iruiminyll
No. 14646
Dinsdag-14 Juni 1921.
60e Jaargang.
KEN
FEUILLETON.
DE ROODE ZEE.
EN-, NIER-
IEETEN.
ZbTïe-CL'ws-ezi.^i^d.'Trex'texLtxe'blecd’vooxGrO’xxcLeu ezx Oxxxs'txelc.Qxx-
Op een keerpunt?
DUUAÜlNLAMDbCH M&UVVb.
HIT^EIXLAIW.
1822 132
2788 20
30)
NDA.
gemeene Vergadering
uid-Holl. Vereeniging
V
eenteraad van Gouda.
(Wordt vervolgd.)
Roman van CLARA VIEBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSEUNK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
-inisters
tar »ra-
lund smuk van het beland
den vrijheidsbond, die ook
de Zeeuwsche belangen.
trail op
C. Dre«-
wü geregeld UJdta
1 ontvangen van ver-
n, vermakelökbeden
«rand, t» tchhU»
ferke-
r bui-
kosten van openbaarmaking der goedge
keurde statuten en statuten wijzigingen ia
de Stcrt. door den minister van Juabtie en
«leBezuinigÜMuscommisaie onder de oogen
ia gezien. Tot dusverre ia e>en practtachf
optlosaang niet gevonden.
de Zalm. Ledenverga-
iruit.
■skamer Remonstrant-
omst P. I. A.
soefening E. H. B. 0.
urger.
ioefening E. H. B. O.
leesmiddelen.
afdoend middel te-
b. 1.75, 6 b. 9.50,
iddel niet gebruikt
ratie onvermijdelijk
BELG1E.
Tegenbezoek van prins Leopold.
,3oir" zul de Belgische
zich, op een nader te
Tokio begeven, om het
Japanschen kroon prins aan
IOENG, tegen nier-
ersteen-gruis) pei
12.50.
iruik van Uw Re
ik my een heel an-
Zondagarust voor de pen*.
ia gisteroch-
sft zich voor-
jen wetsont-
voór de per»
t door den
te, t
ook in
in Tafelt, stoelen,
rijen, leer ameuble-
leublementen, Club-
•arty wollen dekens,
f 29.50 de zes. Com-
(meublementen ƒ98.
JNE KOOPJES.
44 b., <i bovenhu
iaby de Schietende,
2RDAM.
mleonbanken.
i. zou slechte
nieuwe nog
fiOUBSCHE COURANT.
Kedactie: Telef. Interc. 545. Bureau: MARKT SI, GOUD A. Administrate: Telef. In tere. 82.
anhalingen werden
loor de gebruikers
iddelen.
Ike bus de naam:
MPORT COMP.,
Postbus 101.
j Apothekers en
et gelieve men zich
THE IMP. COMP.
4456 37
Drukkerij
SOON - GOUDA
IN, blaasziekten,
e, druppelsgewijze
2.25, 6 b. 12.50.
t thans in grootere
vroeger, terwijl het
bel is.
vermelden-
en de betahn-
inleggers ge-
stukiken. ver-
iDe Belgische ministerraad
tend bijeengekomen en heel.
nameiuk beziggehouden met ce-
iwerp, waarbij de zondagsrust voó
verplichtend wordt gemaakt. Dit
scciatetuschen minister van Arbeid inge-
diende voorstel is levendag bestreden dooi
de liberale imnisters. die de vrijheid van
dt pers verdedig hebben. Men heeft zelf»
verzekerd, dut de Katholieken en Vander -
velde voorbehoud gemaakt hebben. Het
voorstel is ten slotte naar den Óppersten
Arbeidsraad gezonden. Ln den loop dezer
zittingsperiode zal het met in het narie-
0ent aanhangig worden gemaakt. Weid
het voorstel aangenomen. dan zou ia Bel
gië geen enkele buitenbandsché krant ver
kocht mogen worden van Zondag 3 uur
namiddag tot Maandag 3 uur namiddag.
De vereenwng van Liberale journalisten
teefit besloten een campagne tegen het
voorstel op touw te zetten.
ien? Zouden zij gewapend zjjn? 'Zouden zy
dan niet bang zyn voor al die gevangenen
O neen, er bestond een heel vriendschap
pelijke verstandhouding.
Ms ware er daar boven iets heel bü-
zonders te zien, zoo deed men een bede
vaart naar boven, naar het dorp.
Dat lag op bergweiden.
