Co.
No. 14649
Vrijdag 17 Juni 1921.
60e Jaargang.
I
n
hermen
leën
iken
ten enz.
FEUILLETON.
DE ROODE ZEE.
aksblad”
COOPS
ICHALEN,
TOL
1^3.®"'«3-'W‘s-ezx_^h.d.-Trextezxti§'blgi,d.*v"oor G-O"cxd.eu ©xl Oxxxs-tx©Jxt©zx.
(PORT COMP.,
Postbus 109.
Apothekers cn
t gelieve men zich
HE IMP. CQMP.
Dr. Rathenau over het herstel.
ekteh
rfdoend middel te-
1.75, 6 b. 9.50.
Idel niet gebruikt
die onvermijdelijk
GOUkSCHEcourant
14 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.50.
RedactieTelef. Interc. 545.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Administratie: Telef. Interc. 82.
«KM.
VAN
lerstel,
bedreigen het
2822 30
Berkenwoude.
IDA.
oefening E. H. B, 0. -
(Wrdt vervolgdJ
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingcn by contract tot zeer geredu-
ceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenko'mst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
tinctuur
zelf
pleisters
abonnementen op
aangenomen voor
door
Roman van CLARA VIEBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSEUNK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hooger.
R WINKELIERS
lANVERWANTEN
N en SIGARETTEN,
senswaardig vakblad.
lim 8000 lezers. Laag
WIJditraat 31.
dat de intern
nstelt.
Ach ter broek door
lersche. Stolwök-
wiJ geregeld tijdig
ontvangen van ver-
U vermakelijkheden
wanda te vermelden
a en omstreken:
21, GOUDA.
zermin-
I inge-
DOOT
ASTA
den
een
«Jen
i de
wat
Nu
nden hun adres aan
CHOEMEIJER, Am-
ngen gratis 2 weken
8351 14
emeene vraagstukkt
indeld. en on den t
bij de nadere besprekingen van deskundi
gen te Parijs voornamelijk Loucheur’s wo
lfram tot leiddraad zal worden genomen.
Vr
ik r.
sten
De
zoover
dat er
aunvaai
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.'
Kïge mewi-noi Maar Annemarie zou er reeds zytn en dan
r. Wat vroegen die naar de wereld? met haar wachten. Zy zou het station niet
Rathenau te Wiesbaden
een strikt vertrouwelijk
ie
N, blaasziekten,
druppelsgewijze
f2.25, 6 b. ƒ12.50.
thans in grooteie
i-oeger, terwijl het
el is.
nhalingen werden
>or -de gebruikers
Idelen.
re bus de naam:
4456 37
Rathenau spreekt in de commissie van herstelLevering van 5000 hou
ten huizen. Geen Duitsche arbeiders naar Frankrijk. Tegenstrijdige
berichten over Opper-Silezië. Een rood leger gevormd? Naar loons
verlaging in Duitschiand. Vele Britscbe mijnwerkers tegen het eind der
staking. Fransch-Britsche besprekingen over de Oosterache kwestie.
België overweegt terugtrekking uit de „parodie van Leipzig”.
ONS OVERZICHT.
zal het gevolg «in, dat de internationale
geldmarkt geschokt wordt. Reeds thans
is door den aankoop van vrëemde valuta
de dollar tot boven 70 markt gestegen. Dat
is schadelijk, niet slechts vooi
doch ook voor Amerika, zelf,
dus, dat ook. hierover een 1
moet 'worden getroffen, waarbij aan
eenen kant niet de dollar alleen als be
taalmiddel geldt, en verder de betalingen
in valuta in een vorm gebracht worden,
die het mogelijk maken, dat de internatio
nale geldmarkt zich herstelt. Dit. mijne
Iheeren .zijn de principes.
Het vraagstuk zelf kan thans i
iy orden in een reeks van afzondert
dat
►r Duitschiand
Ik geloof
overeenkomst
irbii aan den
Drukkerij
JOON - GOUDA
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels ƒ1.55, elke tegel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den pry's. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
1ENG, tegen nier-
rsteen=gruis) pei
2.50.
