorgaar
den niet publiceeren, alvorens zü aan de
gedelegeerden rijn medegedeeld, doch het
is te verwachten, dat zii vriiwöl in over
eenstemming zullen zijn met hetgeen wij
gisterenavond seinden.
Bevestigd wordt, dat het door de milu-
eigenaars mingeboden minimumloon 20%
Ihooger zal zün dan het loon, dat bii het
uitbreken van den oorlog werd betaald.
DUaibü wordt nog bepaald, dat dit mini
mumloon van kracht zal blijven tot Jiuni
van het volgend jaar. ongeacht een even-
tueele daling der kosten van het levens
onderhoud, hetgeen dus een belangrijk
voordeel voor de mijnwerkers betedkent.
Naar verluidt, bedongen de eigenaars,
dat hun een bi-utowinst van 17 van het
betaalde loon zal toekomen, terwijl de
mijnwerkers die winst od 10 wilden
stellen. Het is nog nic* bekend, of daarom
trent een compromis werd getroffen.
Zoo niet, dan zal Ook dit geschil aan
den’ nationalen loonraad worden onder
worpen.
Djambi.
Mk. Th. B. Plejjte, oud-minister van Ko
loniën, schrijft aan de „N. R. Ct.”:
De bladen van 8 Juni bevatten een afdruk
van het adres der Nederlandsche Koloniale
Petroleum Maatschappü aan de Eerste Ka
mer.
Daarin trof mü in het btywnder do vol
gende zinsnede:
„Reeds kort na de behandeling van
Djambizaak in 1915, zoo bljjkt achteraf,
was de Regeering van zins aan de Bataaf-
sche de concessie in een of anderen vorm
an."
dit is toenmaals niet bekend ge-
aan de groote klok hangt ia een
isei.
-ing heeft, nadat in November
i’.e-Albarda-Mendels in de Twee
ter was aangenomen, er niet aan ge-
de Djambiterreinen, onder welken
k^an de Bataafsche ter ontginning
taan, zy heeft zoolang het koloniaal
aan mijne handen was toevertrouwd,
September 1918 noch met de Ba
taafsche, noch met eenige andere maat
schappij over <le ontginning dier terreinen
onderhandeld en in dien tüd is noch door
de Bataafsche, noch dooi' personen
rentwege, noch door eene ander
schappy met het departement van Kol
aanraking gezocht met het doe),
ontginning te worden belast, of
te nemen.
Voor mjjne houding had ik goede rede
nen.
Eerst moest met de regeering van Neder-
landsch-Indië overleg gepleegd over de mo
gelijkheid der ontginning van landswege,
en toen mü zonneklaar gebleken was, dat
die niet met kans op goede uitkomst te drij
ven was, een vorm gezocht, waarin een be-
dryf te gieten zou zün, dat een zuiver na
tionaal karakter droeg, dat aan het land
een groote mate van medezeggenschap liet,
dat der gemeenschap een belangryk aan
deel in de winst beloofde, haa rde bevoegd
heid liet de voor den openbaren dienst be-
noodigde producten tegen vergoeding op te
vorderen en ten slotte het land machtigde
desgewenscht het bedrüf geheel aan zün
invloed te onderwerpen.
.In den zomer van 1919 ontwierp ik, als
prototype van het gemengd bedrüf in Irulië
de DJambi Aardolie Maatschappij; wetsont
werp en memorie van toelichting werden
bij koninklyke boodschap van 7 November
d.a.v. bij de Tweetle Kamer ingediend.
De min-gunstige ont’Bangst aan dat ont
werp door de voorstanders der ontginning
resceeriniK en de
.-S. hevig verlan
gen, den vredle in dat gebied te herstellen,
en inhet bijzonder om het gebruik van
gewekl tegen het Poolsehe wik te ver-
müiden, gevoelt men, dat op het oogen-
iblik het meest nwxliige is. de orde in de
controle van de geallieerde commissie te
herstellen.
Wat betreft de noodzakelijkheid van een
bijeenkomst van den Óppersten Raad, zoo
spoedig mogelük, blijft het inzicht van de
Engelsche regeering onverarulerd.
Men meent, date de hoofdkwestie niet
kan worden geregeld zonder een confe
rentie van de geallieerde eerste ministers,
en dat een bijeenkomst van den Raad
noodzakelijkerwijze zou hebben over te
gaan, tot de instelling van de voorgestel-
de nieuwe commissie van deskundigen,
ten einde de bevoegdheid te omsdhriiven.
Engeland en Frankrijk (dat voor uit
stel der conferentie is) ziin het dus nog
niet eens geworden. Niu vindt Frankrijk
misschien een ndeuwe aanleiding tot op
schorting der samenkomst te Boulogne.
Er schijnt een wijziging in 't ministerie
op komst. Naar de Figaro mededeelt, loe
pen zelfs in officieel® kringen hardnekki
ge geruchten over eenige veranderingen
■n het huadiige kabinet.
De minister van financiën Doumer. die
sedert eenigen tüd ongesteld is. zou be
reid zijn om zijn departement te laten
splitsen in een ministerie van financiën
en een departement van schatkistbeheer.
Voor dat geval zou hii minister van finan-
8152
12699 13847
4233 8177 9220 9130
I0068 1C097 12568 15541
16877 16910 1714U 18990
70107
90-
7 11304 14519 73 51
2 34 93 16777 18060
i/ 78 14638 16848 6b
8 11449 14710 1690J 86
9 11707 H 1(144 18119
Cl 35 14960 17206 19439
j 5(
3 H8O5
11 88
19 11957
12 12006
10 87
10 12221 I53S
H 12357 154C
J5 12 00 ll-
lfl 5
25 10
54 12633
8) 12J6O
9b 12.H0 1'
91 13i89
02 13140 1!
38 52
50 1X.83 15608
52 13443 16120
67 130’3
72 13/37
53 72 K
50 13933
52 >9 1'.
20 140a7 It
114 1437’3 K
61 98
,99 14450
ir aflo«ba«»
:09 32
14 62
10446 31
71 72
97 78
10502 13105
34 9
44 69
51 13219
66 24
65
70
78
13327
65
81
91
,3S «2
86 18884
16113 S
55 92
u,« ,b.w 16202
De grondbelaNting.
Minister De
men, met de
de Kamer, overleg gepleegd over
artikel 7 van de C
de mogelijkheid v
houd van het stel
verleenen aan
naar het oordeel van
der belastingen, door
wet onredelyk gedrukt, of in hun
xoudeu bedrelgtl worden.
op
zal ontstaan als in
«jeldl
"519
IC
li