Die waren even groen als in het hoog
gebergte. Het gras kort en sterk geurend.
Elk halmpje welriekend. Ais speelgoed
stonden de witte huisjes; de tuintjes met
de bonte bloemen, gloeiend van helle kleu
ren, vormden roode en blauwe, gouden en
violette vlekken tegen het goen het wit.
Een diep-djlauwe hemel welfde er zich bo
ven. Braamstruiken vormden sterke heg
gen, hun vruchten hingen diep omlaag;
zij verdeelden de weiden in stukken; vroo-
lyke geiten en ganzen in groote troepen
trokken aan het groen der heggen en ke
lken nieuwsgierig blaten naar de voorbij
gangers. Er hing een sterke lucht van hooi
van den stal, van warm leven, van het
dorp. Een hemelsche blijheid koesterde zich
hier in de zon op den zomerdag, waarde
rondom de huisjes, schreed over de
den, streek met liefkoozende hand door
het roggeveld, zoodat het zalig hui verend
zijn aren neeg, gung naar het kmielbankje
onder de dennen en keek vandaar vooruit
en terug, rechts en links ver in het rond
over al de bergtoppen en dalen.
De blauwe ruimte leek oneindig ver
wie woonden daar? Men wist het niet.
Waren daar ook dorpen? Menschen? En
steden? Slechte hier en daar verhief zich
een slank torenspitsje uit het donkere den
nenhout daar waa een dorp, een bosch.
IWm de week-end hebben de Sinn
Ferners eemge scnrvkkaiuke misdaden ge-
ipjtegd. Het meest twoodige nusdiryf was
uc moord op den taciuijt jarigen deken van
Heighiun (graafschap Cavan). Een bende
gewapende lieden drong in den vroegen
ochtend ztfu woning bonnen, sleepte Item
naar buiten, en schoot hem dood. Vervol
gens stamen zgj zijn hui» in brand, en he
ten het tot den grand afbnanden.
Ln Dublin zijn twee personen, Brennan
en Smath, die naar men gelooft oud-strii-
ders zjja, doodgeschoten. Brennan was
reeds dood, toen hij werd gevonden; Smits
La. Vaww.. .0
Mechill, hoofd der constables, werd giis-
Kilbeggaa A m het graafschap
n hii zdch
ibbon. een
zün wo-
>rk) door
opgedicht en
ter met han-
thuis; dien had zy toch uit liefde getrouwd
en zy had kinderen, haar volwassen doch
ter was hier met haar. Zij dacht aan nach-
telyke wandelingen daar beneden in het
bosch en beet zich op de lippen. Was het
de officiersuniform, die haar in verwarring
had gebracht, de glorie die den krygitinan
omgaf? Haar biik dwxaalde in de v(Me.
Boven den Hauwen bergtop verhief zich
de oorlog hooger; zy keek er strak naar,
maar herkerule hem nog niet. Zjj zou heb
ben kunnen schreien. Nog acht dagen en
dan moest zy naar huis, andere Heef
nog langer hier. En hij Stellig ook. Dat
verdroeg zy niet.
Door een plotselinge impulsie gedreven,
stapite zij snel voordat; tw was zij naast
het paar. Zy greep den arm van den man
en hing er aan.
Al Hg ik op u leunen, mijnheer von Bltt-
linger, ik ben moe geworden!” Zjj merid*
dat zy stoorde, maar zij liet hem niet los.
wHet »s zoo warm,” zeide zy klagend.
„Wlas het een beetje te ver voor me-
i^-ouw en wenl er te snel geloopen?”
Het hart van de vrouw stond atol: die
zinapeelde op haar veertig jaren. Maar z(j
bedwong zich en lachte schril: „Te ver.
Te snel? Ik kan tienmaal harder looper,
loop, loop, mynheer von Bittlinger! Vang
my. Wie het‘eerst aan het dorp is!” Als
een bezetene holde zy voort. Haar japon
fladderde. De wind verscheurde haar schril
lachen.
zijn, die in kunnen
van het beheer bij
ten achter Hüven.