■uik van Uw Re-
c mij een heel an-
Een groot veriangen verhief zich m Lili;
haar wijdgeopende oogen wenden nog groo-
ter. Wiegen, vliegen, weg uit de wereld
waarin het oorlog was, naar zoo’n geluk
kig1 huisje! Droomend staarde zjj in het
nachteflyke landschap. Honderd beelden
schoten haar bliksemsnel voorbij, altijd iets
nieuws.
landhuisjes en met kapelletjes.
Ek was iets ïtaliaansch in dit land
schap, de kleurenrijkdom van bet Zuiden r
en toch slechts in Duitschiand kon dit
oude stadje staan, deze druiven groeien,
dit sprookje zich om berg en burcht we
ven. Lili voelde plotseling naast de liefde,
die koortsachtig in haar brandde, nog een
nadere liefde; voor den DuiJtschen grond,
(ie Duitsche rivier hoe mooi, hoe won
dermooi! Zy zou het luid hebben willen
uitjubelen: zalig zijn de oogen» die ddt
aanschouwden!
33)
Lili zou rich dus gereedmaken hem te
gemoet te reizen; ergens aan den Moesel
toonden zij samenkomen; Annemarie, die
toch in de nabijheid was, zou daar smet
Lilli Heinz afiwachten. De plaats was be
paald, de. dag ook reeds.
De jonge vrouw was ontstemd; hoe kwa
men ze er by, het haar niet eerst te vra
gen? Juist dien dag had zy een ander
plan, het was de laatste dag, dien Leo von
Bittlinger hier zou doorbrengen. Zij had
den zich voorgenomen, dien nog te vieren.
.’«•-Morgens een eenzame wandeling, zij
kende de bank, diep tusschen de dennen,
daar had. rich, nog niemand laten zien, als
rij daar urenlang zaten, en ’s avonds het
laatste bal. En nu- Zy zou weg moeten op
dezen laatsten, alleriaateten dag? Zij
dacht na: zou hetjjaan, dat zij Lili een
voudig een telegram zond: „Helaas ver
hinderd”, of „riek geworden ?J^ Als
Uit Opper-Silerië komen tamelijk ver
warde en nog al tegenstrijdige berichten.
Vólgens de Duitsche bladen zouden de
bevelhebbers der intergeallieenle troepen
en der Duitsche Selbst-Schuta tot overeen
stemming ziin gekomen, andere berichten
echter getuigen van het tegendeel. Boven
dien wordt de kwestie nog gecompliceer
der doordat de communisten zich in
ötryd hebben gemengd. Reeds bii de
«te onlusten meende men roode invloeden
te bespeuren, wat bii den angist, die g„
Duitsche regeentog heeft voor alles v~‘
vuurrood, getint is, was te begrijpen, Nu
verluidt, dat in het district Pless, in de
onmiddellijike nabijheid ven Korfanty’s
hoofdkwartier, een rood leger gevormd. De
afdeëlingschef van Korfanty zou afgezet
zijn. Deze bols jewistische organisatie heeft
den kooplieden aldaar groote bedragen in
geld afgeperst, soms ten bedrage van
200.000 mark., Op verschillende mijnen in
'e roode
de dic-
Lili
dan hier was, zou zy haai1 alles uitleggen
en duidelijk maken. Lili wtas toch ook ver
liefd, moest zoo iets begrijpen. En dééd
zl' Lili edgenlyk geen pfleirier door niet te
k«nen? Het was voor Uli veel prettiger,
alleen met Heinz te zijn. Annemarie maak
te zichzelf wys, dat zy het uit liefde voor
haai1 vriendin deed.
Met opgewonden blijheid had Lili zich
op weg begeven. Het gevoed: je ziet hem
nog eens, vóór een zware beslissing» je
riet hem misschien voor den laatsten keer,
dat kwam niet by haar op. Zjj was bly,
dat men haar alleen liet reizen; zyn moe
der, haar eigen moeder, menschen, die zij
anders liefhad en met wie zij vertrouwd
was, zouden haar nu te veel zyn geweest.
Zoo lang, zoo lang had zij op het weer
zien gewacht en nu zou het werioeHik ko
men! Morgen, wótdira, adelyk! I
iZy reed den nacht door in een avervolle
coupé; haar medereizigers sliepen. Zy loon
niet slapen. Zij zat aan het raam met wijd-
geopende oogen en keek in den schemer-
achtigen zomernacht. Het werd niet geheel
donker. Zy kon de dorpen 'herkennen, die
daar vredig rustten, wiaar zy voorbijreed,
de heidevlakten, de akkers. Waar het wat
helder glansde, waren het korenvelden,
die wachten op den maaier.
Glinsterde het ergens, dan was het een
beek, een vijver, een rivier, die in het Ster
renlicht schitterde. Zy zag hoe de gulden
hemellichten zich weerspigelden. Een groo
te vrede lag ook in-den nacht. Zij legde
haar gevouwen handen in den schoot:
waarom kwam zij alleen niet tot rust?
Zite, dat eenzame huisje ginds! Het lag
heel ver verwijderd-, het lag gedoken te
gen de zachte helling, een boom hing er
beschermend overheen. Daar sliepen zeker
gelukkige menschen - een man, een
vrouw.
industrie bevindt zich in
door het voorkomen van
wereldmarkt, alsmede
eestniddelen.
ar-, NiEB-
lm toch was in dit uitkijken, dit wachten
vol brandend ongeduld, geluk. Zulk een
groot geluk, als zy nog nooit ondervonden
had. Haar oogen werden rond: Wat wax
de wereld mooi! Vooral hier mooi.
De rivier wel niet zoo breed als de Rijn,
maar een tint, blauw als de hemel, die er
zien boven welfde. En ginds de bergen.
Wijnbergen met duizenden wijnstokken
dicht bezet groen, groen; men zag niets
van den grauwen leisteen, en boven de
wijnstokken heel omhoog nog boMchen.
En op den «teilen rots een burcht met veel
torentjes; de middelste toren, breed, bo
ven alle andere uitstekend, droeg aks een
blank schild een in.ozaïekschikkeTij op goud
grond. De zon speelde er op. Het glansde
en schitterde, den Moezel op, den Moezel
af, beneden tot aan het oude Htajdje met
df bochtige «tiuatjes en het wingerdloof,
en diep de andere bergen in, die als cou-
i ssen in elkander schoven; deze met wijn-
stokten, gene met bosschen, slated ruïnen,
verlaten, men wint ook niet precies, wan
neer zyn trein zou binnenkomen. Wach
ten, wachten en dat zalige wachten!
De verwachting hiéld haar helder. Zij
merkte niet, dat zij reeds vele uren had ge
reden, den nacht, op enkele minuten na,
wakend had doorgebracht. Zy was pdtet
moe.
Hoe verder op den morgen, hoe meer
zon. Er hadden nevelen gehangen, die nu
verscheurd waren. Iemand zeide: „De Rijm.”
Die l'ag onder een goudglans.
Met gejaagde ademhaling hing Lili uit
het naampje. Zly moest het luid uit roep en:
„De Ryn, de Rijn!” Nu kwam spoedig de
Moesel!
Nu stond, zy reeds een uur en langer op
het perron. Zij had niet ontbeten, zij kon
niets eten. Het ontstuimig klopipen van
haar hart ontnam, haar bijna den adem.
De opwinding snoerde haar de keel toe. Zy
Lep rusteloos op en neer.
■DaHr was de groote tunnel, die vlak
achter het station begint. Haar blikken
bleven er op gevestigd, boorden als ’t ware
in het zwarte gat van den berg. Kwam nu
zijn trein daaruia nu nu?! Wat
duurde het toch lang’. Annemarie was tot
jiu toe ook nog niet gekomen, daarover
dacht zy verder niet na.