Deze woekering van vereeni’gingen zon
der kracht is een toestand dien de wetge
ver niet heeft gewild en die voor het al
gemeen belang en het belang van riiks- en
gemeentekas niet kan worden toegel atom,
Tot dusver ontbrak een bepaling, die de
bevoegdheid gaf om dat alles teevn t«
gaan.
q daarvan w<
Yikinn gebrul
andere
wel ee
bepalinger/ der Zegelwet.
ing te.
in bol ---
tot dusyor gebruikeliiken. vaak zeei
schadeyvan de duidelijkheid tier stukke
riut ii
Over
dergel|ke
verse)
:ei<
wW
Zweb
De vernietiging van ons marinenvateriart
Nuar vernomen wordt bestaat de com-
nvtofiie van deskundigen, die. blUkens het
antwoord van ministers Pop en Van K*r-
mebeek op de vragen van den heer Van
dei Voort van Zijp, naar Aiugisburg te ge-
zontken inzake de door de Geassocieerde en
Gealherde mogendheden bevolen vernieti
ging van voor onze marine in Duitachland
besteld materiaal, uit schout-bü-nacht J.
H. Zeeman, chef van de afdeel ing mate
ried van het ministerie van Marine, en
hoofd-officier-machintet 1ste klasse J. 'te
Winde.
Hy had dadelijk den derden dag al moe
ten opkomen. Wat was dat een afscheid
gew<eest! Tot buiten het dorp was Leis jnet
hem meegeloopen; hij het heilige huisje
was zy hem nog eens om den hals geval
len en had luid gejammerd van smart over
het afscheid. Driemaal had hij zich nog
omgewend. Zy stond als vastgenageld bij
het knidbankje bij de drie dennen en staar
de hem na. Dag aan dag was zy hier weer
naar toe geloopen, had met schreiende
oogen in de verte gestaard, daar waar
Frankrijk lag en had gezucht en gebeden.
Niu had) zij er geen tijd meer voor. Men
hoefde nu niet meer naar het knielbahkje
te gaan. De Moeder Gods stond verlaten
onder de dennen. Het waren slechts kin
derhanden, düe die eerste bloemen der wei
de voor haar tussohen het traliewerk sta
gen; in den zomer een bundeltje aren en
te den herfst de roode bessen van de| lys-
terbes, tot een krans aan een draad ge
regen. Diep ingesneeuwd lag het dorp dan
te den winter. Geheel vergeten. Waren ook
vergeten, die reeds zoo lang in den oor
log waren’!
In den stai koeien jat de Fransch-
Verbetering der Voikithutevwiteinc.
Qp de vragen vun het Tweede K*meriid
den heer Boiwacrte, betreffende de bema
lingen in hrt Woningtaal int omtrent wei
gering of intrekking van de toelating vu*
vereenigungen enz., werkzaam in het be
lang van verbetering der volkshuisvesting,
lu-eüt de minister van Arbeid oan. geant
woord: De in de vraag bedoelde bepalingen
osiin in het Wonmgtaslui-t opgenomen oflt
een einde te kunnen maken aan den opge
zonden toestand, die zich geleidelijk heeft
ontwikkeld. Er ziin nd. in don loop van de
laatste jaren talrijke vereenwmgvn onge
richt. die volgens de toenmaals gddende
voorschriften moesten worden toegoïatoft
als vereenigingen, werkzaam uitsluitend in
het tailing van verbetering der voklwhute-
vestang, omdat haar statuten aan de voor
schriften voldeden, maar van welke hetzij
bü voorbaat, hetzij HiÜkens de ervaring,
niets voor de verbetering der volkdiuaaw*
tng viel te veaiwachten. Er zijn vele kimme
Aereemgingem, weiker kunnen en willen
nauwelijks toereikend is om enkele wonin
gen te stichten voor den kleiqten kring ha-
rer leden en dóe. te dat tareBrt. zich tar
U>al»n tot liet verhuren aan haar le<ten te
gen zoo laag mogeliiiken huurprijs. Zoo
doet het zich voor, dat in kleine gemeen
ten eenige kleine vereenigingetie» naast
elkaar voortsukkelen. De ervaring heeft
bovendien geleerd, <Lat er vereenigingen
of willen ten aanxien
matig*' etechen verre
Volgens de ,rfl
wroonprins Leopold
bepalen datum naar
bezoek van den
België te beantwioordon.
dat ze totaal
n-e ziide te
---uiten over
het feit, dat voojr de eerste maai sedert
den oorlog een Fransch. en Duitsch minis
ter vertrouiwedük en min of meer vriend-
scliappelylK de wedenzyidische belangen heb
ben besproken. Deze conferentie onder
vier oogen beteekent mifeschien het begin
van een onunete®- in de veihoudime'. die
tot heden nog tamelijk vjjanddg was.