Het was hier een lëvendig verkeer, van
en naar het front. Steed* weer spuwde de
zwarte muil treinen uit en verslond ze
weer. Uit de vnlgepakte cope’s sprangen
enköte soldaten op het perron. Hij lucht
te kunnen scheppen; zij keken nitet naar
de eenzaam op en neer wawlelende. Maar
zij keek, keek rich weldra de oogen uit.
totaalsproductie, dus verlaging der aige-
meene bedrylskosten te boioueu.
Natuur!uk moet ook do werkgever .rich
zekere beperkingen opiieggen bu ue uilvoe-
r ng van de veriagmg der stukioonen, lUUU
door een te krasse vemunderuw van nol
stukloon he( juurt beoogde en versuimuge
denkbeeld, dat aan het stelsel van aange
nomen werk ten grondslag itgt, wontt be
nadeeld.
In de afgeloopen laren werden hier on
daar leencontracten geaioten op grond van
een .guydemte" loonsetiaal. De loonon wer
den bepaald naar de tndexcufew van net
1 e vensonderhoud.
Tegenover (Ut loon-experiment neemt do
industrie, na de opgedane ervaringen, in
het algemeen een voiKomei» aiwuxeiuto
houding uan, daar 4Ü de overtuiging heeft
gekregep, dut hu een eventueuie veroan-
derung der index-eiifers de automataseno
intredende loonsvermindering met uitvoer
baar
De ervaringen der laatste maanden heb
ben aangetoond, dut vakvereeniga^ren en
arbeiden», wanneer de index-ciders ver
minderen, weigeren rich uan de overeen
komst te houden en staan od verdere uut-
betaiing der lioogere loonen.
Deze houding werd daarmede repiotl-
veenl, dat van de arbeiders, gezien do be-
trekkelüik lage loonen en de ongunstige
economische positie van de afzonden urne
arbeidersgezinnen, geen loonsvermindering
'kun worden verwacht en dat de verdere
^betaling der loonen bii goedkoooer levens
onderhoud de arbeiders eindelijk gelegen
heid gaf, de noodzakelijkste kleedmgsituk-
ken en huisraad aan te schaffen.
Het loonvraagstuk plaatst zoowel de in
dustrie als de arbeiders voor een buiten
gewoon gecompliceerde en veruntwooixif*-
hike taak^ Gezien de economische en po
litieke crlsie kan het doorzetten van de
'actie tot loonsverlaging tot economische
en politieke gebeurtenissen van onherken
bare draagwijdte voeren. Hel zou ai heel
merkwaardig riin, wanneer ze zonder een
enkel arbeidsconflict verliep. De ervarin
gen m *t buitenland ppgedaan bij pogin
gen tot loonsverlaging stemmen daarom
trent pessimistisch. Men weet hoe verwoed
en hardnekkig de öntsche mijnwerkers o.u.
gestreden hebben tegen loonsverlaging,
een strijd, waarvan nu ’t eind wordt ver
wacht, doch dat lang niet met olgeineene
instemming wordt bereikt.
uitelag van het referendum, voor
hu tot nog toe bekend is, toont aan
een sterke meerderheid ia tegen het
irden van het voorstel dor mijneige
naars. seint Reuter. Vele inijmverkers ne
men geen deel aan de stemming. In Der
byshire en Nottinghamshire b.v. heeft er
niet eens een derde der stemgerechtigden
aan liet referendum deelgenomen. Tot nog
toe zijn er 67.747 voor aanvaarding en
155.538 «temmen er tegen uitgebracht.