De eenige tuttere druippel in den beker
was, dat Rathenau tijdens de eerste con
ferentie poogde de Oipper-Sulezasche kwes
tie ter sprake te brengen, wat Loucheur
hem evenwel belette, zeggend zich met op
politiek terrein te willen begeven. Het
Upiper-Si’lezische vraagstuk dient dus langs
anderen weg te worden behandeld, maar
de geallieerden laten Duitschiland hier vrij
wel buiten.
De mtergeallieerde commissie had. eeni-
ge dagen gefledep een plan van actie uit-
gewerkt, waarbij een ontruiming van het
gebied 'van den opstand zoowel door de1 en
l'oolsche opstandelingen als door de Duit-
sche Sedbstschütz werd bepaald. Volgens
dit plan zou het gebied ontruinvl worden
in een verhouding van vier tot een. name
lijk zouden de opstandelingen een vier
maal zoo groot gebied ontruimen als de
Duitsche Selbstschütz. Dit plan was mis
lukt, omdat de Duitsche Selbstschütz ver
klaarde. niet in staat te /-zijn, het gebied
te onUuimen.
Daarna werd een tweede plan ongesteld.
Volgens dit plan zou de Selbstschütz m
zijn tegenwoordige stellingen blijven, tot
dat het plan van actie ten uitvoair was ge-
Wjjzijnng der Zegelwet 1917.
Verschenen is de Memorie van Antwoord
(Twéede Kamer) betreffende genoemd
w elsontwerp.
Dat het voor het publiek bijna ondoen-
lyk wordt de bepalingen der Zegelwet bo
hooi lijk na te leven, kan de minister van
Financiën niet toegeven. Verreweg ht'i
Blootste deel van het publiek heeft a echte
met enkele bepalingen te maken, welke
gemakkehuk kunnen worden nageleel'.i.
Door de indeeling der wet in afzonderlijke
hoofdistukiken, ieder aan een bepaald on
derwerp gewijd, is bovendien het raadple
gen der wet niet moeilijk. Waai- somm.ge
bepalingen tot vragen aanleiding geven,
bestaat er voldoende gelegenheid jan om
trent de toepassing daarvan inlichtaSgun in
te wunnen en daarvan wordt dan ook voort
durend een Vuim gebruik gemuaia. Er i&
echter een atadere oorzaak, weanboo- het
publiek nog wjel eens in botsing komt met
de bepalingen tier Zegelwet. Teneinde de
belasting te/>ntgaan. worden stukken ge
goten in een vorm, welke afwiikt var. den
tot dusyer gebruikeliiken. vaak zeer tot
w ovMnac*n ?n
r het belang van de rechtsadkerheid.
Ie al of niet zegelpdichtuoheid van
stukken heerscht meermalen
van gevoelen. Dit mag echter met
iden [tot de gevolgtrekking, dat het dik
tat wel doeniiik is de bepalingen der
Zwelwet behoorlijk na te leven.
Vrijstelling verPeeinl bij art. 37 no. 8
eer' Zegelwet voor de stukken,
de den inleg in spaarbanken
gen door spaarbanken aan
daan. uit te breiden tot de
meldende stortingen door- of terugbeta
lingen aan rekeninghouders bii de afdee-
Lng spaarbank van boeren'
Railffeisenibanken en dergelüke.
kunnen geschieden door een
grooteere onbillijkheid te begaan tegen
over het particuliere bankbedrijf.
iBü de Memorie worden overgeiegtl een
nota van wijziging en een gewijzigd wets
ontwerp.
Nog wordt opgemerkt, dat de vraag of
niet bezuinigd zou kunnen worden o© de
bracht. Dit plan werd ter kennu gebracht
van generaal Hoefer, die zich in verbin
ding stelde met de comaawie van Twaalf,
ten einde te bmaadditeten over het aan
vaarden oi van de hand wijzen van dit
voorstel.
De commissie Sr&n 'Ihvtealf stekte daarop
oe volgende voorwaarden: lo. Daadwt
lyke ontnvapenmg en verwildering der
tendandeche troepen en benden. 2o. Enei-
gieice en volledige alaiuituig der grenzen,
óo. Qpmtehtiw van «en sterke politie-
ttnacht. waarin slechte lieden worden opge-
nornen, die op geenerlei wijze direct ol
uuhrect aan een vroegeren opstand heb
ben deelgenomen, to. Geen amnestie. 5o.
Afdoende beschermang van de Duitsche
bevolking, do. Voldoende mditarre be-
«chenming der mdustrieeie gebouwen, lo.
Het scheppen van ojijemijatues, welae
toezicht houden op de uitvoering der
maatregelen, welke aoodzaaehjk zullen
buiken.
‘De onderhandel ingen ihie rover ïiin aan
den gang.
een leven als hier.
„Wkar hgit nu onze badpdaate?” vroeg
Annemarie. Zy was met een groot gezel
schap naar boven gekomen. Haar oogen
zochten in het rond.
„U kunt haai- niet zien", zei’de von Bitt
linger en wees in de diepte. „Zjj ligt in de
kloof, juist onder ons.”
Zy haalde diep adem. „Men kon hier
zoo gemakkelyk, zoo vrtf ademhalen!"
Hy keelk haar verliefd aan; zon en, licht
hadden haai- licht veibramL Onctót het
rachte dons barer wangen verscheen een
blos. Hy was geheel in haar aanblik ver
diept, hij zou haar naar zich toe willen
trekken, plukken als een rtfpe perzik.
Toen hij een jongen was, hadden zy een
boomgaard. Hij had zyn hand al uitgestrekt
naar zulk een vrucht, toen had zijn vader
hem op de vingers getikt: ,JDat zal je niet
doen.” Wie zou het tem nu verbieden?
Er was niets, in het geheel niets, dat tem
zou kunnen verhinderen. Hij dacht niet
aan den oorlog. En die keek toch over dien
verwijderden blauwen bergtop. Maar nie
mand sloeg acht op hem.
„Dat zou hier dus een soort vrouwen
dorp zyn?” Mevrouw Siebenrat lachty ge-
dxvongen. Zij had het zeer wurm; het lan
ge, voortdurende stijgen had haar ver
moeid; door het zweet kleefde haai- haar
tegen liet voorhoofd en de dunne House
tegen haar lichaam; maar zy liet niets
merken. Haar hijgende adem hield zij in
l>edw*ang. Met naijverige smart sloeg
tien jongen officier gade; had hy dan in
het geheel geen oog meer voor haar? Zy
had niet gedacht, dat zij haar hort oog
zóó zou kunnen verliezen. Haar man was
De Vrijheidsbond In Zeeland.
Zateniagmkklag heeft te Middelburg
een vergadering plaats gehad ter constd-
tueering van de afdeeling Zeeland van den
VriihekLsbomL Uit alle deelen van Zeeland
waren leden van den Bond en geestver
wanten opgekomen. Ais •sprdker
de voorzatter van den Bond. mr. H.
selhuya.
De voorzitter van de aMeeling Zeeland,
ile heer Th. Siemlink, hield een recto, waar
in hü verzekerde, dat de geest van den
Zond in Zeeland altijd bestaan heeft, en
men op de volle medewerking van da
Zeeuwen kan rekenen.
De heer M. Leemoes, vroeger voorzit
ter van den Economisehen Bom! in Zee-
van Zeeland bü
zal waken voor
stierf in heft hospitaal.
Mechiii, T
teren te k* „1
Westmeath doodjgeschxron, toen
ter kerke begaf. David b'itz Gebt
37-jarige schoenmaker, weid in a
n:ng te Licaarrell (graafschap Coi
een groep gemaskerde lieden
weggevoerd. Zijn lijk werd late
den en voeten gebonden en met kogels
doorzeefd, aangetroffen. Het lichaam bleef
tot den volgenden morgen aan den kant
van den weg liggen.
Het lijdt geen twijfel of de hernieuwde
uit'barstang der Sinn Fein-misdaden heeft
ten doel de onderhaiwleüingen tot het ver
krijgen van overeenstemming, waarin de
gematigde lieden—VEUP-alft partijen belang
stelten, te doen mistukiwen.
Voorts hebben te Belfast vechtpartijen
plaats gehad, die erger zijn geweest dan
de stall ooit heeft meegemaakt. In de stra
ten werden revolvers afgeschoten door de
elkaar bestrijdende partijen, welke tevens
bommen gebruikten. Van tal van huizen
in den Sinn Fein-wiik werden bommen
neergewonpen. De wagens van den genees
kundigen dienst waren niet in s-taat alle
gewonden naar de hospitalen te vervoe-
zoodot particuliere auto’s moesten worden
opgevorderd.