De tot dusver bekend geworden cijfers
zouden verontrustend riin, wordt hieribli
ongemerkt, als zij niet kwamen uit dis
tricten. die van den aanvang af bekend
gestaan hebben als vijandig ten oprichte
van een compromis. Zij toonen een afwis-
behandeling van de aligemeene vraagstuk
ken gewijd. Wiü zaten alleen tegenover
elkander, gelijk twee zakenlieden of tech
nici. »Bü de onderiuwrieliagen heb ik vol
komen Objectiviteit gevoeld waarmede de
heer Loucheur de behangen van ziin land
vertegenwKMMxlwt. Ik heb mij verheugd
een man te ontmoeten, die, evenals ik.
van plan is. de groote Vraagstukken Bon
der hartstocht of vooringienomenlieid te
behandelen, die echter zeer nauwkeurig
weet hoe groot en verregaand de rechten
zun, die zijn Hand tgenover ons berit. en
die niet het plan heeft van deze rechten
iets af te staan.
De minister zeide daarna over de baak,
die voor Dmtechland uit de besprekingen
voortspruit:
Alls het zou gelukten, in de debailbe«pre-
kinjgen, die thans zullen beginnen, de
vraagstukken te overwinmen.,,waarmede ik
u bekend heb gemaakt, dan zal het noo-
dig rijn, in de eerste plaats een lichaam
te schappen, dat zonder wrijving de op
drachten verzamelt en wneemt. die ons
door Frankrijk worden gegeven. Dit vraag
stuk mag men niet onderschatten. Er be.
staan 2.800.000 .sinistrés. Deze moeten in
staat zijn, hun wensehen en bestellingen
in den misten vorm bii de Duitsche auto
riteiten in te dienen. Verder zal het noo-
dig zyn, in Duitschiand een organisatie te
scheppen, die aan den eenen kant rekening
houdt met de rechten der verschillende
beveepsstanden. Nijverheid en landbouw
hebben het recht, te rekenen op opdrach
ten, maai\iimsgeliiks heeft het handwerk
en hebben de, vakverenigingen het recht,
zich bezig te houden met de taak die ons
wacht. Er moet dus een bureau ziin, dut
aan een zoo buitengewone veelzijdigheid
kan voldoen en toch niet langzaam werkt-
Dat bot dusver in dit opzicht bevredigende
toestanden bestaan, waag ik niet te be
weren.
Rathenau eindigde met te zeggen, dat
hii nog geen voorstellen over den vorm
van de organisatie wilde indienen. De
eerste taak is, dat de organisatie function-
neert, de tweede dat rij rechtvaardig ver
deelt en geen herstelwanstinakers schept.
Het plan iDuitsche arbeiders naar Frank
rijk te zenden, waarvoor te Beriiin aan
vankelijk krachtig is geijverd, waarvan
men in Frankrijk eerst niets wilde weten
doch waarvoor men later meer ging voe
len, schijnt te zyn losgelaten. Hoe de hulp
nu zal worden geregeld is door Rathenau’s
verklaring niet duidelijk geworden. Zeker
ies, dat Duiteche leveranciers niet 25.000
doch slechts 5000 houten huizen te leveren
krijgen, wat de industrieelen in de hout-
bmanche bereèht zal teleurstellen. Ook
schijnt Rathenau niet te hebben kunnen
bewerken dat de levering van Duitsche
huizen als een minimum, zou worden be
schouwd, Loucheur heeft blijkbaar te ver
staan gegeven, dat de materiaalleveringen
door Duitschiand het maximum ziin. wat
door Duitschiand in den vorm van arbeid
en materiaal in mindering van de schade
loosstelling kan worden gebracht.
Over het algemeen maakt Rathenau’s
rede den indruk, dat hii te Wiesbaden be-
trekkelyk weinig gewonnen heeft en dat
Nu een station. Geratel, geschreeuw.
Onder de hal een dof geraas, een schel
licht- Menschen liepen hard. Hier wias ze
weer, die onrust der wereld.
H<aar voorhoofd rimpelde zich, het deed
haai- pyn. Goddank, nu ging het weer ver
der. Ze was er blij om. Hier was nu het
bleekte schemerlicht weer, velden, bosschen
dorpen, steden, bergen, wateren, clroo-
men trokken aan haar voorbij.
Toen de schemerachtige zomernacht zich
begon te kleuren er verscheen in de
stille kleurloosheid rood en goud werd
zy wakker. Zy had toch geslapen. Heinz'.
Met een blijden schrik sprong zy op. Ach,
wat reed de trein langzaam. De mederei
zigers richtten rich nu even op, de een
gaapte, de andere ging verzitten om weer
in te slapén. Zy keek op de Mok: vier
uur- Plas vier? Nog vijf uren. En dan?!
Een rilling doorvoer haar. Zjj werd ang
stig.
Zij sprong op en liep de zijgang in.
Daar was een raampje open, de lucht
stroomde naar binnen en verkoelde haar
verhit gelaat Ais hy er nu reeds was, als
zij aankwam? Neen, zy zou er eerst zijn.
Ernstige moeilijkheden Udi’iisü
Duitsche indiustrieele leven en de arbeiders-
wereld.
De Duitsche
een crisisperiode
de internationale
door de sancties en de schadevergoedmgs-
eischen der Entente, De werkgeverabondeji
zijn gedwx>ng4i oan ten aanzien van de
kwestie der algemeens loonsverlaging, die
leeds lang theoretisch is overwogen, een
duidelijke houding aart te nemen, zegt de
VVest-Dmitsche correspondent van de N. Ct.
Een zekere motiveering vindt de loons
verlaging door de sedert Januari door alle
belangrijke statistieken eenstemmig en on
weerlegbaar geconstateerde verminderende
index-cijfers voor het levensonderhoud,
waartegenover echter den laatsten tijd
weer kosten voor veWhooging der spoor-
tenieven., etc. zijn gekomen, die OP de wa
ren moeten drukken.
Hoe het ook rij. de slechte voerwaarden
Waaronder de geheele Duiteche industrie,
wornamel'ük de giroot-dndustrie. werkt en
die zich dagelijks openbaren door het stop
zetten van bedrijven, vermindering van
personeel en vooral zeer duideliik door het
niet meer aannemen van arbeiders, dwin
gen tot een algemeene loonsvermindering.
Een gedeeltelijke, niet-officieel en indi
vidueel ten uifavoer gebrachte loonsvr
dtring, is reeds sedert eenfcgen tijd
treden.
Het betreft de verwijdering der uitwas-
sen van het stelsel der stukloonen
Men hoopt door een voorzichtige nivel-
teering tusschen loon en praestatie. eener-
ziids een vermindering der loonuitgaven
cn anderzijds een verhoogiing der gemid
delde praestatie en zoo een stijging der
verdeeld
ilijke ge-
j van de
--prestaties. Hierbij zal een groote,
misschien de grootste rol. het vraagstuk
van den prijs spelen. Het is nagenoeg
•ónmogelijk door het maken van tegen-
offerten den rechtvaardigen prijs te Vin
den, die voor prestaties van dezen omvang
(kan wforden toegestaan. Het zou er dus
over gaan, een maatstaf te vinden, die
vaststelling van prji’zen op rechtvaardige
wijze mogelijk maakt,, en garandeert, dat
de Fransche industrie niet gerechtigd zal
zijn, erover te klagen, dat. de prestaties
van Duitschlajid bedangriik duurder ziin
dan zy in Frankrijk zouden worden.
Naast de vraag van den prijs staat de
vraag van de finnoieriinsc. Het tweede ge
bied is dat van de arbeidsprestaties. De
openbare meéning in Duitschiand gelooft,
dat wiii in staat zijn, eenige honderddui-
izenden arbeiders naar Frankrijk te stu
ren. Dit zal niet mogeliilk riin, temeer
dóaJ' ze. geen onderdak zouden kunnen
krijgen.
Voorts is er de eerste voorwaarde, die
reeds heb aangestipt, dat overeenkom-
worden gesloten, waardoor wij in.
staat worden gesteld, een groot gedeelte
van de Fransche opdrachten op ons te ne
men, zonder dat wij aan Franrkijk groo-
tere eischen mogen stellen dan de bedra
gen, die in het ultimatum worden genoemd.