Het aantal dooden bedraagt zeven, dat
der gewonden veertig tot vijftig personen.
Er zijn eeaige. aanwijzingen dat Noor!
l Zuid)-Ierland samenwerking zoeken
voor een oplossing van tet lersche pro
bleem. De „Irish Bulletin” schrijft? Had
den de Unionisten in de zes Ulster-graaf-
schappen voor het verkrijgen van autono
mie naar Ierland uitgezien, dan zouden zij
deze op edelmoedige wijze hebben gekre
gen.
Deze verzoenende woorden wekken de
(hoop, ‘welke haar uitdrukking vindt in
eenilge persorganen, diat Noord en Zuid te-
izamen een regeling zullen zoeken voor een
oplossing van den onhoudbaren toestand,
die zelfs door Sinn Feiners veroordeeld
wordt.
Conferentie van Loucheur en Rathenau. Geen definitieve besluiten.
Nadere bespreking der deskundigen. Loucheur ontving een gunstigen
Indruk. De Duitsche peis by den neus genomen. Over de regeling
in Opper-Silezië. Ernstige onlusten in Ierland. Samenwerking tus-
schen Noord en Zuid.
ONS OVERZICHT.
Eanige dagen geleden deed het gerockt
de ronde dat de nieuwe Duitsche nuniste1-
van terstel, dr. Rathenau met ziin Fran-
schen coMega, Loucheur, te Parijs zou gaau
confereeren teneinde tot overeenstemimng
t» geraken omtrent Duitschland’s aandeel
bii den wederopbouw. We hebben het met
vermeld, wiüi Woiff op hetzelfde mo
ment waarop het tot ons doordrong, sein
de dat geen plannen voor een reis van dr.
tettenau betstonden, omdat deze niet zoo
lang te Ben-Hin kon worden gemist. Alle
geruchten vermeiden is, in dezen gerucht-
manenden tijd, nu eenmaal ónmogelijk. In
dut geval is echter de wensch de vader
van tet „on dit” gebleken, bedde ministers
wilden inderdaad wel eens met elkaar pra
ten en daarop hebben ze nu een middel
gevonden. Loucheur moest nd. naar Wiés
teuten om daar een tentoonstelling te ope
nen en nu is Rathenau tem daar gaap
ontntoeten. V
Hier heeft dan Zondag de eerste ontmoe
ting plaats gehad, die naar de Ftansche
hladten getuigen (en dat zegt wat) volko
men in harmonie is verloopen. Voorname
lijk was de conferentie gewtiid aan scha
deloosstellingen, die uitsluitend Frankrijk
aangaan, belastingen, op den Duitschen
uitvoer, schadeloosstellingen in nature, de
prezen der 25.000 houten huizen en de
wijze van veftehaffing der noodzakelijke
grondstoffen. Het onderhoud zal niet loo-
pen over politieke problemen, zooals Sile-
zië of de sancties in de Rijnstreek.
Volgens lie „Petit Piarisien” was het be
langrijkste punt de regeling van de vol
doening der schadeloosstellingen in natu
re. Oip de besprekrimgen, die te Parijs heb-
bep plaats gehad over de door Duitechland
vooigestelde teuten huizen, is gebleken,
dat deze regeling niet wordt goedgekeurd;
de door Duitschland aangeboden leverin-
g^n zijn van een te hoogen prijs. De wijze
van betaling, bepaald door het besluit van
Londen en overigens overeenkomstig de
bepalingen van het verdrag vah Versailles,
is niet geschukit, want zii leent zich slecht
tot een betaling in termijnen over ver
scheidene jaren. Het komt er op aan, om
te weten of Frankrijk èn Duitschland niet
te werk kunnen gaan, zooals twee indue-
trieelen zouden doen, n.l. methoden aan-
nemen, die voor* beide partijen nuttig zijn.
Om te beginnen heeft dr. Rathenau en
petit comité herhaald, wat hii de Fransche
regeening al via den Duitschen Rijksdag
liad verzekerd: Hii wil niets liever dan de
bepalingen van het ultimatum eerlijk na
komen. Rathenau schilderde vervolgens de
economische situatie in Europa en oefen
de critiek uit op de heffing van 26 pro
cent op den Duitschen uitvoer, waarboven
hij de voorkeur gaf aan een systeem van
"°ste annuïteiten, die hooger zouden zijn,
in het accoord van Parijs was voor-
Hii wees verder op de mogelijkheid
Duitschland, om zich van ziin ver
plichtingen te kwijten door de levering van
benoodigde voorwerpen, materialen en ar
beidskrachten.
Loucheur zette, na gewezen te hebben
d,e onmogelijkheid., dat Duitschland van
geallieerden garanties krijgt voor zijn
eventueele leenlngen, een aantal1 nractósche
moeilijkheden, uiteen, waarop de leverin-
gen in natura stuiten. Hii wees Rathenau
o.a. op den hoogen prijs van zekere Duit-
scho producten. Gisteren ziin te bespre-
Kingen voortgezei. De verslaggever van
net Belgisch ïciegreafageniscnap schyni
Hbenover eenigermate teleurgesteld, hu
rnerat althans op, uat men na net onder
houd van Zondag had kunnen verwachten,
uat gisteren ue Kwestie in Piizondemeiien
zou worden besproken, doch dat het schijnt
oai. hoewel icauheaau zeer tegemoetko
mend is en het grootste verlangen toont
om spoedig tot concrete resultaten te ae-
raxen, hiy de besprewigen over de buaon-
tierheden zoekt te vermuden. De olgemee-
ne indiuk Huilt intus&chen bevredigend.
Loucheur was dan ook zeer voldaan na
het omlernoud en bevestigde, dat te Pa
rus de besprekingen taseten Fransche ex
perts en aigevaardiiiginen van Katihenau
auuuen wonden voortgezet In overeenstem
ming hiermee uiten de branache bladen
inun voldoening. Niet alzoo te Duitsche
pens, die .teïtig verontwaardigd is bij den
heus te zun genomen.
Ze yinnc het toen wel wat al te eng, dat,
terwijl! de minister van herbouw dr. Ka-
iiienau reeds te Vvieeoodten met Loucheur
aan net onderhandelen was. de bevoegde
autoriteiten te Berlijn nog verkiaariten,
oat Raunenau Berlun met kon veruaten en
ook met weg was gegaan. De Lomi Am-
zeiger noemt een scnanteal dat een
verslag van de bijeenkomst Kte Heriuusche
maden over xarüs moet bereiken, omdat
de Franschen niet zoo geheimzinnig met
oe besprekingen zijn geweest als de Duit
sche m nister van herbouw, en zegft ten
Siobte dat de persorganisatie zich dit on
der geen omstandigheden kan laten welge
vallen.
Zoo boos zijn de bladen.
vengeten de zaak van een andei
beschouwen en hun vreugde te
man en warmde zich. De kinderen kwamen
en gingen pp zijn knieën zitten. De aime
drommel huiverde van te koude; hij was
aan een zachteren winter gewoon. Toen
nam de boerin hem in haar woonvertrek.
Hy had in den zomer flink geholpen; die
behoefde niet bij de koeien te zitten. De
goedhartige Hik der huisvrouw vroolykte
dien gevangene op.
Qp Zondagavonden van den zomer zaten
de gevangen Franschen voor de deur als
viiije mannen en alsof de hoeve hun eigen
huis was. Ze liepen op hun gemak de dorp
straat op en neer, de handen in de broek
zakken, babbelden lachend, een sigaret in
den mond.
Eenigen hadden zich reeds aan een pyp
gewend. Zjj gingen naar de heiberg-,Jn^
(tusschen kookte vrouw tet avondeten*, Vre
dig kronkelde dé rook van den handel ijken
haard omhoog naar den vriendelü'ken he
mel.
Slechts één keek nijdig. Dat was de
schrijver. Het hoofd der gemeente, een
oude man, half Hind en half doof,
zijn jongere jaren niet al te vlug met de
pen, had den schrijver aangesteid. Dat
was een sluwe. Maar noch krachtig, noch
knap, in het geheel geen flinke kerel,
siechits een klein, verschrompeld mannetje.
Ondanks dat had' hü toch een oogje op
de vrouwen. Hij had er zich iets yai^ voor
gesteld, haan te zyn in het kippenhok.
Maar nu was hy ontgoocheld: De Fran-
schen, die vervloekte Franochen! Ja, als
die er niet waren!
Beneden in de badplaats werd er veel
gebabbeld: een dorp zonder mannen? Hoe
loonden te vrouwen heft toch swp «Heen stei-
vasU
dan
zieln.
voor
Dlichf
lenoodigde voorwerpen, materialen