De minister sprak vervolgens over de
onderhandelingen met Loucheur te Wies
baden en zeide: deze onderhandelingen
werden in volmaakt hoffeliiken vorm (ge
voerd. Aan beide zijden heeft men met
volkomen loyaliteit de moeilijkheden er
kend. die aan den kant der tegenstanders
bestaan. Het plan bestond, dat on den eer
sten dag de" algemeene vraagstukken zou
den worden behandeld, en op den tweeden
idag de deskunigen aan de ondlerhandelm-
gen zoudei} deelnemen, om de afzonder
lijke vraagstukken te bespreken. Reeds op
den eersten dag hebben wii het program
ma veranderd en ook den tweeden aan de
De bespiedingen tusschen Loucheur en
gevoerd, hebben
- ----- karakter gedra-
Uiitvoerige verslagen der ministeis in
resp. volksvertegenwoordigingen, die
n,a officieele bijeenkomsten plegen te wor
den afgelegd, zijn dan ook nu niet te wach
ten, de ^ge wone rekening en verantwoor
ding blijven achterwege. Toch heeft dr.
Rathenau in het daarvoor aangewezen li
chaam. n.l. de nieuw benoemde commissie
van herstel, uit den riilks-economischen
raad een verklaring afgelegd, die zeer dui
delijk verband houdt met zijn bevindingen
te Wiesbaden opgedaan en waaruit wel
iets valt af te leiden omtrent het resultaat
der besprekingen. De minister van herstel "bieden. Het eerste gebied is
vertelde o.a. dat zich op ’t oogenblik een fcakelyke prestaties. Hierbij za
Fransche commissie in Duitschiand be
vindt om het vraagstuk van de houten hui
zen te bestudeeren. Oorspronkelijk zouden
er 25.000 geleverd worden; voorloopig ech
ter slechts 5000. En zijn nog meeningsver-
schillen over den prijs.
De matetrieele beteefcenus v/n ueze le
verantie mag men niet overschatten.
Hoogstens gaat het over Jiet bedrag van
10 of 12 millioen gouden mark. Dus een
bedrag, waarvoor een groote industrieele
onderneming niet zou terugschrikken en
waaraan het geheele'Duiteche volk natuur
lijk niet veel heeft. De principes, waarvan
wij móeten uitgaan, vervolgde de minister,
zijn in de eerste plaats aangegeven door
de vraag zooveel mogelylk de ons opgeleg
de goudprestaties te veranderen in zakeiii-
ke leveranties. Men kan echter niet van
Frankrijk eischen, dat het zijn gezamen
lijke eischen in zakeljjke prestaties in ont-
vangst neemt, want Frankrijk zelf heeft
■zeer veel geld noodig. Zoo ontstaat de
eerste vraag: Hoe is het morel ijk, de stort-1'
regen, die aan materieels behoeften over
fkanlkrijk losbarst, als het herstel in 3 of
4 jaar moet zijn afgeloopen, zoo te canali-
seeron, dat hij niet de mogelijkheid van
Frankrijk om prestaties voor het herstel
cp te nemen, overschrijdt.
De tweede taak is te beproeven, den in
dex van 26 door een andere overeen
komst te vervangen. Uitvoerig zette spr.
uiteen, dat de gedacht van den 26 in
dex meer en meer moeiliilk vervulbaar zal
worden geacht, en dat men het door een
andere modaliteit zal moeten vervangen.
Hiermede hangt nauw samen het vraag-
stuk van de gjoudprestaties. Ik geloof, zei
de Rathenau, dat het mogeliik en noodig
is, ervoor te zorgen, dat het haastige
koopen van buitenlandsche valuta, dat wii
tegenwoordig moeten doen, ophoudt. Ook
als wii in staat zouden ziin. deze hoeveel
heden buitenlandsch panier on te brengen,
liet centrale kolenbekken waait de
vlag, Eenige directies ziin onder
tutuur der arbeiders gesteld,
Kprfanty heeft zijn hoofdikwartier naar
Vlotanitz in het district Gross Strelitz
verlegd.
